This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62016CN0279
Case C-279/16 P: Appeal brought on 19 May 2016 by the Kingdom of Spain against the judgment of the General Court (Sixth Chamber) delivered on 3 March 2016 in Case T-675/14 Spain v Commission
Υπόθεση C-279/16 P: Αναίρεση που άσκησε στις 19 Μαΐου 2016 το Βασίλειο της Ισπανίας κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 3 Μαρτίου 2016 στην υπόθεση T-675/14, Ισπανία κατά Επιτροπής
Υπόθεση C-279/16 P: Αναίρεση που άσκησε στις 19 Μαΐου 2016 το Βασίλειο της Ισπανίας κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 3 Μαρτίου 2016 στην υπόθεση T-675/14, Ισπανία κατά Επιτροπής
ΕΕ C 279 της 1.8.2016, p. 18–19
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
1.8.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 279/18 |
Αναίρεση που άσκησε στις 19 Μαΐου 2016 το Βασίλειο της Ισπανίας κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 3 Μαρτίου 2016 στην υπόθεση T-675/14, Ισπανία κατά Επιτροπής
(Υπόθεση C-279/16 P)
(2016/C 279/25)
Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική
Διάδικοι
Αναιρεσείον: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: M. J. García-Valdecasas Dorrego)
Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Δημοκρατία της Λεττονίας
Αιτήματα
Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:
— |
Να κάνει δεκτή την παρούσα αίτηση αναιρέσεως και να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου. |
— |
Να εκδώσει νέα απόφαση με την οποία να κηρύσσεται άκυρη η εκτελεστική απόφαση 2014/458/ΕΕ της Επιτροπής, της 9ης Ιουλίου 2014 (1), για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Εγγυήσεων, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ), σε ό,τι αφορά τις δαπάνες ύψους 2 713 208,07 ευρώ στις οποίες προέβη το Βασίλειο της Ισπανίας. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
1. |
Πλάνη περί το δίκαιο, λόγω ελλιπούς αιτιολογήσεως της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, κατά το μέτρο που το Γενικό Δικαστήριο υποχρεούτο να αποφανθεί σχετικά με την έλλειψη αιτιολογίας της αποφάσεως της Επιτροπής κατά το μέτρο που o σχετικός ισχυρισμός διατυπώθηκε κατά τρόπο αρκούντως σαφή και συγκεκριμένο ώστε να καταστεί δυνατό στο Γενικό Δικαστήριο να λάβει θέση επ’ αυτού. |
2. |
Πλάνη περί το δίκαιο σε ό,τι αφορά την έκταση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως. Το σκεπτικό στο οποίο στηρίζεται το Γενικό Δικαστήριο δεν συμβιβάζεται με την ανάγκη να εμφανίζει η αιτιολογία αποφάσεως της Επιτροπής σαφή και μη διφορούμενο χαρακτήρα ώστε να πληροί τις απαιτήσεις του άρθρου 296 ΣΛΕΕ. H αιτιολόγηση της πράξεως ήταν ασαφής και διφορούμενη, με αποτέλεσμα την προσβολή του δικαιώματος άμυνας του θιγόμενου κράτους μέλους. |
3. |
Πρόδηλη παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών κατά το μέτρο που το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε προδήλως τα πραγματικά περιστατικά, καθόσον έκρινε στη σκέψη 55 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως ότι «το Βασίλειο της Ισπανίας δεν απέδειξε ότι ορισμένες εκμεταλλεύσεις δεν υπόκειντο σε καμία εκ των υποχρεώσεων ως προς τις οποίες διαπιστώθηκαν πλημμέλειες». Καταρχάς, η κρίση αυτή αντίκειται στην φύση του συστήματος πολλαπλής συμμορφώσεως, δεδομένου ότι στο πλαίσιο αυτό θα μπορούσαν να συνιστούν κίνδυνο μόνο οι συγκεκριμένες εκμεταλλεύσεις που υπόκεινται στις ειδικές υποχρεώσεις ως προς τις οποίες εντοπίστηκαν πλημμέλειες. Δεύτερον, το Βασίλειο της Ισπανίας παρέσχε στην Επιτροπή συγκεκριμένα στοιχεία από τα οποία αποδεικνύεται ότι ορισμένες εκμεταλλεύσεις δεν υπόκειντο στις ειδικές υποχρεώσεις. |
4. |
Πλάνη περί το δίκαιο ως προς την ερμηνεία του άρθρου 31, παράγραφος 2, του κανονισμού και όσον αφορά την αρχή της αναλογικότητας, σε σχέση με την εφαρμογή της κατ’ αποκοπής διορθώσεως του ποσού και την απόρριψη της διορθώσεως που προτάθηκε από το Βασίλειο της Ισπανίας.
|
5. |
Πλάνη περί το δίκαιο ως προς την ερμηνεία του άρθρου 31, παράγραφος 2, του κανονισμού 1290/2005, και της αρχής της αναλογικότητας, αφενός κατά το μέτρο που έκρινε δυνατή την σώρευση της κατ’ αποκοπήν δημοσιονομικής διορθώσεως και της εξατομικευμένης διορθώσεως για την ίδια γραμμή προϋπολογισμού του έτους 2008, ενώ σύμφωνα με το έγγραφο AGRI-2005-64043-ES οι διορθώσεις δεν πρέπει να εφαρμόζονται σε ποσά που ήδη έχουν αποτελέσει αντικείμενο διορθώσεως για τον ίδιο λόγο, διότι, κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου, η σώρευσή τους επιτρέπεται μόνον όταν ο κίνδυνος για το Ταμείο δεν μπορεί να καλυφθεί αποκλειστικά με αναλυτικές διορθώσεις· αφετέρου, διότι παράγεται ένα αποτέλεσμα δυσανάλογο και αδικαιολόγητο, εφόσον μόνον με την εφαρμογή της κατ’ αποκοπήν δημοσιονομικής διορθώσεως το προς αποκλεισμό ποσό θα ήταν μικρότερο σε σχέση με το ποσό που προέκυψε από την πρόσθεση αμφοτέρων των δημοσιονομικών διορθώσεων. |
(1) ΕΕ L 2015, σ. 62.