ISSN 1725-2415 |
||
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 80E |
|
Έκδοση στην ελληνική γλώσσα |
Ανακοινώσεις και Πληροφορίες |
49ό έτος |
Ανακοίνωση αριθ |
Περιεχόμενα |
Σελίδα |
|
I Ανακοινώσεις |
|
|
Συμβούλιο |
|
2006/C 080E/1 |
||
2006/C 080E/2 |
||
2006/C 080E/3 |
||
EL |
|
I Ανακοινώσεις
Συμβούλιο
4.4.2006 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
CE 80/1 |
ΚΟΙΝΗ ΘΕΣΗ (ΕΚ) αριθ. 1/2006
που καθορίστηκε από το Συμβούλιο την 1η Δεκεμβρίου 2005
για την έκδοση της απόφασης αριθ. …/2006/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της …, για τον καθορισμό προσανατολισμών σχετικά με τα διευρωπαϊκά δίκτυα στον τομέα της ενέργειας και την κατάργηση της απόφασης 96/391/ΕΚ του Συμβουλίου και της απόφασης αριθ. 1229/2003/ΕΚ
(2006/C 80 E/01)
ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,
Έχοντας υπόψη:
τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 156,
την πρόταση της Επιτροπής,
τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1),
Αφού ζήτησαν τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών,
Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 251 της συνθήκης (2).
Εκτιμώντας τα ακόλουθα:
(1) |
Κατόπιν της έκδοσης της απόφασης αριθ. 1229/2003/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2003, για τον καθορισμό συνόλου προσανατολισμών σχετικά με τα διευρωπαϊκά δίκτυα στον τομέα της ενέργειας (3), ανέκυψε η ανάγκη να ενταχθούν πλήρως στους προσανατολισμούς αυτούς τα νέα κράτη μέλη, οι προσχωρούσες και οι υποψήφιες χώρες και να προσαρμοσθούν περαιτέρω, εφόσον απαιτείται, οι προσανατολισμοί αυτοί στη νέα πολιτική «γειτονίας» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. |
(2) |
Οι προτεραιότητες για τα διευρωπαϊκά δίκτυα ενέργειας απορρέουν από τη δημιουργία πιο ανοικτής και ανταγωνιστικής εσωτερικής αγοράς ενέργειας, κατ' εφαρμογή της οδηγίας 2003/54/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2003, σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας (4), και της οδηγίας 2003/55/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2003, σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά φυσικού αερίου (5). Οι προτεραιότητες αυτές ακολουθούν τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Στοκχόλμης της 23ης και 24ης Μαρτίου 2001 σχετικά με την ανάπτυξη των αναγκαίων υποδομών για τη λειτουργία της αγοράς ενέργειας. Θα πρέπει να καταβληθούν ιδιαίτερες προσπάθειες ώστε να επιτευχθεί ο στόχος για μεγαλύτερη χρήση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που θα συμβάλει στην προαγωγή της πολιτικής βιώσιμης ανάπτυξης. Αυτό θα πρέπει, ωστόσο, να επιτευχθεί χωρίς δυσανάλογη διαταραχή της κανονικής ισορροπίας της αγοράς. Θα πρέπει επίσης να ληφθούν πλήρως υπόψη οι στόχοι της κοινοτικής πολιτικής μεταφορών και ειδικά η μείωση της οδικής κυκλοφορίας με τη χρήση αγωγών. |
(3) |
Η παρούσα απόφαση συμβάλει στην επίτευξη του στόχου για το επίπεδο ηλεκτρικής διασύνδεσης μεταξύ των κρατών μελών, ο οποίος συμφωνήθηκε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Βαρκελώνης της 15ης και 16ης Μαρτίου 2002, βελτιώνοντας έτσι την αξιοπιστία και ακεραιότητα του δικτύου και εξασφαλίζοντας ότι υπάρχει ασφάλεια του εφοδιασμού και ότι η εσωτερική αγορά λειτουργεί ορθώς. |
(4) |
Κατά κανόνα, η κατασκευή και η συντήρηση των υποδομών ενέργειας θα πρέπει να υπόκεινται στις αρχές της αγοράς. Αυτό συνάδει με τους κοινούς κανόνες για την ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς ενέργειας και με τους κοινούς κανόνες της νομοθεσίας περί ανταγωνισμού που αποσκοπούν στη δημιουργία μιας πιο ανοικτής και ανταγωνιστικής εσωτερικής αγοράς ενέργειας. Η κοινοτική οικονομική ενίσχυση για κατασκευή και συντήρηση, θα πρέπει, επομένως, να παρέχεται όλως εξαιρετικώς. Οι εν λόγω εξαιρέσεις θα πρέπει να αιτιολογούνται δεόντως. |
(5) |
Η κατασκευή και συντήρηση των υποδομών ενέργειας θα πρέπει να εξασφαλίζουν την αποτελεσματική λειτουργία της εσωτερικής αγοράς ενέργειας, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη τις υφιστάμενες διαδικασίες διαβουλεύσεων με τους θιγόμενους, χωρίς απόκλιση από τα στρατηγικά κριτήρια και, εφόσον ενδείκνυται, από τα κριτήρια παροχής καθολικής υπηρεσίας και τις υποχρεώσεις κοινής ωφέλειας. |
(6) |
Λόγω των ενδεχομένων συνεργειών μεταξύ των δικτύων φυσικού αερίου και των δικτύων ολεφινών, θα πρέπει να δίδεται η δέουσα προσοχή στην ανάπτυξη και ολοκλήρωση των δικτύων ολεφινών ώστε να ικανοποιούνται οι ανάγκες κατανάλωσης αερίων ολεφινών της κοινοτικής βιομηχανίας. |
(7) |
Οι προτεραιότητες για τα διευρωπαϊκά δίκτυα ενέργειας προκύπτουν επίσης από την αυξανόμενη σπουδαιότητα των διευρωπαϊκών ενεργειακών δικτύων για τη διασφάλιση και τη διαφοροποίηση του κοινοτικού ενεργειακού εφοδιασμού, με την ενσωμάτωση των ενεργειακών δικτύων των νέων κρατών μελών και των προσχωρουσών και υποψηφίων χωρών, και την εξασφάλιση της συντονισμένης λειτουργίας των δικτύων ενέργειας στην Κοινότητα και τις γειτονικές χώρες έπειτα από συνεννόηση με τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη. Όντως, οι χώρες που γειτονεύουν με την Κοινότητα διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στην ενεργειακή πολιτική της Κοινότητας. Καλύπτουν σημαντικό μέρος των απαιτήσεων της Κοινότητας σε φυσικό αέριο, αποτελούν ζωτικής σημασίας εταίρους για τη διαμετακόμιση της πρωτογενούς ενέργειας προς την Κοινότητα και θα καταστούν σταδιακά σημαντικότεροι παράγοντες στις εσωτερικές αγορές φυσικού αερίου και ηλεκτρισμού της Κοινότητας. |
(8) |
Μεταξύ των έργων που σχετίζονται με τα διευρωπαϊκά δίκτυα ενέργειας, είναι αναγκαίο να προβληθούν τα έργα προτεραιότητας που έχουν ιδιαίτερη σημασία για τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς ενέργειας ή την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού. |
(9) |
Η διαδικασία προσδιορισμού των έργων κοινού ενδιαφέροντος στο πλαίσιο των διευρωπαϊκών δικτύων ενέργειας θα πρέπει να εξασφαλίζει την ομαλή εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2236/95 του Συμβουλίου, της 18ης Σεπτεμβρίου 1995, περί καθορισμού των γενικών κανόνων για τη χορήγηση κοινοτικής ενίσχυσης στον τομέα των διευρωπαϊκών δικτύων (6). Η διαδικασία αυτή θα πρέπει να διακρίνεται σε δύο επίπεδα: το πρώτο είναι, το επίπεδο του καθορισμού περιορισμένου αριθμού κριτηρίων προσδιορισμού των εν λόγω έργων και το δεύτερο, το επίπεδο της λεπτομερούς περιγραφής των έργων, που αναφέρεται ως «περιγραφή». |
(10) |
Θα πρέπει να δίδεται προτεραιότητα χρηματοδότησης βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2236/95 σε σχέδια ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος, π.χ. σχέδια κοινού ενδιαφέροντος που αναφέρονται στην παρούσα απόφαση και περιλαμβάνονται στους άξονες έργων προτεραιότητας που αναφέρονται στην παρούσα απόφαση. |
(11) |
Κατά την υποβολή σχεδίων στο πλαίσιο των σχετικών κοινοτικών χρηματοδοτικών μέσων, τα κράτη μέλη θα πρέπει να δίδουν τη δέουσα προτεραιότητα σε έργα που καλύπτονται από το παράρτημα Ι και πληρούν τα κριτήρια της παρούσας απόφασης. |
(12) |
Οι περιγραφές των έργων παρέχονται ενδεικτικώς διότι είναι δυνατόν να μεταβληθούν. Η Επιτροπή θα πρέπει, ως εκ τούτου, να διαθέτει την εξουσία της προσαρμογής τους στα τρέχοντα δεδομένα. Δεδομένου ότι τα έργα ενδέχεται να έχουν σοβαρές πολιτικές, περιβαλλοντικές και οικονομικές επιπτώσεις, είναι σημαντικό να εξευρίσκεται η κατάλληλη ισορροπία μεταξύ νομοθετικής εποπτείας και ευελιξίας κατά τον προσδιορισμό των έργων που πληρούν τις προϋποθέσεις για πιθανή κοινοτική στήριξη. |
(13) |
Εφόσον για ορισμένα έργα προτεραιότητας ή τμήματα έργων προτεραιότητας ή ομάδες έργων προτεραιότητας απαιτείται να βελτιωθεί η προετοιμασία και η υλοποίησή τους κατά τη διάρκεια των εν λόγω έργων προτεραιότητας, η Επιτροπή, σε συνεννόηση με τα ενεχόμενα κράτη μέλη, θα πρέπει να εξασφαλίζει και να συντονίζει τη συνεργασία με τους χρήστες και τους φορείς εκμετάλλευσης ώστε να επιτυγχάνεται η αναγκαία παρακολούθηση προκειμένου η Κοινότητα να ενημερώνεται περί της επιτελουμένης προόδου. Για να το πράξει αυτό, η Επιτροπή θα πρέπει να διαβουλεύεται με τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη, τους φορείς εκμετάλλευσης, τους χρήστες, τις περιφερειακές και τοπικές αρχές και τους εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών προκειμένου να έχει πλήρη γνώση της ζήτησης υπηρεσιών μεταφοράς ενέργειας, των δεσμεύσεων και των παραμέτρων υπηρεσίας που απαιτούνται για τη βελτίωση της χρήσης των εν λόγω υποδομών. |
(14) |
Τα κράτη μέλη θα πρέπει να κληθούν να συντονίσουν την υλοποίηση ορισμένων έργων, ιδίως των διασυνοριακών έργων ή τμημάτων διασυνοριακών έργων. |
(15) |
Θα πρέπει να δημιουργηθεί ευνοϊκότερο πλαίσιο για την ανάπτυξη και κατασκευή διευρωπαϊκών δικτύων ενέργειας, κυρίως με παροχή κινήτρων για τεχνική συνεργασία μεταξύ των φορέων που ευθύνονται για τα δίκτυα, με διευκόλυνση της διεκπεραίωσης των διαδικασιών χορήγησης αδείας που εφαρμόζονται για έργα δικτύων στα κράτη μέλη, προκειμένου να μειωθούν οι καθυστερήσεις, και με την κατάλληλη κινητοποίηση των Ταμείων, μέσων και προγραμμάτων χρηματοδότησης της Κοινότητας που είναι διαθέσιμα για σχέδια δικτύων. Η Κοινότητα θα πρέπει να στηρίξει τα μέτρα των κρατών μελών προς επίτευξη αυτού του στόχου. |
(16) |
Δεδομένου ότι κονδύλια που χορηγούνται στα διευρωπαϊκά δίκτυα στον τομέα της ενέργειας προορίζονται κυρίως για τη χρηματοδότηση μελετών σκοπιμότητας, είναι τα κοινοτικά διαρθρωτικά Ταμεία, τα προγράμματα χρηματοδότησης και τα μέσα αυτά που θα μπορούσαν, αν χρειασθεί, να χρηματοδοτήσουν τα δίκτυα διασύνδεσης, ιδίως τα διαπεριφερειακά. |
(17) |
Τα έργα κοινού ενδιαφέροντος, οι προδιαγραφές τους και τα έργα προτεραιότητας θα πρέπει να προσδιορίζονται με την επιφύλαξη των αποτελεσμάτων αξιολόγησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των έργων, των σχεδίων ή των προγραμμάτων. |
(18) |
Τα αναγκαία μέτρα για την εφαρμογή της παρούσας απόφασης θα πρέπει να θεσπισθούν σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (7). |
(19) |
Η Επιτροπή θα πρέπει να συντάσσει περιοδικά έκθεση σχετικά με την υλοποίηση της παρούσας απόφασης. |
(20) |
Δεδομένου ότι η παρούσα απόφαση καλύπτει το ίδιο θέμα και το ίδιο πεδίο εφαρμογής με την απόφαση 96/391/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Μαρτίου 1996, περί συνόλου δράσεων προς διαμόρφωση ευνοϊκότερου πλαισίου για την ανάπτυξη των διευρωπαϊκών δικτύων στον τομέα της ενέργειας (8), και την απόφαση αριθ. 1229/2003/ΕΚ, οι δύο αυτές αποφάσεις θα πρέπει να καταργηθούν, |
ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:
Άρθρο 1
Αντικείμενο
Η παρούσα απόφαση ορίζει τη φύση και το πεδίο εφαρμογής της κοινοτικής δράσης σχετικά με τον καθορισμό προσανατολισμών στον τομέα των διευρωπαϊκών δικτύων ενέργειας. Καθορίζει σύνολο προσανατολισμών οι οποίοι καλύπτουν τους στόχους, τις προτεραιότητες και τις γενικές γραμμές δράσης της Κοινότητας στον τομέα των διευρωπαϊκών δικτύων ενέργειας. Οι προσανατολισμοί αυτοί προσδιορίζουν έργα κοινού ενδιαφέροντος, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που έχουν προτεραιότητα, μεταξύ των διευρωπαϊκών δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας και αερίου.
Άρθρο 2
Πεδίο εφαρμογής
Η παρούσα απόφαση εφαρμόζεται:
1. |
Όσον αφορά τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας:
|
2. |
όσον αφορά τα δίκτυα αερίου (που μεταφέρουν φυσικό αέριο ή αέριες ολεφίνες):
|
Άρθρο 3
Στόχοι
Η Κοινότητα προωθεί τη διασύνδεση, τη διαλειτουργικότητα και την ανάπτυξη των διευρωπαϊκών δικτύων ενέργειας, καθώς και την πρόσβαση στα δίκτυα αυτά, σύμφωνα με το ισχύον κοινοτικό δίκαιο, προκειμένου:
α) |
Να ενθαρρύνεται η αποτελεσματική λειτουργία και ανάπτυξη της εσωτερικής αγοράς γενικότερα και της εσωτερικής αγοράς στον τομέα ενέργειας ειδικότερα, με ταυτόχρονη ενθάρρυνση της ορθολογικής παραγωγής, μεταφοράς, διανομής και χρησιμοποίησης των ενεργειακών πόρων καθώς και της αξιοποίησης και σύνδεσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, με σκοπό τη μείωση του κόστους της ενέργειας για τους καταναλωτές και τη συμβολή στη διαφοροποίηση των ενεργειακών πηγών· |
β) |
να διευκολύνεται η ανάπτυξη και να περιορισθεί η απομόνωση των μειονεκτικών και νησιωτικών περιοχών της Κοινότητας και να ενισχυθεί, ως εκ τούτου, η οικονομική και κοινωνική συνοχή· |
γ) |
να ενισχυθεί η ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού, παραδείγματος χάριν μέσω της ενίσχυσης των σχέσεων με τρίτες χώρες στον τομέα της ενέργειας, προς το αμοιβαίο συμφέρον όλων των ενδιαφερόμενων μερών, ιδίως στο πλαίσιο της συνθήκης για το Χάρτη Ενέργειας καθώς και των συμφωνιών συνεργασίας που έχει συνάψει η Κοινότητα· |
δ) |
να υπάρξει συμβολή στη βιώσιμη ανάπτυξη και προστασία του περιβάλλοντος, μεταξύ άλλων με ανανεώσιμες ενέργειες και με μείωση των περιβαλλοντικών κινδύνων που συνδέονται με τη μεταφορά και τη διαμετακόμιση ενέργειας. |
Άρθρο 4
Προτεραιότητες δράσης
Οι προτεραιότητες της κοινοτικής δράσης στον τομέα των διευρωπαϊκών δικτύων ενέργειας είναι συμβατές με τη βιώσιμη ανάπτυξη και είναι οι ακόλουθες:
1. |
Για αμφότερα τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας και αερίου:
|
2. |
για τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας:
|
3. |
για τα δίκτυα αερίου:
|
Άρθρο 5
Άξονες δράσης
Οι γενικοί άξονες δράσης της Κοινότητας στον τομέα των διευρωπαϊκών δικτύων ενέργειας είναι οι ακόλουθοι:
α) |
ο προσδιορισμός των έργων κοινού ενδιαφέροντος που αναφέρονται στο άρθρο 6· |
β) |
η διαμόρφωση ευνοϊκότερου πλαισίου για την ανάπτυξη των δικτύων αυτών. |
Άρθρο 6
Έργα κοινού ενδιαφέροντος
1. Τα γενικά κριτήρια που πρέπει να εφαρμόζονται όταν λαμβάνεται απόφαση για προσδιορισμό, τροποποιήσεις, προδιαγραφές ή αιτήσεις προσαρμογής στα τρέχοντα δεδομένα έργων κοινού ενδιαφέροντος είναι τα ακόλουθα:
α) |
τα έργα να εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 2· |
β) |
τα έργα να ανταποκρίνονται στους στόχους και τις προτεραιότητες δράσης των άρθρων 3 και 4, αντιστοίχως· |
γ) |
τα έργα να παρουσιάζουν δυναμικό οικονομικής βιωσιμότητας. |
Η αξιολόγηση της οικονομικής βιωσιμότητας βασίζεται σε ανάλυση κόστους/οφέλους, η οποία λαμβάνει υπόψη όλο το κόστος και όλα τα οφέλη, συμπεριλαμβανομένων των μεσοπρόθεσμων ή/και μακροπρόθεσμων, που συνδέονται με τις περιβαλλοντικές πτυχές, την ασφάλεια του εφοδιασμού και τη συμβολή στην οικονομική και κοινωνική συνοχή. Έργα κοινού ενδιαφέροντος τα οποία σχετίζονται με την επικράτεια κράτους μέλους απαιτούν την έγκριση του συγκεκριμένου κράτους μέλους.
2. Πρόσθετα κριτήρια για τον προσδιορισμό έργων κοινού ενδιαφέροντος παρατίθενται στο παράρτημα ΙΙ. Οι τυχόν αλλαγές στα πρόσθετα κριτήρια για τον προσδιορισμό έργων κοινού ενδιαφέροντος που παρατίθενται στο παράρτημα ΙΙ αποφασίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 251 της συνθήκης.
3. Μόνον τα έργα που απαριθμούνται στο παράρτημα ΙΙΙ τα οποία πληρούν τα κριτήρια που καθορίζονται στην παράγραφο 1 και εκείνα που παρατίθενται στο παράρτημα ΙΙ είναι επιλέξιμα για την κοινοτική χρηματοδοτική ενίσχυση, η οποία προβλέπεται δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2236/95.
4. Οι ενδεικτικές προδιαγραφές έργου, που περιλαμβάνουν τη λεπτομερή περιγραφή των έργων και, όπου απαιτείται, τις γεωγραφικές τους παραμέτρους, παρατίθενται στο παράρτημα ΙΙΙ. Οι προδιαγραφές αυτές προσαρμόζονται στα τρέχοντα δεδομένα σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 11 παράγραφος 2. Οι προσαρμογές στα τρέχοντα δεδομένα είναι τεχνικής φύσεως και πρέπει να περιορίζονται μόνον σε τεχνικές αλλαγές των έργων ή στην τροποποίηση μέρους της προβλεπόμενης όδευσης, ή στην περιορισμένη προσαρμογή της θέσης του έργου.
5. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν κάθε μέτρο που κρίνουν αναγκαίο για να διευκολυνθεί και να επισπευσθεί η ολοκλήρωση των έργων κοινού ενδιαφέροντος και να μειωθούν στο ελάχιστο οι καθυστερήσεις, τηρουμένης πάντοτε της κοινοτικής νομοθεσίας και των διεθνών συμβάσεων σε θέματα περιβάλλοντος. Ιδίως, οι αναγκαίες διαδικασίες χορήγησης αδειών ολοκληρώνονται τάχιστα.
6. Όταν ορισμένα τμήματα έργων κοινού ενδιαφέροντος βρίσκονται εντός του εδάφους τρίτων χωρών, η Επιτροπή μπορεί, εφόσον συμφωνούν τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη, να υποβάλλει προτάσεις, ενδεχομένως στο πλαίσιο της διαχείρισης συμφωνιών της Κοινότητας με αυτές τις τρίτες χώρες και σύμφωνα με τη συνθήκη για το Χάρτη Ενέργειας και άλλες πολυμερείς συμφωνίες όσον αφορά τις τρίτες χώρες που είναι Μέρη της εν λόγω συνθήκης, προκειμένου τα έργα αυτά να αναγνωρισθούν επίσης από τις ενδιαφερόμενες τρίτες χώρες ως αμοιβαίου ενδιαφέροντος ώστε να διευκολυνθεί η υλοποίησή τους.
Άρθρο 7
Έργα προτεραιότητας
1. Τα έργα κοινού ενδιαφέροντος που αναφέρονται στο άρθρο 6, παράγραφος 3 και καλύπτονται από τους άξονες για έργα προτεραιότητας του παραρτήματος Ι, έχουν προτεραιότητα όσον αφορά την κοινοτική χρηματοδοτική ενίσχυση που χορηγείται δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2236/95. Οι τροποποιήσεις του παραρτήματος Ι αποφασίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 251 της συνθήκης.
2. |
|
3. Τα έργα προτεραιότητας πρέπει να είναι συμβατά με τη βιώσιμη ανάπτυξη και να πληρούν τα ακόλουθα κριτήρια:
α) |
να έχουν σημαντική επίδραση στην ανταγωνιστική λειτουργία της εσωτερικής αγοράς ενέργειας· ή/και |
β) |
να ενισχύουν την ασφάλεια του εφοδιασμού στην Κοινότητα· ή/και |
γ) |
να έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση της χρήσης ανανεώσιμης ενέργειας. |
Άρθρο 8
Ευνοϊκότερο πλαίσιο
1. Προκειμένου να συμβάλλει στη δημιουργία ευνοϊκότερου πλαισίου για την ανάπτυξη των διευρωπαϊκών δικτύων ενέργειας και τη διαλειτουργικότητά τους, η Κοινότητα λαμβάνει υπόψη τις προσπάθειες των κρατών μελών στην κατεύθυνση του στόχου αυτού, αποδίδει ύψιστη σημασία στα ακόλουθα μέτρα και τα προωθεί ανάλογα με τις ανάγκες:
α) |
τεχνική συνεργασία μεταξύ των φορέων που είναι αρμόδιοι για τα διευρωπαϊκά δίκτυα ενέργειας, ιδίως για τη σωστή λειτουργία των συνδέσεων που αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙ, σημεία 1, 2 και 7· |
β) |
διευκόλυνση της ολοκλήρωσης των διαδικασιών χορήγησης αδειών για έργα διευρωπαϊκών δικτύων ενέργειας ώστε να μειωθούν οι καθυστερήσεις· |
γ) |
παροχή ενίσχυσης στα έργα κοινού ενδιαφέροντος από τα κοινοτικά Ταμεία, μέσα και προγράμματα χρηματοδότησης που εφαρμόζονται για τα δίκτυα αυτά. |
2. Η Επιτροπή, σε στενή συνεργασία με τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη, αναλαμβάνει κάθε πρωτοβουλία για την προώθηση του συντονισμού των δραστηριοτήτων που αναφέρονται στην παράγραφο 1.
3. Τα μέτρα που απαιτούνται για την υλοποίηση των δραστηριοτήτων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχεία α) και β), αποφασίζονται από την Επιτροπή σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 11 παράγραφος 2.
Άρθρο 9
Επίδραση στον ανταγωνισμό
Κατά την εξέταση των έργων, λαμβάνεται υπόψη η επίδρασή τους στον ανταγωνισμό και στην ασφάλεια του εφοδιασμού. Η ιδιωτική χρηματοδότηση ή η χρηματοδότηση από τους ενδιαφερόμενους οικονομικούς φορείς αποτελεί την κυριότερη πηγή χρηματοδότησης και ενθαρρύνεται. Αποφεύγεται κάθε στρέβλωση του ανταγωνισμού μεταξύ φορέων που δραστηριοποιούνται στην αγορά, σύμφωνα με τις διατάξεις της συνθήκης.
Άρθρο 10
Περιορισμοί
1. Η παρούσα απόφαση δεν προδικάζει χρηματοδοτικές δεσμεύσεις οι οποίες έχουν αναληφθεί από κράτος μέλος ή την Κοινότητα.
2. Η παρούσα απόφαση δεν προδικάζει τα αποτελέσματα της αξιολόγησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των έργων, σχεδίων ή προγραμμάτων με τα οποία καθορίζεται το μελλοντικό πλαίσιο χορήγησης αδειών για τα εν λόγω έργα. Τα αποτελέσματα των αξιολογήσεων περιβαλλοντικών επιπτώσεων, όταν απαιτείται αξιολόγηση σύμφωνα με τη σχετική κοινοτική νομοθεσία, λαμβάνονται υπόψη πριν ληφθεί πραγματικά η απόφαση εκτέλεσης των έργων, σύμφωνα με τη σχετική κοινοτική νομοθεσία.
Άρθρο 11
Διαδικασία επιτροπής
1. Η Επιτροπή επικουρείται από επιτροπή.
2. Οσάκις γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζονται τα άρθρα 5 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ, τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 8 αυτής.
Η προθεσμία που προβλέπει το άρθρο 5 παράγραφος 6 της απόφασης 1999/468/ΕΚ ορίζεται τρίμηνη.
3. Η επιτροπή θεσπίζει τον εσωτερικό της κανονισμό.
Άρθρο 12
Έκθεση
Η Επιτροπή συντάσσει έκθεση ανά διετία σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας απόφασης, την οποία υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών.
Στην έκθεση αυτή, δίδεται έμφαση στην υλοποίηση και την πρόοδο της εκτέλεσης έργων προτεραιότητας, που αφορούν διασυνοριακές συνδέσεις, όπως αναφέρεται στο παράρτημα ΙΙ, σημεία 2, 4 και 7, καθώς και στις λεπτομέρειες της χρηματοδότησής τους, ιδιαίτερα όσον αφορά τη διάθεση κοινοτικών κονδυλίων.
Άρθρο 13
Κατάργηση
Η απόφαση 96/391/ΕΚ και η απόφαση αριθ. 1229/2003/ΕΚ καταργούνται.
Άρθρο 14
Έναρξη ισχύος
Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Άρθρο 15
Αποδέκτες
Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στα κράτη μέλη.
.. .
Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Ο Πρόεδρος
Για το Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος
(1) EE C 241 της 28.9.2004, σ. 17.
(2) Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 7ης Ιουνίου 2005 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).
(3) ΕΕ L 176 της 15.7.2003, σ. 11.
(4) ΕΕ L 176 της 15.7.2003, σ. 37· οδηγία όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 2004/85/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 236 της 7.7.2004, σ. 10).
(5) ΕΕ L 176 της 15.7.2003, σ. 57.
(6) ΕΕ L 228 της 23.9.1995, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 807/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 143 της 30.4.2004, σ. 46).
(7) ΕΕ L 184 της 17.7.1999, σ. 23.
(8) ΕΕ L 161 της 29.6.1996, σ. 154.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I
ΔΙΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΔΙΚΤΥΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
Άξονες για τα έργα προτεραιότητας, όπως ορίζονται στο άρθρο 7
Απαριθμούνται τα έργα προτεραιότητας που περιλαμβάνονται σε κάθε άξονα
ΔΙΚΤΥΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
EL.1. |
Γαλλία — Βέλγιο — Κάτω Χώρες — Γερμανία: ενίσχυση των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας για την επίλυση των προβλημάτων υπερφόρτισης κατά τη ροή ηλεκτρικής ενέργειας μέσω των κρατών της Benelux. Περιλαμβανόμενα έργα προτεραιότητας:
|
||||||||||||||||||
EL.2. |
Σύνορα της Ιταλίας με τη Γαλλία, την Αυστρία, τη Σλοβενία και την Ελβετία: αύξηση της δυναμικότητας διασύνδεσης των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας. Περιλαμβανόμενα έργα προτεραιότητας:
|
||||||||||||||||||
EL.3. |
Γαλλία — Ισπανία — Πορτογαλία: αύξηση της δυναμικότητας διασύνδεσης των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας μεταξύ των χωρών αυτών και για την Ιβηρική χερσόνησο και ανάπτυξη των δικτύων στις νησιωτικές περιοχές. Περιλαμβανόμενα έργα προτεραιότητας:
|
||||||||||||||||||
EL.4. |
Ελλάδα — Βαλκανικές χώρες — σύστημα UCTE: ανάπτυξη της υποδομής ηλεκτρικής ενέργειας για τη σύνδεση της Ελλάδας με το σύστημα UCTE και για την επίτευξη της ανάπτυξης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Περιλαμβανόμενα έργα προτεραιότητας:
|
||||||||||||||||||
EL.5. |
Ηνωμένο Βασίλειο — Ηπειρωτική Ευρώπη και Βόρεια Ευρώπη: δημιουργία/αύξηση της δυναμικότητας διασύνδεσης των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας και ενδεχόμενη ένταξη υπεράκτιας αιολικής ενέργειας Περιλαμβανόμενα έργα προτεραιότητας:
|
||||||||||||||||||
EL.6. |
Ιρλανδία — Ηνωμένο Βασίλειο: αύξηση της δυναμικότητας διασύνδεσης των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας και ενδεχόμενη ένταξη υπεράκτιας αιολικής ενέργειας. Περιλαμβανόμενα έργα προτεραιότητας:
|
||||||||||||||||||
EL.7. |
Δανία — Γερμανία — Δακτύλιος Βαλτικής (συμπεριλαμβανομένων Νορβηγίας — Σουηδίας — Φινλανδίας — Δανίας — Γερμανίας — Πολωνίας — Βαλτικών Κρατών — Ρωσίας): αύξηση της δυναμικότητας διασύνδεσης των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας και ενδεχόμενη ένταξη της υπεράκτιας αιολικής ενέργειας. Περιλαμβανόμενα έργα προτεραιότητας:
|
||||||||||||||||||
EL.8. |
Γερμανία — Πολωνία — Τσεχική Δημοκρατία — Σλοβακία — Αυστρία — Ουγγαρία –Σλοβενία: αύξηση της δυναμικότητας διασύνδεσης των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας Περιλαμβανόμενα έργα προτεραιότητας:
|
||||||||||||||||||
EL.9. |
Κράτη μέλη της Μεσογείου — Δακτύλιος Ηλεκτρικής Ενέργειας Μεσογείου: αύξηση της δυναμικότητας διασύνδεσης των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας μεταξύ των κρατών μελών της Μεσογείου και Μαρόκου — Αλγερίας — Τυνησίας — Λιβύης — Αιγύπτου — Χωρών της Εγγύς Ανατολής — Τουρκίας Περιλαμβανόμενα έργα προτεραιότητας:
|
ΔΙΚΤΥΑ ΑΕΡΙΟΥ
NG.1. |
Ηνωμένο Βασίλειο — Βόρεια Ηπειρωτική Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων των Κάτω Χωρών, του Βελγίου, της Δανίας, της Σουηδίας και της Γερμανίας — Πολωνίας — Λιθουανίας — Λεττονίας — Εσθονίας — Φινλανδίας — Ρωσίας: αγωγοί αερίου που συνδέουν ορισμένες από τις κύριες πηγές εφοδιασμού αερίου της Ευρώπης, βελτιώνουν τη διαλειτουργικότητα του δικτύου και αυξάνουν την ασφάλεια του εφοδιασμού, συμπεριλαμβανομένων αγωγών φυσικού αερίου μέσω της υπερακτίας οδού από τη Ρωσία στην ΕΕ και της επίγειας οδού από τη Ρωσία στην Πολωνία και Γερμανία, νέων κατασκευών αγωγών και αυξήσεων της δυναμικότητας του δικτύου, κατασκευή νέων αγωγών και αύξηση της δυναμικότητας του δικτύου στη Γερμανία, τη Δανία και τη Σουηδία, και μεταξύ των εν λόγω χωρών, καθώς και στην Πολωνία, την Τσεχική Δημοκρατία, τη Σλοβακία, τη Γερμανία και την Αυστρία, και μεταξύ των εν λόγω χωρών. Περιλαμβανόμενα έργα προτεραιότητας:
|
||||||||
NG.2. |
Αλγερία — Ισπανία — Ιταλία — Γαλλία — Βόρεια Ηπειρωτική Ευρώπη: κατασκευή νέων αγωγών φυσικού αερίου από την Αλγερία προς την Ισπανία, Γαλλία και Ιταλία, και αύξηση της δυναμικότητας των δικτύων εντός και μεταξύ Ισπανίας, Γαλλίας και Ιταλίας. Περιλαμβανόμενα έργα προτεραιότητας:
|
||||||||
NG.3. |
Χώρες της Κασπίας — Μέση Ανατολή — Ευρωπαϊκή Ένωση: Νέα δίκτυα αγωγών για τη μεταφορά φυσικού αερίου από νέα κοιτάσματα προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, συμπεριλαμβανομένων των αγωγών φυσικού αερίου Τουρκίας — Ελλάδας, Ελλάδας — Ιταλίας, Τουρκίας — Αυστρίας, και Ελλάδας — Σλοβενίας — Αυστρίας (μέσω Δυτικών Βαλκανίων). Περιλαμβανόμενα έργα προτεραιότητας:
|
||||||||
NG.4. |
Τερματικοί σταθμοί υγροποιημένου φυσικού αερίου (ΥΦΑ) στο Βέλγιο, τη Γαλλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ιταλία, την Ελλάδα, την Κύπρο και την Πολωνία: διαφοροποίηση των πηγών εφοδιασμού και των σημείων εισόδου, συμπεριλαμβανομένων των συνδέσεων των τερματικών σταθμών ΥΦΑ με το δίκτυο μεταφοράς. |
||||||||
NG.5. |
Υπόγειες αποθήκες φυσικού αερίου στην Ισπανία, την Πορτογαλία, τη Γαλλία, την Ιταλία, την Ελλάδα και την Περιοχή της Βαλτικής: αύξηση της δυναμικότητας στην Ισπανία, τη Γαλλία, την Ιταλία και την περιοχή της Βαλτικής και κατασκευή των πρώτων εγκαταστάσεων στην Πορτογαλία, την Ελλάδα και την Λιθουανία. |
||||||||
NG.6. |
Κράτη μέλη στη Μεσόγειο — Δακτύλιος Αερίου Ανατολικής Μεσογείου: Εγκατάσταση και αύξηση της δυναμικότητας των αγωγών φυσικού αερίου μεταξύ των κρατών μελών της Μεσογείου και Λιβύης — Αιγύπτου — Ιορδανίας — Συρίας — Τουρκίας. Περιλαμβανόμενα έργα προτεραιότητας:
|
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II
ΔΙΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΔΙΚΤΥΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
Συμπληρωματικά κριτήρια για τον προσδιορισμό των έργων κοινού ενδιαφέροντος που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 2
ΔΙΚΤΥΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
1. |
Ανάπτυξη δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας στις νησιωτικές, απομονωμένες, απόκεντρες και εξόχως απόκεντρες περιοχές, με ταυτόχρονη προώθηση της διαφοροποίησης των πηγών ενέργειας και ενίσχυση της χρήσης ανανεώσιμης ενέργειας, καθώς και, κατά περίπτωση, της σύνδεσης των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας αυτών των περιοχών:
|
2. |
Ανάπτυξη των συνδέσεων ηλεκτρικής ενέργειας μεταξύ των κρατών μελών οι οποίες απαιτούνται για τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και για την εξασφάλιση της αξιόπιστης και ασφαλούς λειτουργίας των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας:
|
3. |
Ανάπτυξη των συνδέσεων ηλεκτρικής ενέργειας εντός των κρατών μελών, όπου είναι αναγκαίες για την αξιοποίηση των συνδέσεων μεταξύ των κρατών μελών, για τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς ή για τη σύνδεση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας
|
4. |
Ανάπτυξη των συνδέσεων ηλεκτρικής ενέργειας με κράτη που δεν είναι μέλη, ιδίως με τις υποψήφιες χώρες, συμβάλλοντας έτσι στη διαλειτουργικότητα, στην αξιόπιστη και ασφαλή λειτουργία των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας ή στον εφοδιασμό με ηλεκτρική ενέργεια στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Κοινότητας
|
5. |
Δράσεις με σκοπό τη βελτίωση της λειτουργίας των διασυνδεδεμένων δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας εντός της εσωτερικής αγοράς και, ιδίως, τον εντοπισμό των σημείων συμφόρησης και των ελλειπουσών ζεύξεων, την εκπόνηση λύσεων για την αντιμετώπιση των προβλημάτων υπερφόρτισης και την προσαρμογή των μεθόδων πρόβλεψης και εκμετάλλευσης των δικτύων ηλεκτρισμού:
|
ΔΙΚΤΥΑ ΑΕΡΙΟΥ
6. |
Εισαγωγή της χρησιμοποίησης του φυσικού αερίου σε νέες περιοχές, κυρίως στις νησιωτικές, απομονωμένες, απόκεντρες, και εξόχως απόκεντρες περιοχές και ανάπτυξη δικτύων φυσικού αερίου στις περιοχές αυτές:
|
7. |
Ανάπτυξη συνδέσεων φυσικού αερίου προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες της εσωτερικής αγοράς ή για να ενισχυθεί η ασφάλεια του εφοδιασμού, συμπεριλαμβανομένης και της σύνδεσης επί μέρους δικτύων φυσικού αερίου και αερίων ολεφίνης:
|
8. |
Ανάπτυξη της δυναμικότητας παραλαβής ΥΦΑ και αποθήκευσης φυσικού αερίου, που απαιτείται για την κάλυψη της ζήτησης, τον έλεγχο των συστημάτων εφοδιασμού αερίου, καθώς και για τη διαφοροποίηση των πηγών και των οδών εφοδιασμού:
|
9. |
Ανάπτυξη της δυναμικότητας μεταφοράς φυσικού αερίου (αγωγοί προσαγωγής φυσικού αερίου) που απαιτείται για την κάλυψη της ζήτησης, καθώς και για τη διαφοροποίηση του εφοδιασμού από εσωτερικές και εξωτερικές πηγές και των οδών εφοδιασμού:
|
10. |
Δράσεις για τη βελτίωση της λειτουργίας των διασυνδεδεμένων δικτύων φυσικού αερίου εντός της εσωτερικής αγοράς και των χωρών διέλευσης, και, ιδίως, για τον εντοπισμό των σημείων συμφόρησης και των ελλειπουσών ζεύξεων, την εκπόνηση λύσεων προς αντιμετώπιση των προβλημάτων υπερφόρτισης και την προσαρμογή των μεθόδων πρόβλεψης και εκμετάλλευσης των δικτύων φυσικού αερίου, κατά αποτελεσματικό και ασφαλή τρόπο.
|
11. |
Ανάπτυξη και ολοκλήρωση της δυναμικότητας στη μεταφορά αερίων ολεφίνης για την αντιμετώπιση της ζήτησης εντός της εσωτερικής αγοράς.
|
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III
ΔΙΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΔΙΚΤΥΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
Έργα κοινού ενδιαφέροντος και προδιαγραφές αυτών, που συνήθως προσδιορίζονται σύμφωνα με τα κριτήρια του παραρτήματος ΙΙ
ΔΙΚΤΥΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
1. Ανάπτυξη των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας σε απομονωμένες περιοχές
1.1. |
Υποθαλάσσιο καλώδιο Ιρλανδίας — Ουαλίας (UK) |
1.2. |
Σύνδεση των Κυκλάδων (EL) (στο Σύστημα Διασύνδεσης) |
1.3. |
Υποθαλάσσια καλωδιακή σύνδεση 30 kV μεταξύ των νησιών Faial, Pico και S. Jorge (Αζόρες, PT) |
1.4. |
Σύνδεση και ενίσχυση του δικτύου στην Terceira, Faial και S. Miguel (Αζόρες, PT) |
1.5. |
Σύνδεση και ενίσχυση του δικτύου στη Μαδέρα (PT) |
1.6. |
Υποθαλάσσιο καλώδιο Σαρδηνίας (ΙΤ) — Ηπειρωτικής Ιταλίας |
1.7. |
Υποθαλάσσιο καλώδιο Κορσικής (FR) — Ιταλίας |
1.8. |
Σύνδεση Ηπειρωτικής Ιταλίας — Σικελίας (ΙΤ): Διπλασιασμός της σύνδεσης Sorgente (ΙΤ) — Rizziconi (ΙΤ) |
1.9. |
Νέες συνδέσεις στις Βαλεαρίδες και τις Κανάριες Νήσους (ES) |
2. Ανάπτυξη των συνδέσεων ηλεκτρικής ενέργειας μεταξύ των κρατών μελών
2.1. |
Γραμμή Moulaine (FR) — Aubange (BE) |
2.2. |
Γραμμή Avelin (FR) — Avelgem (BE) |
2.3. |
Διασύνδεση Γερμανίας — Βελγίου |
2.4. |
Γραμμή Vigy (FR) — Marlenheim (FR) |
2.5. |
Γραμμή Vigy (FR) — Uchtelfangen (DΕ) |
2.6. |
Ρυθμιστής φάσης La Praz (FR) |
2.7. |
Περαιτέρω αύξηση της δυναμικότητας μέσω της υφισταμένης διασύνδεσης μμεταξύ Γαλλίας και Ιταλίας |
2.8. |
Νέα διασύνδεση μεταξύ Γαλλίας και Ιταλίας |
2.9. |
Νέα διασύνδεση Γαλλίας-Ισπανίας μέσω των Πυρηναίων |
2.10. |
Σύνδεση Ανατολικών Πυρηναίων μεταξύ Γαλλίας και Ισπανίας |
2.11. |
Συνδέσεις μεταξύ βόρειας Πορτογαλίας και βορειοδυτικής Ισπανίας |
2.12. |
Γραμμή Sines (PT) — Alqueva (PT) — Balboa (ES) |
2.13. |
Σύνδεση μεταξύ νότιας Πορτογαλίας και νοτιοδυτικής Ισπανίας |
2.14. |
Γραμμή Valdigem (PT) — Douro Internacional (PT) — Aldeadávila (ES) και εγκαταστάσεις «Douro Internacional» |
2.15. |
Συνδέσεις βορείως του κόλπου της Βοθνίας και υποθαλάσσιο καλώδιο Fennoscan μεταξύ Φινλανδίας και Σουηδίας |
2.16. |
Γραμμή Lienz (AT) — Cordignano (IT) |
2.17. |
Διασύνδεση Somplago (IT) — Würmbach (AT) |
2.18. |
Διασύνδεση Αυστρίας-Ιταλίας (Thaur-Brixen) μέσω της σιδηροδρομικής σήραγγας Brenner |
2.19. |
Σύνδεση μεταξύ Ιρλανδίας και Βόρειας Ιρλανδίας |
2.20. |
Γραμμή St. Peter (ΑT) — Isar (DΕ) |
2.21. |
Υποθαλάσσιο καλώδιο μεταξύ Νοτιοανατολικής Αγγλίας και κεντρικών Κάτω Χωρών |
2.22. |
Ενίσχυση των συνδέσεων μεταξύ Δανίας και Γερμανίας, π.χ. της γραμμής Kassø–Αμβούργου |
2.23. |
Ενίσχυση των συνδέσεων μεταξύ Δανίας και Σουηδίας |
2.24. |
Νέα διασύνδεση μεταξύ Σλοβενίας και Ουγγαρίας: Cirkovce (SI) — Hévíz (HU) |
2.25. |
Sajóivánka (HU) — Rimavská Sobota (SK) |
2.26. |
Moldava (SK) — Sajóivánka (HU) |
2.27. |
Stupava (SK) — νοτιανατολική Βιέννη (AT) |
2.28. |
Γραμμή Πολωνίας-Γερμανίας (Neuenhagen (DE) — Vierraden (DE) — Krajnik (PL)) |
2.29. |
Σύνδεση Πολωνίας — Λιθουανίας (Elk-Alytus) |
2.30. |
Υποθαλάσσιο καλώδιο μεταξύ Φινλανδίας και Εσθονίας |
2.31. |
Εγκατάσταση ευέλικτων συστημάτων μεταφοράς εναλλασσόμενου ρεύματος που συνδέουν την Ιταλία και τη Σλοβενία |
2.32. |
Νέες συνδέσεις μεταξύ των συστημάτων UCTE και CENTREL |
2.33. |
Dürnrohr (AT) — Slavětice (CZ) |
2.34. |
Υποθαλάσσια σύνδεση ηλεκτρικής ενέργειας μεταξύ Μάλτας (ΜΑ) και Σικελίας (ΙΤ) |
2.35. |
Νέα διασύνδεση μεταξύ Ιταλίας και Σλοβενίας |
2.36. |
Γραμμή Udine Ovest (IT) — Okroglo (SI) |
3. Ανάπτυξη των συνδέσεων ηλεκτρικής ενέργειας εντός των κρατών μελών
3.1. |
Συνδέσεις στον άξονα Ανατολής — Δύσης της Δανίας: συνδέσεις στη Δανία του δυτικού δικτύου (UCTE) και του ανατολικού δικτύου (NORDEL) |
3.2. |
Σύνδεση στον άξονα Βορρά — Νότου της Δανίας |
3.3. |
Νέες συνδέσεις στη βόρεια Γαλλία |
3.4. |
Νέες συνδέσεις στη νοτιοδυτική Γαλλία |
3.5. |
Γραμμή Trino Vercellese (ΙΤ) — Lacchiarella (ΙΤ) |
3.6. |
Γραμμή Turbigo (ΙΤ) — Rho (IT) — Bovisio (ΙΤ) |
3.7. |
Γραμμή Voghera (ΙΤ) — La Casella (ΙΤ) |
3.8. |
Γραμμή San Fiorano (ΙΤ) — Nave (ΙΤ) — Gorlago (IT) |
3.9. |
Γραμμή Venezia Nord (ΙΤ) — Cordignano (ΙΤ) |
3.10. |
Γραμμή Redipuglia (ΙΤ) — Udine Ovest (ΙΤ) |
3.11. |
Νέες συνδέσεις στον άξονα Ανατολής — Δύσης της Ιταλίας |
3.12. |
Γραμμή Tavarnuzze (ΙΤ) — Casellina (ΙΤ) |
3.13. |
Γραμμή Tavarnuzze (ΙΤ) — Santa Barbara (ΙΤ) |
3.14. |
Γραμμή Rizziconi (ΙΤ) — Feroleto (ΙΤ) — Laino (ΙΤ) |
3.15. |
Νέες συνδέσεις στον άξονα Βορρά — Νότου της Ιταλίας |
3.16. |
Τροποποιήσεις του δικτύου για τη διευκόλυνση των συνδέσεων που δύνανται να ανανεωθούν στην Ιταλία |
3.17. |
Νέες συνδέσεις με πηγές αιολικής ενέργειας στην Ιταλία |
3.18. |
Νέες συνδέσεις στον βόρειο άξονα της Ισπανίας |
3.19. |
Νέες συνδέσεις στο Μεσογειακό άξονα της Ισπανίας |
3.20. |
Νέες συνδέσεις στον άξονα Γαλικίας (ES) — Κεντρικής Ισπανίας (ES) |
3.21. |
Νέες συνδέσεις στον άξονα Κεντρική Ισπανία (ES) — Aragόn (ES) |
3.22. |
Νέες συνδέσεις στον άξονα Aragόn (ES) — Levante (ES) |
3.23. |
Νέες συνδέσεις στον άξονα Νότου — Κέντρου της Ισπανίας (ES) |
3.24. |
Νέες συνδέσεις στον άξονα Ανατολής — Κέντρου της Ισπανίας (ES) |
3.25. |
Νέες συνδέσεις στην Ανδαλουσία (ES) |
3.26. |
Γραμμή Pedralva (PT) — Riba d'Ave (PT) και εγκαταστάσεις Pedralva |
3.27. |
Γραμμή Recarei (PT) — Valdigem (PT) |
3.28. |
Γραμμή Picote (PT) — Pocinho (PT) (αναβάθμιση) |
3.29. |
Τροποποίηση της υφιστάμενης γραμμής Pego (PT) — Cedillo (ES)/Falagueira (PT) και των εγκαταστάσεων Falagueira |
3.30. |
Γραμμή Pego (PT) — Batalha (PT) και εγκαταστάσεις Batalha |
3.31. |
Γραμμή Sines (PT) — Ferreira do Alentejo (PT) Ι (αναβάθμιση) |
3.32. |
Νέες συνδέσεις με πηγές αιολικής ενέργειας στην Πορτογαλία |
3.33. |
Γραμμή Pereiros (PT) — Zêzere (PT) — Santarém (PT) και εγκαταστάσεις Zêzere |
3.34. |
Γραμμές Batalha (PT) — Rio Maior (PT) I και ΙΙ (αναβάθμιση) |
3.35. |
Γραμμή Carrapatelo (PT) — Mourisca (PT) (αναβάθμιση) |
3.36. |
Γραμμή Valdigem (PT) — Viseu (ΠΡ) — Anadia (PT) |
3.37. |
Παράκαμψη της υφιστάμενης γραμμής Rio Maior (PT) — Palmela (PT) προς Ribatejo (PT) και εγκαταστάσεις Ribatejo |
3.38. |
Υποσταθμοί Θεσσαλονίκης (ΕL), Λαμίας (ΕL) και Πάτρας (ΕL) και γραμμές σύνδεσης |
3.39. |
Συνδέσεις των περιοχών Ευβοίας (ΕL), Λακωνίας (ΕL) και Θράκης (ΕL) |
3.40. |
Ενίσχυση των υφιστάμενων συνδέσεων απόκεντρων περιοχών στην ηπειρωτική Ελλάδα |
3.41. |
Γραμμή Tynagh (ΙE) — Cashla (ΙE) |
3.42. |
Γραμμή Flagford (ΙE) — East Sligo (ΙE) |
3.43. |
Συνδέσεις στη βορειοανατολική και δυτική Ισπανία, συγκεκριμένα για τη σύνδεση στο δίκτυο της δυναμικότητας ηλεκτροπαραγωγής από αιολική ενέργεια |
3.44. |
Συνδέσεις στη Χώρα των Βάσκων (ES), την Αραγονία (ES) και τη Ναβάρα (ES) |
3.45. |
Συνδέσεις στη Γαλικία (ES) |
3.46. |
Συνδέσεις στην κεντρική Σουηδία |
3.47. |
Συνδέσεις στην νότια Σουηδία |
3.48. |
Γραμμή Αμβούργου (DE) — περιοχής Schwerin (DE) |
3.49. |
Γραμμή περιοχής Halle/Saale(DE) — περιοχής Schweinfurt (DE) |
3.50. |
Νέες συνδέσεις πηγών αιολικής ενέργειας στα ανοικτά και στη ξηρά στη Γερμανία |
3.51. |
Αναβάθμιση του δικτύου 380 kV στη Γερμανία για σύνδεση με τα θαλάσσια πάρκα αιολικής ενέργειας |
3.52. |
Συνδέσεις στη Βόρειο Ιρλανδία, σχετιζόμενες με τις διασυνδέσεις με την Ιρλανδία |
3.53. |
Συνδέσεις στο βορειοδυτικό τμήμα του Ηνωμένου Βασιλείου |
3.54. |
Συνδέσεις στη Σκωτία και την Αγγλία, ώστε να χρησιμοποιούνται ευρύτερα οι ανανεώσιμες πηγές ηλεκτροπαραγωγής |
3.55. |
Νέες υπεράκτιες συνδέσεις πηγών αιολικής ενέργειας στο Βέλγιο, συμπεριλαμβανομένης της αναβάθμισης του δικτύου 380 hV. |
3.56. |
Υποσταθμός Borssele (NL) |
3.57. |
Εφαρμογή εξοπλισμού αντιστάθμισης αέργου ισχύος (NL) |
3.58. |
Εγκατάσταση μετατοπιστών φάσης ή/και συστοιχιών συσσωρευτών στο Βέλγιο |
3.59. |
Αναβάθμιση του δικτύου 380 kV στο Βέλγιο για να αυξηθεί η δυναμικότητα εισαγωγής |
3.60. |
Γραμμή St. Peter (AT) — Tauern (AT) |
3.61. |
Γραμμή Süd-Βurgenland (ΑT) — Kainachtal (ΑT) |
3.62. |
Dunowo (PL) — Żydowo (PL) — Krzewina (PL) — Plewiska (PL) |
3.63. |
Patnów (PL) — Grudziądz (PL) |
3.64. |
Ostrów (PL) — Plewiska (PL) |
3.65. |
Ostrów (PL) — Trębaczew (Rogowiec) (PL) |
3.66. |
Plewiska (PL) — Pątnów (PL) |
3.67. |
Tarnów (PL) — Krosno (PL) |
3.68. |
Ełk (PL) — Olsztyn Matki (PL) |
3.69. |
Ełk (PL)-Narew (PL) |
3.70. |
Mikułowa (PL)-Świebodzice-Dobrzeń (Groszowice) (PL) |
3.71. |
Pątnów (PL)-Sochaczew (PL) — Βαρσοβία (PL) |
3.72. |
Γραμμή Krsko (SΙ)-Bericevo (SΙ) |
3.73. |
Αναβάθμιση του συστήματος μεταφοράς της Σλοβενίας από 220 kV σε 400 kV |
3.74. |
Medzibrod (SK) — Liptovská Mara (SK) |
3.75. |
Lemešany (SK) — Moldava (SK) |
3.76. |
Lemešany (SK) — Vel'ké Kapušany (SK) |
3.77. |
Gabčíkovo (SK) — Vel'ký Ďur (SK) |
3.78. |
Συνδέσεις στη βόρεια Σουηδία |
3.79. |
Αύξηση της τάσης τροφοδότησης στο Saaremaa (ΕE) σε 110 kV |
3.80. |
Βελτίωση εφοδιασμού σε ενέργεια στο Tartu (ΕE) |
3.81. |
Ανακαίνιση του υποσταθμού του Eesti (ΕE) 300 kV |
3.82. |
Ανακαίνιση των υποσταθμών Kiisa (ΕE), Püssi (ΕE), και Viljandi (ΕE) (110 kV) |
3.83. |
Nošovice (CZ) — Prosenice (CZ): ανακατασκευή της μονής γραμμής 400kV σε διπλή γραμμή 400 kV |
3.84. |
Krasíkov (CZ) — Horní Životice (CZ): νέα μονή γραμμή 400 kV |
3.85. |
Νέες συνδέσεις με πηγές αιολικής ενέργειας στη Μάλτα (ΜΑ) |
4. Ανάπτυξη των συνδέσεων ηλεκτρικής ενέργειας με κράτη μη μέλη
4.1. |
Νέα διασύνδεση Ιταλίας-Ελβετίας |
4.2. |
Γραμμή Φίλιπποι (ΕL) — Maritsa 3 (Βουλγαρία) |
4.3. |
Γραμμή Αμύνταιο (ΕL) — Bitola (Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας) |
4.4. |
Γραμμή Καρδιά (ΕL) — Ελβασάν (Αλβανία) |
4.5. |
Γραμμή Ελβασάν (Αλβανία) — Ποντγκόριτσα (Σερβία και Μαυροβούνιο) |
4.6. |
Υποσταθμός και γραμμές σύνδεσης Μόσταρ (Βοσνία-Ερζεγοβίνη) |
4.7. |
Υποσταθμός και γραμμές σύνδεσης Ernestinovo (Κροατία) |
4.8. |
Νέες συνδέσεις μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας, Βουλγαρίας και Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας |
4.9. |
Γραμμή Φίλιπποι (ΕL) — Hamidabad (ΤR) |
4.10. |
Υποθαλάσσιο καλώδιο μεταξύ βορειοανατολικής/ανατολικής Αγγλίας και νότιας Νορβηγίας |
4.11. |
Ζεύξη Eemshaven (NL) — Feda (ΝΟ) |
4.12. |
Υποθαλάσσιο καλώδιο μεταξύ νότιας Ισπανίας και Μαρόκου (ενίσχυση υφιστάμενης σύνδεσης). |
4.13. |
Συνδέσεις για τον δακτύλιο ηλεκτρικής ενέργειας της Βαλτικής: Γερμανία — Πολωνία — Ρωσία — Εσθονία — Λεττονία — Λιθουανία — Σουηδία — Φινλανδία — Δανία — Λευκορρωσία |
4.14. |
Ζεύξεις νότιας Φινλανδίας — Ρωσίας |
4.15. |
Νέες συνδέσεις μεταξύ βόρειας Σουηδίας και βόρειας Νορβηγίας |
4.16. |
Νέες συνδέσεις μεταξύ των κεντρικών περιοχών Σουηδίας και Νορβηγίας |
4.17. |
Γραμμή Borgvik (SE) — Hoesle (NO) — περιοχής Όσλο (NO) |
4.18. |
Νέες συνδέσεις μεταξύ του συστήματος UCTE/CENTREL και των Βαλκανικών Χωρών |
4.19. |
Συνδέσεις και διεπαφή μεταξύ του συστήματος UCTE και Λευκορρωσίας, Ρωσίας και Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένης της μετεγκατάστασης των σταθμών μετατροπής συνεχούς ρεύματος υψηλής τάσης που λειτουργούσαν προγενέστερα μεταξύ Αυστρίας και Ουγγαρίας, Αυστρίας και Τσεχικής Δημοκρατίας, και Γερμανίας και Τσεχικής Δημοκρατίας |
4.20. |
Συνδέσεις στο δακτύλιο ηλεκτρικής ενέργειας του Ευξείνου Πόντου: Ρωσία — Ουκρανία — Ρουμανία — Βουλγαρία — Τουρκία — Γεωργία |
4.21. |
Νέες συνδέσεις στον Εύξεινο Πόντο με σκοπό τη διαλειτουργικότητα του συστήματος UCTE με τα δίκτυα των καλυπτόμενων χωρών |
4.22. |
Νέες συνδέσεις στο δακτύλιο ηλεκτρικής ενέργειας της Μεσογείου: Γαλλία — Ισπανία — Μαρόκο — Αλγερία — Τυνησία — Λιβύη — Αίγυπτος — Χώρες της Εγγύς Ανατολής — Τουρκία — Ελλάδα — Ιταλία |
4.23. |
Υποθαλάσσιο καλώδιο μεταξύ νότιας Ισπανίας και βορειοδυτικής Αλγερίας |
4.24. |
Υποθαλάσσιο καλώδιο μεταξύ Ιταλίας και Βόρειας Αφρικής (Αλγερία, Τυνησία, Λιβύη) |
4.25. |
Σύνδεση ηλεκτρικής ενέργειας μεταξύ Τυνησίας και Ιταλίας |
4.26. |
Νέες συνδέσεις στην περιφέρεια/περιοχή του Μπάρεντς |
4.27. |
Αναβάθμιση συνδέσεων μεταξύ Δανίας και Νορβηγίας |
4.28. |
Obermoorweiler (DE) — Meiningen (AT) — Bonaduz (Ελβετία): νέα αύξηση δυναμικότητας |
4.29. |
Békéscsaba (HU) — Oradea (RΟ) |
4.30. |
Pécs (HU) — Sombor (Σερβία και Μαυροβούνιο) |
4.31. |
Pécs (HU) — Ernestinovo (HR) |
4.32. |
Vel'ké Kapušany (SK) — σύνορα Ουκρανίας |
4.33. |
Andrall (ES) — Encamp (AD): αύξηση της δυναμικότητας σε 220 kV |
4.34. |
Ισπανία — Ανδόρα — Γαλλία: αναβάθμιση των συνδέσεων |
5. Δράσεις με σκοπό τη βελτίωση της λειτουργίας των διασυνδεδεμένων δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας εντός της εσωτερικής αγοράς
(Δεν έχουν ακόμη καθορισθεί προδιαγραφές)
ΔΙΚΤΥΑ ΑΕΡΙΟΥ
6. Εισαγωγή του φυσικού αερίου σε νέες περιοχές
6.1. |
Ανάπτυξη δικτύου φυσικού αερίου από το Μπέλφαστ προς τη βορειοδυτική περιοχή της βόρειας Ιρλανδίας (UK) και, εάν χρειάζεται, προς τη δυτική ακτή της Ιρλανδίας |
6.2. |
ΥΦΑ στο Santa Cruz de Tenerife (Κανάριες Νήσοι) (ES) |
6.3. |
ΥΦΑ στο Las Palmas de Gran Canaria (ES) |
6.4. |
ΥΦΑ στη Μαδέρα (PT) |
6.5. |
Ανάπτυξη του δικτύου αερίου στη Σουηδία |
6.6. |
Σύνδεση μεταξύ των Βαλεαρίδων Νήσων (ES) και της ηπειρωτικής Ισπανίας |
6.7. |
Κλάδος υψηλής πίεσης προς Θράκη (ΕL) |
6.8. |
Κλάδος υψηλής πίεσης προς Κόρινθο (ΕL) |
6.9. |
Κλάδος υψηλής πίεσης προς τη βορειοδυτική Ελλάδας (ΕL) |
6.10. |
Σύνδεση Νήσων Lolland (DK) και Falster (DK) |
6.11. |
ΥΦΑ στην Κύπρο, Ενεργειακό Κέντρο Βασιλικού |
6.12. |
Σύνδεση μεταξύ του σταθμού ΥΦΑ Βασιλικού (CY) και του ηλεκτροπαραγωγικού σταθμού Μονής (CΥ) |
6.13. |
ΥΦΑ στην Κρήτη (ΕL) |
6.14. |
Διακλάδωση υψηλής πίεσης προς Πάτρα (ΕL) |
6.15. |
ΥΦΑ στη Μάλτα |
7. Ανάπτυξη των συνδέσεων αερίου για την ικανοποίηση των αναγκών της εσωτερικής αγοράς ή για την ενίσχυση της ασφάλειας του εφοδιασμού, συμπεριλαμβανομένης της σύνδεσης επί μέρους δικτύων φυσικού αερίου.
7.1. |
Πρόσθετος αγωγός αερίου για τη διασύνδεση Ιρλανδίας και Σκωτίας |
7.2. |
Διασύνδεση Βορρά- Νότου, συμπεριλαμβανομένου του αγωγού Δουβλίνο — Μπέλφαστ |
7.3. |
Σταθμός συμπίεσης στον αγωγό Lacq (FR) — Colahorra (ES) |
7.4. |
Αγωγός Lussagnet (FR) — Bilbao (ES) |
7.5. |
Αγωγός Perpignan (FR) — Βαρκελώνη (ES) |
7.6. |
Αύξηση της δυναμικότητας μεταφοράς των αγωγών αερίου για τον εφοδιασμό της Πορτογαλίας μέσω νότιας Ισπανίας και τον εφοδιασμό της Γαλικίας και της Asturias μέσω Πορτογαλίας |
7.7. |
Αγωγός Purchkirchen (ΑT) — Burghausen (DE) |
7.8. |
Αγωγός Andorf (ΑT) — Simbach (DE) |
7.9. |
Αγωγός Wiener Neustadt (ΑT) — Sopron (HU) |
7.10. |
Αγωγός Bad Leonfelden (ΑT) — Linz (ΑT) |
7.11. |
Αγωγός βορειοδυτικής Ελλάδας — Ελβασάν (Αλβανία) |
7.12. |
Αγωγός διασύνδεσης Ελλάδας — Ιταλίας |
7.13. |
Σταθμός συμπίεσης στον κεντρικό αγωγό στην Ελλάδα |
7.14. |
Σύνδεση μεταξύ των δικτύων Αυστρίας και Τσεχικής Δημοκρατίας |
7.15. |
Διάδρομος μεταφοράς αερίου στη νοτιοανατολική Ευρώπη μέσω Ελλάδας, Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, Σερβίας και Μαυροβουνίου, Βοσνίας και Ερζεγοβίνης, Κροατίας, Σλοβενίας και Αυστρίας |
7.16. |
Διάδρομος μεταφοράς αερίου μεταξύ Αυστρίας και Τουρκίας μέσω της Ουγγαρίας, Ρουμανίας και Βουλγαρίας |
7.17. |
Αγωγοί διασύνδεσης μεταξύ Ηνωμένου Βασιλείου, Κάτω Χωρών και Γερμανίας, για τη ζεύξη των κυρίων πηγών και αγορών της Βορειοδυτικής Ευρώπης |
7.18. |
Σύνδεση μεταξύ βορειοανατολικής Γερμανίας (περιοχή Βερολίνου) και βορειοδυτικής Πολωνίας (περιοχή Szczecin), με κλάδο από Schmölln προς Lubmin (ΓΕ, περιοχή Greifswald). |
7.19. |
Αγωγός Cieszyn (PL)-Ostrava (CZ) |
7.20. |
Görlitz (DE)-Zgorzelec (PL) επέκταση και διασύνδεση δικτύων φυσικού αερίου |
7.21. |
Επέκταση Bernau (DE)-Szczecin (PL) |
7.22. |
Σύνδεση μεταξύ υπεράκτιων εγκαταστάσεων στη Βόρεια Θάλασσα ή από υπεράκτιες εγκαταστάσεις της Δανίας προς εγκαταστάσεις ξηράς του Ηνωμένου Βασιλείου |
7.23. |
Ενίσχυση της δυναμικότητας μεταφοράς μεταξύ Γαλλίας και Ιταλίας |
7.24. |
Διασυνδετικός αγωγός Βαλτικής μεταξύ Δανίας — Γερμανίας — Σουηδίας |
7.25. |
Εγκαταστάσεις ανάμιξης στο Winksele (BE) στον άξονα Βορρά-Νότου |
7.26. |
Αναβάθμιση της δυναμικότητας μεταξύ Zeebrugge (BE) — Eynatten (BE) |
7.27. |
Αναβάθμιση της δυναμικότητας κατά μήκος του άξονα Βορρά-Δύσης: Zelzate (BE) — Zeebrugge (BE) |
7.28. |
Κατασκευή αγωγού αερίου μεταξύ Δανίας και Κάτω Χωρών, ο οποίος θα συνδέει τις υπάρχουσες εγκαταστάσεις παραγωγής στη Βόρειο Θάλασσα |
8. Αύξηση της δυναμικότητας παραλαβής ΥΦΑ και αποθήκευσης φυσικού αερίου
8.1. |
ΥΦΑ σε Le Verdon-sur-mer (FR, νέος τερματικός σταθμός) και αγωγός προς την εγκατάσταση αποθήκευσης Lussagnet (FR) |
8.2. |
ΥΦΑ σε Fos-sur-mer (FR) |
8.3. |
ΥΦΑ στη Huelva (ES), επέκταση υφιστάμενου τερματικού σταθμού |
8.4. |
ΥΦΑ στην Cartagena (ES), επέκταση υφιστάμενου τερματικού σταθμού |
8.5. |
ΥΦΑ στη Γαλικία (ES), νέος τερματικός σταθμός |
8.6. |
ΥΦΑ στο Μπιλμπάο (ES), νέος τερματικός σταθμός |
8.7. |
ΥΦΑ στην περιοχή της Βαλένθια (ES), νέος τερματικός σταθμός |
8.8. |
ΥΦΑ στη Βαρκελώνη (ES), επέκταση υφιστάμενου τερματικού σταθμού |
8.9. |
ΥΦΑ στο Sines (PT), νέος τερματικός σταθμός |
8.10. |
ΥΦΑ στη Ρεβυθούσα (ΕL), επέκταση υφιστάμενου τερματικού σταθμού |
8.11. |
ΥΦΑ στις ακτές της Βόρειας Αδριατικής (ΙΤ) |
8.12. |
Υπεράκτιος τερματικός σταθμός ΥΦΑ στη βόρεια Αδριατική (ΙΤ) |
8.13. |
ΥΦΑ στις ακτές της Νότιας Αδριατικής (ΙΤ) |
8.14. |
ΥΦΑ στις ακτές του Ιονίου Πελάγους (ΙΤ) |
8.15. |
ΥΦΑ στις ακτές του Τυρηνικού Πελάγους (ΙΤ) |
8.16. |
ΥΦΑ στις ακτές της Λιγηρίας (ΙΤ) |
8.17. |
ΥΦΑ στο Zeebrugge (BE, δεύτερη φάση επέκτασης της δυναμικότητας) |
8.18. |
ΥΦΑ στη νήσο Grain, Kent (UK) |
8.19. |
Κατασκευή δεύτερου τερματικού σταθμού ΥΦΑ στην ηπειρωτική Ελλάδα |
8.20. |
Ανάπτυξη υπόγειων εγκαταστάσεων αποθήκευσης αερίου στην Ιρλανδία |
8.21. |
Αποθήκευση στα νότια της Καβάλας (ΕL), μετατροπή εξαντληθέντος υπεράκτιου κοιτάσματος αερίου |
8.22. |
Αποθήκευση Lussagnet (FR, επέκταση υφιστάμενης εγκατάστασης) |
8.23. |
Αποθήκευση Pecorade (FR, μετατροπή εξαντληθέντος υπεράκτιου κοιτάσματος πετρελαίου) |
8.24. |
Αποθήκευση στην περιοχή της Αλσατίας (FR, ανάπτυξη αλατοφόρων κοιλοτήτων) |
8.25. |
Αποθήκευση στην περιοχή του Κέντρου (FR, ανάπτυξη στον υδροφόρο ορίζοντα) |
8.26. |
Αποθήκευση στον άξονα Βορρά-Νότου της Ισπανίας (νέες εγκαταστάσεις) στην Cantabria, Αραγονία, Castilla y León, Castilla — La Mancha και Ανδαλουσία |
8.27. |
Αποθήκευση στο μεσογειακό άξονα της Ισπανίας (νέες εγκαταστάσεις) στην Καταλονία, Βαλένθια και Murcia |
8.28. |
Αποθήκευση Carriço (PT, νέα εγκατάσταση) |
8.29. |
Αποθήκευση Loenhout (ΒΕ, επέκταση υφιστάμενης εγκατάστασης) |
8.30. |
Αποθήκευση Stenlille (DK) και Lille Torup (DK, επέκταση υφιστάμενης εγκατάστασης) |
8.31. |
Αποθήκευση Tønder (DK, νέα εγκατάσταση) |
8.32. |
Αποθήκευση Purchkirchen (ΑT, επέκταση υφιστάμενης εγκατάστασης), συμπεριλαμβανομένου αγωγού προς το σύστημα Penta West κοντά στο Andorf (ΑT) |
8.33. |
Αποθήκευση Baumgarten (ΑT, νέα εγκατάσταση) |
8.34. |
Αποθήκευση Haidach (ΑT, νέα εγκατάσταση), συμπεριλαμβανομένου αγωγού προς το ευρωπαϊκό δίκτυο αερίου. |
8.35. |
Ανάπτυξη υπόγειων εγκαταστάσεων αποθήκευσης αερίου στην Ιταλία |
8.36. |
Αποθήκευση στο Wierzchowice (PL) — επέκταση της υπάρχουσας εγκατάστασης |
8.37. |
Αποθήκευση στο Kossakowo (PL), ανάπτυξη της υπόγειας αποθήκευσης |
8.38. |
Αγωγός αερίου Μάλτας (ΜT) — Σικελίας (ΙΤ) |
8.39. |
Αποθήκευση στη Λιθουανία (νέα τοποθεσία) |
9. Ανάπτυξη δυναμικότητας μεταφοράς αερίου (αγωγοί προσαγωγής αερίου)
9.1. |
Δημιουργία και ανάπτυξη συνδέσεων στο σκανδιναβικό δίκτυο αερίου: Νορβηγία — Δανία — Γερμανία — Σουηδία — Φινλανδία — Ρωσία –Χώρες της Βαλτικής — Πολωνία |
9.2. |
Μέσος σκανδιναβικός αγωγός αερίου: Νορβηγία, Σουηδία, Φινλανδία |
9.3. |
Αγωγός αερίου Βόρειας Ευρώπης: Ρωσία, Βαλτική Θάλασσα, Γερμανία |
9.4. |
Αγωγός αερίου από τη Ρωσία στη Γερμανία, μέσω Λεττονίας, Λιθουανίας και Πολωνίας, όπου περιλαμβάνεται η ανάπτυξη υπόγειων εγκαταστάσεων αποθήκευσης αερίου στη Λεττονία (σχέδιο «Amber») |
9.5. |
Αγωγός αερίου Φινλανδίας — Εσθονίας |
9.6. |
Νέοι αγωγοί αερίου από την Αλγερία προς την Ισπανία και τη Γαλλία και αντίστοιχη αύξηση της δυναμικότητας των εσωτερικών δικτύων των χωρών αυτών |
9.7. |
Αύξηση της δυναμικότητας μεταφοράς του αγωγού Αλγερίας — Μαρόκου — Ισπανίας (μέχρι την Κόρδοβα): |
9.8. |
Αγωγός Κόρδοβα (ES) — Ciudad Real (ES) |
9.9. |
Αγωγός Ciudad Real (ES) — Μαδρίτη (ES) |
9.10. |
Αγωγός Ciudad Real (ES) — ακτές Μεσογείου (ES) |
9.11. |
Κλάδοι σε Castilla — La Mancha (ES) |
9.12. |
Επέκταση προς τη βορειοδυτική Ισπανία |
9.13. |
Υποθαλάσσιος αγωγός Αλγερίας — Ισπανίας και αγωγοί σύνδεσης με τη Γαλλία |
9.14. |
Αύξηση της δυναμικότητας μεταφοράς από ρωσικά κοιτάσματα προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσω Ουκρανίας, Σλοβακίας και Τσεχικής Δημοκρατίας |
9.15. |
Αύξηση της δυναμικότητας μεταφοράς από ρωσικά κοιτάσματα προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσω Λευκορωσίας και Πολωνίας |
9.16. |
Αγωγός φυσικού αερίου Yamal — Europe II |
9.17. |
Αγωγός αερίου Yagal Sud (μεταξύ του αγωγού STEGAL που κατευθύνεται στο τρίγωνο DE, FR, CH) |
9.18. |
Αγωγός αερίου SUDAL East (μεταξύ του αγωγού MIDAL κοντά στο Heppenheim προς τη σύνδεση Burghausen με τον αγωγό PENTA στην Αυστρία) |
9.19. |
Αύξηση της δυναμικότητας μεταφοράς του αγωγού αερίου STEGAL για τη μεταφορά πρόσθετου αερίου από τα Τσεχο-γερμανικά σύνορα και από τα πολωνο-γερμανικά σύνορα μέσω της Γερμανίας σε άλλα κράτη μέλη |
9.20. |
Αγωγός αερίου από κοιτάσματα της Λιβύης προς την Ιταλία |
9.21. |
Αγωγός αερίου από κοιτάσματα των χωρών της Κασπίας Θάλασσας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση |
9.22. |
Αγωγός αερίου Ελλάδας — Τουρκίας |
9.23. |
Αύξηση της δυναμικότητας μεταφοράς από ρωσικά κοιτάσματα προς την Ελλάδα και άλλες Βαλκανικές Χώρες, μέσω Ουκρανίας, Μολδαβίας, Ρουμανίας και Βουλγαρίας |
9.24. |
Αγωγός αερίου St. Zagora (ΒG) — Ihtiman (ΒG) |
9.25. |
Αγωγός μέσω Αδριατικής — Αγωγός φυσικού αερίου για τη μεταφορά φυσικού αερίου που εισάγεται από την περιοχή της Κασπίας, τη Ρωσία ή τη Μέση Ανατολή, ο οποίος θα συνδέει την Ιταλία με τις αγορές ενέργειας της νοτιοανατολικής Ευρώπης |
9.26. |
Συνδετήριοι αγωγοί μεταξύ των δικτύων αερίου της Γερμανίας, της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Αυστρίας και της Ιταλίας |
9.27. |
Αγωγός αερίου από ρωσικά κοιτάσματα προς την Ιταλία, μέσω Ουκρανίας, Σλοβακίας, Ουγγαρίας και Σλοβενίας |
9.28. |
Αύξηση της δυναμικότητας μεταφοράς του διευρωπαϊκού αγωγού αερίου TENP από τις Κάτω Χώρες μέσω Γερμανίας προς την Ιταλία |
9.29. |
Αγωγός αερίου Taisnieres (FR) — Oltingue (Ελβετία) |
9.30. |
Αγωγός αερίου από τη Δανία προς την Πολωνία, ενδεχομένως μέσω Σουηδίας |
9.31. |
Αγωγός αερίου Nybro (DK) — Dragør (DK), συμπεριλαμβανομένου αγωγού σύνδεσης με την αποθήκευση του Stenlille (DK) |
9.32. |
Δίκτυο αερίου από κοιτάσματα στη Θάλασσα του Μπάρεντς προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσω Σουηδίας και Φινλανδίας |
9.33. |
Αγωγός αερίου από το υπεράκτιο κοίτασμα Corrib (IE) |
9.34. |
Αγωγός αερίου από κοιτάσματα της Αλγερίας προς την Ιταλία, μέσω Σαρδηνίας, με κλάδο προς την Κορσική |
9.35. |
Δίκτυο αερίου από κοιτάσματα στη Μέση Ανατολή προς την Ευρωπαϊκή Ένωση |
9.36. |
Αγωγός αερίου από τη Νορβηγία στο Ηνωμένο Βασίλειο |
9.37. |
Σύνδεση Pécs (HU) — Κροατίας |
9.38. |
Σύνδεση Szeged (HU) — Oradea (RΟ) |
9.39. |
Σύνδεση Vecsès (HU) — Σλοβακίας |
9.40. |
Αύξηση δυναμικότητας Beregdaròc (HU) — Ουκρανίας |
10. Δράσεις με σκοπό τη βελτίωση της λειτουργίας των διασυνδεδεμένων δικτύων αερίου εντός της εσωτερικής αγοράς
(Δεν έχουν ακόμη καθορισθεί προδιαγραφές)
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
Ι. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Στις 10 Δεκεμβρίου 2003 η Επιτροπή υπέβαλε πρόταση απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου περί καθορισμού προσανατολισμών για τα διευρωπαϊκά δίκτυα ενέργειας και περί καταργήσεως των αποφάσεων αριθ. 96/391/ΕΚ και αριθ. 1229/2000/ΕΚ (1).
Η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή γνωμοδότησε (2) στις 2 Ιουνίου 2004. Η Επιτροπή των Περιφερειών αποφάσισε να μη γνωμοδοτήσει.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε τη γνώμη του (3) σε πρώτη ανάγνωση στις 7 Ιουνίου 2005.
Την 1η Δεκεμβρίου 2005, το Συμβούλιο ενέκρινε την κοινή του θέση σύμφωνα με το άρθρο 251 της συνθήκης.
ΙΙ. ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ
Κύριος στόχος της πρότασης αυτής είναι να προσαρμοσθούν οι κατευθυντήριες γραμμές για τα διευρωπαϊκά δίκτυα ενέργειας που εγκρίθηκαν τον Ιούνιο 2003 (4), ιδιαίτερα όσον αφορά τα νέα κράτη μέλη, και να υπάρξει μέριμνα για τη χρηματοδότηση (5) των σχεδίων κοινού ενδιαφέροντος στη διευρυμένη Ένωση. Στην αναθεώρηση των κατευθυντήριων γραμμών περιλαμβάνονται σχέδια τα οποία θα διευκολύνουν την ένταξη των νέων κρατών μελών στην εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και αερίου. Στην πρόταση εξετάζεται επίσης το εάν θα πρέπει να συμπεριληφθούν σχέδια τα οποία αφορούν τις «γειτονικές χώρες».
Επιπλέον, όσον αφορά τους προβλεπόμενους μηχανισμούς για την προετοιμασία και την εφαρμογή των σχεδίων προτεραιότητας, η Επιτροπή πρότεινε δύο νέες διατάξεις, συγκεκριμένα:
α) |
διακήρυξη Ευρωπαϊκού Ενδιαφέροντος για τα διασυνοριακά σχέδια προτεραιότητας με σημαντικό αντίκτυπο στην ενσωμάτωση των εν λόγω δικτύων και |
β) |
δυνατότητα της Επιτροπής να ορίζει Ευρωπαίο συντονιστή για συγκεκριμένους άξονες προτεραιότητας ή για επιμέρους σχέδια προτεραιότητας. |
Τέλος, στην πρόταση απόφασης προστίθενται στο πεδίο εφαρμογής τα «αέρια ολεφινών». Ωστόσο, τα σχέδια που αφορούν αέρια ολεφινών δεν θα μπορούν να λαμβάνουν κοινοτική χρηματοδότηση σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2236/95.
ΙΙΙ. ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΘΕΣΗΣ
1. Γενικές παρατηρήσεις και κύριες αλλαγές του Συμβουλίου
Σε γενικά πλαίσια, το Συμβούλιο επεδίωξε να απλοποιήσει τη δομή της πρότασης (όσον αφορά τα επίπεδα προτεραιοτήτων και τα παραρτήματα) και η πρόταση να αποκλίνει όσο το δυνατόν λιγότερο από την απόφαση αριθ. 1229/2003/ΕΚ.
Το Συμβούλιο υποστηρίζει τον κύριο στόχο της πρότασης της Επιτροπής, συγκεκριμένα να προσαρμοσθούν οι κατευθυντήριες γραμμές για τα διευρωπαϊκά δίκτυα ενέργειας στις επιπτώσεις της πρόσφατης διεύρυνσης της Ένωσης. Ωστόσο, το Συμβούλιο δεν αποδέχθηκε τα νέα στοιχεία που εισήγαγε η Επιτροπή στην πρόταση αυτή (σε σχέση με την απόφαση αριθ. 1229/2003/ΕΚ), όπως η δημιουργία νέας, επιπρόσθετης κατηγορίας «σχεδίων ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος» (άρθρο 8), σε συνδυασμό με διατάξεις για την εφαρμογή των σχεδίων αυτών (άρθρο 9), και ο ευρωπαίος συντονιστής (άρθρο 10).
Προβλήθηκε το επιχείρημα ότι το Συμβούλιο έχει ήδη αποδεχθεί τις εν λόγω νέες διατάξεις για τα διευρωπαϊκά δίκτυα μεταφορών. Ωστόσο, υπάρχουν δύο σημαντικές διαφορές μεταξύ των δικτύων αυτών και των διευρωπαϊκών δικτύων ενέργειας: ο πολύ περιορισμένος προϋπολογισμός που διατίθεται για τα διευρωπαϊκά δίκτυα ενέργειας και το γεγονός ότι τα σχέδια ενεργειακής υποδομής συνήθως ανατίθενται σε ιδιώτες επενδυτές. Ως εκ τούτου, το αποτέλεσμα που ενδέχεται να έχει στην πράξη η δημιουργία επιπρόσθετης κατηγορίας «σχεδίων ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος» είναι ο εξ ολοκλήρου αποκλεισμός της χρηματοδότησης ΔΕΔ για σχέδια «κανονικής προτεραιότητας» που θα επιθυμούσαν να αναλάβουν ιδιώτες επενδυτές. Όσον αφορά τις διατάξεις σχετικά με τον ενδεχόμενο «Ευρωπαίο συντονιστή», το Συμβούλιο είναι της άποψης ότι θα μπορούσαν να εκπονηθούν σημαντικά απλούστερες από γραφειοκρατική άποψη σχετικές διατάξεις, όπως σημείωσε και το ίδιο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην τροπολογία του αριθ. 21.
Το Συμβούλιο σημειώνει σχετικά το ευρύ φάσμα της ρήτρας εξουσιοδότησης στο άρθρο 8 παράγραφος 2. Λαμβάνοντας υπόψη τις δύο προαναφερόμενες διαφορές, καθώς και την ενδεχόμενη αρνητική επίπτωση της δημιουργίας επιπρόσθετης κατηγορίας στην υλοποίηση άλλων βιώσιμων σχεδίων, το Συμβούλιο κατέληξε ότι το επιπλέον κόστος και ο επιπρόσθετος διοικητικός φόρτος που θα συνεπάγονται οι διατάξεις των άρθρων 8 έως 10 της πρότασης της Επιτροπής είναι δυσανάλογα σε σχέση με το ενδεχόμενο όφελός τους.
Κατά τη διάρκεια άτυπου τριμερούς διαλόγου με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ο οποίος πραγματοποιήθηκε κατά την προετοιμασία της κοινής θέσης, επετεύχθησαν συμβιβασμοί σχετικά με τα θέματα της κατάλληλης μνείας των αερίων ολεφινών και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Οι συμβιβασμοί αυτοί περιλαμβάνονται στην κοινή θέση.
2. Τροπολογίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Από τις 30 τροπολογίες που ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο αποδέχθηκε τις ακόλουθες 20 τροπολογίες:
— |
πλήρως (ενίοτε με αναδιατύπωση): 1, 2, 4, 5 (αιτιολογική σκέψη 6), 6 (αιτιολογική σκέψη 11), 8 (αιτιολογική σκέψη 14α), 11, 16, 22 (άρθρο 8 παράγραφος 1), 23 (άρθρο 9), 30, |
— |
εν μέρει: 7 (αιτιολογική σκέψη 14), 12, 17, 24 έως 29 (6). |
Το Συμβούλιο απέρριψε τις ακόλουθες 10 τροπολογίες: 3, 9, 10, 13, 14, 15, 18, 19, 38, 21.
3. Άλλες αλλαγές στις οποίες προέβη το Συμβούλιο
Όσον αφορά την πρόταση της Επιτροπής, το Συμβούλιο πραγματοποίησε τις ακόλουθες αλλαγές:
— |
Στο πλαίσιο της διαγραφής των άρθρων 8, 9 και 10, το Συμβούλιο διέγραψε στις αιτιολογικές παραγράφους τις αναφορές στη διακήρυξη ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος (αιτιολογική σκέψη 6, δεύτερη πρόταση) και τον Ευρωπαίο συντονιστή (αιτιολογική σκέψη 9). Ωστόσο, προκειμένου να διατηρηθούν ορισμένα στοιχεία που περιλαμβάνονται στα εν λόγω άρθρα και αιτιολογικές παραγράφους, το Συμβούλιο προσέθεσε τις νέες αιτιολογικές παραγράφους 9, 10, 12 και 13 στην κοινή του θέση. Εξάλλου, προστέθηκε και νέα αιτιολογική σκέψη 5 σχετικά με τις ολεφίνες. |
— |
Στο άρθρο 4 παράγραφος 2 στοιχείο β), προστέθηκε αναφορά στις «υποψήφιες χώρες»· η αναφορά στα αέρια ολεφινών διαγράφηκε (άρθρο 4 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της πρότασης της Επιτροπής). |
— |
Διαγράφηκε η αναφορά στα «σχέδια προτεραιότητας» στο άρθρο 5 στοιχείο α). |
— |
Στο άρθρο 6 παράγραφος 6, οι όροι «μετά από διαβουλεύσεις» [με τα οικεία κράτη μέλη] αντικαταστάθηκαν από «κατόπιν συμφωνίας» και προστέθηκε αναφορά στις πολυμερείς συμφωνίες. |
— |
Στο άρθρο 7 παράγραφος 2, προστέθηκε αναφορά στις «υπεύθυνες επιχειρήσεις». |
— |
Στο άρθρο 12 (άρθρο 9 της κοινής θέσης), έγινε συγκεκριμένη μνεία στο ότι η ιδιωτική χρηματοδότηση ή η χρηματοδότηση από οικονομικούς φορείς αποτελούν την «κύρια πηγή χρηματοδότησης». |
— |
Όσον αφορά τα παραρτήματα, υπενθυμίζεται ότι τα παραρτήματα Ι και ΙV συγχωνεύθηκαν και ότι έγιναν ορισμένες επιπρόσθετες αλλαγές και διορθώσεις στα σχέδια, με τη συμφωνία της Επιτροπής. Οι αλλαγές αυτές αντανακλώνται στις τροπολογίες 24 έως 30 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. |
IV. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Το Συμβούλιο υποστηρίζει τον κύριο στόχο της πρότασης της Επιτροπής, ο οποίος συνίσταται στην προσαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών για τα διευρωπαϊκά δίκτυα ενέργειας μετά την πρόσφατη διεύρυνση της Ένωσης. Το Συμβούλιο αποδέχθηκε, στο πλαίσιο άτυπου τριμερούς διαλόγου, συμβιβαστικές λύσεις για διάφορα θέματα. Λόγω της σημασίας της προσαρμογής των κατευθυντήριων γραμμών για τα διευρωπαϊκά δίκτυα ενέργειας, τόσο για την Ένωση ως σύνολο όσο και για τα νέα κράτη μέλη ειδικότερα, το Συμβούλιο είναι υπέρ της ταχείας έγκρισης εύκολης στην εφαρμογή της απόφασης.
(1) Έγγραφο 6218/04 ENER 49 RELEX 62 CODEC 198, δεν έχει δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα.
(2) ΕΕ C 241 της 28.9.2004, σ 17.
(3) Έγγραφο 9835/05 CODEC 471 ENER 92 RELEX 295, δεν έχει δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα.
(4) Απόφαση αριθ. 1229/2003/ΕΚ του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2003, για τον καθορισμό συνόλου προσανατολισμών σχετικά με τα διευρωπαϊκά δίκτυα στον τομέα της ενέργειας και για την κατάργηση της απόφασης αριθ. 1254/96/ΕΚ (ΕΕ L 176 της 15.7.2003, σ. 11).
(5) Σημειωτέον ότι η χορήγηση κοινοτικής χρηματοδοτικής ενίσχυσης στον τομέα των διευρωπαϊκών δικτύων διέπεται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2236/95 όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 807/2004 της 21ης Απριλίου 2004.
Σημείωση: στις τροπολογίες 24-29, οι οποίες αφορούν τα παραρτήματα, το Συμβούλιο δεν αποδέχθηκε τις αναφορές σε «έργα ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος» ούτε τις αλλαγές στο παράρτημα Ι, δίκτυα ηλεκτρισμού, E.L.7.
4.4.2006 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
CE 80/27 |
ΚΟΙΝΗ ΘΕΣΗ (ΕΚ) ΑΡΙΘ. 2/2006
που καθορίστηκε από το Συμβούλιο στις 8 Δεκεμβρίου 2005
για την έκδοση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. … /2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της …, για την προσθήκη βιταμινών και ανόργανων συστατικών και ορισμένων άλλων ουσιών στα τρόφιμα
(2006/C 80 E/02)
ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,
Έχοντας υπόψη:
τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 95,
την πρόταση της Επιτροπής,
τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1),
Ενεργώντας σύμφωνα με τη διαδικασία που καθορίζεται από το άρθρο 251 της συνθήκης (2),
Εκτιμώντας τα ακόλουθα:
(1) |
Υπάρχει ευρύ φάσμα θρεπτικών ουσιών και άλλων συστατικών που επιτρέπεται να χρησιμοποιηθούν στην παρασκευή των τροφίμων, συμπεριλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, των βιταμινών, των ανόργανων συστατικών, συμπεριλαμβανομένων των ιχνοστοιχείων, των αμινοξέων, των απαραίτητων λιπαρών οξέων, των ινών, διαφόρων φυτών και εκχυλισμάτων φυτών. Η προσθήκη τους στα τρόφιμα διέπεται στα κράτη μέλη από διαφορετικούς εθνικούς κανόνες που εμποδίζουν την ελεύθερη κυκλοφορία αυτών των προϊόντων, δημιουργούν άνισους όρους ανταγωνισμού και, ως εκ τούτου, έχουν άμεσες επιπτώσεις στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Θα πρέπει επομένως, να θεσπιστούν κοινοτικοί κανόνες οι οποίοι να εναρμονίζουν τις εθνικές διατάξεις που συνδέονται με την προσθήκη βιταμινών και ανόργανων συστατικών και ορισμένων άλλων ουσιών στα τρόφιμα. |
(2) |
Σκοπός του παρόντος κανονισμού είναι η ρύθμιση της προσθήκης βιταμινών και ανόργανων συστατικών στα τρόφιμα και της χρήσης ορισμένων άλλων ουσιών ή συστατικών που περιέχουν ουσίες άλλες πέραν των βιταμινών και των ανόργανων συστατικών, οι οποίες προστίθενται στα τρόφιμα ή χρησιμοποιούνται στην παρασκευή τροφίμων υπό συνθήκες που οδηγούν στην πρόσληψη ποσοτήτων οι οποίες υπερβαίνουν κατά πολύ εκείνες που ευλόγως αναμένεται να προσληφθούν υπό κανονικές συνθήκες κατανάλωσης στο πλαίσιο μιας ισορροπημένης και ποικίλης διατροφής ή/και θα αποτελούσαν άλλως δυνητικό κίνδυνο για τους καταναλωτές. Όταν δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι κοινοτικοί κανόνες που να απαγορεύουν ή να περιορίζουν την χρήση ουσιών ή συστατικών που περιέχουν ουσίες άλλες πέραν των βιταμινών ή των ανόργανων συστατικών δυνάμει του παρόντος κανονισμού ή δυνάμει άλλων συγκεκριμένων κοινοτικών διατάξεων, επιτρέπεται να εφαρμόζονται οι σχετικοί εθνικοί κανόνες, τηρουμένης της συνθήκης. |
(3) |
Ορισμένα κράτη μέλη απαιτούν την υποχρεωτική προσθήκη μερικών βιταμινών και ανόργανων συστατικών σε ορισμένα συνήθη τρόφιμα, για λόγους που υπαγορεύονται από την προφύλαξη της δημόσιας υγείας. Οι λόγοι αυτοί μπορεί να είναι σημαντικοί σε εθνικό ή και σε περιφερειακό επίπεδο αλλά δεν θα συνηγορούσαν σήμερα υπέρ της εναρμόνισης της υποχρεωτικής προσθήκης θρεπτικών ουσιών σε ολόκληρη την Κοινότητα. Ωστόσο, εάν και όταν αυτό καταστεί κατάλληλο, οι διατάξεις αυτές θα μπορούσαν να εγκριθούν σε κοινοτικό επίπεδο. Εν τω μεταξύ, θα ήταν χρήσιμο να συλλεχθούν πληροφορίες για τα εθνικά αυτά μέτρα. |
(4) |
Οι βιταμίνες και τα ανόργανα συστατικά μπορούν να προστίθενται στα τρόφιμα προαιρετικά από τους παρασκευαστές τροφίμων ή πρέπει να προστίθενται ως διατροφικές ουσίες όπως προβλέπεται από την ειδική κοινοτική νομοθεσία. Μπορούν επίσης να προστίθενται για τεχνολογικούς σκοπούς ως πρόσθετα, χρωστικές, αρωματικές ύλες ή για άλλες τέτοιες χρήσεις, συμπεριλαμβανομένων των εγκεκριμένων οινολογικών πρακτικών και διαδικασιών που προβλέπονται από τη σχετική κοινοτική νομοθεσία. Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμόζεται με την επιφύλαξη των ειδικών κοινοτικών κανόνων σχετικά με την προσθήκη ή τη χρήση βιταμινών και ανόργανων συστατικών σε συγκεκριμένα προϊόντα ή ομάδες προϊόντων ή την προσθήκη τους για σκοπούς άλλους από αυτούς του παρόντος κανονισμού. |
(5) |
Δεδομένου ότι λεπτομερείς κανόνες για τα συμπληρώματα διατροφής που περιέχουν βιταμίνες και ανόργανα συστατικά έχουν θεσπιστεί με την οδηγία 2002/46/EK του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 10ης Ιουνίου 2002, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί των συμπληρωμάτων διατροφής (3), οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού όσον αφορά τις βιταμίνες και τα ανόργανα στοιχεία δεν θα πρέπει να εφαρμόζονται στα συμπληρώματα διατροφής. |
(6) |
Οι παρασκευαστές προσθέτουν στα τρόφιμα βιταμίνες και ανόργανα συστατικά για ορισμένους λόγους, περιλαμβανομένης της αποκατάστασης του περιεχομένου τους όταν αυτό μειώθηκε κατά τις διαδικασίες παρασκευής, αποθήκευσης ή χειρισμού, ή για να τους παρασχεθεί παρόμοια διατροφική αξία με τα τρόφιμα των οποίων θεωρούνται εναλλακτικά. |
(7) |
Μια επαρκής και ποικίλη διατροφή μπορεί, υπό κανονικές συνθήκες, να προσφέρει όλες τις θρεπτικές ουσίες που απαιτούνται για τη φυσιολογική ανάπτυξη και διατήρηση μιας υγιούς ζωής σε ποσότητες που καθορίζονται και συνιστώνται από γενικής αποδοχής επιστημονικά δεδομένα. Ωστόσο, από έρευνες προκύπτει ότι η ιδεώδης αυτή κατάσταση δεν επιτυγχάνεται για όλες τις βιταμίνες και τα ανόργανα συστατικά ούτε για όλες τις πληθυσμιακές ομάδες στην Κοινότητα. Τα τρόφιμα στα οποία έχουν προστεθεί βιταμίνες και ανόργανα συστατικά φαίνεται να συνεισφέρουν σημαντικά στην πρόληψη αυτών των θρεπτικών ουσιών και έτσι μπορεί να θεωρηθεί ότι συμβάλλουν θετικά στη συνολική πρόσληψη. |
(8) |
Ορισμένες διατροφικές ανεπάρκειες, αν και δεν είναι πολύ συχνές, μπορεί να καταδειχτεί ότι υπάρχουν σήμερα στην Κοινότητα. Οι αλλαγές όσον αφορά την κοινωνικοοικονομική κατάσταση που επικρατεί στην Κοινότητα και τον τρόπο ζωής των διαφόρων ομάδων του πληθυσμού οδήγησαν σε διαφορετικές διατροφικές απαιτήσεις και σε μεταβαλλόμενες διατροφικές συνήθειες. Το γεγονός αυτό με τη σειρά του οδήγησε σε αλλαγές όσον αφορά τις ενεργειακές και διατροφικές απαιτήσεις των διάφορων ομάδων του πληθυσμού και στην πρόσληψη ορισμένων βιταμινών και ανόργανων συστατικών για αυτές τις ομάδες που να είναι κάτω από εκείνες που συνιστώνται στα διάφορα κράτη μέλη. Επιπλέον, η πρόοδος των επιστημονικών γνώσεων δείχνει ότι οι προσλήψεις ορισμένων θρεπτικών ουσιών για τη διατήρηση της βέλτιστης υγείας και ευεξίας θα μπορούσαν να είναι υψηλότερες από εκείνες που συνιστώνται επί του παρόντος. |
(9) |
Στα τρόφιμα θα πρέπει να επιτρέπεται η προσθήκη μόνον των βιταμινών και των ανόργανων συστατικών που συνήθως ανευρίσκονται και καταναλίσκονται ως μέρος της διατροφής και θεωρούνται ως απαραίτητες θρεπτικές ουσίες, μολονότι αυτό δεν σημαίνει ότι η προσθήκη τους εκεί είναι αναγκαία. Θα πρέπει επίσης να αποφευχθεί η τυχόν αμφισβήτηση η οποία θα μπορούσε να προκύψει όσον αφορά την ταυτότητα των απαραίτητων αυτών θρεπτικών ουσιών. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να καταρτιστεί θετικός κατάλογος των εν λόγω βιταμινών και ανόργανων συστατικών. |
(10) |
Οι χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται ως πηγές βιταμινών και ανόργανων συστατικών και που επιτρέπεται να προστεθούν στα τρόφιμα θα πρέπει να είναι ασφαλείς και βιοδιαθέσιμες, δηλαδή να μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τον ανθρώπινο οργανισμό. Για το λόγο αυτόν, θα πρέπει να καταρτιστεί θετικός κατάλογος και των εν λόγω ουσιών. Στο θετικό αυτόν κατάλογο θα πρέπει να περιλαμβάνονται οι ουσίες που έχουν εγκριθεί από την Επιστημονική Επιτροπή Τροφίμων με την γνωμοδότηση της 12ης Μαΐου 1999, βάσει των ανωτέρω κριτηρίων ασφάλειας και βιοδιαθεσιμότητας, για χρήση στην παρασκευή τροφίμων που προορίζονται για βρέφη και μικρά παιδιά, άλλων τροφίμων ειδικής διατροφής ή συμπληρωμάτων διατροφής. Μολονότι το χλωριούχο νάτριο (κοινό αλάτι) δεν συμπεριλαμβάνεται στις ουσίες του εν λόγω καταλόγου, επιτρέπεται να εξακολουθήσει να χρησιμοποιείται ως συστατικό για την παρασκευή τροφίμων. |
(11) |
Για να ακολουθείται η εξέλιξη των επιστημονικών και τεχνολογικών γνώσεων, είναι σημαντικό να αναθεωρούνται ταχέως οι ανωτέρω κατάλογοι, όταν αυτό είναι αναγκαίο. Οι αναθεωρήσεις αυτές θα λαμβάνουν τη μορφή μέτρων τεχνικής φύσεως, των οποίων η θέσπιση θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή, προκειμένου να απλουστεύεται και να συντομεύεται η σχετική διαδικασία. |
(12) |
Τα τρόφιμα στα οποία προστίθενται βιταμίνες και ανόργανα συστατικά προωθούνται στις περισσότερες περιπτώσεις από παρασκευαστές και μπορούν να εκληφθούν από τους καταναλωτές ως προϊόντα που παρέχουν διατροφικά, φυσιολογικά ή άλλα πλεονεκτήματα για την υγεία έναντι παρόμοιων ή άλλων προϊόντων στα οποία δεν έχουν προστεθεί αυτές οι θρεπτικές ουσίες. Αυτό μπορεί να προκαλέσει επιλογές των καταναλωτών που διαφορετικά θα ήταν ανεπιθύμητες. Για να αντισταθμιστεί αυτό το δυνητικά ανεπιθύμητο αποτέλεσμα, κρίνεται σκόπιμο να επιβληθούν κάποιοι περιορισμοί στα προϊόντα στα οποία μπορούν να προστίθενται βιταμίνες και ανόργανα συστατικά επιπλέον εκείνων που θα προέκυπταν φυσιολογικά από τεχνολογικές εκτιμήσεις ή θα καθίσταντο αναγκαία για λόγους ασφάλειας όταν καθορίζονται ανώτατα επίπεδα βιταμινών και ανόργανων συστατικών στα προϊόντα αυτά. Η περιεκτικότητα του προϊόντος σε ορισμένες ουσίες, όπως το οινόπνευμα, θα είναι εδώ, κατάλληλο κριτήριο για να μην επιτρέπεται η προσθήκη βιταμινών και ανόργανων συστατικών σε αυτό. Κάθε παρέκκλιση από την απαγόρευση της προσθήκης βιταμινών και ανόργανων συστατικών σε αλκοολούχα ποτά θα πρέπει να περιορίζεται μόνον στην προστασία παραδοσιακών συνταγών οίνων, τα δε σχετικά προϊόντα θα πρέπει να γνωστοποιούνται στην Επιτροπή· δεν θα πρέπει να προβάλλονται ισχυρισμοί για διατροφική ή σχετική με την υγεία ωφέλεια από τις προσθήκες. Επιπλέον, για να αποφευχθεί τυχόν σύγχυση του καταναλωτή ως προς τη φυσική διατροφική αξία των νωπών τροφίμων, βιταμίνες και ανόργανα συστατικά δεν θα πρέπει επίσης να επιτρέπεται να προστίθενται σε αυτά. |
(13) |
Ο παρών κανονισμός δεν προορίζεται να καλύψει τη χρήση βιταμινών και ανόργανων συστατικών υπό μορφή ιχνοστοιχείων, ως δεικτών γνησιότητας χρησιμοποιουμένων με στόχο την καταπολέμηση της απάτης. |
(14) |
Η υπερβολική πρόσληψη βιταμινών και ανόργανων συστατικών μπορεί να έχει παρενέργειες και γι' αυτό, καθίσταται αναγκαία η θέσπιση ανώτατων επιπέδων ασφάλειας γι' αυτά όταν προστίθενται στα τρόφιμα. Τα επίπεδα αυτά θα πρέπει να εξασφαλίζουν ότι η κανονική χρήση των προϊόντων, με βάση τις οδηγίες χρήσεως του παρασκευαστή και στο πλαίσιο μιας ποικίλης διατροφής, θα είναι ασφαλής για τον καταναλωτή. Συνεπώς, τα επίπεδα αυτά θα πρέπει να είναι συνολικά ανώτατα επίπεδα ασφάλειας των βιταμινών και των ανόργανων συστατικών που υπάρχουν στο τρόφιμο εκ φύσεως ή/και προστίθενται στο τρόφιμο για οποιοδήποτε σκοπό, συμπεριλαμβανομένων των τεχνολογικών χρήσεων. |
(15) |
Για αυτόν το λόγο, θα πρέπει να θεσπιστούν αυτά τα ανώτατα επίπεδα, και οποιεσδήποτε άλλες συνθήκες που να περιορίζουν την προσθήκη τους στα τρόφιμα, εφόσον χρειάζεται, λαμβάνοντας υπόψη τα ανώτερα επίπεδα ασφάλειας για αυτές τις θρεπτικές ουσίες που καθορίζονται με επιστημονική εκτίμηση του κινδύνου η οποία βασίζεται σε γενικώς αποδεκτά επιστημονικά στοιχεία καθώς και στη δυνητική τους πρόσληψη από άλλα τρόφιμα. Θα πρέπει επίσης να ληφθούν δεόντως υπόψη οι προσλήψεις αναφοράς του πληθυσμού για τις βιταμίνες και τα ανόργανα συστατικά. Όταν είναι αναγκαίο, για ορισμένες βιταμίνες και ανόργανα συστατικά, να θεσπιστούν περιορισμοί όσον αφορά τα τρόφιμα στα οποία μπορούν να προστεθούν, θα πρέπει να δίνεται προτεραιότητα στην αποκατάσταση του περιεχομένου τους όταν αυτό μειώνεται κατά τις διαδικασίες παρασκευής, αποθήκευσης ή χειρισμού, και για να τους προσδοθεί παρόμοια διατροφική αξία με τα τρόφιμα των οποίων θεωρούνται εναλλακτικά. |
(16) |
Οι βιταμίνες και τα ανόργανα συστατικά που προστίθενται στα τρόφιμα θα πρέπει να οδηγούν στην παρουσία μιας ελάχιστης ποσότητας, η οποία πρέπει να υπάρχει στο τρόφιμο. Διαφορετικά, η παρουσία πολύ μικρών και ασήμαντων ποσοτήτων σε αυτά τα ενισχυμένα τρόφιμα δεν θα πρόσφερε κανένα όφελος στον καταναλωτή και θα ήταν παραπλανητική. Στην ίδια αρχή βασίζεται και η απαίτηση να περιέχονται αυτές οι θρεπτικές ουσίες σε σημαντική ποσότητα στο τρόφιμο για να επιτρέπεται να αναγράφονται στην επισήμανση σχετικά με τις τροφικές ιδιότητες. Συνεπώς, θα ήταν σκόπιμο να είναι οι κατώτατες ποσότητες βιταμινών και ανόργανων συστατικών στα τρόφιμα στα οποία έχουν προστεθεί βιταμίνες και ανόργανα συστατικά οι ίδιες με τις σημαντικές ποσότητες που θα πρέπει να περιέχονται ώστε αυτές οι θρεπτικές ουσίες να αναγράφονται στην διατροφική επισήμανση, εκτός αν κατ' εξαίρεση προβλέπεται άλλως. |
(17) |
Η θέσπιση ανώτατων επιπέδων και τυχόν συνθηκών χρήσης με βάση την εφαρμογή των αρχών και των κριτηρίων που ορίζονται στον παρόντα κανονισμό και η έγκριση κατώτατων επιπέδων θα συνιστούσαν τεχνικά μέτρα εφαρμογής και η έγκρισή τους θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή, προκειμένου να απλουστεύεται και να συντομεύεται η διαδικασία. |
(18) |
Οι γενικές διατάξεις επισήμανσης και οι ορισμοί περιέχονται στην οδηγία 2000/13/ΕΟΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2000, για προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την επισήμανση, την παρουσίαση και τη διαφήμιση των τροφίμων (4). Ως εκ τούτου, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να περιοριστεί στις αναγκαίες πρόσθετες διατάξεις. Αυτές οι πρόσθετες διατάξεις θα πρέπει επίσης να εφαρμόζονται με την επιφύλαξη του κανονισμού (ΕΚ) αριθ …/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της …, σχετικά με τους διατροφικούς ισχυρισμούς και τους ισχυρισμούς για την υγεία που διατυπώνονται σχετικά με τα τρόφιμα (5). |
(19) |
Λόγω της σημασίας που έχουν για τη διατροφή τα προϊόντα στα οποία έχουν προστεθεί βιταμίνες και ανόργανα συστατικά και του δυνητικού τους αντίκτυπου στις διατροφικές συνήθειες και τη συνολική πρόσληψη θρεπτικών ουσιών, ο καταναλωτής θα πρέπει να είναι σε θέση να αξιολογεί τη συνολική τους διατροφική ποιότητα. Συνεπώς, η επισήμανση όσον αφορά τις τροφικές ιδιότητες, κατά παρέκκλιση του άρθρου 2 της οδηγίας 90/496/EOK του Συμβουλίου, της 24ης Σεπτεμβρίου 1990, σχετικά με τους κανόνες επισήμανσης των τροφίμων όσον αφορά τις τροφικές τους ιδιότητες (6) θα πρέπει να είναι υποχρεωτική. |
(20) |
Μια κανονική και ποικίλη διατροφή περιέχει πολλά συστατικά τα οποία, με τη σειρά τους, περιέχουν πολλές ουσίες. Η πρόσληψη αυτών των ουσιών ή συστατικών που προκύπτει από την κανονική και παραδοσιακή τους χρήση στη σημερινή διατροφή δεν θα πρέπει να αποτελεί λόγο ανησυχίας και δεν χρειάζεται να ρυθμιστεί. Ορισμένες ουσίες, πλην των βιταμινών και των ανόργανων συστατικών ή συστατικών που τα περιέχουν, προστίθενται στα τρόφιμα ως αποστάγματα ή συμπυκνώματα και ενδέχεται να έχουν ως αποτέλεσμα πρόσληψη που να είναι σημαντικά υψηλότερη από εκείνη που μπορεί να ληφθεί μέσω μιας επαρκούς και ποικίλης διατροφής. Η ασφάλεια αυτών των πρακτικών αμφισβητείται σοβαρά ενίοτε, ενώ τα οφέλη είναι ασαφή. Συνεπώς, οι πρακτικές αυτές πρέπει να ρυθμιστούν. Στις περιπτώσεις αυτές, οι αρμόδιοι επιχειρήσεων τροφίμων που είναι υπεύθυνοι για την ασφάλεια των τροφίμων που διαθέτουν στην αγορά είναι σκόπιμο να αναλαμβάνουν το βάρος της απόδειξης της ασφάλειάς τους. |
(21) |
Λόγω της ιδιαιτερότητας των τροφίμων στα οποία προστίθενται βιταμίνες και ανόργανα συστατικά, θα πρέπει να υπάρχουν και άλλα μέσα, πέραν εκείνων που συνήθως έχουν στη διάθεσή τους οι φορείς παρακολούθησης, ώστε να διευκολύνεται η αποτελεσματική παρακολούθηση των εν λόγω προϊόντων. |
(22) |
Δεδομένου ότι ο στόχος του παρόντος κανονισμού, ήτοι η διασφάλιση της αποτελεσματικής λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς όσον αφορά την προσθήκη βιταμινών και ανοργάνων συστατικών και ορισμένων άλλων ουσιών στα τρόφιμα, διασφαλίζοντας παράλληλα υψηλό επίπεδο προστασίας του καταναλωτή, δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη και μπορεί συνεπώς να επιτευχθεί καλύτερα σε επίπεδο Κοινότητας, η Κοινότητα μπορεί να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας του άρθρου 5 της συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας του ιδίου άρθρου, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία προς επίτευξη του στόχου αυτού. |
(23) |
Τα μέτρα που απαιτούνται για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να θεσπίζονται σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (7), |
ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:
ΚΕΦΑΛΑΙΟ I
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ, ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΟΙ
Άρθρο 1
Αντικείμενο και πεδίο εφαρμογής
1. Σκοπός του παρόντος κανονισμού είναι η προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών ή διοικητικών διατάξεων στα κράτη μέλη που αφορούν την προσθήκη βιταμινών και ανόργανων συστατικών και ορισμένων άλλων ουσιών σε τρόφιμα, ώστε να εξασφαλίζεται η ουσιαστική λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και, παράλληλα, να παρέχεται υψηλό επίπεδο προστασίας του καταναλωτή.
2. Οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού όσον αφορά τις βιταμίνες και τα ανόργανα συστατικά δεν εφαρμόζονται σε συμπληρώματα διατροφής που καλύπτονται από την οδηγία 2002/46/EK.
3. Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται με την επιφύλαξη ειδικών διατάξεων που καθορίζονται στην κοινοτική νομοθεσία σχετικά με:
α) |
τα τρόφιμα για ιδιαίτερη διατροφική χρήση και, αν δεν υπάρχουν ειδικές διατάξεις, των απαιτήσεων σύνθεσης των προϊόντων αυτών που κρίνονται αναγκαίες από τις ιδιαίτερες διατροφικές απαιτήσεις των ατόμων για τα οποία προορίζονται· |
β) |
τα νέα τρόφιμα και τα συστατικά νέων τροφίμων· |
γ) |
τα γενετικώς τροποποιημένα τρόφιμα· |
δ) |
τα πρόσθετα και τις αρωματικές ύλες· |
ε) |
τις εγκεκριμένες οινολογικές πρακτικές και διαδικασίες. |
Άρθρο 2
Ορισμοί
Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, νοείται ως: «Αρχή», η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων η οποία ιδρύθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2002, για τον καθορισμό των γενικών αρχών και απαιτήσεων της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων και τον καθορισμό διαδικασιών σε θέματα ασφαλείας των τροφίμων (8).
ΚΕΦΑΛΑΙΟ II
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΒΙΤΑΜΙΝΩΝ ΚΑΙ ΑΝΟΡΓΑΝΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ
Άρθρο 3
Απαιτήσεις προσθήκης βιταμινών και ανόργανων συστατικών
1. Με την επιφύλαξη του παρόντος κανονισμού, στα τρόφιμα επιτρέπεται να προστίθενται μόνον οι βιταμίνες ή/και τα ανόργανα συστατικά που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι, με τις μορφές που αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙ.
2. Βιταμίνες και ανόργανα συστατικά μπορούν να προστίθενται σε τρόφιμα, ανεξαρτήτως του εάν περιέχονται συνήθως σε αυτά ή όχι, προκειμένου να ληφθούν υπόψη:
α) |
η έλλειψη μιας ή περισσότερων βιταμινών ή/και ανόργανων συστατικών στον πληθυσμό ή σε συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες, η οποία μπορεί να αποδειχθεί από κλινικά ή υποκλινικά στοιχεία έλλειψης ή η οποία υποδηλώνεται από εκτιμώμενα χαμηλά επίπεδα πρόσληψης θρεπτικών ουσιών· ή |
β) |
η δυνατότητα βελτίωσης της διατροφικής κατάστασης του πληθυσμού ή συγκεκριμένων πληθυσμιακών ομάδων ή/ και κάλυψης των πιθανών ελλείψεων πρόσληψης, μέσω της διατροφής, βιταμινών ή ανόργανων συστατικών οι οποίες οφείλονται σε αλλαγές των διατροφικών συνηθειών· ή |
γ) |
η εξέλιξη των γενικώς αποδεκτών επιστημονικών γνώσεων για το ρόλο που διαδραματίζουν οι βιταμίνες και τα ανόργανα συστατικά στη διατροφή και σχετικά με τις συνακόλουθες επιπτώσεις για την υγεία. |
3. Οι τροποποιήσεις των καταλόγων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 θεσπίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2, λαμβάνοντας υπόψη τη γνώμη της Αρχής.
Άρθρο 4
Περιορισμοί όσον αφορά την προσθήκη βιταμινών και ανόργανων συστατικών
Βιταμίνες και ανόργανα συστατικά δεν μπορούν να προστίθενται στα:
α) |
αμεταποίητα προϊόντα, συμπεριλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, των φρούτων, των λαχανικών, του κρέατος και των ψαριών· |
β) |
ποτά που περιέχουν περισσότερο από 1,2 % κατ' όγκον οινόπνευμα πλην, και κατά παρέκκλιση της παραγράφου 2 του άρθρου 3, των προϊόντων:
και υπό την προϋπόθεση ότι δεν διατυπώνεται διατροφικός ισχυρισμός ή ισχυρισμός σχετικός με την υγεία. |
Άλλα τρόφιμα ή κατηγορίες τροφίμων στα οποία δεν επιτρέπεται να προστίθενται βιταμίνες και ανόργανα συστατικά μπορούν να καθορίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2 βάσει επιστημονικών στοιχείων και αναλόγως της διατροφικής αξίας τους.
Άρθρο 5
Κριτήρια καθαρότητας
1. Τα κριτήρια καθαρότητας των σκευασμάτων βιταμινών και των ανόργανων ουσιών που απαριθμούνται στο παράρτημα ΙΙ θεσπίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2, εκτός εάν εφαρμόζονται σύμφωνα με την παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου.
2. Για τα σκευάσματα βιταμινών και τις ανόργανες ουσίες που απαριθμούνται στο παράρτημα ΙΙ, εφαρμόζονται τα κριτήρια καθαρότητας που προβλέπονται στην κοινοτική νομοθεσία για τη χρήση τους στην παρασκευή τροφίμων για σκοπούς άλλους από εκείνους του παρόντος κανονισμού.
3. Για τα σκευάσματα βιταμινών και τις ανόργανες ουσίες που απαριθμούνται στο παράρτημα ΙΙ και για τα οποία δεν καθορίζονται κριτήρια καθαρότητας από την κοινοτική νομοθεσία και μέχρις ότου θεσπιστούν σχετικές προδιαγραφές, εφαρμόζονται γενικώς αποδεκτά κριτήρια καθαρότητας τα οποία συνιστώνται από διεθνείς οργανισμούς, μπορούν δε να διατηρούνται σε ισχύ εθνικοί κανόνες που ορίζουν αυστηρότερα κριτήρια.
Άρθρο 6
Προϋποθέσεις σχετικά με την προσθήκη βιταμινών και ανόργανων συστατικών
1. Όταν μια βιταμίνη ή ένα ανόργανο συστατικό προστίθεται σε τρόφιμα, η συνολική ποσότητα βιταμίνης ή ανόργανου συστατικού που περιέχεται, για οποιονδήποτε λόγο, στο τρόφιμο δεν υπερβαίνει τις ανώτατες ποσότητες που θεσπίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2. Για τα συμπυκνωμένα και τα αφυδατωμένα προϊόντα, οι ανώτατες ποσότητες είναι εκείνες που περιέχονται στα τρόφιμα όταν προετοιμάζονται για κατανάλωση σύμφωνα με τις οδηγίες του παρασκευαστή.
2. Οιεσδήποτε προϋποθέσεις περιορίζουν ή απαγορεύουν την προσθήκη συγκεκριμένης βιταμίνης ή ανόργανου συστατικού σε κάποιο τρόφιμο ή σε κατηγορία τροφίμων θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 14 παράγραφος 2.
3. Οι ανώτατες ποσότητες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και οι προϋποθέσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 2 καθορίζονται με βάση τα ακόλουθα:
α) |
τα ανώτερα ασφαλή επίπεδα βιταμινών και ανόργανων συστατικών που καθορίζονται βάσει επιστημονικής αξιολόγησης κινδύνου η οποία βασίζεται σε γενικώς αποδεκτά επιστημονικά στοιχεία, λαμβανομένων υπόψη, ανάλογα με την περίπτωση, των διαφορετικών βαθμών ευαισθησίας των διαφόρων ομάδων καταναλωτών· |
β) |
τις προσλαμβανόμενες ποσότητες βιταμινών και ανόργανων συστατικών από άλλες πηγές διατροφής. |
4. Κατά τον καθορισμό των ανώτατων ποσοτήτων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και των προϋποθέσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 2, συνεκτιμώνται δεόντως οι προσλαμβανόμενες ποσότητες αναφοράς βιταμινών και ανόργανων συστατικών για τον πληθυσμό.
5. Όταν οι ανώτατες ποσότητες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και οι προϋποθέσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 2 καθορίζονται για βιταμίνες και ανόργανα συστατικά των οποίων οι προσλήψεις αναφοράς για τον πληθυσμό προσεγγίζουν τα ανώτερα ασφαλή επίπεδα, συνεκτιμώνται εφόσον χρειάζεται, τα ακόλουθα:
α) |
η συνεισφορά των επιμέρους προϊόντων στη συνολική διατροφή του πληθυσμού γενικά ή των επιμέρους πληθυσμιακών ομάδων, |
β) |
το διατροφικό περίγραμμα του προϊόντος που καθορίζεται όπως προβλέπεται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. ../2006 (10). |
6. Η προσθήκη βιταμίνης ή ανόργανου συστατικού σε τρόφιμα πρέπει να επιφέρει την παρουσία αυτής της βιταμίνης ή του ανόργανου συστατικού στα τρόφιμα σε τουλάχιστον σημαντική ποσότητα, εφόσον αυτό ορίζεται, σύμφωνα με το παράρτημα της οδηγίας 90/496/ΕΟΚ. Οι κατώτατες ποσότητες, συμπεριλαμβανομένων τυχόν χαμηλότερων ποσοτήτων, κατά παρέκκλιση των προαναφερόμενων σημαντικών ποσοτήτων, για συγκεκριμένα τρόφιμα ή κατηγορίες τροφίμων θεσπίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2.
Άρθρο 7
Επισήμανση, παρουσίαση και διαφήμιση
1. Η επισήμανση, παρουσίαση και διαφήμιση των τροφίμων στα οποία έχουν προστεθεί βιταμίνες και ανόργανα συστατικά δεν πρέπει να αναφέρει ρητά ή να υπονοεί, καθ' οιονδήποτε τρόπο, ότι μια επαρκής και ποικίλη διατροφή δεν μπορεί να παράσχει κατάλληλες ποσότητες θρεπτικών ουσιών. Εφόσον κρίνεται σκόπιμο, μπορεί να θεσπίζεται, με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2, παρέκκλιση για μια συγκεκριμένη θρεπτική ουσία.
2. Η επισήμανση, παρουσίαση και διαφήμιση των τροφίμων στα οποία έχουν προστεθεί βιταμίνες και ανόργανα συστατικά δεν πρέπει να παραπλανά ή να εξαπατά τον καταναλωτή ως προς τη διατροφική αξία των τροφίμων που ενδέχεται να προκύπτει από την προσθήκη αυτών των θρεπτικών ουσιών.
3. Η επισήμανση σχετικά με τις διατροφικές ιδιότητες των προϊόντων στα οποία έχουν προστεθεί βιταμίνες και ανόργανα συστατικά και τα οποία καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό είναι υποχρεωτική. Οι χορηγούμενες πληροφορίες ορίζονται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 ομάδα 2 της οδηγίας 90/496/ΕΟΚ και οι συνολικές περιεχόμενες ποσότητες των βιταμινών και των ανόργανων συστατικών όταν προστίθενται στα τρόφιμα.
4. Η επισήμανση των προϊόντων στα οποία έχουν προστεθεί βιταμίνες και ανόργανα συστατικά μπορεί να αναφέρει την προσθήκη αυτήν βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. …./2006 (10).
5. Το παρόν άρθρο ισχύει χωρίς να θίγονται άλλες διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας περί τροφίμων οι οποίες εφαρμόζονται σε συγκεκριμένες κατηγορίες τροφίμων.
6. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου μπορούν να καθορίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ III
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΑΛΛΩΝ ΟΥΣΙΩΝ
Άρθρο 8
Απαγορευμένες ουσίες, ουσίες με περιορισμό χρήσης ή ουσίες υπό κοινοτική διερεύνηση
1. Όταν μια ουσία, πλην βιταμινών ή ανόργανων συστατικών, ή ένα συστατικό που περιέχει μια ουσία άλλη πλην των βιταμινών ή των ανόργανων συστατικών προστίθεται σε τρόφιμα ή χρησιμοποιείται στην παρασκευή τροφίμων σε συνθήκες που θα επέφεραν την πρόσληψη ποσοτήτων αυτής της ουσίας που υπερβαίνουν κατά πολύ τις ποσότητες που ευλόγως αναμένεται να προσληφθούν υπό κανονικές συνθήκες κατανάλωσης μιας ισορροπημένης και ποικίλης διατροφής ή/και θα συνιστούσε με άλλο τρόπο δυνητικό κίνδυνο για τους καταναλωτές, ακολουθείται η διαδικασία του παρόντος άρθρου.
2. Ιδία πρωτοβουλία ή βάσει στοιχείων που παρέχουν τα κράτη μέλη, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει, πάντα ύστερα από αξιολόγηση των διαθέσιμων πληροφοριών από την Αρχή, και με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2, την προσθήκη, εφόσον απαιτείται, της ουσίας ή του συστατικού στο παράρτημα ΙΙΙ. Ειδικότερα:
α) |
εάν έχει εντοπιστεί βλαβερή επίδραση στην υγεία, η ουσία ή/ και το συστατικό που περιέχει την ουσία:
|
β) |
εάν εντοπίζεται η πιθανότητα βλαβερής επίδρασης στην υγεία αλλά παραμένει η επιστημονική αβεβαιότητα, η ουσία εγγράφεται στο παράρτημα ΙΙΙ, μέρος Γ. |
3. Οι κοινοτικές διατάξεις που εφαρμόζονται σε συγκεκριμένα τρόφιμα μπορούν να προβλέπουν περιορισμούς ή απαγορεύσεις στη χρήση ορισμένων ουσιών πλην εκείνων που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό.
4. Οι υπεύθυνοι επιχειρήσεων τροφίμων, ή οποιοσδήποτε άλλος ενδιαφερόμενος, μπορούν ανά πάσα στιγμή να υποβάλουν στην Αρχή φάκελο με τα επιστημονικά στοιχεία που αποδεικνύουν την ασφάλεια μιας ουσίας που αναγράφεται στο παράρτημα ΙΙΙ, μέρος Γ, με βάση τους όρους χρήσης της στα τρόφιμα ή σε μια κατηγορία τροφίμων και εξηγώντας το σκοπό της χρήσης αυτής. Η Αρχή κοινοποιεί χωρίς καθυστέρηση στα κράτη μέλη και στην Επιτροπή την υποβολή αυτή και θέτει τον φάκελο στη διάθεσή τους.
5. Εντός τεσσάρων ετών από την ημερομηνία κατά την οποία μια ουσία ενεγράφη στο παράρτημα ΙΙΙ, μέρος Γ, λαμβάνεται απόφαση με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2 και λαμβανομένης υπόψη της γνώμης της Αρχής σχετικά με τυχόν φακέλους που υπεβλήθησαν προς αξιολόγηση όπως αναφέρεται στην παράγραφο 4 του παρόντος άρθρου, για να επιτραπεί γενικά η χρήση μιας ουσίας που αναγράφεται στο παράρτημα ΙΙΙ, μέρος Γ, ή για να εγγραφεί η ουσία αυτή στο παράρτημα ΙΙΙ, μέρος Α ή Β, ανάλογα με την περίπτωση.
6. Η Επιτροπή θεσπίζει, με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2, εκτελεστικούς κανόνες για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου, συμπεριλαμβανομένων των κανόνων σχετικά με την υποβολή που αναφέρεται στην παράγραφο 4 του παρόντος άρθρου.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV
ΓΕΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 9
Κοινοτικό μητρώο
1. Η Επιτροπή δημιουργεί και τηρεί κοινοτικό μητρώο σχετικά με την προσθήκη βιταμινών και ανόργανων συστατικών και ορισμένων άλλων ουσιών στα τρόφιμα, εφεξής αποκαλούμενο «το μητρώο».
2. Το μητρώο περιλαμβάνει:
α) |
τις βιταμίνες και τα ανόργανα συστατικά που επιτρέπεται να προστίθενται στα τρόφιμα ως έχουν στο παράρτημα Ι· |
β) |
τα σκευάσματα βιταμινών και τις ανόργανες ουσίες που επιτρέπεται να προστίθενται στα τρόφιμα ως έχουν στο παράρτημα ΙΙ· |
γ) |
τις ανώτατες και τις κατώτατες ποσότητες βιταμινών και ανόργανων συστατικών οι οποίες επιτρέπεται να προστίθενται στα τρόφιμα και τους τυχόν σχετικούς όρους οι οποίοι καθορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 7· |
δ) |
τις πληροφορίες σχετικά με τις εθνικές διατάξεις για την υποχρεωτική προσθήκη βιταμινών και ανόργανων συστατικών που αναφέρεται στο άρθρο 11· |
ε) |
τους τυχόν περιορισμούς όσον αφορά την προσθήκη βιταμινών και ανόργανων συστατικών, όπως προβλέπει στο άρθρο 4· |
στ) |
τις ουσίες για τις οποίες έχουν υποβληθεί φάκελοι όπως προβλέπεται στο άρθρο 17 παράγραφος 1 στοιχείο β)· |
ζ) |
τις πληροφορίες σχετικά με τις ουσίες που αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙΙ καθώς και τους λόγους καταχώρησής τους. |
3. Το μητρώο δημοσιοποιείται.
Άρθρο 10
Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων
Τηρουμένης της συνθήκης, και ιδίως των άρθρων 28 και 30, τα κράτη μέλη δεν μπορούν να περιορίζουν ή να απαγορεύουν το εμπόριο τροφίμων τα οποία συμμορφώνονται με τον παρόντα κανονισμό και με τα εκτελεστικά του νομοθετήματα που εκδίδονται από την Κοινότητα, εφαρμόζοντας μη εναρμονισμένες εθνικές διατάξεις που διέπουν την προσθήκη βιταμινών και ανόργανων συστατικών στα τρόφιμα.
Άρθρο 11
Εθνικές διατάξεις
1. Μέχρι τις… (11), τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή για τις υφιστάμενες εθνικές διατάξεις όσον αφορά την υποχρεωτική προσθήκη βιταμινών και ανόργανων συστατικών και προϊόντων που καλύπτονται από την παρέκκλιση που προβλέπεται στο άρθρο 4 στοιχείο β).
2. Εάν ένα κράτος μέλος, ελλείψει κοινοτικών διατάξεων, κρίνει αναγκαία την έκδοση νέας νομοθεσίας για την:
α) |
υποχρεωτική προσθήκη βιταμινών και ανόργανων συστατικών σε συγκεκριμένα τρόφιμα ή κατηγορίες τροφίμων· ή |
β) |
απαγόρευση ή τον περιορισμό της χρήσης ορισμένων άλλων ουσιών στην παρασκευή συγκεκριμένων τροφίμων, |
το κοινοποιεί στην Επιτροπή με τη διαδικασία του άρθρου 12.
Άρθρο 12
Διαδικασία κοινοποίησης
1. Εάν ένα κράτος μέλος κρίνει αναγκαία τη θέσπιση νέας νομοθεσίας, κοινοποιεί τα προβλεπόμενα μέτρα στην Επιτροπή και στα άλλα κράτη μέλη αναφέροντας τους λόγους.
2. Η Επιτροπή διαβουλεύεται με την επιτροπή του άρθρου 14, εάν κρίνει τη σχετική διαβούλευση χρήσιμη ή εάν το ζητήσει ένα κράτος μέλος, και διατυπώνει γνώμη σχετικά με τα προβλεπόμενα μέτρα.
3. Το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος μπορεί να λαμβάνει τα σχεδιαζόμενα μέτρα έξι μόνον μήνες μετά την κοινοποίηση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 και εφόσον η γνώμη της Επιτροπής δεν είναι αρνητική.
Εάν η γνώμη της Επιτροπής είναι αρνητική, η Επιτροπή αποφασίζει, με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2 και πριν τη λήξη της περιόδου που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, εάν τα προβλεπόμενα μέτρα μπορούν να τεθούν σε εφαρμογή. Η Επιτροπή μπορεί να απαιτήσει ορισμένες τροποποιήσεις στα προβλεπόμενα μέτρα.
Άρθρο 13
Μέτρα διασφάλισης
1. Όταν ένα κράτος μέλος έχει σοβαρούς λόγους να πιστεύει ότι ένα προϊόν θέτει σε κίνδυνο την ανθρώπινη υγεία, μολονότι συμμορφώνεται προς τον παρόντα κανονισμό, το εν λόγω κράτος μέλος μπορεί να αναστέλλει ή να περιορίζει προσωρινά την εφαρμογή των σχετικών διατάξεων στην επικράτειά του.
Το εν λόγω κράτος μέλος ενημερώνει αμέσως σχετικά τα άλλα κράτη μέλη και την Επιτροπή αιτιολογώντας την απόφασή του.
2. Με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2, λαμβάνεται απόφαση αφού ληφθεί η γνώμη της Αρχής, εφόσον χρειάζεται.
Η Επιτροπή μπορεί να κινεί τη διαδικασία αυτήν με δική της πρωτοβουλία.
3. Το κράτος μέλος που αναφέρεται στην παράγραφο 1 μπορεί να διατηρεί την αναστολή ή τον περιορισμό μέχρις ότου του κοινοποιηθεί η απόφαση που αναφέρεται στην παράγραφο 2.
Άρθρο 14
Διαδικασία επιτροπής
1. Η Επιτροπή επικουρείται από τη μόνιμη επιτροπή για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των Ζώων η οποία έχει συσταθεί με το άρθρο 58 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) 178/2002, εφεξής καλούμενη η «επιτροπή».
2. Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζονται τα άρθρα 5 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ, τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 8 της ίδιας απόφασης.
Η περίοδος που προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 6, της απόφασης 1999/468/ΕΚ ορίζεται σε τρεις μήνες.
3. Η Επιτροπή θεσπίζει τον εσωτερικό κανονισμό της.
Άρθρο 15
Παρακολούθηση
Για να διευκολυνθεί η αποτελεσματική παρακολούθηση των τροφίμων στα οποία έχουν προστεθεί βιταμίνες και ανόργανα συστατικά και των τροφίμων που περιέχουν τις ουσίες που απαριθμούνται στο παράρτημα ΙΙΙ, μέρος Β και μέρος Γ, τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτούν από τον παρασκευαστή ή το πρόσωπο που διαθέτει τα προϊόντα αυτά στην αγορά στην επικράτειά τους να γνωστοποιεί τη διάθεση στην αγορά στην αρμόδια αρχή προσκομίζοντας υπόδειγμα της ετικέτας που χρησιμοποιείται για το προϊόν. Εν τοιαύτη περιπτώσει, μπορεί να απαιτούνται και πληροφορίες σχετικά με την απόσυρση του προϊόντος από την αγορά.
Άρθρο 16
Αξιολόγηση
Το αργότερο την ... (12), η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έκθεση σχετικά με τα αποτελέσματα της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, ιδίως όσον αφορά την εξέλιξη της αγοράς των τροφίμων στα οποία έχουν προστεθεί βιταμίνες και ανόργανα συστατικά, την κατανάλωσή τους, την πρόσληψη θρεπτικών ουσιών από τον πληθυσμό και τις αλλαγές όσον αφορά τις διατροφικές συνήθειες, την προσθήκη ορισμένων άλλων ουσιών, συνοδευόμενη από τις τυχόν προτάσεις τροποποίησης του παρόντος κανονισμού τις οποίες η Επιτροπή κρίνει αναγκαίες. Σε σχέση με τα ανωτέρω, τα κράτη μέλη παρέχουν τις αναγκαίες σχετικές πληροφορίες στην Επιτροπή το αργότερο στις ... (13). Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου καθορίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2.
Άρθρο 17
Μεταβατικά μέτρα
1. Κατά παρέκκλιση του άρθρου 3 παράγραφος 1 και μέχρι… (14), τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν στο έδαφός τους τη χρήση βιταμινών και ανόργανων συστατικών που δεν απαριθμούνται στο παράρτημα Ι, ή με τις μορφές που δεν αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙ, υπό την προϋπόθεση ότι:
α) |
η εν λόγω ουσία χρησιμοποιείται για προσθήκη σε τρόφιμα τα οποία διατίθενται στην αγορά στην Κοινότητα στις … (15) κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού και |
β) |
η Αρχή δεν έχει διατυπώσει δυσμενή γνώμη όσον αφορά τη χρήση της ουσίας αυτής, ή τη χρήση της με τη μορφή αυτήν, κατά την παρασκευή του τροφίμου, με βάση ένα φάκελο ο οποίος να υποστηρίζει τη χρήση της εν λόγω ουσίας και τον οποίον το κράτος μέλος υποβάλλει στην Επιτροπή το αργότερο στις … (16). |
2. Μέχρι την … (14) τα κράτη μέλη μπορούν, τηρουμένης της συνθήκης, να εξακολουθήσουν να εφαρμόζουν τους υφιστάμενους εθνικούς περιορισμούς ή απαγορεύσεις εμπορίας τροφίμων στα οποία προστίθενται βιταμίνες και ανόργανα συστατικά που δεν απαριθμούνται στον κατάλογο του παραρτήματος Ι ή με τις μορφές που δεν αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙ.
3. Τα κράτη μέλη δύνανται, τηρουμένης της συνθήκης, να εξακολουθήσουν να εφαρμόζουν τις υφιστάμενες εθνικές διατάξεις σχετικά με τις ανώτατες και τις κατώτατες ποσότητες βιταμινών και ανόργανων συστατικών οι οποίες προστίθενται στα τρόφιμα, που παρατίθενται στο παράρτημα Ι, και υπό τους όρους που ισχύουν για την προσθήκη αυτή, μέχρις ότου θεσπισθούν αντίστοιχα κοινοτικά μέτρα σύμφωνα με το άρθρο 6 ή δυνάμει άλλων ειδικών κοινοτικών διατάξεων.
Άρθρο 18
Έναρξη ισχύος
Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Εφαρμόζεται από την… (17).
Τρόφιμα που έχουν κυκλοφορήσει στην αγορά ή που έχουν επισημανθεί πριν από… (17) και που δεν είναι σύμφωνα προς τον παρόντα κανονισμό μπορούν να κυκλοφορούν στην αγορά έως… (18).
Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.
…
Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Ο Πρόεδρος
Για το Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος
(1) ΕΕ C 112 της 30.4.2004, σ. 44.
(2) Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 26ης Μαΐου 2005 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα), κοινή θέση του Συμβουλίου της 8ης Δεκεμβρίου 2005 και θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της … (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).
(3) ΕΕ L 183 της 12.7.2002, σ. 51.
(4) ΕΕ L 109 της 6.5.2000, σ. 29· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 2003/89/ΕΚ (ΕΕ L 308 της 25.11.2003, σ 15).
(5) Κοινή θέση (ΕΚ) αριθ. 3/2006 (σελίδα … της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας).
(6) ΕΕ L 276 της 6.10.1990, σ. 40· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1882/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 284 της 31.10.2003, σ. 1).
(7) ΕΕ L 184 της 17.7.1999, σ. 23.
(8) ΕΕ L 31 της 1.2.2002, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1642/2003 (ΕΕ L 245 της 29.9.2003, σ. 4).
(9) ΕΕ L 179 της 14.7.1999, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1795/2003 της Επιτροπής (ΕΕ L 262 της 14.10.2003, σ. 13).
(10) Ο κανονισμός που αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 18.
(11) Έξι μήνες από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(12) Πρώτη ημέρα του έκτου μήνα μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού + 6 έτη.
(13) Πρώτη ημέρα του έκτου μήνα μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού + 5 έτη.
(14) Επτά έτη από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(15) Ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(16) Τρία έτη από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(17) Πρώτη ημέρα του έκτου μήνα μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(18) Την τελευταία ημέρα του εικοστού ένατου μήνα μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι
ΒΙΤΑΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΑΝΟΡΓΑΝΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΠΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΙΘΕΝΤΑΙ ΣΤΑ ΤΡΟΦΙΜΑ
1. Βιταμίνες
Βιταμίνη Α
Βιταμίνη D
Βιταμίνη E
Βιταμίνη Κ
Βιταμίνη B1
Βιταμίνη B2
Νιασίνη
Παντοθενικό οξύ
Βιταμίνη B6
Φολικό οξύ
Βιταμίνη B12
Βιοτίνη
Βιταμίνη C
2. Ανόργανα Συστατικά
Ασβέστιο
Μαγνήσιο
Σίδηρος
Χαλκός
Ιώδιο
Ψευδάργυρος
Μαγγάνιο
Νάτριο
Κάλιο
Σελήνιο
Χρώμιο
Μολυβδαίνιο
Φθοριούχα
Χλωριούχα
Φώσφορος
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ
ΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ ΒΙΤΑΜΙΝΩΝ ΚΑΙ ΑΝΟΡΓΑΝΕΣ ΟΥΣΙΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΙΘΕΝΤΑΙ ΣΤΑ ΤΡΟΦΙΜΑ
1. Σκευάσματα βιταμινών
ΒΙΤΑΜΙΝΗ A
ρετινόλη
οξική ρετινόλη
παλμιτική ρετινόλη
β-καροτένιο
ΒΙΤΑΜΙΝΗ D
χοληκαλσιφερόλη
εργοκαλσιφερόλη
ΒΙΤΑΜΙΝΗ E
D-α-τοκοφερόλη
DL-α-τοκοφερόλη
Οξική D-α-τοκοφερόλη
Οξική DL-α-τοκοφερόλη
Όξινη ηλεκτρική D-α-τοκοφερόλη
ΒΙΤΑΜΙΝΗ K
φυλλοκινόνη (φυτομεναδιόνη)
ΒΙΤΑΜΙΝΗ B1
υδροχλωρική θειαμίνη
μονονιτρική θειαμίνη
ΒΙΤΑΜΙΝΗ B2
ριβοφλαβίνη
μετά νατρίου άλας της 5'- φωσφορικής ριβοφλαβίνης
ΝΙΑΣΙΝΗ
νικοτινικό οξύ
νικοτιναμίδιο
ΠΑΝΤΟΘΕΝΙΚΟ ΟΞΥ
D-παντοθενικό ασβέστιο
D-παντοθενικό νάτριο
δεξπανθενόλη
ΒΙΤΑΜΙΝΗ B6
υδροχλωρική πυριδοξίνη
5'-φωσφορική πυριδοξίνη
διπαλμιτική πυριδοξίνη
ΦΟΛΙΚΟ ΟΞΥ
πτεροϋλομονογλουταμικό οξύ
ΒΙΤΑΜΙΝΗ B12
κυανοκοβαλαμίνη
υδροξοκοβαλαμίνη
ΒΙΟΤΙΝΗ
D-βιοτίνη
ΒΙΤΑΜΙΝΗ C
L-ασκορβικό οξύ
L-ασκορβικό νάτριο
L-ασκορβικό ασβέστιο
L-ασκορβικό κάλιο
6-παλμιτικό L-ασκορβύλιο
2. Ανόργανες ουσίες
ανθρακικό ασβέστιο
χλωριούχο ασβέστιο
κιτρικά άλατα του ασβεστίου
γλυκονικό ασβέστιο
γλυκεροφωσφορικό ασβέστιο
γαλακτικό ασβέστιο
ορθοφωσφορικά άλατα του ασβεστίου
υδροξείδιο του ασβεστίου
οξείδιο του ασβεστίου
θειικό ασβέστιο
οξικό μαγνήσιο
ανθρακικό μαγνήσιο
χλωριούχο μαγνήσιο
άλατα μαγνησίου του κιτρικού οξέος
γλυκονικό μαγνήσιο
γλυκεροφωσφορικό μαγνήσιο
άλατα μαγνησίου του ορθοφωσφορικού οξέος
γαλακτικό μαγνήσιο
υδροξείδιο του μαγνησίου
οξείδιο του μαγνησίου
θειικό μαγνήσιο
ανθρακικός σίδηρος
κιτρικός σίδηρος
εναμμώνιος κιτρικός σίδηρος
γλυκονικός σίδηρος
φουμαρικός σίδηρος
δισόξινο φωσφορικό σιδηρονάτριο
γαλακτικός σίδηρος
θειικός σίδηρος
πυροφωσφορικός σίδηρος
σακχαρικός σίδηρος
στοιχειακός σίδηρος (ανηγμένος με καρβονύλιο + ηλεκτρόλυση + υδρογόνο)
ανθρακικός χαλκός
κιτρικός χαλκός
γλυκονικός χαλκός
θειικός χαλκός
σύμπλοκο λυσίνης-χαλκού
ιωδιούχο νάτριο
ιωδικό νάτριο
ιωδιούχο κάλιο
ιωδικό κάλιο
οξικός ψευδάργυρος
χλωριούχος ψευδάργυρος
κιτρικός ψευδάργυρος
γλυκονικός ψευδάργυρος
γαλακτικός ψευδάργυρος
οξείδιο του ψευδαργύρου
ανθρακικός ψευδάργυρος
θειικός ψευδάργυρος
ανθρακικό μαγγάνιο
χλωριούχο μαγγάνιο
κιτρικό μαγγάνιο
γλυκονικό μαγγάνιο
γλυκεροφωσφορικό μαγγάνιο
θειικό μαγγάνιο
διττανθρακικό νάτριο
ανθρακικό νάτριο
κιτρικό νάτριο
γλυκονικό νάτριο
γαλακτικό νάτριο
υδροξείδιο νατρίου
άλατα νατρίου του ορθοφωσφορικού οξέος
σεληνικό νάτριο
όξινο σεληνιώδες νάτριο
σεληνιώδες νάτριο
φθοριούχο νάτριο
φθοριούχο κάλιο
διττανθρακικό κάλιο
ανθρακικό κάλιο
χλωριούχο κάλιο
κιτρικό κάλιο
γλυκονικό κάλιο
γλυκεροφωσφορικό κάλιο
γαλακτικό κάλιο
υδροξείδιο καλίου
άλατα καλίου του ορθοφωσφορικού οξέος
χλωριούχο χρώμιο (III) και το εξαϋδρικό άλας του
θειικό χρώμιο (III) και το εξαϋδρικό άλας του
μολυβδαινικό αμμώνιο [μολυβδαίνιο (VI)]
μολυβδαινικό νάτριο [μολυβδαίνιο (VI)]
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙΙ
ΟΥΣΙΕΣ Η ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΣΤΑ ΤΡΟΦΙΜΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ, ΟΥΣΙΕΣ ΜΕ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΧΡΗΣΗΣ Ή ΟΥΣΙΕΣ ΥΠΟ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ
Μέρος Α — Απαγορευμένες ουσίες
Μέρος Β — Ουσίες με περιορισμό χρήσης
Μέρος Γ — Ουσίες υπό κοινοτική διερεύνηση
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
I. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
1. |
Η Επιτροπή διαβίβασε στο Συμβούλιο, στις 14 Νοεμβρίου 2003, πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την προσθήκη βιταμινών και ανόργανων αλάτων και ορισμένων άλλων ουσιών στα τρόφιμα. Η πρόταση αυτή βασίζεται στο άρθρο 95 της συνθήκης. |
2. |
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έδωσε τη γνώμη του, σε πρώτη ανάγνωση, στις 26 Μαΐου 2005 (1). Η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή έδωσε τη γνώμη της στις 31 Μαρτίου 2004 (2). |
3. |
Στις 8 Δεκεμβρίου 2005, το Συμβούλιο καθόρισε την κοινή θέση του σύμφωνα με το άρθρο 251 της συνθήκης. |
II. ΣΤΟΧΟΣ
Ο προτεινόμενος κανονισμός στοχεύει στην εναρμόνιση των κανόνων που αφορούν την προσθήκη βιταμινών και ανόργανων αλάτων στα τρόφιμα. Αυτό δε προκειμένου να διευκολυνθεί η ελεύθερη κυκλοφορία των εν λόγω προϊόντων εντός της Κοινότητας, καθόσον οι ισχύοντες σχετικοί εθνικοί κανόνες περί προσθήκης ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό και πολύ συχνά παρακωλύουν το ενδοκοινοτικό εμπόριο.
Με την εναρμόνιση αυτή θα εξασφαλιστεί υψηλό επίπεδο προστασίας του καταναλωτή εντός της Κοινότητας, ενώ θα διασφαλισθεί ότι τα εν λόγω προϊόντα δεν θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία.
Ο προτεινόμενος κανονισμός:
— |
απαριθμεί τις βιταμίνες και τα ανόργανα άλατα που επιτρέπεται να προστίθενται στα τρόφιμα (παράρτημα Ι) καθώς και τις μορφές με τις οποίες επιτρέπεται να προστίθενται (παράρτημα ΙΙ). |
— |
προβλέπει ορισμένους περιορισμούς που αφορούν τα τρόφιμα στα οποία επιτρέπεται να προστίθενται βιταμίνες και ανόργανα άλατα, καθορίζει τα κριτήρια για τη θέσπιση μέγιστων επιπέδων και προβλέπει τον καθορισμό ελάχιστων επιπέδων βιταμινών και ανόργανων αλάτων που περιέχονται στο τελικό προϊόν, |
— |
θεσπίζει τους κανόνες τους σχετικούς με την επισήμανση, την παρουσίαση και τη διαφήμιση των εν λόγω προϊόντων, |
— |
παρέχει τη βάση για τη λεπτομερή εξέταση και, εφόσον χρειάζεται, την απαγόρευση της προσθήκης ορισμένων ουσιών, πέραν των βιταμινών και των ανόργανων αλάτων, |
— |
επιτρέπει τη θέσπιση εθνικών διατάξεων όσον αφορά την υποχρεωτική προσθήκη βιταμινών και ανόργανων αλάτων στα τρόφιμα, εφόσον η γνώμη της Επιτροπής δεν είναι αρνητική. |
III. ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΘΕΣΗΣ
1. Γενικές παρατηρήσεις
Η κοινή θέση του Συμβουλίου συμφωνεί με τους στόχους της πρότασης της Επιτροπής ενώ εισάγει περιορισμένο αριθμό τροποποιήσεων. Οι εν λόγω τροποποιήσεις περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
— |
απάλειψη των ορισμών του άρθρου 2 σχετικά με τους λόγους της προσθήκης βιταμινών και ανόργανων αλάτων στα τρόφιμα, καθόσον οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες οι βιταμίνες και τα ανόργανα άλατα επιτρέπεται να προστίθενται στα τρόφιμα διευκρινίζονται από το άρθρο 3 (Απαιτήσεις). |
— |
ακριβέστερη περιγραφή των παρεκκλίσεων που εφαρμόζονται στο άρθρο 4 (σκιαγραφούνται οι περιπτώσεις στις οποίες δεν επιτρέπεται να γίνεται προσθήκη βιταμινών και ανόργανων αλάτων) όσον αφορά τα οινοπνευματώδη ποτά, |
— |
σύμπτυξη των διατάξεων που εφαρμόζονται σε ουσίες άλλες πέραν των βιταμινών και των ανόργανων αλάτων (συγχώνευση των άρθρων 10 και 11 της αρχικής πρότασης), |
— |
διευκρίνιση των διαδικασιών γνωστοποίησης των ισχυουσών και νέων εθνικών διατάξεων (νέο άρθρο 11 και απαλοιφή του άρθρου 9 του αρχικού κειμένου). |
Η Επιτροπή αποδέχθηκε την κοινή θέση του Συμβουλίου.
2. Τροπολογίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Κατά την ψηφοφορία της ολομέλειας της 26ης Μαΐου 2005, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε 46 τροπολογίες της πρότασης (Η τροπολογία 8 είναι γλωσσικού χαρακτήρα και δεν επηρεάζει το αγγλικό κείμενο).
Το Συμβούλιο:
α) |
εισήγαγε στην κοινή θέση 20 τροπολογίες εξ ολοκλήρου, εν μέρει ή κατ' αρχήν, ως εξής: Αιτιολογικές σκέψεις: Τροπολογία 1 (αφορά την αιτιολογική σκέψη 10) και τροπολογία 2 (αφορά την αιτιολογική σκέψη 12): περιλαμβάνονται εν μέρει, με την απαλοιφή της τελευταίας πρότασης της αιτιολογικής σκέψης 8 και με τροποποίηση της αιτιολογικής σκέψης 10. Τροπολογία 4 (αφορά την αιτιολογική σκέψη 20α): περιλαμβάνεται κατ' αρχήν και εν μέρει στην αιτιολογική σκέψη 3 (δεύτερη πρόταση) και την παράγραφο 2 του άρθρου 11. Τροπολογία 5 (αφορά την αιτιολογική σκέψη 20β): περιλαμβάνεται εν μέρει μέσω αναδιατύπωσης της παραγράφου 6 του άρθρου 6. Άρθρα Τροπολογία 13 (αφορά την παράγραφο 3 του άρθρου 3): περιλαμβάνεται εν μέρει, όσον αφορά τη γνώμη της Αρχής, ενώ διαγράφεται η αρχική παραπομπή στους κανόνες εφαρμογής (δεδομένου ότι δεν υφίσταται πλέον αναφορά στην αποκατάσταση, στη διατροφική ισοδυναμία και στα υποκατάστατα των τροφίμων στα άρθρα 2 και 3). Τροπολογία 16 (αφορά την παράγραφο 1 (νέα) του άρθρου 4): διατηρείται κατ' ουσίαν στο στοιχείο β) της παραγράφου 1 του άρθρου και στο στοιχείο δ) της παραγράφου 2 του άρθρου 9. Τροπολογία 17 (αφορά την παράγραφο 2 του άρθρου 4): εισάγεται εν μέρει στην παράγραφο 2 του άρθρου 17. Τροπολογίες 49/rev και 54/rev (αφορούν το στοιχείο β) της παραγράφου 1 του άρθρου 5): περιλαμβάνονται εξ ολοκλήρου στο άρθρο 4. Τροπολογία 25 (αφορά την παράγραφο 5 του άρθρου 7): περιλαμβάνεται εν μέρει (όσον αφορά την προτεινόμενη απαλοιφή) στην παράγραφο 6 του άρθρου 6. Το Συμβούλιο σημειώνει σχετικά και ότι η Επιτροπή έχει την πρόθεση να επανεξετάσει και να επικαιροποιήσει τις τιμές αναφοράς που περιλαμβάνονται στο παράρτημα της οδηγίας 90/496/ΕΟΚ σχετικά με τους κανόνες επισήμανσης των τροφίμων. Τροπολογία 31 (αφορά το στοιχείο 2 της παραγράφου 2 του άρθρου 9): ο σκοπός της τροπολογίας περιλαμβάνεται στο στοιχείο δ) της παραγράφου 2 του άρθρου 9 (βλέπε επίσης άρθρο 11). Τροπολογία 34 (αφορά το άρθρο 10), τροπολογία 55 [αφορά το άρθρο 10α (νέο)] και τροπολογία 35 (αφορά το άρθρο 11): περιλαμβάνονται εξ ολοκλήρου στο άρθρο 8. Η παράγραφος 3 του προτεινόμενου νέου άρθρου 10α περιέχεται στο στοιχείο β) της παραγράφου 2 του άρθρου 11. Τροπολογία 38 [αφορά τα στοιχεία στα) και στβ) (νέα) της παραγράφου 2 του άρθρου 12]: η πρόθεση της τροπολογίας λαμβάνεται εν μέρει υπόψη του στοιχείου δ) της παραγράφου 2 του άρθρου 9. Τροπολογία 39 (αφορά το άρθρο 13): το μέλημα που τονίζεται στην τροπολογία περιλαμβάνεται εν μέρει στο στοιχείο β) της παραγράφου 2 του άρθρου 11 (όσον αφορά τη θέσπιση νέων διατάξεων). Τροπολογία 41 (αφορά την παράγραφο 1 του άρθρου 16): η αρχή λαμβάνεται υπόψη στην παράγραφο 3 του άρθρου 3, ενώ το Συμβούλιο δεν θεωρεί αναγκαία την αυτόματη συμμετοχή της Αρχής όταν εφαρμόζεται η διαδικασία επιτροπολογίας. Η τροπολογία 44 (αφορά το παράρτημα Ι), η τροπολογία 45 (αφορά το Παράρτημα Ι) και η τροπολογία 46 (αφορά το παράρτημα ΙΙ) ενσωματώνονται πλήρως στα παραρτήματα (με αναδιατύπωση του παραρτήματος 45 και με αλλαγή της θέσης του παραρτήματος 46). |
β) |
δεν περιέλαβε 26 τροπολογίες στην κοινή θέση. Όσον αφορά τις τροπολογίες 3, 6, 9, 10, 14, 15, 19, 20, 21, 23, 24, 26, 27, 29, 30, 32, 36, 37,40 και 43, το Συμβούλιο ακολούθησε τη ληφθείσα θέση της Επιτροπής. |
Ωστόσο, όσον αφορά τις τροπολογίες 21, 26 και 30, το Συμβούλιο σημειώνει την πρόθεση της Επιτροπής:
— |
να λάβει υπόψη της, στο πλαίσιο της μελέτης για την αναθεώρηση της οδηγίας 90/496/ΕΟΚ περί επισημάνσεως των τροφίμων, τα ακόλουθα στοιχεία σχετικά με τις βιταμίνες και τα ανόργανα άλατα:
|
— |
να προβάλλει όλες τις τροποποιήσεις των υποχρεωτικών στοιχείων που πρέπει να αναγράφονται στην επισήμανση των τροφίμων οι οποίες, στη μελλοντική αναθεώρηση της οδηγίας περί επισημάνσεως των τροφίμων, ενδέχεται να προσαρμοσθούν με την παράγραφο 3 του άρθρου 7 του κανονισμού για την προσθήκη βιταμινών και ανόργανων αλάτων και ορισμένων άλλων ουσιών στα τρόφιμα. |
— |
να υποβάλει το ταχύτερο δυνατόν και εν πάση περιπτώσει εντός διετίας από την έκδοση του κανονισμού, πρόταση για τον καθορισμό των μεγίστων/ελαχίστων ποσοτήτων βιταμινών και ανόργανων αλάτων και των όποιων προϋποθέσεων για την προσθήκη τους στα τρόφιμα, όπως αναφέρει η παράγραφος 2 του άρθρου 6. |
Όσον αφορά την τροπολογία 36, για τη θέσπιση νέου άρθρου 11α σχετικά με την επισήμανση, παρουσίαση και διαφήμιση άλλων ουσιών, πρέπει να σημειωθεί ότι η Επιτροπή μπορεί να επανεξετάσει τους κανόνες τους σχετικούς με την επισήμανση, στα πλαίσια της παραγράφου 6 του άρθρου 8, που αφορά τη θέσπιση εκτελεστικών κανόνων για την εφαρμογή του άρθρου 8.
Σχετικά με τις τροπολογίες 11, 12, 22, 28,40 και 42, έγιναν εν μέρει αποδεκτές από την Επιτροπή, χωρίς ωστόσο να συμπεριληφθούν στην κοινή θέση:
Τροπολογία 11 (αφορά την εισαγωγική πρόταση της παραγράφου 2 του άρθρου 3): τονίζεται ότι η αρχή της τροπολογίας, σχετικά με την ανάγκη προσθήκης βιταμινών και ανόργανων αλάτων υπό μορφή βιολογικά διαθέσιμη για το ανθρώπινο σώμα, σκιαγραφείται ήδη στην πρώτη πρόταση της αιτιολογικής σκέψης 11.
Τροπολογία 12 [αφορά την παράγραφο α (νέα) του άρθρου 3]: και τροπολογία 28 (αφορά την παράγραφο 2 του άρθρου 8): η ουσία των τροπολογιών αυτών διατηρείται στην παράγραφο 2 του άρθρου 7, καθώς πρόκειται για την επισήμανση (συμπεριλαμβανομένου του καταλόγου των συστατικών), παρουσίαση και διαφήμιση που θα μπορούσαν να παραπλανήσουν ή να εξαπατήσουν τον καταναλωτή.
Τροπολογία 22 [αφορά το στοιχείο β) της παραγράφου 2 του άρθρου 7]: τα συμπληρώματα διατροφής θεωρείται ότι καλύπτονται εμμέσως από την εν λόγω παράγραφο, σύμφωνα με την οποία, κατά τον καθορισμό των ανώτατων ποσοτήτων και των προϋποθέσεων για την προσθήκη βιταμινών και ανόργανων συστατικών στα τρόφιμα θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη «άλλες διαιτητικές πηγές»,
Τροπολογία 40 (αφορά την παράγραφο 3 του άρθρου 14), περιέχεται, εν μέρει και εμμέσως, στη δεύτερη περίπτωση της παραγράφου 4 του άρθρου 12, δεδομένου ότι η διαβούλευση με την μόνιμη επιτροπή καθίσταται υποχρεωτική όταν η γνώμη της Επιτροπής των ΕΚ για το προβλεπόμενο μέτρο είναι αρνητική.
Τροπολογία 42 (αφορά το άρθρο 17): το Συμβούλιο θεωρεί ότι, όσον αφορά τα καθήκοντα παρακολούθησης από τις αρμόδιες αρχές, η υποχρέωση να γνωστοποιείται στην Επιτροπή κάθε κυκλοφορία στην αγορά προϊόντων τροφίμων που περιέχουν βιταμίνες και ανόργανα άλατα δεν συνάδει με τις αρχές της επικουρικότητας και αναλογικότητας.
3. Άλλες καινοτομίες που εισήγαγε το Συμβούλιο
Οι άλλες καινοτομίες που εισήχθησαν στην κοινή θέση περιλαμβάνουν τα εξής:
— |
τη συγκέντρωση όλων των εφαρμοστέων μεταβατικών μέτρων σε ένα νέο άρθρο 17, με απαλοιφή του άρθρου 4 της αρχικής πρότασης, |
— |
αναθεώρηση των άρθρων 6 (αφορά τις προϋποθέσεις για την προσθήκη βιταμινών και ανόργανων αλάτων) και 7 (αφορά την επισήμανση, παρουσίαση και διαφήμιση) μετά την απαλοιφή των ορισμών από το άρθρο 2, |
— |
τροποποίηση του άρθρου 15 περί παρακολούθησης, ώστε κάθε φορά που απαιτείται γνωστοποίηση για κυκλοφορία προϊόντος στην αγορά, να απαιτείται επίσης ενημέρωση σχετικά με την απόσυρση του προϊόντος από την αγορά, |
— |
παραπομπή σε εκτελεστικούς κανόνες για την εφαρμογή του άρθρου 16, |
— |
την απαλοιφή του χλωριούχου νατρίου από το παράρτημα ΙΙ, με αντίστοιχη τροποποίηση της αιτιολογικής σκέψης 11 που διευκρινίζει την τροποποίηση αυτή. |
IV. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Το Συμβούλιο θεωρεί ότι με την κοινή του θέση στην οποία ενσωματώνονται οι τροπολογίες τις οποίες αναφέρει το κεφάλαιο ΙΙΙ.2.α), λαμβάνεται ορθώς υπόψη η σε πρώτη ανάγνωση γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και προκύπτει μια ισόρροπη λύση προκειμένου να εξασφαλισθεί η επίτευξη των στόχων του κανονισμού.
(1) Έγγραφο 9200/05.
4.4.2006 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
CE 80/43 |
ΚΟΙΝΉ ΘΈΣΗ (ΕΚ) αριθ. 3/2006
που καθορίστηκε από το Συμβούλιο στις 8 Δεκεμβρίου 2005
για την έκδοση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. …/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της …, σχετικά με τους ισχυρισμούς διατροφής και υγείας που διατυπώνονται στα τρόφιμα
(2006/C 80 E/03)
ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,
Έχοντας υπόψη:
τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 95,
την πρόταση της Επιτροπής,
τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1),
Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 251 της συνθήκης (2),
Εκτιμώντας τα ακόλουθα:
(1) |
Στην Κοινότητα ο αριθμός των τροφίμων που επισημαίνονται και διαφημίζονται με ισχυρισμούς διατροφής και υγείας αυξάνεται συνεχώς. Προκειμένου να εξασφαλιστεί υψηλού επιπέδου προστασία των καταναλωτών και να διευκολυνθεί η επιλογή τους, τα προϊόντα που διατίθενται στην αγορά πρέπει να είναι ασφαλή και να φέρουν επαρκή επισήμανση. |
(2) |
Οι διαφορές μεταξύ των εθνικών διατάξεων σχετικά με τους ισχυρισμούς αυτούς μπορεί να εμποδίσουν την ελεύθερη κυκλοφορία των τροφίμων και να δημιουργήσουν άνισες συνθήκες ανταγωνισμού. Έχουν συνεπώς άμεσο αντίκτυπο στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Είναι συνεπώς αναγκαίο να υιοθετηθούν κοινοτικοί κανόνες σχετικά με τη χρήση ισχυρισμών διατροφής και υγείας στα τρόφιμα. |
(3) |
Γενικές διατάξεις για την επισήμανση περιέχονται στην οδηγία 2000/13/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2000, για προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την επισήμανση, την παρουσίαση και τη διαφήμιση των τροφίμων (3). Η οδηγία 2000/13/EΚ απαγορεύει γενικά τη χρήση πληροφοριών που θα μπορούσαν να παραπλανήσουν τον καταναλωτή ή να αποδώσουν φαρμακευτικές ιδιότητες στα τρόφιμα. Ο παρών κανονισμός συμπληρώνει τις γενικές αρχές της οδηγίας 2000/13/EΚ και θεσπίζει ειδικές διατάξεις όσον αφορά τη χρήση ισχυρισμών διατροφής και υγείας στα τρόφιμα που διατίθενται ως έχουν στον καταναλωτή. |
(4) |
Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμόζεται σε όλους τους ισχυρισμούς διατροφής και υγείας οι οποίοι διατυπώνονται σε εμπορικές ανακοινώσεις, συμπεριλαμβανομένης της γενικής διαφήμισης των τροφίμων και των διαφημιστικών εκστρατειών, όπως εκείνων που υποστηρίζονται εν όλω ή εν μέρει από τις δημόσιες αρχές. Δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται σε ισχυρισμούς οι οποίοι διατυπώνονται σε μη εμπορικές ανακοινώσεις, όπως στις κατευθυντήριες γραμμές ή τις συμβουλές για τη διατροφή τις οποίες εκδίδουν αρχές και φορείς δημόσιας υγείας, ούτε στις μη εμπορικές ανακοινώσεις και πληροφορίες στον τύπο και σε επιστημονικά δημοσιεύματα. Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμόζεται επίσης στα εμπορικά σήματα και τις λοιπές εμπορικές ονομασίες που μπορούν να ερμηνευθούν ως ισχυρισμοί διατροφής ή ως ισχυρισμοί υγείας. |
(5) |
Οι ισχυρισμοί διατροφής που αναφέρονται σε μη ευεργετικές συνέπειες δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού· τα κράτη μέλη που προτίθενται να θεσπίσουν εθνικό πλάνο σχετικά με ισχυρισμούς διατροφής για μη ευεργετικές συνέπειες θα πρέπει να τα κοινοποιούν στην Επιτροπή και στα κράτη μέλη, σύμφωνα με την οδηγία 98/34/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Ιουνίου 1998, για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προτύπων και κανονισμών (4) και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών. |
(6) |
Σε διεθνές επίπεδο, στον Codex Alimentarius έχουν θεσπιστεί γενικές κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τους ισχυρισμούς υγείας το 1991 και κατευθυντήριες γραμμές για τη χρήση των ισχυρισμών διατροφής το 1997. Μια τροποποίηση των τελευταίων εγκρίθηκε από την επιτροπή του Codex Alimentarius το 2004. Η τροποποίηση αυτή αφορά την ένταξη των ισχυρισμών υγείας στις κατευθυντήριες γραμμές του 1997. Ιδιαίτερη προσοχή δίδεται στους ορισμούς και στους όρους που καθορίζονται στις κατευθυντήριες γραμμές του Codex. |
(7) |
Η δυνατότητα χρήσης του ισχυρισμού «χαμηλά λιπαρά» για τις λιπαρές ύλες για επάλειψη, η οποία προβλέπεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2991/94, της 5ης Δεκεμβρίου 1994, για τον καθορισμό των κανόνων για λιπαρές ύλες για επάλειψη (5) θα πρέπει να προσαρμοστεί στις διατάξεις του παρόντος κανονισμού το συντομότερο δυνατόν. Στο μεταξύ, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2991/94 εφαρμόζεται στα προϊόντα τα οποία καλύπτει. |
(8) |
Υπάρχει ένα ευρύ φάσμα θρεπτικών και άλλων ουσιών με θρεπτικό ή φυσιολογικό αποτέλεσμα που περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων βιταμίνες, ανόργανα άλατα, συμπεριλαμβανομένων των ιχνοστοιχείων, αμινοξέα, απαραίτητα λιπαρά οξέα, ίνες, διάφορα εκχυλίσματα φυτών και βοτάνων, που μπορεί να περιέχονται σε ένα τρόφιμο και να αποτελούν το αντικείμενο ενός ισχυρισμού. Συνεπώς, θα πρέπει να θεσπιστούν γενικές αρχές οι οποίες εφαρμόζονται σε όλους τους ισχυρισμούς που διατυπώνονται στα τρόφιμα, προκειμένου να εξασφαλίζεται υψηλού επιπέδου προστασία του καταναλωτή, να δίδεται στον καταναλωτή η αναγκαία πληροφόρηση ώστε να επιλέγει έχοντας πλήρη επίγνωση των δεδομένων, δημιουργώντας ταυτόχρονα ίσους όρους ανταγωνισμού στη βιομηχανία τροφίμων. |
(9) |
Τα τρόφιμα που προωθούνται προς πώληση με ισχυρισμούς ενδέχεται να δώσουν στον καταναλωτή την εντύπωση ότι έχουν περισσότερα θρεπτικά, φυσιολογικά ή άλλα πλεονετήματα για την υγεία από παρόμοια ή άλλα προϊόντα στα οποία δεν έχουν προστεθεί τέτοιες θρεπτικές ουσίες και άλλες ουσίες. Αυτό ενδέχεται να ενθαρρύνει τον καταναλωτή να κάνει επιλογές οι οποίες επηρεάζουν άμεσα τη συνολική πρόσληψη μεμονωμένων θρεπτικών ή άλλων ουσιών κατά τρόπο αντίθετο προς τις επιστημονικές συστάσεις. Προς αντιμετώπιση αυτού του δυνητικά ανεπιθύμητου αποτελέσματος, ενδείκνυται να επιβληθούν ορισμένοι περιορισμοί όσον αφορά τα προϊόντα που φέρουν ισχυρισμούς. Στο πλαίσιο αυτό, παράγοντες όπως η παρουσία ορισμένων ουσιών, π.χ. η περιεκτικότητα ενός προϊόντος σε αιθανόλη ή το περίγραμμα των θρεπτικών συστατικών ενός προϊόντος, αποτελούν κατάλληλα κριτήρια για να καθορισθεί εάν ένα προϊόν μπορεί να φέρει ισχυρισμούς. Η χρήση των κριτηρίων αυτών σε εθνικό επίπεδο, μολονότι δικαιολογείται για να παρέχεται στους καταναλωτές η δυνατότητα να πραγματοποιούν διατροφικές επιλογές έχοντας πλήρη ενημέρωση, ενδέχεται να οδηγήσει σε φραγμούς του ενδοκοινοτικού εμπορίου και θα πρέπει, συνεπώς, να εναρμονιστεί σε κοινοτικό επίπεδο. |
(10) |
Η εφαρμογή των περιγραμμάτων θρεπτικών συστατικών ως κριτηρίου αποσκοπεί στην αποφυγή μιας κατάστασης στην οποία οι ισχυρισμοί διατροφής ή υγείας συγκαλύπτουν τη γενική διατροφική κατάσταση ενός τροφίμου η οποία θα μπορούσε να παραπλανήσει τους καταναλωτές όταν προσπαθούν να κάνουν υγιεινές επιλογές στο πλαίσιο μια ισορροπημένης διατροφής. Τα περιγράμματα των θρεπτικών συστατικών, όπως προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό, έχουν ως μόνο στόχο τη ρύθμιση των συνθηκών υπό τις οποίες διατυπώνονται ισχυρισμοί. Θα πρέπει να βασίζονται σε γενικώς αποδεκτά επιστημονικά δεδομένα όσον αφορά στη σχέση μεταξύ διατροφής και υγείας. Ωστόσο, τα περιγράμματα θα πρέπει επίσης να επιτρέπουν την καινοτομία όσον αφορά στα προϊόντα και θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την ποικιλότητα των διατροφικών συνηθειών και παραδόσεων, καθώς και ότι το κάθε προϊόν μπορεί να έχει ένα σημαντικό ρόλο στο πλαίσιο της συνολικής δίαιτας. |
(11) |
Ο καθορισμός περιγραμμάτων θρεπτικών συστατικών θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη την περιεκτικότητα σε διαφορετικές θρεπτικές ή άλλες ουσίες με θρεπτικό ή φυσιολογικό αποτέλεσμα, ιδιαίτερα συστατικά και ουσίες, όπως τα λιπαρά, τα κορεσμένα λιπαρά, τα trans-λιπαρά οξέα, το αλάτι/νάτριο και τα σάκχαρα, των οποίων δεν συνιστάται η υπερβολική κατανάλωση στη συνολική δίαιτα, καθώς και τα πολυακόρεστα και μονοακόρεστα λιπαρά, οι διαθέσιμοι υδατάνθρακες εκτός των σακχάρων, οι βιταμίνες, τα ανόργανα άλατα, οι πρωτεΐνες και οι εδώδιμες ίνες. Κατά τον καθορισμό των περιγραμμάτων των θρεπτικών συστατικών θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι διαφορετικές κατηγορίες τροφίμων καθώς και η θέση και ο ρόλος τους στη συνολική δίαιτα. Για την τήρηση καθορισμένων περιγραμμάτων θρεπτικών συστατικών μπορεί να είναι απαραίτητες εξαιρέσεις κάποιων προκαθορισμένων τροφίμων ή κατηγοριών τροφίμων ανάλογα με το ρόλο και τη σημασία τους στη διατροφή του πληθυσμού. Οι εξαιρέσεις αυτές αποτελούν πολύπλοκες τεχνικές διαδικασίες και η υιοθέτηση των σχετικών μέτρων πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων. |
(12) |
Τα συμπληρώματα διατροφής, τα οποία ορίζονται στην οδηγία 2002/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 10ης Ιουνίου 2002, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί των συμπληρωμάτων διατροφής (6) και τα οποία παρουσιάζονται σε υγρή μορφή και περιέχουν άνω του 1,2 % κατ' όγκο αιθανόλη, δεν θεωρούνται ποτά δυνάμει του παρόντος κανονισμού. |
(13) |
Υπάρχει μεγάλη ποικιλία ισχυρισμών που χρησιμοποιούνται σήμερα στην επισήμανση και διαφήμιση των τροφίμων σε ορισμένα κράτη μέλη σχετικά με ουσίες οι οποίες δεν έχει αποδειχθεί ότι είναι ευεργετικές ή για τις οποίες δεν υπάρχει επί του παρόντος επαρκής επιστημονική συναίνεση. Είναι αναγκαίο να εξασφαλιστεί ότι οι ουσίες για τις οποίες διατυπώνεται ένας ισχυρισμός έχουν αποδεδειγμένα ευεργετικό θρεπτικό ή φυσιολογικό αποτέλεσμα. |
(14) |
Προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι οι ισχυρισμοί είναι αληθείς, είναι αναγκαίο η ουσία που αποτελεί το αντικείμενο του ισχυρισμού να περιέχεται σε επαρκείς ποσότητες στο τελικό προϊόν ή η ουσία αυτή να μην περιέχεται ή να περιέχεται σε δεόντως μειωμένες ποσότητες, ώστε να επιφέρει το θρεπτικό ή φυσιολογικό αποτέλεσμα που δηλώνεται με τον ισχυρισμό. Η ουσία πρέπει επίσης να διατίθεται υπό μορφή αφομοιώσιμη από τον οργανισμό. Επιπλέον και κατά περίπτωση, με την ποσότητα τροφίμων που ευλόγως αναμένεται να καταναλωθεί θα πρέπει να παρέχεται μια σημαντική ποσότητα της ουσίας που επιφέρει το θρεπτικό ή φυσιολογικό αποτέλεσμα που δηλώνεται με τον ισχυρισμό. |
(15) |
Είναι σημαντικό οι ισχυρισμοί στα τρόφιμα να είναι κατανοητοί από τον καταναλωτή και είναι σκόπιμο να προστατεύονται όλοι οι καταναλωτές από τους παραπλανητικούς ισχυρισμούς· ωστόσο, το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, μετά την έναρξη ισχύος της οδηγίας 1984/450/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 10ης Σεπτεμβρίου 1984 σχετικά με την παραπλανητική και συγκριτική διαφήμιση (7), θεώρησε απαραίτητο, κατά την εκδίκαση ορισμένων υποθέσεων διαφήμισης να εξετάσει τις επιπτώσεις που υπάρχουν σε έναν θεωρητικό τυπικό καταναλωτή. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας και προκειμένου να υλοποιηθεί η προστασία που παρέχει, ο παρών κανονισμός λαμβάνει μεν ως σημείο αναφοράς τον μέσο καταναλωτή, ο οποίος έχει τη συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως παρατηρητικός και προσεκτικός, λαμβανομένων υπόψη των κοινωνικών, πολιτιστικών και γλωσσικών παραγόντων, όπως ερμηνεύθηκε από το Δικαστήριο, αλλά παράλληλα λαμβάνει πρόνοια για την πρόληψη της εκμετάλλευσης των καταναλωτών, τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των οποίων τους καθιστούν ιδιαιτέρως ευάλωτους σε παραπλανητικούς ισχυρισμούς. Όταν ένας ισχυρισμός στοχεύει σε μία συγκεκριμένη ομάδα καταναλωτών, όπως τα παιδιά, είναι επιθυμητό η επίδραση του ισχυρισμού να αξιολογείται από την οπτική γωνία του μέσου μέλους αυτής της ομάδας. Η δοκιμή του μέσου καταναλωτή δεν αποτελεί στατιστική δοκιμή. Τα εθνικά δικαστήρια και οι εθνικές αρχές θα πρέπει να χρησιμοποιούν τη δική τους κρίση, λαμβάνοντας υπόψη τη νομολογία του Δικαστηρίου, για να προσδιορίζουν την τυπική αντίδραση του μέσου καταναλωτή σε μία δεδομένη περίπτωση. |
(16) |
Η επιστημονική τεκμηρίωση θα πρέπει να αποτελεί τον κύριο παράγοντα που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στη χρήση ισχυρισμών διατροφής και υγείας, και οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων τροφίμων που χρησιμοποιούν τέτοιους ισχυρισμούς θα πρέπει να τους αιτιολογούν. |
(17) |
Ένας ισχυρισμός διατροφής ή ένας ισχυρισμός υγείας δεν θα πρέπει να διατυπώνεται εάν είναι ασύμβατος προς τις γενικώς αποδεκτές αρχές της διατροφής και της υγείας ή εάν ενθαρρύνει ή εμφανίζει ως αποδεκτή την υπερβολική κατανάλωση οποιουδήποτε τροφίμου ή υποτιμούν την ορθή διατροφική πρακτική. |
(18) |
Δεδομένης της θετικής εικόνας που αποδίδεται στα τρόφιμα που φέρουν ισχυρισμούς διατροφής και υγείας και του δυνητικού αντίκτυπου που τα τρόφιμα αυτά μπορεί να έχουν στις διατροφικές συνήθειες καθώς και στη συνολική πρόσληψη θρεπτικών συστατικών, ο καταναλωτής θα πρέπει να είναι σε θέση να αξιολογεί την συνολική διατροφική τους ποιότητα. Συνεπώς, η διατροφική επισήμανση πρέπει να είναι υποχρεωτική και πρέπει να επεκταθεί σε όλα τα τρόφιμα που φέρουν ισχυρισμούς υγείας. |
(19) |
Οι γενικές διατάξεις για τη διατροφική επισήμανση περιέχονται στην οδηγία 90/496/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 24ης Σεπτεμβρίου 1990, σχετικά με τους κανόνες επισήμανσης των τροφίμων όσον αφορά τις τροφικές τους ιδιότητες (8). Σύμφωνα με την οδηγία αυτήν, όταν υπάρχει ένας ισχυρισμός διατροφής στην επισήμανση, την παρουσίαση ή τη διαφήμιση, εξαιρουμένης της γενικής διαφήμισης, η διατροφική επισήμανση είναι υποχρεωτική. Όταν διατυπώνεται ισχυρισμός διατροφής για τα σάκχαρα, τα κορεσμένα λιπαρά, τις εδώδιμες ίνες ή το νάτριο, οι πληροφορίες που πρέπει να παρέχονται συνίστανται στις πληροφορίες της ομάδας 2 όπως ορίζεται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 της οδηγίας 90/496/ΕΟΚ. Για να επιτευχθεί υψηλού επιπέδου προστασία των καταναλωτών, αυτή η υποχρέωση παροχής των πληροφοριών της ομάδας 2 θα πρέπει να ισχύει κατ' αναλογίαν και στις περιπτώσεις που διατυπώνεται ένας ισχυρισμός υγείας, εξαιρουμένης της γενικής διαφήμισης. |
(20) |
Θα πρέπει επίσης να καταρτιστεί ένας κατάλογος με τους επιτρεπόμενους ισχυρισμούς διατροφής και τους ειδικούς όρους χρήσης τους βασιζόμενος στους όρους χρήσης τέτοιων ισχυρισμών που έχουν συμφωνηθεί σε εθνικό ή διεθνές επίπεδο και έχουν καθοριστεί στην κοινοτική νομοθεσία. Οποιοσδήποτε ισχυρισμός κρίνεται ότι έχει το ίδιο νόημα για τους καταναλωτές με εκείνο ενός ισχυρισμού διατροφής που περιλαμβάνεται στον προαναφερόμενο κατάλογο θα πρέπει να υπόκειται στους ίδιους όρους χρήσης που αναφέρονται εκεί. Για παράδειγμα, οι ισχυρισμοί που σχετίζονται με την προσθήκη βιταμινών και ανόργανων αλάτων όπως «με…», «που έχει αποκατασταθεί…», «με προσθήκη …» ή «εμπλουτισμένο με …» θα πρέπει να υπόκεινται στους όρους που ορίζονται για τον ισχυρισμό «πηγή ...». Ο κατάλογος θα πρέπει να ενημερώνεται τακτικά ώστε να λαμβάνονται υπόψη οι επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις. Επιπλέον, στους συγκριτικούς ισχυρισμούς, είναι αναγκαίο τα προϊόντα που συγκρίνονται να μπορούν να αναγνωρίζονται σαφώς από τον τελικό καταναλωτή. |
(21) |
Οι όροι χρήσεως ισχυρισμών, όπως «χωρίς λακτόζη» ή «χωρίς γλουτένη», οι οποίοι απευθύνονται σε ομάδα καταναλωτών με συγκεκριμένες διαταραχές, θα πρέπει να ρυθμιστούν στο πλαίσιο της οδηγίας 89/398/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 3ης Μαΐου 1989, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με τα τρόφιμα που προορίζονται για ειδική διατροφή (9). Επιπλέον, η εν λόγω οδηγία προβλέπει ότι τρόφιμα που προορίζονται για κανονική κατανάλωση μπορούν να φέρουν ένδειξη της καταλληλότητάς τους για χρήση από αυτές τις ομάδες καταναλωτών εάν πληρούν τους όρους για την αναγραφή της ένδειξης αυτής. Μέχρις ότου καθοριστούν, σε κοινοτικό επίπεδο, οι όροι για την αναγραφή των ενδείξεων αυτών, τα κράτη μέλη μπορούν να διατηρούν ή να θεσπίζουν σχετικά εθνικά μέτρα. |
(22) |
Οι ισχυρισμοί υγείας πρέπει να εγκρίνονται για χρήση στην Κοινότητα μόνον μετά από επιστημονική αξιολόγηση του υψηλότερου δυνατού επιπέδου. Προκειμένου να εξασφαλιστεί η εναρμονισμένη επιστημονική αξιολόγηση αυτών των ισχυρισμών, η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων θα πρέπει να πραγματοποιεί τις αξιολογήσεις αυτές. |
(23) |
Εκτός των διατροφικών παραγόντων, υπάρχουν πολλοί παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν τις ψυχολογικές λειτουργίες και τις λειτουργίες συμπεριφοράς. Η μετάδοση μηνυμάτων σχετικά με τις λειτουργίες αυτές είναι συνεπώς πολύ πολύπλοκη και είναι δύσκολο να μεταδοθεί ένα κατανοητό, αληθινό και περιεκτικό μήνυμα σε ένα σύντομο ισχυρισμό που χρησιμοποιείται στην επισήμανση και τη διαφήμιση των τροφίμων. Ενδείκνυται συνεπώς, κατά τη χρήση ισχυρισμών για τις ψυχολογικές λειτουργίες και τις λειτουργίες συμπεριφοράς, να απαιτείται επιστημονική τεκμηρίωση. |
(24) |
Με γνώμονα την οδηγία 96/8/EΚ της Επιτροπής, της 26ης Φεβρουαρίου 1996, σχετικά με τα τρόφιμα που προορίζονται να χρησιμοποιηθούν σε δίαιτες μειωμένων θερμίδων για απώλεια βάρους (10) η οποία απαγορεύει στην επισήμανση, στην παρουσίαση και στην διαφήμιση των προϊόντων που καλύπτει, οποιαδήποτε αναφορά στο ρυθμό ή στην έκταση της απώλειας βάρους που είναι δυνατόν να επιφέρει η χρήση τους, θεωρείται ορθό να επεκταθεί ο περιορισμός αυτός σε όλα τα τρόφιμα. |
(25) |
Οι ισχυρισμοί υγείας που βασίζονται σε γενικώς αποδεκτά επιστημονικά δεδομένα, εξαιρουμένων εκείνων που αναφέρονται στη μείωση του κινδύνου εκδήλωσης ασθένειας, πρέπει να αξιολογούνται και να εγκρίνονται με διαφορετικό τρόπο. Είναι, συνεπώς, αναγκαίο να εγκριθεί ένας κοινοτικός κατάλογος αυτών των επιτρεπόμενων ισχυρισμών κατόπιν διαβούλευσης με την Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων. |
(26) |
Προκειμένου να προσαρμόζεται στις επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις, ο κατάλογος αυτός πρέπει να αναθεωρείται ταχέως, όποτε απαιτείται. Οι αναθεωρήσεις αυτές αποτελούν τεχνικά μέτρα εφαρμογής και η έγκρισή τους πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή προκειμένου να απλουστευθεί και να επιταχυνθεί η σχετική διαδικασία. |
(27) |
Η ποικίλη και ισορροπημένη διατροφή είναι αναγκαία προϋπόθεση για την καλή υγεία και τα επιμέρους προϊόντα έχουν σχετική μόνον σημασία στο πλαίσιο της συνολικής δίαιτας η οποία αποτελεί ένα από τους πολλούς παράγοντες που επηρεάζουν την εκδήλωση ορισμένων ανθρώπινων ασθενειών. Άλλοι παράγοντες όπως η ηλικία, η γενετική προδιάθεση, το επίπεδο της φυσικής άσκησης, η κατανάλωση καπνού και άλλων εθιστικών ουσιών, η έκθεση στο περιβάλλον και το άγχος μπορούν να επηρεάσουν την εκδήλωση ανθρώπινων ασθενειών. Πρέπει συνεπώς να εφαρμόζονται ειδικές απαιτήσεις επισήμανσης όσον αφορά τους ισχυρισμούς που σχετίζονται με τη μείωση του κινδύνου εκδήλωσης μιας ασθένειας. |
(28) |
Προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι οι ισχυρισμοί υγείας είναι αληθείς, σαφείς, αξιόπιστοι και χρήσιμοι στον καταναλωτή για την επιλογή μιας υγιεινής δίαιτας, η διατύπωση και η παρουσίαση των ισχυρισμών αυτών θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στη γνώμη της Αρχής και στη μετέπειτα διαδικασία έγκρισης. |
(29) |
Ενίοτε μια επιστημονική μόνον αξιολόγηση του κινδύνου δεν παρέχει όλες τις πληροφορίες στις οποίες θα πρέπει να βασίζεται μια απόφαση για τη διαχείριση του κινδύνου. Συνεπώς, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη άλλοι θεμιτοί παράγοντες σχετικοί με το υπό εξέταση θέμα. |
(30) |
Για λόγους διαφάνειας και για να αποφευχθούν οι πολλαπλές αιτήσεις για ισχυρισμούς που έχουν ήδη αξιολογηθεί, θα πρέπει να καταρτιστεί και να ενημερώνεται από την Επιτροπή ένα δημόσιο μητρώο το οποίο περιέχει καταλόγους τέτοιων ισχυρισμών. |
(31) |
Για να παρακινηθεί η έρευνα και η ανάπτυξη στη γεωργική βιομηχανία και τη βιομηχανία τροφίμων, είναι σκόπιμο να προστατεύεται η ε επένδυση που πραγματοποιούν οι καινοτόμοι επιχειρηματίες για να συγκεντρώσουν τις πληροφορίες και τα στοιχεία που απαιτούνται για την τεκμηρίωση μιας αίτησης δυνάμει του παρόντος κανονισμού. Η προστασία αυτή θα πρέπει ωστόσο να είναι περιορισμένης χρονικής διάρκειας για να αποφεύγεται η περιττή επανάληψη μελετών και δοκιμών. |
(32) |
Λόγω της ιδιαίτερης φύσης των τροφίμων που φέρουν ισχυρισμούς, τα αρμόδια για την παρακολούθησή τους όργανα θα πρέπει να διαθέτουν και άλλα μέσα πέραν των συνήθων ώστε να διευκολύνεται η αποτελεσματική παρακολούθηση αυτών των προϊόντων. |
(33) |
Χρειάζονται επαρκή μεταβατικά μέτρα για να μπορέσουν οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων τροφίμων να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού. |
(34) |
Δεδομένου ότι οι στόχοι του παρόντος κανονισμού, ήτοι η διασφάλιση της αποτελεσματικής λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς ως προς τους ισχυρισμούς διατροφής και υγείας προσφέροντας παράλληλα και ένα υψηλό επίπεδο προστασίας του καταναλωτού, δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη και μπορούν συνεπώς να επιτευχθούν καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα μπορεί να θεσπίζει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας όπως καθορίζεται στο άρθρο 5 της συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως καθορίζεται στο εν λόγω άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία προς επίτευξη του στόχου αυτού. |
(35) |
Tα αναγκαία μέτρα για την υλοποίηση του παρόντος κανονισμού πρέπει να θεσπίζονται σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/EΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (11), |
ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:
ΚΕΦΑΛΑΙΟ I
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ, ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΟΙ
Άρθρο 1
Αντικείμενο και πεδίο εφαρμογής
1. Ο παρών κανονισμός αποσκοπεί στην εναρμόνιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών που έχουν σχέση με τη χρήση των ισχυρισμών διατροφής και υγείας που διατυπώνονται στα τρόφιμα ώστε να εξασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και η παροχή υψηλού επιπέδου προστασίας του καταναλωτή.
2. Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται στους ισχυρισμούς διατροφής και υγείας οι οποίοι διατυπώνονται στις εμπορικές ανακοινώσεις, είτε στην επισήμανση, είτε την παρουσίαση ή τη διαφήμιση των τροφίμων που διατίθενται ως έχουν στον τελικό καταναλωτή, συμπεριλαμβανομένων των τροφίμων που διατίθενται στην αγορά ασυσκεύαστα ή χύδην.
Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται επίσης στα τρόφιμα που προορίζονται για τον εφοδιασμό εστιατορίων, νοσοκομείων, σχολείων, κυλικείων και παρόμοιων εγκαταστάσεων ομαδικής εστίασης.
3. Ένα εμπορικό σήμα, εμπορική ονομασία ή άλλη προσελκυστική ονομασία, που εμφανίζεται στην επισήμανση, την παρουσίαση ή τη διαφήμιση ενός τροφίμου και μπορεί να εκλαμβάνεται ως ισχυρισμός διατροφής ή υγείας δύναται να χρησιμοποιείται χωρίς να υπόκειται στις διαδικασίες έγκρισης που προβλέπονται από τον παρόντα κανονισμό, εφόσον συνοδεύεται κατά την επισήμανση, παρουσίαση ή διαφήμισή του, από έναν σχετικό ισχυρισμό διατροφής ή υγείας ο οποίος είναι σύμφωνος προς τον παρόντα κανονισμό.
4. Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται με την επιφύλαξη των ακόλουθων κοινοτικών διατάξεων:
α) |
οδηγία 89/398/ΕΟΚ και οδηγίες που εκδόθηκαν βάσει αυτής· |
β) |
οδηγία 80/777/ΕΟΚ της 15ης Ιουλίου 1980 περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την εκμετάλλευση και τη θέση στο εμπόριο των φυσικών μεταλλικών νερών (12) |
γ) |
οδηγία 98/83/ΕΚ του Συμβουλίου, της 3ης Νοεμβρίου 1998, σχετικά με την ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης (13). |
Άρθρο 2
Ορισμοί
1. Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού:
α) |
ισχύουν οι ορισμοί των εννοιών «τρόφιμα», «υπεύθυνος επιχείρησης τροφίμων», «διάθεση στην αγορά», και «τελικός καταναλωτής» που περιέχονται στο άρθρο 2 και στο άρθρο 3 παράγραφοι 3, 8 και 18, του κανονισμού (EΚ) αριθ. 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2002, για τον καθορισμό των γενικών αρχών και απαιτήσεων της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων και τον καθορισμό διαδικασιών σε θέματα ασφαλείας (14) των τροφίμων· |
β) |
ισχύει ο ορισμός της έννοιας «συμπλήρωμα διατροφής» που ορίζεται στην οδηγία 2002/46/ΕΚ· |
γ) |
ισχύουν οι ορισμοί των εννοιών «διατροφική επισήμανση», «πρωτεΐνες», «υδατάνθρακες», «σάκχαρα», «λιπαρά», «κορεσμένα», «μονοακόρεστα», «πολυακόρεστα», «εδώδιμες ίνες» της οδηγίας 90/496/ΕΟΚ· |
δ) |
ισχύει ο ορισμός της «επισήμανσης» ο οποίος περιέχεται στο άρθρο 1 παράγραφος 3 α) της οδηγίας 2000/13/ΕΚ. |
2. Επίσης, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:
1. |
«ισχυρισμός»: κάθε μήνυμα ή απεικόνιση, η οποία δεν είναι υποχρεωτική σύμφωνα με την κοινοτική ή εθνική νομοθεσία, συμπεριλαμβανομένης τυχόν εικαστικής, γραφικής ή συμβολικής απεικόνισης, υπό οποιαδήποτε μορφή, η οποία δηλώνει, υπονοεί ή οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το τρόφιμο έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά· |
2. |
«θρεπτική ουσία»: οι πρωτεΐνες, οι υδατάνθρακες, τα λιπαρά, οι εδώδιμες ίνες, το νάτριο, οι βιταμίνες και τα ανόργανα άλατα που απαριθμούνται στο παράρτημα της οδηγίας 90/496/EΟΚ, και ουσίες που ανήκουν σε μια από αυτές τις κατηγορίες, ή αποτελούν συστατικά τους· |
3. |
«άλλη ουσία»: μία ουσία η οποία δεν είναι θρεπτική αλλά επιφέρει θρεπτικό ή φυσιολογικό αποτέλεσμα· |
4. |
«ισχυρισμός διατροφής»: κάθε ισχυρισμός που δηλώνει, υπονοεί ή οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ένα τρόφιμο διαθέτει ιδιαίτερες ευεργετικές θρεπτικές ιδιότητες λόγω:
|
5. |
«ισχυρισμός υγείας»: κάθε ισχυρισμός που δηλώνει, υπονοεί ή οδηγεί στο συμπέρασμα ότι υπάρχει σχέση μεταξύ μιας κατηγορίας τροφίμων, ενός τροφίμου ή ενός συστατικού του και της υγείας· |
6. |
«ισχυρισμός μείωσης του κινδύνου εκδήλωσης ασθένειας»: κάθε ισχυρισμός υγείας που δηλώνει, υπονοεί ή οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η κατανάλωση μιας κατηγορίας τροφίμων, ενός τροφίμου ή ενός συστατικού του μειώνει σημαντικά τον παράγοντα κινδύνου για την εκδήλωση μιας ανθρώπινης ασθένειας· |
7. |
«Αρχή»: η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων που συστάθηκε με τον κανονισμό (EΚ) αριθ. 178/2002. |
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ
ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ
Άρθρο 3
Γενικές αρχές για όλους τους ισχυρισμούς
Οι ισχυρισμοί διατροφής και υγείας μπορούν να χρησιμοποιούνται στην επισήμανση, την παρουσίαση και τη διαφήμιση των τροφίμων που διατίθενται στην αγορά εντός της Κοινότητας μόνον εάν συμμορφώνονται με τον παρόντα κανονισμό.
Με την επιφύλαξη των οδηγιών 2000/13/EΚ και 84/450/EΟΚ, η χρήση των ισχυρισμών διατροφής και υγείας δεν πρέπει:
α) |
να είναι ψευδής, διφορούμενη ή παραπλανητική· |
β) |
να δημιουργεί αμφιβολίες σχετικά με την ασφάλεια ή/και τη θρεπτική επάρκεια των άλλων τροφίμων· |
γ) |
να ενθαρρύνει ή να εμφανίζει ως αποδεκτή την υπερβολική κατανάλωση ενός τροφίμου· |
δ) |
να δηλώνει, να υποδηλώνει ή να υπονοεί ότι μια ισορροπημένη και ποικίλη διατροφή δεν μπορεί να παρέχει επαρκείς ποσότητες των θρεπτικών ουσιών γενικά. Παρεκκλίσεις στην περίπτωση των θρεπτικών ουσιών για τις οποίες η ισορροπημένη και ποικίλη διατροφή δεν μπορεί να παρέχει επαρκείς ποσότητες, καθώς και οι όροι εφαρμογής τους, μπορούν να θεσπίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 24 παράγραφος 2, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες στα κράτη μέλη· |
ε) |
να αναφέρεται σε αλλαγές των λειτουργιών του οργανισμού, οι οποίες θα μπορούσαν να προκαλέσουν αισθήματα φόβου στον καταναλωτή ή να εκμεταλλευθούν το φόβο του, είτε μέσω λεκτικών, είτε εικαστικών, γραφικών ή συμβολικών παραστάσεων. |
Άρθρο 4
Προϋποθέσεις για τη χρήση των ισχυρισμών διατροφής και υγείας
1. Έως τις … (15), η Επιτροπή καθορίζει, με τη διαδικασία του άρθρου 24 παράγραφος 2 ειδικά περιγράμματα θρεπτικών συστατικών (nutrient profile) και τους όρους χρήσης τους, συμπεριλαμβανομένων των εξαιρέσεων, που πρέπει να τηρούνται για τη χρήση ισχυρισμών διατροφής ή υγείας στα τρόφιμα ή /και στις κατηγορίες τροφίμων.
Αυτά τα περιγράμματα των θρεπτικών συστατικών που καθορίζονται για τα τρόφιμα ή/και για ορισμένες κατηγορίες τροφίμων, καθώς και οι όροι χρήσης ενός ισχυρισμού διατροφής και υγείας σύμφωνα με τα περιγράμματα των θρεπτικών συστατικών, θεσπίζονται λαμβάνοντας υπόψη ιδιαίτερα:
α) |
τις ποσότητες ορισμένων θρεπτικών και άλλων ουσιών που περιέχονται στο τρόφιμο, όπως τα λιπαρά, τα κορεσμένα λιπαρά οξέα, τα trans-λιπαρά οξέα, τα σάκχαρα και το αλάτι/νάτριο· |
β) |
το ρόλο και τη σημασία του τροφίμου (ή των κατηγοριών τροφίμων) στη δίαιτα του πληθυσμού εν γένει ή, ανάλογα με την περίπτωση, ορισμένων ομάδων κινδύνου συμπεριλαμβανομένων των παιδιών· |
γ) |
τη γενική θρεπτική σύνθεση του τροφίμου και την παρουσία θρεπτικών ουσιών οι οποίες έχει αποδειχθεί επιστημονικώς ότι επηρεάζουν την υγεία. |
Τα περιγράμματα των θρεπτικών συστατικών βασίζονται στις επιστημονικές γνώσεις σχετικά με τη δίαιτα και τη διατροφή καθώς και τη σχέση τους με την υγεία.
Για τον καθορισμό των περιγραμμάτων των θρεπτικών συστατικών, η Επιτροπή ζητά από την Αρχή να παράσχει εντός 12 μηνών σχετική επιστημονική γνώμη, εστιαζόμενη ιδίως στα ακόλουθα:
i) |
εάν τα περιγράμματα θα πρέπει να καθορίζονται για τα τρόφιμα εν γένει ή/ και για κατηγορίες τροφίμων· |
ii) |
την επιλογή και την ισορροπία των θρεπτικών ουσιών που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη· |
iii) |
την επιλογή της ποσότητας αναφοράς /της βάσης για τα περιγράμματα· |
iv) |
τη μέθοδο υπολογισμού των περιγραμμάτων και |
v) |
τη δοκιμή ενός προτεινόμενου συστήματος. |
Κατά τον καθορισμό των περιγραμμάτων των θρεπτικών συστατικών, η Επιτροπή πραγματοποιεί διαβουλεύσεις με τους ενδιαφερομένους, ιδίως δε με τους υπεύθυνους των επιχειρήσεων τροφίμων και τις οργανώσεις καταναλωτών.
Τα περιγράμματα των θρεπτικών συστατικών και οι προϋποθέσεις χρήσης τους επικαιροποιούνται με τη διαδικασία του άρθρου 24 παράγραφος 2 λαμβάνοντας υπόψη τις σχετικές επιστημονικές εξελίξεις.
2. Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 1, επιτρέπονται οι ισχυρισμοί διατροφής που αναφέρονται στη μείωση των λιπαρών, κορεσμένων λιπαρών οξέων, trans-λιπαρών οξέων, σακχάρων και αλατιού/νατρίου χωρίς να γίνεται αναφορά στο περίγραμμα για την ή τις συγκεκριμένες θρεπτικές ουσίες για τις οποίες διατυπώνεται ο ισχυρισμός, εφόσον συμμορφώνονται με τους όρους του παρόντος κανονισμού.
3. Τα ποτά με περιεκτικότητα σε αιθανόλη άνω του 1,2 % κατ' όγκο δεν φέρουν:
α) |
ισχυρισμούς υγείας· |
β) |
ισχυρισμούς διατροφής, εκτός από αυτούς που αναφέρονται σε μείωση της περιεκτικότητας σε αιθανόλη ή της ενεργειακής αξίας. |
4. Ελλείψει συγκεκριμένων κοινοτικών κανόνων σχετικά με τους ισχυρισμούς διατροφής που αναφέρονται σε μείωση της περιεκτικότητας ή απουσία αιθανόλης ή σε μειωμένη ή μηδενική ενεργειακή αξία σε ποτά τα οποία, κανονικά, περιέχουν αιθανόλη, επιτρέπεται να εφαρμόζονται εθνικοί κανόνες τηρουμένης της συνθήκης.
5. Τρόφιμα ή κατηγορίες τροφίμων, άλλα από εκείνα που αναφέρονται στην παράγραφο 3, για τα οποία οι ισχυρισμοί διατροφής και υγείας πρέπει να περιοριστούν ή να απαγορευθούν, μπορούν να καθορισθούν με τη διαδικασία του άρθρου 24 παράγραφος 2 και σύμφωνα με τις επιστημονικές ενδείξεις.
Άρθρο 5
Γενικοί όροι
1. Η χρήση ισχυρισμών διατροφής και υγείας επιτρέπεται μόνον εάν πληρούνται οι ακόλουθοι όροι:
α) |
η παρουσία, η απουσία ή η μειωμένη περιεκτικότητα, σε ένα τρόφιμο ή μια κατηγορία τροφίμων, της θρεπτικής ή άλλης ουσίας για την οποία γίνεται ο ισχυρισμός έχει αποδεδειγμένα ευεργετικό θρεπτικό ή φυσιολογικό αποτέλεσμα, σύμφωνα με γενικώς αποδεκτά επιστημονικά δεδομένα· |
β) |
η θρεπτική ή άλλη ουσία για την οποία γίνεται ο ισχυρισμός:
|
γ) |
κατά περίπτωση, η θρεπτική ή άλλη ουσία για την οποία διατυπώνεται ο ισχυρισμός είναι σε μορφή που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τον οργανισμό· |
δ) |
η ποσότητα του προϊόντος που ευλόγως αναμένεται να καταναλωθεί παρέχει σημαντική ποσότητα της θρεπτικής ή άλλης ουσίας για την οποία διατυπώνεται ο ισχυρισμός, όπως ορίζεται στην κοινοτική νομοθεσία ή, όταν δεν υπάρχουν τέτοιοι κανόνες, σημαντική ποσότητα που θα επιφέρει το θρεπτικό ή φυσιολογικό αποτέλεσμα που δηλώνει ο ισχυρισμός σύμφωνα με γενικώς αποδεκτά επιστημονικά δεδομένα· |
ε) |
συμμόρφωση με τους ειδικούς όρους που καθορίζονται στο κεφάλαιο III ή στο κεφάλαιο IV, αντιστοίχως. |
2. Η χρήση ισχυρισμών διατροφής και υγείας επιτρέπεται μόνον εάν ο μέσος καταναλωτής αναμένεται να κατανοεί τα ευεργετικά αποτελέσματα όπως αυτά διατυπώνονται στον ισχυρισμό.
3. Οι ισχυρισμοί διατροφής και υγείας αναφέρονται σε τρόφιμα έτοιμα προς κατανάλωση σύμφωνα με τις οδηγίες του παρασκευαστή.
Άρθρο 6
Επιστημονική τεκμηρίωση των ισχυρισμών
1. Οι ισχυρισμοί διατροφής και υγείας βασίζονται και τεκμηριώνονται από γενικώς αποδεκτά επιστημονικά δεδομένα.
2. Ο υπεύθυνος της επιχείρησης τροφίμων που χρησιμοποιεί ένα ισχυρισμό διατροφής ή υγείας αιτιολογεί τη χρήση του ισχυρισμού αυτού.
3. Οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών μπορούν να ζητούν από τον υπεύθυνο της επιχείρησης τροφίμων ή το άτομο που διαθέτει ένα προϊόν στην αγορά να προσκομίσει όλα τα σχετικά στοιχεία και δεδομένα που αποδεικνύουν τη συμμόρφωση με τον παρόντα κανονισμό.
Άρθρο 7
Διατροφικές πληροφορίες
Η υποχρέωση και ο τρόπος παροχής πληροφοριών σύμφωνα με την οδηγία 90/496/ΕΟΚ όταν διατυπώνεται ισχυρισμός διατροφής, εφαρμόζονται κατ'αναλογίαν όταν διατυπώνεται ισχυρισμός υγείας, εξαιρουμένης της γενικής διαφήμισης. Ωστόσο, οι πληροφορίες που παρέχονται πρέπει να είναι εκείνες της ομάδας 2, όπως ορίζεται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 της οδηγίας 90/496/ΕΟΚ.
Επιπροσθέτως, και κατά περίπτωση, η ποσότητα ή οι ποσότητες των ουσιών στις οποίες διατυπώνεται ο ισχυρισμός διατροφής ή υγείας, οι οποίες δεν εμφανίζονται στη διατροφική επισήμανση, αναγράφονται επίσης στο ίδιο οπτικό πεδίο με τις διατροφικές πληροφορίες και εκφράζονται σύμφωνα με το άρθρο 6 της οδηγίας 90/496/ΕΟΚ.
Για τα συμπληρώματα διατροφής, οι διατροφικές πληροφορίες παρέχονται σύμφωνα με το άρθρο 8 της οδηγίας 2002/46/ΕΚ.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ III
ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ
Άρθρο 8
Ειδικοί όροι
1. Οι ισχυρισμοί διατροφής επιτρέπονται μόνον εάν απαριθμούνται στο παράρτημα και είναι σύμφωνοι με τους όρους του παρόντος κανονισμού.
2. Οι τροποποιήσεις του παραρτήματος θεσπίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 24 παράγραφος 2 και, όπου ενδείκνυται, ύστερα από διαβούλευση με την Αρχή.
Άρθρο 9
Συγκριτικοί ισχυρισμοί
1. Με την επιφύλαξη της οδηγίας 84/450/ΕΟΚ, μπορεί να γίνεται σύγκριση μόνον μεταξύ τροφίμων της ίδιας κατηγορίας, λαμβάνοντας υπόψη μία σειρά τροφίμων της εν λόγω κατηγορίας. Η διαφορά στην ποσότητα μιας θρεπτικής ουσίας ή/και της ενεργειακής αξίας πρέπει να αναφέρεται, και η σύγκριση πρέπει να αφορά την ίδια ποσότητα τροφίμου.
2. Οι συγκριτικοί ισχυρισμοί διατροφής συγκρίνουν τη σύνθεση του εν λόγω τροφίμου με μια σειρά τροφίμων της ίδιας κατηγορίας, η σύνθεση των οποίων δεν τους επιτρέπει να φέρουν ισχυρισμό, συμπεριλαμβανομένων των τροφίμων άλλων εμπορικών ονομάτων.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV
ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΥΓΕΙΑΣ
Άρθρο 10
Ειδικοί όροι
1. Οι ισχυρισμοί υγείας απαγορεύονται εκτός εάν συμμορφώνονται με τις γενικές απαιτήσεις του κεφαλαίου ΙΙ και τις ειδικές απαιτήσεις του παρόντος κεφαλαίου και έχουν εγκριθεί σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό και περιλαμβάνονται στους καταλόγους εγκεκριμένων ισχυρισμών που προβλέπονται στα άρθρα 13 και 14.
2. Οι ισχυρισμοί υγείας επιτρέπονται μόνον εφόσον στην επισήμανση ή, εάν δεν υπάρχει επισήμανση, στην παρουσίαση και τη διαφήμιση, περιλαμβάνονται οι ακόλουθες πληροφορίες:
α) |
δήλωση που να επισημαίνει τη σπουδαιότητα μιας ποικίλης και ισορροπημένης διατροφής και ενός υγιεινού τρόπου ζωής· |
β) |
η ποσότητα του τροφίμου και ο τρόπος κατανάλωσης που απαιτούνται ώστε να επιτευχθεί το ευεργετικό αποτέλεσμα που δηλώνει ο ισχυρισμός· |
γ) |
κατά περίπτωση, δήλωση προς τα άτομα που πρέπει να αποφεύγουν την κατανάλωση του τροφίμου και |
δ) |
κατάλληλη προειδοποίηση για τα προϊόντα που ενδέχεται να αποτελούν κίνδυνο για την υγεία σε περίπτωση υπερβολικής κατανάλωσής τους. |
3. Η αναφορά σε γενικά, μη προσδιοριζόμενα, ευεργετικά αποτελέσματα της θρεπτικής ουσίας ή του τροφίμου στο σύνολο της υγείας ή στην ευεξία ως αποτέλεσμα μίας καλής κατάστασης υγείας επιτρέπεται να γίνεται μόνον εάν συνοδεύεται από ένα συγκεκριμένο ισχυρισμό υγείας ο οποίος περιλαμβάνεται στους καταλόγους που προβλέπονται στο άρθρο 13 ή 14.
4. Κατά περίπτωση, κατευθυντήριες γραμμές για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου καθορίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 24 παράγραφος 2, και εφόσον απαιτείται, ύστερα από διαβούλευση με τους ενδιαφερομένους, ιδιαίτερα με τους υπευθύνους των επιχειρήσεων τροφίμων και τις ομάδες καταναλωτών.
Άρθρο 11
Εθνικές ιατρικές ενώσεις και ιδρύματα υγείας
Ελλείψει ειδικών κοινοτικών κανόνων όσον αφορά τις συστάσεις ή εγκρίσεις από εθνικές ιατρικές ενώσεις και ιδρύματα που σχετίζονται με την υγεία, δύνανται να εφαρμόζονται σχετικοί εθνικοί κανόνες τηρουμένης της συνθήκης.
Άρθρο 12
Περιορισμοί της χρήσης ορισμένων ισχυρισμών υγείας
Δεν επιτρέπονται οι ισχυρισμοί:
α) |
που υπονοούν ότι μπορεί να επηρεαστεί η υγεία από τη μη κατανάλωση του τροφίμου· |
β) |
που αναφέρονται στο ρυθμό ή την ποσότητα απώλειας βάρους· |
γ) |
που αναφέρονται σε συστάσεις μεμονωμένων ιατρών ή επαγγελματιών στον τομέα της υγείας και άλλων ενώσεων που δεν αναφέρονται στο άρθρο 11. |
Άρθρο 13
Ισχυρισμοί υγείας εξαιρουμένων εκείνων που αναφέρονται στη μείωση του κινδύνου εκδήλωσης μίας ασθένειας
1. Οι ισχυρισμοί υγείας οι οποίοι περιγράφουν ή αναφέρονται:
α) |
στο ρόλο μιας θρεπτικής ή άλλης ουσίας στην αύξηση, την ανάπτυξη και τις λειτουργίες του οργανισμού· ή |
β) |
σε ψυχολογικές λειτουργίες και λειτουργίες συμπεριφοράς· ή |
γ) |
με την επιφύλαξη της οδηγίας 96/8/ΕΚ, σε αδυνάτισμα ή σε έλεγχο του βάρους ή σε μείωση του αισθήματος πείνας ή σε αύξηση του αισθήματος κορεσμού ή σε μείωση της διαθέσιμης ενέργειας από τη δίαιτα, |
και οι οποίοι περιλαμβάνονται στον κατάλογο που προβλέπεται στην παράγραφο 3, επιτρέπονται χωρίς τη διαδικασία έγκρισης των άρθρων 15 έως 18, εφόσον:
i) |
βασίζονται σε γενικώς αποδεκτά επιστημονικά στοιχεία και |
ii) |
είναι ευκόλως κατανοητοί από το μέσο καταναλωτή. |
2. Τα κράτη μέλη υποβάλλουν στην Επιτροπή καταλόγους με ισχυρισμούς, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1 το αργότερο έως ... (16), συνοδευόμενους από τους σχετικούς όρους και από αναφορές στη σχετική επιστημονική αιτιολόγηση.
3. Ύστερα από διαβούλευση με την Αρχή, η Επιτροπή θεσπίζει, με τη διαδικασία του άρθρου 24 παράγραφος 2, κοινοτικό κατάλογο επιτρεπόμενων ισχυρισμών, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1, καθώς και όλους τους αναγκαίους όρους για τη χρήση αυτών των ισχυρισμών, το αργότερο έως …. (17).
4. Τυχόν μεταβολές του καταλόγου που αναφέρεται στην παράγραφο 3, που βασίζονται σε γενικώς αποδεκτά επιστημονικά δεδομένα, θεσπίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 24 παράγραφος 2, ύστερα από διαβούλευση με την Αρχή, με πρωτοβουλία της Επιτροπής ή ύστερα από αίτημα ενός κράτους μέλους.
5. Οι προσθήκες ισχυρισμών στον κατάλογο που αναφέρεται στην παράγραφο 3, που βασίζονται σε νέα επιστημονικά στοιχεία ή/ και περιλαμβάνουν αίτημα προστασίας δεδομένων βιομηχανικής ιδιοκτησίας, εγκρίνονται με τη διαδικασία των άρθρων 15 έως 18.
Άρθρο 14
Ισχυρισμοί για τη μείωση του κινδύνου εκδήλωσης μιας ασθένειας
1. Με την επιφύλαξη του άρθρου 2 παράγραφος 1 στοιχείο β) της οδηγίας 2000/13/ΕΚ, οι ισχυρισμοί για τη μείωση του κινδύνου εκδήλωσης μιας ασθένειας επιτρέπονται εφόσον έχουν εγκριθεί με τη διαδικασία των άρθρων 15 έως 18 του παρόντος κανονισμού προκειμένου να περιληφθούν σε ένα κοινοτικό κατάλογο των επιτρεπόμενων ισχυρισμών καθώς και όλους τους αναγκαίους όρους για τη χρήση των ισχυρισμών αυτών.
2. Εκτός από τις γενικές απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού και τις ειδικές απαιτήσεις της παραγράφου 1, για τους ισχυρισμούς που αφορούν τη μείωση του κινδύνου εκδήλωσης μιας ασθένειας, στην επισήμανση ή, εάν δεν υπάρχει επισήμανση, στην παρουσίαση ή τη διαφήμιση πρέπει να υπάρχει επίσης δήλωση ότι η ασθένεια, στην οποία αναφέρεται ο ισχυρισμός, έχει πολλαπλούς παράγοντες κινδύνου και ότι η μεταβολή ενός από αυτούς ενδέχεται να έχει ή να μην έχει ευεργετικό αποτέλεσμα.
Άρθρο 15
Αίτηση έγκρισης
1. Όταν γίνεται παραπομπή στο παρόν άρθρο, υποβάλλεται αίτηση έγκρισης σύμφωνα με τις ακόλουθες παραγράφους.
2. Η αίτηση υποβάλλεται στην αρμόδια εθνική αρχή ενός κράτους μέλους.
α) |
Η αρμόδια εθνική αρχή:
|
β) |
η Αρχή:
|
3. Η αίτηση περιλαμβάνει τα ακόλουθα:
α) |
όνομα και διεύθυνση του αιτούντος· |
β) |
τη θρεπτική ή άλλη ουσία, ή το τρόφιμο ή την κατηγορία τροφίμου σχετικά με το οποίο διατυπώνεται ο ισχυρισμός υγείας, καθώς και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του· |
γ) |
αντίγραφο των μελετών, συμπεριλαμβανομένων, εάν υπάρχουν, ανεξάρτητων μελετών αξιολογημένων από επιτροπές κρίσεως, οι οποίες έχουν διεξαχθεί όσον αφορά τον ισχυρισμό υγεία καθώς και κάθε άλλο διαθέσιμο υλικό που αποδεικνύει ότι ο ισχυρισμός υγείας είναι σύμφωνος με τα κριτήρια του παρόντος κανονισμού· |
δ) |
ανάλογα με την περίπτωση, ένδειξη σχετικά με τις πληροφορίες που πρέπει να θεωρούνται ως βιομηχανική ιδιοκτησία συνοδευόμενη από τη σχετική αιτιολόγηση· |
ε) |
αντίγραφο άλλων επιστημονικών μελετών που αφορούν τον εν λόγω ισχυρισμό υγείας· |
στ) |
πρόταση της διατύπωσης του ισχυρισμού υγείας του οποίου ζητείται έγκριση, συμπεριλαμβανομένων, κατά περίπτωση, των συγκεκριμένων όρων χρήσης· |
ζ) |
περίληψη της αίτησης. |
4. Η Επιτροπή, ύστερα από διαβούλευση με την Αρχή, θεσπίζει με τη διαδικασία του άρθρου 24 παράγραφος 2, εκτελεστικούς κανόνες για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου, περιλαμβανομένων των κανόνων για την προετοιμασία και την παρουσίαση της αίτησης.
5. Πριν από την … (18), η Αρχή δημοσιεύει λεπτομερείς οδηγίες για να βοηθήσει τους αιτούντες όσον αφορά την προετοιμασία και την παρουσίαση των αιτήσεων.
Άρθρο 16
Γνώμη της Αρχής
1. Για να διατυπώσει τη γνώμη της, η Αρχή οφείλει να τηρεί προθεσμία έξι μηνών από την ημερομηνία παραλαβής μιας έγκυρης αίτησης. Η προθεσμία παρατείνεται αν η Αρχή ζητήσει από τον αιτούντα συμπληρωματικές πληροφορίες, όπως προβλέπεται στην παράγραφο 2.
2. Η Αρχή ή μια αρμόδια εθνική αρχή μέσω της Αρχής μπορεί, ανάλογα με την περίπτωση, να ζητά από τον αιτούντα να συμπληρώσει τα στοιχεία που συνοδεύουν την αίτηση εντός συγκεκριμένης προθεσμίας.
3. Για την προετοιμασία της γνώμης της, η Αρχή:
α) |
ελέγχει ότι η προτεινόμενη διατύπωση του ισχυρισμού υγείας αποδεικνύεται από επιστημονικά στοιχεία· |
β) |
εξετάζει εάν η διατύπωση του ισχυρισμού υγείας είναι σύμφωνη με τα κριτήρια του παρόντος κανονισμού· |
γ) |
διατυπώνει γνώμη ως προς το αν η προτεινόμενη διατύπωση του ισχυρισμού υγείας είναι κατανοητή και αντιληπτή από τον μέσο καταναλωτή. |
4. Σε περίπτωση γνωμοδότησης υπέρ της έγκρισης του ισχυρισμού υγείας, η γνώμη περιλαμβάνει τα ακόλουθα στοιχεία:
α) |
όνομα και διεύθυνση του αιτούντος· |
β) |
τη θρεπτική ή άλλη ουσία ή το τρόφιμο ή την κατηγορία τροφίμων για το οποίο πρόκειται να διατυπωθεί ο ισχυρισμός καθώς και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, |
γ) |
τη συνιστώμενη διατύπωση του προτεινόμενου ισχυρισμού υγείας, καθώς και, κατά περίπτωση, τους ειδικούς όρους χρήσης· |
δ) |
κατά περίπτωση, τους όρους ή τους περιορισμούς χρήσης του τροφίμου ή/και μία πρόσθετη δήλωση ή προειδοποίηση που πρέπει να συνοδεύει τον ισχυρισμό υγείας στην επισήμανση και στη διαφήμιση. |
5. Η Αρχή διαβιβάζει τη γνώμη της στην Επιτροπή, στα κράτη μέλη και στον αιτούντα, συμπεριλαμβανομένης της έκθεσης στην οποία περιγράφεται η αξιολόγησή της σχετικά με τον ισχυρισμό υγείας και παρατίθεται η αιτιολόγηση της γνώμης της καθώς και οι πληροφορίες στις οποίες βασίζεται η γνώμη αυτή.
6. Η Αρχή δημοσιοποιεί τη γνώμη της, σύμφωνα με το άρθρο 38 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002.
Ο αιτών ή το κοινό μπορούν να διαβιβάζουν σχόλια στην Επιτροπή εντός 30 ημερών από την εν λόγω δημοσίευση.
Άρθρο 17
Κοινοτική έγκριση
1. Εντός τριών μηνών από την παραλαβή της γνώμης της Αρχής, η Επιτροπή υποβάλει στην επιτροπή η οποία αναφέρεται στο άρθρο 22 παράγραφος 2 σχέδιο απόφασης για τον κατάλογο επιτρεπόμενων ισχυρισμών υγείας, συνεκτιμώντας τη γνώμη της Αρχής, κάθε συναφή διάταξη του κοινοτικού δικαίου και άλλους θεμιτούς παράγοντες που αφορούν το εξεταζόμενο θέμα. Εάν το σχέδιο απόφασης δεν είναι σύμφωνο με τη γνώμη της Αρχής, η Επιτροπή υποβάλει αιτιολόγηση των διαφορών.
2. Κάθε σχέδιο απόφασης για την τροποποίηση του καταλόγου των επιτρεπόμενων ισχυρισμών υγείας περιλαμβάνει τα στοιχεία που αναφέρονται στο άρθρο 16 παράγραφος 4.
3. Η τελική απόφαση για την αίτηση λαμβάνεται με τη διαδικασία του άρθρου 24 παράγραφος 2.
4. Η Επιτροπή ενημερώνει χωρίς καθυστέρηση τον αιτούντα για την απόφαση που ελήφθη και δημοσιεύει λεπτομερή στοιχεία της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
5. Οι ισχυρισμοί υγείας που περιλαμβάνονται στους καταλόγους που προβλέπονται στα άρθρα 13 και 14 επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται, σύμφωνα με τους όρους που ισχύουν γι' αυτούς, από οποιονδήποτε υπεύθυνο επιχείρησης τροφίμων, εάν δεν περιορίζεται η χρήση τους σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 20.
6. Η χορήγηση έγκρισης δεν περιορίζει τη γενική αστική και ποινική ευθύνη οποιουδήποτε υπεύθυνου επιχείρησης τροφίμων όσον αφορά το εν λόγω τρόφιμο.
Άρθρο 18
Τροποποίηση, αναστολή και ανάκληση εγκρίσεων
1. Ο αιτών/χρήστης ισχυρισμού που περιλαμβάνεται σε ένα από τους καταλόγους που προβλέπονται στα άρθρα 13 και 14 μπορεί να υποβάλλει αίτηση για τροποποίηση του αντίστοιχου καταλόγου. Η διαδικασία των άρθρων 15 έως 17 εφαρμόζεται κατ' αναλογία.
2. Ιδία πρωτοβουλία ή ύστερα από αίτημα ενός κράτους μέλους ή της Επιτροπής, η Αρχή διατυπώνει γνώμη για το κατά πόσον ένας ισχυρισμός υγείας, ο οποίος περιλαμβάνεται στον κατάλογο των άρθρων 13 και 14, εξακολουθεί να πληροί τους όρους του παρόντος κανονισμού.
Η Αρχή διαβιβάζει πάραυτα τη γνώμη της στην Επιτροπή, στα κράτη μέλη και, κατά περίπτωση, στον αρχικό αιτούντα του εν λόγω ισχυρισμού. Η Αρχή δημοσιοποιεί τη γνώμη της, σύμφωνα με το άρθρο 38 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002.
Ο αιτών/χρήστης ή ένα μέλος του κοινού μπορεί να διαβιβάσει σχόλια στην Επιτροπή εντός 30 ημερών από την εν λόγω δημοσίευση.
Η Επιτροπή εξετάζει τη γνώμη της Αρχής και τα τυχόν ληφθέντα σχόλια το συντομότερο δυνατόν. Εφόσον απαιτείται, η έγκριση τροποποιείται, αναστέλλεται ή ανακαλείται με τη διαδικασία του άρθρου 17.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ V
ΓΕΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 19
Κοινοτικό μητρώο
1. Η Επιτροπή θεσπίζει και τηρεί κοινοτικό μητρώο ισχυρισμών διατροφής και υγείας, εφεξής καλούμενο «μητρώο».
2. Το μητρώο περιλαμβάνει τα εξής:
α) |
τους ισχυρισμούς διατροφής και τους όρους που ισχύουν γι αυτούς, όπως προβλέπεται στο παράρτημα· |
β) |
τους περιορισμούς που θεσπίζονται σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 5· |
γ) |
τους εγκεκριμένους ισχυρισμούς υγείας και τους όρους που ισχύουν γι' αυτούς και προβλέπονται στο άρθρο 13 παράγραφος 3, το άρθρο 14 παράγραφος 1, το άρθρο 18 παράγραφος 2, το άρθρο 20, το άρθρο 23 παράγραφος 2, το άρθρο 27 και τα εθνικά μέτρα του άρθρου 22 παράγραφος 3· |
δ) |
τον κατάλογο των απορριφθέντων ισχυρισμών υγείας και τους λόγους απόρριψής τους. |
Οι ισχυρισμοί υγείας οι οποίοι εγκρίνονται βάσει δεδομένων βιομηχανικής ιδιοκτησίας καταχωρούνται σε χωριστό παράρτημα του μητρώου, με τις ακόλουθες πληροφορίες:
1. |
την ημερομηνία έγκρισης του ισχυρισμού υγείας από την Επιτροπή και το όνομα του αρχικού αιτούντος στον οποίο χορηγήθηκε η έγκριση· |
2. |
ότι η Επιτροπή ενέκρινε τον ισχυρισμό υγείας βάσει δεδομένων βιομηχανικής ιδιοκτησίας· |
3. |
ότι ο ισχυρισμός υγείας έχει περιορισμένη χρήση, εκτός αν ένας επόμενος αιτών λάβει έγκριση για τον ισχυρισμό χωρίς αναφορά στα δεδομένα βιομηχανικής ιδιοκτησίας του αρχικού αιτούντος. |
3. Το μητρώο δημοσιοποιείται.
Άρθρο 20
Προστασία δεδομένων
1. Τα επιστημονικά στοιχεία και οι λοιπές πληροφορίες της αίτησης που απαιτούνται σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 2 δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν προς όφελος του επομένου αιτούντος για περίοδο επτά ετών από την ημερομηνία έγκρισης, εκτός αν ο επόμενος αιτών έχει συμφωνήσει με τον προηγούμενο αιτούντα ότι αυτά τα στοιχεία και οι πληροφορίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν, όταν:
α) |
τα επιστημονικά στοιχεία και οι λοιπές πληροφορίες έχουν χαρακτηριστεί ως βιομηχανική ιδιοκτησία από τον προηγούμενο αιτούντα κατά την υποβολή της προηγούμενης αίτησης και |
β) |
ο προηγούμενος αιτών είχε το αποκλειστικό δικαίωμα αναφοράς στα δεδομένα βιομηχανικής ιδιοκτησίας κατά την υποβολή της προηγούμενης αίτησης και |
γ) |
ο ισχυρισμός υγείας δεν θα μπορούσε να είχε εγκριθεί χωρίς την υποβολή των δεδομένων βιομηχανικής ιδιοκτησίας από τον προηγούμενο αιτούντα. |
2. Έως τη λήξη της περιόδου των επτά ετών που ορίζεται στην παράγραφο 1, κανείς επόμενος αιτών δεν έχει το δικαίωμα να επικαλείται δεδομένα που έχουν χαρακτηριστεί ως βιομηχανική ιδιοκτησία από προηγούμενο αιτούντα, εκτός εάν, και έως ότου, η Επιτροπή λάβει απόφαση για το κατά πόσον ένας ισχυρισμός θα μπορούσε να περιληφθεί ή να έχει περιληφθεί στον κατάλογο που προβλέπεται στο άρθρο 14 ή, ανάλογα με την περίπτωση, στο άρθρο 13 χωρίς την υποβολή δεδομένων χαρακτηρισθέντων ως βιομηχανική ιδιοκτησία από τον προηγούμενο αιτούντα.
Άρθρο 21
Εθνικές διατάξεις
Με την επιφύλαξη της συνθήκης, και ιδίως των άρθρων 28 και 30, τα κράτη μέλη δεν επιτρέπεται να περιορίζουν ή να απαγορεύουν την εμπορία ή τη διαφήμιση τροφίμων που συμμορφώνονται με τον παρόντα κανονισμό με την εφαρμογή μη εναρμονισμένων εθνικών διατάξεων που διέπουν ισχυρισμούς που διατυπώνονται σε ορισμένα τρόφιμα ή στα τρόφιμα γενικώς.
Άρθρο 22
Διαδικασία κοινοποίησης
1. Εάν ένα κράτος μέλος κρίνει αναγκαία τη θέσπιση νέας νομοθεσίας, κοινοποιεί τα προβλεπόμενα μέτρα στην Επιτροπή και στα άλλα κράτη μέλη και αναφέρει τους λόγους που τα αιτιολογούν.
2. Η Επιτροπή συμβουλεύεται την μόνιμη επιτροπή για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων, που έχει συσταθεί βάσει του άρθρου 58 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002 (εφεξής καλούμενη «η επιτροπή»), εάν κρίνει ότι η διαβούλευση αυτή είναι χρήσιμη ή εάν το ζητήσει ένα κράτος μέλος, και γνωμοδοτεί για τα προβλεπόμενα μέτρα.
3. Το εν λόγω κράτος μέλος μπορεί να λάβει τα προβλεπόμενα μέτρα έξι μήνες μετά την κοινοποίηση που αναφέρεται στην παράγραφο 1, υπό την προϋπόθεση ότι η γνώμη της Επιτροπής δεν είναι αρνητική.
Εάν η γνώμη της Επιτροπής είναι αρνητική, καθορίζει, με τη διαδικασία του άρθρου 24 παράγραφος 2 και πριν από την λήξη της περιόδου που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, εάν μπορούν να εφαρμοστούν τα προβλεπόμενα μέτρα. Η Επιτροπή μπορεί να ζητήσει ορισμένες τροποποιήσεις στο προβλεπόμενο μέτρο.
Άρθρο 23
Μέτρα διασφάλισης
1. Αν ένα κράτος μέλος έχει σοβαρούς λόγους να εκτιμά ότι ένας ισχυρισμός δεν συμμορφώνεται με τον παρόντα κανονισμό, ή ότι η επιστημονική τεκμηρίωση που προβλέπεται από το άρθρο 6 είναι ανεπαρκής, το κράτος αυτό μπορεί να αναστέλλει προσωρινά τη χρήση αυτού του ισχυρισμού στην επικράτειά του.
Το εν λόγω κράτος μέλος ενημερώνει τα άλλα κράτη μέλη και την Επιτροπή και αιτιολογεί την αναστολή.
2. Με τη διαδικασία του άρθρου 24 παράγραφος 2, λαμβάνεται απόφαση, εφόσον απαιτείται, ύστερα από γνωμοδότηση της Αρχής.
Η Επιτροπή μπορεί να κινεί τη διαδικασία αυτή ιδία πρωτοβουλία.
3. Το κράτος μέλος που αναφέρεται στην παράγραφο 1 μπορεί να διατηρεί την αναστολή έως ότου του κοινοποιηθεί η απόφαση που αναφέρεται στην παράγραφο 2.
Άρθρο 24
Διαδικασία επιτροπής
1. Η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή.
2. Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζονται τα άρθρα 5 και 7 της απόφασης 1999/468/EΚ, τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 8 της ίδιας απόφασης.
Η περίοδος που προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 6, της απόφασης 1999/468/ΕΚ ορίζεται σε τρεις μήνες.
3. Η επιτροπή θεσπίζει τον εσωτερικό της κανονισμό.
Άρθρο 25
Παρακολούθηση
Για να διευκολυνθεί η αποτελεσματική παρακολούθηση των τροφίμων που φέρουν ισχυρισμούς διατροφής ή υγείας, τα κράτη μέλη μπορούν να ζητούν από τον παρασκευαστή ή το πρόσωπο που διαθέτει τα τρόφιμα αυτά στην αγορά της επικράτειάς τους, να κοινοποιεί στην αρμόδια αρχή αυτήν τη διάθεση του προϊόντος στην αγορά, διαβιβάζοντας υπόδειγμα της ετικέτας που χρησιμοποιείται για το προϊόν.
Άρθρο 26
Αξιολόγηση
Το αργότερο έως ... (19), η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο έκθεση για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, ιδίως με αντικείμενο την εξέλιξη της αγοράς των τροφίμων στα οποία χρησιμοποιούνται ισχυρισμοί διατροφής ή υγείας και την κατανόηση αυτών των ισχυρισμών από τους καταναλωτές, συνοδευόμενη από πρόταση για τροποποιήσεις, εάν χρειάζεται.
Άρθρο 27
Μεταβατικά μέτρα
1. Τα τρόφιμα που διατίθενται στην αγορά ή επισημαίνονται πριν από την ημερομηνία εφαρμογής του παρόντος κανονισμού τα οποία δεν συμμορφώνονται προς τον παρόντα κανονισμό επιτρέπεται να διατίθενται στην αγορά μέχρι την ημερομηνία λήξεώς τους, αλλά όχι μετά την … (20). Όσον αφορά το άρθρο 4 παράγραφος 1, τα τρόφιμα επιτρέπεται να διατίθενται στην αγορά το αργότερο δώδεκα μήνες μετά τη θέσπιση των σχετικών περιγραμμάτων των θρεπτικών συστατικών και τις προϋποθέσεις χρήσης τους.
2. Τα προϊόντα που φέρουν εμπορικά σήματα ή εμπορικές ονομασίες που υπήρχαν πριν από την 1η Ιανουαρίου 2005 και δεν είναι σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό μπορούν να διατίθενται στην αγορά μέχρι την … (21). Μετά την περίοδο αυτήν εφαρμόζονται οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού.
3. Οι ισχυρισμοί διατροφής οι οποίοι χρησιμοποιούνταν σε ένα κράτος μέλος πριν από την 1η Ιανουαρίου 2005 σύμφωνα με εθνικές διατάξεις που ισχύουν για αυτούς και οι οποίοι δεν περιλαμβάνονται στο παράρτημα, επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται (22) υπ' ευθύνη των υπευθύνων των επιχειρήσεων τροφίμων και με την επιφύλαξη της λήψης μέτρων διασφάλισης όπως αναφέρεται στο άρθρο 23.
4. Οι ισχυρισμοί διατροφής υπό μορφή εικαστικής, γραφικής ή συμβολικής απεικόνισης, που συμμορφώνονται προς τις γενικές αρχές του παρόντος κανονισμού, οι οποίοι δεν περιλαμβάνονται στο παράρτημα και χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τους ειδικούς όρους και κριτήρια που έχουν καταρτισθεί στα πλαίσια των εθνικών διατάξεων ή κανόνων, υπόκεινται στα εξής:
α) |
τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή, μέχρι … (23) το αργότερο, τους ισχυρισμούς διατροφής και τις εθνικές διατάξεις ή κανόνες που εφαρμόζονται, μαζί με επιστημονικά δεδομένα προς στήριξη των διατάξεων ή των κανόνων αυτών· |
β) |
με τη διαδικασία του άρθρου 24 παράγραφος 2, η Επιτροπή εκδίδει απόφαση σχετικά με τη χρήση των ισχυρισμών αυτών. |
Ισχυρισμοί διατροφής που δεν εγκρίνονται δυνάμει της διαδικασίας αυτής μπορούν να εξακολουθήσουν να χρησιμοποιούνται για δώδεκα μήνες μετά την έκδοση της απόφασης.
5. Οι ισχυρισμοί υγείας, οι οποίοι αναφέρονται στο άρθρο 13 παράγραφος 1 α), επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού μέχρι την έγκριση του καταλόγου που αναφέρεται στο άρθρο 13 παράγραφος 3, υπ' ευθύνη των υπευθύνων των επιχειρήσεων τροφίμων υπό τον όρον ότι είναι σύμφωνοι με τον παρόντα κανονισμό και με τις ισχύουσες εθνικές διατάξεις που εφαρμόζονται σε αυτούς, και με την επιφύλαξη της λήψης μέτρων διασφάλισης όπως αναφέρεται στο άρθρο 23.
6. Οι ισχυρισμοί υγείας, πλην εκείνων που αναφέρονται στο άρθρο 13 παράγραφος 1 στοιχείο α) και στο άρθρο 14, οι οποίοι χρησιμοποιούνταν, σύμφωνα με τις εθνικές διατάξεις, πριν από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού, υπόκεινται στις ακόλουθες διατάξεις:
α) |
ισχυρισμοί υγείας οι οποίοι έχουν αξιολογηθεί και εγκριθεί σε ένα κράτος μέλος επιτρέπονται ως εξής:
Οι ισχυρισμοί υγείας, οι οποίοι δεν εγκρίνονται δυνάμει της παρούσας διαδικασίας μπορούν να εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται για έξι μήνες μετά την έκδοση της απόφασης· |
β) |
ισχυρισμοί υγείας οι οποίοι δεν έχουν αξιολογηθεί και εγκριθεί σε ένα κράτος μέλος: οι ισχυρισμοί αυτοί μπορούν να εξακολουθήσουν να χρησιμοποιούνται υπό την προϋπόθεση ότι υποβάλλεται αίτηση σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό εντός ... (25). Οι ισχυρισμοί υγείας οι οποίοι δεν εγκρίνονται δυνάμει της παρούσας διαδικασίας, μπορούν να εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται για έξι μήνες μετά τη λήψη απόφασης κατ' άρθρο 17 παράγραφος 3. |
Άρθρο 28
Έναρξη ισχύος
Ο παρών κανονισμός τίθεται σε ισχύ την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Εφαρμόζεται από … (26) .
Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.
…
Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Ο Πρόεδρος
Για το Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος
(1) ΕΕ C 110 της 30.4.2004, σ. 18.
(2) Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 26ης Μαΐου 2005 (δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στην Επίσημη Εφημερίδα), κοινή θέση του Συμβουλίου της 8ης Δεκεμβρίου 2005 και θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της ... (δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στην Επίσημη Εφημερίδα).
(3) ΕΕ L 109 της 6.5.2000, σ. 29· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 2003/89/EΚ (ΕΕ L 308 της 25.11.2003, σ. 15).
(4) ΕΕ L 204 της 21.7.1998, σ. 37· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την πράξη προσχώρησης του 2003.
(5) ΕΕ L 316 της 9.12.1994, σ. 2.
(6) ΕΕ L 183 της 12.7.2002, σ. 51.
(7) ΕΕ L 250 της 19.9.1984, σ. 17· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 2005/29/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 149 της 11.6.2005, σ. 22).
(8) ΕΕ L 276 της 6.10.1990, σ. 40· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 2003/120/ΕΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 333 της 20.12.2003 σ. 51).
(9) ΕΕ L 186 της 30.6.1989, σ. 27· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (EΚ) αριθ. 1882/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 284 της 31.10.2003, σ. 1).
(10) ΕΕ L 55 της 6.3.1996, σ. 22.
(11) ΕΕ L 184 της 17.7.1999, σ. 23.
(12) ΕΕ L 229 της 30.8.1980, σ. 1· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (EΚ) αριθ. 1882/2003.
(13) ΕΕ L 330 της 5.12.1998, σ. 32· οδηγία όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (EΚ) αριθ. 1882/2003.
(14) ΕΕ L 31 της 1.2.2002, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (EΚ) αριθ. 1642/2003 (ΕΕ L 245 της 29.9.2003, σ. 4).
(15) 24 μήνες από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(16) Τελευταία ημέρα του μήνα έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού + 1 έτος.
(17) Τελευταία ημέρα του μήνα έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού + 3 έτη.
(18) Πρώτη ημέρα του έκτου μηνός από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(19) Τελευταία ημέρα του πέμπτου μήνα που έπεται της ημερομηνίας έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού + 6 έτη.
(20) Τελευταία ημέρα του δέκατου όγδοου μήνα που ακολουθεί την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(21) Ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού + δέκα έτη.
(22) Δύο έτη μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(23) Τελευταία ημέρα του μηνός κατά τον οποίο αρχίζει να ισχύει ο παρών κανονισμός + ένα έτος.
(24) Τελευταία ημέρα του μήνα κατά τον οποίον αρχίζει να ισχύει ο παρών κανονισμός, συν ένα έτος.
(25) Δώδεκα μήνες από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.
(26) Πρώτη ημέρα του έκτου μήνα που έπεται της έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΧΡΗΣΗΣ ΤΟΥΣ
ΧΑΜΗΛΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΑΞΙΑ
Ο ισχυρισμός ότι ένα τρόφιμο έχει χαμηλή ενεργειακή αξία καθώς και κάθε ισχυρισμός που ενδέχεται να έχει το ίδιο νόημα για τον καταναλωτή, μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον όταν το προϊόν δεν περιέχει περισσότερες από 40 kcal (170 kJ)/100g για στερεές τροφές ή περισσότερες από 20 kcal (80 kJ)/100 ml για υγρές τροφές. Για τα επιτραπέζια γλυκαντικά, ισχύει το όριο των 4 kcal (17 kJ)/μερίδα, με ισοδύναμες γλυκαντικές ιδιότητες 6 g καλαμοσακχάρου (περίπου 1 κουταλάκι του γλυκού καλαμοσακχάρου).
ΜΕΙΩΜΕΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΑΞΙΑ
Ο ισχυρισμός ότι ένα τρόφιμο έχει μειωμένη ενεργειακή αξία καθώς και κάθε ισχυρισμός που ενδέχεται να έχει το ίδιο νόημα για τον καταναλωτή, μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον όταν η ενεργειακή αξία έχει μειωθεί κατά 30 % τουλάχιστον, με ένδειξη του ή των χαρακτηριστικών που μειώνουν τη συνολική ενεργειακή αξία του τροφίμου.
ΧΩΡΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΑΞΙΑ
Ο ισχυρισμός ότι ένα τρόφιμο δεν έχει ενεργειακή αξία καθώς και κάθε ισχυρισμός που ενδέχεται να έχει το ίδιο νόημα για τον καταναλωτή, μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον όταν το προϊόν δεν περιέχει περισσότερες από 4 kcal (17 kJ)/100 ml. Για τα επιτραπέζια γλυκαντικά, ισχύει το όριο των 0,4 kcal (1,7 kJ)/μερίδα, με ισοδύναμες γλυκαντικές ιδιότητες 6 g καλαμοσακχάρου (περίπου 1 κουταλάκι του γλυκού καλαμοσακχάρου).
ΧΑΜΗΛΑ ΛΙΠΑΡΑ
Ο ισχυρισμός ότι ένα τρόφιμο έχει χαμηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά καθώς και κάθε ισχυρισμός που ενδέχεται να έχει το ίδιο νόημα για τον καταναλωτή, μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον όταν το προϊόν δεν περιέχει περισσότερα από 3 g λιπαρών ανά 100 g για στερεές τροφές ή 1,5 g λιπαρών ανά 100 ml για υγρές τροφές (1,8 g λιπαρών ανά 100 ml για το ημιαποβουτυρωμένο γάλα).
ΧΩΡΙΣ ΛΙΠΑΡΑ
Ο ισχυρισμός ότι ένα τρόφιμο δεν περιέχει λιπαρά καθώς και κάθε ισχυρισμός που ενδέχεται να έχει το ίδιο νόημα για τον καταναλωτή, μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον όταν το προϊόν δεν περιέχει περισσότερα από 0,5 g λιπαρών ανά 100 g ή 100 ml. Ωστόσο, απαγορεύονται οι ισχυρισμοί που εκφράζονται ως «X % χωρίς λιπαρά».
ΧΑΜΗΛΑ ΚΟΡΕΣΜΕΝΑ ΛΙΠΑΡΑ
Ο ισχυρισμός ότι ένα τρόφιμο έχει χαμηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένα λιπαρά καθώς και κάθε ισχυρισμός που ενδέχεται να έχει το ίδιο νόημα για τον καταναλωτή, μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον εάν το άθροισμα των κορεσμένων λιπαρών οξέων και των trans λιπαρών οξέων στο προϊόν δεν υπερβαίνει τα 1,5 g ανά 100 g για στερεές τροφές ή 0,75 g ανά 100 ml για υγρές τροφές και, σε κάθε περίπτωση, το άθροισμα των κορεσμένων λιπαρών οξέων και των trans λιπαρών οξέων δεν πρέπει να υπερβαίνει το 10 % της ενεργειακής αξίας.
ΧΩΡΙΣ ΚΟΡΕΣΜΕΝΑ ΛΙΠΑΡΑ
Ο ισχυρισμός ότι ένα τρόφιμο δεν περιέχει κορεσμένα λιπαρά καθώς και κάθε ισχυρισμός που ενδέχεται να έχει το ίδιο νόημα για τον καταναλωτή, μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον όταν το άθροισμα των κορεσμένων λιπαρών και των trans λιπαρών οξέων δεν υπερβαίνει τα 0,1 g κορεσμένων λιπαρών ανά 100 g ή 100 ml.
ΧΑΜΗΛΗ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΣΑΚΧΑΡΑ
Ο ισχυρισμός ότι ένα τρόφιμο έχει χαμηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα, καθώς και κάθε ισχυρισμός που ενδέχεται να έχει το ίδιο νόημα για τον καταναλωτή, μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον όταν το προϊόν δεν περιέχει περισσότερα από 5 g σακχάρων ανά 100 g για στερεές τροφές ή 2,5 g σακχάρων ανά 100 ml για υγρές τροφές.
ΧΩΡΙΣ ΣΑΚΧΑΡΑ
Ο ισχυρισμός ότι ένα τρόφιμο δεν περιέχει σάκχαρα, καθώς και κάθε ισχυρισμός που ενδέχεται να έχει το ίδιο νόημα για τον καταναλωτή, μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον όταν το προϊόν δεν περιέχει περισσότερα από 0,5 g σακχάρων ανά 100 g ή 100 ml.
ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΣΑΚΧΑΡΑ
Ο ισχυρισμός ότι ένα τρόφιμο δεν περιέχει πρόσθετα σάκχαρα, καθώς και κάθε ισχυρισμός που ενδέχεται να έχει το ίδιο νόημα για τον καταναλωτή, μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον όταν το προϊόν δεν περιέχει πρόσθετους μονοσακχαρίτες ή δισακχαρίτες ή άλλο τρόφιμο που χρησιμοποιείται για τις γλυκαντικές του ιδιότητες. Εάν υπάρχουν φυσικά σάκχαρα στο τρόφιμο, η επισήμανση θα πρέπει να φέρει και την ακόλουθη ένδειξη: «ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΦΥΣΙΚΑ ΣΑΚΧΑΡΑ».
ΧΑΜΗΛΗ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΝΑΤΡΙΟ/ΑΛΑΤΙ
Ο ισχυρισμός ότι ένα τρόφιμο έχει χαμηλή περιεκτικότητα σε νάτριο/αλάτι καθώς και κάθε ισχυρισμός που ενδέχεται να έχει το ίδιο νόημα για τον καταναλωτή, μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον όταν το προϊόν δεν περιέχει περισσότερα από 0,12 g νατρίου, ή ισοδύναμη ποσότητα αλατιού, ανά 100 g ή ανά 100 ml. Για τα νερά, πλην των φυσικών μεταλλικών νερών που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 80/777/ΕΟΚ, η τιμή αυτή δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 2 mg νατρίου ανά 100 ml.
ΠΟΛΥ ΧΑΜΗΛΗ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΝΑΤΡΙΟ/ΑΛΑΤΙ
Ο ισχυρισμός ότι ένα τρόφιμο έχει πολύ χαμηλή περιεκτικότητα σε νάτριο/αλάτι καθώς και κάθε ισχυρισμός που ενδέχεται να έχει το ίδιο νόημα για τον καταναλωτή, μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον όταν το προϊόν δεν περιέχει περισσότερα από 0,04 g νάτριου, ή ισοδύναμη ποσότητα αλατιού, ανά 100 g ή ανά 100 ml. Ο ισχυρισμός αυτός δεν χρησιμοποιείται για τα φυσικά μεταλλικά νερά και τα άλλα νερά.
ΧΩΡΙΣ ΝΑΤΡΙΟ Ή ΑΛΑΤΙ
Ο ισχυρισμός ότι ένα τρόφιμο δεν περιέχει νάτριο ή αλάτι, καθώς και κάθε ισχυρισμός που ενδέχεται να έχει το ίδιο νόημα για τον καταναλωτή, μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον όταν το προϊόν δεν περιέχει περισσότερα από 0,005 g νάτριου, ή ισοδύναμη ποσότητα αλατιού, ανά 100 g.
ΠΗΓΗ ΕΔΩΔΙΜΩΝ ΙΝΩΝ
Ο ισχυρισμός ότι ένα τρόφιμο αποτελεί πηγή εδώδιμων ινών, καθώς και κάθε ισχυρισμός που ενδέχεται να έχει το ίδιο νόημα για τον καταναλωτή, μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον όταν το προϊόν περιέχει τουλάχιστον 3 g εδώδιμων ινών ανά 100 g ή τουλάχιστον 1,5 g εδώδιμων ινών ανά 100 kcal.
ΥΨΗΛΗ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΕΔΩΔΙΜΕΣ ΙΝΕΣ
Ο ισχυρισμός ότι ένα τρόφιμο έχει υψηλή περιεκτικότητα σε εδώδιμες ίνες, καθώς και κάθε ισχυρισμός που ενδέχεται να έχει το ίδιο νόημα για τον καταναλωτή, μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον όταν το προϊόν περιέχει τουλάχιστον 6 g εδώδιμων ινών ανά 100 g ή τουλάχιστον 3 g εδώδιμων ινών ανά 100 kcal.
ΠΗΓΗ ΠΡΩΤΕΪΝΩΝ
Ο ισχυρισμός ότι ένα τρόφιμο αποτελεί πηγή πρωτεϊνών, καθώς και κάθε ισχυρισμός που ενδέχεται να έχει το ίδιο νόημα για τον καταναλωτή, μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον όταν τουλάχιστον το 12 % της ενεργειακής αξίας του τροφίμου παρέχεται από πρωτεΐνες.
ΥΨΗΛΗ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΠΡΩΤΕΪΝΕΣ
Ο ισχυρισμός ότι ένα τρόφιμο έχει υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες, καθώς και κάθε ισχυρισμός που ενδέχεται να έχει το ίδιο νόημα για τον καταναλωτή, μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον όταν τουλάχιστον το 20 % της ενεργειακής αξίας του τροφίμου παρέχεται από πρωτεΐνες.
ΠΗΓΗ [ΟΝΟΜΑ ΒΙΤΑΜΙΝΗΣ/ΩΝ] Ή/ΚΑΙ [ΟΝΟΜΑ ΑΝΟΡΓΑΝΟΥ ΑΛΑΤΟΣ/ΩΝ]
Ο ισχυρισμός ότι ένα τρόφιμο αποτελεί πηγή βιταμινών ή/και ανοργάνων αλάτων, καθώς και κάθε ισχυρισμός που ενδέχεται να έχει το ίδιο νόημα για τον καταναλωτή, μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον όταν το προϊόν περιέχει τουλάχιστον μία σημαντική ποσότητα όπως ορίζεται στο παράρτημα της οδηγίας 90/496/ΕΟΚ ή μία ποσότητα που προβλέπεται από παρεκκλίσεις που παρέχονται σύμφωνα με το άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. …/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της … (1), για την προσθήκη βιταμινών και ανόργανων στοιχείων και ορισμένων άλλων ουσιών στα τρόφιμα.
ΥΨΗΛΗ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ [ΟΝΟΜΑ ΒΙΤΑΜΙΝΗΣ/ΩΝ] Ή/ΚΑΙ [ΟΝΟΜΑ ΑΝΟΡΓΑΝΟΥ ΑΛΑΤΟΣ/ΩΝ]
Ο ισχυρισμός ότι ένα τρόφιμο έχει υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνες ή/και ανόργανα άλατα, καθώς και κάθε ισχυρισμός που ενδέχεται να έχει το ίδιο νόημα για τον καταναλωτή, μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον όταν το προϊόν περιέχει τουλάχιστον τη διπλάσια ποσότητα από την «πηγή [ΟΝΟΜΑ ΒΙΤΑΜΙΝΗΣ/ΩΝ] ή/και [ΟΝΟΜΑ ΑΝΟΡΓΑΝΟΥ ΑΛΑΤΟΣ/ΩΝ]».
ΠΕΡΙΕΧΕΙ [ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΘΡΕΠΤΙΚΗΣ Ή ΑΛΛΗΣ ΟΥΣΙΑΣ]
Ο ισχυρισμός ότι ένα τρόφιμο περιέχει θρεπτική ή άλλη ουσία, για την οποία ο παρών κανονισμός δεν θέτει ειδικούς όρους, καθώς και κάθε ισχυρισμός που ενδέχεται να έχει το ίδιο νόημα για τον καταναλωτή, μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον όταν το προϊόν είναι σύμφωνο με όλες τις εφαρμοστέες διατάξεις του παρόντος κανονισμού και ιδίως το άρθρο 5. Για τις βιταμίνες και τα ανόργανα άλατα, ισχύουν οι όροι για τη χρήση του ισχυρισμού «πηγή».
ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ (ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΘΡΕΠΤΙΚΗΣ ΟΥΣΙΑΣ)
Ο ισχυρισμός ότι έχει αυξηθεί η περιεκτικότητα μιας ή περισσοτέρων θρεπτικών ουσιών, πλην βιταμινών και ανόργανων αλάτων, και κάθε ισχυρισμός που ενδέχεται να έχει το ίδιο νόημα για τον καταναλωτή, μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον όταν το προϊόν πληροί τις προϋποθέσεις για τον ισχυρισμό «πηγή» και η περιεκτικότητα έχει αυξηθεί τουλάχιστον κατά 30 % σε σύγκριση με ένα παρόμοιο προϊόν.
ΜΕΙΩΜΕΝΗ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ (ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΘΡΕΠΤΙΚΗΣ ΟΥΣΙΑΣ)
Ο ισχυρισμός ότι έχει μειωθεί η περιεκτικότητα μιας ή περισσοτέρων θρεπτικών ουσιών, και κάθε ισχυρισμός που ενδέχεται να έχει το ίδιο νόημα για τον καταναλωτή, μπορεί να χρησιμοποιείται μόνον όταν η περιεκτικότητα έχει μειωθεί τουλάχιστον κατά 30 % σε σύγκριση με ένα παρόμοιο προϊόν, εκτός από την περίπτωση ιχνοστοιχείων όπου επιτρέπεται μια διαφορά της τάξης του 10 % ως προς τις τιμές αναφοράς που ορίζονται στην οδηγία 90/496/ΕΟΚ του Συμβουλίου, και του νατρίου, ή της ισοδύναμης τιμής νατρίου, όπου επιτρέπεται μια διαφορά της τάξης του 25 %.
ΜΕΙΩΜΕΝΩΝ ΘΕΡΜΙΔΩΝ (LIGHT/LITE)
Ο ισχυρισμός ότι ένα προϊόν είναι μειωμένων θερμίδων, και κάθε ισχυρισμός που ενδέχεται να έχει το ίδιο νόημα για τον καταναλωτή, πρέπει να πληροί τις ίδιες προϋποθέσεις με αυτές που καθορίζονται για τον όρο «μειωμένο»· ο ισχυρισμός πρέπει επίσης να συνοδεύεται από ένδειξη του ή των χαρακτηριστικών που καθιστούν το προϊόν «μειωμένων θερμίδων» («light» ή «lite»).
ΕΚ ΦΥΣΕΩΣ/ΦΥΣΙΚΟ
Στην περίπτωση τροφίμων τα οποία εκ φύσεως πληρούν την ή τις προϋποθέσεις που ορίζονται στο παρόν παράρτημα, ο όρος «εκ φύσεως/φυσικό» μπορεί να χρησιμοποιηθεί προτασσόμενος του ισχυρισμού.
(1) ΕΕ L …
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
I. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
1. |
Στις 17 Ιουλίου 2003, η Επιτροπή υπέβαλε στο Συμβούλιο πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τους ισχυρισμούς διατροφής και υγείας που διατυπώνονται στα τρόφιμα (1). Η πρόταση αυτή βασίζεται στο άρθρο 95 της συνθήκης. |
2. |
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο γνωμοδότησε σε πρώτη ανάγνωση στις 26 Μαρτίου 2005 (2). Η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή γνωμοδότησε στις 29 Φεβρουαρίου 2004 (3). |
3. |
Στις 8 Δεκεμβρίου 2005, το Συμβούλιο καθόρισε την κοινή του θέση σύμφωνα με το άρθρο 251 της συνθήκης. |
ΙΙ. ΣΤΟΧΟΙ
Ο προτεινόμενος κανονισμός καλύπτει τους ισχυρισμούς διατροφής και υγείας που χρησιμοποιούνται στην επισήμανση, την παρουσίαση και τη διαφήμιση τροφίμων και αποσκοπεί στον καθορισμό όρων χρήσης των ισχυρισμών αυτών.
Οι κύριοι στόχοι της παρούσας πρότασης είναι οι εξής:
— |
βελτίωση της ελεύθερης κυκλοφορίας των τροφίμων εντός της εσωτερικής αγοράς, εξασφαλίζοντας θεμιτό ανταγωνισμό στον τομέα των τροφίμων και βελτιώνοντας τη νομική ασφάλεια για τις επιχειρήσεις, |
— |
επίτευξη υψηλού επιπέδου προστασίας των καταναλωτών, εξασφαλίζοντας την κατάλληλη ενημέρωση και τη δέουσα αξιολόγηση των ισχυρισμών, |
— |
προαγωγή και προστασία της καινοτομίας στον τομέα των τροφίμων. |
ΙΙΙ. ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΘΕΣΗΣ
1. Γενικές παρατηρήσεις
Η κοινή θέση του Συμβουλίου είναι σύμφωνη προς τους στόχους της πρότασης της Επιτροπής, αλλά παράλληλα εισάγει ορισμένες τροποποιήσεις, μεταξύ των οποίων και τις ακόλουθες:
1. |
Τα περιγράμματα των θρεπτικών συστατικών (αιτιολογικές σκέψεις 9, 10, 11 και άρθρο 4 παράγραφος 1) Τα Συμβούλιο διατήρησε την έννοια των περιγραμμάτων θρεπτικών συστατικών ως σημαντικό στοιχείο, προκειμένου να εξασφαλιστεί αποτελεσματική εφαρμογή του κανονισμού όσον αφορά τους ισχυρισμούς διατροφής και υγείας. Η αρχική πρόταση αναπτύχθηκε σημαντικά ώστε να εστιάζεται πλησιέστερα στο σκοπό και το πεδίο των περιγραμμάτων θρεπτικών συστατικών καθώς και στη διαδικασία εκπόνησής τους. Εισήχθησαν κατάλληλες διασφαλίσεις για να καλυφθούν ορισμένες ανησυχίες όσον αφορά την επιστημονική αντικειμενικότητά τους, τη διατήρηση των διαφορετικών διατροφικών συνηθειών και εθνικών παραδόσεων, και τη συμμετοχή των ενδιαφερομένων στη σχετική διαδικασία. |
2. |
Ισχυρισμοί υγείας (άρθρα 10, 11, 12 και 13) Η αρχική πρόταση της Επιτροπής προέβλεπε την απαγόρευση πολλών κατηγοριών ισχυρισμών υγείας. Το Συμβούλιο διατήρησε την απαγόρευση ορισμένων από αυτούς (άρθρο 12), ενώ, για άλλους, όρισε ότι μπορούν να χρησιμοποιούνται υπό ορισμένους όρους [που αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 3 και στο άρθρο 13 παράγραφος 1 στοιχεία β) και γ)]. Στο άρθρο 13 της κοινής θέσης προβλέπεται ότι, εντός 3 ετών από την έκδοση του κανονισμού και βάσει προτάσεων των κρατών μελών, η Επιτροπή θα θεσπίσει κατάλογο ορισμένων ισχυρισμών υγείας (οι οποίοι δεν αναφέρονται στη μείωση του κινδύνου εκδήλωσης μιας ασθένειας). Το πεδίο εφαρμογής του άρθρου αυτού διευρύνθηκε και περιλαμβάνει πλέον ισχυρισμούς που αναφέρονται σε ψυχολογικές λειτουργίες και λειτουργίες συμπεριφοράς [παράγραφος 1 στοιχείο β)] και σε αδυνάτισμα ή σε έλεγχο του βάρους [παράγραφος 1 στοιχείο γ)]. Εξάλλου, μια διαδικασία έγκρισης μπορεί να χρησιμοποιείται για την προσθήκη, στον κατάλογο, ισχυρισμών υγείας που βασίζονται σε νέα επιστημονικά στοιχεία ή/και περιλαμβάνουν αίτημα προστασίας δεδομένων βιομηχανικής ιδιοκτησίας. Όσον αφορά τις συστάσεις ή εγκρίσεις από εθνικές ιατρικές ενώσεις και ιδρύματα που σχετίζονται με την υγεία, προβλέπεται ένα νέο άρθρο 11, σύμφωνα με το οποίο η εθνική νομοθεσία μπορεί να εξακολουθεί να εφαρμόζεται εφόσον τηρούνται οι διατάξεις της Συνθήκης μέχρις ότου θεσπιστούν κοινοτικοί κανόνες. |
3. |
Το πεδίο εφαρμογής των ισχυρισμών διατροφής (αιτιολογική σκέψη 5, άρθρο 2 σημείο 4, άρθρο 27 παράγραφος 4) Μολονότι η αρχική πρόταση δεν προέβλεπε τη χρήση συμβόλων ή γραφικών απεικονίσεων ως ισχυρισμών διατροφής, το Συμβούλιο εξέτασε διεξοδικά το ζήτημα αυτό, αντιμετωπίζοντας πολυάριθμα αιτήματα για τη χρήση τόσο θετικών όσο και αρνητικών γραφικών απεικονίσεων σχετικά με τη διατροφική κατάσταση ενός τροφίμου (που θα τοποθετούνται, π.χ. στα ράφια των καταστημάτων). Ως εκ τούτου, στην κοινή θέση διευκρινίζεται ότι ο προτεινόμενος κανονισμός εφαρμόζεται μόνον στους ευεργετικούς ισχυρισμούς, ενώ δεν καλύπτονται οι ισχυρισμοί που αφορούν μη ευεργετικές συνέπειες του τροφίμου. Εν προκειμένω, δηλώνεται ότι τα κράτη μέλη που σκοπεύουν να εισαγάγουν εθνικά συστήματα για μη ευεργετικούς ισχυρισμούς θα πρέπει να κοινοποιούν τα συστήματα αυτά στην Επιτροπή και τα κράτη μέλη σύμφωνα με την οδηγία 98/34/ΕΚ (αιτιολογική έκθεση 5). Εξάλλου, για να ληφθεί υπόψη η εικαστική, γραφική ή συμβολική απεικόνιση ορισμένων ισχυρισμών διατροφής η οποία χρησιμοποιείται σε πολλά κράτη μέλη, εισήχθη, στο άρθρο 27 παράγραφος 4, μια μεταβατική ρύθμιση η οποία προβλέπει ότι οι εθνικοί κανόνες και κριτήρια για τη χρήση λογοτύπων και συμβόλων επιτρέπεται, εφόσον είναι σύμφωνη με τις γενικές αρχές του κανονισμού. |
Η Επιτροπή δέχθηκε την κοινή θέση για την οποία συμφώνησε το Συμβούλιο.
2. Τροπολογίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Κατά την ψηφοφορία της ολομέλειας στις 26 Μαρτίου 2005, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε 75 τροπολογίες της πρότασης (οι τροπολογίες 22 και 23 είναι γλωσσικής μορφής και δεν αφορούν το ελληνικό κείμενο).
Το Συμβούλιο:
α) |
εισήγαγε στην κοινή θέση 35 τροπολογίες πλήρως, εν μέρει ή κατ' αρχήν, ως εξής: Αιτιολογικό Τροπολογία 1 [(νέα) αιτιολογική σκέψη 1) και τροπολογία 10 (αιτιολογική σκέψη 19]: περιλαμβάνονται εν μέρει στην αιτιολογική σκέψη 10, τελευταία φράση, η οποία αφορά τα περιγράμματα θρεπτικών συστατικών και τους όρους χρήσης τους. Η αιτιολογική αυτή παράγραφος αναφέρεται στην ποικιλομορφία των διατροφικών συνηθειών και παραδόσεων και στο γεγονός ότι τα επιμέρους προϊόντα μπορούν να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στο πλαίσιο της γενικής διατροφής. Τροπολογία 2 [(νέα) αιτιολογική σκέψη 3α]: έγινε δεκτή εν μέρει στην αιτιολογική σκέψη 4 στη οποία διευκρινίζεται ότι ο κανονισμός δεν θα πρέπει να ισχύει για τους ισχυρισμούς που διατυπώνονται σε μη εμπορικές ανακοινώσεις, όπως κατευθυντήριες γραμμές ή συμβουλές για τη διατροφή τις οποίες εκδίδουν αρχές και φορείς δημόσιας υγείας, ούτε σε μη εμπορικές ανακοινώσεις και πληροφορίες στον τύπο και σε επιστημονικά δημοσιεύματα. Τροπολογία 4 (αιτιολογική σκέψη 7): έγινε δεκτή κατ' ουσίαν και εν μέρει στην αιτιολογική σκέψη 11. Συγκεκριμένα, διευκρινίζεται ότι η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη της τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων όταν καταρτίζει περιγράμματα θρεπτικών συστατικών και τα σχετικά εφαρμοστέα μέτρα. Τροπολογία 6 (αιτιολογική σκέψη 13) και τροπολογία 7 (αιτιολογική σκέψη 15): αναδιατυπώθηκαν ελαφρώς και εισήχθησαν στις αιτιολογικές παραγράφους 20 και 23 αντίστοιχα. Τροπολογία 8 (αιτιολογική σκέψη 16): η κοινή θέση ενσωματώνει μέρος της τροπολογίας αυτής, κατ' ουσίαν, στην αιτιολογική σκέψη 24 και το άρθρο 13. Στην πράξη, θεωρείται ότι, μολονότι πρέπει να απαγορεύεται η αναφορά στο ρυθμό ή την ποσότητα απώλειας βάρους, είναι δυνατόν να διατυπώνονται ισχυρισμοί που αναφέρονται στο αδυνάτισμα, τον έλεγχο του βάρους ή τη μείωση της διαθέσιμης ενέργειας από τη δίαιτα, εφόσον βασίζονται σε γενικώς αποδεκτά επιστημονικά στοιχεία και είναι ευκόλως κατανοητοί από το μέσο καταναλωτή. Τροπολογία 9 (αιτιολογική σκέψη 17): έγινε δεκτή εν μέρει και ενσωματώθηκε στην αιτιολογική σκέψη 25. Τροπολογία 12 (αιτιολογική σκέψη 22): ενσωματώθηκε, ελαφρώς αναδιατυπωμένη, στην αιτιολογική σκέψη 30. Τροπολογία 14 (αιτιολογική σκέψη 26): έγινε δεκτή ως προς το πρώτο μέρος της το οποίο ενσωματώθηκε στην αιτιολογική σκέψη 33. Άρθρα Τροπολογία 16 (άρθρο 1 παράγραφος 2): ενσωματώθηκε εν μέρει στο άρθρο 1 παράγραφος 2, αλλά το Συμβούλιο δεν δέχθηκε την προτεινόμενη εξαίρεση των προϊόντων που πωλούνται χύμα και των οπωροκηπευτικών από το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού. Τροπολογία 17 [άρθρο 1 παράγραφος 3α (νέα)]: ενσωματώθηκε εν μέρει στο άρθρο 1 παράγραφος 4. Τροπολογίες 20 και 21 (άρθρο 2 παράγραφος 1): ενσωματώθηκαν πλήρως στο άρθρο 2. Τροπολογίες 26 και 27 [άρθρο 3 παράγραφος 2 στοιχεία α) και γ)]: ενσωματώθηκαν πλήρως στο άρθρο 3. Τροπολογία 28 (άρθρο 3 παράγραφος 2 σημείο (δ-α) (νέο)): το πρώτο μέρος αντικατοπτρίζεται στο άρθρο 3 δεύτερη περίπτωση στοιχείο γ), ενώ το δεύτερο μέρος καλύπτεται κατ' ουσίαν από το στοιχείο δ) που ακολουθεί. Τροπολογία 30 [άρθρο 5 παράγραφος 1 στοιχείο α)]: το πρώτο μέρος ενσωματώθηκε στο άρθρο 5 παράγραφος 1 στοιχείο α). Τροπολογίες 31, 32 και 33 [άρθρο 5 παράγραφος 1 στοιχεία β), γ) και δ)]: ενσωματώθηκαν πλήρως όπως είχαν προταθεί. Τροπολογία 36 (άρθρο 7): το πρώτο μέρος της τροπολογίας αυτής ενσωματώθηκε στην αιτιολογική σκέψη 10. Η αναφορά στα συμπληρώματα διατροφής και την οδηγία 2002/46/ΕΚ (σύμφωνα με την οποία, μεταξύ άλλων, οι ποσότητες θρεπτικών συστατικών ή άλλων αναφερόμενων ουσιών πρέπει να αναγράφονται ανά μερίδα προϊόντος όπως συνιστάται στην ετικέτα για ημερήσια κατανάλωση) περιέχεται στο άρθρο 7 τρίτο εδάφιο. Τροπολογίες 41 και 91 (άρθρο 11, τίτλος): ενσωματώθηκαν πλήρως όπως προτάθηκαν. Τροπολογία 42 (άρθρο 11 παράγραφος 1): η τροπολογία αυτή έγινε δεκτή, εν μέρει και κατ' αρχήν, στην κοινή θέση. Στην πράξη, ορισμένοι ισχυρισμοί υγείας για τους οποίους είχε αρχικά προταθεί περιορισμός δυνάμει του άρθρου 11 (ιδίως στην παράγραφο 1 στοιχεία α), β), μέρος του γ) και μέρος του δ) της αρχικής πρότασης) αφαιρέθηκαν από το άρθρο αυτό και αναφέρονται πλέον είτε στο άρθρο 10 παράγραφος 3 (σύμφωνα με το οποίο μπορούν να χρησιμοποιούνται υπό συγκεκριμένους όρους), είτε στο άρθρο 11 (σύμφωνα με το οποίο μπορούν να εφαρμόζονται εθνικοί κανόνες ελλείψει σχετικών κοινοτικών κανόνων), είτε στο άρθρο 13 παράγραφος 1 στοιχεία β) και γ) (σύμφωνα με το οποίο είναι επιλέξιμοι για προσθήκη στον κατάλογο ισχυρισμών υγείας εφόσον βασίζονται σε γενικώς αποδεκτά επιστημονικά στοιχεία και είναι ευκόλως κατανοητοί από το μέσο καταναλωτή. Τροπολογίες 43 και 91 (άρθρο 11 παράγραφος 2): οι τροπολογίες αυτές έγιναν δεκτές κατ' ουσίαν και περιέχονται στο άρθρο 10 παράγραφος 4. Τροπολογία 44 (άρθρο 12 παράγραφος 1): έγινε δεκτή εν μέρει, όσον αφορά τη διαγραφή της λέξης «συνήθεις», στο άρθρο 13 παράγραφος 1, και, όσον αφορά την ανάγκη για ορθή επιστημονική αιτιολόγηση, στο άρθρο 13 παράγραφος 2, όπου αναφέρεται πλέον η ανάγκη παραπομπής στη σχετική επιστημονική αιτιολόγηση. Τροπολογία 45 (άρθρο 12 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο ): ενσωματώθηκε εν μέρει και κατ' αρχήν στο άρθρο 13 παράγραφος 5, σύμφωνα με το οποίο είναι δυνατόν να περιλαμβάνονται ισχυρισμοί υγείας στον εγκεκριμένο κατάλογο ύστερα από αίτηση έγκρισης που υποβάλλουν οι ενδιαφερόμενοι. Τροπολογία 50 [άρθρο 14 παράγραφος 2 στοιχείο β)]: ενσωματώθηκε πλήρως στο άρθρο 15 παράγραφος 3 στοιχείο β). Τροπολογία 51 [άρθρο 14 παράγραφος 2 στοιχείο ε)]: έγινε δεκτή εν μέρει, ιδίως όσον αφορά τη διαγραφή της υποχρέωσης υποβολής κατάλληλης διατύπωσης σε όλες τις κοινοτικές γλώσσες. Όσον αφορά τα απλουστευτικά μέτρα για τις ΜΜΕ, το Συμβούλιο παρατήρησε ότι εκτελεστικοί κανόνες για την εφαρμογή του άρθρου 15, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αφορούν την εκπόνηση και την υποβολή της αίτησης, προβλέπονται στην παράγραφο 4 του εν λόγω άρθρου. Επιπλέον, το άρθρο 15 παράγραφος 5 προβλέπει ότι η Αρχή θα εκδώσει, πριν από την ημερομηνία εφαρμογής του κανονισμού, λεπτομερείς κατευθυντήριες γραμμές για να βοηθήσει τους αιτούντες. Τροπολογία 57 (άρθρο 15 παράγραφος 1): ενσωματώθηκε εν μέρει όσον αφορά την προθεσμία γνωμοδότησης της Αρχής, η οποία παρατάθηκε σε έξι μήνες. Τροπολογία 61 [άρθρο 15 παράγραφος 4 στοιχείο γ)]: έγινε δεκτή κατ' αρχήν — η αναφορά σε όλες τις κοινοτικές γλώσσες διαγράφηκε, όπως προβλέπεται στην τροπολογία. Τροπολογία 62 [άρθρο 14, (νέα) παράγραφος 4α]: έγινε δεκτή εν μέρει και κατ' αρχήν. Το άρθρο 16 παράγραφος 6 της κοινής θέσης αναφέρει ρητά ότι ο αιτών μπορεί να διαβιβάζει σχόλια στην Επιτροπή σχετικά με τη γνώμη της Αρχής εντός 30 ημερών από τη δημοσίευσή της. Το άρθρο 17 παράγραφος 1 προβλέπει ότι, στο σχέδιο απόφασής της, η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη της τη γνώμη της Αρχής και άλλους θεμιτούς παράγοντες που αφορούν το εξεταζόμενο θέμα. Τροπολογία 72 (άρθρο 26): έγινε δεκτή κατ' ουσίαν σε μεγάλο βαθμό όσον αφορά τα μεταβατικά μέτρα για τα προϊόντα που κυκλοφορούν ήδη στην αγορά και για ήδη χρησιμοποιούμενους ισχυρισμούς υγείας. Ένα νέο άρθρο 27 είναι πλέον αφιερωμένο πλήρως στα εφαρμοστέα μεταβατικά μέτρα, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων των τροφίμων που κυκλοφορούν ήδη στην αγορά, των τροφίμων που φέρουν εμπορικά σήματα ή εμπορικές ονομασίες που υπήρχαν πριν από την 1η Ιανουαρίου 2005, και των υφιστάμενων ισχυρισμών διατροφής και υγείας. |
β) |
δεν περιέλαβε 38 τροπολογίες στην κοινή θέση. Όσον αφορά τις τροπολογίες 3, 5, 11, 85, 24, 25, 29, 34, 35, 39, 40, 46, 47, 48, 49, 53, 55, 56, 58, 60, 63, 64, 65, 66, 68, 69, 96, 70, το Συμβούλιο ακολούθησε τη θέση που διατύπωσε η Επιτροπή. Όσον αφορά την τροπολογία 85 [άρθρο 1, (νέα) παράγραφος 1α], με την οποία τα εμπορικά σήματα εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού, επισημαίνεται ότι το άρθρο 27 παράγραφος 2 προβλέπει δεκαετή μεταβατική περίοδο για τα υφιστάμενα προϊόντα τα οποία φέρουν εμπορικά σήματα ή εμπορικές ονομασίες και δεν είναι σύμφωνα με τον κανονισμό. Όσον αφορά τις τροπολογίες 13, 15, 18, 37, 38, 52, 54, 59, 67 και 71, τις οποίες δέχθηκε εν μέρει ή κατ' αρχήν η Επιτροπή αλλά οι οποίες δεν ενσωματώθηκαν στην κοινή θέση, διατυπώνονται τα ακόλουθα σχόλια: Τροπολογία 13 Το Συμβούλιο σημειώνει ότι το κείμενο της κοινής θέσης προβλέπει ήδη τη διαβούλευση των ενδιαφερομένων κατά τη διαδικασία εφαρμογής του προτεινόμενου κανονισμού (όπως στο άρθρο 4 παράγραφος 1 πέμπτο εδάφιο ή στο άρθρο 10 παράγραφος 4) και λαμβάνει δεόντως υπόψη τις ανάγκες της ευρωπαϊκής βιομηχανίας τροφίμων. Για παράδειγμα, η προαγωγή της καινοτομίας τονίζεται, μεταξύ άλλων, στις αιτιολογικές παραγράφους 10 και 31 και στο άρθρο 13 παράγραφος 5 (σχετικά με τους ισχυρισμούς υγείας εξαιρουμένων εκείνων που αναφέρονται στη μείωση του κινδύνου εκδήλωσης μίας ασθένειας για τους οποίους απαιτείται προστασία δεδομένων). Το (νέο) άρθρο 27 περιλαμβάνει λεπτομερή μεταβατικά μέτρα για τα υφιστάμενα προϊόντα και για τους ήδη χρησιμοποιούμενους ισχυρισμούς διατροφής και υγείας. Τροπολογία 15 Η προτεινόμενη αιτιολογική σκέψη κρίνεται άσκοπη διότι δεν αντιστοιχεί σε καμιά ουσιαστική διάταξη του κειμένου του προτεινόμενου κανονισμού. Το Συμβούλιο δεν αμφισβητεί το γεγονός ότι ενημερωτικές εκστρατείες για θέματα διατροφής και υγιεινές συνήθειες διατροφής μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην πρόληψη της παχυσαρκίας και των σχετικών παθήσεων. Τροπολογία 18 Το Συμβούλιο κρίνει ότι τα συμπληρώματα διατροφής εμπίπτουν πλήρως στο πεδίο εφαρμογής του προτεινόμενου κανονισμού και, συνεπώς, δεν υποστηρίζει την τροπολογία αυτήν. Οι ειδικές απαιτήσεις επισήμανσης για τα συμπληρώματα διατροφής αναφέρονται στο άρθρο 7 τρίτη περίπτωση. Τροπολογία 37 Η υποχρεωτική συμμετοχή ομάδων καταναλωτών όταν τροποποιείται ο κατάλογος ισχυρισμών διατροφής που περιέχεται στο Παράρτημα του κανονισμού ενδέχεται να επιφέρει πρόσθετο βάρος, από άποψη χρόνου και κόστους, στη διαδικασία προσαρμογής του παραρτήματος. Κρίνεται ότι το άρθρο 5 παράγραφος 2 της κοινής θέσης, στο οποίο αναφέρονται οι γενικοί όροι που ισχύουν για όλους τους ισχυρισμούς, είναι αρκετά σαφές εν προκειμένω, δεδομένου ότι ορίζει πως «η χρήση ισχυρισμών διατροφής και υγείας επιτρέπεται μόνον εάν ο μέσος καταναλωτής αναμένεται να κατανοεί τα ευεργετικά αποτελέσματα όπως αυτά διατυπώνονται στον ισχυρισμό». Τροπολογία 38 Η πρόταση να επιτραπούν συγκριτικοί ισχυρισμοί διατροφής μεταξύ τροφίμων διαφορετικών κατηγοριών δεν ενσωματώθηκε στην κοινή θέση διότι ανέκυψαν ερωτήματα ως προς τις ενδεχόμενες επιπτώσεις για τη σαφήνεια και την επιστημονική αντικειμενικότητα των πληροφοριών που απευθύνονται στους καταναλωτές. Τροπολογία 52 Κατά τη γνώμη του Συμβουλίου, η προτεινόμενη πρόσθετη απαίτηση για δείγμα της προτεινόμενης συσκευασίας του τροφίμου επί της οποίας αναγράφεται ο ισχυρισμός, σε πρώιμο στάδιο της διαδικασίας έγκρισης, θα επέφερε πρόσθετο κόστος για τον αιτούντα χωρίς αντίστοιχο πλεονέκτημα. Σημειωτέον επίσης ότι το άρθρο 25 προβλέπει ότι το κράτος μέλος μπορεί να ζητά, από τον παρασκευαστή ή το πρόσωπο που διαθέτει τα τρόφιμα στην αγορά της επικράτειάς τους, υπόδειγμα της ετικέτας που χρησιμοποιείται για το προϊόν, για λόγους παρακολούθησης. Τροπολογία 54 Το Συμβούλιο κρίνει ότι, για να απλουστευθεί η όλη διαδικασία έγκρισης, έχουν ήδη απλουστευθεί πολλές απαιτήσεις (π.χ. γλωσσικές απαιτήσεις). Εξάλλου, στις παραγράφους 4 και 5 του άρθρου 15 προβλέπεται ότι, όσον αφορά την προετοιμασία και την παρουσίαση της αίτησης, η Επιτροπή και η Αρχή αντίστοιχα θεσπίζουν εκτελεστικούς κανόνες και λεπτομερείς οδηγίες για να βοηθούν τους αιτούντες. Τροπολογία 59 Το Συμβούλιο προτίμησε να διατηρήσει το αρχικό κείμενο της πρότασης, ελαφρώς τροποποιημένο, διότι περιγράφει ακριβέστερα το ρόλο και τις αρμοδιότητες της Αρχής όσον αφορά την αξιολόγηση των αιτήσεων. Τροπολογία 67 Το Συμβούλιο κρίνει ότι η προτεινόμενη τρίμηνη περίοδος για την εξέταση της γνώμης της Αρχής από την Επιτροπή δεν θα καθιστούσε σαφέστερο το κείμενο. Σημειωτέον ότι, σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 2 της κοινής θέσης, η γνώμη της Αρχής θα πρέπει να εξετάζεται μαζί με τα τυχόν σχόλια των αιτούντων ή του κοινού και προβλέπεται προθεσμία 30 ημερών μετά τη γνωμοδότηση της Αρχής για την εξέταση αυτήν. Εξάλλου, στο άρθρο 17 παράγραφος 1, το οποίο αφορά την εφαρμοστέα διαδικασία, προβλέπονται ήδη λεπτομερείς προθεσμίες για την εξέταση αυτήν. Τροπολογία 71 Το Συμβούλιο κρίνει ότι η προτεινόμενη τριετής περίοδος για την υποβολή έκθεσης της Επιτροπής σχετικά με την εφαρμογή του προτεινόμενου κανονισμού δεν είναι κατάλληλη, δεδομένου ότι δεν θα έχουν ακόμη υλοποιηθεί πολλές από τις βασικές πτυχές του (π.χ. τα περιγράμματα θρεπτικών συστατικών ή ο κατάλογος επιτρεπόμενων ισχυρισμών υγείας). Όσον αφορά το δεύτερο μέρος της τροπολογίας αυτής, με το οποίο ζητείται να εξεταστούν, ιδίως, τα προβλήματα που ανακύπτουν κατά την εφαρμογή του άρθρου 1 (νέα) παράγραφος 4α (τροπολογία 85) σχετικά με τα προϊόντα που φέρουν εμπορικά σήματα, υπενθυμίζεται ότι, σύμφωνα με το άρθρο 27 της κοινής θέσης, τα προϊόντα αυτά μπορούν να εξακολουθούν να διατίθενται στην αγορά επί 10 έτη, ακόμη και εάν δεν είναι σύμφωνα προς τον κανονισμό. Η σημερινή διατύπωση του άρθρου 26 παρέχει στην Επιτροπή τη δυνατότητα να εξετάζει το ζήτημα αυτό κατά την αξιολόγηση της εφαρμογής του κανονισμού όσον αφορά την εξέλιξη της αγοράς των συγκεκριμένων προϊόντων και την κατανόηση των ισχυρισμών από τους καταναλωτές. |
3. Άλλες καινοτομίες που εισήγαγε το Συμβούλιο
Στις άλλες καινοτομίες που εισάγονται με την κοινή θέση συγκαταλέγονται οι εξής:
— |
οινοπνευματώδη ποτά: η γενική απαγόρευση χρήσης ισχυρισμών για τα οινοπνευματώδη ποτά, πλην των ισχυρισμών που αφορούν τη μειωμένη περιεκτικότητα σε αιθανόλη ή τη μειωμένη ενεργειακή αξία, διατηρήθηκε στο άρθρο 4 παράγραφος 3. Επιπλέον, στο άρθρο 4 παράγραφος 4, διευκρινίζεται ότι, ελλείψει συγκεκριμένων κοινοτικών κανόνων σχετικά με τους ισχυρισμούς αυτούς που χρησιμοποιούνται σε ποτά τα οποία, κανονικά, περιέχουν αιθανόλη, επιτρέπεται να εφαρμόζονται οι σχετικοί εθνικοί κανόνες τηρουμένης της συνθήκης. |
— |
εμπορικές ονομασίες ή εμπορικά σήματα: η χρήση εμπορικών ονομασιών ή εμπορικών σημάτων, που θα μπορούσαν ταυτόχρονα να θεωρηθούν ως ισχυρισμοί και να υπαχθούν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού λόγω της παρουσίασης ή της διατύπωσής τους, καλύπτεται από το άρθρο 1 παράγραφος 3. Η νέα αυτή διάταξη επιτρέπει τη χρήση αυτών των ονομασιών ή σημάτων χωρίς διαδικασία έγκρισης, υπό την προϋπόθεση ότι τα σχετικά προϊόντα συνοδεύονται, κατά την επισήμανση, παρουσίαση ή διαφήμισή τους, από σχετικό ισχυρισμό διατροφής ή υγείας ο οποίος είναι σύμφωνος προς τον παρόντα κανονισμό. |
— |
Για να καλυφθούν ορισμένες ανησυχίες όσον αφορά την εφαρμογή του κανονισμού στα υφιστάμενα εμπορικά σήματα και τις υφιστάμενες εμπορικές ονομασίες, προβλέπεται δεκαετής μεταβατική περίοδος για τις εμπορικές ονομασίες ή τα εμπορικά σήματα που χρησιμοποιούνται πριν από την 1η Ιανουαρίου 2005· μετά την ημερομηνία αυτήν, τα σήματα και οι ονομασίες αυτές πρέπει να είναι σύμφωνα προς τον κανονισμό (άρθρο 27 παράγραφος 2). |
Παράρτημα
Οι όροι χρήσης των ισχυρισμών διατροφής που περιέχονται στο παράρτημα του κανονισμού τροποποιήθηκαν για να ληφθούν υπόψη, μεταξύ άλλων, οι πρόσφατες τεχνικές και επιστημονικές εξελίξεις του τομέα.
(1) Έγγραφο COM/2003/0424 τελικό – COD 2003/0165.
(2) Έγγραφο 9200/05.