26.3.2018   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 112/23

1)

Τυγχάνει εφαρμογής η ερμηνεία που έδωσε το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την απόφασή του της 27ης Απριλίου 2017, A-Rosa Flussschiff (C-620/15), στο άρθρο 14, παράγραφος 2, στοιχείο α', του κανονισμού 1408/71/ΕΟΚ (1), όπως τροποποιήθηκε και ενημερώθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 118/97 (2), όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 647/2005 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Απριλίου 2005 (3), επί διαφοράς σχετικής με το αδίκημα της συγκεκαλυμμένης εργασίας, στην οποία τα πιστοποιητικά E 101 εκδόθηκαν βάσει του άρθρου 14, παράγραφος 1, στοιχείο α', κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 11, παράγραφος 1, του κανονισμού 574/72/ΕΚ, της 21ης Μαρτίου 1972, περί του τρόπου εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71 (4), ενώ η κατάσταση ενέπιπτε στο άρθρο 14, παράγραφος 2, στοιχείο α', σημείο i, για μισθωτούς που ασκούν τη δραστηριότητά τους στο έδαφος του κράτους μέλους του οποίου είναι υπήκοοι, και επί του οποίου η εγκατεστημένη σε άλλο κράτος μέλος επιχείρηση αεροπορικών μεταφορών διατηρεί υποκατάστημα, και ενώ από μόνη την ανάγνωση του πιστοποιητικού E 101 το οποίο αναφέρει ως τόπο απασχολήσεως του μισθωτού αερολιμένα και ως εργοδότη αεροπορική εταιρία μπορούσε να συναχθεί ότι το πιστοποιητικό είχε αποκτηθεί δολίως;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, έχει η αρχή της υπεροχής του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι εμποδίζει εθνικό δικαστήριο, το οποίο κατ’ εφαρμογή του εθνικού δικαίου δεσμεύεται, ως πολιτικό δικαστήριο, από το δεδικασμένο που παράγεται από απόφαση ποινικού δικαστηρίου, να αντλήσει τις συνέπειες αποφάσεως ποινικού δικαστηρίου εκδοθείσας κατά τρόπο που δεν συνάδει με τους κανόνες του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επιβάλλοντας στο πλαίσιο αστικής διαφοράς σε εργοδότη την υποχρέωση να αποζημιώσει μισθωτό λόγω του γεγονότος και μόνον της ποινικής καταδίκης του εν λόγω εργοδότη για συγκεκαλυμμένη εργασία;