This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62018TN0471
Case T-471/18: Action brought on 2 August 2018 — WV v EEAS
Υπόθεση T-471/18: Προσφυγή της 2ας Αυγούστου 2018 — WV κατά ΕΥΕΔ
Υπόθεση T-471/18: Προσφυγή της 2ας Αυγούστου 2018 — WV κατά ΕΥΕΔ
ΕΕ C 364 της 8.10.2018, p. 18–19
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
8.10.2018 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 364/18 |
Προσφυγή της 2ας Αυγούστου 2018 — WV κατά ΕΥΕΔ
(Υπόθεση T-471/18)
(2018/C 364/19)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: WV (εκπρόσωπος: É. Boigelot, δικηγόρος)
Καθής: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ)
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
|
— |
να ακυρώσει την προερχόμενη από [εμπιστευτικό] (1) απόφαση της 27ης Νοεμβρίου 2017, με στοιχεία αναφοράς «eeas.ba.hr.3(2017)6459331», η οποία επιφέρει κράτηση επί του μισθού της προσφεύγουσας ίση με 72 ημερολογιακές ημέρες· |
|
— |
να ακυρώσει, εφόσον κρίνεται αναγκαίο, τη ρητή απορριπτική απόφαση της 2ας Μαΐου 2018 («eeas.ba.hr.3/ED/ld(2018)2309062»), κατόπιν της διοικητικής ενστάσεως που υπέβαλε η προσφεύγουσα στις 3 Ιανουαρίου 2018· |
|
— |
να αποφασίσει ότι τα ποσά που θα πρέπει να επιστραφούν στην προσφεύγουσα μετά την ακύρωση αυτή θα προσαυξηθούν με τόκους υπερημερίας με επιτόκιο 5 % ετησίως ή με οποιοδήποτε άλλο επιτόκιο ορίσει το Γενικό Δικαστήριο, υπολογιζόμενους από την ημέρα της πραγματικής επιστροφής και ανάλογα με την ημερομηνία των διάφορων κρατήσεων που πραγματοποιήθηκαν· |
|
— |
να καταδικάσει την καθής στο σύνολο των δικαστικών εξόδων, σύμφωνα με το άρθρο 134 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει έναν μόνο λόγο ακυρώσεως, ο οποίος αντλείται από παράβαση των άρθρων 1ε, παράγραφος 2, 12, 12α, 21, 25, 26, 55 και 60 του ΚΥΚ και του καθήκοντος μέριμνας, από παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως, καθώς και από παράβαση των άρθρων 1 και 2 του παραρτήματος IX του ΚΥΚ και του κανονισμού (ΕΚ) 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2000, σχετικά με την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας και σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (ΕΕ 2001, L 8, σ. 1). Η προσφεύγουσα επικαλείται επίσης παράβαση, μεταξύ άλλων, των άρθρων 41, 47 και 52 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας, παράβαση του άρθρου 296 ΣΛΕΕ καθώς και κατάχρηση δικαιώματος και καταστρατήγηση διαδικασίας, πέραν της πρόδηλης παραβιάσεως της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της αρχής της ισότητας των όπλων. Τέλος, η προσφεύγουσα επικαλείται παραβίαση της αρχής η οποία επιβάλλει στη διοίκηση να ακυρώσει μια απόφαση μόνο βάσει νομικώς παραδεκτών λόγων, ήτοι λόγων λυσιτελών και μη ενεχόντων πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως, πραγματικά ή νομικά, καθώς και παραβίαση των αρχών της αναλογικότητας, της εκατέρωθεν ακροάσεως και της ασφάλειας δικαίου, πέραν της παραβιάσεως της αρχής του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ 2001, L 145, σ. 43).
(1) Εμπιστευτικά στοιχεία που δεν αποκαλύπτονται.