24.10.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 392/9

1)

Έχουν οι προπαρατεθείσες διατάξεις του άρθρου 8 της οδηγίας 90/434/ΕΟΚ της 23ης Ιουλίου 1990 (1) την έννοια ότι, σε περίπτωση πράξεως ανταλλαγής τίτλων που υπάγεται στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας, εμποδίζουν την εφαρμογή μηχανισμού αναβολής φορολογίας που προβλέπει ότι, κατά παρέκκλιση από τον κανόνα ότι η γενεσιουργός αιτία της φορολογήσεως μιας υπεραξίας δημιουργείται το έτος κατά τη διάρκεια του οποίου αυτή προκύπτει, η υπεραξία λόγω μιας τέτοιας ανταλλαγής διαπιστώνεται και εκκαθαρίζεται επ’ ευκαιρία της πράξεως ανταλλαγής τίτλων και φορολογείται το έτος κατά τη διάρκεια του οποίου επέρχεται το γεγονός που αίρει την αναβολή φορολογίας, το οποίο μπορεί, μεταξύ άλλων, να είναι η μεταβίβαση των τίτλων που ελήφθησαν κατά το χρονικό σημείο της ανταλλαγής;

2)

Μπορεί η υπεραξία λόγω ανταλλαγής τίτλων, αν υποτεθεί ότι είναι φορολογητέα, να φορολογηθεί από το κράτος που είχε την εξουσία επιβολής φόρου κατά το χρονικό σημείο της πράξεως ανταλλαγής, ενώ η μεταβίβαση των τίτλων που ελήφθησαν επ’ ευκαιρία της ανταλλαγής αυτής υπάγεται στη φορολογική δικαιοδοσία άλλου κράτους μέλους;

3)

Αν στα προηγούμενα ερωτήματα δοθεί η απάντηση ότι η οδηγία εμποδίζει να φορολογείται η υπεραξία που απορρέει από ανταλλαγή τίτλων κατά το χρονικό σημείο της μεταγενέστερης μεταβιβάσεως των τίτλων οι οποίοι ελήφθησαν κατά την ανταλλαγή, περιλαμβανομένης της περιπτώσεως κατά την οποία οι δύο πράξεις δεν υπάγονται στη φορολογική δικαιοδοσία του ίδιου κράτους μέλους, μπορεί το κράτος μέλος, στο οποίο η υπεραξία λόγω ανταλλαγής έχει τεθεί υπό καθεστώς αναβολής φόρου, να φορολογήσει την υπό καθεστώς αναβολής υπεραξία κατά την μεταβίβαση αυτή, με την επιφύλαξη των εφαρμοστέων ρητρών της διμερούς φορολογικής συμβάσεως, χωρίς να λάβει υπόψη το αποτέλεσμα της μεταβιβάσεως, όταν το αποτέλεσμα αυτό συνίσταται σε απομείωση; Το ερώτημα αυτό υποβάλλεται τόσο σε σχέση με την οδηγία της 23ης Ιουλίου 1990 όσο και σε σχέση με την ελεύθερη εγκατάσταση, την οποία εγγυάται το άρθρο 43 της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, νυν άρθρο 49 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εφόσον φορολογούμενος με φορολογική κατοικία στη Γαλλία θα μπορούσε, κατά την πράξη ανταλλαγής και κατά την πράξη μεταβιβάσεως τίτλων, να επωφεληθεί, υπό τις προϋποθέσεις που υπενθυμίζονται στη σκέψη 4 της αποφάσεως αυτής, από τον συνυπολογισμό της απομειώσεως λόγω μεταβιβάσεως;

4)

Αν στο τρίτο ερώτημα δοθεί η απάντηση ότι πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η απομείωση λόγω μεταβιβάσεως των τίτλων που ελήφθησαν κατά την ανταλλαγή, οφείλει το κράτος μέλος στο οποίο πραγματοποιήθηκε η υπεραξία λόγω ανταλλαγής να συνυπολογίσει με την υπεραξία την απομείωση λόγω μεταβιβάσεως ή οφείλει, εφόσον η μεταβίβαση δεν υπάγεται στη φορολογική του δικαιοδοσία, να μη φορολογήσει την υπεραξία λόγω ανταλλαγής;

5)

Αν στο τέταρτο ερώτημα δοθεί η απάντηση ότι πρέπει να συνυπολογίζεται η απομείωση λόγω μεταβιβάσεως με την υπεραξία λόγω ανταλλαγής, ποια είναι η τιμή κτήσεως των μεταβιβασθέντων τίτλων που πρέπει να ληφθεί υπόψη για να υπολογιστεί η απομείωση αυτή λόγω μεταβιβάσεως; Πρέπει, ιδίως, να ληφθεί υπόψη ως ενιαία τιμή κτήσεως των εκχωρηθέντων τίτλων η συνολική αξία των τίτλων της εταιρίας που ελήφθησαν κατά την ανταλλαγή, όπως αυτή εμφανίζεται στη δήλωση υπεραξίας, διαιρούμενη με τον αριθμό των τίτλων αυτών που ελήφθησαν κατά την ανταλλαγή, ή πρέπει να ληφθεί υπόψη μια σταθμισμένη μέση τιμή κτήσεως, συνυπολογιζομένων επίσης των μεταγενέστερων της ανταλλαγής πράξεων, όπως άλλων αποκτήσεων ή δωρεάν διανομής τίτλων της ίδιας εταιρίας;