14.7.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 209/3

1)

Συμβιβάζεται με την κοινοτικού δικαίου αρχή της ισότητας (όπως ερμηνεύθηκε από το Δικαστήριο), το γεγονός ότι ένας συγκεκριμένος δημόσιος οργανισμός (εν προκειμένω η IMDECO) λαμβάνει υπόψη για τον υπολογισμό του επιδόματος αρχαιότητας των υπαλλήλων του αποκλειστικώς τον δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου χαρακτήρα της υφισταμένης με αυτούς νομικής σχέσεως και, ως εκ τούτου, υπολογίζει στην πρώτη περίπτωση (τακτικοί δημόσιοι υπάλληλοι), σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο του κράτους περί δημοσίων υπαλλήλων (Ley estatal funcionarial),αδιακρίτως όλες τις παρασχεθείσες στους τομείς της δημόσιας διοίκησης υπηρεσίες [δηλ., τόσο για τον συγκεκριμένο αναφερθέντα δημόσιο οργανισμό (IMDECO) όσο και για κάθε άλλη δημόσια διοίκηση], ενώ στη δεύτερη περίπτωση (συμβασιούχοι) υπολογίζει, σύμφωνα με την ισχύουσα κρατική εργατική νομοθεσία και την εκδοθείσα με σκοπό την ερμηνεία της νομολογία, μόνο τις προηγουμένως πραγματικώς παρασχεθείσες υπηρεσίες για τον εν λόγω συγκεκριμένο δημόσιο οργανισμό (IMDECO), και αυτό μόνον αν δεν υπήρξε καμία χρονική διακοπή της αλυσίδας των συμβάσεων βάσει των οποίων παρασχέθηκαν οι εν λόγω πραγματικές υπηρεσίες, η οποία να επιτρέπει να γίνει δεκτό ότι η ουσιώδης ενότητα της σχέσεως εργατικού δικαίου διεκόπη, δεδομένου ότι σε αυτήν την περίπτωση δεν λαμβάνονται υπόψη οι αμέσως πριν από τη διακοπή ημέρες εργασίας;

2)

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στην πρώτη ερώτηση (αν, δηλαδή, το Δικαστήριο κρίνει ότι αυτή η συμπεριφορά δημόσιας διοίκησης –εν προκειμένω της IMDECO– αντιβαίνει προς την κοινοτικού δικαίου αρχή της ισότητας): θα μπορούσε η αρχή της ισότητας να αποκατασταθεί στην προκειμένη περίπτωση με την εφαρμογή του περί υπαλλήλων νόμου του κράτους επί των συμβασιούχων;