Бенуа Поль Эміль Клапейрон

Бенуа Поль Эміль Клапейрон
фр.: Benoît Paul Émile Clapeyron фр.: Émile Clapeyron
Дата нараджэння	26 студзеня 1799(1799-01-26)
Месца нараджэння	Парыж, рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя
Дата смерці	28 студзеня 1864(1864-01-28)[…] (65 гадоў)
Месца смерці	Парыж, Францыя
Грамадзянства	Францыя
Род дзейнасці	фізік, інжынер, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	тэрмадынаміка
Месца працы	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны ўніверсітэт
Альма-матар	Політэхнічная школа[d] (1818) Горная школа Парыжа[d] (1820) College of Juilly[d] (1814)
Член у	Французская акадэмія навук Пецярбургская акадэмія навук
Узнагароды	72 names on the Eiffel Tower[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Бенуа Поль Эміль Клапейро́н (фр.: Benoît Paul Émile Clapeyron; 26.1.1799, Парыж — 28.1.1864) — французскі фізік. Член Парыжскай АН (1858). Замежны член-карэспандэнт Пецярбургскай АН (1830).

Скончыў Політэхнічную школу ў Парыжы (1818). З 1820 працаваў у Пецярбургу ў Інстытуце інжынераў шляхоў зносін, з 1830 прафесар Школы мастоў і дарог у Парыжы.

Навуковыя працы па тэорыі цеплаты, пластычнасці і раўнавазе цвёрдых цел. Надаў ідэям Н. Л. С. Карно строгую матэматычную форму, увёў у тэрмадынаміку метад індыкатарных дыяграм. Вывеў у 1834 годзе ўраўненне стану ідэальнага газу (гл. ўраўненне Клапейрона—Мендзялеева) і ўраўненне для апісання фазавых пераходаў І роду (гл. ўраўненне Клапейрона—Клаўзіуса).

Літаратура

• Клапейрон Бенуа Поль Эміль // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 8. С. 319.