Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52004AE0321

Γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής με θέμα την «Πρόταση απόφασης του Συμβουλίου για την ίδρυση Περιφερειακών Γνωμοδοτικών Συμβουλίων βάσει της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής» [COM(2003) 607 τελικό — 2003/0238 (CNS)]

ΕΕ C 110 της 30.4.2004, p. 108–110 (ES, DA, DE, EL, EN, FR, IT, NL, PT, FI, SV)

30.4.2004   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 110/108


Γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής με θέμα την «Πρόταση απόφασης του Συμβουλίου για την ίδρυση Περιφερειακών Γνωμοδοτικών Συμβουλίων βάσει της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής»

[COM(2003) 607 τελικό — 2003/0238 (CNS)]

(2004/C 110/18)

Στις 16 Δεκεμβρίου 2003 και σύμφωνα με το άρθρο 37 της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, το Συμβούλιο αποφάσισε να ζητήσει γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής σχετικά με την ανωτέρω πρόταση.

Στις 27 Ιανουαρίου 2004, το Προεδρείο της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής ανέθεσε την προετοιμασία των σχετικών εργασιών στο ειδικευμένο τμήμα «Γεωργία, ανάπτυξη της υπαίθρου, περιβάλλον».

Λόγω του επείγοντος χαρακτήρα των εργασιών, η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, κατά την 406η σύνοδο ολομέλειας της 25ης και 26ης Φεβρουαρίου 2004 (συνεδρίαση της 26ης Φεβρουαρίου 2004), όρισε γενικό εισηγητή τον κ. CHAGAS και υιοθέτησε με 76 ψήφους υπέρ και 2 ψήφους κατά, την ακόλουθη γνωμοδότηση.

1.   Η πρόταση της Επιτροπής

1.1

Ο κανονισμός 2371/2002 του Συμβουλίου προέβλεπε την ίδρυση Περιφερειακών Γνωμοδοτικών Συμβουλίων (ΠΓΣ), με σκοπό την ενίσχυση του διαλόγου στον τομέα της κοινοτικής αλιείας, μέσω της μεγαλύτερης συμμετοχής των ενδιαφερομένων στη διαδικασία λήψης αποφάσεων για την Κοινή Αλιευτική Πολιτική.

1.2

Η επί του παρόντος υποβαλλόμενη από την Επιτροπή πρόταση στοχεύει στην προώθηση μίας ισόρροπης και συνεκτικής προσέγγισης, με τη θέσπιση στοιχείων που θα είναι κοινά για όλα τα προς ίδρυση ΠΓΣ όσον αφορά τη σύσταση, τη σύνθεση, τη διάρθρωση, τη λειτουργία και τη χρηματοδότησή τους.

1.3

Η Επιτροπή προτείνει την ίδρυση έξι ΠΓΣ, τα οποία θα καλύπτουν πέντε θαλάσσιες περιοχές (Βαλτική Θάλασσα, Μεσόγειος Θάλασσα, Βόρειος Θάλασσα, Βορειοδυτικά ύδατα και Νοτιοδυτικά ύδατα), καθώς και τα πελαγικά αποθέματα.

1.4

Η ίδρυση των ΠΓΣ θα επαφίεται στην πρωτοβουλία των αλιέων και των λοιπών ενδιαφερομένων, οι οποίοι θα πρέπει να υποβάλουν στα κράτη μέλη και την Επιτροπή σχετικό αίτημα. Κάθε ΠΓΣ θα διαθέτει μία γενική συνέλευση, η οποία θα διορίσει μία εκτελεστική επιτροπή αποτελούμενη από 12 έως 18 μέλη. Σε αμφότερα τα όργανα, τα δύο τρίτα των μελών θα είναι αντιπρόσωποι του τομέα της αλιείας, ενώ τα λοιπά μέλη θα είναι αντιπρόσωποι άλλων ομάδων συμφερόντων που άπτονται της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Θα είναι δυνατόν να προσκαλούνται παρατηρητές, όπως επιστήμονες, αντιπρόσωποι άλλων κρατών μελών που δεν καλύπτονται από το εν λόγω ΠΓΣ, αντιπρόσωποι τρίτων χωρών που έχουν συμφέροντα στη σχετική αλιευτική περιοχή ή αντιπρόσωποι της Συμβουλευτικής Επιτροπής Αλιείας και Υδατοκαλλιέργειας (ΣΕΑΥ). Οι αντιπρόσωποι των εθνικών διοικήσεων θα μπορούν να παρίστανται, επίσης, ως παρατηρητές.

1.5

Η Επιτροπή θα διασφαλίσει την αρχική χρηματοδότηση της έναρξης λειτουργίας των ΠΓΣ και των τριών πρώτων ετών δραστηριοτήτων τους, ενώ θα εξασφαλίζει ακόμη τη χρηματοδότηση της διερμηνείας στις συνεδριάσεις και της μετάφρασης των εγγράφων.

2.   Γενικές παρατηρήσεις

2.1

Η ανάγκη συμμετοχής των κύριων ενδιαφερομένων —λοιοκτητών και εργαζομένων— στη χάραξη και την εφαρμογή της πολιτικής και των συγκεκριμένων μέτρων που αφορούν την κοινοτική αλιεία έχει επισημανθεί επανειλημμένα από την ΕΟΚΕ. Δεδομένου ότι ο τομέας της κοινοτικής αλιείας χαρακτηρίζεται, σε μεγάλο βαθμό, από το περιορισμένο μέγεθος των επιχειρήσεων και από το χαμηλό βαθμό της συνδικαλιστικής οργάνωσης, είναι ζωτικής σημασίας η συμμετοχή αυτών των παραγόντων σε όλες τις φάσεις της διαδικασίας λήψης αποφάσεων, με σκοπό, αφενός, την καλύτερη κατανόηση της αναγκαιότητας των προς λήψη μέτρων και, αφετέρου, την καλύτερη προσαρμογή των εν λόγω μέτρων όχι μόνο στην κατάσταση των αλιευτικών πόρων αλλά και στην κοινωνικοοικονομική πραγματικότητα των ενδιαφερόμενων κοινοτήτων.

2.2

Ήδη στην «Πράσινη Βίβλο για το μέλλον της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής» (1), η Επιτροπή αναγνώριζε τη σημασία της πρόβλεψης νέων μορφών συμμετοχής των ενδιαφερομένων στη φάση πριν από τη λήψη αποφάσεων στο επίπεδο της ΚΑΠ. Η ΕΟΚΕ είχε τότε την ευκαιρία να εκφράσει την ικανοποίησή της για την πρόθεση της Επιτροπής «με στόχο πάντα την προώθηση τόσο της μεγαλύτερης συμμετοχής στη διεξαγόμενη συζήτηση όλων των ενδιαφερομένων όσο και της συνυπευθυνότητας των παραγόντων του κλάδου στη διαχείριση και στη λήψη των αποφάσεων σε τοπικό επίπεδο» (2).

2.3

Επίσης, στη γνωμοδότηση με θέμα την Ανακοίνωση της Επιτροπής για τη μεταρρύθμιση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής («Χάρτης πορείας») (3), η ΕΟΚΕ εξέφρασε την υποστήριξή της για την ίδρυση των ΠΓΣ, εφιστώντας εντούτοις την προσοχή στην ανάγκη η ίδρυση των εν λόγω οργάνων να μην υπονομεύσει τη διατήρηση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής μέσω της αποδυνάμωσης των ουσιωδών αρχών τους, εξαιτίας της μεταφοράς της συζήτησης σε περιφερειακό επίπεδο. Συνεπώς, είναι σημαντικό να προβλεφθεί η δυνατότητα συμμετοχής στις συνεδριάσεις των ΠΓΣ, με την ιδιότητα του παρατηρητή, ενός αντιπροσώπου της ΣΕΑΥ (άρθρο 6.4), καθώς και η υποχρέωση για την υποβολή στην Επιτροπή, τα κράτη μέλη και τη ΣΕΑΥ ετήσιας έκθεσης των δραστηριοτήτων κάθε ΠΓΣ (άρθρο 10.1).

2.4

Η ανάγκη διασφάλισης ότι τα μέλη των ΠΓΣ θα είναι αρκούντως αντιπροσωπευτικά των διαφόρων συμφερόντων κάθε ενδιαφερόμενης χώρας, θα μεταφρασθεί κατ' ανάγκην στη συμμετοχή μεγάλου αριθμού οργανώσεων. Εντούτοις, το γεγονός ότι εναπόκειται στα κράτη μέλη ο διορισμός των μελών της γενικής συνέλευσης θα μπορούσε να αποτελέσει παράγοντα αναταραχής και διαμάχης σχετικά με την πραγματική αντιπροσωπευτικότητα των διοριζόμενων. Δεδομένου ότι προτείνεται η σύγκληση της γενικής συνέλευσης μία φορά ετησίως, θα πρέπει να προβλέπεται η ευρύτερη δυνατή συμμετοχή των αντιπροσώπων όλων των οργανώσεων που είναι αναγνωρισμένα αντιπροσωπευτικές και έχουν συμφέροντα συνδεόμενα με το εν λόγω ΠΓΣ.

2.5

Η ΕΟΚΕ υποστηρίζει την πρόβλεψη οι οργανώσεις ευρωπαϊκού ή εθνικού χαρακτήρα να έχουν τη δυνατότητα να προτείνουν μέλη στα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη (άρθρο 5.2). Ωστόσο, είναι αναγκαίαη διασφάλιση της έγκαιρης διάδοσης της πρόθεσης για την ίδρυση των ΠΓΣ, όχι μόνο στις εθνικές αλλά και στις ευρωπαϊκές οργανώσεις. Η μέγιστη συμμετοχή της ΣΕΑΥ σε αυτή τη διαδικασία θα ήταν πολύτιμη, κυρίως με την αποστολή προσκλήσεων προς τις ευρωπαϊκές οργανώσεις να διορίσουν τους αντίστοιχους αντιπροσώπους τους και τη συγκέντρωση και διευθέτηση των απαντήσεων τους.

2.6

Στο μέτρο που εναπόκειται στην εκτελεστική επιτροπή η διαχείριση των δραστηριοτήτων του ΠΓΣ και η υιοθέτηση των συστάσεων και υποδείξεών του, η ΕΟΚΕ θεωρεί ότι αυτό που προτείνεται από την Επιτροπή δε διασφαλίζει τη δίκαιη αντιπροσωπευτικότητα. Πράγματι, η απαίτηση για τη συμμετοχή ενός τουλάχιστον αντιπροσώπου του αλιευτικού τομέα από κάθε ενδιαφερόμενο κράτος μέλος στις συνεδριάσεις της εκτελεστικής επιτροπής ενέχει τον κίνδυνο συστηματικού αποκλεισμού των αντιπροσώπων των εργαζομένων.

2.6.1

Σε ορισμένες πρόσφατες περιπτώσεις, διαπιστώθηκε ότι οι συνδικαλιστικοί αντιπρόσωποι δεν συμπεριλήφθηκαν μεταξύ των αντιπροσώπων που διόρισαν τα κράτη μέλη για τις θεματικές συνεδριάσεις της ΚΑΠ. Για την υπεράσπιση της συμμετοχής των επαγγελματιών του τομέα, η ΕΟΚΕ θεωρεί ότι θα πρέπει να ληφθούν εξίσου υπόψη οι πλοιοκτήτες και οι μισθωτοί αλιείς, επειδή είναι οι τελευταίοι που εφαρμόζουν στην πράξη τα υιοθετούμενα μέτρα. Ούτως, η ΕΟΚΕ υποστηρίζει ότι στον κανονισμό θα πρέπει να εκφράζεται ρητώς η ανάγκη διασφάλισης της συμμετοχής αντιπροσώπων τόσο των πλοιοκτητών όσο και των μισθωτών αλιέων.

2.7

Εξάλλου, φαίνεται υπερβολικό και το ποσοστό που παραχωρείται στις «λοιπές ομάδες συμφερόντων» και ανέρχεται στο ένα τρίτο του συνόλου των μελών. Γνωρίζοντας ότι η συμμετοχή τους στο ΠΓΣ πρέπει να εντάσσεται στο πλαίσιο μίας διαφορετικής προσέγγισης που θα προσφέρει η συμμετοχή τους, οι γνωμοδοτήσεις του ΠΓΣ πρέπει να αποτελούν καρπό κυρίως της συνεύρεσης των διαφορετικών εθνικών συμφερόντων που διακυβεύονται. Ένα ποσοστό συμμετοχής της τάξης του 20 %, τόσο στη γενική συνέλευση όσο και στην εκτελεστική επιτροπή, θα ήταν συνεπώς καταλληλότερο για την εκπροσώπηση αυτής της ομάδας.

2.8

Αν και ο κανονισμός 2371/2002, στο άρθρο του 32, υποστηρίζει ότι τα ΠΓΣ θα ασχολούνται με θαλάσσιες περιοχές που διέπονται από τη νομοθεσία τουλάχιστον δύο κρατών μελών, η ΕΟΚΕ προτείνει να εξετασθεί το ενδεχόμενο ίδρυσης ενός εβδόμου ΠΓΣ, το οποίο, λαμβανομένης υπόψη της σημασίας του κοινοτικού αλιευτικού στόλου στα εξωτερικά μη κοινοτικά ύδατα, να μπορεί να συμπεριλάβει τους συμμετέχοντες σε αλιευτικές δραστηριότητες σε αυτά τα ύδατα, υπό την ονομασία ΠΓΣ «Εξωτερικές αλιευτικές περιοχές». Η ΕΟΚΕ θεωρεί ακόμη θεμελιώδους σημασίας τη συμμετοχή και σε αυτό το ΠΓΣ των οργανώσεων που εκπροσωπούν τους πλοιοκτήτες και τους μισθωτούς αλιείς των εμπλεκόμενων τρίτων χωρών.

3.   Ειδικές παρατηρήσεις

3.1   Άρθρο 2 — Ίδρυση περιφερειακών γνωμοδοτικών συμβουλίων

3.1.1

Όπως υποδείχθηκε προηγουμένως, θα ήταν σκόπιμο να προστεθεί μία περίπτωση ζ), όπου να προβλέπεται η ίδρυση ενός εβδόμου ΠΓΣ «Εξωτερικές αλιευτικές περιοχές».

3.2   Άρθρο 4 — Διάρθρωση

3.2.1

Ο αναγκαστικά μειωμένος αριθμός των μελών της εκτελεστικής επιτροπής θα έπρεπε να περιορίζει τις αρμοδιότητες αυτού του οργάνου. Η ΕΟΚΕ εκτιμά ειδικότερα ότι οι συστάσεις και οι υποδείξεις που υιοθετούνται από το ΠΓΣ θα πρέπει πάντοτε να υποβάλλονται στη γενική συνέλευση.

3.2.2

Σε αντίθεση με τις μεταφράσεις σε άλλες γλώσσες, στην πορτογαλική μετάφραση γίνεται ορισμένες φόρες λόγος για περιφερειακή συνέλευση και άλλοτε για γενική συνέλευση, αν και φαίνεται ότι ο τελευταίος όρος είναι ο ορθός. Συνεπώς, θα πρέπει να γίνει διόρθωση του σχετικού κειμένου.

3.3   Άρθρο 5 — Μέλη

3.3.1

Ο διορισμός των μελών των ΠΓΣ θα πρέπει να γίνεται με το συντονισμό της ΣΕΑΥ και σε συνεργασία με τις ευρωπαϊκές οργανώσεις που την αποτελούν.

3.3.2

Το ποσοστό των αντιπροσώπων του τομέα της αλιείας θα πρέπει να επανεξετασθεί, όπως υποστηρίχθηκε στο σημείο 2.7 ανωτέρω.

3.3.3

Θα πρέπει να διασφαλισθεί η συμμετοχή στην εκτελεστική επιτροπή τουλάχιστον ενός αντιπροσώπου των μισθωτών αλιέων για κάθε κράτος μέλος.

3.3.4.

Στην πορτογαλική μετάφραση της εξεταζόμενης πρότασης, στη δεύτερη παράγραφο, υποστηρίζεται ότι «Τα μέλη της γενικής συνέλευσης διορίζονται κατόπιν κοινής συμφωνίας μεταξύ των ενδιαφερομένων κρατών μελών». Το ίδιο επαναλαμβάνεται τουλάχιστον και στην αγγλική μετάφραση. Εντούτοις, η ΕΟΚΕ είναι της άποψης ότι η διατύπωση της γαλλικής μετάφρασης είναι η καταλληλότερη: «Τα μέλη της γενικής συνέλευσης διορίζονται κατόπιν κοινής συμφωνίας εκ μέρους των ενδιαφερομένων κρατών μελών». Πράγματι, φαίνεται αδικαιολόγητο άλλα κράτη μέλη να πρέπει να τοποθετηθούν επί των ονομάτων που κοινοποιεί ένα δεδομένο κράτος.

3.4   Άρθρο 6 — Συμμετοχή

3.4.1

Θα πρέπει να εξασφαλισθεί για τους παρατηρητές το δικαίωμα να λαμβάνουν το λόγο, ακόμη και εάν αυτό δεν συνοδεύεται από το δικαίωμα ψήφου.

3.4.2

Το άνοιγμα των συνεδριάσεων στο κοινό θα έπρεπε να είναι προαιρετικό και το δικαίωμα σχετικής απόφασης θα πρέπει να επαφίεται στο όργανο.

3.5   Άρθρο 7 — Λειτουργία

3.5.1

Αν και η ΕΟΚΕ υποστηρίζει τον ορισμό του Προέδρου με συναινετική διαδικασία, εντούτοις θεωρεί αιτιολογημένη την πρόβλεψη ότι αυτός πρέπει να προέρχεται από τον τομέα των αλιευτικών δραστηριοτήτων.

3.6   Άρθρο 9 — Χρηματοδότηση

3.6.1

Δεν είναι σαφής ο τρόπος με τον οποίο ένα διακρατικό όργανο, όπως είναι το ΠΓΣ, θα μπορούσε να πλαισιώνεται με μία νομική προσωπικότητα. Η Επιτροπή πρέπει να διασαφηνίσει αυτή την έννοια.

3.6.2

Η ΕΟΚΕ υποστηρίζει την πρόθεση της Επιτροπής να συμβάλει στη χρηματοδότηση, μέσω των ετήσιων «Συμβάσεων», στις δαπάνες διερμηνείας και μετάφρασης. Κατ' αυτόν τον τρόπο, διασφαλίζεται η δυνατότητα σε όλους τους παρεμβαίνοντες να εκφράζονται στη μητρική γλώσσα τους, καθώς και η έγκαιρη μετάφραση όλων των εγγράφων στις χρησιμοποιούμενες γλώσσες, επιτρέποντας στα μέλη των ΠΓΣ να συμμετέχουν με ισότιμους όρους.

4.   Συμπεράσματα

4.1

Η ΕΟΚΕ σημειώνει την προς εξέταση πρόταση της Επιτροπής, η οποία στοχεύει στην προώθηση μίας ισόρροπης και συνεκτικής προσέγγισης, με τη θέσπιση στοιχείων που θα είναι κοινά για όλα τα προς ίδρυση ΠΓΣ όσον αφορά τη σύσταση, τη σύνθεση, τη διάρθρωση, τη λειτουργία και τη χρηματοδότησή τους.

4.2

Εντούτοις, η ΕΟΚΕ εκτιμά ότι, όσον αφορά τη σύνθεση των ΠΓΣ, η πρόταση, όπως διατυπώνεται, δεν διασφαλίζει την κατάλληλη εκπροσώπηση των βασικών παραγόντων του κοινοτικού τομέα αλιείας, και κυρίως των πλοιοκτητών και των μισθωτών αλιέων. Θα ήταν δυνατή η αποκατάσταση αυτού μέσω της μεγαλύτερης συμμετοχής στη διαδικασία διορισμού των μελών των ΠΓΣ της ΣΕΑΥ και των ευρωπαϊκών οργανώσεων που εκπροσωπούνται στους κόλπους της.

4.3

Η ΕΟΚΕ εκτιμά, επίσης, ότι το σχετικό βάρος της συνισταμένης «λοιπές ομάδες συμφερόντων» στη σύνθεση των ΠΓΣ δεν είναι η κατάλληλη και προτείνει το ποσοστό των εδρών που της αναλογούν να είναι της τάξης του 20 % του συνόλου.

4.4

Προτείνει ακόμη την ίδρυση ενός ΠΓΣ «εξωτερικές αλιευτικές περιοχές», το οποίο να συμπεριλαμβάνει τα ενδιαφερόμενα μέρη για τις αλιευτικές δραστηριότητες εκτός των κοινοτικών υδάτων, στις οποίες συμμετέχει σημαντικό μέρος του αλιευτικού στόλου της ΕΕ.

Βρυξέλλες, 26 Φεβρουαρίου 2004

Ο Πρόεδρος

της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής

Roger BRIESCH


(1)  COM (2001) 135.

(2)  Γνωμοδότηση η οποία δημοσιεύθηκε στην ΕΕ C 36 της 8.2.2002, εισηγητής: ο κ. Chagas.

(3)  Γνωμοδότηση η οποία δημοσιεύθηκε στην ΕΕ C 85 της 8.4.2003, εισηγητής: ο κ. Kallio και συνεισηγητής: ο κ. Chagas.


Top
  翻译: