Hala Kopińska w Warszawie
 Budynek od strony ul. Białobrzeskiej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. ppłk. M. Sokołowskiego „Grzymały” 2 |
| Architekt | |
| Wysokość całkowita |
9 m[1] |
| Powierzchnia użytkowa |
ok. 3 tys. m²[2] |
| Rozpoczęcie budowy |
1952 |
| Ukończenie budowy |
1956 |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°13′05,779″N 20°58′37,805″E/52,218272 20,977168
| |
| Strona internetowa | |
Hala Kopińska – budynek domu towarowego znajdujący się w warszawskiej dzielnicy Ochota, przy ul. ppłk. M. Sokołowskiego „Grzymały” 2.
Opis
[edytuj | edytuj kod]
Budynek został wzniesiony w latach 1952−1956 (według innego źródła 1952−1953)[3] na podstawie projektu Zbigniewa Wacławka[4]. Powstał na wybudowanym w pierwszej połowie lat 50. XX wieku osiedlu Ochota, znajdującym się między ulicami: Grójecką, Wery Kostrzewy (Bitwy Warszawskiej 1920 roku), Szczęśliwicką i Kopińską[5].
Obiekt pierwotnie nosił nazwę hala targowa Ochota[3]. Później stał się siedzibą filii Powszechnego Domu Towarowego (PDT) Warszawa-Wola, a od 1958 roku − samodzielnego wielobranżowego domu towarowego PDT Warszawa-Ochota[6] (PDT Ochota)[7] przy ul. Kopińskiej 18[7][8]. Prowadzono w nim sprzedaż detaliczną artykułów spożywczych i podstawowych artykułów przemysłowych[9].
Hala ma długość 60 i szerokość 36 metrów[10]. Zadaszenie przeszklonymi ćwierćwalcami sprawiło, że budynek przypomina hangar lotniczy lub halę fabryczną[1]. Jednym z jego charakterystycznych elementów jest wieża, w której umieszczono komin[4]. Architekt zastosował również pseudogotycki, wertykalny detal[4]. Wokół hali zaplanowano taras ogrodzony balustradą[10]. W budynku urządzono m.in. jadłodajnię dla klientów[11] o sklepieniu żebrowym wachlarzowym[1]. W podziemiach powstały m.in. magazyny, chłodnie, kuchnia i stołówka dla personelu, prysznice, umywalnie oraz kotłownia[10]. Był to pierwszy w Warszawie duży obiekt handlowy, w którym rozdzielono drogi dla kupujących od tras dostaw towarów, m.in. dzięki zastosowaniu ramp zjazdowych na poziom piwnic[4]. Obok budynku powstało targowisko[9]. W 2024 roku spółdzielnia zarządzająca Halą Kopińską została połączona ze spółdzielnią Hale Banacha, która zarządza innymi halami targowymi na Ochocie, przy Targowisku Banacha[12].
Obecna nazwa hali pochodzi od nazwy ulicy Kopińskiej, do numeracji której była pierwotnie przypisana[3].
Budynek został ujęty na opracowanej przez Stowarzyszenie Architektów Polskich w 2003 roku liście dóbr kultury współczesnej Warszawy z lat 1945–1989[13]. Od 2012 roku znajduje się w gminnej ewidencji zabytków (numer OCH05261), pod nazwą historyczną Hala Towarowa „Ochota” i współczesną Hala Kopińska[14].
W hali mieści się m.in. duży wielobranżowy sklep samoobsługowy[15].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie 1965-1989. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005, s. 122. ISBN 83-908950-7-2.
- ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 237. ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ a b c Grzegorz Mika, Jarosław Zieliński: Ochota w latach 1939−1989 [w:] Ochota dzielnica z klasą. Architektura i mieszkańcy. Część 2. Warszawa: Fundacja Hereditas, 2019, s. 92. ISBN 978-83-951050-3-6.
- ↑ a b c d Mateusz Bzówka, Ewelina Klećkowska: OCH. Ilustrowany atlas architektury Ochoty. Centrum Architektury, 2016, s. 61. ISBN 978-83-943750-2-7.
- ↑ Lech Chmielewski: Przewodnik warszawski. Gawęda o nowej Warszawie. Warszawa: Agencja Omnipress i Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnicze „Rzeczpospolita”, 1987, s. 93−94. ISBN 83-85028-56-0.
- ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1975, s. 525.
- ↑ a b Julian Bystrzanowski, Konrad Dutkowski: Wszystko o Warszawie. Informator. Warszawa: Sport i Turystyka, 1975, s. 84.
- ↑ Juliusz A. Chrościcki, Andrzej Rottermund: Atlas architektury Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1977, s. 73.
- ↑ a b Maria Mórawska: Od Marywilu do Wola Park. Bazary, targowiska i hale targowe w Warszawie od połowy XVII w. do dziś. Warszawa: Muzeum Woli. Oddział Muzeum Historycznego m.st. Warszawy, 2005, s. 72. ISBN 83-88477-32-3.
- ↑ a b c Nowa hala targowa na Ochocie. „Stolica”. 31 (293), s. 7, 2 sierpnia 1953 roku.
- ↑ Teraźniejszość i perspektywy Ochoty. „Stolica”. 40 (302), s. 8, 4 października 1953 roku.
- ↑ Paweł Marcinkiewicz, Konkurent przejął Halę Kopińską. "Większy ma zawsze większe możliwości" [online], Wyborcza.pl Warszawa, 6 lutego 2025.
- ↑ Lista obiektów architektury XX w. z lat 1945–1989 – Stowarzyszenie SARP. [dostęp 2022-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-22)].
- ↑ Gminna ewidencja zabytków m.st. Warszawy [online], Biuro Stołecznego Konserwatora Zabytków.
- ↑ Galeria. [w:] Hala Kopińska. Spółdzielnia Detaliczno-Hurtowa [on-line]. halakopinska.waw.pl. [dostęp 2022-07-23].