—

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η εισφορά κεφαλαίου και οι εγγυήσεις δανείων δεν συνιστούν κρατική ενίσχυση, δεδομένου ότι η ενίσχυση δεν έχει νοθεύσει τον ανταγωνισμό σε βαθμό που να επηρεάζει το εμπόριο μεταξύ των κρατών μελών. Η Επιτροπή προέβη σε προδήλως εσφαλμένη εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών της υπόθεσης, διαπιστώνοντας ειδικότερα ότι δεν υπάρχει κανένα απόλυτο εμπόδιο για τις αλλοδαπές επιχειρήσεις να ασκήσουν τη δραστηριότητά τους στην Åland και, μάλιστα, τίποτα που να τις εμποδίζει να επενδύσουν στην τοπική αγορά ακινήτων.

—

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι όλες οι εισφορές κεφαλαίου ήταν σύμφωνες προς την αρχή του επενδυτή σε οικονομία αγοράς και, επομένως, δεν νόθευσαν ή δεν απείλησαν να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό σε βαθμό που να επηρεάζει το εμπόριο μεταξύ των κρατών μελών. Η Επιτροπή προέβη σε εσφαλμένη εκτίμηση όσον αφορά τη συμβατότητα του μέτρου με την αρχή του επενδυτή σε οικονομία αγοράς, καθόσον, μεταξύ άλλων, εσφαλμένα και αυθαίρετα εκτίμησε το μέγεθος της αναμενόμενης απόδοσης, εστιάζοντας μόνο στην ετήσια απόδοση. Κατά την προσφεύγουσα, η πραγματική αναμενόμενη απόδοση αποτελεί συνδυασμό της ετήσιας απόδοσης και της αναμενόμενης αύξησης της αξίας.

—

Η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη της το γεγονός ότι τουλάχιστον δύο από τις παρασχεθείσες εγγυήσεις περιλαμβάνονταν σε υφιστάμενο καθεστώς ενισχύσεων.

—

Αν, παρ' όλα αυτά, τα εν λόγω μέτρα πρέπει να θεωρηθούν κρατική ενίσχυση, τα ποσά που πρέπει να ανακτηθούν υπολογίστηκαν εσφαλμένα. Πρώτον, η Επιτροπή, βάσει αδύναμης, ελλιπούς και εξαιρετικά σύντομης αιτιολογίας, αυθαίρετα θεώρησε ότι η ανάκτηση έπρεπα να αφορά το συνολικό ποσό του επενδυθέντος κεφαλαίου. Δεύτερον, η Επιτροπή, βάσει ελλιπούς αιτιολογίας, αυθαίρετα καθόρισε το τμήμα της ενισχύσεως που αφορά τις εγγυήσεις σε ένα μη εύλογο και μη ρεαλιστικό επίπεδο. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι οι ελλείψεις και οι αυθαιρεσίες στην αιτιολογία της Επιτροπής καθιστούν σχεδόν αδύνατο για αυτήν να αντιμετωπίσει προσηκόντως τις αιτιάσεις της Επιτροπής.

—

Η Επιτροπή εφάρμοσε, κατά τον υπολογισμό του τμήματος της ενισχύσεως που αφορά τις εγγυήσεις, την ανακοίνωσή της σχετικά με την αναθεώρηση της μεθόδου καθορισμού των επιτοκίων αναφοράς και προεξόφλησης (1), με αναδρομική ισχύ. Αυτή η αθέμιτη αναδρομική εφαρμογή είχε ως συνέπεια ότι το σχετικό με τις εγγυήσεις τμήμα της ενισχύσεως που πρέπει να ανακτηθεί καθορίστηκε υψηλότερα από ό,τι θα είχε καθοριστεί αν ο υπολογισμός είχε στηριχθεί στη σωστή βάση, η οποία, κατά την προσφεύγουσα, είναι η ανακοίνωση 97/C 273/03 της Επιτροπής, σχετικά με την μέθοδο καθορισμού των επιτοκίων αναφοράς και προεξόφλησης (2), που ίσχυε κατά τον χρόνο παροχής των εγγυήσεων.

—

Η προσφεύγουσα είχε, βάσει των περιστάσεων που εκτέθηκαν ανωτέρω στο πλαίσιο του πρώτου, του δεύτερου και του τρίτου λόγου ακυρώσεως, δικαιολογημένη εμπιστοσύνη ότι τα μέτρα της περιφερειακής κυβέρνησης δεν συνιστούσαν παράνομη κρατική ενίσχυση. Η προσφεύγουσα έθεσε ωστόσο το ερώτημα στην περιφερειακή κυβέρνηση, η οποία επιβεβαίωσε ότι τα μέτρα καλύπτονταν από κοινοποιηθέντα καθεστώτα ενισχύσεων.

—

Η Επιτροπή αγνόησε παντελώς τις παράλληλες επενδύσεις που πραγματοποίησε ο Δήμος του Mariehamn, οπότε η προσφεύγουσα, σε περίπτωση ανακτήσεως, βρίσκεται σε αδυναμία να μεταχειριστεί ισότιμα τους μετόχους, σύμφωνα με τις δεσμευτικές διατάξεις του εταιρικού δικαίου της Φινλανδίας. Η παράλειψη αυτή της Επιτροπής αλλοιώνει επιπλέον το τελικό οικονομικό αποτέλεσμα για τους ενδιαφερόμενους, κατά τρόπο που συνεπάγεται ότι η απόφαση παραβαίνει το άρθρο 345 ΣΛΕΕ, σύμφωνα με το οποίο οι Συνθήκες δεν προδικάζουν με κανένα τρόπο το καθεστώς της ιδιοκτησίας στα κράτη μέλη.