5.2.2005   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 31/15

1.

Πρέπει το άρθρο 9 της οδηγίας 98/5 (1), για τη διευκόλυνση της μόνιμης άσκησης του δικηγορικού επαγγέλματος σε κράτος μέλος διάφορο εκείνου στο οποίο αποκτήθηκε ο επαγγελματικός τίτλος, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αποκλείει διαδικασία προσφυγής όπως η προβλεπόμενη με τον νόμο της 10ης Αυγούστου 1991, όπως τροποποιήθηκε με τον νόμο της 13ης Νοεμβρίου 2002;

2)

Ειδικότερα, συνιστούν «εσωτερικά ένδικα μέσα» οι προσφυγές ενώπιον οργάνων όπως το πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο πειθαρχικό και διοικητικό συμβούλιο, υπό την έννοια του άρθρου 9 της οδηγίας 98/5, και πρέπει το άρθρο 9 να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αποκλείει ένδικο μέσο που επιβάλλει να επιληφθεί ένα ή περισσότερα όργανα τέτοιας φύσεως προτού υπάρξει η δυνατότητα να επιληφθεί νομικού ζητήματος ένα «δικαστήριο» υπό την έννοια του άρθρου 9;

3)

Επιτρέπεται στις αρμόδιες αρχές κράτους μέλους να εξαρτούν το δικαίωμα δικηγόρου κράτους μέλους να ασκεί σε μόνιμη βάση το επάγγελμα δικηγόρου με τον επαγγελματικό του τίτλο καταγωγής στους τομείς δραστηριότητας που διευκρινίζονται στο άρθρο 5 της οδηγίας 98/5/ΕΚ από την απαίτηση γνώσεως των γλωσσών του εν λόγω κράτους μέλους;

4)

Ειδικότερα, μπορούν οι αρμόδιες αρχές να θέτουν τον όρο ότι το εν λόγω δικαίωμα ασκήσεως του επαγγέλματος εξαρτάται από την προϋπόθεση ότι ο δικηγόρος υποβάλεται επιτυχώς σε προφορική γλωσσική δοκιμασία σε όλες (ή πολλές) από τις τρεις κύριες γλώσσες του κράτους μέλους υποδοχής προκειμένου οι αρμόδιες αρχές να εξακριβώσουν αν ο δικηγόρος γνωρίζει τις τρεις γλώσσες και αν πρόκειται περί αυτού, ποιες είναι οι απαιτούμενες ενδεχομένως διαδικαστικές εγγυήσεις;