6.11.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 374/21

1.

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Ιουλίου 2017, υπόθεση T-215/15·

2.

να αποφανθεί οριστικώς επί της διαφοράς και να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2015/364 (1) του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2015, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία, καθώς και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2015/357 (2) του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2015, περί εφαρμογής του κανονισμού (ΕE) αριθ. 208/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων ενόψει της κατάστασης στην Ουκρανία, κατά το μέρος που αφορούν τον αναιρεσείοντα, και να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και του Δικαστηρίου·

3.

επικουρικώς ως προς το αίτημα υπό σημείο 2, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο, προκειμένου αυτό να αποφανθεί εκ νέου δεσμευόμενο από τη νομική εκτίμηση που αναπτύσσεται στην απόφαση του Δικαστηρίου, και να επιφυλαχθεί ως προς την κρίση επί των δικαστικών εξόδων.

1.

Το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 296 ΣΛΕΕ, καθώς και το άρθρο 41 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, καθόσον διαπίστωσε ότι το Συμβούλιο αιτιολόγησε δεόντως τη λήψη των περιοριστικών μέτρων. Το Συμβούλιο δεν εξέθεσε το σκεπτικό του κατά τρόπο αρκούντως ειδικό και συγκεκριμένο.

2.

Το Γενικό Δικαστήριο διαπίστωσε εσφαλμένως ότι το Συμβούλιο δεν προσέβαλε τα θεμελιώδη δικαιώματα. Το Γενικό Δικαστήριο δεν εκτίμησε ορθώς την παρέμβαση στο δικαίωμα της ιδιοκτησίας, καθώς και στην επιχειρηματική ελευθερία. Ιδίως υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, διότι έκρινε ότι τα μέτρα ήταν κατάλληλα και είχαν αναλογικό χαρακτήρα. Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο διέπραξε διαδικαστική πλημμέλεια και προσέβαλε διαδικαστικά δικαιώματα.

3.

Το Γενικό Δικαστήριο διαπίστωσε εσφαλμένως ότι το Συμβούλιο δεν καταχράστηκε την εξουσία του. Πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο δεν διεξήγαγε έλεγχο που να αφορά συγκεκριμένα τον προσφεύγοντα. Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον έλαβε ως δεδομένο ότι η απουσία συγκεκριμένων αποδεικτικών στοιχείων είναι άνευ σημασίας.

4.

Το Γενικό Δικαστήριο διαπίστωσε εσφαλμένως ότι το Συμβούλιο δεν προσέβαλε το δικαίωμα χρηστής διοικήσεως. Πρώτον, οι επισημάνσεις του Γενικού Δικαστηρίου σχετικά με την υποχρέωση αμεροληψίας του Συμβουλίου ενέχουν πλάνη περί το δίκαιο. Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο δεν λαμβάνει υπόψη δεόντως τη σημασία της υποχρεώσεως επιμελούς έρευνας. Στο πλαίσιο αυτό ανακύπτει και προσβολή των διαδικαστικών δικαιωμάτων του προσφεύγοντος.

Το Γενικό Δικαστήριο διαπίστωσε εσφαλμένως ότι το Συμβούλιο δεν υπέπεσε σε «πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως». Πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο δεν τήρησε την υποχρέωση ελέγχου που υπέχει όσον αφορά τις προσβαλλόμενες πράξεις, καθόσον δεν εξέτασε τη διαδικασία η οποία είχε ως αποτέλεσμα να γίνει δεκτή η προσβαλλόμενη πράξη. Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, διότι διαπίστωσε ότι το Συμβούλιο μπορούσε να στηριχθεί μόνο σε ένα έγγραφο της Ουκρανίας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη την υποχρέωση του Συμβουλίου να πραγματοποιεί περαιτέρω έρευνες. Επίσης, το Γενικό Δικαστήριο δεν συνεκτίμησε τη σημασία της πρόσφατης νομολογίας του Δικαστηρίου σχετικά με τα περιοριστικά μέτρα. Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο ανέπτυξε επιχειρηματολογία η οποία είναι, σε μεγάλο βαθμό, αμιγώς πολιτική και δεν έλαβε υπόψη δεόντως τη σημασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων σε τρίτο κράτος.