Προσφυγή της 26ης Σεπτεμβρίου 2017 — Port autonome du Centre et de l’Ouest κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-673/17)

(2017/C 382/73)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Port autonome du Centre et de l’Ouest SCRL (La Louvière, Βέλγιο), Port autonome de Namur (Namur, Βέλγιο), Port autonome de Charleroi (Σαρλερουά, Βέλγιο), Port autonome de Liège (Λιέγη, Βέλγιο) και Région wallonne (Jambes, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: J. Vanden Eynde, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγοντες προβάλλουν, κατ’ ουσίαν, έναν μόνο λόγο. Κατά την άποψή τους, η Επιτροπή απέκλεισε εξαρχής την εφαρμογή του άρθρου 93 ΣΛΕΕ, το οποίο θεσπίζει συγκεκριμένους κανόνες στον τομέα των μεταφορών και, επομένως, για τους λιμένες, μη λαμβάνοντας έτσι υπόψη τη βούληση του ευρωπαϊκού νομοθέτη.

Η εκτίμηση της Επιτροπής δεν δικαιολογείται ούτε από πραγματική ούτε από νομική άποψη και προσκρούει στο γράμμα του άρθρου 1 του κώδικα φορολογίας εισοδήματος του Βελγίου (ΚΦΕ) και στα προνόμια της δημόσιας διοίκησης περί καθορισμού των μη οικονομικών δραστηριοτήτων γενικού ενδιαφέροντος.

Η θέση της Επιτροπής δεν συνάδει ούτε με την πρόταση οδηγίας της 16ης Μαρτίου 2011 (COM/2011/0121 τελικό) σχετικά με την κοινή ενοποιημένη βάση για τη φορολογία εταιριών (ASSIS), η οποία προβλέπει, ακόμη και για τις εμπορικές εταιρίες, φορολογική απαλλαγή για επιδοτήσεις άμεσα συνδεδεμένες με την αγορά, την κατασκευή ή τη βελτίωση των πάγιων στοιχείων του ενεργητικού.:

Επιπλέον, ζητώντας από το Βέλγιο να τροποποιήσει τη φορολογική νομοθεσία του, η Επιτροπή επιχειρεί να υπερβεί τη φορολογική αρμοδιότητα των κρατών μελών, επιβάλλοντας φορολογική εναρμόνιση μη εμπίπτουσα στην αρμοδιότητά της κατά την ερμηνεία του άρθρου 113 ΣΛΕΕ. Επομένως, δεν λαμβάνει υπόψη τα προνόμια των κρατών μελών για τον καθορισμό των δραστηριοτήτων των δημόσιων υπηρεσιών και του πεδίου εφαρμογής της άμεσης φορολογίας, την υποχρέωση διασφάλισης της ομαλής λειτουργίας των υπηρεσιών γενικού συμφέροντος, οι οποίες είναι απαραίτητες για την κοινωνική και οικονομική συνοχή καθώς και την κατά διακριτική ευχέρεια οργάνωση των υπηρεσιών γενικού συμφέροντος. Συγκεκριμένα, ο ευρωπαϊκός νομοθέτης απένειμε στα κράτη μέλη την αρμοδιότητα να απαλλάσσουν από τη φορολογία τις δραστηριότητες, τις οποίες ορίζουν ότι ανήκουν στις δημόσιες υπηρεσίες.

Κατά τους προσφεύγοντες, οι κύριες δραστηριότητες των εσωτερικών λιμένων της Βαλονίας αποτελούν υπηρεσίες γενικού συμφέροντος, οι οποίες δεν διέπονται, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, από τους κανόνες του ανταγωνισμού.

Τέλος, τα ευρωπαϊκά κριτήρια για τον ορισμό της κρατικής ενίσχυσης δεν πληρούνται εν προκειμένω, μεταξύ άλλων όσον αφορά το κριτήριο της επιλεκτικότητας.