Επίσημη Εφημερίδα C 235/21 Ι

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ, ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/2

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Finanzgericht Berlin-Brandenburg (Γερμανία) στις 26 Μαρτίου 2014 — TMK Europe GmbH κατά Hauptzollamt Frankfurt (Oder)

(Υπόθεση C-143/14)

2014/C 235/02

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Berlin-Brandenburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: TMK Europe GmbH

Καθού: Hauptzollamt Frankfurt (Oder)

Προδικαστικό ερώτημα

Είναι ο κανονισμός (ΕΚ) 2320/97 (1) του Συμβουλίου, της 17ης Νοεμβρίου 1997, για την επιβολή οριστικών δασμών αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων σωλήνων χωρίς συγκόλληση από σίδηρο ή μη κραματοποιημένο χάλυβα, καταγωγής Ουγγαρίας, Πολωνίας, Ρωσίας, Τσεχικής Δημοκρατίας, Ρουμανίας και Σλοβακικής Δημοκρατίας, για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 1189/93 και για την [περάτωση] της διαδικασίας όσον αφορά τις εισαγωγές καταγωγής Δημοκρατίας της Κροατίας (ΕΕ 1997, L 322, σ. 1) ανίσχυρος, καθόσον η Επιτροπή δεν εκτίμησε δεόντως τις προϋποθέσεις περί διαπιστώσεως ζημίας που απορρέουν από το άρθρο 3, παράγραφος 7, του κανονισμού (ΕΚ) 384/96 (2) του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1995, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΕ 1996, L 56/1, σ. 1), δεχόμενη ότι υφίσταται τέτοια (ζημία), χωρίς να λάβει υπόψη συναφώς ότι, κατόπιν μη δημοσιευθείσας αποφάσεως της 25ης Νοεμβρίου 1994 (υπόθεση IV/35.304), η οποία εκδόθηκε βάσει, ιδίως, του άρθρου 14, παράγραφος 3, του κανονισμού 17 του Συμβουλίου, της 6ης Φεβρουαρίου 1962, πρώτου κανονισμού εφαρμογής των άρθρων 81 ΕΚ και 82 ΕΚ (ΕΕ ειδ. έκδ. 08/001, σ. 25), η Επιτροπή διενήργησε έρευνα σχετικά με το ενδεχόμενο υπάρξεως αντίθετων προς τον ανταγωνισμό πρακτικών όσον αφορά τους σωλήνες από ανθρακοχάλυβα, οι οποίες θα μπορούσαν να συνιστούν παράβαση του άρθρου 53 της Συμφωνίας σχετικά με τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, της 2ας Μαΐου 1992 (ΕΕ 1994, L 1, σ. 3) και του άρθρου 81 ΕΚ;

(1) ΕΕ L 322, σ. 1.

(2) ΕΕ L 56, σ. 1.

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/2

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesverwaltungsgericht (Γερμανία) στις 31 Μαρτίου 2014 — Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας κατά Nordzucker AG

(Υπόθεση C-148/14)

2014/C 235/03

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesverwaltungsgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα, εφεσίβλητη και αναιρεσίβλητη: Nordzucker AG

Καθής, εκκαλούσα και αναιρεσείουσα: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας Καθής, εκκαλούσα και αναιρεσείουσα

Έτερος μετέχων στη διαδικασία: Der Vertreter des Bundesinteresses beim Bundesverwaltungsgericht

Προδικαστικό ερώτημα

Πρέπει το άρθρο 16, παράγραφοι 3 και 4, της οδηγίας 2003/87/ΕΚ (1) να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι φορέας εκμεταλλεύσεως υποχρεούται να καταβάλει πρόστιμο για υπέρβαση εκπομπών ακόμη και όταν έχει παραδώσει έως τις 30 Απριλίου ορισμένου έτους δικαιώματα ίσα με τις συνολικές εκπομπές που έχει δηλώσει στην έκθεση για τις εκπομπές από την εγκατάσταση κατά το προηγούμενο έτος, η οποία κρίθηκε ικανοποιητική από τον ελεγκτή, αλλά μετά τις 30 Απριλίου η αρμόδια Αρχή διαπιστώνει ότι στην εξακριβωμένη έκθεση περί εκπομπών είχαν δηλωθεί εσφαλμένως μειωμένες εκπομπές, η έκθεση διορθώνεται και ο φορέας της εκμεταλλεύσεως παραδίδει τα επιπλέον δικαιώματα εντός της νέας προθεσμίας;

(1) Οδηγία 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με τη θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας και την τροποποίηση της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 275, σ. 32).

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/3

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) στις 10 Απριλίου 2014 — Ralph Prankl

(Υπόθεση C-175/14)

2014/C 235/04

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Ralph Prankl

Καθού: Bundesfinanzgericht

Προδικαστικό ερώτημα

Πρέπει να ερμηνευθούν τα άρθρα 7, παράγραφοι 1 και 2, και 9, παράγραφος 1, της οδηγίας 92/12/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 1992, σχετικά με το γενικό καθεστώς, την κατοχή, την κυκλοφορία και τους ελέγχους των προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικούς φόρους καταναλώσεως (1), όπως ισχύει μετά την τροποποίησή της από την οδηγία 92/108/ΕΟΚ (2) του Συμβουλίου, της 14ης Δεκεμβρίου 1992 (ΕΕ L 390), υπό την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνικές κανονιστικές ρυθμίσεις κατά τις οποίες ειδικός φόρος καταναλώσεως (φόρος καπνού) επί προϊόντων υποκείμενων σε ειδικό φόρο καταναλώσεως (τσιγάρα) που είχαν τεθεί σε ανάλωση σε (αρχικό) κράτος μέλος και μεταφέρθηκαν σε χερσαίο έδαφος χωρίς την κάλυψη συνοδευτικού εγγράφου κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 4, της εν λόγω οδηγίας, μέσω ενός ή περισσότερων κρατών μελών (κράτη μέλη διελεύσεως) προς άλλο κράτος μέλος (κράτος μέλος προορισμού), με σκοπό να πωληθούν στο κράτος μέλος προορισμού, εισπράττεται επίσης στο κράτος μέλος διελεύσεως;

(1) EE L 76, σ. 1.

(2) Οδηγία 92/108/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Δεκεμβρίου 1992, για την τροποποίηση της οδηγίας 92/12/ΕΟΚ σχετικά με το γενικό καθεστώς, την κατοχή, την κυκλοφορία και τους ελέγχους των προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης και για την τροποποίηση της οδηγίας 92/81/ΕΟΚ (ΕΕ L 390, σ. 124).

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/4

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Raad van State van België (Βέλγιο) στις 10 Απριλίου 2014 — Joris Van Hauthem και Ann Frans κατά Vlaamse Gemeenschap

(Υπόθεση C-176/14)

2014/C 235/05

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Raad van State van België

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούντες: Joris Van Hauthem και Ann Frans

Καθής: Vlaamse Gemeenschap

Προδικαστικά ερωτήματα

Μήπως το άρθρο 10 του παραρτήματος Ι της Συμφωνίας μεταξύ, αφενός, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της και, αφετέρου, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας για την ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων, σε συνδυασμό με τα παραρτήματα Ι, ΙΙ και ΙΙΙ, με τα πρωτόκολλα και με την τελική πράξη της, η οποία υπεγράφη στο Λουξεμβούργο στις 21 Ιουνίου 1999 (1), πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι έχει ως σκοπό να αποκλείσει τις ίδιες θέσεις εργασίας όπως το άρθρο 45, παράγραφος 4, ΣΛΕΕ και το άρθρο 28, παράγραφος 4, της Συμφωνίας ΕΟΧ;

Πρέπει το άρθρο 14 της οδηγίας 2003/109/ΕΚ (2) του Συμβουλίου σχετικά με το καθεστώς υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι είναι επί μακρόν διαμένοντες να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, ελλείψει ρητού αποκλεισμού από την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας βάσει του άρθρου 14, παράγραφος 3, ένας επί μακρόν διαμένων σε άλλο κράτος μέλος αποκτά απεριόριστη πρόσβαση στη βελγική αγορά εργασίας, περιλαμβανομένων των θέσεων εργασίας οι οποίες βάσει του άρθρου 11, παράγραφος 1, στοιχείο α', ή του άρθρου 11, παράγραφος 3, στοιχείο α', της οδηγίας 2003/109/ΕΚ δύνανται να μη παρασχεθούν σε επί μακρόν διαμένοντες στο Βέλγιο ή εκείνων των θέσεων εργασίας από τις οποίες επίσης οι υπήκοοι του ΕΟΧ μπορούν να εξαιρεθούν βάσει του άρθρου 45, παράγραφος 4, ΣΛΕΕ και του άρθρου 28, παράγραφος 4, της Συμφωνίας ΕΟΧ;

Πρέπει το άρθρο 6 και το άρθρο 7 της αποφάσεως 1/80 (3) της 19ης Σεπτεμβρίου 1980 για την προώθηση της συνδέσεως, η οποία εκδόθηκε από το Συμβούλιο συνδέσεως που συστάθηκε με τη Συμφωνία συνδέσεως μεταξύ της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και της Τουρκίας, η οποία υπεγράφη στις 12 Σεπτεμβρίου 1963 στην Άγκυρα, αφενός, από τη Δημοκρατία της Τουρκίας και, αφετέρου, από τα κράτη μέλη της ΕΟΚ και την Κοινότητα και συνήφθη, εγκρίθηκε και επικυρώθηκε εξ ονόματος της Κοινότητας με την απόφαση 64/732/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 23ης Δεκεμβρίου 1963, να ερμηνευτεί υπό την έννοια ότι οι όροι «οποιαδήποτε μισθωτή δραστηριότητα της επιλογής του», «οποιαδήποτε μισθωτή δραστηριότητα της επιλογής τους» και «οποιαδήποτε προσφορά εργασίας», καταλαμβάνουν επίσης όλες τις θέσεις εργασίας στη δημόσια διοίκηση, ή για την εφαρμογή των διατάξεων αυτών ισχύουν, κατ’ αναλογία, οι περιορισμοί του άρθρου 45, παράγραφος 4, ΣΛΕΕ και του άρθρου 28, παράγραφος 4, της Συμφωνίας ΕΟΧ ή οι περιορισμοί του άρθρου 11 της οδηγίας 2003/109/ΕΚ;

Πρέπει το άρθρο 7 της αποφάσεως 1/80 να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι επίσης τα μέλη της οικογένειας Τούρκου εργαζομένου που πληρούν όλες τις προϋποθέσεις της διατάξεως αυτής έχουν, ανεξαρτήτως της ιθαγένειάς τους, πρόσβαση σε όλες τις θέσεις εργασίας στη δημόσια διοίκηση, ή ισχύουν γι’ αυτά, κατ’ αναλογία, οι περιορισμοί του άρθρου 45, παράγραφος 4, ΣΛΕΕ και του άρθρου 28, παράγραφος 4, της Συμφωνίας ΕΟΧ ή οι περιορισμοί του άρθρου 11 της οδηγίας 2003/109/ΕΚ;

Δύναται ο εθνικός δικαστής, στο πλαίσιο ενδίκου βοηθήματος που ασκήθηκε από πολίτη κατά μέτρου γενικής ισχύς παρέχοντος σε Τούρκους εργαζομένους και στα μέλη των οικογενειών τους, σύμφωνα με την απόφαση 1/80 αλλά σε αντίθεση με ανώτερης τάξεως εθνικές διατάξεις, πρόσβαση σε ορισμένες θέσεις εργασίας στη δημόσια διοίκηση, να παραπέμψει στην απόφαση αυτή, δεδομένου ότι η εν λόγω απόφαση δεν δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

6)	Έχει για την απάντηση στο προηγούμενο ερώτημα σημασία αν ο αιτών επικαλείται το συμφέρον που έχει εκ του λειτουργήματός του ως μέλους του Φλαμανδικού Κοινοβουλίου, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να εξομοιωθεί με ένα σύνηθες υποκείμενο δικαίου;

(1) ΕΕ 2002, L 114, σ. 6.

(2) ΕΕ 2004, L 16, σ. 44.

(3) Απόφαση για την προώθηση της συνδέσεως, εκδοθείσα από το Συμβούλιο συνδέσεως το οποίο συστάθηκε με τη Συμφωνία συνδέσεως.

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/5

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Català de Contractes del Sector Públic (Ισπανία) στις 23 Απριλίου 2014 — Consorci Sanitari del Maresme κατά Corporació de Salut del Maresme i la Selva

(Υπόθεση C-203/14)

2014/C 235/07

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Català de Contractes del Sector Públic

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Consorci Sanitari del Maresme

Καθής: Corporació de Salut del Maresme i la Selva

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Πρέπει να θεωρηθεί ότι, κατά την οδηγία 2004/18/ΕΚ (1) της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών συνάψεως δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών, οι φορείς δημόσιας διοικήσεως συνιστούν φορείς του δημόσιου τομέα;

2)	Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, πρέπει να θεωρηθεί ότι, κατά την προμνησθείσα οδηγία 2004/18/ΕΚ της 31ης Μαρτίου 2004, οι φορείς δημόσιας διοικήσεως συνιστούν οικονομικούς φορείς και, ως εκ τούτου, μπορούν να μετάσχουν σε δημόσιους διαγωνισμούς;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, πρέπει να θεωρηθεί ότι, κατά την προμνησθείσα οδηγία 2004/18/ΕΚ της 31ης Μαρτίου 2004, μπορεί και πρέπει να επιτρέπεται στους φορείς δημόσιας διοικήσεως η εγγραφή τους σε δημόσιους καταλόγους εγκεκριμένων επιχειρηματιών, προμηθευτών, παρόχων υπηρεσιών ή η πιστοποίησή τους από δημόσιους ή ιδιωτικούς οργανισμούς πιστοποιήσεως, ήτοι η εγγραφή στο κατά το ισπανικό δίκαιο καλούμενο σύστημα επιχειρηματικής κατατάξεως;

Συνιστά το βασιλικό διάταγμα 3/2011 της 14ης Νοεμβρίου 2011, με το οποίο εγκρίνεται το αναθεωρημένο κείμενο του νόμου περί δημοσίων συμβάσεων, μη ορθή μεταφορά της προμνησθείσας οδηγίας 2004/18/ΕΚ στην ισπανική έννομη τάξη, και, σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, πρέπει να θεωρηθεί ότι ο Ισπανός νομοθέτης περιόρισε με τα άρθρα 62 και 65 του εν λόγω βασιλικού διατάγματος την πρόσβαση των δημοσίων αρχών στα μητρώα επιχειρηματικής κατατάξεως;

5)	Σε περίπτωση που οι φορείς δημόσιας διοικήσεως μπορούν να μετάσχουν σε διαγωνισμούς, δεν τους επιτρέπεται όμως η επιχειρηματική κατάταξη —σύμφωνα με την προμνησθείσα οδηγία 2004/18/ΕΚ της 31ης Μαρτίου 2004—, με τι είδους μέσα μπορούν να πιστοποιούν την ικανότητά τους να συμβληθούν;

(1) EE L 134, σ. 114.

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/6

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το High Court of Justice, Chancery Division (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 28 Απριλίου 2014 — Société de Produits Nestlé SA κατά Cadbury UK Ltd

(Υπόθεση C-215/14)

2014/C 235/08

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court of Justice, Chancery Division (England and Wales)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Société de Produits Nestlé SA

Καθής: Cadbury UK Ltd

Προδικαστικά ερωτήματα

Προκειμένου να διαπιστωθεί ότι εμπορικό σήμα έχει αποκτήσει διακριτικό χαρακτήρα μετά τη χρήση που του έχει γίνει, κατά την έννοια του άρθρου 3, παράγραφος 3, της οδηγίας 2008/95/ΕΚ (1), αρκεί ο αιτών την καταχώριση να αποδείξει ότι κατά τον κρίσιμο χρόνο ένα σημαντικό τμήμα του ενδιαφερόμενου κοινού αναγνωρίζει το σήμα και το συσχετίζει με τα προϊόντα του αιτούντος υπό την έννοια ότι, εάν επρόκειτο να εξετάσει ποιος εμπορεύεται προϊόντα που φέρουν αυτό το σήμα, θα αναγνώριζε τον αιτούντα; Ή πρέπει ο αιτών να αποδείξει ότι σημαντικό τμήμα του ενδιαφερόμενου κοινού στηρίζεται στο σήμα (συγκρινόμενο με οποιοδήποτε άλλο ενδεχομένως υφιστάμενο εμπορικό σήμα) ως ένδειξη της προελεύσεως των προϊόντων;

Όταν το σχήμα αποτελείται από τρία ουσιώδη στοιχεία, από τα οποία το ένα προκύπτει από την ίδια τη φύση του προϊόντος και τα υπόλοιπα είναι αναγκαία για την επίτευξη τεχνικού αποτελέσματος, αντιτίθεται το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο ε', σημεία i ή/και ii, της οδηγίας 2008/95/ΕΚ στην καταχώριση αυτού του σχήματος ως εμπορικού σήματος;

3)	Αντιτίθεται το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο ε', σημείο ii, της οδηγίας 2008/95/ΕΚ στην καταχώριση σχημάτων τα οποία είναι αναγκαία για την επίτευξη τεχνικού αποτελέσματος σε σχέση με τον τρόπο κατασκευής του προϊόντος κατ’ αντιδιαστολή προς τον τρόπο λειτουργίας τους;

(1) Οδηγία 2008/95/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων (ΕΕ L 299, σ. 25).

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/6

Αναίρεση που άσκησαν στις 5 Μαΐου 2014 οι Ahmed Abdelaziz Ezz, Abla Mohammed Fawzi Ali Ahmed, Khadiga Ahmed Ahmed Kamel Yassin, Shahinaz Abdel Azizabdel Wahab Al Naggar κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 27 Φεβρουαρίου 2014 στην υπόθεση T-256/11: Ahmed Adbelaziz Ezz, Abla Mohammed Fawzi Ali Ahmed, Khadiga Ahmed Ahmed Kamel Yassin, Shahinaz Abdel Azizabdel Wahab Al Naggar κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-220/14 P)

2014/C 235/09

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντες: Ahmed Abdelaziz Ezz, Abla Mohammed Fawzi Ali Ahmed, Khadiga Ahmed Ahmed Kamel Yassin, Shahinaz Abdel Azizabdel Wahab Al Naggar (εκπρόσωποι: I. Burton, J. Binns, solicitors, J. Lewis QC, B. Kennelly, J. Pobjoy, barristers)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των αναιρεσειόντων

Οι αναιρεσείοντες ζητούν από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε στις 27 Φεβρουαρίου 2014 το Γενικό Δικαστήριο στην υπόθεση T-256/11·

—	να ακυρώσει την απόφαση 2011/172/ΚΕΠΠΑ (1) του Συμβουλίου, της 21ης Μαρτίου 2011, και τον κανονισμό (ΕΕ) 270/2011 (2) του Συμβουλίου, της 21ης Μαρτίου 2011, στον βαθμό που οι πράξεις αυτές αφορούν τους αναιρεσείοντες·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στην καταβολή των δικαστικών εξόδων τόσο της αναιρετικής διαδικασίας όσο και της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου· και

—	να λάβει οποιοδήποτε άλλο μέτρο κρίνει αναγκαίο.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Στις 20 Μαΐου 2011, οι νυν αναιρεσείοντες προσέφυγαν ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου με σκοπό να ακυρωθεί η απόφαση και ο κανονισμός στο μέτρο που οι πράξεις αυτές τους αφορούσαν (στο εξής: προσφυγή). Το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή. Οι αναιρεσείοντες υποστηρίζουν ότι, με την απόφασή του αυτή, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο για τους εξής λόγους:

1)	Πρώτος λόγος: το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη, καθόσον έκρινε ότι η απόφαση νομίμως εκδόθηκε βάσει του άρθρου 29 ΣΕΕ.

2)	Δεύτερος λόγος: το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη, καθόσον έκρινε ότι ο λόγος για την επιβολή περιοριστικών μέτρων σε βάρος καθενός αναιρεσείοντος ήταν τεκμηριωμένος και/ή πληρούσε τα νομικά κριτήρια του άρθρου 1, παράγραφος 1, της αποφάσεως και άρθρου 2, παράγραφος 1, του κανονισμού.

3)	Τρίτος λόγος: το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη, καθόσον έκρινε ότι το Συμβούλιο εκπλήρωσε την υποχρέωση αιτιολογήσεως.

4)	Τέταρτος λόγος: το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη κατά την εξέταση του λόγου ακυρώσεως των αναιρεσειόντων περί προσβολής των δικαιωμάτων άμυνας και του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας.

5)	Πέμπτος λόγος: το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη, καθόσον έκρινε ότι δεν ήταν δυσανάλογη η προσβολή του δικαιώματος ιδιοκτησίας και/ή επιχειρηματικής ελευθερίας των αναιρεσειόντων.

6)	Έκτος λόγος: το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη, καθόσον έκρινε ότι δεν υφίστατο «πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως» από το Συμβούλιο.

(1) ΕΕ 2011, L 76, σ. 63

(2) ΕΕ 2011, L 76, σ. 4

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/7

Αναίρεση που άσκησε στις 7 Μαΐου 2014 o H κατά της διατάξεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 27 Φεβρουαρίου 2014 στην υπόθεση T-490/13, GJ κατά Δικαστηρίου

(Υπόθεση C-221/14 P)

2014/C 235/10

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: H (εκπρόσωπος: Σ. Σαγιάς, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη·

—	να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο, ώστε η υπόθεση να συζητηθεί σε πρώτο βαθμό ενώπιον αυτού, ή, εναλλακτικά, να δεχθεί πλήρως τα πρωτοδίκως υποβληθέντα αιτήματα·

—	να καταδικάσει τo καθού στα δικαστικά έξοδα τόσο της πρωτόδικης όσο και της παρούσας διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως ο αναιρεσείων προβάλλει τρεις λόγους κατά της διατάξεως του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Φεβρουαρίου 2014.

Με τον πρώτο λόγο ο αναιρεσείων υποστηρίζει καταρχάς ότι το Γενικό Δικαστήριο προέβη σε εσφαλμένη ερμηνεία των άρθρων 263 ΣΛΕΕ, 90 και 91 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων (1), καθώς και των άρθρων 2 και 35 της κοινής κανονιστικής ρυθμίσεως σχετικά με την κάλυψη των κινδύνων ασθενείας των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Αφενός, ο αναιρεσείων φρονεί ότι η αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη πάσχει πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι οι προσφυγές πρώην μελών του Δικαστηρίου κατά βλαπτικών πράξεων στον τομέα της καλύψεως από το Κοινό Σύστημα Ασφαλίσεως Ασθενείας (RCAM) διέπονται αποκλειστικά από το άρθρο 263 ΣΛΕΕ και πρέπει να ασκούνται εντός της προθεσμίας δύο μηνών την οποία προβλέπει η διάταξη αυτή. Αφετέρου, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι το άρθρο 90, παράγραφος 2, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων δεν έχει εφαρμογή στα πρώην μέλη του Δικαστηρίου.

Με τον δεύτερο λόγο ο αναιρεσείων εκτιμά στη συνέχεια ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο μη δεχόμενο να εφαρμόσει τη νομολογία περί συγχωρητέου σφάλματος.

Με τον τρίτο λόγο ο αναιρεσείων υποστηρίζει τέλος ότι η απόφαση περί εφαρμογής του άρθρου 111 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου πάσχει πλάνη περί το δίκαιο, καθώς και λόγω πλημμέλειας της διαδικασίας. Ο αναιρεσείων αμφισβητεί τον χαρακτηρισμό της προσφυγής ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου ως «προδήλως» απαράδεκτης, πράγμα το οποίο τον εμπόδισε να εκφράσει την άποψή του επί του απαραδέκτου. Το Γενικό Δικαστήριο προσέβαλε επίσης το δικαίωμα του αναιρεσείοντος για δίκαιη δίκη, τα δικαιώματά του άμυνας και, ειδικότερα, το δικαίωμα να εκφράσει την άποψή του, καθώς και το δικαίωμα αποτελεσματικής προσφυγής, κατά παράβαση του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1) Κανονισμός του Συμβουλίου (ΕΚ, Ευρατόμ) 723/2004, της 22ας Μαρτίου 2004, για την τροποποίηση του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και του Καθεστώτος που εφαρμόζεται στο λοιπό προσωπικό των Κοινοτήτων αυτών (ΕΕ L 124, σ. 1)

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/8

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Συμβούλιο της Επικρατείας (Ελλάδα) την 7η Μαΐου 2014 — Κωνσταντίνος Μαϊστρέλλης κατά Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

(Υπόθεση C-222/14)

2014/C 235/11

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Αιτούν δικαστήριο

Συμβούλιο της Επικρατείας

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: Κωνσταντίνος Μαϊστρέλλης

Εναγόμενος: Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Προδικαστικό ερώτημα

Οι διατάξεις των Οδηγιών 96/34/ΕΚ (1) και 2006/54/ΕΚ (2), όπως αυτές ισχύουν εν προκειμένω, έχουν την έννοια ότι απαγορεύουν εθνικές ρυθμίσεις, οι οποίες, όπως η επίμαχη διάταξη του άρθρου 53, παράγραφος 3, εδάφιο 3, του Ν. 3528/2007, προβλέπουν ότι αν η σύζυγος του υπαλλήλου δεν εργάζεται ή δεν ασκεί οποιοδήποτε επάγγελμα, ο σύζυγος δεν δικαιούται γονική άδεια, εκτός αν, λόγω σοβαρής πάθησης ή βλάβης, κριθεί ανίκανη να αντιμετωπίσει τις ανάγκες ανατροφής του παιδιού;

(1) Οδηγία 96/34/ΕΚ του Συμβουλίου της 3ης Ιουνίου 1996 σχετικά με τη συμφωνία-πλαίσιο για τη γονική άδεια, που συνήφθη από την UNICE, τη CEEP και τη CES (ΕΕ L 145, σελ. 4-9)

(2) Οδηγία 2006/54/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2006 , για την εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης (αναδιατύπωση) (ΕΕ L 204, σελ. 23-36)

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/9

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το First-tier Tribunal (Tax Chamber) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 12 Μαΐου 2014 — Portmeirion Group UK Ltd κατά The Commissioners for Her Majesty's Revenue & Customs

(Υπόθεση C-232/14)

2014/C 235/12

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

First-tier Tribunal (Tax Chamber) (Ηνωμένο Βασίλειο).

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Portmeirion Group UK Ltd.

Καθών: The Commissioners for Her Majesty's Revenue & Customs.

Προδικαστικά ερωτήματα

Είναι ο επίμαχος κανονισμός [412/2013 (1)] ασύμβατος προς το δίκαιο της Ένωσης στον βαθμό που

(i)	στηρίχθηκε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως αναφορικά με τον ορισμό του υπό εξέταση προϊόντος, με συνέπεια να αναιρούνται τα συμπεράσματα της διενεργηθείσας έρευνας αντιντάμπινγκ, και

(ii)	είναι πλημμελώς αιτιολογημένος κατά παράβαση του άρθρου 296 ΣΛΕΕ;

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 412/2013 του Συμβουλίου, της 13ης Μαΐου 2013, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές επιτραπέζιων σκευών από κεραμευτική ύλη καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΕΕ L 131, σ. 1)

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/9

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Audiencia Provincial de Barcelona (Ισπανία) στις 13 Μαΐου 2014 — Safe Interenvios, S.A. κατά Liberbank, S.A., κ.λπ.

(Υπόθεση C-235/14)

2014/C 235/13

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Audiencia Provincial de Barcelona

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Safe Interenvíos, S.A.

Εφεσίβλητες: Liberbank, S.A., Banco de Sabadell, S.A. και Banco Bilbao Vizcaya Argentaria, S.A.

Προδικαστικά ερωτήματα

Επί της ερμηνείας του άρθρου 11, παράγραφος 1 της οδηγίας 2005/60/ΕΚ (1):

α)

Ερμηνευόμενο σε σχέση με το άρθρο 7 της ίδιας οδηγίας, ήταν βούληση του κοινοτικού νομοθέτη να εισαγάγει γνήσια εξαίρεση από τη δυνατότητα των πιστωτικών ιδρυμάτων να λαμβάνουν μέτρα δέουσας επιμέλειας ως προς τους πελάτες τους, όταν οι τελευταίοι είναι ιδρύματα πληρωμών τα οποία υπόκεινται με τη σειρά τους σε δικό τους σύστημα εποπτείας, ή απλώς να παράσχει δυνατότητα εξαιρέσεως;

β)	Ερμηνευόμενο σε σχέση με το άρθρο 5 της ίδιας οδηγίας, δύναται ο εθνικός νομοθέτης να μεταφέρει στο εθνικό δίκαιο την εξαίρεση που περιέχεται στον προαναφερθέντα κανόνα υπό όρους διαφορετικούς σε σχέση με το ίδιο το περιεχόμενό του;

γ)	Έχει εφαρμογή η εξαίρεση του άρθρου 11, παράγραφος 1 και τα μέτρα αυξημένης δέουσας επιμέλειας, υπό τους ίδιους όρους σε σχέση με τα μέτρα δέουσας επιμέλειας;

Επικουρικώς, σε περίπτωση που η απάντηση στα προηγούμενα ερωτήματα είναι καταφατική όσον αφορά τη δυνατότητα λήψεως από τα πιστωτικά ιδρύματα μέτρων δέουσας επιμέλειας και αυξημένης δέουσας επιμέλειας ως προς τα ιδρύματα πληρωμών:

α)

Έως ποίου σημείου εκτείνεται η δυνατότητα των πιστωτικών ιδρυμάτων να εποπτεύουν τη λειτουργία του ιδρύματος πληρωμών; Μπορεί να γίνει δεκτό ότι τα πιστωτικά ιδρύματα έχουν αρμοδιότητα, δυνάμει των οριζομένων στην οδηγία 2005/60/ΕΚ (2), να ασκούν εποπτεία στις διαδικασίες και τα μέτρα επιμέλειας που τα ιδρύματα πληρωμών λαμβάνουν ή η εν λόγω αρμοδιότητα ανήκει αποκλειστικώς στις δημόσιες αρχές στις οποίες αναφέρεται η οδηγία 2007/64/ΕΚ, εν προκειμένω στην Banco de España (Κεντρική Τράπεζα της Ισπανίας);

β)

Απαιτείται για την εφαρμογή της εν λόγω δυνατότητας λήψεως μέτρων από τα πιστωτικά ιδρύματα κάποιου είδους ειδική αιτιολόγηση συναρτώμενη με τις πράξεις του ιδρύματος πληρωμών ή μπορεί κάλλιστα η εν λόγω δυνατότητα να τύχει γενικής εφαρμογής, λόγω του απλού γεγονότος ότι το ίδρυμα πληρωμών αναπτύσσει δραστηριότητα ενέχουσα κίνδυνο, όπως είναι η αποστολή εμβασμάτων στο εξωτερικό;

γ)

Σε περίπτωση που κριθεί ότι απαιτείται ειδική αιτιολόγηση προκειμένου τα πιστωτικά ιδρύματα να μπορούν να λαμβάνουν μέτρα επιμέλειας ως προς τα ιδρύματα πληρωμών:

i.	Ποιες είναι οι κρίσιμες συμπεριφορές στις οποίες το τραπεζικό ίδρυμα οφείλει να εφιστά την προσοχή του προκειμένου να λάβει μέτρα επιμέλειας;

ii.	Δύναται να θεωρηθεί το πιστωτικό ίδρυμα αρμόδιο να αξιολογεί, προς το σκοπό αυτό, τα μέτρα δέουσας επιμέλειας που το ίδρυμα πληρωμών εφαρμόζει στις διαδικασίες του;

iii.

Αποτελεί προϋπόθεση για την άσκηση από το πιστωτικό ίδρυμα της εξουσίας αυτής να έχει προηγουμένως διαπιστώσει στη λειτουργία του ιδρύματος πληρωμών ορισμένη συμπεριφορά που το καθιστά ύποπτο συμμετοχής στις δραστηριότητες νομιμοποιήσεως χρημάτων από παράνομες δραστηριότητες ή στη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας;

Σε περίπτωση, ομοίως, που κριθεί ότι τα πιστωτικά ιδρύματα διαθέτουν εξουσία λήψεως μέτρων αυξημένης δέουσας επιμέλειας ως προς τα ιδρύματα πληρωμών:

α)	Πρέπει να γίνει δεκτό ότι μεταξύ των μέτρων αυτών μπορεί να περιλαμβάνεται η απαίτηση διαβιβάσεως των στοιχείων της ταυτότητας όλων των πελατών τους από τους οποίους προέρχονται τα κεφάλαια που εμβάζονται, καθώς επίσης της ταυτότητας των ληπτών;

β)

Είναι σύμφωνη με την οδηγία 95/46/ΕΚ (3) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, η επιβολή στα ιδρύματα πληρωμών της υποχρεώσεως να παρέχουν τα στοιχεία των πελατών τους στα πιστωτικά ιδρύματα με τα οποία υποχρεούνται να συνεργάζονται και με τα οποία τελούν ταυτόχρονα σε σχέση ανταγωνισμού;

(1) Οδηγία 2005/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Οκτωβρίου 2005, σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας (ΕΕ L 309, σ. 15).

(2) Οδηγία 2007/64/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 13ης Νοεμβρίου 2007 για τις υπηρεσίες πληρωμών στην εσωτερική αγορά, την τροποποίηση των οδηγιών 97/7/ΕΚ, 2002/65/ΕΚ, 2005/60/ΕΚ και 2006/48/ΕΚ, και την κατάργηση της οδηγίας 97/5/ΕΚ (ΕΕ L 319, σ. 1)

(3) ΕΕ L 281, σ. 31.

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/10

Προσφυγή της 13ης Μαΐου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου

(Υπόθεση C-238/14)

2014/C 235/14

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Enegren και D. Martin)

Καθού: Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να κρίνει ότι το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, διατηρώντας σε ισχύ τις παρεκκλίσεις από τα μέτρα που έχουν ως σκοπό την πρόληψη καταχρηστικής χρήσεως των διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου που συνάπτουν εργαζόμενοι στον τομέα του θεάματος, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει του άρθρου 5 του παραρτήματος της οδηγίας 1999/70/ΕΚ σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP (1)·

—	να καταδικάσει το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Το Λουξεμβούργο, διατηρώντας σε ισχύ τις παρεκκλίσεις από τα μέτρα που έχουν ως σκοπό την πρόληψη καταχρηστικής χρήσεως των διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου που συνάπτουν εργαζόμενοι στον τομέα του θεάματος, παρέβη το άρθρο 5 της συμφωνίας-πλαίσιο.

Η Επιτροπή εκτιμά ότι για τη συγκεκριμένη κατηγορία εργαζομένων το λουξεμβουργιανό δίκαιο δεν προβλέπει κανέναν αντικειμενικό λόγο ο οποίος να καθιστά δυνατή την πρόληψη καταχρηστικής χρήσεως των διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου, γεγονός το οποίο συνιστά παράβαση του άρθρου 5, παράγραφος 1, στοιχείο α', του παραρτήματος της συμφωνίας-πλαίσιο.

(1) ΕΕ L 175, σ. 43.

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/11

Προσφυγή της 28ης Μαΐου 2014 — Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-263/14)

2014/C 235/16

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: R. Passos, A. Caiola, M. Allik)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Το προσφεύγον ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση 2014/198/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 10ης Μαρτίου 2014, για την υπογραφή και τη σύναψη της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ηνωμένης Δημοκρατίας της Τανζανίας για τους όρους της μεταγωγής των υπόπτων πειρατείας και των συναφών κατασχεθέντων περιουσιακών στοιχείων από τη ναυτική δύναμη υπό την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ηνωμένη Δημοκρατία της Τανζανίας (1)·

—	να διατηρήσει σε ισχύ τα αποτελέσματα της αποφάσεως 2014/198/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 10ης Μαρτίου 2014, μέχρι την αντικατάστασή της·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φρονεί ότι η απόφαση 2014/198/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 10ης Μαρτίου 2014, για την υπογραφή και τη σύναψη της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ηνωμένης Δημοκρατίας της Τανζανίας για τους όρους της μεταγωγής των υπόπτων πειρατείας και των συναφών κατασχεθέντων περιουσιακών στοιχείων από τη ναυτική δύναμη υπό την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ηνωμένη Δημοκρατία της Τανζανίας είναι ανίσχυρη, διότι δεν αφορά αποκλειστικά την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας, όπως ρητά προβλέπεται στο άρθρο 218, παράγραφος 6, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φρονεί ότι η συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δημοκρατίας της Τανζανίας αφορά επίσης τη δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις και την αστυνομική συνεργασία, ήτοι καλύπτει τομείς στους οποίους εφαρμόζεται η συνήθης νομοθετική διαδικασία.

Ως εκ τούτου, η συμφωνία αυτή θα έπρεπε να είχε συναφθεί με ουσιαστική νομική βάση τα άρθρα 37 ΣΕΕ και 82 και 87 ΣΛΕΕ, μετά από έγκριση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σύμφωνα με το άρθρο 218, παράγραφος 6, στοιχείο α', ΣΛΕΕ.

Για τον λόγο αυτό, το Συμβούλιο παραβίασε τις Συνθήκες, μη επιλέγοντας την κατάλληλη νομική βάση για τη σύναψη της συμφωνίας.

Επιπλέον, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φρονεί ότι το Συμβούλιο παρέβη το άρθρο 218, παράγραφος 10, ΣΛΕΕ, διότι δεν ενημέρωσε το Κοινοβούλιο πλήρως και άμεσα σε όλα τα στάδια των διαπραγματεύσεων και της συνάψεως της συμφωνίας.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προτείνει, ωστόσο, σε περίπτωση ακυρώσεως της προσβαλλόμενης αποφάσεως, το Δικαστήριο να ασκήσει την ευχέρεια που διαθέτει να διατηρήσει σε ισχύ τα αποτελέσματα της προσβαλλομένης αποφάσεως, σύμφωνα με το άρθρο 264, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ, μέχρις ότου αυτή αντικατασταθεί.

(1) EE L 108, σ. 1.

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/13

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Ιουνίου 2014 — Sedghi και Azizi κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-66/12) (1)

((Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν με σκοπό την παρεμπόδιση της διαδόσεως των πυρηνικών όπλων - Δέσμευση κεφαλαίων - Διαγραφή από τον κατάλογο των οικείων προσώπων και οντοτήτων - Προσφυγή ακυρώσεως - Έννομο συμφέρον - Παραδεκτό - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Σφάλμα εκτιμήσεως))

2014/C 235/17

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Ali Sedghi (Τεχεράνη, Ιράν) και Ahmad Azizi (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: S. Gadhia, S. Ashley, solicitors, D. Wyatt, QC, και M. Lester, barrister, στη συνέχεια S. Ashley, D. Wyatt, M. Lester, A. Irvine και S. Jeffrey, solicitors, και τέλος S. Ashley, D. Wyatt, M. Lester, A. Irvine και S. Millar, solicitor)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: αρχικώς M. Bishop, I. Ρόδιος και B. Driessen, στη συνέχεια M. Bishop και I. Ρόδιος)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως, με άμεση ισχύ, της αποφάσεως 2011/783/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ 2011, L 319, σ. 71), του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 1245/2011 του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ 2011, L 319, σ. 11), και του κανονισμού (ΕΕ) 267/2012 του Συμβουλίου, της 23ης Μαρτίου 2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 (EE L 88, σ. 1), στο μέτρο που οι πράξεις αυτές αφορούν τους προσφεύγοντες, και, επικουρικώς, αίτημα να κριθούν ανεφάρμοστα ως προς τον A. Azizi το άρθρο 19, παράγραφος 1, στοιχείο β', και το άρθρο 20 παράγραφος 1, στοιχείο β', της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ, του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 2010, για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση της κοινής θέσης 2007/140/ΚΕΠΠΑ (ΕΕ L 195, σ. 39), το άρθρο 16, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 423/2007 (ΕΕ L 281, σ. 1), καθώς και το άρθρο 23, παράγραφος 2, του κανονισμού 267/2012.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει, στο μέτρο που αφορούν τους Ali Sedghi και Ahmad Azizi:

—	την απόφαση 2011/783/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν,

—	τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 1245/2011 του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν,

—	τον κανονισμό (ΕΕ) 267/2012 του Συμβουλίου, της 23ης Μαρτίου 2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010.

2)	Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως κατά τα λοιπά.

3)	Καταδικάζει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 109 της 14.4.2012.

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/14

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Ιουνίου 2014 — Sina Bank κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-67/12) (1)

((Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν με σκοπό την παρεμπόδιση της διαδόσεως των πυρηνικών όπλων - Δέσμευση κεφαλαίων - Προσφυγή ακυρώσεως - Πράξεις μη δεκτικές προσφυγής - Απαράδεκτο - Δικαιώματα άμυνας))

2014/C 235/18

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sina Bank (Τεχεράνη, Ιράν) (εκπρόσωποι: B. Mettetal και C. Wucher-North, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: B. Driessen και D. Gicheva)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως, πρώτον, της αποφάσεως 2011/783/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ L 319, σ. 71), στο μέτρο που με αυτήν διατηρήθηκε, κατόπιν επανεξετάσεως, η καταχώριση του ονόματος της προσφεύγουσας στο παράρτημα ΙΙ της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 2010, για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση της κοινής θέσης 2007/140/ΚΕΠΠΑ (ΕΕ L 195, σ. 39), όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση 2010/644/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010 (L 281, σ. 81), καθώς και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 1245/2011 του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ L 319, σ. 11), στο μέτρο που με αυτόν διατηρήθηκε, κατόπιν επανεξετάσεως, η καταχώριση του ονόματος της προσφεύγουσας στο παράρτημα VIII του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 423/2007 (ΕΕ L 281, σ. 1), και, δεύτερον, του άρθρου 16, παράγραφος 2, του κανονισμού 961/2010, καθώς και του άρθρου 19, παράγραφος 1, στοιχείο β', και του άρθρου 20, παράγραφος 1, στοιχείο β', της αποφάσεως 2010/413, στον βαθμό που οι διατάξεις αυτές αφορούν την προσφεύγουσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Απορρίπτει την προσφυγή ως ασκηθείσα ενώπιον δικαστηρίου αναρμόδιου να την εκδικάσει, καθόσον με αυτήν ζητείται η ακύρωση του άρθρου 19, παράγραφος 1, στοιχείο β', και του άρθρου 20, παράγραφος 1, στοιχείο β', της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 2010, για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση της κοινής θέσης 2007/140/ΚΕΠΠΑ, και ως απαράδεκτη, καθόσον με αυτήν ζητείται η ακύρωση του άρθρου 16, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 423/2007.

Ακυρώνει την απόφαση 2011/783/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2010/413 για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν, και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 1245/2011 του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την εφαρμογή του κανονισμού 961/2010 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν, στο μέτρο που με τις πράξεις αυτές διατηρήθηκε, κατόπιν επανεξετάσεως, η καταχώριση του ονόματος της Sina Bank, αντιστοίχως, στο παράρτημα ΙΙ της αποφάσεως 2010/413, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση 2010/644/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2010/413, και στο παράρτημα VIII του κανονισμού 961/2010.

3)	Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρει τα τέσσερα πέμπτα των δικαστικών του εξόδων και των εξόδων της Sina Bank.

4)	Η Sina Bank φέρει το ένα πέμπτο των δικαστικών της εξόδων και των εξόδων του Συμβουλίου.

(1) EE C 109 της 14.4.2012.

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/15

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Ιουνίου 2014 — Hemmati κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-68/12) (1)

((Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν με σκοπό την παρεμπόδιση της διαδόσεως των πυρηνικών όπλων - Δέσμευση κεφαλαίων - Απαγόρευση εισόδου ή διελεύσεως - Προσφυγή ακυρώσεως - Έννομο συμφέρον - Παραδεκτό - Υποχρέωση αιτιολογήσεως))

2014/C 235/19

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Abdolnaser Hemmati (Τεχεράνη, Ιράν) (εκπρόσωποι: B. Mettetal και C. Wucher-North, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: B. Driessen και D. Gicheva)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως, πρώτον, της αποφάσεως 2011/783/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ 2011, L 319, σ. 71), στο μέτρο που με αυτήν καταχωρίστηκε το όνομα του προσφεύγοντος στο παράρτημα ΙΙ της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 2010, για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση της κοινής θέσης 2007/140/ΚΕΠΠΑ (ΕΕ L 195, σ. 39), καθώς και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 1245/2011 του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ 2011, L 319, σ. 11), στο μέτρο που με αυτόν καταχωρίστηκε το όνομα του προσφεύγοντος στο παράρτημα VIII του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 423/2007 (ΕΕ L 281, σ. 1), και, δεύτερον, του άρθρου 16, παράγραφος 2, του κανονισμού 961/2010, καθώς και του άρθρου 19, παράγραφος 1, στοιχείο β', και του άρθρου 20, παράγραφος 1, στοιχείο β', της αποφάσεως 2010/413, στον βαθμό που οι διατάξεις αυτές αφορούν τον προσφεύγοντα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση 2011/783/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2010/413, στο μέτρο που με αυτήν καταχωρίστηκε το όνομα του Abdolnaser Hemmati στο παράρτημα ΙΙ της αποφάσεως 2010/413, και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 1245/2011 του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την εφαρμογή του κανονισμού 961/2010, στο μέτρο που με αυτόν καταχωρίστηκε το όνομα του Abdolnaser Hemmati στο παράρτημα VIII του κανονισμού 961/2010.

3)	Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρει τα τέσσερα πέμπτα των δικαστικών του εξόδων και των εξόδων του Abdolnaser Hemmati.

4)	Ο Abdolnaser Hemmati φέρει το ένα πέμπτο των δικαστικών του εξόδων και των εξόδων του Συμβουλίου.

(1) EE C 109 της 14.4.2012.

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/16

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Ιουνίου 2014 — Free κατά ΓΕΕΑ –Conradi + Kaiser (FreeLounge)

(Υπόθεση T-161/12) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως του κοινοτικού λεκτικού σήματος FreeLounge - Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα free LA LIBERTÉ N’A PAS DE PRIX, προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα FREE, εταιρική επωνυμία FREE και όνομα τομέα FREE.FR - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Εξουσία μεταρρυθμίσεως])

2014/C 235/20

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Free SAS (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωπος: Y. Coursin, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Conradi + Kaiser GmbH (Kleinmaischeid, Γερμανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δεύτερου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 25ης Ιανουαρίου 2012 (υπόθεση R 437/2011-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Free SAS και της Conradi + Kaiser GmbH.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 25ης Ιανουαρίου 2012 (υπόθεση R 437/2011-2), καθόσον με αυτήν κρίθηκε ότι οι υπηρεσίες επιγραμμικής (on line) εκδόσεως ηλεκτρονικών βιβλίων και περιοδικών καθώς και οι υπηρεσίες εκδόσεως περιοδικών και βιβλίων σε ηλεκτρονική μορφή, επίσης στο Διαδίκτυο, που εμπίπτουν στην κλάση 41 και τις οποίες αφορά η αίτηση καταχωρίσεως, δεν ήταν παρόμοιες με τις υπηρεσίες μεταδόσεως πληροφοριών με ηλεκτρονικά μέσα, ιδίως για τα δίκτυα παγκόσμιας επικοινωνίας όπως το διαδίκτυο, οι οποίες εμπίπτουν στην κλάση 38 και καλύπτονται από το προγενέστερο εικονιστικό σήμα.

2.	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3.	Έκαστος διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

(1) EE C 194 της 30.6.2012.

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/16

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Ιουνίου 2014 — European Drinks κατά ΓΕΕΑ — Alexandrion Grup Romania (Dracula Bite και DRACULA BITE)

(Υποθέσεις T-495/12 έως T-497/12) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως των κοινοτικών εικονιστικών σημάτων Dracula Bite και DRACULA BITE - Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα Dracula - Απουσία ουσιαστικής χρήσεως του προγενέστερου σήματος - Άρθρο 42, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

2014/C 235/21

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: European Drinks (Ştei, Ρουμανία) (εκπρόσωπος: V. von Bomhard, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: V. Melgar)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: SC Alexandrion Grup Romania Srl (Pleasa, Ρουμανία) (εκπρόσωποι: M. Niculeasa, G. Trantea και B. Mărculeţ, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Τρεις προσφυγές οι οποίες ασκήθηκαν κατά τριών αποφάσεων του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 6ης Σεπτεμβρίου 2012 (υποθέσεις R 680/2011-4, R 682/2011-4 και R 679/2011-4), σχετικά με τρεις διαδικασίες ανακοπής μεταξύ της European Drinks SA και της SC Alexandrion Grup Romania Srl.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1.	Συνεκδικάζει τις υποθέσεις T-495/12, T-496/12 και T-497/12 προς έκδοση κοινής αποφάσεως.

2.	Απορρίπτει τις προσφυγές.

3.	Καταδικάζει την European Drinks SA στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 26 της 26.1.2013.

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/18

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Μαΐου 2014 — SolarWorld κ.λπ. κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-141/14 R)

((Ασφαλιστικά μέτρα - Ντάμπινγκ - Εισαγωγές φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου και βασικών συστατικών τους στοιχείων (π.χ. κυψέλες) καταγωγής ή προελεύσεως Κίνας - Οριστικός αντισταθμιστικός δασμός - Αίτηση αναστολής εκτελέσεως - Έλλειψη επείγοντος))

2014/C 235/23

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αιτούσες: SolarWorld AG (Βόννη, Γερμανία)· Brandoni solare SpA (Castelfidardo, Ιταλία)· και Solaria Energia y Medio Ambiente, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: L. Ruessmann, δικηγόρος, και J. Beck, solicitor)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: B. Driessen)

Αντικείμενο

Αίτηση αναστολής εκτελέσεως του άρθρου 3 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 1238/2013 του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 2013, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου και βασικών συστατικών τους στοιχείων (π.χ. κυψελών), καταγωγής ή προέλευσης Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΕΕ L 325, σ. 1).

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/18

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Μαΐου 2014 — SolarWorld κ.λπ. κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-142/14 R)

((Ασφαλιστικά μέτρα - Επιδοτήσεις - Εισαγωγές φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου και βασικών συστατικών στοιχείων (π.χ. κυψέλες) καταγωγής ή προελεύσεως Κίνας - Οριστικός αντισταθμιστικός δασμός - Αίτηση αναστολής εκτελέσεως - Έλλειψη επείγοντος))

2014/C 235/24

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: B. Driessen)

Αντικείμενο

Αίτηση αναστολής εκτελέσεως του άρθρου 2 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 1239/2013 του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 2013, για την επιβολή οριστικού αντισταθμιστικού δασμού σχετικά με τις εισαγωγές φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου και βασικών συστατικών στοιχείων (π.χ. κυψέλες) καταγωγής ή προέλευσης Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΕΕ 325, σ. 66).

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/19

Προσφυγή της 20ής Μαρτίου 2014 — La Zaragozana κατά ΓΕΕΑ — Charles Cooper (GREEN'S)

(Υπόθεση T-197/14)

2014/C 235/25

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: La Zaragozana, SA (Zaragoza, Ισπανία) (εκπρόσωπος: L. Broschat García, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Charles Cooper Ltd (Leeds, Ηνωμένο Βασίλειο)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι το Γενικό Δικαστήριο πρέπει να ακυρώσει την απόφαση του πέμπτου τμήμα προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 21ης Ιανουαρίου 2014 στην υπόθεση R 1284/2012-5.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Charles Cooper Ltd

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «GREEN’S» για προϊόντα της κλάσεως 32 — Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα υπ’ αριθ. 8 189 813

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: the applicant

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το εθνικό λεκτικό σήμα «AMBAR-GREEN»

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Η ανακοπή έγινε δεκτή

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Ακύρωση της αποφάσεως του τμήματος ανακοπών

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/19

Προσφυγή της 26ης Μαρτίου 2014 — The Body Shop International κατά ΓΕΕΑ — Spa Monopole (SPA WISDOM)

(Υπόθεση T-201/14)

2014/C 235/26

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: The Body Shop International plc (Littlehampton, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: I. Vernimme, H. Viaene, S. Vandewynckel και D. Gillet, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Spa Monopole, compagnie fermière de Spa SA/NV (Spa, Βέλγιο)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 16ης Ιανουαρίου 2014 στην υπόθεση R 1516/2012-4·

—	να καταδικάσει το καθού, και, εάν κρίνει αναγκαίο, την παρεμβαίνουσα, στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα «SPA WISDOM» για προϊόντα της κλάσεως 3 — Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα υπ’ αριθ. 8 900 748

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Τα υπ’ αριθ. 389 230, 499 046, 372 307 σήματα της Μπενελούξ για το λεκτικό σήμα «SPA» και το υπ' αριθ. 693 395 σήμα της Μπενελούξ για το λεκτικό σήμα «LES THERMES DE SPA»

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Δέχεται την ανακοπή

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει την προσφυγή

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση των άρθρων 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 8, παράγραφος 5, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/20

Προσφυγή της 28ης Μαρτίου 2014 — LR Health & Beauty Systems κατά ΓΕΕΑ — Robert McBride (LR nova pure.)

(Υπόθεση T-202/14)

2014/C 235/27

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: LR Health & Beauty Systems GmbH (Ahlen, Γερμανία) (εκπρόσωποι: N. Weber και L. Thiel, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Robert McBride Ltd (Μάντσεστερ, Ηνωμένο Βασίλειο)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρώσει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 22ας Ιανουαρίου 2014 στην υπόθεση R 272/2013-2·

—	να καταδικάσει το καθού και, εάν κρίνει αναγκαίο, τον αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «LR nova pure.» για προϊόντα της κλάσεως 3 — Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα υπ’ αριθ. 9 851 361

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Διεθνές λεκτικό σήμα NOVA

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Δέχεται την ανακοπή

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει την προσφυγή

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/21

Προσφυγή της 14ης Απριλίου 2014 — Intesa Sanpaolo κατά ΓΕΕΑ (NEXTCARD)

(Υπόθεση T-233/14)

2014/C 235/28

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Intesa Sanpaolo SpA (Τορίνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: P. Pozzi, G. Ghisletti και F. Braga, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμόνισης στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμόνισης στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 10ης Φεβρουαρίου 2014, στην υπόθεση R 1807/2013-5,

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακύρωσης και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: Λεκτικό σήμα NEXTCARD για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9 και 36 — αίτηση καταχώρισης κοινοτικού σήματος αριθ. 11 379 931.

Απόφαση του εξεταστή: Μερική απόρριψη της αίτησης.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής.

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 75 του κανονισμού 207/2009.

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/21

Προσφυγή της 17ης Απριλίου 2014 — Yoworld κατά ΓΕΕΑ — Nestlé (yogorino)

(Υπόθεση T-246/14)

2014/C 235/29

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Yoworld SA (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωποι: A. Tornato και D. Hazan, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Société des produits Nestlé SA (Vevey, Ελβετία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρώσει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 20ής Δεκεμβρίου 2013 στην υπόθεση R 115/2013-2·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «yogorino» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 5, 35 και 43 — Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα υπ’ αριθ. 9 436 536

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το προγενέστερο κοινοτικό σήμα υπ' αριθ. 7 256 829

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Δέχεται εν μέρει την ανακοπή

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Δέχεται την προσφυγή και ακυρώνει εν μέρει την προσβαλλόμενη απόφαση

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/22

Προσφυγή της 17ης Απριλίου 2014 — Meica κατά ΓΕΕΑ — Salumificio Fratelli Beretta (MINIMINI)

(Υπόθεση T-247/14)

2014/C 235/30

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Meica Ammerländische Fleischwarenfabrik Fritz Meinen GmbH & Co. KG (Edewecht, Γερμανία) (εκπρόσωπος: S. Labesius, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Salumificio Fratelli Beretta SpA (Barzanò, Ιταλία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 14ης Φεβρουαρίου 2014 στην υπόθεση R 1159/2013-4·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «STICK MINIMINI Fratelli Beretta 1812 GLI ORIGINALI» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 29 και 43 — Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα υπ’ αριθ. 10 067 031

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το λεκτικό σήμα «Mini Wini» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 29 και 38 — Καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 3 297 835 κοινοτικό σήμα

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Δέχεται εν μέρει την ανακοπή

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Ακυρώνει την προσβαλλομένη απόφαση και απορρίπτει την ανακοπή στο σύνολό της

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/23

Προσφυγή της 14ης Απριλίου 2014 — Masafi κατά ΓΕΕΑ — Hd1 (χυμός masafi)

(Υπόθεση T-248/14)

2014/C 235/31

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Masafi Co. LLC (Ντουμπάι, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) (εκπρόσωπος: G. Hinarejos Mulliez, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Hd1 Ltd (Huddersfield, Ηνωμένο Βασίλειο)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 10ης Φεβρουαρίου 2014 στην υπόθεση R 119/2013-4·

—	να καταδικάσει την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών, εφόσον παρέμβει στη δίκη, στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα ασπρόμαυρο που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «masafi» για προϊόντα της κλάσεως 32

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το καταχωρισμένο υπ' αριθ. 2 551 560 σήμα Ηνωμένου Βασιλείου για τη λέξη «masafi»

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Δέχεται την ανακοπή

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει την προσφυγή

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση των άρθρων 8, παράγραφος 1, στοιχεία α' και β', και 8, παράγραφος 5, του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/23

Προσφυγή της 16ης Απριλίου 2014 — Masafi κατά ΓΕΕΑ — Hd1 (masafi)

(Υπόθεση T-249/14)

2014/C 235/32

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Masafi Co. LLC (Ντουμπάι, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) (εκπρόσωπος: G. Hinarejos Mulliez, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Hd1 Ltd (Huddersfield, Ηνωμένο Βασίλειο)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 17ης Φεβρουαρίου 2014 στην υπόθεση R 1131/2013-4·

—	Να καταδικάσει την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών, εφόσον παρέμβει στη δίκη, στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: Το ασπρόμαυρο εικονιστικό σήμα που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «masafi» για προϊόντα των κλάσεων 29, 30 και 32

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το υπ' αριθ. 2 551 560 καταχωρισμένο στο Ηνωμένο Βασίλειο σήμα για τη λέξη «masafi»

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Δέχεται εν μέρει την ανακοπή

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει την προσφυγή

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχεία α', και β', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/24

Προσφυγή της 23ης Απριλίου 2014 — Aalto-korkeakoulusäätiö κατά ΓΕΕΑ (APPCAMPUS)

(Υπόθεση T-255/14)

2014/C 235/33

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Aalto-korkeakoulusäätiö (Ελσίνκι, Φινλανδία) (εκπρόσωπος: C. Tomás Pedro, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

Να ακυρώσει εν μέρει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 24ης Ιανουαρίου 2014 στην υπόθεση R 713/2013-2, κατά το μέρος της που επικυρώνει την απόφαση περί απορρίψεως της επεκτάσεως της προστασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση της υπ' αριθμ. 1 134 485 διεθνούς καταχωρίσεως της λέξεως «APPCAMPUS», όσον αφορά λογισμικό ηλεκτρονικών υπολογιστών, μέσα αποθήκευσης μαγνητικών δεδομένων, δίσκους εγγραφών, σύμπυκνους δίσκους, DVD και άλλα ψηφιακά μέσα εγγραφής της κλάσης 9 και τις σχετικές με αυτά τεχνολογικές υπηρεσίες και έρευνα, σχεδιασμό και ανάπτυξη του λογισμικού ηλεκτρονικών υπολογιστών της κλάσης 42·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: Επέκταση της προστασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση της υπ' αριθμ. 1 134 485 διεθνούς καταχωρίσεως του λεκτικού σήματος «APPCAMPUS» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 35, 38, 41 και 42

Απόφαση του εξεταστή: Δεν δέχθηκε εν μέρει την καταχώριση ως κοινοτικό σήμα

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Ακύρωση εν μέρει της προσβαλλόμενης αποφάσεως

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφοι 1, στοιχεία β' και γ', και 2, του κανονισμού 207/2009

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/25

Αναίρεση που άσκησε στις 25 Απριλίου 2014 ο Robert Walton κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 27 Φεβρουαρίου 2014 στην υπόθεση F-32/13, Walton κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-261/14 P)

2014/C 235/34

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Robert Walton (Οξφόρδη, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: F. Moyse, δικηγόρος)

Αναιρεσίβλητη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει τη διάταξη του Δικαστηρίου ΔΔ της 27ης Φεβρουαρίου 2014 στην υπόθεση F-32/13, Walton κατά Επιτροπής·

—	να αναπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο ΔΔ προκειμένου αυτό να εξετάσει τον τρίτο ισχυρισμό που προβλήθηκε με το δικόγραφο της αγωγής και να αποφανθεί επί των άλλων δύο ισχυρισμών σύμφωνα με όσα κριθούν με την αναιρετική απόφαση·

—	να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στα έξοδα της αναιρετικής και της πρωτόδικης διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεως ο αναιρεσείων προβάλλει τέσσερις λόγους.

1.	Ο πρώτος λόγος αφορά παράβαση του άρθρου 36 του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθόσον το Δικαστήριο ΔΔ δεν αιτιολόγησε την απόφασή του και παρέλειψε να αποφανθεί επί ισχυρισμού που προβλήθηκε πρωτοδίκως.

2.	Ο δεύτερος λόγος αφορά παραβίαση της αρχής του δεδικασμένου, καθόσον το Δικαστήριο ΔΔ προέβη σε εσφαλμένο νομικό χαρακτηρισμό των αντικειμένων και τω αιτίων των σχετικών πράξεων και δικαστικών αποφάσεων σε σχέση με το αντικείμενο της αγωγής που ασκήθηκε σε πρώτο βαθμό.

3.	Ο τρίτος λόγος αφορά προσβολή του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη.

4.	Ο τέταρτος λόγος αφορά προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και παραβίαση της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης που είχε ως συνέπεια τη συγγνωστή πλάνη του αναιρεσείοντος.

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/25

Προσφυγή της 24ης Απριλίου 2014 — Bionecs κατά ΓΕΕΑ — Fidia Farmaceutici (BIONECS)

(Υπόθεση T-262/14)

2014/C 235/35

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Bionecs GmbH (Μόναχο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: M. Knitter, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Fidia Farmaceutici SpA (Abano Terme, Ιταλία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 6ης Φεβρουαρίου 2014 στην υπόθεση R 1179/2013-1·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα «BIONECS» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 5, 29 και 35 — Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα υπ’ αριθ. 10 650 638

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Η υπ’ αριθ. 715 915 διεθνής καταχώριση του λεκτικού σήματος «BIONECT» για προϊόντα της κλάσεως 5

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Δέχεται εν μέρει την ανακοπή

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει την προσφυγή

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/26

Προσφυγή της 7ης Μαΐου 2014 — mobile.international κατά ΓΕΕΑ — Rezon (mobile.de)

(Υπόθεση T-322/14)

2014/C 235/36

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: mobile.international GmbH (Kleinmachnow, Γερμανία) (εκπρόσωπος: T. Lührig, Rechtsanwalt)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Rezon OOD (Σόφια, Βουλγαρία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 13ης Φεβρουαρίου 2014 στην υπόθεση R 951/2013-1·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα του οποίου ζητείται να κηρυχθεί η ακυρότητα: Το εικονιστικό σήμα που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «mobile.de» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 16, 35, 38 και 42 — Κοινοτικό σήμα αριθ. 8 838 609

Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Αιτούσα την κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος: Rezon OOD

Αιτιολογία της αιτήσεως κηρύξεως της ακυρότητας: Το εθνικό εικονιστικό σήμα που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «mobile» για υπηρεσίες των κλάσεων 35, 39 και 42

Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: Απορρίπτει την αίτηση κηρύξεως της ακυρότητας

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Δέχεται την προσφυγή και αναπέμπει την υπόθεση στο τμήμα ακυρώσεως

Προβαλλόμενοι λόγοι:

—	Παράβαση του άρθρου 57, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009 σε συνδυασμό με τον κανόνα 22, παράγραφος 2, του κανονισμού 2868/95·

—	Παράβαση του άρθρου 76, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 15, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 57, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009 σε συνδυασμό με τον κανόνα 22, παράγραφοι 3 και 4, του κανονισμού 2868/95·

—	Παράβαση του άρθρου 78, παράγραφος 1, στοιχείο στ', του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση των κανόνων περί καταχρήσεως δικαιώματος σε συνδυασμό με το άρθρο 56, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 και το άρθρο 54, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 64, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009.

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/27

Προσφυγή της 6ης Μαΐου 2014 — mobile.international κατά ΓΕΕΑ — Rezon (mobile.de)

(Υπόθεση T-325/14)

2014/C 235/37

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: mobile.international GmbH (Kleinmachnow, Γερμανία) (εκπρόσωπος: T. Lührig, Rechtsanwalt)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Rezon OOD (Σόφια, Βουλγαρία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 9ης Ιανουαρίου 2014 στην υπόθεση R 922/2013-1·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα του οποίου ζητείται να κηρυχθεί η ακυρότητα: Το λεκτικό σήμα «mobile.de» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 16, 35, 38 και 42 — Κοινοτικό σήμα αριθ. 9 376 989

Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Αιτούσα την κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος: Rezon OOD

Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: Απορρίπτει την αίτηση κηρύξεως της ακυρότητας

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Δέχεται την προσφυγή και αναπέμπει την υπόθεση στο τμήμα ακυρώσεως

Προβαλλόμενοι λόγοι:

—	Παράβαση του άρθρου 57, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009 σε συνδυασμό με τον κανόνα 22, παράγραφος 2, του κανονισμού 2868/95·

—	Παράβαση του άρθρου 76, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 15, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 57, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009 σε συνδυασμό με τον κανόνα 22, παράγραφοι 3 και 4, του κανονισμού 2868/95·

—	Παράβαση του άρθρου 78, παράγραφος 1, στοιχείο στ', του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση των κανόνων περί καταχρήσεως δικαιώματος σε συνδυασμό με το άρθρο 56, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 και το άρθρο 54, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 64, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009.

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/28

Προσφυγή της 13ης Μαΐου 2014 — Compagnie des fromages & Richesmonts κατά ΓΕΕΑ — Grupo Lactalis Iberia (Απεικόνιση ερυθρόλευκης σκακιέρας)

(Υπόθεση T-327/14)

2014/C 235/38

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Compagnie des fromages & Richesmonts (Puteaux, Γαλλία) (εκπρόσωποι: T. Mollet-Vieville και T. Cuche, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Grupo Lactalis Iberia, SA (Μαδρίτη, Ισπανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να αναγνωρίσει ότι το κοινοτικό σήμα αριθ. 6 059 687 είναι έγκυρο για τον προσδιορισμό τυριών·

—	κατά συνέπεια, να ακυρώσει στο σύνολό της την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς της 3ης Μαρτίου 2014, καθόσον κηρύσσει την ακυρότητα του κοινοτικού σήματος αριθ. 6 059 687·

—	επικουρικώς, να ακυρώσει στο σύνολό της την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς της 3ης Μαρτίου 2014, καθόσον κηρύσσει την ακυρότητα του κοινοτικού σήματος αριθ. 6 059 687 για τον προσδιορισμό τυριών·

—	να καταδικάσει το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα του οποίου ζητείται να κηρυχθεί η ακυρότητα: Εικονιστικό σήμα που απεικονίζει ερυθρόλευκη σκακιέρα, για προϊόντα και υπηρεσίες της κλάσεως 29 — Κοινοτικό σήμα αριθ. 6 059 687

Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα.

Αιτούσα την κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος: Grupo Lactalis Iberia, SA.

Αιτιολογία της αιτήσεως κηρύξεως της ακυρότητας: Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου προβλεπόμενοι από τις διατάξεις του άρθρου 52, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 207/2009, σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β', γ' και δ', του κανονισμού 207/2009.

Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: Απόρριψη της αιτήσεως αναγνωρίσεως της ακυρότητας.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Ακύρωση της αποφάσεως του τμήματος ακυρώσεως και κήρυξη της ακυρότητας του σήματος.

Προβαλλόμενοι λόγοι: Το τμήμα προσφυγών υπέπεσε σε πλάνες περί τα πράγματα και περί το δίκαιο (παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού 207/2009· παράβαση του άρθρου 52, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 207/2009).

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/29

Προσφυγή της 13ης Μαΐου 2014 — Helbrecht κατά ΓΕΕΑ — Lenci Calzature (SportEyes)

(Υπόθεση T-333/14)

2014/C 235/39

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Andreas Helbrecht (Hilden, Γερμανία) (εκπρόσωπος: C. König, Rechtsanwalt)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Lenci Calzature SpA (Turchetto-Montecarlo, Ιταλία)

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 27ης Φεβρουαρίου 2014 στην υπόθεση R 830/2013-5·

—	να καταδικάσει στα δικαστικά έξοδα το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) και τη Lenci Calzatura S.p.A. σε περίπτωση που παρέμβει στη δίκη.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτών την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Ο προσφεύγων

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα «SportEyes» για προϊόντα της κλάσεως 25 — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος αριθ. 7 5 04 525

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Lenci Calzature SpA

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το εικονιστικό σήμα που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «EYE SPORT EYE», «EYE fashion EYE» και «EYE», για προϊόντα της κλάσεως 25

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Δέχεται την ανακοπή

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει την προσφυγή

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/29

Προσφυγή της 21ης Μαΐου 2014 — Lidl Stiftung κατά ΓΕΕΑ (Deluxe)

(Υπόθεση T-344/14)

2014/C 235/40

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Lidl Stiftung & Co. KG (Neckarsulm, Γερμανία) (εκπρόσωποι: M. Kefferpütz και A. Wrage, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 6ης Μαρτίου 2014 στην υπόθεση R 1223/2013-1·

—	να αναγνωρίσει ότι οι διατάξεις του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β' και του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009 δεν αντίκεινται στην καταχώριση του αιτηθέντος σήματος·

—	να αναπέμψει την υπόθεση που αφορά την αίτηση αριθ. 01 1 4 27 507 στο καθού προς εξέταση·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων και των εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «Deluxe», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 5, 29, 30, 31, 32 και 33 — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος αριθ. 11 427 507

Απόφαση του εξεταστή: Απορρίπτει την αίτηση

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει την προσφυγή

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/30

Προσφυγή της 19ης Μαΐου 2014 — Quanzhou Wouxun Electronics κατά ΓΕΕΑ — Locura Digital (WOUXUN)

(Υπόθεση T-345/14)

2014/C 235/41

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Quanzhou Wouxun Electronics Co. Ltd (Quanzhou, Κίνα) (εκπρόσωποι: A. Sebastião και J. Pimenta, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Locura Digital, SL (Granollers, Ισπανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 17ης Φεβρουαρίου 2014 στην υπόθεση R 407/2013-4·

—	να διατάξει το ΓΕΕΑ να αρνηθεί την καταχώριση του κοινοτικού σήματος υπ’ αριθ. 1 0 0 72 478«WOUXUN» στο σύνολό της·

—	να καταδικάσει τη Locura Digital, SL στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση κοινοτικού σήματος: Η Locura Digital, SL

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα WOUXUN για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 39 και 42 — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος υπ’ αριθ. 1 0 0 72 478

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο:: Λεκτικά σήματα WOUXUN για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 35 και 38

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απέρριψε εν μέρει την ανακοπή

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απέρριψε την προσφυγή

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/31

Προσφυγή-αγωγή της 30ής Μαΐου 2014 — Europower κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-383/14)

2014/C 235/42

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Europower SpA (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: G. Cocco και L. Salomoni, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας-ενάγουσας

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα (στο εξής προσφεύγουσα) ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση περί απορρίψεως της προσφοράς της Europower S.p.A. στον διαγωνισμό για την κατασκευή και συντήρηση ενός σταθμού παραγωγής τριπλής ενέργειας με αεριοστρόβιλο υπέρ άλλου υποβαλόντος προσφορά,

—	να ακυρώσει την απόφαση σχετικά με τα χαρακτηριστικά και τα πλεονεκτήματα της επιλεγείσας προσφοράς,

—	να ακυρώσει την απόφαση σχετικά με την άρνηση χορηγήσεως αντιγράφων των εγγράφων που ζήτησε η προσφεύγουσα με την από 7/04/2014 αίτησή της, καθώς και κάθε μεταγενέστερη απόφαση σχετικά με τη χορήγηση των εγγράφων,

—	να ακυρώσει τη μεταγενέστερη απόφαση περί αρνήσεως προσβάσεως στα έγγραφα, η οποία εκδόθηκε κατόπιν υποβολής επιβεβαιωτικής αιτήσεως,

—

να ακυρώσει κάθε συνακόλουθη, σχεδιαζόμενη, συναφή ή ακόμα και άγνωστη πράξη, ιδίως δε τα πρακτικά αξιολόγησης των προσφορών, τη σύμβαση που ενδεχομένως συνήφθη με τον ανάδοχο, τον έλεγχο σχετικά με την ακρίβεια της δηλώσεως του αναδόχου ότι πληρούσε τις απαιτούμενες προϋποθέσεις, κάθε άλλη άγνωστη πράξη, με την επιφύλαξη της συμπληρώσεως των προβαλλομένων λόγων βάσει του άρθρου 48, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου.

Επικουρικώς:

—	να ακυρώσει μερικώς την πρόσκληση για την υποβολή προσφορών,

—	να ακυρώσει μερικώς το διοικητικό παράρτημα της πρόσκλησης για την υποβολή προσφορών. τέλος, να υποχρεώσει την Επιτροπή στην καταβολή αποζημιώσεως για την προκληθείσα ζημία, κατά το μέτρο που θα καθοριστεί κατά τη διάρκεια της δίκης.

Λόγοι ακυρώσεως, ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η παρούσα προσφυγή-αγωγή στρέφεται κατά της αποφάσεως με την οποία απορρίφθηκε η προσφορά της προσφεύγουσας στον ίδιο διαγωνισμό που αποτελεί επίσης αντικείμενο της υποθέσεως T-355/14 STC SpA κατά Επιτροπής.

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής η προσφεύγουσα προβάλλει 5 λόγους:

Πρώτος λόγος, αντλούμενος από παράβαση ουσιώδους τύπου, από παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως που προβλέπεται στο άρθρο 148 του κανονισμού 1268/2012 (1), από παράβαση του άρθρου 113 του κανονισμού 966/2012, από παράβαση των διαδικαστικών κανόνων του διαγωνισμού, καθώς και, εν προκειμένω, από κατάχρηση εξουσίας.

—

Προβάλλεται συναφώς ότι για τη συμμετοχή στον διαγωνισμό ήταν απαραίτητη η κατοχή των προαπαιτούμενων όσον αφορά την τεχνική ικανότητα η οποία αναφέρεται στο σημείο II.2.3. το οποίο απαιτούσε, επί ποινή αποκλεισμού, το να έχουν οι διαγωνιζόμενοι κατασκευάσει απευθείας και πλήρως τουλάχιστον δύο σταθμούς συνδυασμένης παραγωγής θερμότητας και ηλεκτρισμού, ηλεκτρικής ισχύος τουλάχιστον 8 MW. Ο ανάδοχος θα έπρεπε να είχε αποκλειστεί διότι δεν διέθετε αυτά τα ελάχιστα προαπαιτούμενα που επέβαλλαν οι όροι του διαγωνισμού.

Δεύτερος λόγος, αντλούμενος από παράβαση του άρθρου 149 του κανονισμού 1268/2012, από παράβαση του άρθρου 113 του κανονισμού 966/2012 (2), από παράβαση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ (3) (39η αιτιολογική σκέψη), καθώς και, εν προκειμένω, από κατάχρηση εξουσίας.

—

Προβάλλεται συναφώς ότι η κατακύρωση και η ανάθεση της σύμβασης είναι παράνομες, διότι ο ανάδοχος δεν εδικαιούτο να λάβει τη βαθμολογία που του δόθηκε, δεδομένου ότι η αξιολόγηση της τεχνικής προσφοράς, με βάση τα κριτήρια που καθόρισε η Επιτροπή, πρέπει απαραιτήτως να στηρίζεται στην πραγματική απόδοση του σταθμού, και όχι στη μονομερή δήλωση του διαγωνιζομένου. Κατά συνέπεια, υπήρξε παράβαση της διαφάνειας και της επί ίσοις όροις συμμετοχής στο διαγωνισμό.

Τρίτος λόγος, αντλούμενος από παράβαση tου άρθρου 112 του κανονισμού 966/2012, από παραβίαση της αρχής του απορρήτου των προσφορών που προβλέπεται στο άρθρο 111 του κανονισμού 966/2012, από παράβαση των άρθρων 157 και 159 του κανονισμού 1268/2012, καθώς και, εν προκειμένω, από κατάχρηση εξουσίας.

—

Προβάλλεται συναφώς ότι οι διαδικασίες του διαγωνισμού για την ανάθεση της σύμβασης διεξήχθησαν σε μία μόνο συνεδρίαση, όπου εξετάστηκαν μαζί τα διοικητικά έγγραφα που αφορούσαν την συμμετοχή στη διαδικασία του διαγωνισμού, η τεχνική προσφορά και η οικονομική προσφορά. Αυτός ο τρόπος λειτουργίας είναι αντίθετος προς την αρχή του απορρήτου των προσφορών και την αρχή του διαχωρισμού των προσφορών.

Τέταρτος λόγος, αντλούμενος από παραβίαση των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως και της διαφάνειας, από παράβαση των άρθρων 15 και 298 της Συνθήκης, από παράβαση του άρθρου 102 του κανονισμού 966/2012, από παράβαση του άρθρου 6 της οδηγίας 2004/18/ΕΚ, καθώς και, εν προκειμένω, από κατάχρηση εξουσίας.

—

Προβάλλεται συναφώς ότι, μετά την απόφαση περί απορρίψεως της υποβληθείσας προσφοράς, η Επιτροπή κοινοποίησε μόνο την κλίμακα των βαθμών που δόθηκαν και παρανόμως αρνήθηκε, στη συνέχεια, την πρόσβαση στα αιτηθέντα έγγραφα ακόμη και μετά την επιβεβαιωτική αίτηση που υποβλήθηκε από την προσφεύγουσα σύμφωνα με τα άρθρα 7 επ. του κανονισμού 1049/2001 (4).

Πέμπτος λόγος, αντλούμενος από παραβίαση των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως και της διαφάνειας, από παράβαση των άρθρων 157 και 158 του κανονισμού 1268/2012, καθώς και, εν προκειμένω, από κατάχρηση εξουσίας.

—	Προβάλλεται συναφώς ότι, κατά παράβαση του άρθρου 157 του κανονισμού 1268/2012, η παράλειψη χορηγήσεως αντιγράφου του πρακτικού αξιολόγησης και των οριστικών πράξεων κατακυρώσεως, εμπόδισε την προσφεύγουσα να λάβει πλήρως γνώση των προϋποθέσεων που διαλαμβάνονται στους προαναφερθέντες κανόνες.

(1) Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 1268/2012 της Επιτροπής, της 29ης Οκτωβρίου 2012 , σχετικά με τους κανόνες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης (ΕΕ L 362, σ. 1).

(2) Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012 , σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου (ΕΕ L 298, σ. 1).

(3) Οδηγία 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών (ΕΕ L 134, σ. 114).

(4) Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ L 145, σ. 43).

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/32

Προσφυγή της 3ης Ιουνίου 2014 — Ιταλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-384/14)

2014/C 235/43

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι:: B. Tidore, avvocato dello Stato, και G. Palmieri)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση C (2014) 2008 της Επιτροπής, της 4ης Απριλίου 2014, η οποία κοινοποιήθηκε στις 7 Απριλίου 2014, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη, και συγκεκριμένα από την Ιταλία, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Εγγυήσεων, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ).

Λόγοι ακύρωσης και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η Ιταλική Κυβέρνηση προβάλλει τρεις λόγους.

Πρώτος λόγος: Παραβίαση των κοινοτικών αρχών και ανεπαρκής διερεύνηση των στοιχείων.

—

Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται συναφώς ότι η Επιτροπή, με την προσβαλλόμενη απόφαση, προέβη σε δημοσιονομική διόρθωση με βάση ορισμένες πλημμέλειες που διαπιστώθηκαν σε έναν επιτόπιο έλεγχο, ο οποίος διεξήχθη μόνο στις Περιφέρειες του Λατίου και του Abbruzzo. Η προσφεύγουσα αμφισβητεί τη δυνατότητα επέκτασης των πορισμάτων του ελέγχου αυτού πέραν των εν λόγω περιφερειών και την ορθότητα του καθορισμού του ύψους της διόρθωσης στο ποσοστό του 5 %, διότι η πραγματικότητα στις διάφορες ιταλικές περιφέρειες παρουσιάζει πολύ μεγάλες διαφορές και διότι, εν πάση περιπτώσει, εμπλεκόταν ένας μόνον οργανισμός πληρωμών (η AGEA).

Δεύτερος λόγος: Παράβαση των άρθρων 43 και 48 του κανονισμού 1782/2003 (1).

—

Η Επιτροπή, με την απόφασή της, καταλογίζει στην Ιταλική Δημοκρατία εσφαλμένη εφαρμογή της ρύθμισης για τα ειδικά δικαιώματα, ισχυριζόμενη ότι η εφαρμογή αυτή ενείχε κινδύνους για το Ταμείο. Κατά την προσφεύγουσα, τα άρθρα 43 και 48 του κανονισμού 1782/2003 δεν προβλέπουν καμία ιδιαίτερη μέθοδο ανακατανομής των ειδικών δικαιωμάτων στις περιπτώσεις που εξέτασε η Επιτροπή, η δε μέθοδος που επέλεξε η Ιταλία όχι μόνο είναι σύμφωνη με την εν λόγω ρύθμιση, αλλά ούτε ενέχει, αυτή καθαυτή, ιδιαίτερους κινδύνους για το Ταμείο.

Τρίτος λόγος: Παραβίαση των γενικών αρχών που διέπουν τη δημοσιονομική διόρθωση και την τήρηση των κριτηρίων έγκρισης και ελλιπής αιτιολογία.

—

Η Επιτροπή, με την απόφασή της, προέβη σε διόρθωση σχετικά με τα λειτουργικά κενά που βαρύνουν την ARBEA, έναν οργανισμό πληρωμών του οποίου η έγκριση ανακλήθηκε με διοικητική πράξη της 12ης Μαΐου 2010 από τις 16 Οκτωβρίου 2010, οπότε οι αρμοδιότητες της ARBEA μεταβιβάστηκαν στην AGEA. Η προσφεύγουσα βάλλει αφενός κατά της μεθόδου της Επιτροπής, η οποία επέκτεινε τη διόρθωση που είχε ήδη γίνει για τις οικονομικές χρήσεις 2007-2009, ώστε να καλυφθεί και το 2010, θεωρώντας δεδομένο ότι εξακολουθούσαν να υπάρχουν οι κίνδυνοι τους οποίους είχε διαπιστώσει και εφαρμόζοντας το ίδιο ποσοστό, και αφετέρου κατά της εφαρμογής της διόρθωσης στο χρονικό διάστημα μεταξύ της ανάκλησης της έγκρισης και της ανάληψης των αρμοδιοτήτων από την AGEA.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1782/2003 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003, για τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης στα πλαίσια της κοινής γεωργικής πολιτικής και για τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς και για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93, (ΕΚ) αριθ. 1452/2001, (ΕΚ) αριθ. 1453/2001, (ΕΚ) αριθ. 1454/2001, (ΕΚ) αριθ. 1868/94, (ΕΚ) αριθ. 1251/1999, (ΕΚ) αριθ. 1254/1999, (ΕΚ) αριθ. 1673/2000, (ΕΟΚ) αριθ. 2358/71 και (ΕΚ) αριθ. 2529/2001 (ΕΕ L 270, σ. 1).

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/34

Προσφυγή-αγωγή της 26ης Μαΐου 2014 — ΖΖ κατά Ευρωπαϊκού Κέντρου Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας

(Υπόθεση F-22/14)

2014/C 235/45

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: ΖΖ (εκπρόσωποι: L. Levi και M. Vandenbussche, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κέντρο Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας (ΕΚΠΝΤ)

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως με την οποία απορρίπτεται το αίτημά της να διαπιστωθεί η ύπαρξη ηθικής παρενοχλήσεως εκ μέρους του ιεραρχικώς προϊσταμένου της, της αποφάσεως περί μη ανανεώσεως της ισχύος της συμβάσεώς της, καθώς και δύο άλλων αποφάσεων με τις οποίες απορρίφθηκαν οι διοικητικές ενστάσεις που υπέβαλε κατά των προϊσταμένων της. Ως εκ τούτου, η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί επίσης τη διενέργεια νέας έρευνας και την καταβολή αποζημιώσεως και χρηματικής ικανοποιήσεως όσον αφορά, αντιστοίχως, την υλική ζημία και την ηθική βλάβη που διατείνεται ότι υπέστη.

Αιτήματα της προσφεύγουσας-ενάγουσας

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	Να ακυρώσει την από 11 Σεπτεμβρίου 2012 απόφαση του διευθυντή του ΕΚΠΝΤ με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά της προσφεύγουσας-ενάγουσας·

—	να ακυρώσει την από 14 Σεπτεμβρίου 2012 απόφαση περί μη ανανεώσεως της ισχύος της συμβάσεως της προσφεύγουσας-ενάγουσας·

—	να ακυρώσει την από 13 Μαΐου 2013 απόφαση του προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΚΠΝΤ και την από 25 Ιουνίου 2013 απόφαση του διευθυντή του ΕΚΠΝΤ περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως της προσφεύγουσας-ενάγουσας της 10ης Δεκεμβρίου 2013·

—	να διατάξει τη διενέργεια ουσιαστικής, αντικειμενικής και αμερόληπτης νέας έρευνας·

—	να υποχρεώσει το καθού να αποκαταστήσει την υλική ζημία που υπέστη η προσφεύγουσα-ενάγουσα και η οποία υπολογίζεται σε ποσό 4 30 202 ευρώ·

—	να υποχρεώσει το καθού να ικανοποιήσει την ηθική βλάβη που υπέστη η προσφεύγουσα-ενάγουσα και η οποία υπολογίζεται σε ποσό 1 20 000 ευρώ·

—	να καταδικάσει το ΕΚΠΝΤ στα δικαστικά έξοδα.

21.7.2014

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 235/35

Προσφυγή-αγωγή της 22ας Μαΐου 2014 — ZZ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-48/14)

2014/C 235/47

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: ZZ (εκπρόσωπος: R. Duta, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση, αφενός, της αποφάσεως της εξεταστικής επιτροπής, της 14ης Φεβρουαρίου 2014, με την οποία αυτή, συσταθείσα στο πλαίσιο της διαδικασίας επιλογής EU Careers EPSO/AD/177/10-AUDIT2013-Administrateurs-AD5, επικύρωσε, κατόπιν νέας εξετάσεως, την αρχική απόφαση της εξεταστικής επιτροπής της 3ης Οκτωβρίου 2013 να μη δεχθεί την προσφεύγουσα-ενάγουσα στο στάδιο του Κέντρου αξιολόγησης του διαγωνισμού και, αφετέρου, καθόσον χρειάζεται, της αρχικής αποφάσεως της εξεταστικής επιτροπής της 3ης Οκτωβρίου 2013.

Αιτήματα της προσφεύγουσας-ενάγουσας

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει τις αποφάσεις της εξεταστικής επιτροπής της 14ης Φεβρουαρίου 2014 και της 3ης Οκτωβρίου 2013 με τις οποίες απορρίφθηκε η υποψηφιότητά της στον αναφερθέντα διαγωνισμό EPSO/AD/177/10-AUDIT2013-Administrateurs-AD5·

—	να διατάξει κάθε νόμιμο μέτρο·

—	να υποχρεώσει την Επιτροπή να της καταβάλει ποσό 5 000 ευρώ, άλλως οιοδήποτε ποσό, ακόμη και μεγαλύτερο, καθοριζόμενο από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης ex aequo et bono, ως αποζημίωση για την κακόβουλη αντιμετώπιση της υποψηφιότητάς της·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή σε όλα τα δικαστικά έξοδα.

		ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 235

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	57ό έτος 21 Ιουλίου 2014

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ, ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2014/C 235/01	Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1

	V Γνωστοποιήσεις
	ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
	Δικαστήριο
2014/C 235/02	Υπόθεση C-143/14: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Finanzgericht Berlin-Brandenburg (Γερμανία) στις 26 Μαρτίου 2014 — TMK Europe GmbH κατά Hauptzollamt Frankfurt (Oder)	2

2014/C 235/03	Υπόθεση C-148/14: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesverwaltungsgericht (Γερμανία) στις 31 Μαρτίου 2014 — Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας κατά Nordzucker AG	2

2014/C 235/04	Υπόθεση C-175/14: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) στις 10 Απριλίου 2014 — Ralph Prankl	3

2014/C 235/05	Υπόθεση C-176/14: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Raad van State van België (Βέλγιο) στις 10 Απριλίου 2014 — Joris Van Hauthem και Ann Frans κατά Vlaamse Gemeenschap	4

2014/C 235/06	Υπόθεση C-200/14: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunalul Sibiu (Ρουμανία) στις 22 Απριλίου 2014 — Silvia Georgiana Câmpean κατά Administraţia Finanţelor Publice a Municipiului Mediaş, Administraţia Fondului pentru Mediu	5

2014/C 235/07	Υπόθεση C-203/14: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Català de Contractes del Sector Públic (Ισπανία) στις 23 Απριλίου 2014 — Consorci Sanitari del Maresme κατά Corporació de Salut del Maresme i la Selva	5

2014/C 235/08	Υπόθεση C-215/14: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το High Court of Justice, Chancery Division (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 28 Απριλίου 2014 — Société de Produits Nestlé SA κατά Cadbury UK Ltd	6

2014/C 235/09	Υπόθεση C-220/14 P: Αναίρεση που άσκησαν στις 5 Μαΐου 2014 οι Ahmed Abdelaziz Ezz, Abla Mohammed Fawzi Ali Ahmed, Khadiga Ahmed Ahmed Kamel Yassin, Shahinaz Abdel Azizabdel Wahab Al Naggar κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 27 Φεβρουαρίου 2014 στην υπόθεση T-256/11: Ahmed Adbelaziz Ezz, Abla Mohammed Fawzi Ali Ahmed, Khadiga Ahmed Ahmed Kamel Yassin, Shahinaz Abdel Azizabdel Wahab Al Naggar κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης	6

2014/C 235/10	Υπόθεση C-221/14 P: Αναίρεση που άσκησε στις 7 Μαΐου 2014 o H κατά της διατάξεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 27 Φεβρουαρίου 2014 στην υπόθεση T-490/13, GJ κατά Δικαστηρίου	7

2014/C 235/11	Υπόθεση C-222/14: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Συμβούλιο της Επικρατείας (Ελλάδα) την 7η Μαΐου 2014 — Κωνσταντίνος Μαϊστρέλλης κατά Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων	8

2014/C 235/12	Υπόθεση C-232/14: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το First-tier Tribunal (Tax Chamber) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 12 Μαΐου 2014 — Portmeirion Group UK Ltd κατά The Commissioners for Her Majesty's Revenue & Customs	9

2014/C 235/13	Υπόθεση C-235/14: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Audiencia Provincial de Barcelona (Ισπανία) στις 13 Μαΐου 2014 — Safe Interenvios, S.A. κατά Liberbank, S.A., κ.λπ.	9

2014/C 235/14	Υπόθεση C-238/14: Προσφυγή της 13ης Μαΐου 2014 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου	10

2014/C 235/15	Υπόθεση C-252/14: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Högsta förvaltningsdomstolen (Σουηδία) στις 23 Μαΐου 2014 — Pensioenfonds Metaal en Technie κατά Skatteverket	11

2014/C 235/16	Υπόθεση C-263/14: Προσφυγή της 28ης Μαΐου 2014 — Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης	11

	Γενικό Δικαστήριο
2014/C 235/17	Υπόθεση T-66/12: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Ιουνίου 2014 — Sedghi και Azizi κατά Συμβουλίου (Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας — Περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν με σκοπό την παρεμπόδιση της διαδόσεως των πυρηνικών όπλων — Δέσμευση κεφαλαίων — Διαγραφή από τον κατάλογο των οικείων προσώπων και οντοτήτων — Προσφυγή ακυρώσεως — Έννομο συμφέρον — Παραδεκτό — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Σφάλμα εκτιμήσεως)	13

2014/C 235/18	Υπόθεση T-67/12: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Ιουνίου 2014 — Sina Bank κατά Συμβουλίου (Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας — Περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν με σκοπό την παρεμπόδιση της διαδόσεως των πυρηνικών όπλων — Δέσμευση κεφαλαίων — Προσφυγή ακυρώσεως — Πράξεις μη δεκτικές προσφυγής — Απαράδεκτο — Δικαιώματα άμυνας)	14

2014/C 235/19	Υπόθεση T-68/12: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Ιουνίου 2014 — Hemmati κατά Συμβουλίου (Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας — Περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν με σκοπό την παρεμπόδιση της διαδόσεως των πυρηνικών όπλων — Δέσμευση κεφαλαίων — Απαγόρευση εισόδου ή διελεύσεως — Προσφυγή ακυρώσεως — Έννομο συμφέρον — Παραδεκτό — Υποχρέωση αιτιολογήσεως)	15

2014/C 235/20	Υπόθεση T-161/12: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Ιουνίου 2014 — Free κατά ΓΕΕΑ –Conradi + Kaiser (FreeLounge) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως του κοινοτικού λεκτικού σήματος FreeLounge — Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα free LA LIBERTÉ N’A PAS DE PRIX, προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα FREE, εταιρική επωνυμία FREE και όνομα τομέα FREE.FR — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 — Εξουσία μεταρρυθμίσεως]	16

2014/C 235/21	Υποθέσεις T-495/12 έως T-497/12: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Ιουνίου 2014 — European Drinks κατά ΓΕΕΑ — Alexandrion Grup Romania (Dracula Bite και DRACULA BITE) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως των κοινοτικών εικονιστικών σημάτων Dracula Bite και DRACULA BITE — Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα Dracula — Απουσία ουσιαστικής χρήσεως του προγενέστερου σήματος — Άρθρο 42, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]	16

2014/C 235/22	Υπόθεση T-269/13 P: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 5ης Ιουνίου 2014 — Markus Brune κατά Επιτροπής (Αίτηση αναιρέσεως — Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Πρόσληψη — Γενικός διαγωνισμός — Μη εγγραφή στον εφεδρικό πίνακα προσλήψεων — Νέα απόφαση την οποία εκδίδει η Επιτροπή κατόπιν ακυρωτικής αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης — Μη συμμετοχή στην προφορική δοκιμασία)	17

2014/C 235/23	Υπόθεση T-141/14 R: Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Μαΐου 2014 — SolarWorld κ.λπ. κατά Συμβουλίου (Ασφαλιστικά μέτρα — Ντάμπινγκ — Εισαγωγές φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου και βασικών συστατικών τους στοιχείων (π.χ. κυψέλες) καταγωγής ή προελεύσεως Κίνας — Οριστικός αντισταθμιστικός δασμός — Αίτηση αναστολής εκτελέσεως — Έλλειψη επείγοντος)	18

2014/C 235/24	Υπόθεση T-142/14 R: Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Μαΐου 2014 — SolarWorld κ.λπ. κατά Συμβουλίου (Ασφαλιστικά μέτρα — Επιδοτήσεις — Εισαγωγές φωτοβολταϊκών συστοιχιών κρυσταλλικού πυριτίου και βασικών συστατικών στοιχείων (π.χ. κυψέλες) καταγωγής ή προελεύσεως Κίνας — Οριστικός αντισταθμιστικός δασμός — Αίτηση αναστολής εκτελέσεως — Έλλειψη επείγοντος)	18

2014/C 235/25	Υπόθεση T-197/14: Προσφυγή της 20ής Μαρτίου 2014 — La Zaragozana κατά ΓΕΕΑ — Charles Cooper (GREEN'S)	19

2014/C 235/26	Υπόθεση T-201/14: Προσφυγή της 26ης Μαρτίου 2014 — The Body Shop International κατά ΓΕΕΑ — Spa Monopole (SPA WISDOM)	19

2014/C 235/27	Υπόθεση T-202/14: Προσφυγή της 28ης Μαρτίου 2014 — LR Health & Beauty Systems κατά ΓΕΕΑ — Robert McBride (LR nova pure.)	20

2014/C 235/28	Υπόθεση T-233/14: Προσφυγή της 14ης Απριλίου 2014 — Intesa Sanpaolo κατά ΓΕΕΑ (NEXTCARD)	21

2014/C 235/29	Υπόθεση T-246/14: Προσφυγή της 17ης Απριλίου 2014 — Yoworld κατά ΓΕΕΑ — Nestlé (yogorino)	21

2014/C 235/30	Υπόθεση T-247/14: Προσφυγή της 17ης Απριλίου 2014 — Meica κατά ΓΕΕΑ — Salumificio Fratelli Beretta (MINIMINI)	22

2014/C 235/31	Υπόθεση T-248/14: Προσφυγή της 14ης Απριλίου 2014 — Masafi κατά ΓΕΕΑ — Hd1 (χυμός masafi)	23

2014/C 235/32	Υπόθεση T-249/14: Προσφυγή της 16ης Απριλίου 2014 — Masafi κατά ΓΕΕΑ — Hd1 (masafi)	23

2014/C 235/33	Υπόθεση T-255/14: Προσφυγή της 23ης Απριλίου 2014 — Aalto-korkeakoulusäätiö κατά ΓΕΕΑ (APPCAMPUS)	24

2014/C 235/34	Υπόθεση T-261/14 P: Αναίρεση που άσκησε στις 25 Απριλίου 2014 ο Robert Walton κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 27 Φεβρουαρίου 2014 στην υπόθεση F-32/13, Walton κατά Επιτροπής	25

2014/C 235/35	Υπόθεση T-262/14: Προσφυγή της 24ης Απριλίου 2014 — Bionecs κατά ΓΕΕΑ — Fidia Farmaceutici (BIONECS)	25

2014/C 235/36	Υπόθεση T-322/14: Προσφυγή της 7ης Μαΐου 2014 — mobile.international κατά ΓΕΕΑ — Rezon (mobile.de)	26

2014/C 235/37	Υπόθεση T-325/14: Προσφυγή της 6ης Μαΐου 2014 — mobile.international κατά ΓΕΕΑ — Rezon (mobile.de)	27

2014/C 235/38	Υπόθεση T-327/14: Προσφυγή της 13ης Μαΐου 2014 — Compagnie des fromages & Richesmonts κατά ΓΕΕΑ — Grupo Lactalis Iberia (Απεικόνιση ερυθρόλευκης σκακιέρας)	28

2014/C 235/39	Υπόθεση T-333/14: Προσφυγή της 13ης Μαΐου 2014 — Helbrecht κατά ΓΕΕΑ — Lenci Calzature (SportEyes)	29

2014/C 235/40	Υπόθεση T-344/14: Προσφυγή της 21ης Μαΐου 2014 — Lidl Stiftung κατά ΓΕΕΑ (Deluxe)	29

2014/C 235/41	Υπόθεση T-345/14: Προσφυγή της 19ης Μαΐου 2014 — Quanzhou Wouxun Electronics κατά ΓΕΕΑ — Locura Digital (WOUXUN)	30

2014/C 235/42	Υπόθεση T-383/14: Προσφυγή-αγωγή της 30ής Μαΐου 2014 — Europower κατά Επιτροπής	31

2014/C 235/43	Υπόθεση T-384/14: Προσφυγή της 3ης Ιουνίου 2014 — Ιταλία κατά Επιτροπής	32

2014/C 235/44	Υπόθεση T-500/13: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Μαΐου 2014 — Seatech International κ.λπ. κατά Επιτροπής	33

	Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2014/C 235/45	Υπόθεση F-22/14: Προσφυγή-αγωγή της 26ης Μαΐου 2014 — ΖΖ κατά Ευρωπαϊκού Κέντρου Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας	34

2014/C 235/46	Υπόθεση F-41/14: Προσφυγή της 6ης Μαΐου 2014 — ΖΖ κατά Κοινοβουλίου	34

2014/C 235/47	Υπόθεση F-48/14: Προσφυγή-αγωγή της 22ας Μαΐου 2014 — ZZ κατά Επιτροπής	35

2014/C 235/48	Υπόθεση F-76/13: Διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 4ης Ιουνίου 2014 — Fasano κατά Επιτροπής	35