8.12.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 439/24

1)

Πρέπει το άρθρο 24, παράγραφος 1, και το άρθρο 25, στοιχείο β', της οδηγίας 2006/112 (1) να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι ο όρος «υπηρεσία» καταλαμβάνει και τις περιπτώσεις συνδρομητικών συμβάσεων για την παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών, όπως αυτές που αποτελούν το αντικείμενο της κύριας δίκης, στο πλαίσιο των οποίων ο παρέχων, ο οποίος διαθέτει εξειδικευμένο προσωπικό για την παροχή των υπηρεσιών, τίθεται στη διάθεση του εντολέως για τη διάρκεια ισχύος της συμβάσεως και αναλαμβάνει την υποχρέωση να παραλείπει τη σύναψη συμβάσεων παρεμφερούς αντικειμένου με ανταγωνιστές του εντολέως;

2)

Πρέπει το άρθρο 64, παράγραφος 1, και το άρθρο 63 της οδηγίας 2006/112 να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι η γενεσιουργός αιτία του φόρου στις περιπτώσεις των συνδρομητικών συμβάσεων για την παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών επέρχεται άμα τη λήξη της περιόδου για την οποία συμφωνήθηκε η πληρωμή, χωρίς να ασκεί συναφώς επιρροή εάν και πόσο συχνά ο εντολέας έκανε χρήση των υπηρεσιών για την παροχή των οποίων ο σύμβουλος παρέμενε στη διάθεση του εντολέως;

3)

Πρέπει το άρθρο 62, παράγραφος 2, της οδηγίας 2006/112 να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι ο παρέχων υποστηρικτικές υπηρεσίες στο πλαίσιο συνδρομητικής συμβάσεως υποχρεούται να χρεώνει ΦΠΑ για τις υπηρεσίες άμα τη λήξη της περιόδου για την οποία συμφωνήθηκε η πληρωμή συνδρομής ή η υποχρέωση αυτή γεννάται μόνον όταν ο εντολέας έκανε χρήση των υπηρεσιών του συμβούλου κατά την αντίστοιχη φορολογική περίοδο;