—

να ακυρώσει, βάσει των άρθρων 256 και 263 ΣΛΕΕ, την απόφαση ECB-SSM-2019-FRCAG-39 που εξέδωσε η ΕΚΤ στις 3 Μαΐου 2019, καθόσον απορρίπτει το αίτημα της προσφεύγουσας να εξαιρεθεί από τον υπολογισμό του δείκτη μόχλευσής της ποσοστό 34 % των ανοιγμάτων της έναντι του CDC·

—

να καταδικάσει την ΕΚΤ στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 266 ΣΛΕΕ και παραβίαση του δεδικασμένου απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, στηρίζοντας την απόφασή της σε αιτιολογία που έχει ήδη εξετασθεί και απορριφθεί από το Γενικό Δικαστήριο στην απόφαση της 13ης Ιουλίου 2018, Crédit agricole κατά ΕΚΤ (T-758/16, EU:T:2018:472), και εξακολουθώντας να επισημαίνει θεωρητικό κίνδυνο χρεοκοπίας του γαλλικού κράτους και κίνδυνο εκποίησης έναντι πολύ χαμηλής τιμής στοιχείων του ενεργητικού, χωρίς να αποδεικνύει την πιθανότητα επέλευσης των ως άνω κινδύνων, παρέβη το άρθρο 266 ΣΛΕΕ και παραβίασε το δεδικασμένο της ως άνω απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται, αφενός, παράβαση του άρθρου 429, παράγραφος 14, και του άρθρου 400, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με τις απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας για πιστωτικά ιδρύματα και επιχειρήσεις επενδύσεων και την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 (ΕΕ 2013, L 176, σ. 1) και, αφετέρου, υπέρβαση εξουσίας εκ μέρους της ΕΚΤ. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η ΕΚΤ, στηρίζοντας την απόφασή της στην ύπαρξη κινδύνου συγκέντρωσης ανοιγμάτων έναντι του Caisse des dépôts et consignations (Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, στο εξής: CDC) προκειμένου να μην επιτρέψει την εξαίρεση του συνόλου των ανοιγμάτων της Crédit Lyonnais (στο εξής: LCL) έναντι του CDC από τον δείκτη μόχλευσής της, επιβάλλει στην LCL απαίτηση προληπτικής εποπτείας λόγω συγκέντρωσης ανοιγμάτων έναντι κρατικών φορέων την οποία το άρθρο 400, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 575/2013 δεν της επιτρέπει να επιβάλει και χρησιμοποιεί τις εξουσίες που της παρέχει το άρθρο 429, παράγραφος 14, του ίδιου κανονισμού για σκοπούς άλλους από αυτούς που προβλέπει το άρθρο αυτό.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η ΕΚΤ υπέπεσε σε πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως εμμένοντας στη μη λήψη υπόψη των ειδικών χαρακτηριστικών των ρυθμιζόμενων καταθέσεων ταμιευτηρίου, παραβαίνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την υποχρέωση που υπέχει να εξετάζει, με επιμέλεια και αμεροληψία, το σύνολο των κρίσιμων στοιχείων της υπόθεσης και να συνάγει τα επιβεβλημένα συμπεράσματα. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι πράττοντας τούτο η ΕΚΤ υποπίπτει και σε πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως των προληπτικών κινδύνων που αφορούν τις ρυθμιζόμενες καταθέσεις ταμιευτηρίου.