15.11.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 315/1

(1)

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Λισσαβώνας στις 23 και 24 Μαρτίου 2000 περιέλαβε, ως ουσιαστική για τη συνολική στρατηγική της Ένωσης, την προώθηση της απασχόλησης και της κοινωνικής ενσωμάτωσης για την επίτευξη του στρατηγικού της στόχου της επόμενης δεκαετίας να γίνει η ανταγωνιστικότερη και δυναμικότερη οικονομία της γνώσης ανά την υφήλιο, ικανή για βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη, με περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας και με μεγαλύτερη κοινωνική συνοχή. Έθεσε φιλόδοξους στόχους για την ΕΕ, να αναδημιουργήσει τις προϋποθέσεις για πλήρη απασχόληση, να βελτιώσει την ποιότητα και την παραγωγικότητα στην εργασία, να ενισχύσει την κοινωνική συνοχή και να προωθήσει την ενσωμάτωση στην αγορά εργασίας. Επιπλέον, η στρατηγική επανεστιάσθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των Βρυξελλών της 22ας και 23ης Μαρτίου 2005.

(2)

Σύμφωνα με τη δεδηλωμένη πρόθεση της Επιτροπής να ενοποιήσει και να οργανώσει ορθολογικά τα κοινοτικά χρηματοδοτικά μέσα, η παρούσα απόφαση θα πρέπει να θεσπίσει ενιαίο, επακριβώς καθορισμένο πρόγραμμα για τη συνέχιση και ανάπτυξη των δραστηριοτήτων που δρομολογήθηκαν βάσει της απόφασης 2000/750/EΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη θέσπιση κοινοτικού προγράμματος δράσης για την καταπολέμηση των διακρίσεων (2001-2006) (4), της απόφασης 2001/51/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2000, για τη θέσπιση προγράμματος σχετικά με την κοινοτική στρατηγική για την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών (2001-2005) (5) και των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου αριθ. 50/2002/EΚ, της 7ης Δεκεμβρίου 2001, σχετικά με τη θέσπιση κοινοτικού προγράμματος δράσης για την ενθάρρυνση της συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών για την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού (6), αριθ. 1145/2002/EΚ, της 10ης Ιουνίου 2002, περί κοινοτικών μέτρων ενθάρρυνσης στον τομέα της απασχόλησης (7) και αριθ. 848/2004/ΕΚ, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με τη θέσπιση προγράμματος κοινοτικής δράσης για την προώθηση οργανώσεων που δραστηριοποιούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο στον τομέα της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών (8), καθώς και των δραστηριοτήτων που έχουν αναληφθεί σε κοινοτικό επίπεδο σε σχέση με τους όρους εργασίας.

(3)

Το έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για την απασχόληση που πραγματοποιήθηκε στο Λουξεμβούργο, στις 20 και 21 Νοεμβρίου 1997, δρομολόγησε την ευρωπαϊκή στρατηγική για την απασχόληση, που περιλαμβάνει το συντονισμό της πολιτικής των κρατών μελών για την απασχόληση με βάση από κοινού συμφωνηθείσες κατευθυντήριες γραμμές και συστάσεις για την απασχόληση. Η στρατηγική αυτή αποτελεί σήμερα το σημαντικότερο μέσο σε κοινοτικό επίπεδο για την υλοποίηση των στόχων της στρατηγικής της Λισσαβώνας για την απασχόληση και την αγορά εργασίας.

(4)

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Λισσαβώνας συμπέρανε ότι ο αριθμός των ατόμων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και σε κατάσταση κοινωνικού αποκλεισμού είναι απαράδεκτος και επομένως έκρινε αναγκαίο να ληφθούν μέτρα ώστε να γίνει αποφασιστικό βήμα προς την εξάλειψη της φτώχειας με τον καθορισμό κατάλληλων στόχων. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Νίκαιας στις 7, 8 και 9 Δεκεμβρίου του 2000 συμφώνησε επί των στόχων αυτών. Συμφώνησε, επίσης, ότι η πολιτική κατά του κοινωνικού αποκλεισμού θα πρέπει να βασίζεται στην ανοικτή μέθοδο συντονισμού που θα συνδυάζει τα εθνικά σχέδια δράσης με πρωτοβουλία της Επιτροπής για συνεργασία.

(5)

Οι δημογραφικές αλλαγές αποτελούν σημαντική μακροπρόθεσμη πρόκληση για την ικανότητα των συστημάτων κοινωνικής προστασίας να παρέχουν συντάξεις λογικού ύψους και προσιτή σε όλους, ποιοτική και μακροπρόθεσμα χρηματοδοτήσιμη υγειονομική και μακροχρόνια περίθαλψη. Είναι σημαντική η προώθηση στρατηγικών που μπορούν να επιτύχουν τόσο επαρκή κοινωνική προστασία όσο και βιωσιμότητα των συστημάτων κοινωνικής προστασίας. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Λισσαβώνας αποφάσισε ότι η συνεργασία στον τομέα αυτόν θα πρέπει να βασίζεται στην ανοικτή μέθοδο συντονισμού.

(6)

Στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να αποδοθεί προσοχή στην ειδική θέση των μεταναστών και στη σημασία της ανάληψης δράσης με σκοπό να μετατραπεί η αδήλωτη εργασία των μεταναστών σε νόμιμη απασχόληση.

(7)

Η εξασφάλιση ελάχιστων προτύπων και η διαρκής βελτίωση των συνθηκών εργασίας στην Ένωση αποτελούν κύριο χαρακτηριστικό της ευρωπαϊκής κοινωνικής πολιτικής και σημαντικό συνολικό στόχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Κοινότητα διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην υποστήριξη και συμπλήρωση των δραστηριοτήτων των κρατών μελών στους τομείς της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων, των συνθηκών εργασίας, στις οποίες περιλαμβάνεται και η ανάγκη συμβιβασμού της επαγγελματικής και της οικογενειακής ζωής, της προστασίας των εργαζομένων όταν λήγει η σύμβαση εργασίας τους, της ενημέρωσης, της διαβούλευσης και συμμετοχής των εργαζομένων, της εκπροσώπησης και της συλλογικής υπεράσπισης των συμφερόντων εργαζομένων και εργοδοτών.

(8)

Η απαγόρευση των διακρίσεων αποτελεί θεμελιώδη αρχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το άρθρο 13 της συνθήκης επιβάλλει την καταπολέμηση των διακρίσεων λόγω φύλου, φυλετικής ή εθνικής καταγωγής, θρησκείας ή πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού. Η απαγόρευση των διακρίσεων κατοχυρώνεται και στο άρθρο 21 του Χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι ιδιαιτερότητες των διαφόρων μορφών διακρίσεων θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, και για την πρόληψη και την καταπολέμηση των διακρίσεων για έναν ή περισσότερους λόγους θα πρέπει να αναπτύσσεται παράλληλα αντίστοιχη δράση. Συνεπώς, όταν εξετάζονται η δυνατότητα προσπέλασης στο πρόγραμμα και τα αποτελέσματά του, οι ιδιαίτερες απαιτήσεις των ατόμων με ειδικές ανάγκες πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, ώστε να διασφαλίζεται η πλήρης και ισότιμη πρόσβασή τους στις δραστηριότητες που χρηματοδοτούνται από το παρόν πρόγραμμα, και στα αποτελέσματα και στην αξιολόγηση των δραστηριοτήτων αυτών, συμπεριλαμβανομένης της κάλυψης του πρόσθετου κόστους που προκαλείται από την αναπηρία τους. Η πολύχρονη πείρα που αποκτήθηκε από την καταπολέμηση ορισμένων μορφών διακρίσεων, συμπεριλαμβανομένων των διακρίσεων λόγω φύλου, μπορεί να αξιοποιηθεί και για την καταπολέμηση άλλου είδους διακρίσεων.

(9)

Βάσει του άρθρου 13 της συνθήκης, το Συμβούλιο εξέδωσε την οδηγία 2000/43/ΕΚ, της 29ης Ιουνίου 2000, περί εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης προσώπων ασχέτως φυλετικής ή εθνοτικής τους καταγωγής (9), που απαγορεύει τις διακρίσεις λόγω φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, μεταξύ άλλων, στην απασχόληση, στην επαγγελματική κατάρτιση, στην εκπαίδευση, στα αγαθά και στις υπηρεσίες και στην κοινωνική προστασία, την οδηγία 2000/78/ΕΚ, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (10), που απαγορεύει τις διακρίσεις στην απασχόληση και την εργασία λόγω θρησκείας ή πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας και γενετήσιου προσανατολισμού, και την οδηγία 2004/113/ΕΚ, της 13ης Δεκεμβρίου 2004, για την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών στην πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες και την παροχή αυτών (11).

(10)

Η ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών είναι θεμελιώδης αρχή του κοινοτικού δικαίου βάσει των άρθρων 2 και 3 της συνθήκης και οι οδηγίες και λοιπές πράξεις που εκδόθηκαν βάσει της αρχής αυτής διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη βελτίωση της κατάστασης των γυναικών στην Ένωση. Η πείρα από τη δράση σε κοινοτικό επίπεδο έχει δείξει ότι για την προώθηση της ισότητας των φύλων στις πολιτικές της Κοινότητας και την καταπολέμηση των διακρίσεων στην πράξη απαιτείται συνδυασμός μέτρων που περιλαμβάνουν νομοθεσία, χρηματοδοτικά μέσα και ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου στις πολιτικές, κατά τρόπο ώστε να αλληλοσυμπληρώνονται. Σύμφωνα με την αρχή της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών, η ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου θα πρέπει να προωθείται σε όλους τους τομείς και τις δραστηριότητες του προγράμματος.

(11)

Πολλές μη κυβερνητικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται σε διάφορα επίπεδα μπορούν να συμβάλλουν σημαντικά σε ευρωπαϊκό επίπεδο μέσω των κυριότερων δικτύων τα οποία συνεισφέρουν στον αναπροσανατολισμό της πολιτικής σχετικά με τους γενικούς στόχους του προγράμματος.

(12)

Δεδομένου ότι οι στόχοι της παρούσας απόφασης δεν είναι δυνατόν να επιτευχθούν επαρκώς σε επίπεδο κρατών μελών, επειδή απαιτείται ανταλλαγή πληροφοριών σε κοινοτικό επίπεδο και διάδοση της ορθής πρακτικής σε όλη την Κοινότητα και, επομένως, οι στόχοι αυτοί λόγω της πολυμερούς διάστασης των κοινοτικών δράσεων και μέτρων μπορούν να επιτευχθούν καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα μπορεί να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας του άρθρου 5 της συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας του ιδίου άρθρου, η παρούσα απόφαση δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη των στόχων αυτών.

(13)

Η παρούσα απόφαση καθορίζει για τη συνολική διάρκεια του προγράμματος το χρηματοδοτικό κονδύλιο που αποτελεί, για την αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή, προνομιακή αναφορά κατά την ετήσια διαδικασία κατάρτισης του προϋπολογισμού, κατά την έννοια του σημείου 37 της διοργανικής συμφωνίας, της 17ης Μαΐου 2006, μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής για δημοσιονομική πειθαρχία και χρηστή δημοσιονομική διαχείριση (12).

(14)

Τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της παρούσας απόφασης θεσπίζονται σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (13).

(15)

Επειδή το πρόγραμμα διαιρείται σε πέντε τομείς, τα κράτη μέλη μπορούν να φροντίσουν για την εναλλαγή των εθνικών τους εκπροσώπων ανάλογα με τα θέματα που εξετάζει η επιτροπή που επικουρεί την Επιτροπή,

α)

να βελτιώσει τις γνώσεις και την κατανόηση της κατάστασης στα κράτη μέλη και σε άλλες συμμετέχουσες χώρες μέσω της ανάλυσης, αξιολόγησης και στενής παρακολούθησης των πολιτικών·

β)

να υποστηρίξει την ανάπτυξη στατιστικών εργαλείων και μεθόδων και κοινών δεικτών, κατά το δυνατόν ταξινομημένων ανά φύλο και ομάδα ηλικίας, στους τομείς που περιλαμβάνει·

γ)

να υποστηρίξει και να παρακολουθήσει την εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας, κατά περίπτωση, και την επίτευξη των στόχων της κοινοτικής πολιτικής στα κράτη μέλη και να αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα και τον αντίκτυπό τους·

δ)

να προωθήσει τη δικτύωση, την αλληλοδιδασκαλία, τον εντοπισμό και τη διάδοση ορθών πρακτικών σε ευρωπαϊκό επίπεδο·

ε)

να αυξήσει την ευαισθητοποίηση των ενδιαφερόμενων μερών και του κοινού σχετικά με τις κοινοτικές πολιτικές και στόχους στο πλαίσιο καθενός από τους πέντε τομείς του·

στ)

να ενισχύσει την ικανότητα των κύριων ευρωπαϊκών δικτύων να προωθούν, να υποστηρίζουν και να αναπτύσσουν τις πολιτικές και τους στόχους της Κοινότητας, κατά περίπτωση.

1.

Απασχόληση

2.

Κοινωνική προστασία και ενσωμάτωση

3.

Όροι εργασίας

4.

Καταπολέμηση των διακρίσεων και ποικιλομορφία

5.

Ισότητα των φύλων.

α)

βελτιώνοντας την κατανόηση της κατάστασης όσον αφορά την απασχόληση και τις προοπτικές της, ιδίως με αναλύσεις και μελέτες και με την ανάπτυξη στατιστικών και κοινών δεικτών στο πλαίσιο της ΕΣΑ·

β)

παρακολουθώντας και αξιολογώντας την υλοποίηση των ευρωπαϊκών κατευθυντήριων γραμμών και συστάσεων για την απασχόληση και τον αντίκτυπό τους, ιδίως με την κοινή έκθεση για την απασχόληση, και αναλύοντας την αλληλεπίδραση ανάμεσα στην ΕΣΑ και τη γενική οικονομική και κοινωνική πολιτική και άλλους τομείς πολιτικής·

γ)

διοργανώνοντας ανταλλαγές σχετικά με πολιτικές, επιτυχημένες μεθόδους και καινοτόμες προσεγγίσεις και προωθώντας την αλληλοδιδασκαλία στο πλαίσιο της ΕΣΑ·

δ)

αυξάνοντας την ευαισθητοποίηση, διαδίδοντας πληροφορίες και προωθώντας το διάλογο σχετικά με τις προκλήσεις και την πολιτική της απασχόλησης και την εφαρμογή των εθνικών μεταρρυθμιστικών προγραμμάτων, μεταξύ των κοινωνικών εταίρων, των περιφερειακών και τοπικών συντελεστών και άλλων ενδιαφερομένων.

α)

βελτιώνοντας την κατανόηση των θεμάτων κοινωνικού αποκλεισμού και φτώχειας, των πολιτικών κοινωνικής προστασίας και ενσωμάτωσης, ιδίως με αναλύσεις και μελέτες και με την ανάπτυξη στατιστικών και κοινών δεικτών, στο πλαίσιο της ΑΜΣ, στον τομέα της κοινωνικής προστασίας και ενσωμάτωσης·

β)

παρακολουθώντας και αξιολογώντας την υλοποίηση των ευρωπαϊκών κατευθυντήριων γραμμών και συστάσεων για την απασχόληση και τον αντίκτυπό τους, ιδίως με την κοινή έκθεση για την απασχόληση, και αναλύοντας την αλληλεπίδραση ανάμεσα στην ΕΣΑ και τη γενική οικονομική και κοινωνική πολιτική και άλλους τομείς πολιτικής·

γ)

διοργανώνοντας ανταλλαγές σχετικά με πολιτικές, επιτυχημένες μεθόδους και καινοτόμες προσεγγίσεις και προωθώντας την αλληλοδιδασκαλία στο πλαίσιο της στρατηγικής για την κοινωνική προστασία και την απασχόληση·

δ)

αυξάνοντας την ευαισθητοποίηση, διαδίδοντας πληροφορίες και προωθώντας τη συζήτηση σχετικά με τις κύριες προκλήσεις και τα θέματα πολιτικής που προκύπτουν στο πλαίσιο της κοινοτικής διαδικασίας συντονισμού στον τομέα της κοινωνικής προστασίας και της κοινωνικής ενσωμάτωσης, περιλαμβανομένων μεταξύ των κοινωνικών εταίρων, των περιφερειακών και τοπικών συντελεστών, των μη κυβερνητικών οργανισμών (ΜΚΟ) και άλλων ενδιαφερομένων·

ε)

αναπτύσσοντας τη δυνατότητα των κυριοτέρων ευρωπαϊκών δικτύων να στηρίξουν και να αναπτύξουν περαιτέρω στόχους κοινοτικής πολιτικής και στρατηγικές στους τομείς της κοινωνικής προστασίας και της κοινωνικής ενσωμάτωσης.

α)

βελτιώνοντας την κατανόηση της κατάστασης όσον αφορά τους όρους εργασίας, ιδίως με αναλύσεις και μελέτες και, κατά περίπτωση, με την ανάπτυξη στατιστικών και δεικτών, και αξιολογώντας την αποτελεσματικότητα και τον αντίκτυπο της ισχύουσας νομοθεσίας και των σημερινών πολιτικών και πρακτικών·

β)

ενισχύοντας την εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας της ΕΕ με την αποτελεσματική παρακολούθηση, τη διοργάνωση ειδικών σεμιναρίων για τους εργαζομένους στον τομέα αυτόν, τη δημιουργία οδηγών και δικτύων ανάμεσα σε εξειδικευμένους φορείς, περιλαμβανομένων των κοινωνικών εταίρων·

γ)

αναλαμβάνοντας προληπτική δράση και προωθώντας την πρόληψη στον τομέα της υγείας και ασφάλειας στην εργασία·

δ)

αυξάνοντας την ευαισθητοποίηση, διαδίδοντας πληροφορίες και προωθώντας τη συζήτηση σχετικά με τις κύριες προκλήσεις και τα θέματα πολιτικής όσον αφορά τους όρους εργασίας, περιλαμβανομένων των κοινωνικών εταίρων και άλλων ενδιαφερομένων.

α)

βελτιώνοντας την κατανόηση της κατάστασης όσον αφορά τις διακρίσεις, ιδίως με αναλύσεις και μελέτες και, κατά περίπτωση, με την ανάπτυξη στατιστικών και δεικτών, και αξιολογώντας την αποτελεσματικότητα και τον αντίκτυπο της ισχύουσας νομοθεσίας και των σημερινών πολιτικών και πρακτικών·

β)

ενισχύοντας την εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας κατά των διακρίσεων με την αποτελεσματική παρακολούθηση, τη διεξαγωγή ειδικών σεμιναρίων για όσους εργάζονται στον τομέα αυτόν και τη δικτύωση εξειδικευμένων φορέων που ασχολούνται με την καταπολέμηση των διακρίσεων·

γ)

αυξάνοντας την ευαισθητοποίηση, διαδίδοντας πληροφορίες και προωθώντας τη συζήτηση σχετικά με τις κύριες προκλήσεις και τα θέματα πολιτικής σε σχέση με τις διακρίσεις και την ενσωμάτωση της καταπολέμησης των διακρίσεων σε όλες τις κοινοτικές πολιτικές, μεταξύ των κοινωνικών εταίρων των ΜΚΟ και άλλων ενδιαφερόμενων.

δ)

αναπτύσσοντας τη δυνατότητα των κυριοτέρων ευρωπαϊκών δικτύων να προωθήσουν και να αναπτύξουν περαιτέρω κοινοτικούς πολιτικούς στόχους και στρατηγικές στον τομέα της καταπολέμησης των διακρίσεων.

α)

βελτιώνοντας την κατανόηση της κατάστασης όσον αφορά θέματα ισότητας και ενσωμάτωσης της διάστασης του φύλου στις πολιτικές, ιδίως με αναλύσεις και μελέτες και με την ανάπτυξη στατιστικών και, κατά περίπτωση, δεικτών, καθώς και αξιολογώντας την αποτελεσματικότητα και τον αντίκτυπο της ισχύουσας νομοθεσίας και των σημερινών πολιτικών και πρακτικών·

β)

ενισχύοντας την εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας για την ισότητα των φύλων με την αποτελεσματική παρακολούθηση, τη διεξαγωγή ειδικών σεμιναρίων για όσους εργάζονται στον τομέα αυτόν και τη δικτύωση εξειδικευμένων φορέων που ασχολούνται με την ισότητα των φύλων·

γ)

αυξάνοντας την ευαισθητοποίηση, διαδίδοντας πληροφορίες και προωθώντας τη συζήτηση σχετικά με τις κύριες προκλήσεις και τα θέματα πολιτικής όσον αφορά την ισότητα των φύλων και την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου, μεταξύ των κοινωνικών εταίρων των ΜΚΟ και άλλων ενδιαφερόμενων μερών·

δ)

αναπτύσσοντας τη δυνατότητα των κυριοτέρων ευρωπαϊκών δικτύων να προωθήσουν και να αναπτύξουν περαιτέρω κοινοτικούς πολιτικούς στόχους και στρατηγικές για την ισότητα των φύλων.

α)

Δραστηριότητες ανάλυσης:

β)

Δραστηριότητες αλληλοδιδασκαλίας, ευαισθητοποίησης και διάδοσης:

γ)

Ενίσχυση των κυρίων συντελεστών:

α)

τα κράτη μέλη·

β)

οι δημόσιες υπηρεσίες απασχόλησης και οι οργανισμοί τους·

γ)

οι τοπικές και περιφερειακές αρχές·

δ)

εξειδικευμένοι φορείς που προβλέπονται με τη κοινοτική νομοθεσία·

ε)

οι κοινωνικοί εταίροι·

στ)

μη κυβερνητικές οργανώσεις, ιδίως εκείνες που είναι οργανωμένες σε ευρωπαϊκό επίπεδο·

ζ)

ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και ερευνητικά ιδρύματα·

η)

εμπειρογνώμονες για την αξιολόγηση·

θ)

οι εθνικές στατιστικές υπηρεσίες·

ι)

τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

α)

σύμβαση παροχής υπηρεσιών κατόπιν πρόσκλησης υποβολής προσφορών· στην περίπτωση αυτή, για τη συνεργασία με τις εθνικές στατιστικές υπηρεσίες, ισχύουν οι διαδικασίες της Στατιστικής Υπηρεσίας των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (Eurostat)·

β)

μερική υποστήριξη κατόπιν πρόσκλησης υποβολής προτάσεων· στην περίπτωση αυτή, η κοινοτική συγχρηματοδότηση δεν μπορεί να υπερβαίνει, κατά κανόνα, το 80 % του συνόλου των δαπανών που επιβαρύνουν το δικαιούχο· χρηματοδότηση που υπερβαίνει το ανώτατο αυτό όριο μπορεί να χορηγηθεί μόνον σε εξαιρετικές περιπτώσεις και ύστερα από λεπτομερή έλεγχο.

α)

γενικοί προσανατολισμοί εφαρμογής του προγράμματος·

β)

ετήσιο πρόγραμμα εργασίας για την εφαρμογή του προγράμματος το οποίο διαιρείται στα επιμέρους τμήματα·

γ)

κοινοτική οικονομική υποστήριξη·

δ)

ο ετήσιος προϋπολογισμός, υπό την επιφύλαξη του άρθρου 17·

ε)

η διαδικασία επιλογής των δράσεων που θα ενισχυθούν από την Κοινότητα και το σχέδιο καταλόγου των δράσεων αυτών, το οποίο υποβάλλεται από την Επιτροπή·

στ)

κριτήρια αξιολόγησης του προγράμματος, περιλαμβανομένων εκείνων που συνδέονται με τη σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας, και ρυθμίσεις για τη διάδοση και τη διαβίβαση των αποτελεσμάτων.

—

οι χώρες ΕΖΕΣ/ΕΟΧ σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας για τον ΕΟΧ,

—

οι συνδεδεμένες με την ΕΕ υποψήφιες και υπό ένταξη χώρες καθώς και οι χώρες των δυτικών Βαλκανίων που περιλαμβάνονται στη διαδικασία σταθεροποίησης και σύνδεσης.