Προσφυγή της Ryanair Limited κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, που ασκήθηκε στις 25 Μαΐου 2004

(Υπόθεση T-196/04)

(2004/C 228/97)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Η Ryanair Limited, Δουβλίνο (Ιρλανδία), εκπροσωπούμενη από τους D. Gleeson και A. Collins, Barristers, και τον Dr V. Power, Solicitor, άσκησε ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, στις 25 Μαΐου 2004, προσφυγή κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα:

Η προσφεύγουσα εταιρεία είναι αεροπορική εταιρεία που δραστηριοποιείται ειδικώς στις πτήσεις χαμηλού ναύλου. Όταν η προσφεύγουσα απέκτησε βάση στο Brussels South Charleroi Airport, η Περιφέρεια της Βαλλονίας του Βελγίου εφάρμοσε ορισμένα μέτρα ενισχύσεως υπέρ της προσφεύγουσας. Με την προσβαλλόμενη απόφαση η Επιτροπή έκρινε ότι μέρος των μέτρων αυτών, ιδίως η μείωση των τελών προσγειώσεως καθώς και οι εκπτώσεις στις υπηρεσίες εξυπηρέτησης εδάφους, συνιστούσε κρατική ενίσχυση ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά υπό την έννοια του άρθρου 87 ΕΚ. Με την ίδια απόφαση, κάποια από τα μέτρα ενισχύσεως που χορήγησε το αεροδρόμιο στην προσφεύγουσα κηρύχθηκαν συμβατά με την κοινή αγορά υπό ορισμένες προϋποθέσεις.

Προς στήριξη της προσφυγής της για την ακύρωση της αποφάσεως αυτής, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι παραβιάστηκε η υποχρέωση αιτιολογήσεως του άρθρου 235 ΕΚ. Ειδικότερα, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν ανέφερε τους λόγους για τους οποίους η Περιφέρεια της Βαλλονίας και το εν λόγω αεροδρόμιο θεωρήθηκαν ανεξάρτητοι φορείς, μολονότι η Περιφέρεια έχει και την ιδιοκτησία και τον έλεγχο του αεροδρομίου. Περαιτέρω, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται, αφενός, ότι δεν προβάλλονται οι λόγοι για τους οποίους η Περιφέρεια αντιμετωπίζεται ως θεσπίζουσα νομοθεσία/επιβάλλουσα ρυθμίσεις και όχι ως ιδιοκτήτης αεροδρομίου και, αφετέρου, ότι η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη της στοιχεία για τη συμπεριφορά άλλων αεροδρομίων και δεν εκτίμησε ορθά το επιχειρηματικό σχέδιο του αεροδρομίου.

Η προσφεύγουσα θεωρεί επίσης ότι κακώς εφαρμόστηκε το άρθρο 87 ΕΚ, καθότι δεν πληρούνταν όλοι οι όροι της πρώτης παραγράφου του άρθρου αυτού· η συμφωνία, εφόσον κριθεί αντικειμενικά, δεν συνιστά κρατική ενίσχυση· η δε Επιτροπή δεν εξέτασε την κατάσταση από την πλευρά τόσο του υποτιθέμενου χορηγού της ενισχύσεως όσο και του υποτιθέμενου αποδέκτη.