|
6.12.2008 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 313/13 |
Αναίρεση που άσκησε στις 19 Σεπτεμβρίου 2008 η Knauf Gips KG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (τρίτο τμήμα) στις 8 Ιουλίου 2008 στην υπόθεση T-52/03, Knauf Gips KG κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
(Υπόθεση C-407/08 P)
(2008/C 313/19)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Knauf Gips KG (εκπρόσωποι: M. Klusmann και S. Thomas, Rechtsanwälte)
Αντίδικος κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
Αιτήματα της αναιρεσείουσας
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
|
— |
Να αναιρέσει στο σύνολό της την απόφαση του Πρωτοδικείου (τρίτο τμήμα) της 8ης Ιουλίου 2008 στην υπόθεση T-52/03, Knauf Gips KG κατά Επιτροπής· |
|
— |
επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση στο Πρωτοδικείο για να εκδικασθεί εκ νέου· |
|
— |
ακόμη, επικουρικώς, να μειώσει αναλόγως το πρόστιμο που επιβλήθηκε στην αναιρεσείουσα με το άρθρο 3 της προσβαλλομένης αποφάσεως της Επιτροπής της 27ης Νοεμβρίου 2002, και πάντως να το μειώσει τουλάχιστον κατά 54,51 εκατομμύρια ευρώ· |
|
— |
να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Η αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου, με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή της αναιρεσείουσας κατά της αποφάσεως 2005/471/ΕΚ της Επιτροπής, της 27ης Νοεμβρίου 2002, στηρίζεται στους επόμενους τρεις λόγους αναιρέσεως.
|
1. |
Με τον πρώτο της λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει την προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας, περιλαμβανομένης της παραβιάσεως της αρχής του δικαιώματος ακροάσεως. Η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι το Πρωτοδικείο παραβίασε τις αρχές που ισχύουν ως προς τις έννομες συνέπειες της αρνήσεως της προσβάσεως σε επιβαρυντικά έγγραφα και της αποσιωπήσεως απαλλακτικών αποδεικτικών μέσων. Με το πρώτο σκέλος αυτού του λόγου αναιρέσεως, ισχυρίζεται ότι η απόφαση της Επιτροπής έπρεπε να ακυρωθεί δεδομένου ότι η Επιτροπή δεν επέτρεψε στην αναιρεσείουσα την πρόσβαση σε επιβαρυντικά αποδεικτικά μέσα, επί των οποίων ακολούθως η απόφαση στηρίχθηκε κατά τρόπο αποφασιστικό. Με το δεύτερο σκέλος του πρώτου λόγου αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι η αναιρεσιβαλλομένη απόφαση αυτή καθεαυτή προσβάλλει τα δικαιώματα άμυνας της αναιρεσείουσας, δεδομένου ότι η Επιτροπή επίσης αποσιώπησε παρανόμως απαλλακτικά αποδεικτικά μέσα, γεγονός το οποίο έπρεπε ομοίως να έχει οδηγήσει στην ακύρωση της αποφάσεως. |
|
2. |
Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεώς της, η αναιρεσείουσα προβάλλει την παράβαση του άρθρου 81, παράγραφος 1, ΕΚ, μέσω στοιχειωδών παραβιάσεων των περί αποδείξεως κανόνων, ήτοι της αρχής in dubio pro reo, καθώς και παραβιάσεις ουσιαστικού δικαίου, ειδικότερα όσον αφορά το πραγματικόν της εναρμονισμένης πρακτικής, οι οποίες, στην αναιρεσιβαλλομένη απόφαση, οδήγησαν στην ενέχουσα νομικό σφάλμα αποδοχή της υπάρξεως παραβάσεως του άρθρου 81, παράγραφος 1, ΕΚ. |
|
3. |
Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεώς της, η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι υφίσταται παράβαση του κατωφλίου 10 % του άρθρου 15, παράγραφος 2, του κανονισμού 17/62. Η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι το Πρωτοδικείο απέδωσε εσφαλμένως στην αναιρεσείουσα τους κύκλους εργασιών άλλων επιχειρήσεων, τις οποίες η αναιρεσείουσα δεν ελέγχει και από τις οποίες αυτή δεν ελέγχεται. Η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι δεν αποτελεί με τις άλλες εταιρίες οικονομική μονάδα. |