23.2.2008 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 51/19 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 13ης Δεκεμβρίου 2007 (αίτηση του Oberlandesgericht Düsseldorf, Γερμανία, για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Bayerischer Rundfunk, Deutschlandradio, Hessischer Rundfunk, Mitteldeutscher Rundfunk, Norddeutscher Rundfunk, Radio Bremen, Rundfunk Berlin-Brandenburg, Saarländischer Rundfunk, Südwestrundfunk, Westdeutscher Rundfunk, Zweites Deutsches Fernsehen κατά GEWA — Gesellschaft für Gebäudereinigung und Wartung mbH
(Υπόθεση C-337/06) (1)
(Οδηγίες 92/50/ΕΟΚ και 2004/18/ΕΚ - Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών - Δημόσιοι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί - Αναθέτουσες αρχές - Οργανισμοί δημοσίου δικαίου - Προϋπόθεση χρηματοδοτήσεως της δραστηριότητας του οργανισμού «κατά το μεγαλύτερο μέρος από το κράτος»)
(2008/C 51/30)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Oberlandesgericht Düsseldorf
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Bayerischer Rundfunk, Deutschlandradio, Hessischer Rundfunk, Mitteldeutscher Rundfunk, Norddeutscher Rundfunk, Radio Bremen, Rundfunk Berlin-Brandenburg, Saarländischer Rundfunk, Südwestrundfunk, Westdeutscher Rundfunk, Zweites Deutsches Fernsehen
κατά
GEWA — Gesellschaft für Gebäudereinigung und Wartung mbH
παρισταμένου του: Heinz W. Warnecke
Αντικείμενο της υποθέσεως
Προδικαστική — Oberlandesgericht Düsseldorf — Ερμηνεία του άρθρου 1, παράγραφος 9, δεύτερο εδάφιο, στοιχείο γ', και του άρθρου 16, στοιχείο β', της οδηγίας 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών (ΕΕ L 134, σ. 114) — Ανάθεση παροχής υπηρεσιών καθαρισμού από ένωση ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών, εμμέσως χρηματοδοτούμενων από το Δημόσιο, χωρίς εφαρμογή της επίσημης, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, διαδικασίας συνάψεως δημοσίων συμβάσεων — Έννοια της αναθέτουσας αρχής
Διατακτικό της αποφάσεως
1) |
Το άρθρο 1, στοιχείο β', δεύτερο εδάφιο, τρίτη παύλα, πρώτη περίπτωση, της οδηγίας 92/50/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 18ης Ιουνίου 1992, για τον συντονισμό των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων υπηρεσιών, έχει την έννοια ότι υπάρχει χρηματοδότηση κατά το μεγαλύτερο μέρος από το κράτος όταν οι δραστηριότητες των δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών χρηματοδοτούνται κυρίως από εισφορά που καταβάλλεται από τους κατόχους ραδιοφωνικού ή τηλεοπτικού δέκτη, η οποία επιβάλλεται, υπολογίζεται και εισπράττεται σύμφωνα με κανόνες όπως αυτοί της διαφοράς της κύριας δίκης. |
2) |
Το άρθρο 1, στοιχείο β', δεύτερο εδάφιο, τρίτη παύλα, πρώτη υπόθεση, της οδηγίας 92/50 έχει την έννοια ότι, σε περίπτωση χρηματοδοτήσεως των δραστηριοτήτων δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών, όπως αυτοί στην υπόθεση της κύριας δίκης, κατά τη διαδικασία που εκτέθηκε στο πλαίσιο της εξετάσεως του πρώτου προδικαστικού ερωτήματος, για την πλήρωση της προϋποθέσεως περί «χρηματοδοτήσεως από το κράτος» δεν απαιτείται η άμεση παρέμβαση του κράτους ή άλλων δημόσιων αρχών, όταν οι οργανισμοί αυτοί συνάπτουν συμβάσεις όπως οι επίδικες στην υπόθεση της κύριας δίκης. |
3) |
Το άρθρο 1, στοιχείο α', iv, της οδηγίας 92/50 έχει την έννοια ότι, δυνάμει της διατάξεως αυτής, από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας αυτής εξαιρούνται μόνον οι δημόσιες συμβάσεις που αφορούν τις υπηρεσίες στις οποίες αναφέρεται η διάταξη αυτή. |