Πρόταση οδηγίας του Συμβουλίου για την εφαρμογή από τα πλοία που καταπλέουν στους λιμένες της Κοινότητας και κινούνται στα ύδατα της δικαιοδοσίας των κρατών μελών, των διεθνών προτύπων για την ασφάλεια των θαλάσσιων μεταφορών, την πρόληψη της ρύπανσης και τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας επί του πλοίου (94/C 107/06) (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ) COM(94) 73 τελικό - 94/0068(SYN)

(Υποβλήθηκε από την Επιτροπή στις 16 Μαρτίου 1994)

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 84 παράγραφος 2,

την πρόταση της Επιτροπής,

Σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής,

Εκτιμώντας:

ότι η Κοινότητα ανησυχεί για τις απώλειες που οφείλονται σε ναυτικά ατυχήματα και τη ρύπανση της θάλασσας και των ακτών των κρατών μελών, ιδίως από το πετρέλαιο που προέρχεται από πλοία 7

ότι η Κοινότητα για τη διατήρηση επί του σκάφους συνθηκών διαβίωσης και εργασίας ανάλογων με αυτές που ισχύουν για τα επαγγέλματα της ξηράς 7

ότι το Συμβούλιο της Ένωσης, κατά τη συνεδρίασή του της 25ης Ιανουαρίου 1993 στις Βρυξέλλες, κάλεσε την Κοινότητα να διασφαλίσει την αποτελεσματικότερη εφαρμογή των διεθνών προτύπων για την ασφάλεια των θαλάσσιων μεταφορών και την προστασία του περιβάλλοντος και να εφαρμόσει το νέα μέτρα αμέσως μετά τη θέσπισή τους 7

ότι το Συμβούλιο της Ένωσης, κατά τη συνεδρίασή του της 8ης Ιουνίου 1993 στο Λουξεμβούργο, κάλεσε την Επιτροπή να του υποβάλει το συντομότερο δυνατόν επίσημες προτάσεις σχετικά με την ανάληψη δράσης και τα κριτήρια που θα πρέπει να ισχύουν για την επιθεώρηση των πλοίων, συμπεριλαμβανομένης της εναρμόνισης των όρων απαγόρευσης του απόπλου, της δημοσίευσης των αποτελεσμάτων των επιθεωρήσεων και της δυνατότητας απαγόρευσης της πρόσβασης στους κοινοτικούς λιμένες 7

ότι η ασφάλεια, η πρόληψη της ρύπανσης και οι συνθήκες διαβίωσης και εργασίας επί του πλοίου μπορούν να βελτιωθούν αισθητά με τη δραστική μείωση του αριθμού των πλοίων που δεν ανταποκρίνονται στα διεθνή πρότυπα και κινούνται στα κοινοτικά ύδατα και την αυστηρή εφαρμογή των διεθνών συμβάσεων, κωδίκων και ψηφισμάτων 7

ότι την ευθύνη για τον έλεγχο της συμμόρφωσης των πλοίων με τα διεθνή πρότυπα για την ασφάλεια, την πρόληψη της ρύπανσης και τις συνθήκες διαβίωσης επί του σκάφους φέρει κυρίως το κράτος νηολόγησης, αλλά ότι παρατηρείται σοβαρό κενό όσον αφορά την εφαρμογή των διεθνών αυτών προτύπων από ένα συνεχώς αυξανόμενο αριθμό κρατών νηολόγησης 7 ότι ο έλεγχος της συμμόρφωσης με τα διεθνή πρότυπα ασφάλειας, πρόληψης της ρύπανσης και συνθηκών διαβίωσης επί του σκάφους πρέπει επίσης να διασφαλίζεται από το κράτος ελλιμενισμού 7

ότι η εισαγωγή εναρμονισμένης προσέγγισης με στόχο την αποτελεσματική επιβολή των διεθνών προτύπων για την ασφάλεια των θαλάσσιων μεταφορών, την πρόληψη της ρύπανσης και τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας επί του πλοίου από τα κράτη μέλη στα πλοία που κινούνται σε ύδατα που υπάγονται στη δικαιοδοσία τους, θα επιτρέψει να αποφευχθούν στρεβλώσεις του ανταγωνισμού 7

ότι η θέσπιση του κατάλληλου νομικού πλαισίου για την εναρμόνιση των διαδικασιών επιθεώρησης έχει τεράστια σημασία για τη διασφάλιση της ομοιόμορφης εφαρμογής της αρχής της προληπτικής δράσης όσον αφορά την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας και το περιβάλλον, η οποία αποτελεί μία από τις βάσεις στις οποίες στηρίζεται η πολιτική μεταφορών και περιβάλλοντος της Κοινότητας 7

ότι η ρύπανση των υδάτων των κρατών μελών της Κοινότητας είναι, εκ φύσεως, διασυνοριακό φαινόμενο 7 ότι, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, είναι προτιμότερο να λαμβάνονται προληπτικά μέτρα στον τομέα αυτόν σε κοινοτικό επίπεδο, δεδομένου ότι είναι αδύνατον για τα κράτη μέλη να αναλάβουν, το καθένα ξεχωριστά, την κατάλληλη και αποτελεσματική δράση 7

ότι η έκδοση της οδηγίας του Συμβουλίου αποτελεί την καταλληλότερη διαδικασία για τη θέσπιση του νομικού πλαισίου και των κοινών κανόνων και κριτηρίων για τη διενέργεια του ελέγχου από το κράτος ελλιμενισμού 7

ότι πρέπει να αξιοποιηθεί η πείρα που έχει αποκτηθεί στο πλαίσιο του μνημονίου συμφωνίας για τον έλεγχο από το κράτος ελλιμενισμού (MOU), το οποίο υπεγράφη στο Παρίσι στις 26 Ιανουαρίου 1982 7

ότι η διεξαγωγή του ελέγχου από το κράτος ελλιμενισμού είναι απαραίτητη για την κάλυψη της ενδεχόμενης επέμβασης που προβλέπει η σύμβαση MARPOL 7

ότι η υποχρέωση των κρατών μελών να επιθεωρούν τουλάχιστον 25 % των ξένων πλοίων που κατέπλευσαν στους λιμένες τους στη διάρκεια του προηγούμενου έτους σημαίνει στην πράξη ότι 80 % των πλοίων που κινούνται στην περιοχή μια δεδομένη στιγμή έχουν αποτελέσει αντικείμενο ελέγχου 7

ότι, στα πλοία που εφαρμόζουν αυστηρότερα πρότυπα απ' αυτά που επιβάλλουν οι συμβάσεις, όσον αφορά την κατασκευή, τον εξοπλισμό, την επάνδρωση και τη λειτουργία, θα πρέπει να εφαρμόζεται ειδικό καθεστώς επιθεώρησης, το οποίο θα αποτελεί κίνητρο για εφαρμογή των αυστηρών αυτών προτύπων από τους πλοιοκτήτες 7

ότι οι κανόνες και διαδικασίες σχετικά με τις επιθεωρήσεις από το κράτος ελλιμενισμού, συμπεριλαμβανομένων των κριτηρίων σχετικά με την απαγόρευση του απόπλου, πρέπει να είναι ομοιόμορφα προκειμένου να διασφαλιστεί σταθερό επίπεδο αποτελεσματικότητας στο σύνολο των λιμένων, έτσι ώστε να μειωθεί στο ελάχιστο η επιλεκτική χρησιμοποίηση ορισμένων λιμένων προορισμού με στόχο να αποφευχθεί η διενέργεια κατάλληλου ελέγχου 7

ότι, από τα στατιστικά στοιχεία σχετικά με το ποσοστό των απωλειών, της απαγόρευσης του απόπλου και των ελλείψεων που διαπιστώνονται, τα οποία δημοσιεύθηκαν στην ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Κοινή πολιτική για την ασφάλεια στη θάλασσα» και στην ετήσια έκθεση του μνημονίου συμφωνίας, προκύπτει ότι σε ορισμένες κατηγορίες πλοίων πρέπει να διενεργείται διεξοδικός έλεγχος 7

ότι οι ελλείψεις όσον αφορά την εφαρμογή των διατάξεων των συμβάσεων πρέπει να καλύπτονται και ότι πρέπει να απαγορεύεται ο απόπλους των πλοίων που παραλείπουν να συμμορφωθούν, εφόσον οι διαπιστωθείσες ελλείψεις αποτελούν σαφώς κίνδυνο για την ασφάλεια, την υγεία ή το περιβάλλον 7

ότι η υποδομή του λιμένα στον οποίο διεξάγεται η επιθεώρηση μπορεί να είναι τέτοια που να οδηγήσει τις αρμόδιες αρχές στην απόφαση να επιτρέψουν στο πλοίο να μεταβεί σε άλλο, κατάλληλο ναυπηγείο στην Κοινότητα, εφόσον πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις για το ταξίδι αυτό 7 ότι τα πλοία που δεν συμμορφώνονται εξακολουθούν να απειλούν την ασφάλεια, την υγεία και το περιβάλλον και να απολαύουν εμπορικών πλεονεκτημάτων λόγω της μη συμμόρφωσής τους με τις ισχύουσες διατάξεις των συμβάσεων και ότι, κατά συνέπεια, θα πρέπει να απαγορεύεται η πρόσβασή τους σε όλους τους λιμένες της Κοινότητας 7

ότι, λόγω απρόβλεπτων συνθηκών, ένα πλοίο στο οποίο έχει απαγορευθεί η πρόσβαση στους κοινοτικούς λιμένες μπορεί να αποτελέσει μεγαλύτερο κίνδυνο για την ασφάλεια, την υγεία ή το περιβάλλον όταν ευρίσκεται στα ανοικτά κράτους μέλους και ότι, κάτω από αυτές τις συνθήκες θα πρέπει ίσως να του επιτραπεί η πρόσβαση σε συγκεκριμένο λιμένα, υπό την προϋπόθεση ότι έχουν ληφθεί όλες οι προφυλάξεις που απαιτούνται για την ασφαλή είσοδο του εν λόγω πλοίου στον λιμένα και ότι έχει κατατεθεί η κατάλληλη χρηματική εγγύηση 7

ότι, λαμβανομένων υπόψη του πολύπλοκου χαρακτήρα των όρων των συμβάσεων σχετικά με την κατασκευή, τον εξοπλισμό και την επάνδρωση των πλοίων, των σοβαρών συνεπειών που έχουν οι αποφάσεις των επιθεωρητών και της ανάγκης να λαμβάνουν, οι επιθεωρητές αυτοί, τις αποφάσεις τους εντελώς αμερόληπτα, οι επιθεωρήσεις πρέπει να διεξάγονται αποκλειστικά από δημόσιους υπάλληλους, με πολλές γνώσεις και μεγάλη εμπειρία στον τομέα αυτόν 7

ότι οι πλοηγοί που επιβιβάζονται στα πλοία που διέρχονται από τα ύδατα που ανήκουν στη δικαιοδοσία κράτους μέλους μπορούν να παρέχουν χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με τις ελλείψεις που παρουσιάζουν τα πλοία αυτά και τα πληρώματά τους 7

ότι η συνεργασία μεταξύ των αρμόδιων αρχών των κρατών μελών είναι απαραίτητη για τη διασφάλιση της αποτελεσματικής παρακολούθησης των πλοίων στα οποία επετράπη να συνεχίσουν το ταξίδι τους λόγω του ότι οι ελλείψεις που παρουσίαζαν ήταν ασήμαντες, όπως και η συνεργασία μεταξύ της αρμόδιας αρχής κράτους μέλους και των λιμενικών και άλλων ενδιαφερόμενων αρχών του ιδίου κράτους οι οποίες κατέχουν πληροφορίες σχετικά με τα πλοία που ευρίσκονται σε λιμένα του κράτους μέλους αυτού 7

ότι το σύστημα πληροφοριών SIRENAC E, το οποίο δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του μνημονίου συμφωνίας, προσφέρει τη δυνατότητα παροχής μεγάλου αριθμού συπληρωματικών πληροφοριών που είναι απαραίτητες για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας 7 ότι η δημοσίευση των πληροφοριών σχετικά με τους πλοιοκτήτες που δεν εφαρμόζουν τα διεθνή πρότυπα όσον αφορά την ασφάλεια, την υγεία και την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος μπορεί να αποθαρρύνει τους φορτωτές να χρησιμοποιούν τα πλοία αυτά και να αποτελέσει κίνητρο για τη λήψη των κατάλληλων μέτρων από τους εν λόγω πλοιοκτήτες 7

ότι το κράτος ελλιμενισμού είναι υποχρεωμένο να καλύψει το κόστος της πρώτης επιθεώρησης, το πρόσθετο κόστος που θα προκύψει από τη διαπίστωση ελλείψεων στο πλοίο ή το πλήρωμά του και από την ενδεχόμενη απαγόρευση του απόπλου του, καταλογίζεται στον πλοιοκτήτη ή τον μεταφορέα 7

ότι θα πρέπει, για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, να ζητηθεί από την επιτροπή που συγκροτήθηκε βάσει του άρθρου 12 της οδηγίας 93/75/ΕΟΚ της 13ης Σεπτεμβρίου 1993 σχετικά με τις ελάχιστες απαιτούμενες προδιαγραφές για τα πλοία που καταπλέουν ή αποπλέουν από τους κοινοτικούς λιμένες και μεταφέρουν επικίνδυνα ή ρυπογόνα εμπορεύματα (1) να συνδράμει την Επιτροπή στην τροποποίηση των υποχρεώσεων που υπέχουν τα κράτη μέλη όσον αφορά τη διενέργεια επιθεωρήσεων βάσει της κτηθείσας πείρας και λαμβανομένων υπόψη των εξελίξεων στο πλαίσιο του μνημονίου συμφωνίας και στην ενδεχόμενη προσαρμογή των παραρτημάτων λαμβανομένων υπόψη των τροποποιήσεων των συμβάσεων, πρωτοκόλλων, κωδίκων και ψηφισμάτων άλλων αρμόδιων διεθνών οργανισμών καθώς και του μνημονίου συμφωνίας,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

(Σκοπός)

Σκοπός της παρούσας οδηγίας είναι να συμβάλει στη δραστική μείωση του αριθμού των πλοίων που δεν ανταποκρίνονται στα διεθνή πρότυπα και τα οποία πλέουν σε κοινοτικά ύδατα με:

1. την καλύτερη εφαρμογή από όλα τα πλοία που πλέουν στα κοινοτικά ύδατα της διεθνούς και της κοινοτικής νομοθεσίας για την ασφάλεια των θαλάσσιων μεταφορών, την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος και τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας επί του πλοίου 7

2. τη θέσπιση κοινών κριτηρίων για τον αυστηρότερο έλεγχο των πλοίων από το κράτος ελλιμενισμού και την απαγόρευση του απόπλου, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη τις υποχρεώσεις που έχουν αναλάβει οι ναυτιλιακές αρχές των κρατών μελών στο πλαίσιο του μνημονίου συμφωνίας.

Άρθρο 2

(Ορισμοί)

Για τον σκοπό της παρούσας οδηγίας και των παραρτημάτων της, νοούνται ως:

- «Συμβάσεις»: η διεθνής σύμβαση του 1966 για τις γραμμές φόρτωσης, η διεθνής σύμβαση του 1974 για την ασφάλεια της ζωής στη θάλασσα, η διεθνής σύμβαση του 1973 για την πρόληψη της ρύπανσης από τα πλοία, η οποία τροποποιήθηκε από το πρωτόκολλο του 1978, η διεθνής σύμβαση του 1978 για τα πρότυπα κατάρτισης, πιστοποίησης και φυλακής γέφυρας για τα ναυτικά επαγγέλματα, η σύμβαση του 1972 για τους διεθνείς κανονισμούς για την πρόληψη των συγκρούσεων στη θάλασσα, η διεθνής σύμβαση του 1969 για τη μέτρηση της ολικής χωρητικότητας των πλοίων και η σύμβαση του 1976 για τις ελάχιστες απαιτούμενες προδιαγραφές των εμπορικών πλοίων (ILO αριθ. 147), καθώς και τα πρωτόκολλα και οι τροποποιήσεις των συμβάσεων αυτών και οι συναφείς κώδικες δεσμευτικού χαρακτήρα, που ισχύουν κατά την ημερομηνία έκδοσης της παρούσας οδηγίας 7

- «Μνημόνιο συμφωνίας»: το μνημόνιο συμφωνίας για τον έλεγχο των πλοίων από το κράτος ελλιμενισμού, το οποίο υπεγράφη στο Παρίσι στις 26 Ιανουαρίου 1982, όπως έχει τροποποιηθεί κατά την ημερομηνία έκδοσης της παρούσας οδηγίας 7

- «Πλοίο»: κάθε ποντοπόρο πλοίο στο οποίο εφαρμόζονται μία ή περισσότερες συμβάσεις και φέρει σημαία διαφορετική από του κράτους ελλιμενισμού 7

- «Επιθεώρηση»: επίσκεψη που πραγματοποιείται επί του πλοίου προκειμένου να ελεγχθούν τόσο τα πιστοποιητικά του και άλλα συναφή έγγραφα όσο και η κατάσταση του πλοίου, του εξοπλισμού του και του πληρώματός του 7

- «Διεξοδική επιθεώρηση»: επιθεώρηση κατά την οποία το πλοίο, ο εξοπλισμός του και το πλήρωμά του υποβάλλονται, στο συνολό τους ή ένα τμήμα τους, ανάλογα με την περίπτωση, σε διεξοδικό έλεγχο σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 6 παράγραφος 3, όσον αφορά την κατασκευή, τον εξοπλισμό, την επάνδρωση και την καταλληλότητα των διαδικασιών που ακολουθούνται επί του πλοίου 7

- «Ενισχυμένος έλεγχος»: αυστηρή επιθεώρηση στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 7 7

- «Ειδικό καθεστώς επιθεώρησης»: καθεστώς επιθεώρησης περιορισμένης έκτασης και συχνότητας το οποίο εφαρμόζεται στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 5 παράγραφος 4 7

- «Απαγόρευση του απόπλου»: ρητή απαγόρευση σε πλοίο να αποπλεύσει ή να συνεχίσει το δρομολόγιό του λόγω των ελλείψεων που διαπιστώθηκαν οι οποίες, μεμονωμένα ή από κοινού, καθιστούν το πλοίο επισφαλές ή τη συνέχιση του ταξιδιού επικίνδυνη, ανεξάρτητα από το χρόνο που το πλοίο πρόκειται να παραμείνει στο λιμένα 7

- «Επιθεωρητής»: δημόσιος υπάλληλος, δεόντως εξουσιοδοτημένος από την αρμόδια αρχή κράτους μέλους.

Άρθρο 3

(Πεδίο εφαρμογής)

1. Η οδηγία αυτή ισχύει για κάθε πλοίο που καταπλέει σε θαλάσσιο λιμένα κράτους μέλους ή πλέει στα ύδατα που υπάγονται στη δικαιοδοσία του, καθώς και στο πλήρωμα του πλοίου αυτού.

2. Για τα πλοία ολικής χωρητικότητας κάτω των 500 τόνων, τα κράτη μέλη εφαρμόζουν τις διατάξεις της σύμβασης που ισχύουν για την περίπτωσή τους και λαμβάνουν, στους τομείς που δεν καλύπτονται από την εν λόγω σύμβαση, όλα τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να διασφαλίσουν ότι τα πλοία αυτά δεν είναι επικίνδυνα για την ασφάλεια, την υγεία ή το περιβάλλον. Για την εφαρμογή της παραγράφου αυτής, τα κράτη μέλη στηρίζονται στο παράρτημα 1 του μνημονίου συμφωνίας.

3. Κατά την επιθεώρηση ενός πλοίου, το οποίο φέρει τη σημαία κράτους που δεν αποτελεί μέρος κάποιας σύμβασης, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι το πλοίο αυτό και το πλήρωμά του δεν μπορούν να τύχουν ευνοϊκότερης μεταχείρισης απ' αυτή που επιφυλάσσεται στα πλοία τα οποία φέρουν τη σημαία κράτους που αποτελεί μέρος της σύμβασης.

4. Εξαιρούνται του πεδίου εφαρμογής της παρούσας οδηγίας αλιευτικά σκάφη, τα πολεμικά πλοία, τα βοηθητικά πλοία, τα ξύλινα σκάφη υποτυπώδους κατασκευής, τα σκάφη που ανήκουν σε δημόσιες αρχές και χρησιμοποιούνται για μη εμπορικό σκοπό, καθώς και τα σκάφη αναψυχής.

Άρθρο 4

(Οργανισμός επιθεώρησης)

Τα κράτη μέλη συγκροτούν τις κατάλληλες εθνικές ναυτιλιακές διοικήσεις (εφεξής «αρμόδιες αρχές») για την επιθεώρηση των πλοίων που καταπλέουν στους λιμένες τους, ή πλέουν στα ύδατα που υπάγονται στη δικαιοδοσία τους. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν οποιαδήποτε μέτρα που είναι κατάλληλα να εξασφαλίσουν ότι οι αρμόδιες αρχές τους εκτελούν τα καθήκοντά τους όπως καθορίζεται στην παρούσα οδηγία.

Άρθρο 5

(Υποχρεώσεις όσον αφορά την επιθεώρηση)

1. Η αρμόδια αρχή κάθε κράτους μέλους διεξάγει κάθε χρόνο συνολικό αριθμό επιθεωρήσεων που αντιστοιχεί σε 25 % τουλάχιστον του αριθμού των πλοίων που εισήλθαν στους λιμένες του κατά τη διάρκεια του προηγούμενου ημερολογιακού έτους.

2. Η αρμόδια αρχή επιλέγει τα προς επιθεώρηση πλοία βάσει του καταλόγου προτεραιοτήτων του παραρτήματος Ι.

3. Τα κράτη μέλη αποφεύγουν να επιθεωρήσουν πλοία που έχουν ήδη αποτελέσει αντικείμενο επιθεώρησης σε άλλο κράτος μέλος στη διάρκεια του παρελθόντος εξαμήνου, υπό την προϋπόθεση ότι το πλοίο δεν περιλαμβάνεται στον κατάλογο του παραρτήμτος Ι ή ότι δεν έχει αναφερθεί ο εντοπισμός ελλείψεων από κάποιο άλλο κράτος μέλος, στη διάρκεια προηγούμενης επιθεώρησης, ή ότι δεν υπάρχουν λόγοι που καθιστούν απαραίτητη τη διεξαγωγή επιθεώρησης.

4. Η Επιτροπή, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 19, θεσπίζει τις διατάξεις σχετικά με τις κατηγορίες πλοίων καθώς και τις προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες τα κράτη μέλη εφαρμόζουν το ειδικό καθεστώς επιθεώρησης σ' αυτές τις κατηγορίες πλοίων. Το ειδικό καθεστώς επιθεώρησης δεν μπορεί να εφαρμοστεί όταν υπάρχουν προφανείς λόγοι, όπως αυτοί που προβλέπονται στο άρθρο 6 παράγραφος 3.

Άρθρο 6

(Διαδικασία επιθεώρησης)

1. Η αρμόδια αρχή διασφαλίζει ότι κάθε επιθεώρηση περιλαμβάνει τουλάχιστον:

α) έλεγχο, στο μέτρο που προβλέπεται, των πιστοποιητικών και των εγγράφων που απαριθμούνται στο παράρτημα ΙΙ 7

β) επαλήθευση της ικανότητας του πληρώματος να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του άρθρου 7 και 9 της οδηγίας για το κατώτατο απαιτούμενο επίπεδο κατάρτισης των ναυτικών (2) 7

γ) επαλήθευση του βαθμού στον οποίο τα μέλη που πληρώματος έχουν επίγνωση των καθηκόντων που αναφέρονται στο ναυτολόγιο. Για τα επιβατηγά πλοία, η επαλήθευση αυτή θα αφορά επίσης το προσωπικό τροφοδοσίας 7

δ) μία γενική επίσκεψη προκειμένου να αποκτηθεί μία γενική εικόνα του πλοίου και ιδίως του μηχανοστασίου και των κοιτώνων, συμπεριλαμβανομένων των συνθηκών υγιεινής 7

ε) επαλήθευση της ύπαρξης φαρμακείου επί του πλοίου και έλεγχος των σχετικών πιστοποιητικών.

2. Αν ο επιθεωρητής το κρίνει σκόπιμο, είναι δυνατόν να ελεγχθούν όλα τα πιστοποιητικά και τα έγγραφα, εκτός απ' αυτά που αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙ, τα οποία πρέπει να ευρίσκονται επί του πλοίου σύμφωνα με τις ισχύουσες συμβάσεις.

3. Όταν, μετά την ολοκλήρωση της επιθεώρησης που αναφέρεται στις παραγράφους 1 και 2, υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι η κατάσταση του πλοίου και του εξοπλισμού του, ή του πληρώματός τους δεν ανταποκρίνονται σε μεγάλο βαθμό στις προδιαγραφές κάποιας σύμβασης, διενεργείται διεξοδικότερη επιθεώρηση στο πλαίσιο της οποίας ελέγχεται περαιτέρω κατά πόσο πληρούνται οι απαιτήσεις όσον αφορά τις λειτουργικές διαδικασίες επί του πλοίου. Το παράρτημα ΙΙΙ περιέχει κατάλογο με ορισμένους από τους βάσιμους λόγους κατά την έννοια του άρθρου αυτού.

4. Δεδομένου ότι δεν αντιβαίνουν στις διατάξεις της παρούσας οδηγίας, οι διαδικασίες και οι κατευθυντήριες γραμμές για τον έλεγχο των πλοίων, οι οποίες αναφέρονται στο παράρτημα IV, λαμβάνονται επίσης υπόψη.

Άρθρο 7

(Ενισχυμένος έλεγχος ορισμένων πλοίων)

1. Εκτός από την επιθεώρηση που αναφέρεται στο άρθρο 6, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν τη διενέργεια ενισχυμένου ελέγχου των πλοίων που ανήκουν στις κατηγορίες που απαριθμούνται στο παράρτημα V.

2. Ο ενισχυμένος αυτός έλεγχος διενεργείται σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές του παραρτήματος V.

3. Τα πλοία που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δεν πρέπει να υποβάλλονται σε ενισχυμένο έλεγχο από τις αρμόδιες αρχές κράτους μέλους περισσότερο από μία φορά ετησίως.

Άρθρο 8

(Έκθεση επιθεώρησης που υποβάλλεται στον πλοίαρχο)

Μετά το πέρας της επιθεώρησης, της διεξοδικής επιθεώρησης ή του ενισχυμένου ελέγχου, ο επιθεωρητής παραδίδει στον πλοίαρχο έγγραφο το οποίο συντάσσεται με τη μορφή που περιγράφεται στο παράρτημα ΙΙΙ του μνημονίου συμφωνίας. Το έγγραφο αυτό περιέχει τα αποτελέσματα της επιθεώρησης και λεπτομέρειες όσον αφορά τις αποφάσεις που έλαβε ο επιθεωρητής καθώς και τα επανορθωτικά μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν από τον πλοίαρχο ή τον πλοιοκτήτη.

Άρθρο 9

(Τακτοποίηση των ελλείψεων και απαγόρευση απόπλου)

1. Όταν η επιθεώρηση που αναφέρεται στα άρθρα 6 και 7 επιβεβαιώνει ή αποκαλύπτει την ύπαρξη ελλείψεων σε σχέση με τους όρους κάποιας σύμβασης, λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα, ανάλογα με την περίπτωση, προκειμένου να διασφαλιστεί η τακτοποίησή τους σύμφωνα με τους όρους της σύμβασης αυτής.

2. Σε περίπτωση που οι ελλείψεις αποτελούν σοβαρό κίνδυνο για την υγεία, την ασφάλεια ή το περιβάλλον, η αρμόδια αρχή του κράτους στον λιμένα του οποίου διενεργήθηκε η επιθεώρηση του πλοίου διασφαλίζει την απαγόρευση του απόπλου του ή της δραστηριότητας που συνδέεται με τις διαπιστωθείσες ελλείψεις. Η απαγόρευση του απόπλου αίρεται μόνο όταν εκλείψει ο κίνδυνος ή όταν η αρμόδια αρχή διαπιστώσει ότι το πλοίο είναι σε θέση να αποπλεύσει, με τους όρους που του έχουν επιβληθεί, ή ότι μπορεί να συνεχιστεί η δραστηριότητα που είχε απαγορευθεί, χωρίς κίνδυνο για την ασφάλεια και την υγεία των επιβατών ή του πληρώματος ή κίνδυνο για τα άλλα πλοία, ή χωρίς να αποτελεί σοβαρή απειλή για το θαλάσσιο περιβάλλον.

3. Κατάλογος με ορισμένες από τις ελλείψεις οι οποίες, μεμονωμένα ή από κοινού, δικαιολογούν την ακινητοποίηση πλοίου παρατίθεται στο παράρτημα VI.

4. Εάν οι επιθεωρήσεις που αναφέρονται στα άρθρα 6 και 7 οδηγήσουν σε κάποια παρέμβαση, ο επιθεωρητής που πραγματοποιεί την επιθεώρηση ενεργεί σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού 19, δ) έως στ) του κεφαλαίου Ι του πρωτοκόλλου του 1978 σχετικά με τη διεθνή σύμβαση του 1974 για την ασφάλεια της ζωής στη θάλασσα.

Άρθρο 10

(Παρακολούθηση των επιθεωρήσεων και της απαγόρευσης απόπλου)

1. Όταν οι ελλείψεις που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 2 δεν μπορούν να καλυφθούν στον λιμένα στον οποίο πραγματοποιήθηκε η επιθεώρηση, η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους μπορεί να επιτρέψει στο πλοίο να μεταβεί σε άλλο ναυπηγείο εντός της Κοινότητας, το οποίο θα επιλέξει ο πλοίαρχος, υπό την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι όροι που θέτει η αρμόδια αρχή του εν λόγω κράτους μέλους. Οι όροι αυτοί επιβάλλονται προκειμένου να διασφαλιστεί ότι το πλοίο μπορεί να μεταβεί στο εν λόγω ναυπηγείο χωρίς να αποτελέσει κίνδυνο για την ασφάλεια και την υγεία των επιβατών ή του πληρώματος, ή χωρίς να αποτελέσει κίνδυνο για τα άλλα πλοία, ή χωρίς να αποτελέσει σοβαρή απειλή για το θαλάσσιο περιβάλλον.

2. Στις περιπτώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1, η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους στον λιμένα επιθεώρησης ενημερώνει σχετικά την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους στο οποίο ευρίσκεται το ναυπηγείο επισκευής, τα μέρη που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 4 και κάθε άλλη ενδιαφερόμενη αρχή.

3. Η κοινοποίηση στα μέρη που αναφέρονται στην παράγραφο 2 πρέπει να είναι σύμφωνη με το παράρτημα 2 του μνημονίου συμφωνίας.

Η αρμόδια αρχή που λαμβάνει την κοινοποίηση ενημερώνει την κοινοποιούσα αρχή για τα μέτρα που λαμβάνει.

4. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν μέτρα προκειμένου να διασφαλίσουν ότι τα πλοία που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και τα οποία αποπλέουν

- χωρίς να συμμορφωθούν με τους όρους που έχει θέσει η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους στον λιμένα επιθεώρησης, ή

- τα οποία αρνούνται να εφαρμόσουν τους όρους των συμβάσεων και δεν μεταβαίνουν στο ναυπηγείο επισκευής που τους υποδεικνύεται,

δεν θα μπορούν να εισέλθουν σε κανένα λιμένα της Κοινότητας, μέχρις ότου προσκομίσει ο πλοιοκτήτης στις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους στο οποίο διαπιστώθηκαν οι ελλείψεις στοιχεία τα οποία θα αποδεικνύουν ότι το πλοίο πληροί τους όρους των συμβάσεων.

5. Στις περιστάσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 4, οι αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους στο οποίο διαπιστώθηκαν οι ελλείψεις προειδοποιούν αμέσως τις αρμόδιες αρχές όλων των άλλων κρατών μελών.

Κατά παρέκκλιση των διατάξεων της παραγράφου 4, η πρόσβαση σε θαλάσσιο λιμένα μπορεί να επιτραπεί σε περίπτωση ανωτέρας βίας, υπό την προϋπόθεση ότι έχουν ληφθεί τα κατάλληλα μέτρα για την ικανοποίηση της αρμόδιας αρχής του κράτους μέλους αυτού, από τον πλοιοκτήτη ή τον πλοίαρχο, και ότι κατατέθηκε η κατάλληλη χρηματική εγγύηση.

Άρθρο 11

(Επαγγελματικά προσόντα των επιθεωρητών)

1. Οι επιθεωρήσεις διεξάγονται αποκλειστικά από επιθεωρητές που ανταποκρίνονται στα κριτήρια καταλληλότητας που καθορίζονται στο παράρτημα VII.

2. Οι επιθεωρητές που διεξάγουν ελέγχους στο κράτος ελλιμενισμού δεν πρέπει να έχουν άμεσα εμπορικά συμφέροντα ούτε στον λιμένα, ούτε στα πλοία στα οποία διεξάγεται επιθεώρηση, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας.

Άρθρο 12

(Εκθέσεις των πλοηγών και των λιμενικών αρχών)

1. Οι πλοηγοί στους οποίους ανατίθεται η πλοήγηση των πλοίων κατά την είσοδο και την έξοδό τους από τους λιμένες κράτους μέλους, ή των πλοίων που διέρχονται από τα ύδατα που ανήκουν στη δικαιοδοσία κράτους μέλους ενημερώνουν αμέσως τις αρμόδιες αρχές του κράτους ελλιμενισμού ή του παράκτιου κράτους, ανάλογα με την περίπτωση, σχετικά με τις ελλείψεις που ενδεχομένως υποπέσουν στην αντίληψή του και οι οποίες θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας ή την ασφάλεια του πληρώματος ή των επιβατών.

2. Αν οι λιμενικές αρχές κατά την άσκηση των κανονικών τους καθηκόντων, μάθουν ότι κάποιο από τα πλοία που ευρίσκονται στον λιμένα τους παρουσιάζει ελλείψεις οι οποίες μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο την ασφαλή λειτουργία του πλοίου, ή την ασφάλεια του πληρώματος ή των επιβατών, οι αρχές αυτές ενημερώνουν αμέσως την αρμόδια αρχή του ενδιαφερόμενου κράτους ελλιμενισμού.

Άρθρο 13

(Συνεργασία)

1. Κάθε κράτος μέλος λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα για τη συνεργασία μεταξύ των αρμοδίων αρχών του που αναφέρονται στο άρθρο 4, των λιμενικών αρχών του και άλλων ενδιαφερόμενων αρχών προκειμένου να διασφαλίσει ότι οι αρμόδιες αρχές του μπορούν να εξασφαλίσουν κάθε χρήσιμη πληροφορία σχετικά με τα πλοία που καταπλέουν στους λιμένες του.

2. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα για την εξασφάλιση της ανταλλαγής πληροφοριών και την ανάπτυξη συνεργασίας μεταξύ των αρμοδίων αρχών όλων των άλλων κρατών μελών και των κρατών μελών και για τη διατήρηση της σύνδεσης των αρμοδίων αρχών της και της Επιτροπής με το σύστημα πληροφοριών SIRENAC E, το οποίο έχει δημιουργηθεί στο St. Malo, στη Γαλλία.

3. Οι πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 2 είναι οι πληροφορίες που απαριθμούνται στο παράρτημα 4 του μνημονίου συμφωνίας και οι οποίες πρέπει να παρέχονται σύμφωνα με το άρθρο 14 της παρούσας οδηγίας.

Άρθρο 14

(Δημοσίευση πληροφοριών σχετικά με την απαγόρευση του απόπλου πλοίων)

Καθεμία από τις αρμόδιες αρχές δημοσιεύει ανά τρίμηνο πληροφορίες σχετικά με τον αριθμό των πλοίων στα οποία απαγορεύθηκε ο απόπλους, στη διάρκεια των τριών προηγούμενων μηνών. Η δημοσίευση αυτή αφορά επίσης το όνομα του πλοίου, τον αριθμό IMO, το κράτος νηολόγησης, τον πλοιοκτήτη και τον νηογνώμονα ανεξάρτητα από το αν έχει εκδώσει ή όχι τα απαιτούμενα πιστοποιητικά εξ ονόματος του κράτους νηολόγησης και, ανάλογα με την περίπτωση, οποιοδήποτε άλλο μέρος έχει εκδώσει πιστοποιητικά στο πλοίο αυτό, σύμφωνα με τις συμβάσεις, εξ ονόματος του κράτους νηολόγησης.

Άρθρο 15

(Τέλος για την εκ νέου επιθεώρηση)

1. Ο πλοιοκτήτης ή ο φορέας εκμετάλλευσης ενός πλοίου στο οποίο διεξήχθη επιθεώρηση σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας, στο πλαίσιο της οποίας διαπιστώθηκαν ελλείψεις οι οποίες δικαιολογούσαν την απαγόρευση του απόπλου, οφείλει να καταβάλει τέλος. Το τέλος αυτό καλύπτει, χωρίς εντούτοις να τις υπερβαίνει, τις συνολικές δαπάνες κατά τη συνήθη λογιστική περίοδο, των επιθεωρήσεων που πραγματοποιήθηκαν μετά την επίσημη κοινοποίηση της απαγόρευσης του απόπλου.

2. Όλες οι δαπάνες για τη διεξαγωγή των επιθεωρήσεων από τις αρμόδιες αρχές κράτους μέλους σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 10 παράγραφος 4 καταλογίζονται στον πλοιοκτήτη ή στον φορέα εκμετάλλευσης του πλοίου.

Άρθρο 16

(Στοιχεία για την παρακολούθηση της εφαρμογής)

1. Τα κράτη μέλη παρέχουν κάθε χρόνο τις ακόλουθες πληροφορίες στην Επιτροπή και στη γραμματεία του μνημονίου συμφωνίας:

- αριθμό των επιθεωρητών που εργάζονται για λογαριασμό του. Όταν οι επιθεωρητές διεξάγουν τις επιθεωρήσεις στο κράτος ελλιμενισμού κατά μερική απασχόληση, τότε πρέπει να παρέχεται ο ισοδύναμος αριθμός επιθεωρητών με πλήρη απασχόληση,

- αριθμό των πλοίων που εισήλθαν στους λιμένες τους κατά τη διάρκεια του προηγούμενου ημερολογιακού έτους.

2. Οι πληροφορίες που απαριθμούνται στην παράγραφο 1, διαβιβάζονται εντός του τριμήνου που ακολουθεί τη θέση σε ισχύ της οδηγίας και στη συνέχεια μία φορά στη διάρκεια κάθε ημερολογιακού έτους και το αργότερο την 1η Απριλίου.

Άρθρο 17

(Συμβουλευτική επιτροπή)

Η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή που συγκροτήθηκε δυνάμει του άρθρου 12 της οδηγίας 93/75/ΕΟΚ του Συμβουλίου (3), σύμφωνα με την διαδικασία που ορίζεται στο άρθρο 19.

Άρθρο 18

(Διαδικασία τροποποίησης)

Η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων μπορεί, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 19:

α) να τροποποιήσει τις υποχρεώσεις όσον αφορά τη διεξαγωγή επιθεώρησης από τα κράτη μέλη, οι οποίες αναφέρονται στο άρθρο 5, με βάση την πείρα που θα αποκτηθεί στο πλαίσιο της εφαρμογής της παρούσας οδηγίας και λαμβανομένης υπόψη της εξέλιξης του μνημονίου συμφωνίας.

β) να τροποποιήσει όλα τα παραρτήματα προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι τροποποιήσεις των συμβάσεων, των πρωτοκόλλων, των κωδίκων, των ψηφισμάτων των διεθνών οργανισμών και του μνημονίου συμφωνίας.

Άρθρο 19

(Επιτροπολογία)

1. Ο εκπρόσωπος της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων υποβάλλει στην επιτροπή που αναφέρεται στο άρθρο 17 σχέδιο των μέτρων που πρόκειται να ληφθούν.

2. Η επιτροπή γνωμοδοτεί σχετικά με το σχέδιο που της έχει υποβληθεί εντός προθεσμίας την οποία μπορεί να ορίσει ο πρόεδρος, ανάλογα με τον επείγοντα χαρακτήρα του θέματος και, εφόσον χρειάζεται, με τη διεξαγωγή ψηφοφορίας.

3. Η γνώμη της επιτροπής εγγράφεται στα πρακτικά 7 επιπλέον, κάθε κράτος μέλος έχει δικαίωμα να ζητήσει να εγγραφεί η θέση του στα πρακτικά.

4. Η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων λαμβάνει σοβαρά υπόψη της τη γνώμη της επιτροπής, την οποία ενημερώνει σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο ελήφθη υπόψη η γνώμη αυτή.

Άρθρο 20

(Εφαρμογή)

1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις οι οποίες είναι αναγκαίες για να συμμορφωθούν προς την παρούσα οδηγία, το αργότερο την 1η Ιουλίου 1996, ενημερώνουν δε σχετικά την Επιτροπή.

2. Οι διατάξεις αυτές, όταν θεσπίζονται από τα κράτη μέλη, παραπέμπουν στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από σχετική παραπομπή κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Οι λεπτομερείς διατάξεις για την παραπομπή αυτή καθορίζονται από τα κράτη μέλη.

3. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή το κείμενο των ουσιωδών διατάξεων εσωτερικού δικαίου που θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία.

Άρθρο 21

Η παρούσα οδηγία τίθεται σε ισχύ τιν εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της.

Άρθρο 22

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

(1) ΕΕ αριθ. L 247 της 5. 10. 1993, σ. 19.

(2) Στις 29 Νοεμβρίου 1993 επιτεύχθηκε στο πλαίσιο του Συμβουλίου συμφωνία πολιτικού προσανατολισμού σχετικά με την οδηγία αυτή, η οποία εξαρτάται από την ολοκλήρωση των διαδικασιών συνεργασίας.

(3) ΕΕ αριθ. L 247 της 5. 10. 1993, σ. 19. (Οδηγία που αφορά τις ελάχιστες απαιτήσεις για πλοία που εισέρχονται ή αποπλέουν στους κοινοτικούς λιμένες και μεταφέρουν επικίνδυνα ή ρυπογόνα εμπορεύματα.)

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

Κατάλογος των πλοίων προς επιθεώρηση κατά προτεραιότητα (σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 5 παράγραφος 2)

1. Τα πλοία που εισέρχονται σε λιμένα κράτους μέλους για πρώτη φορά. Για την εφαρμογή του κριτηρίου αυτού, τα κράτη μέλη λαμβάνουν επίσης υπόψη τις επιθεωρήσεις που έχουν διενεργηθεί από μέλη του μνημονίου συμφωνίας. Ελλείψει των κατάλληλων στοιχείων για την εφαρμογή της υποχρέωσης αυτής, τα κράτη μέλη στηρίζονται στις πληροφορίες που περιέχει η βάση δεδομένων SIRENAC E και επιθεωρούν τα πλοία που δεν έχουν περιληφθεί στη βάση αυτή, από την 1η Ιανουαρίου 1993, ημερομηνία της δημιουργίας της.

2. Τα πλοία που φέρουν σημαία κράτους το οποίο περιλαμβάνεται στον πίνακα κινητών μέσων τριών ετών των απαγορεύσεων του απόπλου και καθυστερήσεων άνω του μέσου όρου, ο οποίος δημοσιεύεται στην ετήσια έκθεση του μνημονίου συμφωνίας.

3. Τα πλοία στα οποία επετράπη να αποπλεύσουν από τον λιμένα κράτους μέλους με τον όρο να καλυφθούν οι διαπιστωθείσες ελλείψεις εντός ορισμένης προθεσμίας, μετά τη λήξη της προθεσμίας αυτής.

4. Τα πλοία στα οποία οι πλοηγοί ή οι λιμενικές αρχές έχουν επισημάνει ελλείψεις που είναι δυνατόν να θέσουν σε κίνδυνο την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας. (Βλέπε οδηγία 93/75/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 13ης Σεπτεμβρίου 1993 (1) και το άρθρο 11 της οδηγίας αυτής.)

5. Τα πλοία στα οποία τα υποχρεωτικά πιστοποιητικά σχετικά με την κατασκευή και τον εξοπλισμό τους έχουν εκδοθεί σύμφωνα με τις συμβάσεις και τα πιστοποιητικά ταξινόμησης έχουν εκδοθεί από μη αναγνωρισμένους οργανισμούς, κατά την έννοια της οδηγίας του Συμβουλίου για τη θέσπιση κοινών κανόνων και προτύπων για την επιθεώρηση πλοίων και τους οργανισμούς επιθεώρησης (2).

6. Τα πλοία που δεν ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις που επιβάλλει η οδηγία 93/75/ΕΟΚ (3).

7. Τα πλοία που έχουν καταταγεί σε κατηγορία που αποτελεί αντικείμενο ενισχυμένου ελέγχου (Βλέπε άρθρο 7).

8. Τα πλοία που έχουν αποτελέσει αντικείμενο προσωρινής διαγραφής από την κατηγορία στην οποία ανήκουν, για λόγους ασφάλειας στη διάρκεια του παρελθόντος εξαμήνου.

(1) ΕΕ αριθ. L 247 της 5. 10. 1993, σ. 19. (Οδηγία για τις ελάχιστες προδιαγραφές που απαιτούνται για τα πλοία τα οποία καταπλέουν ή αποπλέουν από κοινοτικούς λιμένες μεταφέροντας επικίνδυνα ή ρυπογόνα εμπορεύματα.)

(2) Πρόταση οδηγίας για τους κοινούς κανόνες και πρότυπα για την επιθεώρηση πλοίων και τους οργανισμούς επιθεώρησης.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

Κατάλογος πιστοποιητικών και εγγράφων τα οποία, ανάλογα με την περίπτωση, θα ελέγχονται στο πλαίσιο της επιθεώρησης που αναφέρεται στο άρθρο 6 παράγραφος 1

1. Διεθνές πιστοποιητικό χωρητικότητας (1969).

2. Πιστοποιητικό ασφάλειας επιβατηγού πλοίου 7

- πιστοποιητικό ασφάλειας όσον αφορά την κατασκευή φορτηγού πλοίου 7

- πιστοποιητικό ασφάλειας όσον αφορά τον εξοπλισμό φορτηγού πλοίου 7

- πιστοποιητικό ασφάλειας ραδιοτηλεγραφίας φορτηγού πλοίου 7

- πιστοποιητικό ασφάλειας ραδιοτηλεφωνίας φορτηγού πλοίου 7

- πιστοποιητικό ασφάλειας ασυρμάτου φορτηγού πλοίου 7

- πιστοποιητικό εξαίρεσης.

3. Διεθνές πιστοποιητικό καταλληλότητας για τη μεταφορά υγροποιημένων αερίων χύδην 7

- πιστοποιητικό καταλληλότητας για τη μεταφορά υγροποιημένων αερίων χύδην.

4. Διεθνές πιστοποιητικό καταλληλότητας για τη μεταφορά επικίνδυνων χημικών προϊόντων χύδην 7

- πιστοποιητικό καταλληλότητας για τη μεταφορά επικίνδυνων χημικών προϊόντων χύδην.

5. Διεθνές πιστοποιητικό πρόληψης της ρύπανσης από πετρέλαιο.

6. Διεθνές πιστοποιητικό πρόληψης της ρύπανσης για τη μεταφορά χύδην επιβλαβών ουσιών σε υγρή κατάσταση.

7. Διεθνές πιστοποιητικό ισάλου γραμμής (1996) 7

- διεθνές πιστοποιητικό εξαίρεσης ισάλου γραμμής.

8. Βιβλίο καταγραφής πετρελαίου (Oil Record Book), μέρος Ι και ΙΙ.

9. Βιβλίο καταγραφής φορτίου (Cargo Record Book).

10. Έγγραφο για τον ελάχιστο απαιτούμενο αριθμό πληρώματος 7

- πιστοποιητικό ειδικότητας 7

11. Ιατρικά πιστοποιητικά (βλέπε σύμβαση ILO αριθ. 73 σχετικά με τις ιατρικές εξετάσεις των ναυτικών.

12. Πληροφορίες όσον αφορά την ευστάθεια.

13. Αντίγραφο του εγγράφου συμμόρφωσης και πιστοποιητικό που εκδίδεται σύμφωνα με το διεθνή κώδικα διαχείρισης για την ασφαλή λειτουργία των πλοίων και την πρόληψη της ρύπανσης [ψήφισμα ΙΜΟ Α.741 (18)].

14. Πιστοποιητικά σχετικά με την αντοχή του σκάφους του πλοίου και του μηχανικού εξοπλισμού τα οποία εκδίδονται από τον εν λόγω νηογνώμονα (ελέγχονται μόνον εφόσον το πλοίο διατηρεί την κατηγορία του).

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III

(Ο κατάλογος δεν είναι πλήρης)

Ο κατάλογος αυτός περιέχει παραδείγματα «βάσιμων λόγων» που δικαιολογούν τη διενέργεια διεξοδικότερης επιθεώρησης, όπως αναφέρεται στο άρθρο 6 παράγραφος 3.

1. Έκθεση ή κοινοποίηση από άλλο κράτος μέλος.

2. Έκθεση ή καταγγελία από πλοίαρχο, μέλος του πληρώματος ή οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο ή οργανισμό που έχει έννομο συμφέρον στην ασφαλή λειτουργία του πλοίου ή την πρόληψη της ρύπανσης, εκτός αν το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος κρίνει την έκθεση ή την καταγγελία αβάσιμες.

3. Το πλοίο συγκρούστηκε με άλλο κατά την είσοδό του στον λιμένα.

4. Το Oil Record Book είναι ελλιπές.

5. Υπάρχουν καταγγελίες για την απόρριψη επιβλαβών ουσιών ή λυμάτων από το πλοίο.

6. Διαπιστώθηκαν ανακρίβειες κατά τον έλεγχο των πιστοποιητικών και άλλων εγγράφων (βλέπε άρθρο 6 παράγραφος 1α).

7. Υπάρχουν ενδείξεις ότι τα μέλη του πληρώματος δεν μπορούν να επικοινωνήσουν προφορικά μεταξύ τους (βλέπε άρθρο 6 παράγραφος 1β).

8. Η φόρτωση ή άλλες δραστηριότητες δεν διεξάγονται κάτω από συνθήκες ασφάλειας, ή σύμφωνα με τις οδηγίες του ΙΜΟ (π.χ. το περιεχόμενο οξυγόνο στον κύριο αγωγό παροχέτευσης αδρανούς αερίου στις δεξαμενές του φορτηγού πλοίου υπερβαίνει το καθορισμένο ανώτατο όριο).

9. Ο πλοίαρχος πετρελαιοφόρου δεν είναι σε θέση να προσκομίσει το βιβλίο που αφορά το σύστημα παρακολούθησης και ελέγχου της απόρριψης πετρελαίου για το τελευταίο ταξίδι υπό έρμα.

10. Το ναυτολόγιο δεν είναι ενημερωμένο ή τα μέλη του πληρώματος αγνοούν τα καθήκοντά τους σε περίπτωση πυρκαγιάς ή εγκατάλειψης του πλοίου.

11. Ο επιθεωρητής κρίνει ότι χρειάζεται να ελεγχθούν διεξοδικότερα ορισμένα τμήματα του πλοίου, ο εξοπλισμός του ή το πλήρωμά του.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV

Διαδικασίες και οδηγίες για τον έλεγχο των πλοίων, όπως αναφέρεται στο άρθρο 6 παράγραφος 4

1. Διαδικασίες για τον έλεγχο των πλοίων [ψήφισμα IMO A.466 (XII), όπως τροποποιήθηκε].

2. Βασικές αρχές για την ασφαλή επάνδρωση [ψήφισμα IMO A.481 (XII) και παραρτήματα του εγγράφου για το ελάχιστο απαιτούμενο επίπεδο ασφαλούς επάνδρωσης (προσάρτημα 1) και οδηγίες για την εφαρμογή των αρχών ασφαλούς επάνδρωσης (προσάρτημα)].

3. Διαδικασίες για τον έλεγχο των πλοίων και της ρύπανσης σύμφωνα με το παράρτημα Ι της σύμβασης MARPOL 73/78 [ψήφισμα IMO A.542 (13)].

4. Διαδικασίες για τον έλεγχο των πλοίων και της ρύπανσης σύμφωνα με το παράρτημα II της σύμβασης MARPOL 73/78 [ψήφισμα IMO MEPC 26 (23)].

5. Διαδικασίες για τον έλεγχο των λειτουργικών προδιαγραφών όσον αφορά την ασφάλεια των πλοίων και την πρόληψη της ρύπανσης [ψήφισμα IMO A.742 (18)].

6. Οι διατάξεις του διεθνούς ναυτιλιακού κώδικα επικίνδυνων εμπορευμάτων.

7. Οι διαδικασίες που καθορίζονται στο παράρτημα 1 του μνημονίου συμφωνίας.

8. Το έγγραφο στο πλαίσιο σύμβασης ILO, «έλεγχος των συνθηκών εργασίας επί του πλοίου: οδηγίες για τη διεξαγωγή του».

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ V

Κατηγορίες πλοίων που υπόκεινται σε ενισχυμένο έλεγχο όπως αναφέρονται στο άρθρο 7 παράργραφος 1

1. Πετρελαιοφόρα, τα οποία πρόκειται να παροπλισθούν εντός 5 το πολύ ετών, σύμφωνα με τη σύμβαση MARPOL 73/78 παράρτημα Ι κανονισμός 13Ζ.

2. Φορτηγά πλοία μεταφοράς φορτίου χύδην, ηλικίας άνω των 12 έτων.

3. Επιβατηγά πλοία.

Κατευθυντήριες γραμμές για τη διεξαγωγή ενισχυμένου ελέγχου σε ορισμένες κατηγορίες πλοίων όπως αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 2

Ο ενισχυμένος έλεγχος πρέπει να περιλαμβάνει, ανάλογα με την περίπτωση, τα ακόλουθα σημεία. Οι επιθεωρητές πρέπει να έχουν υπόψη τους ότι η διεξαγωγή του ελέγχου αυτού κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης ορισμένων εργασιών επί του πλοίου, όπως για παράδειγμα κατά τη διάρκεια της φόρτωσης, είναι δυνατόν να θέσει σε κίνδυνο την ασφαλή εκτέλεσή τους.

Α. ΠΛΟΙΑ ΓΕΝΙΚΑ (κατηγορίες 1, 2 και 3):

- διακοπή και έναρξη της λειτουργίας της βοηθητικής ηλεκτρικής γεννήτριας 7

- έλεγχος του φωτισμού έκτακτης ανάγκης 7

- λειτουργία της πυροσβεστικής αντλίας έκτακτης ανάγκης με δύο μάνικες που συνδέονται με την κύρια γραμμή πυρόσβεσης 7

- λειτουργία των αντλιών κύτους 7

- κλείσιμο των στεγανών θυρών διαμερίσματος 7

- καθαίρεση μιας σωσίβιας λέμβου στη θάλασσα 7

- δοκιμαστική διακοπή του συστήματος κράτησης εξ αποστάσεως π.χ. των λεβήτων, του εξαερισμού και των αντλιών καυσίμων 7

- έλεγχος του μηχανισμού πηδαλίου συμπεριλαμβανομένου του βοηθητικού μηχανισμού πηδαλίου 7

- επιθεώρηση της βοηθητικής ηλεκτρικής γεννήτριας για τις εγκαταστάσεις ραδιοεπικοινωνίας 7

- επιθεώρηση και, αν είναι δυνατόν, δοκιμή του χωρίσματος του μηχανοστασίου.

Β. ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΦΟΡΑ

Ο ενισχυμένος έλεγχος των πετρελαιοφόρων θα περιλαμβάνει, εκτός από τα ανωτέρω τα ακόλουθα σημεία:

- σταθερό σύστημα παραγωγής αφρού επί του καταστρώματος 7

- πυροσβεστικός εξοπλισμός γενικά 7

- έλεγχος των καπνοφρακτών στο μηχανοστάσιο, στο αντλιοστάσιο και στους κοιτώνες 7

- έλεγχος της πίεσης του αδρανούς αερίου και της περιεκτικότητας σε οξυγόνο 7

- έλεγχος προκειμένου να διαπιστωθεί ότι η πλύση αργού πετρελαίου γίνεται σύμφωνα με το εγχειρίδιο.

Γ. ΠΛΟΙΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΦΟΡΤΙΟΥ ΧΥΔΗΝ

Εκτός από τα θέματα που αναφέρθηκαν στο σημείο Α, στο πλαίσιο του ενισχυμένου ελέγχου των φορτηγών πλοίων μεταφοράς φορτίου χύδην θα πρέπει να ελέγχονται:

- ενδεχόμενη διάβρωση των βάσεων των μηχανημάτων καταστρώματος 7

- ενδεχόμενη παραμόρφωση ή/και διάβρωση των καλυμμάτων στομίου κύτους 7

- ενδεχόμενο ρήγμα στα εσωτερικά στηρίγματα δρυφάκτου καταστρώματος 7

- ενδεχόμενες ρωγμές ή τοπική διάβρωση στα εγκάρσια διαφράγματα 7

- πρόσβαση στα κύτη στα οποία αποθηκεύεται το φορτίο.

Δ. ΕΠΙΒΑΤΗΓΑ ΠΛΟΙΑ

Εκτός από τα θέματα που αναφέρθηκαν στο σημείο Α, ο ενισχυμένος έλεγχος των επιβατηγών πλοίων πρέπει επίσης να περιλαμβάνει:

- δοκιμή του συστήματος ανίχνευσης πυρκαγιάς και συναγερμού 7

- δοκιμή του ασφαλούς κλεισίματος των θυρών πυρασφάλειας 7

- δοκιμή του συστήματος ειδοποίησης των επιβατών 7

- άσκηση για την κατάσβεση φωτιάς, κατά την οποία γίνεται επίδειξη του συνόλου της εξάρτυσης των πυροσβεστών, στην οποία συμμετέχει μέρος του προσωπικού τροφοδοσίας 7

- επίδειξη της ικανότητας των βασικών μελών του πληρώματος να εφαρμόζουν το σχέδιο επιστασίας ασφαλείας 7

Δεδομένου ότι ορισμένα επιβατηγά πλοία (π.χ. πορθμεία) παραμένουν πολύ λίγο χρόνο στο λιμένα, και λαμβανομένων υπόψη των συνεπειών της καθυστέρησης των πλοίων του είδους αυτού, οι επιθεωρητές θα πρέπει να αποφεύγουν ορισμένες δοκιμασίες εκτός αν, κατά την επαγγελματική τους κρίση, η κατάσταση του πλοίου, ο εξοπλισμός του ή το πληρωμά του δικαιολογούν την καθυστέρησή του.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VI

Ο κατάλογος αυτός περιέχει ορισμένες από τις ελλείψεις που δικαιολογούν την απαγόρευση του απόπλου ενός πλοίου, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 3 του άρθρου 9. Ο κατάλογος δεν είναι πλήρης 7 για το λόγο αυτόν οι επιθεωρητές θα πρέπει να βασίζονται στην επαγγελματική τους κρίση προκειμένου να αποφασίσουν αν οι ελλείψεις που εντοπίστηκαν στη διάρκεια του ελέγχου είναι τέτοιες που να δικαιολογούν την απαγόρευση του απόπλου.

1. Απουσία έγκυρων πιστοποιητικών όπως προβλέπουν οι συμβάσεις. Όσον αφορά τα πλοία που φέρουν τη σημαία κράτους που δεν είναι μέλος της σύμβασης, ο επιθεωρητής μπορεί να δεχθεί μια επιστολή συμμόρφωσης ή πιστοποιητικό μη προβλεπόμενο από τη σύμβαση εφόσον βέβαια έχουν εκδοθεί από αρμόδιο οργανισμό.

2. Σημαντικές ζημίες ή διάβρωση, των ελασμάτων του καταστρώματος και του σκάφους του πλοίου, καθώς και των συναφών ενισχυτικών ελασμάτων, οι οποίες επηρεάζουν αρνητικά την πλοϊμότητα του πλοίου ή δυνατότητα να λάβει τοπικά φορτία. Η πρόχειρη επισκευή για την πραγματοποίηση ταξιδιού σε λιμένα για την τελική επισκευή μπορεί να γίνει δεκτή.

3. Η απουσία επαρκών και αξιόπιστων πληροφοριών, με την εγκεκριμένη μορφή, η οποία παρέχει στον πλοίαρχο τη δυνατότητα, μέσω γρήγορων και απλών διαδικασίων, να ρυθμίσει τη φόρτωση και την ερμάτιση του πλοίου του με τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίσει, σε όλα τα στάδια και τις διαφορετικές συνθήκες στη διάρκεια του ταξιδιού, ασφαλές περιθώριο ευστάθειας και να αποφευχθεί η άσκηση υπερβολικής πίεσης στη δομή του πλοίου.

4. Ηλεκτρική γενήτρια έκτακτης ανάγκης εκτός λειτουργίας.

5. Μεγάλα τμήματα του φωτισμού έκτακτης ανάγκης εκτός λειτουργίας, όπως για παράδειγμα στα μέσα διάσωσης.

6. Κύρια πυροσβεστική αντλία ή πυροσβεστική αντλία έκτακτης ανάγκης εκτός λειτουργίας.

7. Απουσία ή μη κανονική λειτουργία του απαραίτητου εξοπλισμού για την ραδιοεπικοινωνία κινδύνου.

8. Αριθμός, σύνθεση ή προσόντα του πληρώματος που δεν ανταποκρίνονται στο έγγραφο για την ασφαλή επάνδρωση και πλήρωμα ανίκανο να εφαρμόσει τις διαδικασίες που προβλέπονται στη διεθνή σύμβαση για τα πρότυπα κατάρτισης, πιστοποίησης και φυλακής γέφυρας των ναυτικών επαγγελμάτων.

9. Απουσία, σοβαρή φθορά ή μη ικανοποιητική λειτουργία του εξοπλισμού για τον αποχωρισμό του ελαίου από το ύδωρ, του συστήματος παρακολούθησης και ελέγχου της αποχέτευσης του ελαίου στη θάλασσα, ή των εγκαταστάσεων συναγερμού σε περίπτωση ανόδου στο όριο των 15 ppm. Η αναχώρηση για λιμένα στον οποίο θα πραγματοποιηθεί η επισκευή είναι δυνατόν να επιτραπεί, υπό την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι όροι τους οποίους επιβάλλει ο επιθεωρητής.

10. Σημαντική φθορά του συστήματος κλεισίματος του στομίου του κύτους και των βαλβίδων καθόδου του στομίου του κύτους, εξαιτίας της οποίας μειώνεται η στεγανότητα του σκάφους.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VII

Ελάχιστα απαιτούμενα κριτήρια για τους επιθεωρητές όπως αναφέρεται στο άρθρο 11 παράγραφος 1

1. Για τη διενέργεια ελέγχου στο κράτος ελλιμενισμού ο επιθεωρητής πρέπει να είναι εξουσιοδοτημένους από την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους.

2. Προϋπηρεσία δύο τουλάχιστον ετών ως επιθεωρητού επιφορτισμένου με τη διενέργεια ελέγχων στο κράτος νηολόγησης είναι απαραίτητη.

3. Ο επιθεωρητής πρέπει να διαθέτει εξουσιοδότηση για την απαγόρευση του απόπλου πλοίου σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία.

4. Ο επιθεωρητής πρέπει να είναι κάτοχος:

α) πιστοποιητικού ειδικότητας πλοιάρχου (βλέπε STCW, κανονισμό II/2) ή

β) πιστοποιητικού ειδικότητας πρώτου μηχανικού (βλέπε STCW, κανονισμό III/2) ή

γ) πιστοποιητικού ειδικότητας ασυρματιστή (βλέπε STCW, κανονισμό IV/1) ή

δ) να έχει συμμετάσχει επιτυχώς σε εξετάσεις ναυπηγού, μηχανολόγου, ή μηχανικού στον τομέα της ναυτιλίας και να έχει εργαστεί με την ειδικότητα αυτή επί πέντε τουλάχιστον έτη.

5. Οι επιθεωρητές που αναφέρονται στο σημείο 4 στοιχεία α) έως γ), πρέπει να έχουν υπηρετήσει τουλάχιστον ως υποπλοίαρχοι, δεύτεροι μηχανικοί (σε ορισμένα κράτη μέλη η θέση αυτή αναφέρεται ως πρώτου μηχανικού) ή ως ασυρματιστές για περίοδο τουλάχιστον δύο ετών.

6. Ικανότητα επικοινωνίας γραπτώς και προφορικώς, στην αγγλική γλώσσα.