—

να ακυρώσει την απόφαση περί αναστολής εκτελέσεως των καθηκόντων της προσφεύγουσας·

—

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

1.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως καθόσον η διοίκηση δεν άκουσε την προσφεύγουσα πριν τη λήψη της αποφάσεως, ενώ ήταν δυνατή ακρόαση χωρίς βλάβη του συμφέροντος ούτε της έρευνας ούτε της υπηρεσίας.

2.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως καθόσον ο ισχυρισμός περί σοβαρού παραπτώματος στον οποίο στηρίζεται η προσβαλλόμενη απόφαση είναι λακωνικός, ασαφής και δεν είναι ούτε αιτιολογημένος, ούτε θεμελιωμένος με συγκεκριμένα στοιχεία που καταδεικνύουν την ύπαρξη επαρκών υπονοιών δυνάμενων να οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι η προσφεύγουσα παρέβη τις υπηρεσιακές της υποχρεώσεις.

3.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας λόγω του ότι η διοίκηση μπορούσε να λάβει λιγότερο αυστηρά μέτρα, εξυπηρετώντας παράλληλα τις ανάγκες της έρευνας.

4.

Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του καθήκοντος μέριμνας καθόσον, αφενός, η διοίκηση δεν στάθμισε τα συμφέροντα της προσφεύγουσας και εκείνα της υπηρεσίας, ιδίως δε το γεγονός ότι η προσφεύγουσα εργάζεται για το Κοινοβούλιο από δεκαπενταετίας, διατηρεί εξαιρετικές σχέσεις με τους ιεραρχικώς ανωτέρους της και λαμβάνει πολύ καλές εκθέσεις αξιολογήσεως, και, αφετέρου, η επίμαχη απόφαση, η οποία γρήγορα έλαβε δημοσιότητα στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, θίγει την προσωπικότητα και την υπόληψή της.