8.7.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 184/23

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η μετανάστευση προς την Ευρώπη θα αποτελεί πάντα μια πραγματικότητα όσο υπάρχουν σημαντικές διαφορές στον πλούτο και στην ποιότητα ζωής μεταξύ της Ευρώπης και των άλλων περιφερειών του κόσμου,

B.

λαμβάνοντας υπόψη ότι μια κοινή προσέγγιση όσον αφορά τη μετανάστευση στην ΕΕ έχει καταστεί επιτακτική, πολύ περισσότερο σε έναν κοινό χώρο χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα όπου η ανάληψη ή η απουσία δράσης από ένα κράτος μέλος έχει άμεσες επιπτώσεις στα άλλα και σε ολόκληρη την ΕΕ,

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ανεπαρκής διαχείριση της μετανάστευσης μπορεί να διαταράξει την κοινωνική συνοχή των χωρών προορισμού και μπορεί επίσης να αποβεί επιζήμια τόσο για τις χώρες προέλευσης όσο και για τους ίδιους τους μετανάστες,

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η κανονική μετανάστευση αποτελεί ευκαιρία από την οποία μπορούν να ωφεληθούν οι μετανάστες, οι χώρες προέλευσής τους (που επωφελούνται από τα εμβάσματα των μεταναστών), και τα κράτη μέλη· λαμβάνοντας υπόψη, ωστόσο, ότι η πρόοδος στον τομέα της κανονικής μετανάστευσης πρέπει να συνοδεύεται από αποτελεσματική δράση για την καταπολέμηση της αντικανονικής μετανάστευσης, υπενθυμίζοντας κυρίως ότι αυτού του είδους η μετανάστευση ενθαρρύνει την ύπαρξη εγκληματικών κυκλωμάτων εμπορίας ανθρώπων,

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι μια πραγματικά κοινή μεταναστευτική πολιτική για την Κοινότητα πρέπει να στηρίζεται όχι μόνο στην καταπολέμηση της αντικανονικής μετανάστευσης αλλά και στη συνεργασία με τις τρίτες χώρες και με τις χώρες διέλευσης, καθώς και σε μια κατάλληλη πολιτική για την ένταξη των μεταναστών,

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι μεταναστευτικές πολιτικές της Ευρώπης πρέπει να συμμορφώνονται με τους κανόνες του διεθνούς δικαίου, ιδιαίτερα με αυτούς που αφορούν τα δικαιώματα του ανθρώπου, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και το δικαίωμα ασύλου,

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ αποτελεί και πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί ένα φιλικό περιβάλλον για εκείνους που εξασφαλίζουν το δικαίωμα να παραμείνουν, είτε πρόκειται για μετανάστες για λόγους εργασίας, οικογενειακής επανένωσης ή σπουδών, είτε για άτομα που χρήζουν διεθνούς προστασίας,

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι μετανάστες έχουν διαδραματίσει ζωτικό ρόλο στην ανάπτυξη της ΕΕ και του ευρωπαϊκού εγχειρήματος τις τελευταίες δεκαετίες, και ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να αναγνωρίζεται τόσο η σημασία τους όσο και το γεγονός ότι η Ένωση εξακολουθεί να χρειάζεται την εργασία των μεταναστών,

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με την EUROSTAT, η δημογραφική γήρανση της ΕΕ θα γίνει μεσοπρόθεσμα πραγματικότητα, δεδομένου ότι έως το 2060 προβλέπεται πιθανή μείωση του ενεργού πληθυσμού κατά 50 εκατομμύρια περίπου, και έχοντας υπόψη ότι η μετανάστευση θα μπορούσε να αποτελέσει σημαντικό μοχλό για την επίτευξη θετικών οικονομικών αποτελεσμάτων στην ΕΕ,

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η στρατηγική της Λισαβόνας ενδέχεται να αντιμετωπίσει έλλειψη εργατικού δυναμικού όσον αφορά τις πτυχές της ανάπτυξης και της απασχόλησης, γεγονός που θα μπορούσε να αποτελέσει εμπόδιο για την εκπλήρωση των στόχων της, και λαμβάνοντας υπόψη ότι η ανεργία βαίνει αυξανόμενη· λαμβάνοντας υπόψη ότι βραχυπρόθεσμα θα μπορούσε να μετριαστεί η ανεπάρκεια αυτή μέσω μιας κατάλληλης και δομημένης διαχείρισης της οικονομικής μετανάστευσης,

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι μετανάστες υποχρεώνονται συχνά να εργάζονται ως ευκαιριακό εργατικό δυναμικό ή σε θέσεις εργασίας χαμηλής ειδίκευσης, ή σε θέσεις εργασίας για τις οποίες έχουν υπερβολικά προσόντα,

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ πρέπει επίσης να εντείνει τις προσπάθειές της για να αντιμετωπίσει προβλήματα έλλειψης εργατικού δυναμικού και δεξιοτήτων στο εσωτερικό της, αξιοποιώντας ομάδες του πληθυσμού που επί του παρόντος υποαπασχολούνται, π.χ. άτομα με αναπηρία, με ελλειμματική εκπαίδευση ή μακροχρόνια άνεργοι, αιτούντες άσυλο που είναι ήδη μόνιμοι κάτοικοι,

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο αριθμός των μεταναστριών αυξάνεται συνεχώς στην ΕΕ, και αναλογεί περίπου στο 54 % του συνολικού αριθμού μεταναστών,

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι περισσότερες μετανάστριες αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα στην ενσωμάτωσή τους και την πρόσβαση στην αγορά εργασίας λόγω του χαμηλού επιπέδου εκπαίδευσης και των αρνητικών στερεοτύπων και πρακτικών που τις ακολουθούν από τις χώρες καταγωγής τους, καθώς και των αρνητικών στερεοτύπων και διακρίσεων που υφίστανται στα κράτη μέλη, ενώ, παρόλα αυτά, πολλές νεαρές γυναίκες με εκπαίδευση υψηλού επιπέδου έρχονται στην ΕΕ για να αναλάβουν σχετικά ανειδίκευτη εργασία,

1.

υποστηρίζει έντονα τη θέσπιση μιας κοινής ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής η οποία θα βασίζεται σε υψηλό επίπεδο πολιτικής και επιχειρησιακής αλληλεγγύης, αμοιβαίας εμπιστοσύνης, διαφάνειας, κοινής ευθύνης και κοινών προσπαθειών, καθώς και στις αξίες –όπως κατοχυρώνονται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

2.

επαναλαμβάνει ότι η διαχείριση των μεταναστευτικών ροών πρέπει να στηρίζεται σε συντονισμένη προσέγγιση που θα λαμβάνει υπόψη τη δημογραφική και οικονομική κατάσταση της ΕΕ και των κρατών μελών της·

3.

θεωρεί ότι η ανάπτυξη μιας κοινής μεταναστευτικής πολιτικής θα μπορούσε να επωφεληθεί σημαντικά από μία αυξημένη και τακτική διαβούλευση με εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών, όπως οργανώσεις που εργάζονται για τις μεταναστευτικές κοινότητες και μαζί με αυτές·

4.

εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι μέχρι σήμερα έχουν γίνει πολύ λίγα για τη θέσπιση μιας κοινής πολιτικής για τη νόμιμη μετανάστευση και χαιρετίζει τα νέα νομοθετικά μέσα που εγκρίθηκαν στο πλαίσιο της κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής για τη νόμιμη μετανάστευση·

5.

τονίζει ότι μια συνεκτική και ισόρροπη κοινή ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική αυξάνει την αξιοπιστία της ΕΕ στις σχέσεις της με τις τρίτες χώρες·

6.

επαναλαμβάνει ότι η αποτελεσματική διαχείριση της μετανάστευσης απαιτεί την εμπλοκή περιφερειακών και τοπικών αρχών και μια πραγματική εταιρική σχέση και συνεργασία με τις τρίτες χώρες προέλευσης και διέλευσης, η οποία συχνά δίνει την εντύπωση ότι οι αποφάσεις επιβάλλονται επ' αυτών μονομερώς· τονίζει ότι μια τέτοια συνεργασία μπορεί να επέλθει μόνο αν η τρίτη χώρα σέβεται τους διεθνείς νόμους για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την προστασία, και αν έχει υπογράψει τη Σύμβαση της Γενεύης του 1951 σχετικά με το καθεστώς των προσφύγων·

7.

φρονεί ότι η μετανάστευση στην ΕΕ δεν αποτελεί λύση για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι αναπτυσσόμενες χώρες και ότι μια κοινή μεταναστευτική πολιτική πρέπει να συνοδεύεται από αποτελεσματική αναπτυξιακή πολιτική για τις χώρες προέλευσης·

8.

επικροτεί την έγκριση του προαναφερθέντος ευρωπαϊκού συμφώνου για τη μετανάστευση και το άσυλο και τις δράσεις, τα μέσα και τις προτάσεις που προωθούνται στην προαναφερθείσα ανακοίνωση της Επιτροπής για μια κοινή μεταναστευτική πολιτική για την Ευρώπη: Αρχές, ενέργειες και μέσα· καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να προχωρήσουν ταχέως στο στάδιο της εφαρμογής των εν λόγω δεσμεύσεων·

9.

εκφράζει την ικανοποίησή του για τις θεσμικές επιπτώσεις της Συνθήκης της Λισαβόνας, ιδίως την επέκταση της συναπόφασης και της ψηφοφορίας με ειδική πλειοψηφία για όλες τις μεταναστευτικές πολιτικές, την αποσαφήνιση της αρμοδιότητας της ΕΕ για τις θεωρήσεις και τους συνοριακούς ελέγχους, την επέκταση της αρμοδιότητας της ΕΕ για το άσυλο καθώς και την επέκταση της αρμοδιότητας της ΕΕ σε ό,τι αφορά τη νόμιμη και την αντικανονική μετανάστευση·

10.

φρονεί ότι μια κοινή μεταναστευτική πολιτική απαιτεί επίσης οπωσδήποτε τη θέσπιση κοινής πολιτικής ασύλου και υπενθυμίζει το προαναφερθέν ψήφισμα σχετικά με το μέλλον του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου (ΚΕΣΑ) και την πρόταση της Επιτροπής για κανονισμό σχετικά με την ίδρυση Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο·

11.

θεωρεί ότι η νόμιμη μετανάστευση εξακολουθεί να είναι απαραίτητη για να αντιμετωπιστούν οι ανάγκες της Ευρώπης στους τομείς της δημογραφίας, της αγοράς εργασίας και των δεξιοτήτων, λόγω των επιπτώσεων στην οικονομία της δημογραφικής παρακμής και της γήρανσης συμβάλλει, επίσης, στην ανάπτυξη των τρίτων χωρών, μέσω του κύκλου της ανταλλαγής γνώσεων και τεχνογνωσίας και μέσω των εμβασμάτων των μεταναστών· ζητεί την εφαρμογή ασφαλών συστημάτων για τη διευκόλυνση των εν λόγω χρηματοοικονομικών μεταφορών στις τρίτες χώρες·

12.

θεωρεί ότι η κανονική μετανάστευση θα μπορούσε, επίσης, να αποτελέσει εναλλακτική λύση της λαθραίας μετανάστευσης, δεδομένου ότι προσφέρει ένα νόμιμο, ασφαλή και οργανωμένο δίαυλο για την είσοδο στην Ευρωπαϊκή Ένωση·

13.

υπενθυμίζει ότι οι προβλέψεις που παρουσίασε η Επιτροπή εκτιμούν την ανάγκη για 60 εκατομμύρια διακινούμενους εργαζόμενους μέχρι το 2050 και αυτό προϋποθέτει το άνοιγμα των διόδων για τη νόμιμη μετανάστευση·

14.

τονίζει την ανάγκη για σφαιρική αξιολόγηση των αναγκών της ΕΕ σε επίπεδο δεξιοτήτων και αγοράς· θεωρεί, ωστόσο, ότι κάθε κράτος μέλος θα πρέπει να διατηρήσει τον έλεγχο του αριθμού των ατόμων που απαιτούνται για να καλύψουν τις ανάγκες του σε επίπεδο αγοράς εργασίας και να λάβουν υπόψη την αρχή της κοινοτικής προτίμησης όσο ισχύουν τα μεταβατικά μέτρα·

15.

υποστηρίζει την ανάπτυξη των εθνικών «χαρακτηριστικών μετανάστευσης» με σκοπό να παρέχεται ολοκληρωμένη εικόνα για την κατάσταση στη μετανάστευση στο εσωτερικό του κάθε κράτους μέλους σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή, με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας να αποτελούν κεντρική πτυχή αυτών των χαρακτηριστικών·

16.

επαναλαμβάνει την ανάγκη να αυξηθεί η ελκυστικότητα της ΕΕ για τους εργαζόμενους με υψηλά επίπεδα ειδίκευσης, ακόμα και μέσω της διαθεσιμότητας πληροφοριών σχετικά με τον προορισμό και με τις αγορές υποδοχής εργασίας, λαμβανομένων υπόψη των επιπτώσεων που θα μπορούσε να έχει κάτι τέτοιο στο φαινόμενο της διαρροής εγκεφάλων στις χώρες προέλευσης· θεωρεί ότι η διαρροή εγκεφάλων μπορεί να περιορισθεί μέσω της προσωρινής ή της κυκλικής μετανάστευσης, παρέχοντας κατάρτιση στις χώρες προέλευσης προκειμένου να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας σε κομβικούς τομείς, όπως η παιδεία και η υγεία, και προσυπογράφοντας συμφωνίες συνεργασίας με τις χώρες προέλευσης· ζητεί από τα κράτη μέλη να αποφεύγουν να ασκούν ενεργή πολιτική προσλήψεων στις αναπτυσσόμενες χώρες που πάσχουν από έλλειψη ανθρωπίνων πόρων σε νευραλγικούς τομείς, όπως η υγεία και η εκπαίδευση·

17.

ζητεί από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αναπτύξουν μηχανισμούς, κατευθυντήριες γραμμές και άλλα μέσα για να διευκολύνουν την κυκλική και την προσωρινή μετανάστευση καθώς και μέτρα, σε συνεργασία με τις χώρες προέλευσης, για την αντιστάθμιση της απώλειας των ανθρωπίνων πόρων, προσφέροντας συγκεκριμένη υποστήριξη για την κατάρτιση των επαγγελματιών σε νευραλγικούς τομείς που αποδυναμώνονται από την έξοδο ταλέντων·

18.

χαιρετίζει την προσέγγιση που ακολουθεί το έγγραφο σχετικά με τη «μπλε κάρτα» για μια κοινή πολιτική για τη νόμιμη μετανάστευση, αλλά ζητεί από τα κράτη μέλη να σημειώσουν μεγαλύτερη πρόοδο προς την κατεύθυνση κοινών κανόνων για μια μεταναστευτική πολιτική που δεν θα περιορίζεται στους εργαζομένους υψηλής ειδίκευσης·

19.

εκφράζει την ικανοποίησή του για την έγκριση της μπλε κάρτας σχετικά με τις συνθήκες εισόδου και διαμονής των υπηκόων τρίτων χωρών για τους σκοπούς της απασχόλησης υψηλής ειδίκευσης και παροτρύνει την Επιτροπή να παρουσιάσει πρωτοβουλίες για τις άλλες κατηγορίες εργασίας το συντομότερο δυνατόν, με στόχο την περαιτέρω χαλιναγώγηση της λαθραίας μετανάστευσης και της εκμετάλλευσης παράνομων μεταναστών·

20.

ζητεί νέα μέτρα για να διευκολυνθεί περαιτέρω η υποδοχή των φοιτητών και των ερευνητών και η κυκλοφορία τους στο εσωτερικό της ΕΕ·

21.

εφιστά την προσοχή στη σημασία της αναγνώρισης των δεξιοτήτων των μεταναστών, λαμβάνοντας υπόψη ειδικότερα τα τυπικά, τα μη τυπικά και τα άτυπα προσόντα που απέκτησαν στη χώρα προέλευσής τους· θεωρεί ότι αυτή η αναγνώριση θα βοηθήσει στην καταπολέμηση της αδυναμίας αξιοποίησης των δεξιοτήτων τους που παρατηρείται κατ' επανάληψη επί του παρόντος στον πληθυσμό των μεταναστών, ιδίως των γυναικών, οι οποίοι εργάζονται σε θέσεις που απαιτούν προσόντα πολύ κατώτερα από αυτά που διαθέτουν·

22.

ζητεί από την Επιτροπή να λάβει υπόψη, στα μελλοντικά έγγραφα σχετικά με το θέμα αυτό, το ζήτημα της αναγνώρισης των δεξιοτήτων, καθώς και την ενθάρρυνση της διά βίου μάθησης, διασφαλίζοντας επιπλέον ότι τα κράτη μέλη θα προσφέρουν στους μετανάστες δυνατότητες εκμάθησης της γλώσσας της χώρας υποδοχής ως μορφή κοινωνικής, επαγγελματικής και πολιτιστικής ενσωμάτωσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και προσφέροντας στους μετανάστες βελτιωμένες δυνατότητες υποστήριξης της ανάπτυξης των παιδιών τους· ζητεί, επίσης, από την Επιτροπή να αξιοποιήσει τα αποτελέσματα της διαβούλευσης για τη γλωσσική εκπαίδευση των παιδιών των μεταναστών κα τη διδασκαλία, στο κράτος μέλος διαμονής, της γλώσσας και του πολιτισμού της χώρας καταγωγής, και ζητεί το πλαίσιο που θα προταθεί να σέβεται τις αρχές της επικουρικότητας και της αναλογικότητας·

23.

επιβεβαιώνει ότι το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Υπηρεσιών Απασχόλησης (EURES) είναι ένα από τα κατάλληλα μέσα για τον συντονισμό της προσφοράς και της ζήτησης εργασίας κατά τρόπο διαφανή, υπεύθυνο και αποτελεσματικό· προτείνει, ως εκ τούτου, την επέκταση της ιδέας του δικτύου EURES κατά τρόπο που να διευκολύνει την επαφή μεταξύ των ευρωπαίων εργοδοτών που αναζητούν εργαζόμενους με συγκεκριμένα προσόντα και των υποψηφίων για θέσεις απασχόλησης οι οποίοι προέρχονται από τρίτες χώρες· προτείνει τη χρήση των ειδικών κέντρων (αυτών που ήδη υπάρχουν και αυτών που πρόκειται να δημιουργηθούν) ή τις αντιπροσωπείες της ΕΕ σε τρίτες χώρες ως πλατφόρμα της εν λόγω επέκτασης του δικτύου EURES, καθώς και τη διασφάλιση της συνέχισης της συμβουλευτικής εργασίας και της διεύρυνσής της όσον αφορά τα μέσα και τη στήριξη της αυτοαπασχόλησης ή την προσφυγή στη μικροπίστωση· υπογραμμίζει ότι η ανάγκη της Ευρώπης για εργαζόμενους υψηλής εξειδίκευσης δεν θα πρέπει να οδηγήσει σε διαρροή του εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού των τρίτων χωρών, με συνακόλουθες επιζήμιες επιπτώσεις για τις αναδυόμενες οικονομίες τους και την κοινωνική τους υποδομή·

24.

θεωρεί ότι στους μετανάστες από τις επονομαζόμενες τρίτες χώρες θα πρέπει να χορηγείται το δικαίωμα της κυκλοφορίας εντός της ΕΕ προκειμένου να μπορούν -ως νόμιμοι κάτοικοι ενός κράτους μέλους- να εργάζονται ως μεθοριακοί εργαζόμενοι σε άλλο κράτος μέλος χωρίς να απαιτείται αίτηση άδειας εργασίας, και ότι στους εν λόγω μετανάστες θα πρέπει να χορηγείται το δικαίωμα της πλήρους και ελεύθερης κυκλοφορίας ως εργαζόμενοι μετά την πάροδο πέντε ετών νόμιμης παραμονής τους σε ένα κράτος μέλος·

25.

τονίζει τη σημασία του συντονισμού μεταξύ των τοπικών και περιφερειακών αρχών, που φέρουν ιδιαίτερη ευθύνη για την κατάρτιση, καθώς και των αρχών σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο όσον αφορά τη διαχείριση των αναγκών της αγοράς εργασίας, στο πνεύμα της αρχής της κοινοτικής προτίμησης· τονίζει ότι η συνεργασία αυτή είναι αναγκαία για την αποτελεσματική εφαρμογή μεταναστευτικής πολιτικής ικανής να εξισορροπήσει την έλλειψη εργατικού δυναμικού που παρατηρείται σε ορισμένους τομείς και ορισμένα κράτη μέλη, καθώς και για την αποτελεσματική και ικανοποιητική ένταξη των μεταναστών·

26.

καλεί την Επιτροπή να θέσει στη διάθεση των χωρών προέλευσης περισσότερες πληροφορίες όσον αφορά τις δυνατότητες νόμιμης μετανάστευσης καθώς και όσον αφορά τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των μεταναστών από τη στιγμή που φθάνουν στην ΕΕ·

27.

καλεί τα κράτη μέλη να κάνουν ικανοποιητική χρήση των κοινοτικών χρηματοδοτικών μηχανισμών που σχετίζονται με τη μεταναστευτική πολιτική ώστε να δημιουργηθούν περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας για τους μετανάστες·

28.

τονίζει ότι η ένταξη ενισχύει την πολιτιστική ποικιλομορφία στην ΕΕ και θα πρέπει να βασίζεται στην κοινωνική ενσωμάτωση, την καταπολέμηση των διακρίσεων, την ισότητα των ευκαιριών, κυρίως μέσω της δυνατότητας πρόσβασης στον τομέα της υγείας, την εκπαίδευση, την εκμάθηση γλωσσών και την απασχόληση· θεωρεί ότι οι πολιτικές για την ένταξη θα πρέπει επίσης να βασίζονται σε κατάλληλα καινοτόμα προγράμματα και αναγνωρίζει το βασικό ρόλο που διαδραματίζουν οι τοπικές και περιφερειακές αρχές, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, οι οργανώσεις μεταναστών, οι επαγγελματικές ομοσπονδίες και ενώσεις στην ένταξη των μεταναστών·

29.

υποστηρίζει τις προσπάθειες ένταξης από τα κράτη μέλη καθώς και από τους νόμιμους μετανάστες και τους δικαιούχους διεθνούς προστασίας, λαμβάνοντας υπόψη τον σεβασμό της ταυτότητας και των αξιών της ΕΕ και των κρατών μελών της, συμπεριλαμβανομένου του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του κράτους δικαίου, της δημοκρατίας, της ανεκτικότητας και της ισότητας, της ελευθερίας έκφρασης της γνώμης και της υποχρεωτικής σχολικής φοίτησης των παιδιών· υπενθυμίζει ότι η ένταξη αποτελεί διττή διαδικασία η οποία συνεπάγεται προσαρμογές τόσο από την πλευρά των μεταναστών όσο και του πληθυσμού της χώρας υποδοχής, όπως καθορίζονται στις κοινές βασικές αρχές που εγκρίθηκαν από το Συμβούλιο και μπορούν να επωφεληθούν από την ανταλλαγή των βέλτιστων πρακτικών· αναγνωρίζει ότι η ένταξη επιτυγχάνεται δυσκολότερα στις χώρες που αντιμετωπίζουν μεγάλες μεταναστευτικές πιέσεις λόγω της ιδιαίτερης γεωγραφικής τους θέσης, αλλά παρόλα αυτά δεν πρέπει να εγκαταλειφθεί ως στόχος· ζητεί από τα κράτη μέλη να συμβάλλουν προς την κατεύθυνση του μετριασμού των συγκεκριμένων πιέσεων σε πνεύμα αλληλεγγύης, διευκολύνοντας με αυτόν τον τρόπο την ένταξη των δικαιούχων διεθνούς προστασίας που βρίσκονται στο εσωτερικό των κρατών μελών της ΕΕ, προωθώντας ταυτόχρονα τη νόμιμη μετανάστευση·

30.

τονίζει ότι μια καλή διαδικασία ένταξης αποτελεί το καλύτερο εργαλείο για την άρση της δυσπιστίας και της καχυποψίας μεταξύ των γηγενών πολιτών και των μεταναστών και ότι είναι θεμελιώδους σημασίας για την εξάλειψη κάθε ξενοφοβικής ιδέας ή ενέργειας·

31.

ενθαρρύνει την ανάπτυξη μηχανισμών αμοιβαίας μάθησης και την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών μεταξύ των κρατών μελών προκειμένου να ενισχυθεί η ικανότητα των χωρών υποδοχής να διαχειρίζονται την αυξανόμενη πολυμορφία, καθώς επίσης και τη χρήση συστήματος κοινών δεικτών και επαρκούς στατιστικής ικανότητας από τα κράτη μέλη το οποίο θα αξιολογεί τα αποτελέσματα της μεταναστευτικής πολιτικής·

32.

υπενθυμίζει ότι ένα στοιχείο ζωτικής σημασίας είναι η ενσωμάτωση των μεταναστευτικών οργανώσεων που διαδραματίζουν μοναδικό ρόλο στη διαδικασία ένταξης δίνοντας στους μετανάστες ευκαιρίες για δημοκρατική συμμετοχή· ζητεί από τα κράτη μέλη να διευκολύνουν τα συστήματα για την υποστήριξη της κοινωνίας των πολιτών στη διαδικασία ένταξης επιτρέποντας την παρουσία των μεταναστών στον δημόσιο και πολιτικό βίο της κοινωνίας υποδοχής, επιτρέποντας τη συμμετοχή στα πολιτικά κόμματα, στις συνδικαλιστικές οργανώσεις και δίνοντας την ευκαιρία του εκλέγειν στις τοπικές εκλογές·

33.

χαιρετίζει την πρωτοβουλία της Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής για τη βελτίωση της συνοχής των πολιτικών ένταξης θεσπίζοντας ένα ευρωπαϊκό φόρουμ για την ένταξη με τη συμμετοχή και την εμπλοκή των κοινωνικών οργανώσεων και των ενώσεων των μεταναστών, με σκοπό την ανταλλαγή εμπειριών και την εκπόνηση συστάσεων· ζητεί από τα κράτη μέλη να συντονίσουν τις προσπάθειές τους για την ένταξη ανταλλάσσοντας τις βέλτιστες πρακτικές που περιλαμβάνονται στα εθνικά τους σχέδια για την ένταξη·

34.

ζητεί από την Επιτροπή να παράσχει τη δέουσα χρηματοδοτική στήριξη για τη δομική και πολιτισμική ένταξη των μεταναστών, μεταξύ άλλων και μέσω προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως τα προγράμματα «Διά βίου εκπαίδευση και κατάρτιση», «Ευρώπη για τους Πολίτες», «Νεολαία εν δράσει» και «Πολιτισμός 2007-2013»· διαπιστώνει ότι οι διδάσκοντες, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν είναι επαρκώς προετοιμασμένοι να υποδεχθούν μεγάλο αριθμό παιδιών μεταναστών στην τάξη και ζητεί καλύτερη κατάρτιση των διδασκόντων και επαρκή χρηματοοικονομική στήριξη·

35.

σημειώνει το γεγονός ότι τα ολοκληρωμένα προγράμματα διά βίου εκπαίδευσης και κατάρτισης διαδραματίζουν ουσιαστικό ρόλο στη διαδικασία ένταξης μέσω της ανάπτυξης δεξιοτήτων, ιδίως δε γλωσσικών· θεωρεί ότι η συμμετοχή σε προγράμματα διά βίου εκπαίδευσης και κατάρτισης θα πρέπει να αποτελεί δικαίωμα και ευκαιρία για τους νεοαφιχθέντες μετανάστες·

36.

καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να συνεχίσουν να προωθούν πολιτικές καταπολέμησης των διακρίσεων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που εφαρμόζουν οι δημόσιες αρχές·

37.

καλεί τα κράτη μέλη να τηρούν και να υποστηρίζουν τις σχετικές οδηγίες: οδηγίες 2000/78/ΕΚ (17), 2000/43/ΕΚ (18) και 2004/113/ΕΚ (19) του Συμβουλίου, με στόχο την καταπολέμηση των διακρίσεων·

38.

ζητεί από τα κράτη μέλη να κυρώσουν τη Διεθνή Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για την προστασία των δικαιωμάτων όλων των διακινούμενων εργαζομένων και των μελών των οικογενειών τους που εγκρίθηκε από της Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών στις 18 Δεκεμβρίου 1990 (20)·

39.

ζητεί από την Επιτροπή να συλλέξει δεδομένα με βάση το φύλο σχετικά με τη μετανάστευση προς την ΕΕ και να δρομολογήσει την ανάλυση των δεδομένων αυτών από το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων, προκειμένου να τονισθούν περαιτέρω οι ιδιαίτερες ανάγκες και τα προβλήματα των μεταναστριών, καθώς και οι καταλληλότερες μέθοδοι ενσωμάτωσής τους στις κοινωνίες των χωρών υποδοχής·

40.

ζητεί από τα κράτη μέλη, κατά τη χάραξη των πολιτικών τους για την ένταξη, να συνυπολογίζουν καταλλήλως τη διάσταση του φύλου και την ιδιαίτερη κατάσταση και τις ανάγκες των μεταναστριών·

41.

ζητεί από τα κράτη μέλη να εγγυηθούν το σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων των μεταναστριών, ανεξάρτητα από το αν αυτές διαθέτουν νόμιμο καθεστώς·

42.

ζητεί από τα κράτη μέλη να στηρίξουν τις ενημερωτικές εκστρατείες που απευθύνονται στις μετανάστριες, με σκοπό την ενημέρωσή τους σχετικά με τα δικαιώματά τους, τις δυνατότητες εκπαίδευσης και εκμάθησης γλωσσών, επαγγελματικής κατάρτισης και πρόσβασης στην εργασία, και να προλαμβάνουν τους αναγκαστικούς γάμους, τον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων και άλλες μορφές ψυχολογικού ή σωματικού καταναγκασμού·

43.

τονίζει την ανάγκη για ολοκληρωμένο γενικό σχέδιο που θα καθορίζει τους συνολικούς στόχους και την αρχιτεκτονική της στρατηγικής διαχείρισης των συνόρων της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των λεπτομερειών που δείχνουν τον τρόπο με τον οποίον όλα τα σχετικά προγράμματα και σχέδια σε αυτόν τον τομέα μπορούν να βελτιστοποιηθούν· φρονεί ότι, κατά την εξέταση της αρχιτεκτονικής της στρατηγικής διαχείρισης των συνόρων της ΕΕ, η Επιτροπή θα πρέπει να αναλύσει καταρχάς την αποτελεσματικότητα των υφιστάμενων συστημάτων διαχείρισης των συνόρων των κρατών μελών προκειμένου να επιτευχθούν οι βέλτιστες συνέργειες μεταξύ τους και να παράσχει πρόσθετες πληροφορίες όσον αφορά τη σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας των νέων προτεινόμενων συστημάτων, είσοδος/έξοδος, ηλεκτρονικό σύστημα για την άδεια ταξιδίου, αυτόματοι έλεγχοι στα σύνορα και πρόγραμμα καταχωρισμένων ταξιδιωτών στο πλαίσιο της ολοκληρωμένης διαχείρισης των συνόρων της ΕΕ·

44.

υπογραμμίζει ότι η ολοκληρωμένη διαχείριση των συνόρων θα πρέπει να πετύχει τη σωστή ισορροπία μεταξύ της διασφάλισης της ελεύθερης κυκλοφορίας ενός αυξανόμενου αριθμού ανθρώπων που διασχίζει τα σύνορα και μεταξύ της διασφάλισης μεγαλύτερης ασφάλειας για τους πολίτες της ΕΕ· δεν αρνείται ότι η χρήση δεδομένων προσφέρει σαφή πλεονεκτήματα· την ίδια στιγμή, είναι της άποψης ότι η εμπιστοσύνη της κοινής γνώμης στην κυβερνητική δράση μπορεί να διατηρηθεί μόνο αν προβλέπονται επαρκείς εγγυήσεις προστασίας των δεδομένων και μηχανισμοί παρακολούθησης και αποκατάστασης·

45.

ζητεί αξιολόγηση για τη σκοπιμότητα μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης σε τέσσερις φάσεις, που θα επιτρέπει τη διενέργεια συστηματικών ελέγχων των μεταναστών σε καθένα από τα στάδια του ταξιδιού τους στην Ένωση·

46.

τονίζει ότι η στρατηγική των συνόρων της ΕΕ θα πρέπει να συμπληρώνεται μεταξύ άλλων από συγκεκριμένα μέτρα που αποσκοπούν στην ενίσχυση των συνόρων των τρίτων χωρών στο πλαίσιο της εταιρικής σχέσης Αφρικής-ΕΕ και της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας (η ανατολική εταιρική σχέση, EUROMED)·

47.

ζητεί την αντικατάσταση των σημερινών εθνικών θεωρήσεων Σένγκεν από ενιαίες ευρωπαϊκές θεωρήσεις Σένγκεν, έτσι ώστε να διασφαλιστεί η ίση μεταχείριση όλων των αιτούντων θεώρηση, επιθυμεί να ενημερωθεί για το ακριβές χρονοδιάγραμμα και τις λεπτομέρειες τόσο της μελέτης πολιτικής όσο και της τεχνικής μελέτης της Επιτροπής που θα αναλύουν τη σκοπιμότητα, τις πρακτικές επιπτώσεις και τον αντίκτυπο ενός συστήματος το οποίο θα απαιτεί να αποκτούν οι υπήκοοι τρίτων χωρών ηλεκτρονική άδεια ταξιδιού προτού εισέλθουν στην επικράτεια της ΕΕ (ηλεκτρονικό σύστημα για την άδεια ταξιδιού, ESTA)· ζητεί τη βελτίωση της συνεργασίας μεταξύ των προξενείων των κρατών μελών και τη σταδιακή σύσταση μεικτών προξενικών υπηρεσιών για θεωρήσεις·

48.

ζητεί από το Συμβούλιο να εγκρίνει ρυθμίσεις που θα βασίζονται στην αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών με στόχο τον επιμερισμό των βαρών που προκύπτουν από την αστυνόμευση των συνόρων και τον συντονισμό των εθνικών πολιτικών των κρατών μελών·

49.

θεωρεί την αποτελεσματική καταπολέμηση της λαθραίας μετανάστευσης ως καίριο στοιχείο μιας συνολικής μεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ, και ως εκ τούτου, εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η αποτελεσματική διαδικασία λήψης αποφάσεων στον συγκεκριμένο τομέα παρακωλύεται από την ανεπαρκή ικανότητα των κρατών μελών να συνεργαστούν πραγματικά για το αμοιβαίο τους συμφέρον·

50.

δηλώνει συγκλονισμένο από τις ανθρώπινες τραγωδίες που προκαλούνται από τις παράνομες θαλάσσιες μεταναστευτικές διαδρομές, ιδιαίτερα στα νότια θαλάσσια σύνορα της Ένωσης, όπου οι παράνομοι μετανάστες εγκαταλείπουν τις αφρικανικές ακτές ξεκινώντας επικίνδυνα ταξίδια προς την Ευρώπη· ζητεί έντονα να αναληφθεί επείγουσα δράση για να σταματήσει άπαξ και διά παντός η ανθρώπινη αυτή τραγωδία και να ενισχυθεί ο διάλογος και η συνεργασία με τις χώρες προέλευσης·

51.

υπενθυμίζει ότι συχνά η λαθραία μετανάστευση διενεργείται από εγκληματικά δίκτυα τα οποία, μέχρι τώρα, έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικότερα από την κοινή ευρωπαϊκή δράση· είναι πεπεισμένο ότι τα ασυνείδητα αυτά δίκτυα ευθύνονται για τον θάνατο εκατοντάδων ατόμων που χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο στη θάλασσα· υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με τις διεθνείς υποχρεώσεις, τα κράτη μέλη έχουν από κοινού την ευθύνη να σώζουν ζωές στη θάλασσα· καλεί, για τον λόγο αυτόν, την Επιτροπή και το Συμβούλιο να εντείνουν τις προσπάθειές τους για την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος, της εμπορίας ανθρώπων και του λαθρεμπορίου που συντελούνται σε διάφορα μέρη της ΕΕ και ιδίως να προσπαθήσουν να εξαρθρώσουν όλα τα δίκτυα αντιμετωπίζοντας όχι μόνο τους μεταφορείς των λαθρομεταναστών που αποτελούν απλά τους φανερούς διεκπεραιωτές, αλλά και εκείνους που, στην κορυφή της ιεραρχικής κλίμακας, αντλούν το μεγαλύτερο όφελος από αυτές τις εγκληματικές ενέργειες·

52.

ζητεί από την Επιτροπή να εντατικοποιήσει τα προγράμματα ενημέρωσης στις χώρες διέλευσης και προέλευσης σχετικά με τους κινδύνους της λαθραίας μετανάστευσης·

53.

χαιρετίζει την έγκριση της νέας οδηγίας σχετικά με τις κυρώσεις σε βάρος των εργοδοτών των παράνομα διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών και την χαρακτηρίζει αποτελεσματικό εργαλείο για να περιοριστεί η εκμετάλλευση των διακινούμενων εργαζομένων και να μειωθεί η ελκυστικότητα ενός των κυριότερων παραγόντων έλξης για τη λαθραία μετανάστευση·

54.

προτρέπει τα κράτη μέλη να μην καθυστερήσουν τη μεταφορά της νέας οδηγίας, η οποία προβλέπει κυρώσεις για τους εργοδότες που προσλαμβάνουν λαθρομετανάστες·

55.

θεωρεί εξαιρετικά σημαντικό να ενισχυθούν οι δίαυλοι διαλόγου με τις χώρες προέλευσης και να θεσπιστούν συμφωνίες συνεργασίας με αυτές τις χώρες, με σκοπό την εξάλειψη του απάνθρωπου και καταστροφικού φαινομένου της λαθραίας μετανάστευσης·

56.

κρίνει ότι, παρά τις επανειλημμένες αυξήσεις των δημοσιονομικών του πόρων κατόπιν επιμονής του Κοινοβουλίου, ο Ευρωπαϊκός οργανισμός για τη διαχείριση της επιχειρησιακής συνεργασίας στα εξωτερικά σύνορα των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (FRONTEX) δεν είναι ακόμα σε θέση να παράσχει επαρκή συντονισμό των εξωτερικών συνόρων της Ένωσης λόγω της περιορισμένης εντολής του και εξαιτίας των ελλιπών προσπαθειών για την εμπλοκή των τρίτων χωρών σε ό,τι αφορά κυρίως τις θαλάσσιες επιχειρήσεις·

57.

επικροτεί την πρωτοβουλία της Επιτροπής να υποβάλει πρόταση για την αναθεώρηση της εντολής του FRONTEX και κρίνει ότι απαιτείται επειγόντως η ενίσχυσή του, ιδιαίτερα με την επέκταση της συντονιστικής του ικανότητας και της δυνατότητάς του να συντονίζει μόνιμες αποστολές σε περιοχές που αντιμετωπίζουν έντονες μεταναστευτικές πιέσεις, κατόπιν αιτήματος των ενδιαφερομένων κρατών μελών και της ικανότητάς του να διαβουλεύεται με τρίτες χώρες· πιστεύει ότι πρέπει να δοθεί επίσης έμφαση στην ενίσχυση της ανάλυσης κινδύνου του FRONTEX και της ικανότητάς του να συλλέγει πληροφορίες·

58.

θεωρεί ότι ο FRONTEX χρειάζεται επαρκείς πόρους, και όχι μόνο δημοσιονομικούς, προκειμένου να φέρει σε πέρας την εντολή του αποτελεσματικά και καλεί τα μεν κράτη μέλη να αναπτύξουν νέες τεχνολογίες για την καταπολέμηση της λαθραίας μετανάστευσης και να ενισχύσουν την από κοινού χρήση τεχνικών μέσων, τη δε Επιτροπή να υποβάλει νομοθετικές προτάσεις προκειμένου να θεσπιστεί υποχρεωτική αλληλεγγύη στην ίδια βάση με εκείνη που προβλέπεται για τις ομάδες ταχείας επέμβασης στα σύνορα (RABIT)·

59.

καλεί τον FRONTEX και την Επιτροπή να εκπονήσουν μελέτη, με εκτιμήσεις, όσον αφορά το ενδεχόμενο να αποκτήσει ο FRONTEX ίδιο εξοπλισμό και όσον αφορά τις απαιτήσεις για την πιθανή αναβάθμιση των θαλάσσιων επιχειρήσεων του FRONTEX σε ακτοφυλακή της ΕΕ χωρίς να υπονομεύεται ο έλεγχος των κρατών μελών στα σύνορά τους·

60.

κρίνει ότι ο FRONTEX μπορεί να καταστεί απόλυτα αποτελεσματικός μόνον εφόσον ενταθούν οι προσπάθειες στις συμπληρωματικές δράσεις όπως, για παράδειγμα, η επανεισδοχή και η συνεργασία με τρίτες χώρες· καλεί την Επιτροπή να στηρίξει τον FRONTEX στο πλαίσιο αυτό·

61.

υποστηρίζει τη δημιουργία εξειδικευμένων υπηρεσιών του FRONTEX ώστε να λαμβάνονται υπόψη και να αξιολογούνται καλύτερα οι ειδικές καταστάσεις στα σύνορα ιδιαίτερης ευαισθησίας, ιδιαίτερα στα ανατολικά χερσαία σύνορα και τα νότια θαλάσσια σύνορα·

62.

σημειώνει ότι τόσο οι διαφορές στην ερμηνεία των νομικών όρων και στην ερμηνεία των διεθνών νόμων για τη θάλασσα, όσο και οι διαφορές στην εθνική νομοθεσία και στις διαδικασίες, έχουν παρακωλύσει τις επιχειρήσεις του FRONTΕΧ· ζητεί τη διεξαγωγή ολοκληρωμένων μελετών προκειμένου να επιδιωχθεί μια κοινή προσέγγιση και να διευθετηθούν οι αντικρουόμενες διαφορές μεταξύ της εθνικής νομοθεσίας και των διαδικασιών·

63.

ζητεί την περαιτέρω και συνεχή συνεργασία μεταξύ του FRONTEX και των εθνικών φορέων και οργανισμών·

64.

ζητεί την περαιτέρω εξέλιξη της έννοιας του EUROSUR βελτιώνοντας μεταξύ άλλων τον συντονισμό μεταξύ των κρατών μελών·

65.

σημειώνει ότι οι αλιείς, τα ιδιωτικά σκάφη και οι μεμονωμένοι εργαζόμενοι στη θάλασσα έρχονται συχνά αντιμέτωποι με τους λαθρομετανάστες πριν από τις ναυτικές δυνάμεις μιας χώρας· τονίζει τη σημασία της σαφέστερης ενημέρωσης των συγκεκριμένων μερών σχετικά με τις υποχρεώσεις τους δυνάμει της διεθνούς νομοθεσίας να βοηθούν τους μετανάστες που έχουν ανάγκη και ζητεί έναν μηχανισμό αποζημίωσης για την εργασία που χάνεται λόγω των επιχειρήσεων διάσωσης·

66.

υπογραμμίζει ότι υπάρχει σαφής ανάγκη για αξιόπιστα στατιστικά στοιχεία ούτως ώστε να δημιουργηθούν συγκεκριμένα εργαλεία για την καταπολέμηση της λαθραίας μετανάστευσης σε επίπεδο ΕΕ και ζητεί από την Επιτροπή να λάβει τα αναγκαία μέτρα για την παροχή των συγκεκριμένων στατιστικών στοιχείων·

67.

θεωρεί ότι οι μετανάστες που δεν δικαιούνται διεθνούς προστασίας και διαμένουν λάθρα στην επικράτεια των κρατών μελών πρέπει να υποχρεούνται να αποχωρήσουν από την επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης· αναγνωρίζει, στο πλαίσιο αυτό, την έγκριση της οδηγίας για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών και ζητεί από τα κράτη μέλη, στο πλαίσιο της μεταφοράς της, να διατηρήσουν τις πιο ευνοϊκές διατάξεις που ήδη προβλέπονται στην εσωτερική τους νομοθεσία· καλεί τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι η επιστροφή διενεργείται σύμφωνα με τον νόμο και με σεβασμό της αξιοπρέπειας των εμπλεκόμενων ατόμων, προκρίνοντας δεόντως την οικειοθελή επιστροφή·

68.

ζητεί τη δημιουργία συστήματος υπηρεσιών παροχής συμβουλών για την επιστροφή σε κλειστά και ανοιχτά κέντρα φιλοξενίας, τα οποία θα χρησιμεύουν ως σημείο επαφής για τα άτομα που επιθυμούν να μάθουν περισσότερα για τη βοήθεια κατά τη διαδικασία της επιστροφής·

69.

ζητεί από την Επιτροπή να θεσπίσει μηχανισμούς παρακολούθησης και στήριξης για την κοινωνική και την επαγγελματική επανένταξη στις χώρες προέλευσης για τους μετανάστες που έχουν επιστρέψει·

70.

καλεί τα κράτη μέλη να προτάξουν την προσαρμογή των πολιτικών τους για την επανεισδοχή στο πλαίσιο μιας κοινής πολιτικής έναντι των διμερών συμφωνιών·

71.

ζητεί, σχετικά με τις συμφωνίες επανεισδοχής, το Κοινοβούλιο και οι αρμόδιες επιτροπές του να ενημερώνονται τακτικά, μέσω των συζητήσεων με τρίτες χώρες, για την πρόοδο και τα ενδεχόμενα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι διαπραγματευτές·

72.

ζητεί από την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι τα κράτη μέλη έχουν μόνο διμερείς συμφωνίες επανεισδοχής με τρίτες χώρες παρέχοντας πλήρεις εγγυήσεις για τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των προς επανεισδοχή ατόμων και έχοντας υπογράψει τη Σύμβαση της Γενεύης του 1951·

73.

καλεί την Επιτροπή να επιδιώξει την αποτελεσματική επιβολή της υποχρέωσης των τρίτων χωρών να αποδέχονται τους υπηκόους τους που διαμένουν αντικανονικά στην επικράτεια της ΕΕ, όπως προβλέπεται στο άρθρο 13 της συμφωνίας του Κοτονού της 23ης Ιουνίου 2000 · ζητεί την ενίσχυση των εν λόγω διατάξεων στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για τη νέα συμφωνία ΑΚΕ (των κρατών της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού)·

74.

τονίζει την ανάγκη για πραγματική ευρωπαϊκή διάσταση της πολιτικής των επιστροφών μέσω της αμοιβαίας αναγνώρισης των αποφάσεων επιστροφής· ζητεί μεγαλύτερη συνεργασία των κρατών μελών κατά την πραγματοποίηση των επιστροφών και την ενίσχυση του ρόλου του FRONTEX στις κοινές επιχειρήσεις επιστροφής·

75.

ζητεί την ενίσχυση της συνεργασίας, μεταξύ άλλων και μέσω της προξενικής συνεργασίας, με τις χώρες προέλευσης και διέλευσης με σκοπό τη διευκόλυνση των διαδικασιών επανεισδοχής και καλεί την Επιτροπή να αξιολογήσει τις ισχύουσες συμφωνίες επανεισδοχής προκειμένου να διευκολυνθεί η εφαρμογή τους και να αποκομιστούν διδάγματα για τη διαπραγμάτευση μελλοντικών συμφωνιών·

76.

ζητεί από το Συμβούλιο να εξετάσει το ενδεχόμενο θέσπισης νομοθετικών διατάξεων αποσκοπώντας στη θέσπιση ενός ευρωπαϊκού «Laissez Passer» το οποίο θα εκδίδεται σε παράνομα διαμένοντες υπηκόους τρίτων χωρών προκειμένου να διευκολύνεται η επανεισδοχή στις τρίτες χώρες· θα πρέπει να αναληφθεί δράση για να ενσωματωθεί το ευρωπαϊκό «Laissez Passer» στις συμφωνίες επανεισδοχής της Ένωσης ώστε να καταστεί δεσμευτικό για τις ενδιαφερόμενες τρίτες χώρες·

77.

εκφράζει τη βαθύτατη λύπη του για το γεγονός ότι τα κράτη μέλη επέδειξαν ανεπαρκή αλληλεγγύη ενώπιον της ολοένα αυξανόμενης πρόκλησης της μετανάστευσης· ζητεί να αναθεωρηθεί επειγόντως το πρόγραμμα πλαίσιο για την αλληλεγγύη και τη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών για την περίοδο 2007-2013 (21) και τα τέσσερα χρηματοδοτικά μέσα του έτσι ώστε να μπορούν να αντικατοπτρίζουν τις νέες πραγματικότητες που προκύπτουν από τις αυξανόμενες μεταναστευτικές πιέσεις και να χρησιμοποιηθούν για την αντιμετώπιση επειγουσών αναγκών όπως, για παράδειγμα, στην περίπτωση μαζικών μεταναστευτικών ροών·

78.

επισημαίνει τις δεσμεύσεις που ανέλαβαν τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του προαναφερόμενου ευρωπαϊκού συμφώνου για τη μετανάστευση και το άσυλο σε σχέση με την ανάγκη για αλληλεγγύη· επικροτεί ιδιαίτερα τη συμπερίληψη ενός εθελούσιου μηχανισμού κατανομής των βαρών που επιτρέπει την ενδοκοινοτική ανακατανομή των δικαιούχων διεθνούς προστασίας από τα κράτη μέλη που αντιμετωπίζουν ειδικές και δυσανάλογες πιέσεις στα εθνικά τους συστήματα ασύλου, ιδιαίτερα λόγω της γεωγραφικής ή δημογραφικής τους κατάστασης, προς άλλα κράτη μέλη, και καλεί τα κράτη μέλη να υλοποιήσουν αυτές τις δεσμεύσεις· επικροτεί, επίσης, τη διάθεση 5 εκατομμυρίων ευρώ από τον προϋπολογισμό της ΕΕ του 2009 για τον σκοπό αυτόν στο Ευρωπαϊκό Ταμείο για τους Πρόσφυγες· επιμένει, ωστόσο, στη θέσπιση δεσμευτικών μέσων· καλεί την Επιτροπή να εφαρμόσει τον μηχανισμό αυτόν χωρίς καθυστέρηση και να προτείνει αμέσως μια νομοθετική πρωτοβουλία για τη δημιουργία ενός τέτοιου μηχανισμού σε ευρωπαϊκό επίπεδο σε μόνιμη βάση·

79.

επικροτεί την αναδιατύπωση του κανονισμού του Δουβλίνου και τις προτεινόμενες διατάξεις για μηχανισμό αναστολής των μεταφορών του Δουβλίνου αν υπάρχουν ανησυχίες ότι οι μεταφορές του Δουβλίνου θα μπορούσαν να είχαν ως αποτέλεσμα τη μη πρόσβαση των αιτούντων σε επαρκή πρότυπα προστασίας στα αρμόδια κράτη μέλη, σε ό,τι αφορά κυρίως τους όρους υποδοχής και την πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου, καθώς και στις περιπτώσεις εκείνες κατά τις οποίες οι μεταφορές του Δουβλίνου θα διόγκωναν το βάρος που επωμίζονται τα κράτη μέλη τα οποία έρχονται αντιμέτωπα με ιδιαίτερες και δυσανάλογες πιέσεις λόγω κυρίως της γεωγραφικής τους θέσης ή της δημογραφικής τους κατάστασης· τονίζει, ωστόσο, ότι αυτές οι διατάξεις θα κατέληγαν ως πολιτική δήλωση παρά ως αποτελεσματικό μέσο για τη σοβαρή υποστήριξη ενός κράτους μέλους χωρίς τη θέσπιση διττού δεσμευτικού μέσου για όλα τα κράτη μέλη·

80.

επικροτεί την πρόταση της Επιτροπής για αναδιατύπωση του κανονισμού σχετικά με τη θέσπιση του «Eurodac» για την αντιπαραβολή των δακτυλικών αποτυπωμάτων και υπενθυμίζει στα κράτη μέλη τις υποχρεώσεις τους όσον αφορά τη λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων και την αποστολή δεδομένων στο πλαίσιο του τρέχοντος κανονισμού Eurodac· φρονεί ότι τα βιομετρικά δεδομένα, όπως π.χ. τα δακτυλικά αποτυπώματα, πρέπει να αξιοποιηθούν προκειμένου να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα των επιχειρήσεων των ελέγχων στα σύνορα·

81.

εκφράζει τη δυσαρέσκειά του για το γεγονός ότι η συνεργασία με τρίτες χώρες δεν είχε ικανοποιητικά αποτελέσματα, με ιδιαίτερη εξαίρεση τη συνεργασία της Ισπανίας με τρίτες χώρες, όπως π.χ. με τη Σενεγάλη και άλλες χώρες της υποσαχάριας Αφρικής και της βόρειας Αφρικής· ζητεί την εστιασμένη υποστήριξη τρίτων χωρών διέλευσης και προέλευσης με σκοπό την παροχή συνδρομής σε αυτές για την ανάπτυξη αποτελεσματικού συστήματος διαχείρισης των συνόρων, με τη συμμετοχή του FRONTEX σε αποστολές συνοριακής συνδρομής στις εν λόγω χώρες·

82.

υπενθυμίζει στην Επιτροπή, το Συμβούλιο και τα κράτη μέλη ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να συνεχιστεί ο διάλογος που ξεκίνησε με τις χώρες προέλευσης και διέλευσης ως συνέχεια των υπουργικών διασκέψεων ΕΕ-Αφρικής σχετικά με τη μετανάστευση και την ανάπτυξη που διεξήχθησαν στην Τρίπολη, στο Ραμπάτ και στη Λισαβόνα·

83.

ζητεί την εφαρμογή των μέσων πολιτικής που αναπτύχθηκαν στο πλαίσιο της «σφαιρικής προσέγγισης της μετανάστευσης» (22) καθώς και της «διαδικασίας του Ραμπάτ» του 2006 για τη μετανάστευση και την ανάπτυξη, και της εταιρικής σχέσης ΕΕ-Αφρικής για τη μετανάστευση, την κινητικότητα και την απασχόληση που συμφωνήθηκε στη Λισαβόνα τον Δεκέμβριο του 2007·

84.

τονίζει τη σημασία μιας αναπτυξιακής πολιτικής στις τρίτες χώρες προέλευσης και διέλευσης ως μέσο για την αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτίων της πρόκλησης της μετανάστευσης· ζητεί τη βελτίωση του συντονισμού της μεταναστευτικής και της αναπτυξιακής πολιτικής της Ένωσης, λαμβάνοντας πλήρως υπόψη στρατηγικούς στόχους όπως είναι οι Αναπτυξιακοί Στόχοι της Χιλιετηρίδας·

85.

σημειώνει, ωστόσο, ότι η αναπτυξιακή πολιτική δεν μπορεί να αποτελεί τη μόνη εναλλακτική επιλογή της μετανάστευσης, καθώς δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη που να βασίζεται στην αλληλεγγύη χωρίς μόνιμη κινητικότητα·

86.

ζητεί την ενίσχυση της συνεργασίας με τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης και με άλλους διεθνείς οργανισμούς για τη σύσταση νέων περιφερειακών υπηρεσιών σε ευαίσθητες περιοχές όπου καθίσταται επιτακτική η πρακτική βοήθεια σχετικά, μεταξύ άλλων, με τη νόμιμη μετανάστευση ή την οικειοθελή επιστροφή των μεταναστών·

87.

τονίζει τη σημασία της σύστασης κέντρων ενημέρωσης και διαχείρισης της μετανάστευσης, όπως αυτό που εγκαινιάσθηκε στο Μάλι τον Οκτώβριο του 2008· πιστεύει ότι τα συγκεκριμένα κέντρα πρέπει να μπορούν να συμβάλουν σημαντικά στην αντιμετώπιση των μεταναστευτικών προβλημάτων εξετάζοντας τις ανησυχίες των εν δυνάμει μεταναστών, των επαναπατριζομένων μεταναστών και των μεταναστών που διαμένουν στην ΕΕ· ζητεί από την Επιτροπή να παράσχει την απαραίτητη πληροφόρηση σχετικά με τα σχέδια σύστασης άλλων κέντρων στο πλαίσιο της εταιρικής σχέσης ΕΕ-Αφρικής και ζητεί από την Επιτροπή να διερευνήσει τη δυνατότητα δημιουργίας τέτοιων κέντρων στις ανατολικές γειτονικές χώρες·

88.

τονίζει ότι όλες οι συμφωνίες με χώρες προέλευσης και διέλευσης πρέπει να περιλαμβάνουν κεφάλαια σχετικά με τη συνεργασία στον τομέα της μετανάστευσης και ζητεί την υιοθέτηση φιλόδοξης πολιτικής με τρίτες χώρες στον τομέα της αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας με στόχο την καταπολέμηση των διεθνών εγκληματικών οργανώσεων που εμπλέκονται στην εμπορία ανθρώπων και τη δικαστική δίωξη των υπευθύνων, με εμπλοκή της Europol και του Eurojust· καλεί, επίσης, την Επιτροπή να αυξήσει τη στήριξή της, συμπεριλαμβανομένης της χρηματοδοτικής και τεχνικής υποστήριξης, υπέρ των τρίτων χωρών ούτως ώστε να διαμορφωθούν οι οικονομικές και οι κοινωνικές συνθήκες που θα αποθαρρύνουν τη λαθραία μετανάστευση, τις δραστηριότητες ναρκωτικών και το οργανωμένο έγκλημα·

89.

ζητεί από την Επιτροπή να προωθήσει τη διαπραγμάτευση ευρωπαϊκών συμφωνιών σε παγκόσμιο επίπεδο, όπως αυτή που υπογράφτηκε με το Πράσινο Ακρωτήριο, προκειμένου να σημειωθεί πρόοδος στις παγκόσμιες διαπραγματεύσεις που διεξάγει με το Μαρόκο, τη Σενεγάλη και τη Λιβύη και να προωθήσει τη σύναψη συμφωνιών με τις κύριες χώρες προέλευσης των μεταναστών·

90.

ζητεί να υποστηριχθούν οι τρίτες χώρες για την ανάπτυξη του εθνικού νομοθετικού τους πλαισίου και την καθιέρωση συστημάτων μετανάστευσης και ασύλου με πλήρη σεβασμό της διεθνούς νομοθεσίας, και επίσης ζητεί από τις τρίτες χώρες διέλευσης να υπογράψουν και να σέβονται τη Σύμβαση της Γενεύης του 1951 σχετικά με το καθεστώς των προσφύγων·

91.

καλεί τα κράτη μέλη να εξετάσουν το ζήτημα των «περιβαλλοντικών προσφύγων», μετανάστες που στην παρούσα χρονική περίοδο δεν μπορούν να θεωρηθούν οικονομικοί μετανάστες και που επίσης δεν αναγνωρίζονται ως πρόσφυγες σύμφωνα με τη Σύμβαση της Γενεύης·

92.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και την Επιτροπή, καθώς και στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών.