1)

Έχει ο όρος «συνθήκες απασχολήσεως», της ρήτρας 4 της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, η οποία παρατίθεται στο παράρτημα της οδηγίας 1999/70/ΕΚ (1) του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για την εργασία ορισμένου χρόνου, την έννοια ότι εμπίπτει σε αυτόν νομικό καθεστώς το οποίο επιτρέπει, όπως και στο μόνιμο προσωπικό, σε εργαζόμενο με σχέση εργασίας ορισμένου χρόνου ο οποίος εξελέγη σε αντιπροσωπευτικό πολιτικό αξίωμα να ζητήσει και να εξασφαλίσει αναστολή της σχέσεως παροχής υπηρεσιών με τον εργοδότη του, ώστε να επανέλθει στη θέση εργασίας του κατά τη λήξη της κοινοβουλευτικής θητείας του;

2)

Έχει η αρχή της μη διάκρισης που διαλαμβάνεται στη ρήτρα 4 της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, η οποία παρατίθεται στο παράρτημα της οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για την εργασία ορισμένου χρόνου, την έννοια ότι αντιτίθεται σε νομοθετική ρύθμιση περιφερειακού χαρακτήρα, όπως ο Ley 3/1985 de ordenación de la función pública Asturiana [σχετικά με το καθεστώς των υπαλλήλων του Πριγκιπάτου των Αστουριών], και δη στο άρθρο 59, παράγραφος 2, αυτού, που απαγορεύει πλήρως την αναγνώριση στους αναπληρωτές δημοσίους υπαλλήλους του δημοσιοϋπαλληλικού καθεστώτος της αποσπάσεως όταν εκλέγονται βουλευτές του Κοινοβουλίου, ενώ το εν λόγω δικαίωμα αναγνωρίζεται στους τακτικούς δημοσίους υπαλλήλους;