This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document C2006/294/109
Case T-262/06 P: Appeal brought on 18 September 2006 by the Commission against the judgment of the Civil Service Tribunal delivered on 12 July 2006 in Case F-18/05, D v Commission
Υπόθεση T-262/06 P: Αναίρεση που άσκησε στις 18 Σεπτεμβρίου 2006 η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 12 Ιουλίου 2006 στην υπόθεση F-18/05, D κατά Επιτροπής
Υπόθεση T-262/06 P: Αναίρεση που άσκησε στις 18 Σεπτεμβρίου 2006 η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 12 Ιουλίου 2006 στην υπόθεση F-18/05, D κατά Επιτροπής
ΕΕ C 294 της 2.12.2006, p. 53–53
(ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)
|
2.12.2006 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 294/53 |
Αναίρεση που άσκησε στις 18 Σεπτεμβρίου 2006 η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 12 Ιουλίου 2006 στην υπόθεση F-18/05, D κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-262/06 P)
(2006/C 294/109)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
Αντίδικος στην αναιρετική διαδικασία: D
Αιτήματα της αναιρεσείουσας
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:
|
— |
Να ακυρώσει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 12ης Ιουλίου 2006 στην υπόθεση F-18/05, D κατά Επιτροπής, |
|
— |
να αναπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης, προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί των λοιπών λόγων, |
|
— |
να αποφανθεί κατά νόμο επί των δικαστικών εξόδων της αναιρέσεως ή, επικουρικώς, να αφήσει το ζήτημα στην κρίση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Με απόφαση της 12ης Ιουλίου 2006, της οποίας ζητείται η ακύρωση στο πλαίσιο της παρούσας αιτήσεως αναιρέσεως, το Πρωτοδικείο ακύρωσε την απόφαση της Επιτροπής, της 4ης Μαΐου 2004, περί απορρίψεως του αιτήματος του προσφεύγοντος να αναγνωριστεί η επαγγελματική αιτία της νόσου από την οποία προβλήθηκε, και καταδίκασε την Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων..
Προς στήριξη του αιτήματός της αναιρέσεως της εν λόγω αποφάσεως, η Επιτροπή προβάλλει λόγο αναιρέσεως αντλούμενο από παράβαση του κοινοτικού δικαίου, και δη του άρθρου 48, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, παράβαση συνιστάμενη στο ότι το Πρωτοδικείο δέχθηκε επιχειρηματολογία στηριζόμενη σε παράβαση του δεδικασμένου το οποίο, κατά την Επιτροπή, ο προσφεύγων προέβαλε για πρώτη φορά ενώπιον του Πρωτοδικείου. Η Επιτροπή ισχυρίζεται, εξάλλου, ότι το Πρωτοδικείο υπέπεσε σε νομική πλάνη ή/και προέβη σε εσφαλμένη ερμηνεία των νομικών επιχειρημάτων των διαδίκων και, ειδικότερα, των επιχειρημάτων που αυτή προέβαλε. Όσον αφορά την εκτίμηση των ισχυρισμών επί της ουσίας, η Επιτροπή θεωρεί ότι το Πρωτοδικείο παρέβη το κοινοτικό δίκαιο και, ιδίως, το άρθρο 73 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, καθώς και τις συναφείς κανονιστικές ρυθμίσεις, διότι δεν έλαβε υπόψη του το περιεχόμενο της αποφάσεως T-376/02, (1) και παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως. Υποστηρίζει, ακόμη, ότι το Πρωτοδικείο δεν τήρησε την αρχή της ασφάλειας δικαίου.
(1) Απόφαση του Πρωτοδικείου της 23ης Νοεμβρίου 2004, O κατά Επιτροπής (Συλλογή Υπ. Υπ. 2004, σ. IA-349 και σ. II-1595.