Αναίρεση που άσκησε στις 13 Ιουλίου η Mylène Troszczynski κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 16 Μαΐου 2018 στην υπόθεση T-626/16, Troszczynski κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση C-462/18 P)

(2018/C 364/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Mylène Troszczynski (εκπρόσωπος: F. Wagner, avocat)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στις 16 Μαΐου 2018 στην υπόθεση T-626/16, και εν συνεχεία:

—

να ακυρώσει την απόφαση του Γενικού Γραμματέα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 23ης Ιουνίου 2016, η οποία εκδόθηκε βάσει του άρθρου 68 της απόφασης 2009/C 159/01 του Προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 19ης Μαΐου και 9ης Ιουλίου 2008, «σχετικά με τα μέτρα εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου», όπως τροποποιήθηκε, και με την οποία διαπιστώνεται οφειλή της αναιρεσείουσας ύψους 56 554,00 ευρώ·

—

να ακυρώσει το αριθ. 2016-888 χρεωστικό σημείωμα που κοινοποιήθηκε στις 30 Ιουνίου 2016 στην αναιρεσείουσα, με το οποίο της γνωστοποιήθηκε η βεβαίωση οφειλής της, κατόπιν απόφασης του Γενικού Γραμματέα της 23ης Ιουνίου 2016, περί «επιστροφής αχρεωστήτως καταβληθέντων χρηματικών ποσών λόγω βουλευτικής επικουρίας, κατά το άρθρο 68 των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών και τα άρθρα 78, 79 και 80 του δημοσιονομικού κανονισμού»·

—

να αποφανθεί κατά νόμον επί του ποσού που πρέπει να καταβληθεί στην αναιρεσείουσα προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστη λόγω των αβάσιμων κατηγοριών που διατυπώθηκαν πριν από την ολοκλήρωση της έρευνας, λόγω της προσβολής της υπόληψής της και λόγω της σημαντικής διατάραξης που προκλήθηκε στην προσωπική και την πολιτική της ζωή λόγω της προσβαλλόμενης απόφασης·

—	να αποφανθεί κατά νόμον επί του ποσού που πρέπει να καταβληθεί στην αναιρεσείουσα για τα έξοδα της διαδικασίας·

—	να καταδικάσει το Κοινοβούλιο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων·

—	προτού αποφανθεί οριστικά: να διατάξει το Κοινοβούλιο να προσκομίσει τον διοικητικό φάκελο του J.O. και τον φάκελο της OLAF που τον αφορά.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο και παράβαση ουσιώδους τύπου. Αφενός, κατά την αναιρεσείουσα, οι αποφάσεις που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στις υποθέσεις Bilde και Montel συνιστούν νέο γεγονός, το οποίο επήλθε μετά την περάτωση της έγγραφης διαδικασίας και το οποίο παρέσχε διευκρινίσεις ως προς τη φύση και των αριθμό των αποδεικτικών στοιχείων που πρέπει να προσκομίζονται. Πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 85, παράγραφος 3, του κανονισμού διαδικασίας. Αφετέρου, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, κρίνοντας ότι δεν μπορούσε να λάβει υπόψη άλλη πραγματικά στοιχεία πέραν όσων έχουν υποβληθεί στη Γενική Γραμματεία. Η διαδικασία αναζητήσεως των αχρεωστήτως καταβληθέντων ομοιάζει με την προσφυγή πλήρους δικαιοδοσίας, στην οποία επιτρέπεται να προσκομίζεται, ακόμη και κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, κάθε στοιχείο που είναι χρήσιμο για την ορθή εκτίμηση της διαφοράς.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας και υπέπεσε σε παράβαση ουσιώδους τύπου. Αφενός, το Γενικό Δικαστήριο δεν επέτρεψε τη διεξαγωγή μιας έντιμης και κατ’ αντιπαράθεση συζήτησης, στο μέτρο που δεν υποχρέωσε στο Κοινοβούλιο να σεβαστεί τα άρθρα 41 και 42 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Κοινοβούλιο έχει στη διάθεσή του τον διοικητικό φάκελο και τον φάκελο της OLAF, από τους οποίους μπορεί να αντλήσει οφέλη κατά το δοκούν, καθώς τα αποδεικτικά στοιχεία σχετικά με την απασχόληση είναι δυνατόν να βρίσκονται στους δύο αυτούς φακέλους, αλλά παραμένουν άγνωστα στην αναιρεσείουσα. Αφετέρου, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη εκτιμήσεως, κρίνοντας ότι δεν ήταν παράτυπη η παράλειψη προσωπικής ακροάσεως της αναιρεσείουσας από τον Γενικό Γραμματέα.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο, εσφαλμένος χαρακτηρισμός της νομικής φύσης των πραγματικών περιστατικών και των αποδεικτικών στοιχείων, δυσμενής διάκριση, μεροληπτική δίωξη, παραβίαση των αρχών της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της νομιμότητας, καθώς και κατάχρηση εξουσίας. Πρώτον, η παράλειψη κριτικής ανάλυσης των προσκομισθέντων στοιχείων συνιστά έλλειψη αιτιολογίας. Δεύτερον, υπήρξε προσβολή των πολιτικών δικαιωμάτων των βοηθών. Τρίτον, στον τομέα της αναζήτησης των αχρεωστήτως καταβληθέντων, το βάρος απόδειξης βαρύνει κατ’ αρχήν τη Διοίκηση, η οποία υποχρεούται να δικαιολογήσει δεόντως την αμφισβήτηση των κεκτημένων. Τέταρτον, υπήρξε διακριτική μεταχείριση εκ μέρους του Προέδρου και του Γενικού Γραμματέα του Κοινοβουλίου σε βάρος των βουλευτών του Front national. Τέλος, η άρνηση προσκόμισης του διοικητικού φακέλου και του φακέλου της OLAF αντίκειται στην αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και την αρχή της νομιμότητας, συνιστά δε κατάχρηση εξουσίας.