This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62014CN0263
Case C-263/14: Action brought on 28 May 2014 — European Parliament v Council of the European Union
Υπόθεση C-263/14: Προσφυγή της 28ης Μαΐου 2014 — Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Υπόθεση C-263/14: Προσφυγή της 28ης Μαΐου 2014 — Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης
ΕΕ C 235 της 21.7.2014, p. 11–12
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
21.7.2014 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 235/11 |
Προσφυγή της 28ης Μαΐου 2014 — Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης
(Υπόθεση C-263/14)
2014/C 235/16
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγον: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: R. Passos, A. Caiola, M. Allik)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα του προσφεύγοντος
Το προσφεύγον ζητεί από το Δικαστήριο:
— |
να ακυρώσει την απόφαση 2014/198/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 10ης Μαρτίου 2014, για την υπογραφή και τη σύναψη της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ηνωμένης Δημοκρατίας της Τανζανίας για τους όρους της μεταγωγής των υπόπτων πειρατείας και των συναφών κατασχεθέντων περιουσιακών στοιχείων από τη ναυτική δύναμη υπό την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ηνωμένη Δημοκρατία της Τανζανίας (1)· |
— |
να διατηρήσει σε ισχύ τα αποτελέσματα της αποφάσεως 2014/198/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 10ης Μαρτίου 2014, μέχρι την αντικατάστασή της· |
— |
να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα. |
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φρονεί ότι η απόφαση 2014/198/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 10ης Μαρτίου 2014, για την υπογραφή και τη σύναψη της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ηνωμένης Δημοκρατίας της Τανζανίας για τους όρους της μεταγωγής των υπόπτων πειρατείας και των συναφών κατασχεθέντων περιουσιακών στοιχείων από τη ναυτική δύναμη υπό την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ηνωμένη Δημοκρατία της Τανζανίας είναι ανίσχυρη, διότι δεν αφορά αποκλειστικά την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας, όπως ρητά προβλέπεται στο άρθρο 218, παράγραφος 6, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φρονεί ότι η συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δημοκρατίας της Τανζανίας αφορά επίσης τη δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις και την αστυνομική συνεργασία, ήτοι καλύπτει τομείς στους οποίους εφαρμόζεται η συνήθης νομοθετική διαδικασία.
Ως εκ τούτου, η συμφωνία αυτή θα έπρεπε να είχε συναφθεί με ουσιαστική νομική βάση τα άρθρα 37 ΣΕΕ και 82 και 87 ΣΛΕΕ, μετά από έγκριση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σύμφωνα με το άρθρο 218, παράγραφος 6, στοιχείο α', ΣΛΕΕ.
Για τον λόγο αυτό, το Συμβούλιο παραβίασε τις Συνθήκες, μη επιλέγοντας την κατάλληλη νομική βάση για τη σύναψη της συμφωνίας.
Επιπλέον, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φρονεί ότι το Συμβούλιο παρέβη το άρθρο 218, παράγραφος 10, ΣΛΕΕ, διότι δεν ενημέρωσε το Κοινοβούλιο πλήρως και άμεσα σε όλα τα στάδια των διαπραγματεύσεων και της συνάψεως της συμφωνίας.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προτείνει, ωστόσο, σε περίπτωση ακυρώσεως της προσβαλλόμενης αποφάσεως, το Δικαστήριο να ασκήσει την ευχέρεια που διαθέτει να διατηρήσει σε ισχύ τα αποτελέσματα της προσβαλλομένης αποφάσεως, σύμφωνα με το άρθρο 264, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ, μέχρις ότου αυτή αντικατασταθεί.