Επίσημη Εφημερίδα C 154/2006

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/1

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 19ης Ιανουαρίου 2006 — Audi AG κατά ΓΕΕΑ

(Υπόθεση C–82/04 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Κοινοτικό σήμα - Λεκτικό σημείο «TDI» - Άρνηση καταχωρίσεως - Αναίρεση που κατέστη άνευ αντικειμένου - Κατάργηση της δίκης)

(2006/C 154/01)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Audi AG (εκπρόσωπος: L. von Zumbusch, avocat)

Αντίδικος στην κατ' αναίρεση δίκη: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: G. Schneider)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (δεύτερο τμήμα) της 3ης Δεκεμβρίου 2003, Τ–16/02, Audi AG κατά ΓΕΕΑ, με την οποία το Πρωτοδικείο απέρριψε την προσφυγή κατά της αποφάσεως R 0652/2000-1 του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 8ης Νοεμβρίου 2001, περί απορρίψεως της καταχωρίσεως, ως κοινοτικού σήματος, του λεκτικού σημείου «TDI» για ορισμένα προϊόντα των κλάσεων 12 και 37 — Περιγραφικός χαρακτήρας ως απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 40/94 του Συμβουλίου της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (EE L 11, σ. 1).

Διατακτικό της διατάξεως

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη επί της αναιρέσεως της Audi AG.

2)	Καταδικάζει την Audi AG στα δικαστικά έξοδα της παρούσας δίκης.

(1) ΕΕ C 106 της 30.4.2004.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/1

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 16ης Φεβρουαρίου 2006 — Adriatica di Navigazione SpA κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση C-111/04 P) (1)

([Αναίρεση - Άρθρο 85, παράγραφος 1, της Συνθήκης ΕΚ (νυν άρθρο 81, παράγραφος 1, ΕΚ) - Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Συμφωνία μεταξύ επιχειρήσεων - Απόδειξη της συμμετοχής επιχειρήσεως σε σύμπραξη])

(2006/C 154/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα Adriatica di Navigazione SpA [εκπρόσωποι: M. Siragusa και F. Moretti, δικηγόροι]

Αντίδικος στην αναιρετική διαδικασία: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων [εκπρόσωποι: R. Lyal και L. Pignataro, επικουρούμενοι από τον A. Dal Ferro, δικηγόρο]

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (πέμπτο τμήμα) της 11ης Δεκεμβρίου 2002 στην υπόθεση T-61/99, Adriatica di Navigazione κατά Επιτροπής, με την οποία το Πρωτοδικείο απέρριψε ως αβάσιμη προσφυγή για την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής, της 9ης Δεκεμβρίου 1999, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 85 της Συνθήκης ΕΚ (IV/34.466 — Ελληνικά Πορθμεία)

Διατακτικό της διατάξεως

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Απορρίπτει την αντίθετη αίτηση αναιρέσεως της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

3)	Καταδικάζει την Adriatica di Navigazione SpA στο 90 % των δικαστικών εξόδων.

4)	Καταδικάζει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στο 10 % των δικαστικών εξόδων

(1) ΕΕ C 106 της 30.4.2004.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/2

Διάταξη του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 21ης Φεβρουαρίου 2006 — Deutsche Post AG, DHL Express (Italy) Srl, πρώην DHL International Srl κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, Ιταλικής Δημοκρατίας, Poste Italiane SpA

(Υπόθεση C-367/04 P) (1)

(Αναίρεση - Ενισχύσεις χορηγούμενες από τις ιταλικές αρχές υπέρ της Poste Italiane)

(2006/C 154/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Deutsche Post AG, DHL Express (Italy) Srl, πρώην DHL International Srl (εκπρόσωποι: J. Sedemund και T. Lübbig, δικηγόροι)

Έτεροι διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: V. Kreuschitz και M. Niejahr, Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: I. Braguglia, και D. Del Gaizo, δικηγόρος), Poste Italiane SpA (εκπρόσωποι: A. Sandulli, Fratini και B. O'Connor, δικηγόροι)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση αναιρέσεως κατά της διατάξεως του Πρωτοδικείου (δεύτερο πενταμελές τμήμα) της 27ης Μαΐου 2004 στην υπόθεση T-358/02, Deutsche Post AG και DHL International Srl κατά Επιτροπής, με την οποία απορρίφθηκε ως απαράδεκτη η προσφυγή ακυρώσεως που είχε ασκηθεί κατά της αποφάσεως 2002/782/ΕΚ της Επιτροπής, της 12ης Μαρτίου 2002, σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις τις οποίες έθεσε σε εφαρμογή η Ιταλία υπέρ της Poste Italiane SpA (πρώην Εnte Poste Italiane) (ΕΕ L 282, σ. 29)

Διατακτικό της διατάξεως

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τις Deutsche Post AG και DHL Express (Italy) Srl, πρώην DHL International Srl, στα δικαστικά έξοδα.

3)	Η Ιταλική Δημοκρατία φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) ΕΕ C 284 της 20.11.2004.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/2

Διάταξη του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 16ης Φεβρουαρίου 2006 (αίτηση του Landesgericht Korneuburg για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Plato Plastik Robert Frank GmbH κατά Caropack Handelsgesellschaft mbH

(Υπόθεση C-26/05) (1)

(Άρθρο 104, παράγραφος 3, δεύτερο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας - Οδηγία 94/62/ΕΚ - Συσκευασίες και απορρίμματα συσκευασίας - Έννοια του παραγωγού συσκευασιών και του παραγωγού υλικών συσκευασίας - Παραγωγός που παράγει πλαστικές σακούλες με χειρολαβή)

(2006/C 154/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Plato Plastik Robert Frank GmbH

κατά

Caropack Handelsgesellschaft mbH

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Landesgericht Korneuburg — Ερμηνεία του άρθρου 3 της οδηγίας 94/62/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1994, για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας (ΕΕ L 365, σ. 10) — Έννοιες παραγωγός ομαδοποιημένων συσκευασιών, συσκευασιών προς πώληση ή συσκευασιών μεταφοράς και προμηθευτής υλικών συσκευασίας — Παραγωγός που παράγει πλαστικές σακούλες με χειρολαβή

Διατακτικό της διατάξεως

Το Δικαστήριο διατάσσει:

Το άρθρο 3, σημεία 1 και 11, της οδηγίας 94/62/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1994, για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι ο παραγωγός συσκευασιών δεν είναι κατ' ανάγκη το πρόσωπο το οποίο συνδυάζει ή αναθέτει σε τρίτους να συνδυάσουν ορισμένα εμπορεύματα με το προϊόν το οποίο προορίζεται να συσκευαστεί. Το πρόσωπο που παράγει πλαστικές σακούλες με χειρολαβή, οι οποίες δίνονται δωρεάν ή πωλούνται στους πελάτες εντός των καταστημάτων, πρέπει να θεωρείται παραγωγός συσκευασιών

Η οδηγία 94/62 πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι δεν απαγορεύει την ύπαρξη εθνικής νομοθεσίας όπως είναι η απόφαση του Ομοσπονδιακού Υπουργού Περιβάλλοντος, Νέας Γενιάς και Οικογένειας της Αυστρίας, σκοπός της οποίας είναι η αποφυγή της δημιουργίας και η ανάκτηση των απορριμμάτων συσκευασίας και ορισμένων υπολειμμάτων υλικών συσκευασίας, καθώς και η καθιέρωση συστημάτων συλλογής και ανακτήσεως, και η οποία προβλέπει ότι ο παραγωγός συσκευασιών, και συγκεκριμένα αυτός που παράγει πλαστικές σακούλες με χειρολαβή, είναι υποχρεωμένος είτε να εφαρμόζει σύστημα επιστροφής των χρησιμοποιημένων πλαστικών προϊόντων αυτών είτε να μετέχει σε σύστημα συλλογής και ανακτήσεως των απορριμμάτων συσκευασίας, εκτός και αν υπάρχει φορέας που αναλαμβάνει την υποχρέωση αυτή σε μεταγενέστερο στάδιο και χορηγεί συναφώς στον παραγωγό αυτό έγκυρη βεβαίωση.

(1) ΕΕ C 82 της 2.4.2005

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/3

Διάταξη του Δικαστηρίου της 12ης Ιανουαρίου 2006 — Entorn, Societat Limitada Enginyeria i Serveis κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση C-162/05 P) (1)

(Αναίρεση - ΕΓΤΠΕ - Χρηματοοικονομική συμμετοχή σε σχέδιο επιδείξεως σχετικά με την καθιέρωση νέων τεχνικών καλλιέργειας στην παραγωγή σουμακίου - Κατάργηση της χρηματοδοτικής συνδρομής του Ταμείου)

(2006/C 154/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Entorn, Societat Limitada Enginyeria i Serveis [εκπρόσωπος: M. Belard-Kopke Marques-Pinto, δικηγόρος]

Αντίδικος στην αναιρετική διαδικασία: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων [εκπρόσωποι: L. Visaggio και F. Jimeno Fernández]

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (δεύτερο τμήμα) της 18ης Ιανουαρίου 2005, στην υπόθεση Entorn κατά Επιτροπής (Τ-141/01), με την οποία απορρίφθηκε αίτηση ακυρώσεως αποφάσεως της Επιτροπής περί καταργήσεως της χρηματοοικονομικής ενίσχυσης του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα προσανατολισμού, που είχε χορηγηθεί στην αναιρεσείουσα για σχέδιο επιδείξεως σχετικό με την εισαγωγή νέων τεχνικών καλλιέργειας όσον αφορά την παραγωγή σουμακίου (ρούδι)

Διατακτικό της διατάξεως

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αναίρεση.

2)	Καταδικάζει την Entorn, Societat Limitada Enginyeria i Serveis στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 143 της 11.06.2005.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/3

Διάταξη του Δικαστηρίου της 23ης Φεβρουαρίου 2006 — Laurent Piau κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, Διεθνούς Ομοσπονδίας Ποδοσφαιρικών Ενώσεων (FIFA)

(Υπόθεση C-171/05 P) (1)

(Αναίρεση - Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών - Ανταγωνισμός - Κανονισμός που διέπει τη δραστηριότητα των μάνατζερ παικτών - Αναίρεση εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη)

(2006/C 154/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Laurent Piau (εκπρόσωπος: Fauconnet, δικηγόρος)

Αντίδικοι στην κατ' αναίρεση δίκη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: A. Bouquet και O. Beynet), Διεθνής Ομοσπονδία Ποδοσφαιρικών Ενώσεων (FIFA) (εκπρόσωποι: F. Louis και A. Vallery, δικηγόροι)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (τέταρτο τμήμα) της 26ης Ιανουαρίου 2005, T-193/02, Piau κατά Επιτροπής, με την οποία το Πρωτοδικείο απέρριψε την προσφυγή για την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής της 15ης Απριλίου 2002, περί απορρίψεως της καταγγελίας του αναιρεσείοντος σχετικά με τον κανονισμό της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ποδοσφαιρικών Ενώσεων (FIFA) που διέπει τη δραστηριότητα των μάνατζερ παικτών

Διατακτικό της διατάξεως

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τον L. Piau στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας.

(1) ΕΕ C 155 της 25.6.2005.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/4

Διάταξη του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 9ης Φεβρουαρίου 2006 (αίτηση του Komárom-Esztergom Megyei Bíróság για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Lakép Kft., Pár-Bau Kft., Rottelma Kft. κατά Komáron-Esztergom Megyei Közigazgatási Hivatal

(Υπόθεση C-261/05) (1)

(Άρθρο 104, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας - Προσχώρηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ - Διαχρονική εφαρμογή - Άρθρο 33 - Τοπικός φόρος επιβαλλόμενος στις οικονομικές συναλλαγές - Αναρμοδιότητα του Δικαστηρίου)

(2006/C 154/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Komárom-Esztergom Megyei Bíróság

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Lakép Kft., Pár-Bau Kft., Rottelma Kft. κατά

Komáron-Esztergom Megyei Közigazgatási Hivatal

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Komárom-Esztergom Megyei Bíróság –Ερμηνεία του άρθρου 33 της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49) — Απαγόρευση φόρων που έχουν τον χαρακτήρα φόρου κύκλου εργασιών — Εθνική νομοθεσία που επιτρέπει στις τοπικές αρχές την επιβολή φόρου επί των οικονομικής φύσεως συναλλαγών

Διατακτικό της διατάξεως

Το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων δεν είναι αρμόδιο να απαντήσει στα ερωτήματα του Komárom-Esztergom Megyei Bíróság.

(1) ΕΕ C 205 της 20.8.2005.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/4

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 9ης Φεβρουαρίου 2006 — Ιπποκράτης Βουνάκης κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση C-322/05 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Υπάλληλοι - Προαγωγή - Άρθρο 90, παράγραφος 2, του ΚΥΚ - Ένσταση - Προθεσμίες - Αίτηση αναιρέσεως προδήλως αβάσιμη)

(2006/C 154/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Ιπποκράτης Βουνάκης (εκπρόσωπος: S. Orlandi, δικηγόρος)

Αντίδικος στην αναιρετική διαδικασία: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: G. Berscheid και C. Berardis-Keyser)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση αναιρέσεως κατά της διατάξεως του Πρωτοδικείου (τρίτο τμήμα) της 2ας Ιουνίου 2005, T-326/03, Βουνάκης κατά Επιτροπής, με την οποία απορρίφθηκε ως απαράδεκτο το αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής να μην προαγάγει τον αναιρεσείοντα στον βαθμό A4 κατά τις προαγωγές του 2002.

Διατακτικό της διατάξεως

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τον Ι. Βουνάκη στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 257 της 15.10.2005.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/5

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (πέμπτο τμήμα) στις 20 Μαρτίου 2006 — Santorso S.C.A.R.L. κατά Comune di Torino

(Υπόθεση C-148/06)

(2006/C 154/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato (Ιταλία)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εφεσείουσα: Santorso Soc. coop. arl

Εφεσίβλητοι: Comune di Torino (Δήμος του Τορίνο) κ.λπ.

Προδικαστικά ερωτήματα

Συνιστά θεμελιώδη αρχή του κοινοτικού δικαίου ο κανόνας του άρθρου 30, παράγραφος 4, της οδηγίας 93/37/ΕΟΚ (1) ή ο αντίστοιχος του άρθρου 55, παράγραφοι 1 και 2, της οδηγίας 2004/18/ΕΚ (2) (εφόσον θεωρηθεί ότι η τελευταία αποτελεί το εφαρμοστέο κανονιστικό πλαίσιο) κατά τον οποίο, όταν οι προσφορές φαίνονται ασυνήθιστα χαμηλές σε σχέση με την παροχή, η αναθέτουσα αρχή, προτού μπορέσει να τις απορρίψει, οφείλει να ζητήσει εγγράφως τις διευκρινίσεις που θεωρεί χρήσιμες σε σχέση με τα στοιχεία της προσφοράς και να τα επαληθεύσει, λαμβάνοντας υπόψη τις παρασχεθείσες διευκρινίσεις;

Εάν δεν έχει τα χαρακτηριστικά θεμελιώδους αρχής του κοινοτικού δικαίου, συνιστά ο κανόνας του άρθρου 30, παράγραφος 4, της οδηγίας 93/37/ΕΟΚ ή ο αντίστοιχος του άρθρου 55, παράγραφοι 1 και 2, της οδηγίας 2004/18/ΕΚ (εφόσον θεωρηθεί ότι η τελευταία αποτελεί το εφαρμοστέο κανονιστικό πλαίσιο) κατά τον οποίο, όταν οι προσφορές φαίνονται ασυνήθιστα χαμηλές σε σχέση με την παροχή, η αναθέτουσα αρχή, προτού μπορέσει να τις απορρίψει, οφείλει να ζητήσει εγγράφως τις διευκρινίσεις που θεωρεί χρήσιμες σε σχέση με τα στοιχεία της προσφοράς και να τα επαληθεύσει, λαμβάνοντας υπόψη τις παρασχεθείσες διευκρινίσεις, έμμεση συνέπεια ή «παρεπόμενη αρχή» της αρχής του ανταγωνισμού, σε συνδυασμό με τις αρχές της διοικητικής διαφάνειας και της απαγορεύσεως των διακρίσεων λόγω ιθαγένειας, και πρέπει, ως εκ τούτου, να θεωρηθεί ότι ο κανόνας αυτός εφαρμόζεται και υπερισχύει των ενδεχομένως διαφορετικών εθνικών διατάξεων που θεσπίζουν τα κράτη μέλη για να ρυθμίσουν τις διαδικασίες συνάψεως δημοσίων συμβάσεων, οι οποίες δεν εμπίπτουν στο πεδίο της απευθείας εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου;

(1) ΕΕ L 199, σ. 54.

(2) ΕΕ L 134, σ. 114.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/5

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το College van Beroep voor het bedrijfsleven στις 23 Μαρτίου 2006 — Stichting ROM-projecten κατά Staatssecretaris van Economische Zaken

(Υπόθεση C-158/06)

(2006/C 154/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

College van Beroep voor het bedrijfsleven

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγον: Stichting ROM-projecten

Καθού: Staatssecretaris van Economische Zaken

Προδικαστικά ερωτήματα

Είναι η διάταξη του άρθρου 6 της αποφάσεως της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, της 16ης Οκτωβρίου 1995, περί συμβολής του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Αναπτύξεως (ΕΤΠΑ) και του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου σε ένα επιχειρησιακό πρόγραμμα στο πλαίσιο της κοινοτικής πρωτοβουλίας ΜΜΕ, υπέρ περιοχών που μπορούν να ληφθούν υπόψη για τους σκοπούς 1 και 2 στις Κάτω Χώρες, C(95) 1753, ανεπιφύλακτη και επαρκώς ακριβής για να μπορεί να έχει απευθείας εφαρμογή εντός της εθνικής έννομης τάξεως;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ερώτημα 1:

Έχει το άρθρο 249 ΕΚ την έννοια ότι το άρθρο 6 της παρατεθείσας αποφάσεως υποχρεώνει άμεσα έναν ιδιώτη ως τελικό δικαιούχο να λάβει δεσμευτικά νομικά μέτρα και να δεσμεύσει ειδικά τα απαραίτητα χρηματοδοτικά μέσα το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 1999;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ερώτημα 2:

Παρέχει το άρθρο 38, παράγραφος 1, στοιχείο η, του κανονισμού (ΕΚ) 1260/1999 (1) του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 1999, περί γενικών διατάξεων (σελ. 19 πρωτοτύπου) για τα διαρθρωτικά Ταμεία, θεωρούμενο υπό το φως των αρχών του κοινοτικού δικαίου, ευχέρεια στα κράτη μέλη να παραιτούνται από την ανάκτηση συνεπεία παραβάσεως μιας διατάξεως, αν ο δικαιούχος της επιδοτήσεως δεν γνώριζε αυτή τη διάταξη και ουδόλως μπορεί να του προσαφθεί αυτή η άγνοια;

(1) ΕΕ L 161 σ. 1.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/6

Αναίρεση που άσκησε στις 27 Μαρτίου 2006 η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο στις 9 Ιανουαρίου 2006 στην υπόθεση T-177/05, Φινλανδική Δημοκρατία κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση C-163/06 P)

(2006/C 154/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Φινλανδική Δημοκρατία (εκπρόσωπος: E. Bygglin)

Αντίδικος στην αναιρετική διαδικασία: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να εξαφανίσει τη διάταξη του Πρωτοδικείου της 9ης Ιανουαρίου 2006 στην υπόθεση T-177/05, Φινλανδική Δημοκρατία κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, να κηρύξει παραδεκτή την προσφυγή που άσκησε η Φινλανδική Δημοκρατία δυνάμει του άρθρου 230 ΕΚ και η να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Πρωτοδικείου για να αποφανθεί αυτό επί της ουσίας, καθώς και να κρίνει ότι η Επιτροπή οφείλει να επιστέψει στη Φινλανδία τα δικαστικά έξοδα και της αναιρετικής διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η Φινλανδική Δημοκρατία θεωρεί ότι το Πρωτοδικείο παραβίασε με τη διάταξή του το κοινοτικό δίκαιο υπό την έννοια του άρθρου 58 του Οργανισμού του Δικαστηρίου.

Η Φινλανδική Δημοκρατία θεωρεί ότι το Πρωτοδικείο υπέπεσε σε νομική πλάνη δεχόμενο ότι τα επίμαχα έγγραφα της Επιτροπής δεν αποτελούν πράξεις δεκτικές προσφυγής κατά το άρθρο 230 ΕΚ.

Κατά την άποψη της Φινλανδικής Δημοκρατίας, τα επίμαχα έγγραφα της Επιτροπής συνιστούν πράξεις δεκτικές προσφυγής κατά το άρθρο 230 ΕΚ.

Με τη βαλλόμενη απόφασή της η Επιτροπή στέρησε τη Φινλανδία από τη δυνατότητα να προβεί σε υπό αίρεση πληρωμή υπό την έννοια της νομολογίας του Δικαστηρίου.

Έτσι, η επίμαχη απόφαση της Επιτροπής έχει έννομα αποτελέσματα τα οποία δεσμεύουν τη Φινλανδία, υπό την έννοια της νομολογίας περί της εφαρμογής του άρθρου 230 ΕΚ, θίγουν τα συμφέροντά της και μεταβάλλουν σαφώς τη νομική της κατάσταση. Επιπλέον, η επίμαχη απόφαση στέρησε τη Φινλανδία από ένα δικαίωμα, οπότε είναι μια απόφαση που τη θίγει.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/7

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale civile di Bolzano στις 28 Μαρτίου 2006 — Eurodomus srl κατά Comune di Bolzano

(Υπόθεση C-166/06)

(2006/C 154/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale civile di Bolzano

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Eurodomus srl

Καθού: Comune di Bolzano

Προδικαστικά ερωτήματα

Συνιστά παραβίαση του κοινοτικού δικαίου η εκ μέρους διοικητικής αρχής, διαθέτουσας κανονιστική εξουσία της οποίας η άσκηση δύναται να έχει επιπτώσεις στην οικονομική κατάσταση της αναιρεσείουσας, έκδοση, ενόσω εκκρεμεί συναφής διαδικασία, κανονιστικών διατάξεων αντίθετων προς απόφαση διοικητικού δικαστηρίου με ισχύ δεδικασμένου;

Συνιστά παραβίαση του κοινοτικού δικαίου η εκ μέρους της Provincia Autonoma di Bolzano [αυτόνομης επαρχίας του Bolzano] θέσπιση του άρθρου 107, παράγραφος 25, του νόμου LP [νόμου της επαρχίας] 13/1997, το οποίο, τροποποιώντας τις πολεοδομικές διατάξεις, απαγορεύει τη χρήση για εμπορικούς σκοπούς κτιρίων που έχουν κατασκευασθεί βάσει οικοδομικής άδειας εκδοθείσας δυνάμει προισχύσασας πολεοδομικής διατάξεως;

3)	Συνιστά, ομοίως, παραβίαση του κοινοτικού δικαίου η εκ μέρους του εκπροσώπου της Ιταλικής Κυβερνήσεως υιοθέτηση και άμεση εφαρμογή της ως άνω απαγορευτικής κανονιστικής ρυθμίσεως της Provincia autonoma di Bolzano;

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/7

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Corte suprema di cassazione στις 3 Απριλίου 2006 — Ministero delle Finanze κατά CO.GE.P. srl

(Υπόθεση C-174/06)

(2006/C 154/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte suprema di cassazione

Διάδικοι στην κύρια δίκη

Αναιρεσείων: Ministero delle Finanze

Αναιρεσίβλητη: CO.GE.P. srl

Προδικαστικό ερώτημα

Αποτελεί μίσθωση ακινήτου απαλλασσόμενη του ΦΠΑ δυνάμει του άρθρου 13, μέρος Β, στοιχείο β', της έκτης οδηγίας 77/338/ΕΟΚ (1) η χορήγηση, εκ μέρους δημοσίου οργανισμού που ασκεί επιχειρηματική δραστηριότητα και κατόπιν αιτήσεως του ενδιαφερομένου, του δικαιώματος χρήσεως, ακόμη και αποκλειστικής, δημοσίου αγαθού, η άσκηση του οποίου δεν περιλαμβάνει παροχή υπηρεσιών κατισχύουσα της δυνατότητας χρήσεως του πράγματος, για ορισμένο χρόνο, έναντι ανταλλάγματος σημαντικά μικρότερου από την αξία του πράγματος και μέσω της εκδόσεως διοικητικής πράξεως, όπως συμβαίνει στις διεπόμενες από το εθνικό δίκαιο περιπτώσεις παραχωρήσεως δημοσίων αγαθών, και όχι με σύμβαση;

(1) ΕΕ L 145, σ. 1.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/8

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale civile di Genova στις 24 Μαρτίου 2006 — Alessandro Tedesco κατά Tomasoni Fittings Srl, RWO Marine Equipment Ltd

(Υπόθεση C-175/06)

(2006/C 154/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale civile di Genova

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτών: Alessandro Tede

Καθής: Tomasoni Fittings Srl, RWO Marine Equipment Ltd

Προδικαστικά ερωτήματα

Περιλαμβάνεται η αίτηση για περιγραφή προϊόντων [που συνιστούν προσβολή δικαιώματος βιομηχανικής ιδιοκτησίας], κατά τα άρθρα 128 και 130 του ιταλικού Codice della Proprietá Industriale e Intellettuale [κώδικα πνευματικής και βιομηχανικής ιδιοκτησίας] και σύμφωνα με τις παρατηρήσεις που διατύπωσε το παρόν δικαστήριο στο πλαίσιο της συγκεκριμένης διαφοράς, μεταξύ των πράξεων «διεξαγωγής αποδείξεων» κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΚ) 1206/2001 (1) του Συμβουλίου, της 28ης Μαΐου 2001 (για τη συνεργασία μεταξύ των δικαστηρίων των κρατών μελών κατά τη διεξαγωγή αποδείξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις) των οποίων τη διενέργεια μπορούν οι δικαστικές αρχές των κρατών μελών να ζητούν, δυνάμει του εν λόγω κανονισμού, από τις αρμόδιες δικαστικές αρχές άλλου κράτους μέλους;

Σε περίπτωση καταφατική απαντήσεως και εφόσον η παραγγελία για διεξαγωγή αποδείξεων είναι ελλιπής ή δεν πληροί τους όρους του άρθρου 4 του κανονισμού, έχει το δικαστήριο εκτελέσεως την υποχρέωση: α) να αποστείλει συναφές αποδεικτικό παραλαβής σύμφωνα με τους όρους του άρθρου 7 του κανονισμού· β) να επισημάνει τις ενδεχόμενες ελλείψεις της παραγγελίας, ώστε να παράσχει στο αιτούν δικαστήριο τη δυνατότητα να συμπληρώσει ή να τροποποιήσει την παραγγελία;

(1) ΕΕ L 174, σ. 1.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/8

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Administrativo e Fiscal do Porto στις 7 Απριλίου 2006 — Deutsche Lufthansa AG κατά Ana — Aeroportos de Portugal SA

(Υπόθεση C-181/06)

(2006/C 154/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Administrativo e Fiscal do Porto

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Deutsche Lufthansa AG

Καθής: Ana — Aeroportos de Portugal SA

Προδικαστικά ερωτήματα ερωτήματα

Μπορεί το ποσό, που, σύμφωνα με το άρθρο 10, παράγραφος 1, του Κανονιστικού διατάγματος 12/99 της 30-7-1999, απαιτείται ως τέλος διοικητικής συνδρομής και εποπτείας, να θεωρηθεί ως αντίτιμο «καθοριζόμενο με βάση κατάλληλα, αντικειμενικά, διαφανή και αμερόληπτα κριτήρια», όπως επιβάλλει το άρθρο 16, παράγραφος 3, της οδηγίας 96/67/ΕΚ (1) του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 1996;

Αντιβαίνει η επιβολή της πληρωμής ποσού, σύμφωνα με το άρθρο 10, παράγραφος 1, του Κανονιστικού διατάγματος 12/99 της 30-7-1999, στο άρθρο 18, παράγραφος 2, του νομοδιατάγματος 102/90 της 21-3-1990, όπως τροποποιήθηκε με το νομοδιάταγμα 280/99 της 26-7-1999, και σύμφωνα με τις λοιπές διατάξεις που ορίζουν το ποσό αυτού του τέλους, προς την ελεύθερη πρόσβαση στην αγορά παροχής υπηρεσιών εδάφους σε τρίτους, την οποία επιβάλλει το άρθρο 6 της οδηγίας 96/67/ΕΚ του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 1996;

Αντιβαίνει η επιβολή της πληρωμής ποσού, σύμφωνα με το άρθρο 10, παράγραφος 1, του Κανονιστικού διατάγματος 12/99 της 30-7-1999, στο άρθρο 18, παράγραφος 2, του νομοδιατάγματος 102/90 της 21-3-1990, όπως τροποποιήθηκε με το νομοδιάταγμα 280/99 της 26-7-1999, και σύμφωνα με τις λοιπές διατάξεις που ορίζουν το ποσό αυτού του τέλους, προς την πραγματοποίηση της εσωτερικής αγοράς και των αρχών που εξαγγέλλονται στα άρθρα 3, στοιχείο γ', και 4 ΕΚ;

Μπορεί η επιβολή της πληρωμής ποσού, σύμφωνα με το άρθρο 10, παράγραφος 1, του Κανονιστικού διατάγματος 12/99 της 30-7-1999, στο άρθρο 18, παράγραφος 2, του νομοδιατάγματος 102/90 της 21-3-1990, όπως τροποποιήθηκε με το νομοδιάταγμα 280/99 της 26-7-1999, και σύμφωνα με τις λοιπές διατάξεις που ορίζουν το ποσό αυτού του τέλους, να θεωρηθεί ως καταχρηστική πρακτική, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 82 ΕΚ;

(1) Σχετικά με την πρόσβαση στην αγορά υπηρεσιών εδάφους στους αερολιμένες της Κοινότητας (ΕΕ 1996, L 272, σ. 36).

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/9

Προσφυγή της 18ης Απριλίου 2006 — Βασίλειο της Ισπανίας κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως

(Υπόθεση C-184/06)

(2006/C 154/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: N. Díaz Abad)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως

Αιτήματα του προσφεύγοντος

—

Ακύρωση του κανονισμού (ΕΚ) 51/2006 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2005 (1), περί καθορισμού, για το 2006, για ορισμένα αποθέματα ιχθύων και ομάδες αποθεμάτων ιχθύων, των αλιευτικών δυνατοτήτων και των συναφών όρων στα κοινοτικά ύδατα και, για τα κοινοτικά σκάφη, σε άλλα ύδατα όπου απαιτούνται περιορισμοί αλιευμάτων, στο μέτρο που δεν χορηγούνται συγκεκριμένες ποσοστώσεις για τα ισπανικά σκάφη στα κοινοτικά ύδατα της Βόρειας Θάλασσας και της Βαλτικής·

—	Καταδίκη του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

1. Παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων

Το Βασίλειο της Ισπανίας ισχυρίζεται ότι, στο μέτρο που ο προσβαλλόμενος κανονισμός δεν χορήγησε στην Ισπανία ποσοστώσεις στα κοινοτικά ύδατα της Βόρειας Θάλασσας και της Βαλτικής παραβιάζεται η αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων και ότι, μετά τη λήξη της μεταβατικής περιόδου που προβλέπεται από την Πράξη Προσχωρήσεως, αναγνωρίζεται στα λοιπά κράτη μέλη το δικαίωμα προσβάσεως στα ύδατα αυτά και στους σχετικούς πόρους, ενώ στο Βασίλειο της Ισπανίας αναγνωρίζεται μόνον το δικαίωμα προσβάσεως στα ύδατα.

2. Εσφαλμένη ερμηνεία της Πράξεως Προσχωρήσεως της Ισπανίας

Στην Πράξη Προσχωρήσεως, στο πλαίσιο της ρυθμίσεως της μεταβατικής περιόδου της Ισπανίας όσον αφορά το ζήτημα της αλιείας, δεν γίνεται διάκριση μεταξύ προσβάσεως στα ύδατα και προσβάσεως στους σχετικούς πόρους. Κατά τα λοιπά, οι διατάξεις της Πράξεως Προσχωρήσεως πρέπει να ερμηνεύονται σύμφωνα με το σχετικό πλαίσιο και σκοπό.

3. Παράβαση του άρθρου 20, παράγραφος 2, του κανονισμού 2371/2002 (2)

Υφίσταται παράβαση των ανωτέρω διατάξεων καθώς δεν έχουν χορηγηθεί στην Ισπανία ποσοστώσεις που αποτελούν νέες αλιευτικές δυνατότητες και κατανεμήθηκαν για πρώτη φόρα μετά το πέρας της προβλεπομένης στην Πράξη Προσχωρήσεως μεταβατικής περιόδου.

(1) ΕΕ L 16, της 20.1.2006, σ. 1.

(2) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2002, για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΕΕ L 358, σ. 59)

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/9

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Court of Appeal (Civil Division) (England and Wales) στις 14/04/2006 — The Queen on the application of British Telecommunications plc κατά Commissioners for HM Revenue and Customs

(Υπόθεση C-185/06)

(2006/C 154/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Court of Appeal (Civil Division) (England and Wales)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: British Telecommunications plc

Καθού: Commissioners for HM Revenue and Customs

Προδικαστικά ερωτήματα

Καλύπτει η βάσει του κοινοτικού δικαίου αξίωση για επιστροφή αχρεωστήτως καταβληθέντων στις φορολογικές αρχές ποσών, αξίωση για την οποία γίνεται λόγος στη σκέψη 84 της αποφάσεως στην απόφαση Metallgesellschaft Ltd (συνεκδικασθείσες υποθέσεις C 397/98 και C 410/98), και την επιστροφή ποσών που ο φορολογούμενος κατέβαλε εκ παραδρομής στη φορολογική αρχή (χωρίς η φορολογική αρχή να έχει οποιαδήποτε συμβολή ούτε να οφείλει να γνωρίζει οτιδήποτε συναφώς) ή το ζήτημα αυτό ανάγεται στην εσωτερική έννομη τάξη;

2)	Αν το κοινοτικό δίκαιο παρέχει αξίωση επιστροφής τέτοιων ποσών υπ' αυτές τις περιστάσεις, παρέχει αξίωση και για τόκους επί των σχετικών ποσών ή το ζήτημα αυτό ανάγεται στην εσωτερική έννομη τάξη, όπως συνάγεται από τη σκέψη 86 της αποφάσεως του Δικαστηρίου στην υπόθεση Metallgesellschaft;

3)	Αν το κοινοτικό δίκαιο παρέχει αξίωση επιστροφής τέτοιων ποσών υπ' αυτές τις περιστάσεις, καλύπτει η αξίωση μόνον τους απλούς τόκους ή και τους τόκους που προκύπτουν από ανατοκισμό;

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/10

Προσφυγή της 18ης Απριλίου 2006 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Βασιλείου της Ισπανίας

(Υπόθεση C-186/06)

(2006/C 154/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: D. Recchia, A. Alcover San Pedro)

Καθού: Βασίλειο της Ισπανίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναγνωρίσει ότι το Βασίλειο της Ισπανίας, με το πρόγραμμα αρδεύσεως της αρδευόμενης από το Κανάλι Segarra-Garrigues περιοχής, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 2, 3 και 4, παράγραφοι 1 και 4, της οδηγίας 79/409/ΕΟΚ (1), του Συμβουλίου, περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών,

—	να καταδικάσει το Βασίλειο της Ισπανίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα:

Τα κράτη μέλη δεν μπορούν να επωφελούνται από την παράλειψή τους να προσδιορίσουν ζώνες σύμφωνα με την οδηγία προκειμένου να αναπτύσσουν στις ίδιες αυτές περιοχές δράσεις οι οποίες μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο την επίτευξη των στόχων της οδηγίας αυτής όταν, όπως στην προκειμένη περίπτωση, το κράτος μέλος δεν έχει προσδιορίσει ζώνη ειδικής προστασίας για τα πτηνά όπως όφειλε να πράξει, αφού τα επίπεδα προστασίας που απαιτούνται για μια σημαντική ζώνη για τα πτηνά είναι τα προβλεπόμενα στο άρθρο 4, παράγραφος 4, της οδηγίας.

Η Επιτροπή θεωρεί, συνεπώς, ότι το Βασίλειο της Ισπανίας παρέβη τα άρθρα 2, 3 και 4, παράγραφοι 1 και 4, της οδηγίας, αφού θέσπισε και εφάρμοσε τις διατυπώσεις για την έγκριση του σχεδίου αρδεύσεως από το Κανάλι Segarra-Garrigues.

(1) ΕΕ ειδ. έκδ. 015/001, σ. 202.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/10

Προσφυγή της 12ης Απριλίου 2006 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Βασιλείου του Βελγίου

(Υπόθεση C-187/06)

(2006/C 154/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων [εκπρόσωποι: J.-P. Keppenne, H. Van Vliet]

Καθού: Βασίλειο του Βελγίου

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι το Βασίλειο του Βελγίου, παραλείποντας να εκτελέσει, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, την απόφαση της 24ης Απριλίου 2002 [C(2002) 1341 τελικό], σχετικά με την κρατική ενίσχυση που χορήγησε το Βέλγιο υπέρ του ομίλου Beaulieu (Ter Leembek International) (Κρατική ενίσχυση C36/01, ex NN 73/00) (1), παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 249, τέταρτο εδάφιο, της Συνθήκης ΕΚ και τα άρθρα 2 και 3 της εν λόγω αποφάσεως·

—	να καταδικάσει το Βασίλειο του Βελγίου στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Έχει παρέλθει περίπου τετραετία από την κοινοποίηση της αποφάσεως στις βελγικές αρχές, χωρίς να έχει μέχρι τώρα η επίδικη ενίσχυση πράγματι επιστραφεί από τον δικαιούχο. Ο τελευταίος διατηρεί έτσι τα πλεονεκτήματα που του παρέχει η εκμετάλλευση των σχετικών πόρων, κατάσταση στον τερματισμό της οποίας απέβλεπε ακριβώς η απόφαση.

(1) ΕΕ L 296, σ. 60.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/10

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Cour d'appel de Bruxelles (Γερμανία) στις 21 Απριλίού 2006 — Belgacom Mobile SA κατά Institut Belge des services postaux et des télécommunications

(Υπόθεση C-190/06)

(2006/C 154/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour d'appel de Bruxelles (Βέλγιο).

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Belgacom Mobile SA.

Καθού: Institut Belge des services postaux et des télécommunications.

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Περιλαμβάνεται στα ατομικά δικαιώματα χρήσεως των ραδιοσυχνοτήτων, για τα οποία γίνεται λόγος στο άρθρο 5, παράγραφος 1, της οδηγίας 2002/20/ΕΚ (οδηγία για την αδειοδότηση) (1), το αποκλειστικό δικαίωμα χρήσεως συσκευών όπως οι συσκευές GSM ή η χορήγηση άδειας για τη χρήση τους;

Πρέπει το άρθρο 7, παράγραφος 3, της οδηγίας 1999/5/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 1999, σχετικά με τον ραδιοεξοπλισμό και τον τηλεπικοινωνιακό τερματικό εξοπλισμό και την αμοιβαία αναγνώριση της πιστότητας των εξοπλισμών αυτών (2), να ερμηνευθεί κατά την έννοια ότι απαγορεύει εθνική διάταξη δυνάμει της οποίας η χρήση καρτών SIM σε GSM Gateways προϋποθέτει προηγούμενη άδεια της επιχειρήσεως που εκμεταλλεύεται το οικείο δίκτυο κινητής τηλεφωνίας;

3)	Περιλαμβάνεται στην κατά την οδηγία 2002/19/ΕΚ (οδηγία για την πρόσβαση) (3) έννοια της προσβάσεως η διάθεση κάρτας SIM σε επιχείρηση που χρησιμοποιεί την εν λόγω κάρτα SIM σε συσκευές GSM Gateway, για την παροχή υπηρεσιών, σε τρίτους, κατά τρόπο που να αποφεύγεται η χρήση των σημείων διασυνδέσεως;

Είναι συμβατό:

—	με την οδηγία 2002/20/ΕΚ (οδηγία για την αδειοδότηση), οποία θεσπίζει σύστημα γενικής άδειας για όλα τα δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών,

—	με το άρθρο 8, παράγραφος 1, εδάφιο 2, της οδηγίας 2002/21/CE (οδηγία πλαίσιο) (4), το οποίο ορίζει ότι τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι εθνικές κανονιστικές αρχές λαμβάνουν ιδιαίτερα υπόψη το επιθυμητό της τεχνολογικής ουδετερότητας των κανονιστικών ρυθμίσεων,

—

με τους κανόνες του ανταγωνισμού, στους οποίους αναφέρεται η έβδομη αιτιολογική σκέψη της οδηγίας 2002/19/ΕΚ (οδηγία για την πρόσβαση), υπό την έννοια ότι έχει ως συνέπεια οι όροι και οι προϋποθέσεις της προσβάσεως κατά την έννοια του άρθρου 2, στοιχείο α', της οδηγίας 2002/19/ΕΚ (οδηγία για την πρόσβαση) να συνδέονται με τις δραστηριότητες του μέρους που επιθυμεί την πρόσβαση και, ειδικότερα, με το ύψος της επένδυσής του σε υποδομή δικτύου,

ένα εθνικό, νομοθετικό ή κανονιστικό, μέτρο δυνάμει του οποίου απαιτείται προηγούμενη άδεια της επιχειρήσεως που εκμεταλλεύεται δημόσιο δίκτυο κινητής τηλεφωνίας και η οποία διαθέτει σε άλλη επιχείρηση μία ή περισσότερες κάρτες SIM, με τις οποίες ο χρήστης της κάρτας SIM έχει πρόσβαση σε παρεχόμενες από την πρώτη επιχείρηση υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών, όταν οι κάρτες SIM χρησιμοποιούνται σε συσκευές οι οποίες παρέχουν τεχνικά τη δυνατότητα προσβάσεως στις υπηρεσίες της επιχειρήσεως εκμεταλλεύσεως του δικτύου, χωρίς να χρησιμοποιούνται τα σημεία διασυνδέσεως και χωρίς να απαιτείται η εκ μέρους της επιχειρήσεως αυτής παροχή άλλων πόρων ή/και υπηρεσιών;

Πρέπει, σε περίπτωση που κριθεί ότι η χρήση GSM Gateway για την εμπορική παροχή υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών προϋποθέτει συμφωνία της οικείας επιχειρήσεως κινητής τηλεφωνίας, να δοθεί στα άρθρα 3 και 4 της οδηγίας 97/33/ΕΚ και το άρθρο 4 της οδηγίας 2002/19/ΕΚ (οδηγία για την πρόσβαση) η ερμηνεία ότι η συγκεκριμένη χρήση πρέπει να αποτελεί αντικείμενο συμβάσεως μεταξύ των οικείων μερών, όσον αφορά τους τεχνικούς και εμπορικούς όρους;

Πρέπει η υποχρέωση κοστοστρεφούς καθορισμού των τιμών, την οποία υπέχουν από το άρθρο 7 της οδηγίας 97/33/ΕΚ (5) και από το άρθρο 13, παράγραφος 1, της οδηγίας 2002/19/ΕΚ (οδηγία για την πρόσβαση) οι οργανισμοί που, σύμφωνα με την κοινοποίηση, κατέχουν σημαντική ισχύ στην αγορά, να ερμηνευθεί κατά την έννοια ότι δεν απαγορεύεται επιχείρηση κινητής τηλεφωνίας που υπόκειται στην υποχρέωση αυτή να καθορίζει τις τιμές κατά τρόπον ώστε να καλύπτει το κόστος των επενδύσεών της όσον αφορά τα σημεία διασυνδέσεως, επειδή τα σημεία αυτά δημιουργήθηκαν με κριτήριο τον συνολικό όγκο κλήσεων «off net», περιλαμβανομένων των κλήσεων που έχουν εκτραπεί μέσω GSM Gateway;

Πρέπει στο άρθρο 10, παράγραφος 6, της οδηγίας 2002/20/ΕΚ (οδηγία για την αδειοδότηση) και στο άρθρο 7, παράγραφος 6, της οδηγίας 2002/21/ΕΚ (οδηγία πλαίσιο) να δοθεί η ερμηνεία ότι τα κράτη μέλη έχουν την ευχέρεια να ορίζουν ότι τα επείγοντα προσωρινά μέτρα που λαμβάνει η εθνική ρυθμιστική μπορούν να ισχύουν για χρονικό διάστημα μέχρι δύο μήνες;

(1) Οδηγία 2002/20/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, για την αδειοδότηση δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία για την αδειοδότηση) (ΕΕ L 108, σ. 21).

(2) Οδηγία 1999/5/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 1999, σχετικά με το ραδιοεξοπλισμό και τον τηλεπικοινωνιακό τερματικό εξοπλισμό και την αμοιβαία αναγνώριση της πιστότητας των εξοπλισμών αυτών (ΕΕ L 91, σ. 10).

(3) Οδηγία 2002/19/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, σχετικά με την πρόσβαση σε δίκτυα ηλεκτρονικών επικοινωνιών και συναφείς ευκολίες, καθώς και με τη διασύνδεσή τους (οδηγία για την πρόσβαση) (ΕΕ L 108, σ. 7).

(4) Οδηγία 2002/21/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, σχετικά με κοινό κανονιστικό πλαίσιο για δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία πλαίσιο) (ΕΕ L 108, σ. 33).

(5) Οδηγία 97/33/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 30ής Ιουνίου 1997 για τη διασύνδεση στο χώρο των τηλεπικοινωνιών προκειμένου να διασφαλισθεί καθολική υπηρεσία και διαλειτουργικότητα, με εφαρμογή των αρχών παροχής ανοικτού δικτύου (ΟΝΡ) (L 199, σ. 32).

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/12

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Bundesverwaltungsgericht στις 21 Απριλίου 2006 — Matthias Kruck κατά Landkreis Potsdam-Mittelmark

(Υπόθεση C-192/06)

(2006/C 154/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesverwaltungsgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Matthias Kruck

Καθού: Landkreis Potsdam-Mittelmark

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει το άρθρο 9, παράγραφοι 2 έως 4, του κανονισμού (ΕΟΚ) 3887/92 (1), όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 1648/95 (2), να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η μέγιστη επιφάνεια, η οποία λαμβάνεται υπόψη για την καταβολή αντισταθμιστικών πληρωμών λόγω της προσωρινής παύσεως της καλλιέργειας γαιών βάσει του άρθρου 7, παράγραφος 6, περίοδοι 2 και 4, του κανονισμού (ΕΟΚ) 1765/92, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 2989/95 (3), υπολογίζεται βάσει των αροτριαίων εκτάσεων που αναγράφονται στην αίτηση περί καταβολής αντισταθμιστικών πληρωμών ή βάσει των πράγματι καθορισθεισών εκτάσεων;

(1) ΕΕ L 391, σ. 36.

(2) ΕΕ L 156, σ.27.

(3) ΕΕ L 312, σ. 5.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/12

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Conseil d'État (Γαλλία) στις 2 Μαΐου 2006 — Centre d'exportation du livre français (CELF), Ministre de la culture et de la communication κατά Société internationale de diffusion et d'édition

(Υπόθεση C-199/06)

(2006/C 154/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d'État (Γαλλία)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείοντες: Centre d'exportation du livre français (CELF), Ministre de la culture et de la communication

Αναιρεσίβλητη: Société internationale de diffusion et d'édition

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρώτον, επιτρέπει το άρθρο 88 της Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας σε ένα κράτος, του οποίου μια ενίσχυση προς επιχείρηση είναι παράνομη και αυτός ο παράνομος χαρακτήρας έχει διαπιστωθεί από τα δικαστήρια του κράτους αυτού λόγω του ότι η ενίσχυση δεν κοινοποιήθηκε προηγουμένως στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπό τους όρους του άρθρου 88, παράγραφος 3, να μην ανακτήσει την ενίσχυση αυτή από τη δικαιούχο της οικονομική επιχείρηση λόγω του ότι η Επιτροπή, κατόπιν καταγγελίας τρίτου, κήρυξε την ενίσχυση συμβατή με τους κανόνες της κοινής αγοράς και, επομένως, άσκησε αποτελεσματικά τον αποκλειστικό έλεγχο που διαθέτει επί του ως άνω συμβατού;

Δεύτερον, και εφόσον επιβεβαιώνεται η ύπαρξη αυτής της υποχρεώσεως επιστροφής, πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά τον υπολογισμό των χρηματικών ποσών που πρέπει να επιστραφούν οι χρονικές περίοδοι κατά τις οποίες η επίμαχη ενίσχυση είχε κηρυχθεί από τη Ευρωπαϊκή Επιτροπή συμβατή με τους κανόνες της κοινής αγοράς πριν το Πρωτοδικείο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ακυρώσει τις αποφάσεις αυτές;

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/15

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 2ας Μαΐου 2006 — O2 (Germany) κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-328/03) (1)

(«Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Κοινοποιηθείσα συμφωνία - Τρίτη γενιά κινητών τηλεπικοινωνιών - Αρνητική πιστοποίηση - Ατομική απαλλαγή - Ανάλυση της καταστάσεως ελλείψει συμφωνίας - Συνέπειες της συμφωνίας επί του ανταγωνισμού»)

(2006/C 154/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: O2 (Germany) GmbH & Co. OHG (Μόναχο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: N. Green, QC, K. Bacon, barrister, B. Amory και F. Marchini Camia, avocats)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: αρχικώς R. Wainwright, S. Rating και P. Oliver, στη συνέχεια É. Gippini Fournier, P. Hellström και K. Mojzesowicz)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση ακυρώσεως των άρθρων 2 και 3, στοιχείο α', της αποφάσεως 2004/207/ΕΚ της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2003, σχετικά με διαδικασία δυνάμει του άρθρου 81 της Συνθήκης ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/38.369 — T-Mobile Deutschland και O2 Germany: συμφωνία-πλαίσιο περί της κοινής χρήσεως δικτύου) (ΕΕ L 75, σ. 32),

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο:

Ακυρώνει τα άρθρα 2 και 3, στοιχείο α' της αποφάσεως 2004/207/ΕΚ της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2003, σχετικά με διαδικασία δυνάμει του άρθρου 81 της Συνθήκης ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/38.369 — T-Mobile Deutschland και O2 Germany: συμφωνία πλαίσιο περί της κοινής χρήσεως δικτύου), καθόσον συνεπάγονται ότι οι ρήτρες τις οποίες αφορούν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 81 ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ.

2)	Καταδικάζει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 275 της 15.11.2003.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/15

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 3ης Μαΐου 2006 — Klaas κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-393/04) (1)

(«Υπάλληλοι - Προαγωγή - Άρθρο 45 του ΚΥΚ - Μεταφορά μορίων προαγωγής προς τον νέο βαθμό κατόπιν της προαγωγής - Μεταβατικά μέτρα - Αρχή της ίσης μεταχειρίσεως»)

(2006/C 154/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Dirk Klaas (Χαϊδελβέργη, Γερμανία) (εκπρόσωπος: R. Moos, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: L. Knudsen και U. Rösslein)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αφενός, αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 12ης Φεβρουαρίου 2004, περί διαγραφής δύο μορίων προαγωγής, που είχε λάβει ο προσφεύγων για το προ του 1999 χρονικό διάστημα, καθώς και αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 30ής Ιουνίου 2004, με την οποία απορρίφθηκε η ένσταση του προσφεύγοντος ως προς το σημείο αυτό, και, αφετέρου, αίτημα να αναγνωρισθεί από το Πρωτοδικείο ότι τα δύο μόρια προαγωγής μεταφέρονται στα επόμενα έτη.

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή.

2.	Οι διάδικοι φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1) ΕΕ C 6 της 8.1.2005.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/16

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 3ης Μαΐου 2006 — Eurohypo κατά ΓΕΕΑ

(Υπόθεση T-439/04) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Λεκτικό σήμα EUROHYPO - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 - Αυτεπάγγελτη εξέταση των πραγματικών περιστατικών - Άρθρο 74, παράγραφος 1, του κανονισμού 40/94 - Παραδεκτό πραγματικών στοιχείων που υποβάλλονται για πρώτη φορά ενώπιον του Πρωτοδικείου)

(2006/C 154/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Eurohypo AG (Eschborn, Γερμανία) (εκπρόσωποι: M. Kloth και C. Rohnke)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: A. von Mühlendahl και J. Weberndörfer)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 6ης Αυγούστου 2004 (υπόθεση R 829/2002-4), σχετικά με την καταχώριση του λεκτικού σήματος EUROHYPO ως κοινοτικού σήματος

Διατακτικό της διατάξεως

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 45 της 19.2.2005.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/16

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 25ης Απριλίου 2006 — Kreuzer Medien κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου

(Υπόθεση T-310/03) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Οδηγία 2003/33/ΕΚ - Φυσικά ή νομικά πρόσωπα - Ενεργητική νομιμοποίηση - Απαράδεκτη προσφυγή)

(2006/C 154/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Kreuzer Medien GmbH (Λειψία, Γερμανία) (εκπρόσωποι: U. Kornmeier και D. Valbert αρχικώς, M. Lenz στη συνέχεια, avocats)

Καθών: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: E. Waldherr και U. Rösslein) και Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: E. Karlsson)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της προσφεύγουσας: Falstaff Verlags-Gesellschaft mbH (Klosterneuburg, Αυστρία) (εκπρόσωπος: W.-G. Schärf, avocat)

Παρεμβαίνοντες υπέρ των καθών: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: M.-J. Jonczy, L. Pignataro-Nolin και F. Hoffmeister), Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: L. Fraguas Gadea) και Δημοκρατία της Φινλανδίας (A. Guimaraes-Purokoski, T. Pynnä και E. Bygglin)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτημα για ακύρωση του άρθρου 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/33/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Μαΐου 2003, για την προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών όσον αφορά τη διαφήμιση και τη χορηγία υπέρ των προϊόντων καπνού (EE L 152, σ. 16)

Διατακτικό της διατάξεως

Το Πρωτοδικείο διατάσσει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2.	Η προσφεύγουσα φέρει τα δικαστικά της έξοδα καθώς και τα έξοδα του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

3.	Το Βασίλειο της Ισπανίας και η Επιτροπή φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας των ασφαλιστικών μέτρων ενώπιον του Πρωτοδικείου.

4.	Η Δημοκρατία της Φινλανδίας φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

5.	Η Falstaff Verlags-Gesellschaft mbH φέρει τα δικαστικά της έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας των ασφαλιστικών μέτρων ενώπιον του Πρωτοδικείου.

(1) ΕΕ C 289 της 29.11.2003.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/17

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 28ης Μαρτίου 2006 — Mediocurso κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-451/04) (1)

(«Προσφυγή λόγω παραλείψεως - Εκτέλεση αποφάσεως του Δικαστηρίου - Λήψη εκτελεστικών μέτρων κατά τη διάρκεια της δίκης - Κατάργηση της δίκης»)

(2006/C 154/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Mediocurso — Estabelecimento de Ensino Particular, Lda (Λισσαβόνα, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: C. Botelho Moniz και E. Maia Cadete, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: P. Andrade και A. Weimar)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Προσφυγή λόγω παραλείψεως προκειμένου να διαπιστωθεί ότι η Επιτροπή παρέλειψε να εκτελέσει την απόφαση του Δικαστηρίου της 21ης Σεπτεμβρίου 2000, C-426/98 P, Mediocurso κατά Επιτροπής (Συλλογή 2000, σ. Ι-7183)

Διατακτικό της διατάξεως

Το Πρωτοδικείο:

1.	Καταργεί τη δίκη.

2.	Η Επιτροπή φέρει τα δικαστικά της έξοδα, καθώς και τα έξοδα της Mediocurso — Estabelecimento de Ensino Particular, Lda.

(1) ΕΕ C 19 της 22.1.2005.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/17

Διάταξη του Προέδρου του Πρωτοδικείου της 25ης Απριλίου 2006 — Componenta κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-455/05 R)

(Ασφαλιστικά μέτρα - Αίτηση αναστολής εκτελέσεως - Κρατικές ενισχύσεις - Επείγον)

(2006/C 154/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Componenta Oyj (Ελσίνκι Φινλανδίας) (εκπρόσωπος: M. Savola, avocat)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: C. Giolito και M. Huttunen)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της προσφεύγουσας: Δημοκρατία της Φινλανδίας (εκπρόσωπος: E. Bygglin)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση αναστολής εκτελέσεως της αποφάσεως C(2005) 3871 τελικό της Επιτροπής, της 20ής Οκτωβρίου 2005, επί της υποθέσεως C 37/2004 (πρώην NN 51/2004, σχετικά με κρατική ενίσχυση την οποία η Δημοκρατία της Φινλανδίας χορήγησε προς όφελος της Componenta Oyj.

Διατακτικό της διατάξεως

Το Πρωτοδικείο:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/17

Προσφυγή της 13ης Απριλίου 2006 — Oakley κατά ΓΕΕΑ

(Υπόθεση T-116/06)

(2006/C 154/46)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Oakley, Inc. (Foothill Ranch, ΗΠΑ) (εκπρόσωπος: Michaela Huth-Dierig, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Venticinque Ltd (Hailsham, Ηνωμένο Βασίλειο)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 17ης Ιανουαρίου 2006 στην υπόθεση R 682/2004-1·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα του οποίου ζητείται η ακύρωση: Το λεκτικό σήμα «O STORE» για υπηρεσίες της κλάσεως 35 — Κοινοτικό σήμα αριθ. 2 074 599

Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Αιτούσα την ακύρωση του κοινοτικού σήματος: Venticinque Limited

Σήμα του οποίου δικαιούχος είναι η προσφεύγουσα: Το προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα «THE O STORE» για αγαθά και υπηρεσίες των κλάσεων 18 και 25

Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: Κήρυξη μερικής ακυρότητας του κοινοτικού σήματος

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη των προσφυγών και της προσφεύγουσας και της Venticinque Ltd

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 40/94 του Συμβουλίου, διότι τα αγαθά και οι υπηρεσίες ουδόλως είναι παρεμφερείς και διότι δεν υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ των σημάτων, καθόσον ο διακριτικός χαρακτήρας του προγενέστερου σήματος «THE O STORE» είναι πολύ περιορισμένος. Περαιτέρω, δεν αποδείχθηκε ότι το σήμα «THE O STORE» είναι καθ' οιονδήποτε τρόπο γνωστό στη γαλλική αγορά.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/18

Προσφυγή της 19ης Απριλίου 2006 — Usha Martin Ltd (Καλκούτα, Ινδία) κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση T-119/06)

(2006/C 154/47)

γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Usha Martin Ltd (Καλκούτα, Ινδία) (εκπρόσωποι: Κ. Αδαμαντόπουλος, δικηγόρος, και J. Branton, Solicitor)

Καθών: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

—

Να ακυρωθεί, κατ' εφαρμογή του άρθρου 230 EK, η απόφαση της Επιτροπής, της 22ας Δεκεμβρίου 2005, για την τροποποίηση της αποφάσεως 1999/572/ΕΚ της Επιτροπής, για την αποδοχή αναλήψεων υποχρεώσεων που προτάθηκαν στο πλαίσιο των διαδικασιών αντιντάμπινγκ σχετικά με τις εισαγωγές συρματόσχοινων και καλωδίων από χάλυβα καταγωγής, μεταξύ άλλων, Ινδίας, η οποία δημοσιεύθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2006 στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως L 22, σ. 54 (προσβαλλόμενη απόφαση), στο μέτρο που αφορά την προσφεύγουσα και αναιρεί την αποδοχή προηγούμενων δεσμεύσεων σχετικών με τις ελάχιστες τιμές,

—

να ακυρωθεί, κατ' εφαρμογή του άρθρου 230 ΕΚ, ο κανονισμός (ΕΚ) 121/2006 του Συμβουλίου, της 23ης Ιανουαρίου 2006, για τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) 1858/2005, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές συρματόσχοινων και καλωδίων από χάλυβα, καταγωγής, μεταξύ άλλων, Ινδίας, ο οποίος δημοσιεύθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2006 στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως L 22, σ. 1, στο μέτρο που αφορά την προσφεύγουσα και θέτει σε εφαρμογή την προσβαλλόμενη απόφαση περί αναιρέσεως της αποδοχής των προηγούμενων δεσμεύσεων της προσφεύγουσας ως προς τις τιμές,

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα παράγει στην Ινδία συρματόσχοινα τα οποία εξάγει στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Με απόφαση της 13ης Αυγούστου 1999 (1), η Επιτροπή αποδέχθηκε ορισμένες δεσμεύσεις ως προς τις ελάχιστες τιμές, που ανέλαβε άλλων η προσφεύγουσα, στο πλαίσιο διαδικασίας αντιντάμπινγκ σχετικής με τις εισαγωγές συρματόσχοινων καταγωγής, μεταξύ άλλων, Ινδίας.

Με την απόφαση 2006/38 (2), η Επιτροπή ανακάλεσε την απόφαση περί αποδοχής των σχετικών με τις ελάχιστες τιμές δεσμεύσεων της προσφεύγουσας για τον λόγο ότι, όπως υποστηρίζει η προσφεύγουσα, αυτή παρέλειψε να προσκομίσει έκθεση επί των πωλήσεων που δεν καλύπτονταν από τη σχετική δέσμευση και δήλωσε τα συρματόσχοινα ως καταγωγής Ντουμπάι, ενώ, στην πραγματικότητα, επρόκειτο για προϊόντα ινδικής καταγωγής, λόγω της ανεπαρκούς περαιτέρω μεταποιήσεως στο Ντουμπάι της ινδικής πρώτης ύλης. Με τον κανονισμό (ΕΚ) 121/2006 του Συμβουλίου (3) τέθηκε σε εφαρμογή η απόφαση της Επιτροπής, με την οποία επιβλήθηκε οριστικός δασμός αντιτάμπινγκ

Όσον αφορά την παράλειψη προσκομίσεως εκθέσεως επί των πωλήσεων που δεν καλύπτονται από τη σχετική με τις ελάχιστες τιμές ανάληψη υποχρεώσεων, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι πρόκειται για ανθρώπινο σφάλμα και προβάλλει παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, καθότι δεν υπήρξε σοβαρή παράβαση της δεσμεύσεως επί των τιμών, οπότε η σχετική κύρωση έπρεπε να συνίσταται σε απλή προειδοποίηση προς αποφυγή εκ νέου διαπράξεως του ιδίου σφάλματος στο μέλλον και όχι σε αναίρεση της αποδοχής της δεσμεύσεως επί των τιμών. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται, επιπλέον, ότι η κοινοτική βιομηχανία δεν υπέστη καμία σημαντική ζημία.

Αναφορικά με τη δηλωθείσα καταγωγή Ντουμπάι, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι τα κοινοτικά θεσμικά όργανα υπέπεσαν σε πλάνη περί το δίκαιο, κατά την εκτίμηση της καταγωγής του προϊόντος, καθότι η Επιτροπή κακώς χρησιμοποίησε το κριτήριο του αν υπήρξε μεταβολή της δασμολογικής κλάσεως του οικείου προϊόντος, ενώ η προσφεύγουσα εκτιμά ότι τα κριτήρια που έπρεπε να ληφθούν υπόψη είναι τα ακόλουθα:

i)	Η τελευταία ουσιαστική μεταποίηση ή η τελευταία ουσιώδης πράξη,

ii)	το αν η πράξη δικαιολογείται από οικονομικής απόψεως,

iii)	το αν η πράξη εκτελείται σε επιχείρηση εξοπλισμένη για τον σκοπό αυτό, και

iv)	το αν η πράξη καταλήγει στην παρασκευή νέου προϊόντος ή συνιστά σημαντική φάση της διαδικασίας παρασκευής.

Περαιτέρω, υπήρχαν λιγότερο αυστηρές κυρώσεις από την αναίρεση της αποδοχής της δεσμεύσεως επί των τιμών, όπως η επιβολή δασμών αντιντάμπινγκ από τις τελωνειακές αρχές των κρατών μελών ή η επιβολή ως προϋποθέσεως της παύσεως των εξαγωγών από το Ντουμπάι των σιδηροσχοίνων που παράγονται από συρματόσχοινα χάλυβα ινδικής καταγωγής.

Επομένως, οι λόγοι ακυρώσεως που προβάλλει η προσφεύγουσα συνίστανται σε πλάνη περί το δίκαιο, έλλειψη αιτιολογίας, κατάχρηση εξουσίας και παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας.

(1) Απόφαση 1999/572/ΕΚ της Επιτροπής, της 13ης Αυγούστου 1999, για την αποδοχή αναλήψεων υποχρεώσεων που προτάθηκαν στο πλαίσιο των διαδικασιών αντιντάμπινγκ σχετικά με τις εισαγωγές συρματόσχοινων και καλωδίων από χάλυβα καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, Ουγγαρίας, Ινδίας, Δημοκρατίας της Κορέας, Μεξικού, Πολωνίας, Νότιας Αφρικής και Ουκρανίας (ΕΕ L 217, 1999, σ. 63).

(2) Απόφαση 2006/38/ΕΚ της Επιτροπής, της 22ας Δεκεμβρίου 2005, για την τροποποίηση της απόφασης 1999/572/ΕΚ για την αποδοχή των αναλήψεων υποχρεώσεων που προτάθηκαν σε σχέση με τις διαδικασίες αντιντάμπινγκ όσον αφορά τις εισαγωγές συρματόσχοινων και καλωδίων από χάλυβα καταγωγής, μεταξύ άλλων, Ινδίας (ΕΕ L 22 του 2006, σ. 54).

(3) Κανονισμός (ΕΚ) 121/2006 του Συμβουλίου, της 23ης Ιανουαρίου 2006, για τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) 1858/2005, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές συρματόσχοινων και καλωδίων από χάλυβα, καταγωγής, μεταξύ άλλων, Ινδίας (ΕΕ L 22 του 2006, σ. 1).

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/19

Προσφυγή της British Nuclear Group Sellafield κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που ασκήθηκε στις 25 Απριλίου 2006

(Υπόθεση T-121/06)

(2006/C 154/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: British Nuclear Group Sellafield Limited (Sellafield, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: J. Percival, A. Renshaw, J. Isted και G. Bushell, Solicitors, και R. Plender, Barrister)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	Να ακυρώσει την προσβαλλομένη απόφαση· ή,

—	Επικουρικώς, να ακυρώσει τα μέτρα που περιλαμβάνονται στα άρθρα 2, 3 και 4 της προσβαλλομένης αποφάσεως·

—	Να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα· και

—	Να λάβει κάθε άλλο μέτρο που κρίνει πρόσφορο το Πρωτοδικείο.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα αμφισβητεί την από 15 Φεβρουαρίου 2006 απόφαση της Επιτροπής σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 83 της Συνθήκης Ευρατόμ (BNG Sellafield Limited). Με την προσβαλλομένη απόφαση, η Επιτροπή εξέδωσε προειδοποίηση σύμφωνα με το άρθρο 83, παράγραφος 1, στοιχείο α', ΕΚΑΕ. Η Επιτροπή ισχυρίζεται ότι η προσφεύγουσα παρέβη ορισμένες διατάξεις της Συνθήκης Ευρατόμ και του κανονισμού 302/2005 (1), που αφορούν τις ιδιαίτερες υποχρεώσεις της περί υποβολής δηλώσεων και τις διατάξεις περί προσβάσεως σε ορισμένες διευκολύνσεις. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή ζήτησε από την προσφεύγουσα να θέσει σε εφαρμογή συγκεκριμένα μέτρα εντός των προθεσμιών που επιτάσσει η προσβαλλομένη απόφαση.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα υποστηρίζει, πρώτον, ότι η Επιτροπή δεν είναι αρμόδια να εκδώσει την προσβαλλομένη απόφαση και να λάβει τα επιβληθέντα στην προσφεύγουσα μέτρα. Σύμφωνα με την προσφεύγουσα, η Επιτροπή δεν έχει την νομική εξουσία να λάβει τα επιβληθέντα μέτρα, περιλαμβανομένων των μέτρων που αφορούν τις αρχές της διασφαλίσεως της ποιότητας και των βασικών χαρακτηριστικών για την πυρηνική λογιστική και έλεγχο, που υπερβαίνουν το πεδίο της υφισταμένης νομοθεσίας περί διασφαλίσεως.

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει επίσης ότι η καθής προσέβαλε την αρχή της επικουρικότητας καθόσον τα επιβληθέντα μέτρα σφετερίζονται την αρμοδιότητα των αρμοδίων εθνικών αρχών.

Περαιτέρω, σύμφωνα με την προσφεύγουσα, η προσβαλλομένη απόφαση στηρίζεται, εν όλω ή εν μέρει, σε στοιχεία που αφορούν μάλλον την ασφάλεια παρά τον έλεγχο διασφαλίσεων και, συνεπώς, το άρθρο 83 ΕΚΑΕ δεν αποτελεί την πρόσφορη νομική βάση για την έκδοση της προσβαλλομένης αποφάσεως.

Δεύτερον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή παρέβη ουσιώδη διαδικαστικό τύπο, εφόσον δεν ακολούθησε μια πλήρη και πρόσφορη σύμφωνα με το άρθρο 83 ΕΚΑΕ διαδικασία. Η προσφεύγουσα αναφέρει ότι η Επιτροπή δεν της κοινοποίησε τις ενστάσεις της, δεν της χορήγησε ακρόαση και προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας της προσφεύγουσας.

Τρίτον, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η Επιτροπή, κρίνοντας ότι η προσφεύγουσα δεν τήρησε τις υποχρεώσεις διασφαλίσεως που υπέχει, παραβίασε τη Συνθήκη Ευρατόμ και τους σχετικούς με την εφαρμογή της νομικούς κανόνες, υποπίπτοντας σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και προσέβαλε την αρχή της ασφαλείας δικαίου.

Τέταρτον, η προσφεύγουσα προβάλλει προσβολή της αρχής της αναλογικότητας και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

Τέλος, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή προσέβαλε το δικαίωμα άμυνας της προσφεύγουσας και το δικαίωμά της για δίκαιη δίκη, μη τηρώντας το καθήκον της να πληροφορήσει την προσφεύγουσα περί της ουσίας των επιβαλλομένων ως κύρωση μέτρων σε εύθετο χρόνο ώστε να της δώσει την ευκαιρία να τα σχολιάσει πριν από την έκδοση της προσβαλλομένης αποφάσεως.

(1) Κανονισμός (Ευρατόμ) 302/2005 της Επιτροπής, της 8ης Φεβρουαρίου 2005, για την εφαρμογή των διατάξεων σχετικά με τον έλεγχο διασφαλίσεων της Ευρατόμ (ΕΕ L 54, σ. 1).

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/20

Αγωγή της 28ης Απριλίου 2006 — Helkon Media κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-122/06)

(2006/C 154/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Helkon Media AG (Μόναχο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: U. Karpenstein)

Εναγομένη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η ενάγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει στην Helkon Media AG ποσό 120 000 ευρώ και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η τελούσα υπό εκκαθάριση εταιρία Helkon Media AG, εκπροσωπούμενη από τον σύνδικό της, ζητεί από την Επιτροπή την καταβολή ορισμένου ποσού από σύμβαση προωθήσεως οπτικοακουστικών έργων, δυνάμει ρήτρας διαιτησίας κατά το άρθρο 238 ΕΚ, η οποία περιλαμβάνεται στο παράρτημα της εν λόγω συμβάσεως.

Κατά την ενάγουσα, η αξίωση αυτή πληρωμής δεν αποσβέσθηκε με τον προβαλλόμενο από την Επιτροπή συμψηφισμό. Η ενάγουσα υποστηρίζει ότι ο συμψηφισμός αυτός στερείται νομικής βάσεως. Επιπλέον, το γερμανικό δίκαιο απαγορεύει τον συμψηφισμό μετά την κίνηση της πτωχευτικής διαδικασίας. Τέλος, δεν πληρούνται οι ισχύουσες προϋποθέσεις περί συμψηφισμού.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/20

Προσφυγή της 28ης Απριλίου 2006 — Kapman κατά ΓΕΕΑ (αναπαράσταση λεπίδας πριονιού σε μπλε χρώμα)

(Υπόθεση T-127/06)

(2006/C 154/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Kapman A.B. (Sandviken, Σουηδία) [Εκπρόσωπος: R. Almaraz Palmero, δικηγόρος]

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 10ης Φεβρουαρίου 2006 στην υπόθεση R 303/2004-2,

—	να υποχρεώσει το ΓΕΕΑ να επιστρέψει στην προσφεύγουσα το τέλος ασκήσεως προσφυγής,

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα έξοδα της διαφοράς, περιλαμβανομένων των αφορώντων τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: Εικονιστικό σήμα το οποίο αναπαριστά μια λεπίδα πριονιού σε μπλε χρώμα για προϊόντα της κλάσεως 8 [λεπίδες πριονιών (για χειροκίνητα εργαλεία)] — αίτηση αριθ. 2 532 497

Απόφαση του εξεταστή: Απόρριψη της αιτήσεως

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 40/94 του Συμβουλίου, δεδομένου ότι, μεταξύ άλλων, ο συνδυασμός του σχήματος και του χρώματος προκαλεί εξαιρετική οπτική εντύπωση στο οικείο κοινό, δηλαδή στον επαγγελματία που ασχολείται με μικροεπισκευές και όχι στον μέσο καταναλωτή.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/21

Προσφυγή της 28ης Απριλίου 2006 — Japan Tobacco κατά ΓΕΕΑ — Torrefacção Camelo (παραστατικό σήμα CAMELO)

(Υπόθεση T-128/06)

(2006/C 154/51)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα Japan Tobacco Inc. (Τόκιο, Ιαπωνία) [εκπρόσωποι: A. Ortiz López, S. Ferrandis González και E. Ochoa Santamaría, δικηγόροι]

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Torrefacção Camelo Lda

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—

Ανακαλώντας την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών της 22ας Φεβρουαρίου 2006, που εκδόθηκε στο πλαίσιο της υποθέσεως R 669/2003-2, να εκδώσει απόφαση με την οποία, τροποποιώντας την εν λόγω απόφαση, [το Πρωτοδικείο] να αναγνωρίσει την αναγκαιότητα εφαρμογής της απαγορεύσεως που περιλαμβάνεται στο άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα σ' αυτή την υπόθεση και, κατά συνέπεια, κρίνοντας τα προβαλλόμενα από τη Japan Tobacco επιχειρήματα, να προβάλει άρνηση καταχωρίσεως του κοινοτικού σήματος αριθ. 1 469 121·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα έξοδα αυτών των διαδικασιών.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση κοινοτικού σήματος: Torrefacção Camelo Lda

Σήμα προς καταχώριση: σήμα φέρον παραστατικά στοιχεία (καμήλα, πυραμίδες, φοίνικες) και το όνομα CAFÉ TORREFACTO CAMPO MAIOR CAMELO CAFÉ ESPECIAL PURO Torrefacção Camelo Lda CAMPO MAIOR-PORTUGAL, όσον αφορά προϊόντα της κλάσεως 30 (αίτηση αριθ. 1469121).

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: η προσφεύγουσα.

Αντιταχθέν δικαίωμα επί σήματος ή διακριτικού γνωρίσματος: Εγχώρια λεκτικά και παραστατικά σήματα «CAMEL» όσον αφορά προϊόντα καταταγμένα στις κλάσεις 22 και 34.

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Η ανακοπή έγινε δεκτή.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Ακύρωση της αποφάσεως του τμήματος ανακοπών.

Προβαλλόμενοι λόγοι ακυρώσεως: Εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 40/94, του Συμβουλίου καθώς και σφάλματα κατά τη διενέργεια της διαδικασίας και παράβαση των άρθρων 74 και 79 του ίδιου κανονισμού.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/21

Προσφυγή της 12ης Μαΐου 2006 — International Music και TTV 2000 κατά ΓΕΕΑ — Past Perfect (PAST PERFECT)

(Υπόθεση T-133/06)

(2006/C 154/52)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: The International Music Company AG (Αμβούργο, Γερμανία) και TTV 2000 GmbH Tonträger Vertrieb (Αμβούργο, Γερμανία) [εκπρόσωπος: ο δικηγόρος G. Kukuk)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Past Perfect Limited

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 3ης Φεβρουαρίου 2006, στην υπόθ. R 150/2005-1 και να διατάξει τη διαγραφή του καταχωρισθέντος κοινοτικού σήματος Past Perfect (αριθ. σήματος: 1 984 269),

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα του οποίου ζητείται η ακύρωση: Το λεκτικό σήμα PAST PERFECT για προϊόντα της κλάσης 9 (αριθ. κοινοτικού σήματος: 1 984 269)

Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: Past Perfect Limited

Αιτών την ακύρωση του κοινοτικού σήματος: Οι προσφεύγουσες

Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: Απόρριψη της αίτησης

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως:

—	Το καταχωρισθέν σήμα στερείται συγκεκριμένου διακριτικού χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 (1).

—	Η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94, διότι αρκεί να υφίσταται λόγος απαραδέκτου σε τμήμα μόνο της Κοινότητας.

—	Επιπλέον, η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94, διότι το καταχωρισθέν σήμα δεν είναι προφανές ότι αποτελεί σήμα και οι συναλλασσόμενοι το θεωρούν ως περιγραφή προϊόντος.

—	Τέλος, παραβιάζεται το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο δ', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94, διότι το καταχωρισθέν σήμα συνίσταται αποκλειστικά από ενδείξεις που έχουν καταστεί συνήθεις στην καθημερινή γλώσσα ή στη θεμιτή και πάγια πρακτική του εμπορίου.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 1994, L 11, σ. 1).

ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/23

Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοικήσεως (πρώτο τμήμα) της 16ης Μαΐου 2006 — Voigt κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-55/05) (1)

(Υπάλληλοι - Επαγγελματική ασθένεια - Έλλειψη βλαπτικής πράξεως - Πρόωρη αγωγή - Προδήλως απαράδεκτο)

(2006/C 154/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Ενάγων: Eric Voigt (Orange, Γαλλία) (εκπρόσωπος: B. Autric, δικηγόρος)

Εναγόμενη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: J. Currall και K. Herrmann, επικουρούμενοι από τον δικηγόρο F. Longfils)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Ο ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοικήσεως:

αφενός, να αναγνωριστεί η επαγγελματική προέλευση της νόσου από την οποία πάσχει και, αφετέρου, να αποκατασταθεί η ζημία που θεωρεί ότι υπέστη.

Διατακτικό της διατάξεως

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοικήσεως διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αγωγή ως προδήλως απαράδεκτη.

2)	Ο ενάγων φέρει τα δικαστικά του έξοδα και το ήμισυ των δικαστικών εξόδων της Επιτροπής.

(1) ΕΕ C 229 της 17.9.2005 (υπόθεση που πρωτοκολλήθηκε αρχικά στο Πρωτοδικείο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων με αριθ. T-258/05 και μεταφέρθηκε στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοικήσεως της Ευρωπαϊκής Ενώσεως με διάταξη της 15.12.2005).

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/23

Προσφυγή ασκηθείσα στις 19 Δεκεμβρίου 2005 — Κυριαζής κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-120/05)

(2006/C 154/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Αντώνιος Κυριαζής (Πόλη Λουξεμβούργου, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: M. Σπανάκης, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του προσφεύγοντος

—

ακύρωση της αποφάσεως ADMIN. B.2 — D (05) 23023/EGL-ade, της 12ης Οκτωβρίου 2005, με την οποία η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή (ΑΔΑ) απέρριψε την υπό στοιχεία R/549/05 ένσταση του προσφεύγοντος κατά της εκ μέρους της καθής απορρίψεως στις 25 Απριλίου 2005 της αιτήσεώς του περί λήψεως του επιδόματος εκπατρισμού (ύψους 16 %)·

—	υποχρέωση της καθής να χορηγήσει στον προσφεύγοντα την αποζημίωση εκπατρισμού αναδρομικώς από 1ης Μαρτίου 2005, με τόκους υπερημερίας ύψους 10 %, ετησίως, και μέχρι πλήρους καταβολής·

—	αναγνώριση του δικαιώματος του προσφεύγοντος να λαμβάνει την αποζημίωση εκπατρισμού (ύψους 16 % του καθαρού βασικού μισθού) στο μέλλον.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Ο προσφεύγων, υπάλληλος της Επιτροπής υπηρετών στο Λουξεμβούργο, προσβάλλει την απόφαση με την οποία δεν του καταβάλλεται το επίδομα εκπατρισμού. Αμφισβητεί την άποψη της καθής ότι δεν πληροί τις προβλεπόμενες στο άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο α', του παραρτήματος VII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των Υπαλλήλων προϋποθέσεις λόγω του ότι, επί πέντε έτη λήξαντα έξι μήνες πριν από την πρόσληψή του εκ μέρους των κοινοτικών οργάνων, το Λουξεμβούργο υπήρξε ο τόπος της μόνιμης διαμονής του και της κύριας και συνήθους επαγγελματικής δραστηριότητάς του.

Ο προσφεύγων επικαλείται περαιτέρω το ότι η εργασία που παρέσχε στο Λουξεμβούργο εντός του κτιρίου της καθής ενόσω υπηρετούσε σε εταιρία ιδιωτικού δικαίου θα έπρεπε να θεωρηθεί ως εμπίπτουσα στην προβλεπόμενη από το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο α', δεύτερη περίπτωση, του παραρτήματος VII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των Υπαλλήλων εξαίρεση.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/23

Προσφυγή-αγωγή της 13ης Φεβρουαρίου 2006 — Duyster κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-18/06)

(2006/C 154/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Tinike Duyster (Oetrange, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: W.H.A.M. van den Muijsenbergh, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας-ενάγουσας

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει την από 17 Νοεμβρίου 2005 απόφαση της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής (ΑΔΑ) να θέσει την προσφεύγουσα σε γονική άδεια από τις 8 Νοεμβρίου 2004 και για αόριστο χρόνο·

—	να ακυρώσει την απόφαση της ΑΔΑ της 6ης Απριλίου 2005·

—

να ακυρώσει την απόφαση περί χορηγήσεως γονικής αδείας από 1ης Νοεμβρίου 2004 μέχρι 30 Απριλίου 2005, ή/και το εκκαθαριστικό σημείωμα αποδοχών του Νοεμβρίου 2004, ή/και την απόφαση της Επιτροπής της 30ής Νοεμβρίου 2004 να μην λάβει υπόψη το αίτημα αναβολής της γονικής αδείας ή της ανακλήσεως της σχετικής αιτήσεως·

—

να αποφανθεί ότι, από την 1η Νοεμβρίου 2004 (ή από τις 8 Νοεμβρίου 2004) μέχρι και τις 30 Απριλίου 2005, η προσφεύγουσα μπορούσε να απολαύει κάθε ουσιαστικού δικαιώματος συνδεομένου με την ενεργό υπηρεσία υπαλλήλου και ότι, κατά συνέπεια, θα πρέπει να να λάβει αναδρομικά αποδοχές σύμφωνες προς τη θέση και τον βαθμό της·

—	να αποφανθεί ότι οι ως άνω αποδοχές πρέπει να προσαυξηθούν με τόκους υπερημερίας·

—

να αποφανθεί ότι η προσφεύγουσα εξακολουθεί να μπορεί να λάβει γονική άδεια (έστω και αν ο γιός της θα είναι άνω των 12 ετών ή σχεδον 12 ετών μετά την έκδοση της αποφάσεως του ΔΔΔ), δεδομένου ότι για τη μη αποδοχή της αιτήσεως που είχε υποβάλει ευθύνεται η Επιτροπή· ή, επικουρικά, ότι, δεδομένου ότι η Επιτροπή φέρει την ευθύνη για το γεγονός ότι η προσφεύγουσα δεν μπόρεσε να λάβει γονική άδεια, θα πρέπει να της καταβληθεί αποζημίωση για τα ποσά που έχασε και τα οποία συνδέονται με επιδόματα γονικής αδείας, με την ασφάλιση, με την αρχαιότητα στην υπηρεσία, με συνταξιοδοτικά δικαιώματα, με εκθέσεις εκτιμήσεως και με τις πιθανότητες προαγωγής της· ή, έτι επικουρικότερον, ότι για την περίοδο γονικής αδείας που δεν έλαβε πρέπει να της καταβληθεί αποζημίωση αντιστοιχούσα στην απώλεια επιδομάτων γονικής αδείας, ασφαλίσεως και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων της·

—	να υποχρεώσει την καθής σε αποκατάσταση της υλικής ζημίας της και σε ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που υπέστη εξαιτίας της αποφάσεως της 17ης Νοεμβρίου 2005, που εκτιμώνται σε 4 000 ευρώ και σε 5 000 ευρώ αντιστοίχως·

—	να υποχρεώσει την καθής να καταβάλει 2 500 ευρώ ως αποζημίωση για την αβεβαιότητα στην οποία βρίσκεται η προσφεύγουσα σχετικά με την υπηρεσιακή της κατάσταση και προς ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που υπέστη εξαιτίας της αβεβαιότητας αυτής·

—	να καταβάλει αποζημίωση στην προσφεύγουσα για επτά ημέρες γονικής αδείας·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Στο πλαίσιο της υποθέσεως F-51/05 (1), η προσφέυγουσα-ενάγουσα αμφισβήτησε ήδη το γεγονός ότι η Επιτροπή την έθεσε σε κατάσταση γονικής αδείας για το διάστημα από 1ης Νοεμβρίου 2004 μέχρι 30 Απριλίου 2005. Στην υπό κρίση υπόθεση, προσβάλλει την απόφαση της ΑΔΑ, που εκδόθηκε στο μεταξύ, στις 17 Νοεμβρίου 2005, η οποία καθόρισε την 8η Νοεμβρίου 2004 ως ημερομηνία ενάρξεως της γονικής αδείας της.

Προς στήριξη της προσφυγής της η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η από 17 Νοεμβρίου 2005 απόφαση αντιβαίνει προς τη Συνθήκη, τον Κανονισμό Υπηρεσιακής Καταστάσεως (ΚΥΚ) και προς ορισμένες αρχές του δικαίου. Ειδικότερα, κατά την προσφεύγουσα, η ως άνω απόφαση: i) περιλαμβάνει σφάλματα, όπως για παράδειγμα εσφαλμένη μνεία υποθέσεως του Πρωτοδικείου· ii) είναι αόριστη για πολλούς λόγους, μεταξύ άλλων, επειδή δεν αναφέρεται σε ποια καταγγελία της προσφεύγουσας στηρίζεται η απόφαση, επειδή δεν ορίζει την ημερομηνία της λήξεως της γονικής αδείας και δεν περιέχει περιγραφή των συνεπειών της αποφάσεως αυτής· iii) έχει συνταχθεί σε γλώσσα διαφορετική από τη γλώσσα που χρησιμοποιεί η προσφεύγουσα, κατά παράβαση του άρθρου 21 ΕΚ· iv) δεν παραθέτει καμία έννομη βάση· v) περιέχει αντιφάσεις· vi) δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένη· vii) έχει αναδρομικά αποτελέσματα ενώ δεν υφίσταται πλέον εκκρεμής αίτηση χορηγήσεως γονικής αδείας· viii) δεν λαμβάνει υπόψη το γεγονός ότι οι αρχικές αποφάσεις της ΑΔΑ για το σύνολο της περιόδου ήταν παράνομες· ix) δεν λαμβάνει υπόψη την αίτηση αναβολής της γονικής αδείας.

Επιπλέον, η διατύπωση της προσβαλλομένης αποφάσεως δημιουργεί τη εντύπωση ότι η ύπαρξη συγκεχυμένης καταστάσεως οφείλεται, τουλάχιστον εν μέρει, στην ίδια την προσφεύγουσα, ενώ αυτή ενήργησε με κάθε επιμέλεια και προσκόμισε μεγάλο αριθμό δικαιολογητικών εγγράφων.

(1) ΕΕ C 217 της 3.9.2005 (υπόθεση πρωτοκολληθείσα αρχικά ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων με τον αριθμό T-249/05, η οποία μεταφέρθηκε στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με διάταξη της 15.12.2005).

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/24

Προσφυγή της 3ης Φεβρουαρίου 2006 — Χρήστος Μιχαήλ κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση F-34/06)

(2006/C 154/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Χρήστος Μιχαήλ (Βρυξέλλες, Βέλγιο) [Εκπρόσωπος: Χ. Μεϊδάνης]

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει την έκθεση εξελίξεως σταδιοδρομίας (ΕΕΣ) του προσφεύγοντος για το έτος 2004, όπως αυτή η έκθεση καταρτίστηκε μέσω του συστήματος SYSPER 2, εντός του οποίου είναι αναρτημένη,

—	να ακυρώσει την απόφαση της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής (ΑΔΑ) της 4ης Νοεμβρίου 2005, με την οποία απορρίφθηκαν οι διοικητικές ενστάσεις του προσφεύγοντος,

—	να υποχρεώσει την καθής να ικανοποιήσει την ηθική βλάβη που υπέστη ο προσφεύγων και ανέρχεται σε 120 000 ευρώ.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Ο προσφεύγων, υπάλληλος στον βαθμό Α*12, αμφισβητεί το κύρος της ΕΕΣ που κατήρτισε γι' αυτόν η καθής για το 2004. Προς στήριξη της προσφυγής του, προβάλλει καταρχάς ότι η εν λόγω ΕΕΣ δεν περιέχει ανάλυση και αιτιολογία σχετικά με το χρονικό διάστημα από 1η Μαΐου 2004 έως 31 Δεκεμβρίου 2004 και ότι δεν ελήφθησαν υπόψη οι πρώτοι τέσσερις μήνες του εν λόγω έτους, ούτε καν μέσω της βαθμολογίας που περιέχει η ενδιάμεση έκθεση που αφορούσε το εν λόγω χρονικό διάστημα. Η παράλειψη αυτή συνιστά παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 3, των γενικών εκτελεστικών διατάξεων του άρθρου 43 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως. Ο προσφεύγων προσθέτει ότι, σε κάθε περίπτωση, η ενδιάμεση έκθεση καταρτίστηκε από αναρμόδια αρχή.

Εν συνεχεία, ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι, κατά το δεύτερο ήμισυ του 2004, οι προϊστάμενοί του του ανέθεταν μόνον εργασίες περιστασιακού ή επιβοηθητικού χαρακτήρα, οι οποίες δεν παρουσιάζουν καμία χρησιμότητα για την κατάρτιση ΕΕΣ για υπάλληλο του βαθμού του.

Τέλος, ο προσφεύγων προβάλλει παράβαση του άρθρου 12α του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως σχετικά με την ηθική παρενόχληση.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/25

Προσφυγή-αγωγή της 26ης Απριλίου 2006 — C κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-44/06)

(2006/C 154/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: C (Βρυξέλλες, Βέλγιο) [εκπρόσωποι: S. Orlandi και J.-N- Louis, avocats]

Καθής-εναγομένη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει την από 13 Ιουνίου 2005 απόφαση της Αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής (ΑΔΑ), με την οποία η αρχή αυτή αρνήθηκε να λάβει όλα τα μέτρα εκτελέσεως της αποφάσεως του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 23ης Νοεμβρίου 2004 στην υπόθεση Τ-376/02, Ο κατά Επιτροπής (1)·

—

να ακυρώσει την απόφαση της διευθύντριας της DG ADMIN/C «Κοινωνική πολιτική, προσωπικό Λουξεμβούργου, υγεία, υγιεινή» της 23ης Φεβρουαρίου 2006, περί συνταξιοδοτήσεως του προσφεύγοντος-ενάγοντος και αναδρομικής αναγνωρίσεως σ' αυτόν, από την 1η Φεβρουαρίου 2002, δικαιώματος σε επίδομα αναπηρίας καθοριζόμενο βάσει των διατάξεων του άρθρου 78, εδάφιο 2, του ΚΥΚ·

—	να υποχρεωθεί η καθής-εναγομένη να καταβάλει στον προσφεύγοντα-ενάγοντα ποσό ex aequo et bono ύψους 15 000 ευρώ για παραβίαση της αρχής τηρήσεως εύλογης προθεσμίας·

—	να καταδικάσει την καθής-εναγομένη στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Κατόπιν της εκδόσεως της προαναφερθείσας αποφάσεως Ο κατά Επιτροπής, ο προσφεύγων-ενάγων υπέβαλε ενώπιον της ΑΔΑ αίτηση για τη λήψη των μέτρων εκτελέσεως της εν λόγω αποφάσεως. Μετά την απόρριψη της αιτήσεως αυτής, ο προσφεύγων-ενάγων υπέβαλε διοικητική ένσταση, η οποία απορρίφθηκε εν μέρει με την απόφαση της 11ης Ιανουαρίου 2006. Η ΑΔΑ εξέδωσε, ακολούθως, στις 23 Φεβρουαρίου 2006, νέα απόφαση με την οποία ο προσφεύγων-ενάγων συνταξιοδοτήθηκε και του αναγνωρίσθηκε αναδρομικώς, από την 1η Φεβρουαρίου 2002, δικαίωμα σε επίδομα αναπηρίας καθοριζόμενο βάσει των διατάξεων του άρθρου 78, εδάφιο 2, του ΚΥΚ.

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής, ο προσφεύγων-ενάγων υποστηρίζει, καταρχάς, ότι η τελευταία αυτή απόφαση δεν ισοδυναμεί με πλήρη εκτέλεση της προαναφερθείσας αποφάσεως, στο μέτρο που δεν συνεπάγεται για τον προσφεύγοντα-ενάγοντα επαναφορά στην έννομη κατάσταση στην οποία βρισκόταν πριν την έκδοση της αποφάσεως που ακυρώθηκε από το Πρωτοδικείο.

Επιπλέον, κατά την άποψή του προσφεύγοντος-ενάγοντος, η απόφαση της 23ης Φεβρουαρίου 2006 εκδόθηκε κατά παράβαση του άρθρου 53 του ΚΥΚ, το οποίο ορίζει ότι ένας υπάλληλος για τον οποίο η επιτροπή αναπηρίας κρίνει ότι πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 78 του ΚΥΚ πρέπει να συνταξιοδοτείται αυτοδικαίως την τελευταία ημέρα του μήνα κατά τον οποίο διαπιστώνεται, με απόφαση της ΑΔΑ, η οριστική ανικανότητα του υπαλλήλου να ασκεί τα καθήκοντά του.

Τέλος, ο προσφεύγων-ενάγων επικαλείται παραβίαση της αρχής τηρήσεως εύλογης προθεσμίας, στο μέτρο που η απόφαση της 23ης Φεβρουαρίου εκδόθηκε δεκαπέντε μήνες μετά την έκδοση της προαναφερθείσας αποφάσεως.

(1) Συλλογή Υπ. Υπ. 2004, σ. Ι-Α-349 και ΙΙ-1595.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/25

Προσφυγή της 8ης Μαΐου 2006 — Aimi κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-47/06)

(2006/C 154/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Nicola Aimi (Evere, Βέλγιο) και λοιποί (εκπρόσωποι: A. Coolen, J.-N. Louis και E. Marchal, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα των προσφευγόντων

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Δικαστήριο Δημόσια Διοίκησης:

—

να ακυρώσει τις ατομικές αποφάσεις περί απορρίψεως των αιτήσεων των προσφευγόντων με τις οποίες ζήτησαν την εκ μέρους της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής (ΑΔΑΑ) λήψη μεταβατικών μέτρων για να διασφαλιστούν, στο πλαίσιο της περιόδου των προαγωγών 2005 επ., η ίση μεταχείριση και τα κεκτημένα δικαιώματά τους·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγοντες ισχυρίζονται ότι η καθής, απορρίπτοντας τις αιτήσεις τους με τις οποίες ζήτησαν τη λήψη μεταβατικών μέτρων προκειμένου να ληφθεί υπόψη η ιδιαίτερη κατάστασή τους που προκύπτει από τη δημιουργία πρόσθετων βαθμών, προσέβαλε την προσδοκία τους για εξέλιξη της σταδιοδρομίας τους υπό προϋποθέσεις ίσες με αυτές που ισχύουν για τους συναδέλφους τους της ίδιας κατηγορίας, καθώς και τα κεκτημένα δικαιώματά τους, στον βαθμό που η προοπτική της σταδιοδρομίας τους υπέστη σημαντικές αλλαγές.

Επιπλέον, οι προσφεύγοντες προβάλλουν έλλειψη κατάλληλης αιτιολογίας, καθόσον η καθής δεν απάντησε στους ισχυρισμούς και τα επιχειρήματα που ανέπτυξαν με τις αιτήσεις και τις διοικητικές ενστάσεις τους.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/26

Προσφυγή της 5ης Μαΐου 2006 — Avanzata κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-48/06)

(2006/C 154/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Eric Avanzata (Beggent, France) κ.λπ. [Εκπρόσωποι: S. Orlandi, A. Coolen, J.-N. Louis και E. Marchal, δικηγόροι]

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα των προσφευγόντων

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης:

—	να ακυρώσει τις συμβάσεις εργασίας των προσφευγόντων ως υπαλλήλων επί συμβάσει, καθόσον με αυτές καθορίσθηκαν η κατηγορία, ο βαθμός, το κλιμάκιο και οι αποδοχές τους·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα .

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Οι προσφεύγοντες, οι οποίοι ανέλαβαν υπηρεσία στην Επιτροπή ως υπάλληλοι γραφείου ή εργάτες με σύμβαση διεπόμενη από το δίκαιο του Λουξεμβούργου, αμφισβητούν την κατάταξη και την αμοιβή τους που καθορίσθηκαν από το εν λόγω κοινοτικό όργανο κατά τον διορισμό τους ως επί συμβάσει υπαλλήλων τοποθετούμενων στην Υπηρεσία Υποδομών και Διοικητικής Υποστηρίξεως στο Λουξεμβούργο (OIL).

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγοντες επικαλούνται παράβαση του άρθρου 80 του Καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του Λοιπού Προσωπικού (ΚΕΛΠ), παράβαση του άρθρου 2 του παραρτήματος του ΚΕΛΠ, τον παράνομο χαρακτήρα των Γενικών Εκτελεστικών Διατάξεων (ΓΕΔ) των εν λόγω άρθρων και την προσβολή των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων, της διαφάνειας και της χρηστής διαχειρίσεως.

Οι προσφεύγοντες ισχυρίζονται καταρχάς ότι η καθής εξέδωσε τις ΓΕΔ χωρίς προηγουμένως να ζητήσει τη γνώμη της επιτροπής του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως. Επιπλέον, οι ΓΕΔ δεν περιλαμβάνουν ακριβή περιγραφή των αρμοδιοτήτων για κάθε τύπο καθηκόντων, γεγονός που καθιστά αδύνατο να εξακριβωθεί αν οι προσφεύγοντες διορίσθηκαν σε κατηγορία αντίστοιχη των καθηκόντων που ασκούν και αν ο βαθμός τους καθορίσθηκε σύμφωνα με το άρθρο 80 του ΚΕΛΠ. Επίσης, η καθής δεν απέδειξε ότι πράγματι εξέτασε την πιθανότητα να κατατάξει στους προσφεύγοντες στον αμέσως ανώτερο βαθμό, λαμβάνοντας υπόψη την πραγματική κατάσταση της αγοράς.

Τέλος, οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι βρίσκονται στην ίδια κατάσταση με τους εργαζομένους στους βρεφονηπιακούς σταθμούς των Βρυξελλών, οι οποίοι προσελήφθησαν ως υπάλληλοι επί συμβάσει τοποθετημένοι στην Υπηρεσία Υποδομών και Διοικητικής Υποστηρίξεως στις Βρυξέλλες με εγγύηση διατηρήσεως του ύψους των αποδοχών τους. Η καθής δεν δικαιολόγησε γιατί δεν παρασχέθηκε παρόμοια εγγύηση στους προσφεύγοντες.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/26

Προσφυγή-αγωγή της 9ης Μαΐου2006 — Nijs κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου

(Υπόθεση F-49/06)

(2006/C 154/61)

Γλώσσα διαδικασίας:η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Bart Nijs (Bereldange, Λουξεμβούργο) [Εκπρόσωπος: F. Rollinger, δικηγόρος]

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Ο προσφεύγων-ενάγων (στο εξής: προσφεύγων) ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Αρμόδιας για τους Διορισμούς Αρχής (ΑΔΑ) να μην προαγάγει τον προσφεύγοντα το 2005, καθώς και κάθε άλλη συναφή ή/και επακόλουθη απόφαση,

—	να διατάξει την αποκατάσταση της υλικής ζημίας και της ηθικής βλάβης που υπέστη ο προσφεύγων,

—	να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, ο προσφεύγων προβάλλει τους εξής λόγους:

1.	τις συνέπειες για την περίοδο αξιολόγησης 2004 μιας παραποίησης της εκθέσεως αξιολογήσεώς του όσον αφορά την περίοδο 2003,

2.	την παραβίαση των αρχών της ασφάλειας δικαίου του προσωπικού, της ίσης μεταχειρίσεως των υπαλλήλων και της χρηστής διοικήσεως, κατά την εφαρμογή στον προσφεύγοντα του νέου συστήματος αξιολογήσεως που κατάρτισε το καθού-εναγόμενο,

3.	το γεγονός ότι μια συνάδελφός του κλήθηκε παρανόμως να ασκήσει προσωρινά ανώτερα καθήκοντα,

4.	το γεγονός ότι ένας από τους ιεραρχικώς ανωτέρους του άσκησε τα καθήκοντά του παρανόμως,

5.	την ανεπαρκή ακεραιότητα του ανωτέρω του αυτού,

6.	πολλές περιπτώσεις υπέρβασης εξουσίας και μια παράβαση της Συνθήκης.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/27

Προσφυγή της 3ης Μαΐου2006 — Lebedef-Caponi κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-50/06)

(2006/C 154/62)

Γλώσσα διαδικασίας:η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Maddalena Lebedef-Caponi (Senningerberg, Λουξεμβούργο) [Εκπρόσωποι: G. Bounéou και F. Frabetti, δικηγόροι]

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει τις εκθέσεις εξελίξεως σταδιοδρομίας (ΕΕΣ) της προσφεύγουσας για την περίοδο 1.7.2001-31.12.2002

—	να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους αντλούμενους:

—	ο πρώτος, από την παράβαση του άρθρου 26 του ΚΥΚ,

—	ο δεύτερος, από την παράβαση των γενικών διατάξεων εκτελέσεως του άρθρου 43 του ΚΥΚ,

—	ο τρίτος, από την παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως της αυθαίρετης μεθόδου και της αρχής της απαγορεύσεως της καταχρήσεως εξουσίας, καθώς και από την παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως,

—	ο τέταρτος, από την παραβίαση της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και από την παράβαση του κανόνα «patere legem quam ipse fecisti»,

—	ο πέμπτος, από παράβαση του καθήκοντος αρωγής.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/27

Προσφυγή της 30ής Απριλίου 2006 — Claudia Gualtieri κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-53/06)

(2006/C 154/63)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Claudia Gualtieri (Βρυξέλλες, Βέλγιο) [εκπρόσωποι: P. Gualtieri και M. Gualtieri, δικηγόροι]

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

να ακυρώσει την απόφαση του Γενικού Διευθυντή Προσωπικού και Διοικήσεως της 30ής Ιανουαρίου 2006, με την οποία απορρίφθηκε η υπ' αριθ. R/783/05 ένστασή της που πρωτοκολλήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2005 και είχε ως αντικείμενο την ακύρωση της κοινοποιηθείσας στις 5 Σεπτεμβρίου 2005 αποφάσεως της Γενικής Διευθύνσεως «Διοίκηση», με την οποία απορρίφθηκε η αίτησή της να της αναγνωρισθεί δικαίωμα πλήρους ημερήσιας αποζημιώσεως·

—	να ακυρώσει την κοινοποιηθείσα στις 5 Σεπτεμβρίου 2005 απόφαση·

—	να ακυρώσει όλα τα έγγραφα που κοινοποιούνταν στην προσφεύγουσα σε μηνιαία βάση και τα οποία αφορούσαν τον καθορισμό της εν λόγω ημερήσιας αποζημιώσεως·

—	να υποχρεώσει την καθής να της καταβάλει, από 1ης Ιανουαρίου 2004 έως 31 Δεκεμβρίου 2005, την ημερήσια και τη μηνιαία αποζημίωση που προβλέπει η απόφαση της Επιτροπής για τους αποσπασμένους εμπειρογνώμονες των κρατών μελών (στο εξής: ΑΕΚΜ)·

—

επικουρικώς, να υποχρεώσει την καθής να της καταβάλει τις ως άνω αποζημιώσεις από 2 Φεβρουαρίου 2005, ήτοι από την ημερομηνία του εν τοις πράγμασι χωρισμού της προσφεύγουσας και του συζύγου της και της παύσεως της συμβιώσεώς τους ή, όλως επικουρικώς, από 4 Ιουλίου 2005, ημερομηνία καταθέσεως στο αρμόδιο δικαστήριο των Βρυξελλών της αγωγής διαζυγίου, και έως τις 31 Δεκεμβρίου 2005·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα, εμπειρογνώμων κράτους μέλους αποσπασμένη στην Επιτροπή, υποστηρίζει ότι η μείωση του ύψους της ημερήσιας αποζημιώσεώς της στο 25 % του ποσού που προβλέπεται από τις διατάξεις περί ΑΕΚΜ και η μη καταβολή της μηνιαίας αποζημιώσεως που προβλέπεται από τις ίδιες διατάξεις είναι παράνομες.

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει, καταρχάς, ότι στις πράξεις που προηγήθηκαν της εκ μέρους της αναλήψεως καθηκόντων αναφερόταν ρητώς ότι οι εν λόγω αποζημιώσεις, οι οποίες έχουν τον χαρακτήρα αμοιβής, θα καταβάλλονταν πλήρως, παρά το γεγονός ότι η ίδια είχε δηλώσει ότι ήταν σύζυγος υπαλλήλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης που κατοικούσε στις Βρυξέλλες. Η προσφεύγουσα προσθέτει ότι η εργασιακή σχέση, οι όροι της οποίας έλαβαν την τελική τους μορφή στις 7 Ιανουαρίου 2004, βασίσθηκε σε αυτά τα στοιχεία και ότι οι οικονομικοί όροι δεν μπορούσαν να τροποποιηθούν μονομερώς.

Η προσφεύγουσα βάλλει επίσης κατά του παράνομου, κατά το άρθρο 241 ΕΚ, χαρακτήρα του άρθρου 20, παράγραφος 3, της αποφάσεως περί ΑΕΚΜ. Κατά την προσφεύγουσα, η διάταξη αυτή, αφενός, εισάγει διάκριση εις βάρος των μελών νόμιμης οικογένειας και υπέρ των ατόμων που επιλέγουν το καθεστώς ελεύθερης συμβιώσεως. Αφετέρου, οδηγεί σε διακριτική μεταχείριση, καθόσον δεν επιτρέπει στην προσφεύγουσα να λάβει τις πρόσθετες αμοιβές επί ίσοις όροις με τους λοιπούς ΑΕΚΜ, έγγαμους ή μη. Όπως υποστηρίζει η προσφεύγουσα, η εν λόγω διάταξη αντιβαίνει στο άρθρο 14 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως των δικαιωμάτων του ανθρώπου, στα άρθρα 2, 3, 13 και 141 ΕΚ, καθώς και στην οδηγία 2000/43/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 2000, περί εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης προσώπων ασχέτως [της] φυλετικής ή εθνοτικής τους καταγωγής (1).

(1) ΕΕ L 180 της 19.7.2000, σ. 22.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/28

Προσφυγή της 10ης Μαΐου 2006 — Davis κ.λπ. κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση F-54/06)

(2006/C 154/64)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: John Davis (Bolton, Ηνωμένο Βασίλειο), Svend Mikkelsen (Sabro, Δανία), Dorrit Pedersen (Κοπεγχάγη, Δανία) και Margareta Strandberg (Axminster, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: S. Orlandi, A. Coolen, J.-N. Louis και E. Marchal, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως

Αιτήματα των προσφευγόντων

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοικήσεως:

—

να ακυρώσει τις αποφάσεις του Συμβουλίου με τις οποίες καθορίστηκαν τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των προσφευγόντων, κατά το μέρος που στο κομμάτι των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων τους που αποκτήθηκε μετά τις 30 Απριλίου 2004 δεν εφαρμόστηκε διορθωτικός συντελεστής και ο διορθωτικός συντελεστής που εφαρμόστηκε στο κομμάτι των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων τους που αποκτήθηκε πριν από τις 30 Απριλίου 2004 είναι διαφορετικός εκείνου που εφαρμόζεται στις αποδοχές των υπαλλήλων που βρίσκονται εν ενεργεία στο Ηνωμένο Βασίλειο ή στη Δανία·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Οι προσφεύγοντες, όλοι πρώην υπάλληλοι των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων οι οποίοι κατοικούν στο Ηνωμένο Βασίλειο ή στη Δανία, συνταξιοδοτήθηκαν μετά την έναρξη της ισχύος του νέου Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (στο εξής: ΚΥΚ).

Προς στήριξη της προσφυγής τους, προβάλλουν έλλειψη νομιμότητας του άρθρου 82 του ΚΥΚ, των άρθρων 1, παράγραφος 3, και 3, παράγραφος 5, του παραρτήματος XI του ΚΥΚ καθώς και του άρθρου 20 του παραρτήματος XIII του ΚΥΚ, όπως τέθηκαν σε ισχύ την 1η Μαΐου 2004.

Προβάλλουν επίσης παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των δυσμενών διακρίσεων, καθόσον, με την εφαρμογή των πιο πάνω διατάξεων, για τους υπαλλήλους που συνταξιοδοτούνται μετά την 1η Μαΐου 2004 δεν υπάρχει εγγύηση της ίδιας αγοραστικής δυνάμεως όποιος και να είναι ο τόπος κατοικίας τους. Ομοίως, με τον ίδιο μισθό, δεν έχουν την ίδια αγοραστική δύναμη με τους εν ενεργεία συναδέλφους τους, καθόσον στη σύνταξή τους εφαρμόζεται διορθωτικός συντελεστής που υπολογίζεται σε σχέση με τη χώρα ενώ στις αποδοχές των εν ενεργεία συναδέλφων τους εφαρμόζεται διορθωτικός συντελεστής που υπολογίζεται σε σχέση με την πρωτεύουσα.

Οι προσφεύγοντες προβάλλουν επιπλέον προσβολή κεκτημένων δικαιωμάτων και παραβίαση της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθόσον μπορούσαν να προσδοκούν ότι τα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα θα υπολογιστούν σύμφωνα με τους κανόνες που ίσχυαν κατά τον χρόνο ενάρξεως της υπηρεσίας τους και σχεδόν καθ' όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας τους.

Τέλος, προβάλλουν παραβίαση της αρχής της ελεύθερης κυκλοφορίας και εγκαταστάσεως των εργαζομένων, καθόσον η κατάργηση του διορθωτικού συντελεστή ο οποίος εφαρμοζόταν σε ολόκληρο το ποσό της συντάξεώς τους δεν τους εξασφαλίζει πλέον την ελευθερία καθορισμού του κέντρου των ενδιαφερόντων τους μια και υπάρχει ο κίνδυνος να τιμωρηθούν με μείωση της αγοραστικής τους δυνάμεως σε σχέση με εκείνη των συναδέλφων που κατοικούν σε τόπους όπου το κόστος ζωής είναι λιγότερο υψηλό.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/28

Προσφυγή της 2ας Μαΐου2006 — de Albuquerque κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-55/06)

(2006/C 154/65)

Γλώσσα διαδικασίας:η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύων: Augusto de Albuquerque (Βρυξέλλες, Βέλγιο) [Εκπρόσωπος: C. Mourato, δικηγόρος]

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του προσφεύγοντος

—	Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

ακύρωση της αποφάσεως της 23ης Σεπτεμβρίου 2005 του γενικού διευθυντή της ΓΔ INFSO να προβεί στη μετάθεση, προς το συμφέρον της υπηρεσίας, του προσφεύγοντος ως επικεφαλής της μονάδας INFSO.G2 «Ολοκληρωμένα μικροσυστήματα και νανοσυστήματα»· να ακυρώσει τη σιωπηρή απόφαση της 2ας Φεβρουαρίου 2006, της Αρμόδιας για τους Διορισμούς Αρχής (ΑΔΑ) με την οποία δόθηκε αρνητική απάντηση στη διοικητική ένσταση του προσφεύγοντος R7764/05·

—	καταδίκη της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Ο προσφεύγων, υπάλληλος της Επιτροπής μετατεθείς προς το συμφέρον της υπηρεσίας στη θέση του επικεφαλής της μονάδας INFSO.G.2 «Ολοκληρωμένα μικροσυστήματα και νανοσυστήματα», ισχυρίζεται ότι αυτή η μετάθεση είναι αντίθετη προς το συμφέρον της υπηρεσίας. Προβάλλει παράβαση του άρθρου 7 του ΚΥΚ καθώς και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως της εννοίας του συμφέροντος της υπηρεσίας, κατάχρηση εξουσίας καθώς και παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως.

1.7.2006

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 154/29

Προσφυγή/αγωγή τoυ Olivier Chassagne κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που ασκήθηκε στις 9 Μαΐου 2006

(Υπόθεση F-56/06)

(2006/C 154/66)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων/ενάγων: Olivier Chassagne (Bρυξέλλες, Bέλγιο) [εκπρόσωποι: S. Rodrigues, Y. Minatchy και A. Jaume, δικηγόροι]

Καθής/εναγόμενη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του προσφεύγοντος/ενάγοντος

Ο προσφεύγων/ενάγων (στο εξής: προσφεύγων) ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	Να ακυρώσει την έκθεση για την εξέλιξη της σταδιοδρομίας του προσφεύγοντος για το έτος 2004·

—	Να ακυρώσει την απόφαση περί διανομής μονάδων προτεραιότητας της γενικής διευθύνσεως κατά τις προαγωγές του 2005·

—	Να ακυρώσει τις αποφάσεις της Αρμόδιας για τους Διορισμούς Αρχής (ΑΔΑ) της 30ής Ιανουαρίου 2006 και της 14ης Μαρτίου 2006 περί απορρίψεως των διοικητικών ενστάσεων που υπέβαλε ο προσφεύγων κατά των προαναφερθεισών πράξεων·

—	Να χορηγήσει στον προσφεύγοντα ένα συμβολικό ευρώ για την αποκατάσταση της επαγγελματικής ζημίας και ένα συμβολικό ευρώ για την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης, που απορρέουν από την έκδοση των προσβαλλομένων πράξεων·

—	Να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής/αγωγής του, ο προσφεύγων προβάλλει κατ' αρχάς το μη σύννομο των γενικών εκτελεστικών διατάξεων των άρθρων 43 και 45 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως (ΚΥΚ).

Στη συνέχεια, ο προσφεύγων επικαλείται την προσβολή πολλών ουσιωδών τύπων, όπως τα δικαιώματα άμυνας, η υποχρέωση αιτιολογήσεως και η τήρηση των δικονομικών κανόνων.

Περαιτέρω, ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι η διοίκηση υπέπεσε σε πολλά πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως, μεταξύ άλλων, στο πλαίσιο της συγκριτικής εξετάσεως των προσόντων και της κατανομής των μονάδων προτεραιότητας.

Τέλος, σύμφωνα με τον προσφεύγοντα, η καθής παρέβη την αρχή της χρηστής διοικήσεως.

		ISSN 1725-2415
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 154

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	49ό έτος 1 Ιουλίου 2006

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	I Ανακοινώσεις
	Δικαστήριο
	ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
2006/C 154/1	Υπόθεση C–82/04 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 19ης Ιανουαρίου 2006 — Audi AG κατά ΓΕΕΑ (Αίτηση αναιρέσεως — Κοινοτικό σήμα — Λεκτικό σημείο TDI — Άρνηση καταχωρίσεως — Αναίρεση που κατέστη άνευ αντικειμένου — Κατάργηση της δίκης)	1

2006/C 154/2	Υπόθεση C-111/04 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 16ης Φεβρουαρίου 2006 — Adriatica di Navigazione SpA κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ([Αναίρεση — Άρθρο 85, παράγραφος 1, της Συνθήκης ΕΚ (νυν άρθρο 81, παράγραφος 1, ΕΚ) — Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Συμφωνία μεταξύ επιχειρήσεων — Απόδειξη της συμμετοχής επιχειρήσεως σε σύμπραξη])	1

2006/C 154/3	Υπόθεση C-367/04 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 21ης Φεβρουαρίου 2006 — Deutsche Post AG, DHL Express (Italy) Srl, πρώην DHL International Srl κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, Ιταλικής Δημοκρατίας, Poste Italiane SpA (Αναίρεση — Ενισχύσεις χορηγούμενες από τις ιταλικές αρχές υπέρ της Poste Italiane)	2

2006/C 154/4	Υπόθεση C-26/05: Διάταξη του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 16ης Φεβρουαρίου 2006 (αίτηση του Landesgericht Korneuburg για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Plato Plastik Robert Frank GmbH κατά Caropack Handelsgesellschaft mbH (Άρθρο 104, παράγραφος 3, δεύτερο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας — Οδηγία 94/62/ΕΚ — Συσκευασίες και απορρίμματα συσκευασίας — Έννοια του παραγωγού συσκευασιών και του παραγωγού υλικών συσκευασίας — Παραγωγός που παράγει πλαστικές σακούλες με χειρολαβή)	2

2006/C 154/5	Υπόθεση C-162/05 P: Διάταξη του Δικαστηρίου της 12ης Ιανουαρίου 2006 — Entorn, Societat Limitada Enginyeria i Serveis κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (Αναίρεση — ΕΓΤΠΕ — Χρηματοοικονομική συμμετοχή σε σχέδιο επιδείξεως σχετικά με την καθιέρωση νέων τεχνικών καλλιέργειας στην παραγωγή σουμακίου — Κατάργηση της χρηματοδοτικής συνδρομής του Ταμείου)	3

2006/C 154/6	Υπόθεση C-171/05 P: Διάταξη του Δικαστηρίου της 23ης Φεβρουαρίου 2006 — Laurent Piau κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, Διεθνούς Ομοσπονδίας Ποδοσφαιρικών Ενώσεων (FIFA) (Αναίρεση — Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών — Ανταγωνισμός — Κανονισμός που διέπει τη δραστηριότητα των μάνατζερ παικτών — Αναίρεση εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη)	3

2006/C 154/7	Υπόθεση C-261/05: Διάταξη του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 9ης Φεβρουαρίου 2006 (αίτηση του Komárom-Esztergom Megyei Bíróság για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Lakép Kft., Pár-Bau Kft., Rottelma Kft. κατά Komáron-Esztergom Megyei Közigazgatási Hivatal (Άρθρο 104, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας — Προσχώρηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση — Έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ — Διαχρονική εφαρμογή — Άρθρο 33 — Τοπικός φόρος επιβαλλόμενος στις οικονομικές συναλλαγές — Αναρμοδιότητα του Δικαστηρίου)	4

2006/C 154/8	Υπόθεση C-322/05 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 9ης Φεβρουαρίου 2006 — Ιπποκράτης Βουνάκης κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (Αίτηση αναιρέσεως — Υπάλληλοι — Προαγωγή — Άρθρο 90, παράγραφος 2, του ΚΥΚ — Ένσταση — Προθεσμίες — Αίτηση αναιρέσεως προδήλως αβάσιμη)	4

2006/C 154/9	Υπόθεση C-45/06: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Finanzgericht des Landes Brandenburg στις 30 Ιανουαρίου 2006 — Campina GmbH & Co., πρώην TUFFI Campina emzett GmbH κατά Hauptzollamt Frankfurt (Oder)	4

2006/C 154/0	Υπόθεση C-148/06: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (πέμπτο τμήμα) στις 20 Μαρτίου 2006 — Santorso S.C.A.R.L. κατά Comune di Torino	5

2006/C 154/1	Υπόθεση C-158/06: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το College van Beroep voor het bedrijfsleven στις 23 Μαρτίου 2006 — Stichting ROM-projecten κατά Staatssecretaris van Economische Zaken	5

2006/C 154/2	Υπόθεση C-163/06 P: Αναίρεση που άσκησε στις 27 Μαρτίου 2006 η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο στις 9 Ιανουαρίου 2006 στην υπόθεση T-177/05, Φινλανδική Δημοκρατία κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων	6

2006/C 154/3	Υπόθεση C-164/06: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε η Commissione tributaria provinciale di Roma στις 27 Μαρτίου 2006 — Nissan Italia Srl κατά Agenzia Entrate Ufficio Roma 3	6

2006/C 154/4	Υπόθεση C-165/06: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε η Commissione tributaria provinciale di Roma στις 27 Μαρτίου 2006 — Leasys SpA κατά Agenzia Entrate Ufficio Roma 7	7

2006/C 154/5	Υπόθεση C-166/06: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale civile di Bolzano στις 28 Μαρτίου 2006 — Eurodomus srl κατά Comune di Bolzano	7

2006/C 154/6	Υπόθεση C-174/06: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Corte suprema di cassazione στις 3 Απριλίου 2006 — Ministero delle Finanze κατά CO.GE.P. srl	7

2006/C 154/7	Υπόθεση C-175/06: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale civile di Genova στις 24 Μαρτίου 2006 — Alessandro Tedesco κατά Tomasoni Fittings Srl, RWO Marine Equipment Ltd	8

2006/C 154/8	Υπόθεση C-181/06: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Administrativo e Fiscal do Porto στις 7 Απριλίου 2006 — Deutsche Lufthansa AG κατά Ana — Aeroportos de Portugal SA	8

2006/C 154/9	Υπόθεση C-184/06: Προσφυγή της 18ης Απριλίου 2006 — Βασίλειο της Ισπανίας κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως	9

2006/C 154/0	Υπόθεση C-185/06: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Court of Appeal (Civil Division) (England and Wales) στις 14/04/2006 — The Queen on the application of British Telecommunications plc κατά Commissioners for HM Revenue and Customs	9

2006/C 154/1	Υπόθεση C-186/06: Προσφυγή της 18ης Απριλίου 2006 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Βασιλείου της Ισπανίας	10

2006/C 154/2	Υπόθεση C-187/06: Προσφυγή της 12ης Απριλίου 2006 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Βασιλείου του Βελγίου	10

2006/C 154/3	Υπόθεση C-190/06: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Cour d'appel de Bruxelles (Γερμανία) στις 21 Απριλίού 2006 — Belgacom Mobile SA κατά Institut Belge des services postaux et des télécommunications	10

2006/C 154/4	Υπόθεση C-192/06: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Bundesverwaltungsgericht στις 21 Απριλίου 2006 — Matthias Kruck κατά Landkreis Potsdam-Mittelmark	12

2006/C 154/5	Υπόθεση C-199/06: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Conseil d'État (Γαλλία) στις 2 Μαΐου 2006 — Centre d'exportation du livre français (CELF), Ministre de la culture et de la communication κατά Société internationale de diffusion et d'édition	12

2006/C 154/6	Υπόθεση C-204/04: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 22ας Μαρτίου 2006 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας	12

2006/C 154/7	Υποθέσεις C-241/04 και C-242/04: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 11ης Ιανουαρίου 2006 (αιτήσεις του Tribunale Amministrativo Regionale della Liguria για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Acquedotto De Ferrari Galliera SpA κατά Provincia di Genova κ.λπ. (C-241/04) και Acquedotto Nicolay SpA κατά Provincia di Genova κ.λπ. (C-242/04)	12

2006/C 154/8	Υπόθεση C-388/04: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 7ης Φεβρουαρίου 2006 (αίτηση του High Court — Queen's Bench Division — Administrative Court για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — South Western Fish Producers's Organisation Ltd κ.λπ. κατά Secretary of State for Environment, Food and Rural Affairs	13

2006/C 154/9	Υπόθεση C-390/04: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 12ης Ιανουαρίου 2006 (αίτηση του Regeringsrätten για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — GöteborgsOperan AB κατά Skatteverket	13

2006/C 154/0	Υπόθεση C-477/04: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 12ης Ιανουαρίου 2006 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ιταλικής Δημοκρατίας	13

2006/C 154/1	Υπόθεση C-488/04: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 23ης Μαρτίου 2006 (αίτηση του Cour de cassation για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Galeries de Lisieux SA κατά Organic Recouvrement	13

2006/C 154/2	Υπόθεση C-92/05: Διάταξη του προέδρου του πέμπτου τμήματος του Δικαστηρίου της 26ης Ιανουαρίου 2006 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Γαλλικής Δημοκρατίας	13

2006/C 154/3	Υπόθεση C-182/05: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 11ης Ιανουαρίου 2006 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ελληνικής Δημοκρατίας	13

2006/C 154/4	Υπόθεση C-197/05: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 7ης Φεβρουαρίου 2006 — Energy Technologies ET SA κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Aparellaje eléctrico, SL	14

2006/C 154/5	Υπόθεση C-218/05: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 15ης Φεβρουαρίου 2006 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ιταλικής Δημοκρατίας	14

2006/C 154/6	Υπόθεση C-247/05: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 7ης Φεβρουαρίου 2006 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Βασιλείου των Κάτω Χωρών	14

2006/C 154/7	Υπόθεση C-267/05: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 7ης Φεβρουαρίου 2006 (αίτηση του High Court — Chancery Division για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Oakley Inc κατά Animal Ltd κ.λπ.	14

2006/C 154/8	Υπόθεση C-323/05: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 7ης Μαρτίου 2006 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας	14

2006/C 154/9	Υπόθεση C-413/05: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 16ης Φεβρουαρίου 2006 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ιταλικής Δημοκρατίας	14

	ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ
2006/C 154/0	Υπόθεση T-328/03: Απόφαση του Πρωτοδικείου της 2ας Μαΐου 2006 — O2 (Germany) κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Κοινοποιηθείσα συμφωνία — Τρίτη γενιά κινητών τηλεπικοινωνιών — Αρνητική πιστοποίηση — Ατομική απαλλαγή — Ανάλυση της καταστάσεως ελλείψει συμφωνίας — Συνέπειες της συμφωνίας επί του ανταγωνισμού)	15

2006/C 154/1	Υπόθεση T-393/04: Απόφαση του Πρωτοδικείου της 3ης Μαΐου 2006 — Klaas κατά Κοινοβουλίου (Υπάλληλοι — Προαγωγή — Άρθρο 45 του ΚΥΚ — Μεταφορά μορίων προαγωγής προς τον νέο βαθμό κατόπιν της προαγωγής — Μεταβατικά μέτρα — Αρχή της ίσης μεταχειρίσεως)	15

2006/C 154/2	Υπόθεση T-439/04: Απόφαση του Πρωτοδικείου της 3ης Μαΐου 2006 — Eurohypo κατά ΓΕΕΑ (Κοινοτικό σήμα — Λεκτικό σήμα EUROHYPO — Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 — Αυτεπάγγελτη εξέταση των πραγματικών περιστατικών — Άρθρο 74, παράγραφος 1, του κανονισμού 40/94 — Παραδεκτό πραγματικών στοιχείων που υποβάλλονται για πρώτη φορά ενώπιον του Πρωτοδικείου)	16

2006/C 154/3	Υπόθεση T-310/03: Διάταξη του Πρωτοδικείου της 25ης Απριλίου 2006 — Kreuzer Medien κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου (Προσφυγή ακυρώσεως — Οδηγία 2003/33/ΕΚ — Φυσικά ή νομικά πρόσωπα — Ενεργητική νομιμοποίηση — Απαράδεκτη προσφυγή)	16

2006/C 154/4	Υπόθεση T-451/04: Διάταξη του Πρωτοδικείου της 28ης Μαρτίου 2006 — Mediocurso κατά Επιτροπής (Προσφυγή λόγω παραλείψεως — Εκτέλεση αποφάσεως του Δικαστηρίου — Λήψη εκτελεστικών μέτρων κατά τη διάρκεια της δίκης — Κατάργηση της δίκης)	17

2006/C 154/5	Υπόθεση T-455/05 R: Διάταξη του Προέδρου του Πρωτοδικείου της 25ης Απριλίου 2006 — Componenta κατά Επιτροπής (Ασφαλιστικά μέτρα — Αίτηση αναστολής εκτελέσεως — Κρατικές ενισχύσεις — Επείγον)	17

2006/C 154/6	Υπόθεση T-116/06: Προσφυγή της 13ης Απριλίου 2006 — Oakley κατά ΓΕΕΑ	17

2006/C 154/7	Υπόθεση T-119/06: Προσφυγή της 19ης Απριλίου 2006 — Usha Martin Ltd (Καλκούτα, Ινδία) κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων	18

2006/C 154/8	Υπόθεση T-121/06: Προσφυγή της British Nuclear Group Sellafield κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που ασκήθηκε στις 25 Απριλίου 2006	19

2006/C 154/9	Υπόθεση T-122/06: Αγωγή της 28ης Απριλίου 2006 — Helkon Media κατά Επιτροπής	20

2006/C 154/0	Υπόθεση T-127/06: Προσφυγή της 28ης Απριλίου 2006 — Kapman κατά ΓΕΕΑ (αναπαράσταση λεπίδας πριονιού σε μπλε χρώμα)	20

2006/C 154/1	Υπόθεση T-128/06: Προσφυγή της 28ης Απριλίου 2006 — Japan Tobacco κατά ΓΕΕΑ — Torrefacção Camelo (παραστατικό σήμα CAMELO)	21

2006/C 154/2	Υπόθεση T-133/06: Προσφυγή της 12ης Μαΐου 2006 — International Music και TTV 2000 κατά ΓΕΕΑ — Past Perfect (PAST PERFECT)	21

2006/C 154/3	Υπόθεση T-377/03: Διάταξη του Πρωτοδικείου της 27ης Απριλίου 2006 — ATI Technologies κατά ΓΕΕΑ — Asociasión de Técnicos de Informatica (ATI)	22

	ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
2006/C 154/4	Υπόθεση F-55/05: Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοικήσεως (πρώτο τμήμα) της 16ης Μαΐου 2006 — Voigt κατά Επιτροπής (Υπάλληλοι — Επαγγελματική ασθένεια — Έλλειψη βλαπτικής πράξεως — Πρόωρη αγωγή — Προδήλως απαράδεκτο)	23

2006/C 154/5	Υπόθεση F-120/05: Προσφυγή ασκηθείσα στις 19 Δεκεμβρίου 2005 — Κυριαζής κατά Επιτροπής	23

2006/C 154/6	Υπόθεση F-18/06: Προσφυγή-αγωγή της 13ης Φεβρουαρίου 2006 — Duyster κατά Επιτροπής	23

2006/C 154/7	Υπόθεση F-34/06: Προσφυγή της 3ης Φεβρουαρίου 2006 — Χρήστος Μιχαήλ κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων	24

2006/C 154/8	Υπόθεση F-44/06: Προσφυγή-αγωγή της 26ης Απριλίου 2006 — C κατά Επιτροπής	25

2006/C 154/9	Υπόθεση F-47/06: Προσφυγή της 8ης Μαΐου 2006 — Aimi κ.λπ. κατά Επιτροπής	25

2006/C 154/0	Υπόθεση F-48/06: Προσφυγή της 5ης Μαΐου 2006 — Avanzata κ.λπ. κατά Επιτροπής	26

2006/C 154/1	Υπόθεση F-49/06: Προσφυγή-αγωγή της 9ης Μαΐου2006 — Nijs κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου	26

2006/C 154/2	Υπόθεση F-50/06: Προσφυγή της 3ης Μαΐου2006 — Lebedef-Caponi κατά Επιτροπής	27

2006/C 154/3	Υπόθεση F-53/06: Προσφυγή της 30ής Απριλίου 2006 — Claudia Gualtieri κατά Επιτροπής	27

2006/C 154/4	Υπόθεση F-54/06: Προσφυγή της 10ης Μαΐου 2006 — Davis κ.λπ. κατά Συμβουλίου	28

2006/C 154/5	Υπόθεση F-55/06: Προσφυγή της 2ας Μαΐου2006 — de Albuquerque κατά Επιτροπής	28

2006/C 154/6	Υπόθεση F-56/06: Προσφυγή/αγωγή τoυ Olivier Chassagne κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που ασκήθηκε στις 9 Μαΐου 2006	29

2006/C 154/7	Υπόθεση F-110/05: Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης 18ης Μαΐου 2006 — Eerola κατά Επιτροπής	29

	III Πληροφορίες
2006/C 154/8	Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςΕΕ C 143 της 17.6.2006	30