Προσφυγή της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας, που ασκήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2006

(Υπόθεση C-38/06)

(2006/C 74/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, εκπροσωπούμενη από τους Günter Wilms και Margarida Afonso, με τόπο επιδόσεων στο Λουξεμβούργο, άσκησε ενώπιον του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στις 24 Ιανουαρίου 2006 προσφυγή κατά της Πορτογαλικής Δημοκρατίας.

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή θεωρεί ότι το άρθρο 296 ΕΚ δεν επιτρέπει σε ένα κράτος μέλος να απαλλάσσει δασμών τις εισαγωγές πολεμικού υλικού, άπαξ η είσπραξη τέτοιων δασμών δεν μπορεί να θεωρηθεί ως απειλή για τα ζωτικά για την ασφάλειά του συμφέροντα του κράτους μέλους αυτού.

Ελλείψει συγκεκριμένων επιχειρημάτων που να δικαιολογούν ειδικώς το αναγκαίο της παρεκκλίσεως από τους δασμολογικούς κανόνες προς διασφάλιση της προστασίας των ζωτικών για την ασφάλειά της συμφερόντων, η Επιτροπή θεωρεί ότι οι πορτογαλικές αρχές παρέβησαν τις υποχρεώσεις που υπέχουν από το άρθρο 26 ΕΚ, το άρθρο 20 του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (3) και, κατά συνέπεια, από το Κοινό Δασμολόγιο.

Δεν επιτρέπεται ένα κράτος μέλος να εκφεύγει της υποχρεώσεώς του να συγχρηματοδοτεί αλληλεγγύως τον κοινοτικό προϋπολογισμό επικαλούμενο την ανάγκη χρηματοδοτήσεως των στρατιωτικών του δαπανών με χαμηλότερο κόστος.

Σε περίπτωση μη τηρήσεως των κειμένων διατάξεων, θα υποχρεωθούν όλα τα κράτη μέλη να αναλάβουν τις αντίστοιχες οικονομικές συνέπειες, δεδομένου ότι εφαρμόζεται τότε ο μηχανισμός που αντισταθμίζει μέσω του «ΑΕΠ» την ανεπάρκεια των παραδοσιακών ιδίων πάρων και του ΦΠΑ. Η τήρηση της αρχής της χρηστής δημοσιονομικής διαχειρίσεως, καθώς και των στοιχειωδών αρχών της δικαιοσύνης και της ευθύνης, επιβάλλει στα κράτη μέλη που διέθεσαν ιδίους πόρους κατωτέρους των οφειλομένων να φέρουν αυτά και μόνα τις συνέπειες που προκύπτουν εξ αυτού για τον κοινοτικό προϋπολογισμό και, γι' αυτό, να καταβάλουν τα ποσά που δεν εισπράχτηκαν λόγω των αντιστοίχων παραβάσεων.

Η επίδικη παράβαση διήρκεσε μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2002, δεδομένου ότι ο κανονισμός 150/2003 (4) ισχύει από 1ης Ιανουαρίου 2003. Από αυτή την ημερομηνία και μόνον ο εν λόγω κανονισμός επιτρέπει την κατάργηση, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, των δασμών για την εισαγωγή ορισμένων όπλων και στρατιωτικού εξοπλισμού.

Οι πορτογαλικές αρχές όφειλαν να έχουν προβεί στη βεβαίωση των δασμών σύμφωνα με τους κανόνες του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα για τις εν λόγω εισαγωγές, και να έχουν εκκαθαρίσει και διαθέσει στην Επιτροπή τους εξ αυτής προερχομένους ιδίους πόρους κατ' εφαρμογήν των άρθρων 2, 9, 10 και 11 του κανονισμού 1552/89 και των αντιστοίχων διατάξεων του κανονισμού 1150/2000. Δεδομένου ότι υφίσταται παράβαση της τελωνειακής νομοθεσίας, πρέπει να πιστωθεί στην Κοινότητα ποσό ίσο προς τους ελλείποντες ιδίους πόρους. Επί του ποσού δε αυτού πρέπει να υπολογιστεί ο τόκος υπερημερίας που προβλέπεται στο άρθρο 11 του κανονισμού 1150/2000.

(1)  Κανονισμός (ΕΟΚ, Ευρατόμ) 1552/89 του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 1989, για την εφαρμογή της απόφασης 88/376/ΕΟΚ, Ευρατόμ, για το σύστημα των ιδίων πόρων των Κοινοτήτων (ΕΕ 1989, L 155, σ. 1).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 1150/2000 του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2000, για την εφαρμογή της απόφασης 94/728/ΕΚ, Ευρατόμ, για το σύστημα των ιδίων πόρων των Κοινοτήτων (ΕΕ 2000, L 130, σ. 1).

(3)  Που εγκρίθηκε με τον κανονισμό (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (ΕΕ 1992, L 302, σ. 1).

(4)  Κανονισμός (ΕΚ) 150/2003 του Συμβουλίου, της 21ης Ιανουαρίου 2003, σχετικά με την αναστολή δασμών που επιβάλλονται στις εισαγωγές ορισμένων όπλων και στρατιωτικού εξοπλισμού (ΕΕ 2003, L 25, σ. 1).