Αναίρεση που άσκησαν την 1η Μαρτίου 2019 οι Ryanair DAC, πρώην Ryanair Ltd, Airport Marketing Services Ltd κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο πενταμελές τμήμα) στις 13 Δεκεμβρίου 2018 στην υπόθεση T-53/16, Ryanair και Airport Marketing Services κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-204/19 P)

(2019/C 164/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Ryanair DAC, πρώην Ryanair Ltd, Airport Marketing Services Ltd (εκπρόσωποι: E. Vahida, avocat, Ι.-Γ. Μεταξάς-Μαραγκίδης, Δικηγόρος, G. Berrisch, Rechtsanwalt, B. Byrne, Solicitor)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Δεκεμβρίου 2018 στην υπόθεση T-53/16· και

—

να ακυρώσει τα άρθρα 1, 4, 5 και 6 της αποφάσεως (ΕΕ) 2016/633 (1) της Επιτροπής, της 23ης Ιουλίου 2014, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.33961 (2012/C) (πρώην 2012/NN), ή, επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προκειμένου αυτό να κρίνει εκ νέου· και εν πάση περιπτώσει

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα των αναιρεσειουσών όσον αφορά τόσο την αναιρετική διαδικασία όσο και τη διαδικασία ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-53/16.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Οι αναιρεσείουσες ισχυρίζονται ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση πρέπει να αναιρεθεί για τους ακόλουθους λόγους.

Πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο εφάρμοσε εσφαλμένα το άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα δικαιώματα άμυνας των αναιρεσειουσών κατά τη διαδικασία ενώπιον της Επιτροπής. Το Γενικό Δικαστήριο: έσφαλε καθόσον διέκρινε μεταξύ των συγκεκριμένων δικαιωμάτων που προβλέπει το άρθρο 41, παράγραφος 2, του Χάρτη και του γενικού δικαιώματος χρηστής διοικήσεως που προβλέπει το άρθρο 41, παράγραφος 1, του Χάρτη· έσφαλε καθόσον έκρινε ότι τα δικαιώματα που προβλέπει το άρθρο 41, παράγραφος 2, του Χάρτη δεν εφαρμόζονται στις έρευνες σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις· έσφαλε καθόσον έκρινε ότι υφίσταται σύγκρουση μεταξύ των άρθρων 41, παράγραφοι 1 και 2, του Χάρτη και των άρθρων 107 και 108 ΣΛΕΕ· τέλος, έσφαλε καθόσον έκρινε ότι οι αναιρεσείουσες θα μπορούσαν να θεωρηθούν απλώς πηγή πληροφοριών για την έρευνα.

Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ ερμηνεύοντας εσφαλμένα την έννοια του πλεονεκτήματος. Το Γενικό Δικαστήριο: έσφαλε καθόσον έκρινε ότι δεν υφίσταται ιεράρχηση, κατά την εφαρμογή του κριτηρίου του οικονομικού φορέα σε οικονομία της αγοράς («ΜΕΟ»), μεταξύ της συγκριτικής ανάλυσης και των λοιπών μεθόδων· έσφαλε καθόσον έκρινε ότι η Επιτροπή νομίμως δεν επέλεξε τη συγκριτική ανάλυση και απέρριψε τα συγκριτικά αποδεικτικά στοιχεία που προσκόμισαν οι αναιρεσείουσες· έσφαλε καθόσον κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, κατά την εφαρμογή του κριτηρίου αυξητικής κερδοφορίας, δεν είναι απαραίτητο η Επιτροπή να εξακριβώσει ότι τα προσδοκώμενα αυξητικά έξοδα και τα προσδοκώμενα αυξητικά έσοδα από μη αεροπορικές δραστηριότητες αντανακλούν την επιρροή του οικονομικού φορέα που δραστηριοποιείται σε οικονομία της αγοράς στη λειτουργία του αερολιμένα· και έσφαλε καθόσον διαπίστωσε ότι η μειωμένη αυτή κερδοφορία, αντί της ελλείψεως κερδοφορίας αρκεί για τη διαπίστωση ενισχύσεως.

Τρίτον, το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε κατά την εκτίμησή του περί δυνατότητας καταλογισμού στο κράτος, καθόσον έκρινε ότι ο φορέας εκμετάλλευσης του αερολιμένα –«SMAN»– ήταν «όργανο του κράτους», καθόσον δεν εφάρμοσε τους δείκτες της απόφασης Stardust Marine και καθόσον δεν αιτιολόγησε επαρκώ της απόφασή του επ’ αυτού. Επίσης, το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε καθόσον έκρινε ότι οι αποφάσεις της ιδιωτικής εταιρίας VTAN έπρεπε να καταλογιστούν στο κράτος.

---

(1)  Απόφαση (ΕΕ) 2016/633 της Επιτροπής, της 23ης Ιουλίου 2014, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.33961 (2012/C) (πρώην 2012/NN) που χορήγησε η Γαλλία στο εμπορικό και βιομηχανικό επιμελητήριο της Nîmes-Uzès-Le Vigan, στη Veolia Transport Aéroport de Nîmes, στη Ryanair Limited και στην Airport Marketing Services Limited (ΕΕ 2016, L 113, σ. 32).