This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62013TN0483
Case T-483/13: Action brought on 10 September 2013 — Oikonomopoulos v Commission
Υπόθεση T-483/13: Αγωγή της 10ης Σεπτεμβρίου 2013 — Οικονομόπουλος κατά Επιτροπής
Υπόθεση T-483/13: Αγωγή της 10ης Σεπτεμβρίου 2013 — Οικονομόπουλος κατά Επιτροπής
ΕΕ C 344 της 23.11.2013, p. 59–59
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
23.11.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 344/59 |
Αγωγή της 10ης Σεπτεμβρίου 2013 — Οικονομόπουλος κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-483/13)
2013/C 344/108
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Ενάγων: Αθανάσιος Οικονομόπουλος (Αθήνα, Ελλάδα) (εκπρόσωποι: Ν. Κορογιαννάκης και Η. Ζαρζούρα, δικηγόροι)
Εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα του ενάγοντος
Ο ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να του επιδικάσει αποζημίωση· |
|
— |
να αναγνωρίσει ότι σειρά ενεργειών και μέτρων της OLAF είναι νομικώς ανυπόστατα και αποτελούν απαράδεκτα αποδεικτικά στοιχεία. |
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της αγωγής, ο ενάγων προβάλλει τρεις ισχυρισμούς.
|
1) |
Ο πρώτος ισχυρισμός αφορά κατάχρηση εξουσίας εκ μέρους της OLAF, καθόσον η τελευταία δεν εδικαιούτο να διενεργήσει έρευνα αφορώσα τις συμβατικές σχέσεις μεταξύ της Επιτροπής και ενός τρίτου και ενήργησε καθ’ υπέρβαση εξουσίας κατά τη σχετική έρευνα, παραβαίνοντας σειρά άρθρων του οικείου νομικού πλαισίου, όπως του κανονισμού 2185/96 (1) του Συμβουλίου και του κανονισμού 1073/1999 (2). |
|
2) |
Ο δεύτερος ισχυρισμός αφορά παράβαση του κανονισμού 45/2001 (3), σχετικά με την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας και σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, παράβαση του άρθρου 8 του κανονισμού 1073/1999, παράβαση της υποχρεώσεως τηρήσεως της εμπιστευτικότητας, προσβολή του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή, παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως, καθόσον η OLAF και διάφορες Γενικές Διευθύνσεις της Επιτροπής δεν ενήργησαν νομίμως κατά την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα του ενάγοντος και διαβίβασαν τα δεδομένα αυτά τόσο εντός της Επιτροπής όσο και σε τρίτους. |
|
3) |
Ο τρίτος ισχυρισμός αφορά προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας, καθόσον ο ενάγων έχει περιορισμένη μόνο πληροφόρηση για τα πραγματικά περιστατικά που τον αφορούν στο πλαίσιο της οικείας έρευνας και, συνεπώς, δεν του έχει δοθεί η δυνατότητα να αμυνθεί κατά κάθε πιθανής κατηγορίας. |
(1) Κανονισμός (Ευρατόμ, ΕΚ) 2185/96 του Συμβουλίου, της 11ης Νοεμβρίου 1996, σχετικά με τους ελέγχους και εξακριβώσεις που διεξάγει επιτοπίως η Επιτροπή με σκοπό την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων από απάτες και λοιπές παρατυπίες (ΕΕ 1996 L 292, σ. 2)
(2) Κανονισμός (ΕΚ)1073/1999 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου [και του Συμβουλίου], της 25ης Μαΐου 1999, σχετικά με τις έρευνες που πραγματοποιούνται από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) (ΕΕ 1999 L 136, σ. 1)
(3) Κανονισμός (ΕΚ) 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2000, σχετικά με την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας και σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (ΕΕ 2001 L 8, σ. 1)