51998AC1128

Γνωμοδότηση της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής για το «Πρόγραμμα δράσης για την Eνιαία Aγορά»

(98/C 407/12)

Στις 9 Δεκεμβρίου 1997, και σύμφωνα με το άρθρο 23, 2η παράγραφος του Εσωτερικού της Κανονισμού, η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή αποφάσισε να καταρτίσει γνωμοδότηση για το «Πρόγραμμα δράσης για την Ενιαία Αγορά».

Το τμήμα βιομηχανίας, εμπορίου, βιοτεχνίας και υπηρεσιών, στο οποίο ανατέθηκε η προετοιμασία των σχετικών εργασιών της ΟΚΕ, υιοθέτησε τη γνωμοδότησή του στις 8 Ιουλίου 1998 με βάση εισηγητική έκθεση του κ. Lyons.

Κατά την 357η σύνοδο ολομέλειάς της (συνεδρίαση της 9ης Σεπτεμβρίου 1998), η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή υιοθέτησε με 108 ψήφους υπερ, 3 κατά και δύο αποχές, την ακόλουθη γνωμοδότηση.

1. Εισαγωγή

1.1. Η δεύτερη έκδοση του «Πίνακα Αποτελεσμάτων της Ενιαίας Αγοράς» της Επιτροπής δημοσιεύθηκε στα μέσα Μαΐου 1998. Η πρώτη έκδοση, που είχε δημοσιευθεί τον Νοέμβριο του 1997, αποτέλεσε αντικείμενο γνωμοδότησης της ΟΚΕ στις 25 Μαρτίου 1998 (). Κατά τη δημοσίευση του «Προγράμματος δράσης για την Ενιαία Αγορά» τον Ιούνιο του 1997 (), η Επιτροπή είχε δηλώσει ότι στο εξής θα δημοσίευε κάθε έξι μήνες λεπτομερείς δείκτες για την κατάσταση της Ενιαίας Αγοράς και το επίπεδο δέσμευσης των κρατών μελών να εφαρμόσουν το πρόγραμμα δράσης.

1.2. Η νέα έκδοση του «Πίνακα Αποτελεσμάτων» αξίζει την ίδια θερμή υποδοχή που είχε και η πρώτη. Παρουσιάζει λεπτομερείς, αναλυτικές, πληροφορίες οι οποίες δίνουν σαφή εικόνα της προόδου που συντελείται σε διάφορους τομείς της διαδικασίας εφαρμογής και επισημαίνει τα ιδιαίτερα επιτεύγματα και τις παραλείψεις κάθε κράτους μέλους.

1.3. Η δεύτερη έκδοση επεκτείνει σημαντικά τις πληροφορίες που περιείχε ο πρώτος Πίνακας. Εκτός από την ενημέρωση των πληροφοριών που αφορούν την εφαρμογή των οδηγιών της Ενιαίας Αγοράς και τις διαδικασίες επί παραβάσει, περιγράφει και την πρόοδο που έχει συντελεσθεί, όχι μόνο από άποψη διαφάνειας, αλλά και από άποψη τεχνικής εναρμόνισης και προδιαγραφών 7 επιπλέον, περιλαμβάνει εκθέσεις σχετικά με την ανατροφοδότηση εκ μέρους των Ευρωπαίων πολιτών και την οικονομική ολοκλήρωση της Ενιαίας Αγοράς. Η πρόθεση της παρούσας γνωμοδότησης δεν είναι να αναπαραγάγει τις πληροφορίες που δίνει η Επιτροπή σε όλα αυτά τα κεφάλαια, πόσο μάλλον να σχολιάσει κάθε στοιχείο που αναφέρει, αλλά απλώς να υπογραμμίσει τα θέματα που η ΟΚΕ θεωρεί σημαντικότερα.

2. Έκθεση και σχολιασμός

2.1. Η εφαρμογή της νομοθεσίας για την Ενιαία Αγορά

2.1.1. Το ποσοστό των οδηγιών που δεν έχουν ακόμη μεταφερθεί στη νομοθεσία του συνόλου των κρατών μελών (δηλ. που δεν έχουν τεθεί ακόμη σε εφαρμογή σε όλη την Ένωση) έπεσε σε 18,2 % τον Μάιο του 1998. Το ποσοστό αυτό αντιπαραβάλλεται με το 26,7 % του Νοεμβρίου 1997 που αναφέρεται στον πρώτο Πίνακα. Ιδιαίτερα επισημαίνεται η πρόοδος που έχουν επιτύχει μεταξύ αυτών των δύο ημερομηνιών η Σουηδία, η Φινλανδία, η Γερμανία και η Ελλάδα. Ωστόσο, μέχρι την 1η Μαΐου 1998 249 οδηγίες (σχεδόν το ένα πέμπτο της συνολικής νομοθεσίας για την Ενιαία Αγορά) δεν είχαν ακόμη τεθεί σε εφαρμογή στο σύνολο των κρατών μελών.

2.1.2. Ένας ενδιαφέρων νέος πίνακας παρέχει μια ποσοτική ανάλυση των προβληματικών τομέων. Προκύπτει ότι πρόκειται κυρίως για τις τηλεπικοινωνίες, την πνευματική και βιομηχανική ιδιοκτησία, τις μεταφορές και τις δημόσιες συμβάσεις. Σε καθένα από τους τομείς αυτούς υπολείπεται ακόμη να μεταφερθεί στις εθνικές νομοθεσίες του συνόλου της Ένωσης πολύ περισσότερο από το 50 % των οδηγιών. Η ΟΚΕ θα ήθελε να δει την ανάλυση της Επιτροπής για τις αιτίες των δυσκολιών σ' αυτούς τους συγκεκριμένους τομείς.

2.1.3. Οι αριθμοί που αφορούν τη μεταφορά των οδηγιών στις εθνικές νομοθεσίες είναι γενικά ενθαρρυντικοί. Παρατηρείται αξιοσημείωτη πρόοδος μετά τη δημοσίευση του πρώτου Πίνακα Αποτελεσμάτων. Όμως, μένει πολύς δρόμος για την επίτευξη του στόχου της μεταφοράς του 100 % των οδηγιών ως το τέλος του έτους και είναι κάτι περισσότερο από πιθανό ότι ο στόχος αυτός δεν θα επιτευχθεί. Η ΟΚΕ καλεί και πάλι την Επιτροπή να εξετάσει τη χρήση κανονισμών αντί οδηγιών για την υποβοήθηση της αποτελεσματικής επιβολής.

2.1.4. Αναμφίβολα, η καλύτερη είδηση που εξαγγέλλεται σ' αυτό το κεφάλαιο του δεύτερου Πίνακα είναι ότι όλα τα κράτη μέλη έχουν πλέον θεσπίσει κέντρα συντονισμού για την επεξεργασία και την επίλυση των προβλημάτων της Ενιαίας Αγοράς, όλα έχουν ιδρύσει σημεία επαφής για τις επιχειρήσεις και τους πολίτες και όλα έχουν παράσχει πληροφορίες για τις διαμαρτυρίες και τις διαδικασίες επί παραβάσει. Αυτό σημαίνει ότι έχει αναπτυχθεί πλέον μια διοικητική διάρθρωση σε όλη την Ευρώπη, η οποία αναμένεται ότι θα επιτρέψει, κατ' αρχήν και εν καιρώ, τόσο στην Επιτροπή όσο και στα κράτη μέλη να αντιμετωπίζουν τα θέματα των παραβάσεων και της επιβολής σε ενημερωμένη και συνεκτική βάση. Εντούτοις, τώρα που δημιούργησε αυτή την δομή, η Επιτροπή δεν πρέπει να αδρανήσει και να περιμένει τα αποτελέσματα. Πρέπει να ενεργήσει χωρίς καθυστέρηση προκειμένου να διασφαλίσει την ευρεία πληροφόρηση των επιχειρήσεων και του κοινού σχετικά με τα σημεία επαφής και τα κέντρα συντονισμού σε όλα τα κράτη μέλη και να διασφαλίσει την αποτελεσματική πρόσβαση σ'αυτά.

2.1.5. Σε μία παράγραφο η Επιτροπή διατυπώνει το αξιοσημείωτο, αν και μυστηριώδες, σχόλιο ότι «πρέπει να διαλυθεί κάθε υποψία ότι τα κράτη μέλη εφαρμόζουν τη νομοθεσία της Ενιαίας Αγοράς επιλεκτικά, κατά τρόπο που να εξυπηρετεί τα εθνικά τους συμφέροντα». Το σχόλιο είναι αξιοσημείωτο, επειδή είναι απομονωμένο και ασύνδετο. Δεν προσδιορίζει ποιος συγκεκριμένα έχει αυτή την υποψία ούτε αν στρέφεται εναντίον συγκεκριμένων κρατών μελών. Και δεν έχει γραφεί για να τη διαλύσει! Τόσο τα κράτη μέλη όσο και η ΟΚΕ ενδιαφέρονται να μάθουν αν και πότε σκοπεύει η Επιτροπή να αναπτύξει τις συγκεκριμένες παραμέτρους αυτής της δήλωσης.

2.2. Παραβάσεις

2.2.1. Η διαδικασία επί παραβάσει αφορά τις τυπικές ρυθμίσεις με τις οποίες η Επιτροπή κοινοποιεί σε ένα κράτος μέλος την ανησυχία της σχετικά με πιθανή παραβίαση των κανόνων της Ενιαίας Αγοράς και την επακόλουθη διαδικασία που καταλήγει είτε στην επίλυση του προβλήματος είτε σε παραπομπή στο Δικαστήριο. Η παράβαση ενδέχεται να αφορά την εσφαλμένη μεταφορά στην εθνική νομοθεσία των οδηγιών ή των κανόνων για την Ενιαία Αγορά, συμπεριλαμβανομένων των διατάξεων των Συνθηκών. Η Επιτροπή, σε επίσημη κοινοποιητήρια επιστολή της, υποβάλλει διαμαρτυρία στο εν λόγω κράτος μέλος. Αν δεν είναι ικανοποιημένη από την απάντησή του, η Επιτροπή απευθύνει στη συνέχεια στο κράτος μέλος αιτιολογημένη γνώμη και έπειτα, σε περίπτωση μη ικανοποιητικής απάντησης και σε αυτή, αποφασίζει αν θα παραπέμψει το κράτος μέλος στο Δικαστήριο.

2.2.2. Η Επιτροπή αναφέρει ότι το 1997 στο 15 % περίπου των περιπτώσεων δεν υπήρξε απάντηση είτε στις επιστολές επίσημης κοινοποίησής της είτε στις επακόλουθες αιτιολογημένες γνώμες. Η Ιταλία, το Λουξεμβούργο και η Πορτογαλία φαίνεται πως είχαν τις μεγαλύτερες δυσκολίες, ιδίως όσον αφορά την απάντηση σε ορισμένες αιτιολογημένες γνώμες. Από την άλλη πλευρά, όλα τα κράτη μέλη πλην ενός (της Ιρλανδίας) ξεπερνούσαν - κατά μέσο όρο κατά 20-30 ημέρες - την κανονική προθεσμία των 60 ημερών που προβλέπεται για την απάντηση είτε στον ένα είτε στον άλλο τύπο ανακοίνωσης. Οι Κάτω Χώρες, η Πορτογαλία και το Ηνωμένο Βασίλειο χρειάσθηκαν όλες τους πολύ περισσότερες από 120 ημέρες για να απαντήσουν στις αιτιολογημένες γνώμες κατά τη διάρκεια αυτού του έτους.

2.2.3. Η Επιτροπή δηλώνει ότι «ο αριθμός των διαδικασιών επί παραβάσει δεν δείχνει σημεία μείωσης», αν και προσθέτει (αφού μόνο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο μπορεί να έχει την τελική απόφαση) ότι τα δεδομένα της θα πρέπει να αντιμετωπισθούν με σύνεση. Αν η δωδεκάμηνη περίοδος 1η Μαρτίου 1997 - 1η Μαρτίου 1998 συγκριθεί με την περίοδο 1η Σεπτεμβρίου 1996 - 1η Σεπτεμβρίου 1997, προκύπτει ότι ο αριθμός των επιστολών επίσημης κοινοποίησης ήταν 392 έναντι 242, ο αριθμός των αιτιολογημένων γνωμών ήταν 140 έναντι 68, και ο αριθμός των υποθέσεων που παραπέμφθηκαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο 38 έναντι 27. Δεν μπορεί να ειπωθεί αν το άλμα των αριθμών κατά τη δεύτερη περίοδο πρέπει να θεωρηθεί ως εκτροπή ή ως τμήμα μιας γενικότερης τάσης, πριν παραληφθούν νέα αριθμητικά στοιχεία από την Επιτροπή.

2.2.4. Από την άλλη πλευρά, κατά την περίοδο 1η Μαρτίου 1997 - 1η Μαρτίου 1998 132 υποθέσεις έκλεισαν μετά από επιστολή επίσημης κοινοποίησης (από τις 392 που εκδόθηκαν) και άλλες 42 υποθέσεις έκλεισαν μετά από αιτιολογημένη γνώμη (από τις 140). Τα κράτη μέλη που έλαβαν τις περισσότερες αιτιολογημένες γνώμες κατά την εν λόγω περίοδο ήταν το Βέλγιο, η Γερμανία, η Ισπανία, η Γαλλία, η Ιταλία και η Πορτογαλία. Στη Φινλανδία δεν απευθύνθηκε καμία αιτιολογημένη γνώμη, στη Δανία 1 και στη Σουηδία 2. Ο αριθμός των υποθέσεων που παραπέμφθηκαν τελικά στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ήταν σχετικά μικρός (συνολικά 38). Το Βέλγιο, η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία είχαν από 6 παραπεμφθείσες υποθέσεις η καθεμιά και 5 η Ισπανία.

2.2.5. Οι τελικές παρατηρήσεις της Επιτροπής για τις παραβάσεις είναι εντυπωσιακές. «Υπάρχει συσχέτιση», γράφει, «μεταξύ των χωρών που έχουν το υψηλότερο μερίδιο των περιπτώσεων παράβασης και εκείνων που παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη βραδύτητα στη μεταφορά της νομοθεσίας. Αν και αυτό δεν θα πρέπει να θεωρηθεί οριστικό, υπάρχει σαφής επισήμανση των κρατών μελών που εφαρμόζουν τους κανόνες της Ενιαίας Αγοράς με το μεγαλύτερο σθένος.» Η δήλωση αυτή είναι τόσο έντονη, ώστε η ΟΚΕ πιστεύει πως σύντομα η Επιτροπή θα αναγκαστεί ή να την αναπτύξει κατονομάζοντας τα κράτη μέλη για τα οποία νομίζει ότι ισχύει ή να την αποσύρει.

2.3. Επιβολή

2.3.1. Δεδομένων των απόψεων που εξέφραζε στο αρχικό «Πρόγραμμα δράσης για την Ενιαία Αγορά», η επιβολή είναι ένας από τους τομείς για τους οποίους η Επιτροπή λέει λιγότερα από ό,τι θα περίμενε κανείς. Στην παρούσα έκδοση του Πίνακα Αποτελεσμάτων γίνεται αναφορά στις εγγενείς καθυστερήσεις του δικαστικού συστήματος. Για παράδειγμα, στις περιπτώσεις όπου απαιτείται απόφαση του Δικαστηρίου για να ρυθμιστεί μια διαφορά, ο απαιτούμενος χρόνος «μπορεί να εκταθεί έως και 5 έτη σε περιπτώσεις μη μεταφοράς και έως 8 έτη σε περίπτωση εσφαλμένης εφαρμογής ή εσφαλμένης μεταφοράς των κανόνων».

2.3.2. Τα διαστήματα αυτά είναι ασφαλώς υπερβολικά μεγάλα για τη ρύθμιση διαφορών και για τα δύο μέρη. Η ΟΚΕ έχει ήδη επιστήσει την προσοχή στη μεγάλη διάρκεια της δικαστικής διαδικασίας και στο πώς η διάρκεια αυτή αποδυναμώνει την όλη διαδικασία της επιβολής. Λέγεται ότι δικαιοσύνη που αργεί είναι δικαιοσύνη που δεν αποδίδεται. Είναι οπωσδήποτε σκόπιμο να πραγματοποιηθεί επισκόπηση του χρόνου που απαιτείται για την επίλυση των διαφορών.

2.3.3. Στο «Πρόγραμμα δράσης για την Ενιαία Αγορά», η Επιτροπή εξέταζε ως ενδεχόμενο ορισμένα εναλλακτικά ή/και συμπληρωματικά μέτρα επιβολής. Έγραφε ότι αν χρειάζεται, η Επιτροπή «θα παραπέμπει τις σοβαρές περιπτώσεις μη μεταφοράς στο Συμβούλιο Εσωτερικής Αγοράς». Μέχρι στιγμής δεν έχει παραπέμψει στο Συμβούλιο καμία υπόθεση και πρέπει, συνεπώς, να υποτεθεί ότι δεν υπήρξε καμία.

2.3.4. Η Επιτροπή έγραφε, επίσης, ότι σε περιπτώσεις σοβαρών παραβιάσεων του κοινοτικού δικαίου, που επηρεάζουν σοβαρά τη λειτουργία της Ενιαίας Αγοράς, «η Επιτροπή θα πρέπει να μπορεί να λαμβάνει επείγοντα μέτρα κατά των κρατών μελών ... επιβάλλοντας κυρώσεις όταν χρειάζεται. Η ενίσχυση των εξουσιών επιβολής της Επιτροπής θα συμβάλει σ' αυτόν τον στόχο και στη μείωση των καθυστερήσεων στην επίλυση των προβλημάτων.» Η ΟΚΕ καταλαβαίνει από αυτή τη δήλωση ότι η Επιτροπή επεξεργάζεται επί του παρόντος σχετικές προτάσεις, τις οποίες ελπίζει ότι θα παρουσιάσει εντός του τρέχοντος έτους. Αν συμβεί αυτό, θα πρόκειται για μια σημαντική εξέλιξη, για την οποία η ΟΚΕ θα δείξει έντονο ενδιαφέρον.

2.4. Μηχανισμοί διαφάνειας

2.4.1. Πρόκειται για ένα νέο τμήμα του Πίνακα Αποτελεσμάτων. Σχολιάζει τους τεχνικούς κανόνες, την κοινοποίηση των εθνικών μέτρων και την πρόοδο του σχεδίου SLIM.

2.4.2. Η οδηγία 83/189/ΕΟΚ επιβάλλει στα κράτη μέλη να κοινοποιούν στην Επιτροπή (καθώς και μεταξύ τους) τους νέους τεχνικούς κανόνες που σκοπεύουν να θεσπίσουν. Έτσι, η Επιτροπή ή τα άλλα κράτη μέλη έχουν τη δυνατότητα να κρίνουν κατά πόσο είναι συμβατοί με τους κανόνες της Ενιαίας Αγοράς.

2.4.3. Η ταχεία αύξηση του αριθμού αυτών των κοινοποιήσεων αποτέλεσε αντικείμενο γνωμοδότησης πρωτοβουλίας της ΟΚΕ στις 25 Μαρτίου 1998 (). Η ανησυχία που εξέφραζε η ΟΚΕ σ' εκείνη τη γνωμοδότηση απηχείται από την Επιτροπή στην παρούσα έκδοση του Πίνακα Αποτελεσμάτων. Ωστόσο, τα αριθμητικά στοιχεία της Επιτροπής δείχνουν ότι το ποσοστό των κοινοποιήσεων για παράβαση του κοινοτικού δικαίου δεν έχει αυξηθεί αναλογικά και παραμένει γύρω στις 230 τα τελευταία δύο χρόνια. Αν αυτό δικαιολογεί κάποια αισιοδοξία για τη συμπεριφορά των κρατών μελών, είναι πολύ νωρίς για να λεχθεί. Η γνώμη της ΟΚΕ - ότι είναι ανεπιθύμητος ένας συνεχής πολλαπλασιασμός των εθνικών προτύπων - παραμένει αμετάβλητη.

2.4.4. Η Επιτροπή σχολιάζει, επίσης, την απόφαση 3052/95, η οποία επιβάλλει στα κράτη μέλη να κοινοποιούν στην Επιτροπή τα εθνικά μέτρα που παρεμποδίζουν την ελεύθερη κυκλοφορία αγαθών που παράγονται ή διακινούνται στο εμπόριο νόμιμα σε άλλο κράτος μέλος. Η Επιτροπή δεν είναι ικανοποιημένη από το γεγονός ότι μέχρι στιγμής μόνο τρία κράτη έχουν προβεί σε τέτοιες κοινοποιήσεις: η Γερμανία, η Γαλλία και η Φινλανδία. Σχολιάζει αυστηρά ότι «θα επιμείνει στις τοπικές αρχές να εφαρμόζουν την απόφαση σε όλα τα επίπεδα και, αν είναι απαραίτητο, θα κινήσει διαδικασίες επί παραβάσει κατά των λιγότερο επιμελών κρατών μελών». Η ΟΚΕ πιστεύει ότι η Επιτροπή έχει απόλυτο δίκιο που απευθύνει αυτή την προειδοποίηση και ζητεί να εφαρμόζεται αυστηρά όταν είναι απαραίτητο.

2.4.5. Όσον αφορά την πρόοδο δυνάμει της πρωτοβουλίας SLIM (), για την οποία η ΟΚΕ έχει δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, η Επιτροπή είναι μάλλον απογοητευμένη. «Δεν ανταποκρίνεται στο επίπεδο των αρχικών προσδοκιών. Υπάρχει αναντιστοιχία ανάμεσα στην υποστήριξη της απλοποίησης της κοινοτικής νομοθεσίας σε πολιτικό επίπεδο και την πρακτική ικανότητα των κοινοτικών οργάνων να λαμβάνουν ταχέως τις απαραίτητες αποφάσεις για την εφαρμογή της σχετικής πολιτικής».

2.4.6. Η Επιτροπή ζητεί «μεγαλύτερη δέσμευση σε όλα τα επίπεδα». Αναμφίβολα χρειάζεται αυτή η δέσμευση, χρειάζεται όμως και μια εξήγηση των αντιμετωπιζόμενων δυσκολιών. Δυστυχώς, η Επιτροπή βρίσκεται σε αμηχανία διότι δεν έχει απλοποιήσει καμία από τις δικές της οδηγίες, πράγμα που δεν τη βοηθά όταν παρακινεί άλλους να δράσουν και που εξηγεί ίσως τον σχετικό λακωνισμό της Επιτροπής επ' αυτού του θέματος. Η ΟΚΕ πιστεύει ότι είναι καιρός να δώσει η Επιτροπή το παράδειγμα σ' αυτόν τον τομέα.

2.5. Ανατροφοδότηση από πλευράς των Ευρωπαίων πολιτών

2.5.1. Αυτό είναι άλλο ένα νέο στοιχείο του Πίνακα. Οι πληροφορίες που περιέχονται στην παρούσα έκδοση, οι οποίες συλλέχθηκαν από την Υπηρεσία Σήμανσης της Επιτροπής, αφορούν τη διασυνοριακή κινητικότητα του εργατικού δυναμικού. Η Επιτροπή πιστεύει ότι το βασικό νομοθετικό πλαίσιο που την κατοχυρώνει έχει κανονικά τη θέση του στο κοινοτικό επίπεδο. Ενδιαφέρθηκε να μάθει τις απόψεις διάφορων λαών σε σχέση με την αναζήτηση εργασίας, με το δικαίωμα διαμονής, με τα δικαιώματα κοινωνικής ασφάλισης, με τη μεταφορά των εθνικών συνταξιοδοτικών τους δικαιωμάτων και την αναγνώριση των τυπικών επαγγελματικών τους προσόντων σε κράτη μέλη άλλα από το δικό τους. Αναγνωρίζεται ότι υπάρχουν σημαντικές πρακτικές δυσκολίες, που εμποδίζουν τους πολίτες να επωφεληθούν των δικαιωμάτων τους, και ότι αυτό οφείλεται κατά πρώτο λόγο στην έλλειψη κατάλληλης πληροφόρησης.

2.5.2. Η ανάλυση που περιέχεται στο έγγραφο της Επιτροπής είναι και χρήσιμη και ενδιαφέρουσα, αλλά πιο λεπτομερειακή από ό,τι μπορεί να αντιγραφεί σε τούτη τη γνωμοδότηση. Οι πληροφορίες που παρέχονται κατωτέρω αντικατοπτρίζουν μόνο τα πιο γενικά στοιχεία της έρευνας και αφορούν το ποσοστό των ατόμων που έθιξαν συγκεκριμένα θέματα. Έτσι, οι παρατιθέμενοι αριθμοί δεν προσδιορίζουν τις αιτίες των ανησυχιών των ανθρώπων, αλλά υποδεικνύουν τα κύρια πεδία προς περαιτέρω διερεύνηση και ανάληψη κατάλληλης δράσης.

2.5.3. Σε σχέση με την ανεργία, τα κράτη μέλη που αναφέρονταν συχνότερα ήταν το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιταλία και η Γερμανία. Σε σχέση με την αναγνώριση των τίτλων επαγγελματικών σπουδών, αναφέρονταν συχνότερα η Ιταλία, η Αυστρία και η Ισπανία. Σε σχέση με το δικαίωμα διαμονής, αναφέρονταν συχνότερα η Γαλλία, η Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Σε σχέση με τα θέματα κοινωνικής ασφάλισης, τα κράτη μέλη που αναφέρονταν συχνότερα ήταν, όσον αφορά την ανεργία, η Σουηδία, η Πορτογαλία και το Βέλγιο 7 όσον αφορά τις συντάξεις, η Ελλάδα, το Βέλγιο και η Γαλλία 7 και όσον αφορά την υγεία, το Βέλγιο, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία. Όλα τα κράτη μέλη θα πρέπει να παρακολουθούν τις πληροφορίες που δημοσιεύονται σ' αυτό το τμήμα του Πίνακα.

2.6. Η οικονομική ολοκλήρωση της Ενιαίας Αγοράς

2.6.1. Πάλι πρόκειται για νέο στοιχείο της τελευταίας έκδοσης του Πίνακα. Η Επιτροπή παρουσιάζει πληροφορίες που την ωθούν να σκεφθεί ότι η έλευση της Ενιαίας Αγοράς προήγγειλε έναν μεγαλύτερο βαθμό οικονομικής ολοκλήρωσης στο εσωτερικό της ΕΕ.

2.6.2. Εξετάζοντας κατ' αρχάς το θέμα του εμπορίου, η Επιτροπή δηλώνει ότι ο μέσος όρος των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ των κρατών μελών αυξήθηκε κατά 2,6 ποσοστιαίες μονάδες μεταξύ 1985 και 1997. Η ταχύτερη αύξηση σημειώθηκε μεταξύ των νότιων κρατών μελών και εκείνων που προσχώρησαν στην Ένωση τελευταία. Ωστόσο, δεδομένης της χαμηλής ποσοστιαίας αύξησης σε διάστημα άνω της δεκαετίας, είναι δύσκολο να συνδεθεί αυτή η ανάπτυξη ειδικά με την καθιέρωση της Ενιαίας Αγοράς. Πιο πειστικό στατιστικό στοιχείο είναι η αύξηση κατά 20-30 % του ενδοκοινοτικού εμπορίου προϊόντων της μεταποιητικής βιομηχανίας - αύξηση η οποία υπερέβη τόσο την αύξηση του ΑΕγχΠ όσο και τις συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών και τρίτων χωρών.

2.6.3. Η Επιτροπή εξετάζει στη συνέχεια το ύψος των άμεσων ξένων επενδύσεων στην ΕΕ. Όπως λέει, κατά τη δεκαετία του 1980 οι ροές των ξένων επενδύσεων αυξήθηκαν ταχύτατα παγκοσμίως, αλλά η ΕΕ προσέλκυσε ένα υψηλό και συνεχώς αυξανόμενο μερίδιό τους. Κατά την περίοδο 1991-1993 το μερίδιο της ΕΕ ήταν 44 % έναντι μεριδίου που μόλις υπερέβαινε το 28 % την περίοδο 1982-1987. Οι επενδυτικές ροές μεταξύ των κρατών μελών αποτελούσαν το 65 % των συνολικών ξένων επενδύσεων στην ΕΕ κατά την περίοδο 1992-1996 έναντι 57 % την περίοδο 1986-1991. Οι μεγαλύτεροι αποδέκτες ενδοκοινοτικών ξένων επενδύσεων κατά την περίοδο 1992-1996 ήταν οι Κάτω Χώρες, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γερμανία και ακολουθούσαν σε μικρή απόσταση το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο.

2.6.4. Οι συγχωνεύσεις και οι εξαγορές τριπλασιάστηκαν σε αριθμό μεταξύ 1986 και 1996, τόσο στον δευτερογενή τομέα όσο και στις υπηρεσίες. Σχεδόν το 60 % του συνόλου των πράξεων εντός της Ένωσης αφορούσαν επιχειρήσεις από το ίδιο κράτος μέλος. Γύρω στο 16 % ήταν μεταξύ επιχειρήσεων από διαφορετικά κράτη μέλη και λιγότερο από 24 % αφορούσαν επιχειρήσεις από ένα κράτος μέλος της Ένωσης και μια τρίτη χώρα.

2.6.5. Η Επιτροπή διατείνεται ότι τα ανωτέρω μεγέθη αντικατοπτρίζουν ως ένα βαθμό την πρόοδο της οικονομικής ολοκλήρωσης στο εσωτερικό της ΕΕ, αλλά δεν είναι σαφές ότι μπορεί να συναχθεί αυτό το συμπέρασμα. Ο αριθμός των διασυνοριακών πράξεων μεταξύ επιχειρήσεων από διαφορετικά κράτη μέλη κορυφώθηκε το 1990 με πάνω από 2000 συμφωνίες, αριθμός ο οποίος, παρά την επιτάχυνση που παρατηρείται από το 1994 και μετά, ακόμη δεν έχει ξεπεραστεί. Τούτο θα υποδήλωνε διαφορετικό συμπέρασμα. Είναι δύσκολο, επομένως, να αποδοθεί στους αριθμούς που σχετίζονται με τις εν λόγω δραστηριότητες οποιαδήποτε ιδιαίτερη σχέση με την καθιέρωση της Ενιαίας Αγοράς.

2.6.6. Τέλος, σ' αυτό το τμήμα του Πίνακα η Επιτροπή εξετάζει τις τιμές, για να δει αν μπορεί να βρει κάποια αναγνωρίσιμη σχέση με την καθιέρωση της Ενιαίας Αγοράς. Πιστεύει ότι βρήκε. Γράφει ότι η Επισκόπηση της Ενιαίας Αγοράς που διενήργησε () «έδειξε ότι η σύγκλιση των τιμών των καταναλωτικών αγαθών επιταχύνθηκε με το πρόγραμμα δράσης για την Ενιαία Αγορά. Το 1993 οι διακυμάνσεις της τιμής πανομοιότυπων προϊόντων και υπηρεσιών στα διάφορα κράτη μέλη είχαν μειωθεί σε 19,6 % (από 22,5 % το 1985) για τα καταναλωτικά αγαθά και σε 28,6 % (από 33,7 % το 1985) για τις υπηρεσίες». Εδώ η Επιτροπή στέκεται μάλλον σε σταθερότερο έδαφος όσον αφορά το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει.

2.6.7. Στην τελευταία σελίδα πριν το παράρτημα, η Επιτροπή παραθέτει έναν πίνακα προϊόντων και τιμών, αναφέροντας δίπλα σε κάθε προϊόν τις ακριβότερες και τις φθηνότερες χώρες. Από τον πίνακα αυτό προκύπτει ότι οι δύο ακριβότερες χώρες συνολικά είναι η Δανία και έπειτα η Σουηδία. Οι φθηνότερες είναι η Πορτογαλία και μετά το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ελλάδα. Ωστόσο, όσο διασκεδαστικές και αν είναι, οι πληροφορίες αυτές δεν έχουν καμία ευδιάκριτη σχέση είτε με την καθιέρωση είτε με τη λειτουργία της Ενιαίας Αγοράς.

3. Αξιολόγηση του Πίνακα Αποτελεσμάτων

Σκοπός και επιτεύγματα

3.1. Στο «Πρόγραμμα δράσης για την Ενιαία Αγορά», η Επιτροπή έθετε τέσσερις στρατηγικούς στόχους. Οι στόχοι αυτοί ήταν: αποτελεσματικότερη νομοθεσία, εξάλειψη των κυριότερων στρεβλώσεων της αγοράς, εξάλειψη των τομεακών εμποδίων στην ολοκλήρωση της αγοράς και υλοποίηση της Ενιαίας Αγοράς προς όφελος των πολιτών. Στο πλαίσιο κάθε στόχου προσδιόριζε έναν περιορισμένο αριθμό σημαντικών επιμέρους δράσεων που είχαν στόχο τη βελτίωση της λειτουργίας της Ενιαίας Αγοράς ως την 1η Ιανουαρίου 1999.

3.2. Ο σκοπός του Πίνακα Αποτελεσμάτων είναι να ρίξει φως στην πρόοδο προς την επίτευξη των δεδηλωμένων στόχων, να δείξει τι έχει επιτευχθεί και τι μένει να επιτευχθεί ακόμη. Οι δύο πρώτες εκδόσεις του Πίνακα εξυπηρέτησαν καλά αυτόν το σκοπό όσον αφορά τα περιορισμένα πεδία δραστηριοτήτων που κάλυπταν. Αυτό δεν είναι επίκριση 7 δεν μπορούσε κανείς να περιμένει ότι ήταν δυνατό να καλυφθεί πολύ ευρύτερο πεδίο στο διαθέσιμο χρονικό διάστημα. Η συγκέντρωση των απαιτούμενων πληροφοριών με τον απαιτούμενο τρόπο σήμαινε την επινόηση ενός διευρυμένου, και ίσως καινοτόμου, προγράμματος στατιστικής έρευνας, το οποίο χρειάζεται αναγκαστικά χρόνο και πόρους για να καταρτισθεί και έπειτα να εφαρμοσθεί.

3.3. Η πρακτική παρουσίαση του Πίνακα Αποτελεσμάτων είναι εξαίρετη, με σχετικά μικρά περιγραφικά τμήματα, καλοδιατεταγμένα και υποστηριζόμενα από ενημερωμένες στατιστικές και σαφή σχεδιαγράμματα. Η κατονομασία των κρατών μελών σε σχέση με τις επιδόσεις τους έχει το πλεονέκτημα ότι εξειδικεύει στοιχεία που διαφορετικά θα χάνονταν μέσα στους μέσους όρους ή την ανωνυμία (ή και τα δύο) και επιτείνει έτσι το ενδιαφέρον και την προσοχή των αναγνωστών. Η Επιτροπή δεν έκανε το λάθος να προσπαθήσει να καλύψει υπερβολικά εκτενές πεδίο σε μία και την αυτή έκδοση, αν και το διαθέσιμο υλικό φυσικά θα αυξηθεί με την πάροδο του χρόνου. Υπάρχει καιρός μόνο για μία ακόμη έκδοση μέχρι την ημερομηνία-στόχο, αλλά η ΟΚΕ καλεί την Επιτροπή να συνεχίσει τον Πίνακα Αποτελεσμάτων επ' αόριστον ().

3.4. Εξάλλου, ο «πίνακας αποτελεσμάτων» πρέπει να αναπτυχθεί. Τώρα που δεν δημοσιεύει πλέον την ετήσια έκθεσή της για την ενιαία αγορά η Επιτροπή πρέπει να χρησιμοποιήσει άλλα μέσα για την ενημέρωση του κοινού σχετικά με την ενιαία αγορά και ο «πίνακας αποτελεσμάτων» μπορεί να είναι ένα από αυτά. Εντούτοις, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να αναπτυχθεί ο πίνακας ώστε να έχει ευρύτερη επίδραση. Έχει τη δυνατότητα να αποτελέσει βασικό μέσο πληροφόρησης των παραγόντων σε όλη την ενιαία αγορά. Η Επιτροπή οφείλει να εξετάσει τόσο τη συχνότητα έκδοσής του όσο και το εύρος της κυκλοφορίας του. Το περιεχόμενο κάθε τεύχους του πρέπει να δημοσιεύεται στο Internet.

Εξεύρεση της ορθής ισορροπίας

3.5. Το μόνο (κατανοητό και εύκολο στη διόρθωσή του) πρόβλημα που έχει η Επιτροπή με τον Πίνακα Αποτελεσμάτων είναι η εξεύρεση της ορθής ισορροπίας παρουσίασης των επιτευγμάτων και των παραλείψεων του προγράμματος δράσης. Χωρίς αμφιβολία το πρόγραμμα δράσης αναζωπύρωσε τη δραστηριότητα σε πολλούς τομείς όπου προηγουμένως υπήρχε αδράνεια και γι' αυτό η Επιτροπή είναι επαινετή. Ο Πίνακας Αποτελεσμάτων είναι πρώτα απ' όλα το πλαίσιο παρουσίασης των επιτευγμάτων του προγράμματος δράσης με σαφή και ελκυστικό τρόπο, όπως έχει συμβεί μέχρι σήμερα.

3.6. Η φυσική περηφάνεια, σε συνδυασμό με τον ενθουσιασμό, έκανε, ωστόσο, πολλές φορές την Επιτροπή να παραβλέψει το γεγονός ότι οι περισσότερες δραστηριότητες που πρέπει να ολοκληρωθούν ως την ημερομηνία-στόχο της 31ης Δεκεμβρίου 1998 είναι δραστηριότητες της Επιτροπής, που αφορούν κυρίως την έναρξη δράσεων ή την ολοκλήρωσή τους. Αν και αυτό είναι ένα ζωτικό πρώτο βήμα, δεν είναι παρά το πρώτο βήμα. Εκεί που πρέπει να λειτουργήσει η Ενιαία Αγορά είναι στο επίπεδο των κρατών μελών. Και σ' αυτό το επίπεδο είναι που βρίσκεται το κατά πολύ μεγαλύτερο πεδίο προς βελτίωση.

3.7. Το γεγονός αυτό συγκαλύπτεται ορισμένες φορές από τον τρόπο παρουσίασης του Πίνακα. Για παράδειγμα, τα επιτυχή μέτρα που απαριθμούνται στην Εισαγωγή υπό την επικεφαλίδα «Το πρόγραμμα δράσης βαίνει καλώς (The Action Plan is largely on course)» είναι ουσιαστικά ένας κατάλογος μέτρων που έχουν υιοθετηθεί σε επίπεδο Επιτροπής και Συμβουλίου και, επομένως, δίδει ψευδή εντύπωση της γενικότερης προόδου.

3.8. Ένα άλλο παράδειγμα παρέχεται στο Παράρτημα και, συγκεκριμένα, στον «Αναλυτικό σχολιασμό της εφαρμογής του προγράμματος δράσης». Εδώ, η μεγάλη πλειοψηφία των συμβόλων που δηλώνουν πρόοδο σχετίζεται με δράσεις της Επιτροπής ή του Συμβουλίου και όχι με δράσεις που έχουν συμφωνήσει να κάνουν ή που ήδη κάνουν τα κράτη μέλη. Μια ματιά στα σημεία που απονέμει στον εαυτό της η Επιτροπή για τις φάσεις του προγράμματος SLIM, για παράδειγμα, θα πρέπει να συγκριθεί με τα λεγόμενά της στο κείμενο σχετικά με την πραγματικότητα της προόδου (βλ. σημείο 2.4.5 ανωτέρω). Η Επιτροπή θα πρέπει να προσαρμόσει αυτήν την πτυχή της παρουσίασης στις μελλοντικές εκδόσεις του Πίνακα Αποτελεσμάτων.

Μελλοντική χρήση

3.9. Όσον αφορά τις μελλοντικές εκδόσεις του Πίνακα, η ΟΚΕ ζητεί από την Επιτροπή να τον αναπτύξει, ούτως ώστε να παρέχει πληροφορίες για τις ιδιαίτερες επιδόσεις των κρατών μελών στους επιμέρους τομείς δραστηριότητας. Για να γίνει αυτό, δεν είναι πάντα απαραίτητο να πραγματοποιούνται δυσάρεστες συγκρίσεις 7 αρκεί να παρέχονται παραδείγματα κρατών μελών όπου συντελείται πρόοδος και να προσδιορίζονται τα σχετικά μέσα. Πρόκειται για την αρχή της «βέλτιστης πρακτικής», για την οποία η ΟΚΕ πιστεύει ότι μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της βέλτιστης πρακτικής σε πολλές περιοχές όλης της ΕΕ.

3.10. Ένα καλό παράδειγμα τομέα δραστηριότητας για τον οποίο θα έπρεπε να δοθούν πιο αναλυτικές πληροφορίες είναι ο τομέας της επιβολής. Ο τομέας αυτός σχολιάσθηκε ανωτέρω (βλ. σημείο 2.3) σε σχέση με τα μέσα που έχει στη διάθεσή της η Επιτροπή. Στο πρόγραμμα δράσης, ωστόσο, η Επιτροπή δήλωνε σαφώς ότι «η πρωταρχική ευθύνη της επιβολής των κανόνων της Ενιαίας Αγοράς ανήκει στα κράτη μέλη» και ότι «οι παραβάτες των κανόνων θα πρέπει να υφίστανται κυρώσεις του εθνικού δικαίου, οι οποίες να είναι αποτελεσματικές και αναλογικές και να δρουν αποτρεπτικά» (). Θα ήταν πολύ χρήσιμο να μάθουμε αν έχουν όντως όλα τα κράτη μέλη τους κατάλληλους νόμους στους νομικούς τους κώδικες και, αν ναι, να πάρουμε πληροφορίες για τη χρήση τους.

3.11. Εξίσου σημαντικό είναι το πολύ συναφές θέμα της καταλληλότητας των ρυθμίσεων των κρατών μελών για τον εντοπισμό των παραβάσεων των κανόνων και για την αντίδραση σ' αυτές τις παραβάσεις μετά τον εντοπισμό τους. Τώρα που όλα τα κράτη μέλη έχουν ιδρύσει σημεία επαφής για τους πολίτες και κέντρα συντονισμού για την αντιμετώπιση των προβλημάτων, οι πληροφορίες αυτές θα πρέπει να είναι λίγο-πολύ εύκολο να ληφθούν με συνεκτική μορφή. Οι πληροφορίες αυτές θα πρέπει οπωσδήποτε να δημοσιεύονται, διότι οι φορείς της Ενιαίας Αγοράς πρέπει να ενημερώνονται για το τι συμβαίνει πού, για να μπορέσουν να το χρησιμοποιήσουν παραγωγικά.

3.12. Άλλοι τομείς στους οποίους η Επιτροπή αντιμετωπίζει δυσκολίες, όπως η αμοιβαία αναγνώριση των προτύπων, και το όλο θέμα του δικαιώματος διαμονής και της κινητικότητας του εργατικού δυναμικού, εξαιρετικά σημαντικό από την άποψη της απασχόλησης, θα ωφελούνταν από τη δημοσίευση στον Πίνακα πληροφοριών και αναλύσεων σε εθνική βάση. Ακόμη περισσότερα παραδείγματα παρέχονται στο σημείο 3.4 της προηγούμενης γνωμοδότησης της ΟΚΕ, η οποία αναφέρθηκε ανωτέρω ().

4. Περαιτέρω συλλογισμοί

Η διασυνοριακή κινητικότητα του εργατικού δυναμικού και τα δικαιώματα των πολιτών

4.1. Η έκθεση για τις εμπειρίες των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε σχέση με τη διασυνοριακή κινητικότητα του εργατικού δυναμικού, που περιέχεται στη δεύτερη έκδοση του Πίνακα Αποτελεσμάτων, είναι ιδιαίτερα ευπρόσδεκτη. Πάρα πολύ συχνά, δυστυχώς, η σημασία των δικαιωμάτων των πολιτών στο εσωτερικό της ΕΕ παραβλέπται και υποτιμάται. Όπως επισημαίνει η Επιτροπή, το θέμα της κινητικότητας του εργατικού δυναμικού είναι ιδιαίτερα σημαντικό τόσο για την οικονομική όσο και για την κοινωνική επιτυχία της Ενιαίας Αγοράς. Η ανάγκη να γνωρίζουν οι πολίτες τα δικαιώματά τους στην ΕΕ και να είναι σε θέση να κάνουν χρήση τους σε κάθε κράτος μέλος είναι μεγάλης σπουδαιότητας. Η ΟΚΕ προσδοκά από την Επιτροπή να συμπεριλάβει στις βασικές της προτεραιότητες την ανάπτυξη των αναλύσεών της για θέματα των πολιτών και της κοινωνίας και τη δημοσίευση σχετικής έκθεσης στον Πίνακα Αποτελεσμάτων και αλλού.

Η σημασία των κατάλληλων στατιστικών

4.2. Η ΟΚΕ επικροτεί τη δημοσίευση για πρώτη φορά στον Πίνακα Αποτελεσμάτων παραγράφων σχετικών με τις επιπτώσεις της Ενιαίας Αγοράς στην ολοκλήρωση των οικονομιών των κρατών μελών. Πρόκειται για ένα θέμα μεγάλης σπουδαιότητας, πολύ περισσότερο δε ενόψει της επικείμενης καθιέρωσης του ευρώ. Είναι εξαιρετικά χρήσιμο να αναζητηθούν και να δημοσιευθούν οι κατάλληλες πληροφορίες που θα καταδείξουν την έκταση και τα οφέλη (καθώς και τα προβληματικά σημεία) της όλο και πιο ενοποιούμενης ευρωπαϊκής αγοράς, όπως ζήτησε και η ΟΚΕ στην πρόσφατη γνωμοδότησή της για τον πρώτο Πίνακα.

4.3. Ωστόσο, οι μέχρι στιγμής διαθέσιμες πληροφορίες είναι σχηματικές και είναι σημαντικό που η Επιτροπή δεν διαβλέπει εντός τους περισσότερα στοιχεία από όσα υπάρχουν. Η ΟΚΕ φρονεί ότι θα χρειασθεί συλλογή και ανάλυση πιο ενημερωμένων, εκτενών και λεπτομερειακών πληροφοριών από αυτές που έχει σήμερα στη διάθεσή της η Επιτροπή. Η ΟΚΕ διατυπώνει ορισμένες συγκεκριμένες συστάσεις επ' αυτού στο σημείο 3.4 της προαναφερόμενης γνωμοδότησής της (). Παραθέτει, επίσης, εκτενείς παρατηρήσεις στην πρόσφατη γνωμοδότησή της για τις προτάσεις της Επιτροπής σχετικά με το κοινοτικό στατιστικό πρόγραμμα (), τις οποίες επικροτεί μεν, αλλά πιστεύει ότι θα μπορούσαν να προχωρήσουν περισσότερο.

Διαφάνεια: το ύψιστο ζήτημα

4.4. Πάνω απ' όλα, η ΟΚΕ επιθυμεί να χρησιμοποιηθεί ο Πίνακας για την προαγωγή της διαφάνειας: της διαφάνειας σε σχέση με το τι συμβαίνει στην εσωτερική αγορά, με τα δικαιώματα των πολιτών, με τα δικαιώματα των παραγόντων της αγοράς, με το πώς μπορεί να εξακριβωθεί τι μπορεί να γίνει αν ορισμένα πράγματα μοιάζουν να ακολουθούν εσφαλμένη πορεία, με το πώς αντιμετωπίζονται και πώς μπορούν να επιλυθούν οι διαμαρτυρίες και, τέλος, με το τι συμβαίνει στα διάφορα κράτη μέλη, ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη ότι όλοι ακολουθούν το ίδιο σύνολο κανόνων.

Η ορμή του προγράμματος δράσης πρέπει να διατηρηθεί

4.5. Θα υπάρξει μόνο μία ακόμη έκδοση του Πίνακα Αποτελεσμάτων μέχρι την ημερομηνία-στόχο του προγράμματος δράσης. Η ΟΚΕ πληροφορείται ότι η Επιτροπή δεν σκοπεύει να ξεκινήσει δεύτερο πρόγραμμα δράσης, αν και δεν έχει ληφθεί ακόμη σχετική απόφαση. Ωστόσο, η ΟΚΕ πιστεύει ότι δεν μπορεί να διακοπεί έτσι απλά το πρόγραμμα. Αυτό θα υπέθαλπε την εντύπωση ότι - καθώς έχει καταβληθεί ειδική προσπάθεια - μπορεί πλέον ο καθένας να ηρεμήσει. Η αξία πολλών επιτευγμάτων ενδέχεται να υπονομευθεί. Είναι σημαντικό να συνεχισθεί η συντονισμένη προσοχή στην εφαρμογή των απαιτήσεων της Ενιαίας Αγοράς, έστω και με διαφορετική μορφή. Η ΟΚΕ πιστεύει ότι η Επιτροπή θα πρέπει να δημοσιεύσει στις αρχές του φθινοπώρου μια ανακοίνωση, στην οποία να εκθέτει τις προθέσεις της για το 1999 και αργότερα, ώστε να διατηρηθεί η ορμή και το ενδιαφέρον που έχει προξενήσει το πρόγραμμα δράσης.

Βρυξέλλες, 9 Σεπτεμβρίου 1998.

Ο Πρόεδρος της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής

Tom JENKINS

() ΕΕ C 157 της 25.5.1998. Η γνωμοδότηση εκείνη σχολίαζε πολυάριθμες πτυχές του προγράμματος δράσης, τις οποίες δεν έχει νόημα να επαναλάβουμε εδώ. Η παρούσα γνωμοδότηση επικεντρώνεται, επομένως, στα περιεχόμενα και την ποιότητα του 2ου Πίνακα Αποτελεσμάτων και μόνο.

() CSE 97/1.

() «Πρόληψη των νέων εμποδίων στην Ενιαία Αγορά» - ΕΕ C 157 της 25.5.1998.

() SLIM: Σχέδιο για την απλοποίηση της νομοθεσίας της Εσωτερικής Αγοράς 7 ξεκίνησε το 1996.

() «Οι επιπτώσεις και η αποτελεσματικότητα της Ενιαίας Αγοράς», που δημοσιεύθηκε στις 30.10.1996.

() Η ΟΚΕ σημειώνει με χαρά ότι οι χώρες ΕΖΕΣ έχουν αρχίσει να δημοσιεύουν τον δικό τους «Πίνακα Αποτελεσμάτων». Είναι βέβαιη ότι οι χώρες αυτές πολύ σύντομα θα εκτιμήσουν την αξία του.

() Πρόγραμμα δράσης για την Ενιαία Αγορά: Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο - COM(97) ... τελικό, Ιούνιος 1997, σ. 3.

() ΕΕ C 157 της 25.5.1998.

() «Πρόταση απόφασης του Συμβουλίου σχετικά με το κοινοτικό στατιστικό πρόγραμμα 1998-2002» - ΕΕ C 235 της 27.7.1998, σ. 60.