1.5.2009   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 102/7

1)

Η οριοθέτηση των εννοιών «μόνιμη μεταφορά» και «προσωρινή μεταφορά», οι οποίες χρησιμοποιούνται στο άρθρο 7 της οδηγίας 96/9/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαρτίου 1996, σχετικά με τη νομική προστασία των βάσεων δεδομένων, στηρίζεται στο κριτήριο της χρονικής διάρκειας της αποθήκευσης των στοιχείων που έχουν εξαχθεί από μια προστατευόμενη βάση δεδομένων σε άλλο υπόθεμα, διαφορετικό από το υπόθεμα της εν λόγω βάσης δεδομένων. Το χρονικό σημείο της εξαγωγής, κατά την έννοια του εν λόγω άρθρου 7, από την προστατευόμενη βάση δεδομένων, η οποία είναι προσιτή με ηλεκτρονικά μέσα, συμπίπτει με το χρονικό σημείο της αποθήκευσης σε άλλο υπόθεμα, διαφορετικό από το υπόθεμα αυτής της βάσης δεδομένων, των στοιχείων που αφορά η πράξη μεταφοράς. Αυτή η έννοια της εξαγωγής είναι ανεξάρτητη από τον σκοπό που επιδιώκει το πρόσωπο που προβαίνει στην πράξη αυτή, από τις αλλαγές που επιφέρει ενδεχομένως στο περιεχόμενο των μεταφερόμενων στοιχείων, καθώς και από τις ενδεχόμενες διαφορές στη δομή της οργάνωσης των εν λόγω βάσεων δεδομένων.

Το γεγονός ότι ορισμένα ουσιαστικά και τεχνικά χαρακτηριστικά του περιεχομένου μιας προστατευόμενης βάσης δεδομένων ενός κατασκευαστή ανευρίσκονται επίσης στο περιεχόμενο μιας βάσης δεδομένων άλλου κατασκευαστή μπορεί να ερμηνευθεί ως ένδειξη για την ύπαρξη εξαγωγής, κατά την έννοια του άρθρου 7 της οδηγίας 96/9, εκτός αν η σύμπτωση αυτή οφείλεται σε άλλους παράγοντες και όχι σε μεταφορά δεδομένων μεταξύ των εν λόγω δύο βάσεων δεδομένων. Το γεγονός ότι ορισμένα στοιχεία που συνέλεξε ο κατασκευαστής μιας βάσης δεδομένων από πηγές στις οποίες δεν έχει πρόσβαση το κοινό ανευρίσκονται επίσης στη βάση δεδομένων άλλου κατασκευαστή δεν αρκεί, καθαυτό, ως απόδειξη της εξαγωγής, αλλά μπορεί να αποτελέσει ένδειξη ότι υπήρξε εξαγωγή.

Η φύση των προγραμμάτων πληροφορικής που χρησιμοποιούνται για τη διαχείριση δύο ηλεκτρονικών βάσεων δεδομένων δεν συνιστά στοιχείο που πρέπει να ληφθεί υπόψη για να εξακριβωθεί κατά πόσον υπήρξε εξαγωγή κατά την έννοια του άρθρου 7 της οδηγίας 96/9.

2)

Το άρθρο 7 της οδηγίας 96/9 έχει την έννοια ότι, όταν πρόκειται για ένα ενιαίο σύνολο στοιχείων που περιλαμβάνει χωριστές υποκατηγορίες, ο όγκος των στοιχείων για τα οποία υποστηρίζεται ότι έχουν εξαχθεί από μια από αυτές τις υποκατηγορίες και/ή έχουν επαναχρησιμοποιηθεί πρέπει, για να εξακριβωθεί αν υπήρξε εξαγωγή και/ή επαναχρησιμοποίηση ουσιώδους μέρους, αξιολογούμενου ποσοτικά, του περιεχομένου μιας βάσης δεδομένων, κατά την έννοια του εν λόγω άρθρου, να συγκριθεί με τον όγκο του συνολικού περιεχομένου της υποκατηγορίας αυτής, εφόσον η υποκατηγορία αυτή αποτελεί, καθαυτή, βάση δεδομένων που ανταποκρίνεται στις προϋποθέσεις παροχής προστασίας βάσει του ειδικής φύσης δικαιώματος. Σε αντίθετη περίπτωση, εφόσον πάντως το εν λόγω σύνολο αποτελεί τέτοια προστατευόμενη βάση δεδομένων, η σύγκριση πρέπει να γίνει μεταξύ του όγκου των στοιχείων για τα οποία υποστηρίζεται ότι έχουν εξαχθεί από τις διάφορες υποκατηγορίες του συνόλου αυτού και/ή επαναχρησιμοποιηθεί και του όγκου ολόκληρου του περιεχομένου του συνόλου στοιχείων αυτού.

Το γεγονός ότι ορισμένα στοιχεία για τα οποία υποστηρίζεται ότι έχουν εξαχθεί από βάση δεδομένων που προστατεύεται από το ειδικής φύσης δικαίωμα και/ή έχουν επαναχρησιμοποιηθεί αποκτήθηκαν από τον κατασκευαστή της βάσης αυτής από πηγές στις οποίες δεν έχει πρόσβαση το κοινό μπορεί, σε συνάρτηση με τη σπουδαιότητα των ανθρώπινων, τεχνικών ή οικονομικών πόρων που χρησιμοποίησε ο κατασκευαστής αυτός για να συλλέξει τα επίμαχα στοιχεία από τις εν λόγω πηγές, να ασκήσει επιρροή επί του χαρακτηρισμού τους ως ουσιώδους, από ποιοτική άποψη, μέρους του περιεχομένου της οικείας βάσης δεδομένων, κατά την έννοια του άρθρου 7 της οδηγίας 96/9.

Το γεγονός ότι ένα μέρος των στοιχείων που περιέχονται σε μια βάση δεδομένων έχουν επίσημο χαρακτήρα και είναι προσιτά στο κοινό δεν απαλλάσσει το εθνικό δικαστήριο από την υποχρέωση να εξακριβώσει, προκειμένου να διαπιστώσει αν υπήρξε εξαγωγή και/ή επαναχρησιμοποίηση ουσιώδους μέρους του περιεχομένου αυτής της βάσης δεδομένων, κατά πόσον τα στοιχεία για τα οποία υποστηρίζεται ότι έχουν εξαχθεί από την εν λόγω βάση δεδομένων και/ή επαναχρησιμοποιηθεί αποτελούν, από ποσοτική άποψη, ουσιώδες μέρος του συνολικού περιεχομένου της βάσης αυτής ή ενδεχομένως αποτελούν ουσιώδες μέρος από ποιοτική άποψη, λόγω του ότι αντιπροσωπεύουν, όσον αφορά την απόκτηση, τον έλεγχο ή την παρουσίασή τους, σημαντική επένδυση ανθρώπινων, τεχνικών ή οικονομικών πόρων.