This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document C2005/257/12
Case C-327/05: Action brought on 30 August 2005 by the Commission of the European Communities against the Kingdom of Denmark
Υπόθεση C-327/05: Προσφυγή της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά του Βασιλείου της Δανίας, που ασκήθηκε στις 30 Αυγούστου 2005
Υπόθεση C-327/05: Προσφυγή της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά του Βασιλείου της Δανίας, που ασκήθηκε στις 30 Αυγούστου 2005
ΕΕ C 257 της 15.10.2005, p. 7–7
(ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)
|
15.10.2005 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 257/7 |
Προσφυγή της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά του Βασιλείου της Δανίας, που ασκήθηκε στις 30 Αυγούστου 2005
(Υπόθεση C-327/05)
(2005/C 257/12)
Γλώσσα διαδικασίας: η δανική
Η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, εκπροσωπούμενη από τους N.B. Rasmussen και A. Caeiros, με τόπο επιδόσεων στο Λουξεμβούργο, άσκησε στις 30 Αυγούστου 2005 ενώπιον του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων προσφυγή κατά του Βασιλείου της Δανίας.
Η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ζητεί από το Δικαστήριο:
|
1. |
να αναγνωρίσει ότι το Βασίλειο της Δανίας, θεσπίζοντας και διατηρώντας σε ισχύ διατάξεις βάσει των οποίων οι μεσάζοντες στην αλυσίδα διανομής υπέχουν ευθύνη παραγωγού, σε αντίθεση με το άρθρο 3, παράγραφος. 3, της οδηγίας 85/374/ΕΟΚ για την προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σε θέματα ευθύνης λόγω ελαττωματικών προϊόντων, παρέβη την υποχρέωσή του να εφαρμόσει πλήρως την εν λόγω οδηγία· |
|
2. |
να καταδικάσει το Βασίλειο της Δανίας στα δικαστικά έξοδα. |
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα:
Το άρθρο 10 του Produktansvarslov (δανικού νόμου περί ευθύνης λόγω ελαττωματικών προϊόντων) ορίζει ότι ένας μεσάζων «υπέχει άμεση ευθύνη λόγω ελαττωματικών προϊόντων έναντι των ζημιωθέντων και των επόμενων μεσαζόντων στην αλυσίδα διανομής».
Οι ισχύοντες στη Δανία κανόνες σχετικά με την ευθύνη εξ αλλοτρίας πράξεως των μεσαζόντων έχουν ως αποτέλεσμα ότι οι ζημιωθέντες μπορούν να ασκήσουν αγωγή απευθείας κατά του μεσάζοντος (όρος ο οποίος καλύπτεται από τον όρο «προμηθευτής», όπως αυτός ορίζεται στο άρθρο 3, παράγραφος 3, της οδηγίας), υπό τον όρο ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις που διέπουν την άσκηση αγωγής που αφορά ευθύνη λόγω ελαττωματικών προϊόντων κατά του παραγωγού, ήτοι κατά το μέτρο που ο ζημιωθείς μπορεί να αποδείξει ότι η ζημία προκλήθηκε λόγω ελαττωματικού προϊόντος. Έτσι, το ζήτημα αν ο μεσάζων επέδειξε ή όχι αμέλεια δεν ασκεί επιρροή ως προς τον καταλογισμό της ευθύνης εξ αλλοτρίας πράξεως. Ο καθοριστικός παράγων είναι ότι η ευθύνη ως προς το ελαττωματικό προϊόν μπορεί να καταλογισθεί στον παραγωγό.
Οποιοδήποτε πρόσωπο στο οποίο, υπό την ιδιότητα του μεσάζοντος, καταλογίσθηκε ευθύνη εξ αλλοτρίας πράξεως δύναται, σύμφωνα με το άρθρο 11, παράγραφος 3,του Produktansvarslov, να ασκήσει αγωγή αποζημιώσεως τόσο κατά του προηγούμενου μεσάζοντος όσο και κατά του παραγωγού.
Η ευθύνη εξ αλλοτρίας πράξεως που βαρύνει τον μεσάζοντα είναι αντίθετη προς την οδηγία. Τούτο οφείλεται στο γεγονός ότι η οδηγία προβλέπει ότι μόνον ο παραγωγός μπορεί να υπέχει αντικειμενική ευθύνη λόγω ελαττωματικών προϊόντων. Μόνον στις περιπτώσεις που προσδιορίζονται στην οδηγία (άρθρο 3, παράγραφος 3), ο μεσάζων μπορεί να υπέχει αντικειμενική ευθύνη λόγω ελαττωματικών προϊόντων.
Οι ισχύοντες στη Δανία κανόνες αποκλίνουν από το εν λόγω σύστημα ως εκ του ότι καθιερώνουν την αντικειμενική ευθύνη των μεσαζόντων για την καταβολή αποζημιώσεως, υπό τη μορφή της αντικειμενικής ευθύνης εξ αλλοτρίας πράξεως, σε όλες τις περιπτώσεις στις οποίες μπορεί να καταλογισθεί στον παραγωγό αντικειμενική ευθύνη λόγω ελαττωματικών προϊόντων.