This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document C2006/237/09
Case C-301/06: Action brought on 6 July 2006 — Ireland v Council of the European Union, European Parliament
Υπόθεση C-301/06: Προσφυγή της 6ης Ιουλίου 2006 — Ιρλανδία κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Υπόθεση C-301/06: Προσφυγή της 6ης Ιουλίου 2006 — Ιρλανδία κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
ΕΕ C 237 της 30.9.2006, p. 5–5
(ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)
|
30.9.2006 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 237/5 |
Προσφυγή της 6ης Ιουλίου 2006 — Ιρλανδία κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
(Υπόθεση C-301/06)
(2006/C 237/09)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ιρλανδία (εκπρόσωποι: D. O'Hagan, agent, E. Fitzsimons, SC, D. Barniville, BL)
Καθών: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει την οδηγία 2006/24/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, για τη διατήρηση δεδομένων που παράγονται ή υποβάλλονται σε επεξεργασία σε συνάρτηση με την παροχή διαθεσίμων στο κοινό υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών ή δημοσίων δικτύων επικοινωνιών και για την τροποποίηση της οδηγίας 2002/58/ΕΚ (1) για τον λόγο ότι δεν εκδόθηκε δυνάμει της προσήκουσας νομικής βάσης· |
|
— |
να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα. |
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Η Ιρλανδία προβάλλει ότι η επιλογή του άρθρου 95 της Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (στο εξής: Συνθήκη) ως νομικής βάσης της οδηγίας 2006/24/ΕΚ (στο εξής: οδηγία) ενέχει θεμελιώδη πλάνη. Η Ιρλανδία υποστηρίζει περαιτέρω ότι ούτε το άρθρο 95 της Συνθήκης ούτε καμία άλλη διάταξη της Συνθήκης μπορούν να χρησιμεύσουν ως προσήκουσα νομική βάση της οδηγίας. Η Ιρλανδία ισχυρίζεται, κυρίως, ότι αποκλειστικός σκοπός ή, επικουρικώς, ότι ο κύριος ή πρωταρχικός σκοπός της οδηγίας είναι η διευκόλυνση της διερεύνησης, της διαπίστωσης και της δίωξης σοβαρών εγκλημάτων, συμπεριλαμβανομένης της τρομοκρατίας. Επομένως, η Ιρλανδία υποστηρίζει ότι η μόνη νομική βάση που μπορεί να θεμελιώσει τα μέτρα που περιλαμβάνει η οδηγία είναι ο τίτλος IV της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (Συνθήκη ΕΕ), και ειδικότερα τα άρθρα της 30, 31, παράγραφος 1, στοιχείο γ', και 34, παράγραφος 2, στοιχείο β').
Προς στήριξη των ισχυρισμών της η Ιρλανδία υπογράμμισε ότι από την εξέταση της αιτιολογικής εκθέσεως και των θεμελιωδών διατάξεων της οδηγίας αποδεικνύεται πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η χρησιμοποίηση του άρθρου 95 της Συνθήκης ως νομικής βάσης για την οδηγία είναι παντελώς ακατάλληλη και αβάσιμη. Συναφώς, τόνισε ότι η οδηγία προσανατολίζεται σαφώς και αναμφιβόλως προς την καταπολέμηση των σοβαρών εγκλημάτων. Κατά συνέπεια, η Ιρλανδία υποστηρίζει ότι αυτό αποτελεί τον κύριο και πρωταρχικό σκοπό της οδηγίας, και περαιτέρω, τον μοναδικό της σκοπό.
Έχει αποδειχθεί ότι τα μέτρα που βασίζονται στο άρθρο 95 της Συνθήκης πρέπει να έχουν ως «κοινή συνισταμένη» την προσέγγιση των εθνικών νομοθεσιών για τη βελτίωση της εσωτερικής αγοράς. Οι διατάξεις της οδηγίας αφορούν την καταπολέμηση των σοβαρών εγκλημάτων και δεν αποβλέπουν στη θεραπεία ενδεχόμενης δυσλειτουργίας της εσωτερικής αγοράς.
Μολονότι υποστηρίχθηκε δυσλειτουργία απορρέουσα από διαφορές μεταξύ των εθνικών νομοθεσιών, δεν αποδείχθηκε.
Επικουρικώς, στην περίπτωση που το Δικαστήριο κρίνει, αντίθετα με τα όσα βασικώς υποστηρίζει η Ιρλανδία, ότι η οδηγία έχει ως σκοπό ιδίως την πρόληψη των εμποδίων ή των στρεβλώσεων της εσωτερικής αγοράς, η Ιρλανδία προβάλλει ότι ο σκοπός αυτός πρέπει να θεωρηθεί ως καθαρά δευτερεύων σε σχέση με τον κύριο ή πρωταρχικό σκοπό της καταπολέμησης της εγκληματικότητας.
(1) ΕΕ L 105, σ. 54.