This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62013CN0284
Case C-284/13 P: Appeal brought on 24 May 2013 by Henkel AG & Co. KGaA, Henkel France against the order of the General Court (Third Chamber) delivered on 7 March 2013 in Case T-64/12: Henkel AG & Co. KGaA, Henkel France v European Commission
Υπόθεση C-284/13 P: Αναίρεση που άσκησαν στις 24 Μαΐου 2013 οι Henkel AG & Co. KGaA και Henkel France κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 7 Μαρτίου 2013 στην υπόθεση T-64/12: Henkel AG & Co. KGaA, Henkel France κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής
Υπόθεση C-284/13 P: Αναίρεση που άσκησαν στις 24 Μαΐου 2013 οι Henkel AG & Co. KGaA και Henkel France κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 7 Μαρτίου 2013 στην υπόθεση T-64/12: Henkel AG & Co. KGaA, Henkel France κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής
ΕΕ C 215 της 27.7.2013, p. 10–11
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
ΕΕ C 215 της 27.7.2013, p. 6–6
(HR)
|
27.7.2013 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 215/10 |
Αναίρεση που άσκησαν στις 24 Μαΐου 2013 οι Henkel AG & Co. KGaA και Henkel France κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 7 Μαρτίου 2013 στην υπόθεση T-64/12: Henkel AG & Co. KGaA, Henkel France κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής
(Υπόθεση C-284/13 P)
2013/C 215/13
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσες: Henkel AG & Co. KGaA, Henkel France (εκπρόσωποι: F. Brunet, E. Paroche, avocats, E. Bitton advocate)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα των αναιρεσειουσών
Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει τη διάταξη στον βαθμό που κρίνει απαράδεκτο το αίτημα της προσφυγής που άσκησε η Henkel ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου ζητώντας την ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως, |
|
— |
να κρίνει ότι η προσφυγή που άσκησε η Henkel ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου δεν είναι άνευ αντικειμένου και ότι είναι παραδεκτή, και να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου για νέα εξέταση των κρίσιμων πραγματικών περιστατικών, |
|
— |
να ακυρώσει τη διάταξη, στον βαθμό που καταδικάζει τη Henkel να φέρει τα δικαστικά της έξοδα, καθώς και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε η Επιτροπή (σημείο 3 του διατακτικού της διατάξεως), και να καταδικάσει την Επιτροπή να φέρει τα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας, καθώς και της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Η υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως στηρίζεται σε τρεις λόγου, με τους οποίους οι αναιρεσείουσες βάλλουν κατά του συμπεράσματος του Γενικού Δικαστηρίου ότι δεν έχουν έννομο συμφέρον προς άσκηση προσφυγής ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου κατά της προσβαλλομένης αποφάσεως. Συγκεκριμένα, το Γενικό Δικαστήριο κακώς έκρινε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είχε καταστεί άνευ αντικειμένου κατόπιν της αποφάσεως της ADLC με την οποία θεωρήθηκε ότι η διαβίβαση των εγγράφων δεν ήταν αναγκαία για να διασφαλιστεί ο σεβασμός των δικαιωμάτων άμυνας και ότι τα έγγραφα δεν ήσαν λυσιτελή για την εξέταση της υποθέσεως ενώπιον της ADLC.
Αντιθέτως, οι αναιρεσείουσες υποστηρίζουν ότι είχαν έννομο συμφέρον να ασκήσουν προσφυγή ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, διότι χρειάζεται να στηριχθούν στα έγγραφα της γαλλικής διαδικασίας για να αποδείξουν (i) ότι τα πραγματικά περιστατικά για τα οποία επιβλήθηκε κύρωση στο πλαίσιο της υποθέσεως COMP/39.579 είναι τα ίδια με αυτά για τα οποία ασκήθηκε δίωξη στο πλαίσιο της γαλλικής διαδικασίας, ή τουλάχιστον πολύ όμοια, πράγμα που έχει συνέπειες για τις αναιρεσείουσες όσον αφορά την επιεική μεταχείριση στην Γαλλία και (ii) ότι η εμμονή της Henkel να της επιτραπεί η χρήση των εγγράφων αυτών στη γαλλική διαδικασία δεν πρέπει να θεωρηθεί έλλειψη συνεργασίας εκ μέρους της αιτούσας την επιεική μεταχείριση που να δικαιολογεί μείωση του προστίμου κατά 25 % αντί κατά 30 %, όπως έκρινε η ADLC, αλλά πρέπει να θεωρηθεί άσκηση νομίμου δικαιώματος και προβολή θεμιτού συμφέροντος, ήτοι άσκηση των δικαιωμάτων άμυνας.
Η αίτηση αναιρέσεως περιλαμβάνει τρεις λόγους αναιρέσεως:
|
— |
Πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε τα πραγματικά περιστατικά κρίνοντας εσφαλμένα ότι, κατόπιν της αποφάσεως της ADLC, δεν υπήρχε άλλο διαδικαστικό στάδιο κατά το οποίο τα έγγραφα θα μπορούσαν να ελεγχθούν, αν η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρωνόταν και τα έγγραφα διαβιβάζονταν στην ADLC. |
|
— |
Δεύτερον, η διάταξη είναι πλημμελής λόγω ελλείψεως αιτιολογίας, διότι το Γενικό Δικαστήριο θεώρησε ότι η Henkel δεν είχε έννομο συμφέρον να ασκήσει προσφυγή, χωρίς να εξετάσει τα επιχειρήματα τα οποία αυτή προέβαλε. |
|
— |
Τρίτον, το Γενικό Δικαστήριο πλανήθηκε περί το δίκαιο, παραλείποντας να εξετάσει αν η Henkel διατηρούσε έννομο συμφέρον προς άσκηση προσφυγής ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προκειμένου να αποφευχθεί η επανάληψη μιας παράνομης πράξεως. |
Για όλους τους προεκτεθέντες λόγους, οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο να αναιρέσει τη διάταξη.