28.5.2018   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 182/24

—

Να ακυρώσει το υπ’ αριθ. 2017-1635 χρεωστικό σημείωμα το οποίο εξέδωσε ο Γενικός Γραμματέας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

—

Να ακυρώσει την απόφαση περί ανακτήσεως την οποία εξέδωσε ο Γενικός Γραμματέας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 30 Νοεμβρίου 2017, για ποσό ύψους 264 196,11 ευρώ.

1.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από το γεγονός ότι, στην απόφαση του Γενικού Γραμματέα, τα συμπεράσματα σχετικά με την επιστροφή των εξόδων ταξιδίου και τους διαπιστευμένους κοινοβουλευτικούς βοηθούς έρχονται σε αντίθεση με την αντικειμενική πραγματικότητα. Ο προσφεύγων ζήτησε μόνον την επιστροφή των εξόδων ταξιδίου στις περιπτώσεις εκείνες που το εδικαιούτο βάσει των όσων ορίζονταν στην απόφαση 2009/C 159/01 του προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σχετικά με τα μέτρα εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Οι διαπιστευμένοι κοινοβουλευτικοί βοηθοί στους οποίους αναφέρεται η απόφαση, οι οποίοι έχουν συμβατική σχέση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εκτελούσαν υποστηρικτικές εργασίες για την εκτέλεση των βουλευτικών καθηκόντων του προσφεύγοντος στις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο.

2.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της ισότητας των όπλων.

Ο προσφεύγων δεν είχε πρόσβαση στις αποδείξεις στις οποίες στηρίζονται τα πραγματικά περιστατικά που περιέχονται στην απόφαση του Γενικού Γραμματέα. Μολονότι το ζήτησε εγγράφως, ο Γενικός Γραμματέας δεν του απέστειλε τις εν λόγω αποδείξεις, για αυτόν δε τον λόγο κωλυόταν διαρκώς να καταθέσει παρατηρήσεις επί της ουσίας. Η απόφαση του Γενικού Γραμματέα, επί της οποίας ερείδεται το χρεωστικό σημείωμα, ως νομική πράξη που πλήττει τον προσφεύγοντα, εξεδόθη κατά παράβαση των αρχών της αμερόληπτης και δίκαιης δίκης και της ισότητας των όπλων και του δικαιώματος άμυνας του προσφεύγοντα.

3.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από το γεγονός ότι στην απόφαση του Γενικού Γραμματέα εμφιλοχώρησε πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά την κατανομή του βάρους αποδείξεως. Εν αντιθέσει προς όσα διαλαμβάνει η απόφαση του Γενικού Γραμματέα, τα επιχειρήματα που εκτίθενται στο σκέψη 54 της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Οκτωβρίου 2014, στην υπόθεση T-479/13, Marciani κατά Κοινοβουλίου, δεν μπορούν να θεωρηθούν κρίσιμα στο πλαίσιο της υπό κρίση υποθέσεως, ακριβώς διότι στην περίπτωση του βουλευτή Marciani έπρεπε να εφαρμοσθούν αυτές οι ρυθμίσεις ΕΑΒ [ρυθμίσεις που αφορούν τα έξοδα και τις αποζημιώσεις των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου], ενώ διαρκούσης της θητείας του προσφεύγοντος ως βουλευτού εξακολουθούσε να ισχύει ο κανονισμός (ΕΚ) 160/2009 του Συμβουλίου.

4.

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από την έλλειψη νομικής θεμελιώσεως της επιστροφής των καταβληθεισών αποδοχών στους διαπιστευμένους κοινοβουλευτικούς βοηθούς. Ο λόγος αυτός αποτελείται από δύο σκέλη:

Το πρώτο σκέλος του τετάρτου λόγου στηρίζεται στην ανυπαρξία νομικής σχέσεως μεταξύ του προσφεύγοντος και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Από την έναρξη ισχύος του κανονισμού (ΕΚ) 160/2009 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και όχι ο βουλευτής, είναι αυτός που συνδέεται με νομική σχέση με τον διαπιστευμένο κοινοβουλευτικό βοηθό, το δε Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν επιστρέφει τα έξοδα, αλλά καταβάλλει τις αποδοχές. Όσον αφορά την αντίστοιχη εργασιακή σχέση με τους διαπιστευμένους κοινοβουλευτικούς βοηθούς, ο προσφεύγων ουδεμία συμβατική σχέση έχει με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν κατέβαλε στον προσφεύγοντα τον αναλογούντα μισθό του διαπιστευμένου κοινοβουλευτικού βοηθού. Ελλείψει νομικής σχέσεως και νομικής θεμελιώσεως, ο προσφεύγων ουδεμία υποχρέωση επιστροφής μπορεί να υπέχει υπέρ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Το δεύτερο σκέλος του τετάρτου λόγου στηρίζεται στο γεγονός ότι η εξωτερική δραστηριότητα των διαπιστευμένων κοινοβουλευτικών βοηθών δεν γεννά κανένα δικαίωμα επιστροφής των καταβληθεισών αποδοχών. Το άρθρο 12 του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν απαγορεύει την άσκηση κάποιας εξωτερικής δραστηριότητας, αλλά απαιτεί μόνον να λαμβάνεται η σύμφωνη γνώμη της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής. Αντιθέτως, στην περίπτωση που δεν ζητηθεί η σύμφωνη γνώμη, η ρύθμιση δεν επιβάλλει κυρώσεις υπό τη μορφή της εξ ολοκλήρου επιστροφής των καταβληθεισών αποδοχών.

5.

Ο πέμπτος λόγος αντλείται από την απαγόρευση αναδρομικής εφαρμογής ενός κανόνα δικαίου που επιβάλλει μια υποχρέωση. Το σημείο 8 της αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα παραπέμπει, στο πλαίσιο των νομικών βάσεων του συμπεράσματος, στο άρθρο 39α των μέτρων εφαρμογής, παρά το γεγονός ότι η απόφαση 2015/C 397/03 του προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που τροποποιεί τα μέτρα εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εφαρμόζεται από 1ης Ιανουαρίου 2016, με αποτέλεσμα να μην ασκεί επιρροή στην παρούσα διαφορά.

6.

Ο έκτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως και από παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, όσον αφορά το ύψος του ποσού. Το αιτούμενο ποσό δεν δικαιολογείται αναλυτικά ούτε με κάποια μέθοδο υπολογισμού, προϋποθέτει δε ότι ο κοινοβουλευτικός βοηθός ουδέποτε εργάστηκε για τον προσφεύγοντα.

7.

Ο έβδομος λόγος ακυρώσεως αντλείται από το γεγονός ότι υπήρξε αξιολόγηση του αποδεικτικού εγγράφου της ημερομηνίας του ταξιδίου, το οποίο προσαρτάται στη επιστροφή των εξόδων ταξιδίου, η οποία αποκλίνει από τον σκοπό της, αντλήθηκε δε εντεύθεν ένα αβάσιμο συμπέρασμα.