8.2.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 48/22

1)

Συνάδει με την ελευθερία εγκαταστάσεως, την ελεύθερη κυκλοφορία κεφαλαίων ή την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών, η θέσπιση και η διατήρηση σε ισχύ από κράτος μέλος νομοθετικών ρυθμίσεων όπως αυτή του άρθρου 80 του νόμου του 1992 περί φορολογήσεως των κερδών, σύμφωνα με την οποία επιβάλλεται φόρος επί της λανθάνουσας υπεραξίας των στοιχείων του ενεργητικού ενός trust αν, καθ’ οιονδήποτε χρόνο, οι διαχειριστές του trust παύσουν να κατοικούν ή να έχουν τη συνήθη διαμονή τους στο οικείο κράτος μέλος;

2)

Αν γίνει δεκτό ότι η επιβολή ενός τέτοιου φόρου συνιστά περιορισμό της ασκήσεως μιας εκ των ανωτέρω ελευθεριών, μπορεί αυτός ο φόρος να δικαιολογηθεί βάσει της ισόρροπης κατανομής των εξουσιών φορολογήσεως και έχει ένας τέτοιος φόρος αναλογικό χαρακτήρα όταν η οικεία νομοθεσία ούτε παρέχει στους διαχειριστές του trust τη δυνατότητα να καταβάλουν μεταγενέστερα ή τμηματικά τον εν λόγω φόρο ούτε λαμβάνει υπόψη οποιαδήποτε ενδεχόμενη μεταγενέστερη μείωση της αξίας των στοιχείων του ενεργητικού του trust;

Συγκεκριμένα, υποβάλλονται τα ακόλουθα προδικαστικά ερωτήματα:

3)

Θίγεται κάποια από τις ανωτέρω θεμελιώδεις ελευθερίες στην περίπτωση που ένα κράτος μέλος επιβάλλει φόρο υπεραξίας επί της αυξήσεως της αξίας περιουσιακών στοιχείων τα οποία βρίσκονται στην κατοχή trusts όταν οι περισσότεροι από τους διαχειριστές δεν έχουν πλέον την κατοικία ή τη συνήθη διαμονή τους στο οικείο κράτος μέλος;

4)

Δικαιολογείται τυχόν επακόλουθος περιορισμός προκειμένου να διασφαλισθεί η ισόρροπη κατανομή της εξουσίας φορολογήσεως, σε περιπτώσεις όπου αυτός ο φόρος υπεραξίας θα μπορούσε επίσης να επιβληθεί επί πραγματοποιηθέντων κερδών αλλά μόνον αν προέκυπταν ειδικές συνθήκες στο μέλλον;

5)

Πρέπει η αναλογικότητα να εκτιμάται σε συνάρτηση με τα πραγματικά περιστατικά κάθε συγκεκριμένης υποθέσεως; Ειδικότερα, είναι δυσανάλογος ο περιορισμός που δημιουργείται από μια τέτοια φορολογική επιβάρυνση όταν: