1.10.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 290/19

—

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση και να εκδικάσει την υπόθεση επί της ουσίας, κατά το μέρος που το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης (στο εξής: Δικαστήριο ΔΔ):

—

να καταδικάσει τον αναιρεσίβλητο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων τόσο της δίκης ενώπιον του Δικαστηρίου ΔΔ όσο και της δίκης ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

1)

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως προβάλλει παράβαση της απαγορεύσεως αποφάνσεως ultra petita και προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας. Κατά την αναιρεσείουσα, το Δικαστήριο ΔΔ προέβη σε εξέταση με βάση αιτιάσεις άλλες από εκείνες που είχε διατυπώσει ο αναιρεσίβλητος.

2)

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως προβάλλει νομικό σφάλμα κατά την αξιολόγηση της νομιμότητας των επίμαχων αποφάσεων. Ειδικά, το Δικαστήριο ΔΔ ερμήνευσε με εσφαλμένο τρόπο το καθήκον προνοίας και την υποχρέωση αιτιολογήσεως.

3)

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως προβάλλει νομικό σφάλμα στο οποίο το Δικαστήριο ΔΔ υπέπεσε σχετικά με το αντικείμενο του ακυρωτικού αιτήματος. Κατά την αναιρεσείουσα, το Δικαστήριο ΔΔ έπρεπε να χαρακτηρίσει την απόφαση της 18ης Ιουλίου 2009 ως βλαπτική απόφαση που και αυτή υπόκειται σε δικαστικό έλεγχο.

4)

Με τον τέταρτο λόγο αναιρέσεως προβάλλει πολυάριθμα σφάλματα στην κρίση του Δικαστηρίου ΔΔ ότι η Ευρωπόλ «δεν» έλαβε υπόψη ή δεν έλαβε «δεόντως» υπόψη ορισμένα «λυσιτελή και μη αμελητέα πραγματικά στοιχεία» όταν αποφάσισε να απολύσει τον αναιρεσίβλητο.

5)

Με τον πέμπτο λόγο αναιρέσεως προβάλλει ανεπαρκή αιτιολόγηση της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως.

6)

Με τον έκτο λόγο αναιρέσεως προβάλλει ότι κακώς επιδικάστηκε αποζημίωση.