Επίσημη Εφημερίδα C 236/20 Ι

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 21ης Μαΐου 2015 — Ralf Schräder κατά Κοινοτικού Γραφείου Φυτικών Ποικιλιών (ΚΓΦΠ), Jørn Hansson

(Υπόθεση C-546/12 P) (1)

([Αίτηση αναιρέσεως - Κοινοτικό δικαίωμα επί φυτικών ποικιλιών - Κοινοτικό Γραφείο Φυτικών Ποικιλιών (ΚΓΦΠ) - Κανονισμός (EΚ) 2100/94 - Άρθρα 20 και 76 - Κανονισμός (EΚ) 874/2009 - Άρθρο 51 - Αίτημα για την κίνηση διαδικασίας κηρύξεως της εκπτώσεως από κοινοτικό δικαίωμα επί φυτικών ποικιλιών - Αρχή της αυτεπάγγελτης εξετάσεως - Διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΚΓΦΠ - Ουσιώδη αποδεικτικά στοιχεία])

(2015/C 236/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Ralf Schräder (εκπρόσωπος: T. Leidereiter, Rechtsanwalt)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Κοινοτικό Γραφείο Φυτικών Ποικιλιών (ΚΓΦΠ) (εκπρόσωποι: M. Ekvad, επικουρούμενος από τον A. von Mühlendahl, Rechtsanwalt), Jørn Hansson (εκπρόσωπος: G. Würtenberger, Rechtsanwalt)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τον Ralf Schräder στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 38 της 9.2.2013.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 13ης Μαΐου 2015 [αίτηση του Industrial Tribunals (Northern Ireland) (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Valerie Lyttle κ.λπ. κατά Bluebird UK Bidco 2 Limited

(Υπόθεση C-182/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική πολιτική - Ομαδικές απολύσεις - Οδηγία 98/59/ΕΚ - Άρθρο 1, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α' - Έννοια του όρου «επιχείρηση» - Τρόπος υπολογισμού του αριθμού των απολυόμενων εργαζομένων))

(2015/C 236/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Industrial Tribunals (Northern Ireland)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Valerie Lyttle, Sarah Louise Halliday, Clara Lyttle, Tanya McGerty

κατά

Bluebird UK Bidco 2 Limited

Διατακτικό

Ο όρος «επιχείρηση» στο άρθρο 1, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α', σημείο ii, της οδηγίας 98/59/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Ιουλίου 1998, για προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών που αφορούν τις ομαδικές απολύσεις, έχει την ίδια σημασία με τον όρο «επιχείρηση» στο στοιχείο α', σημείο i, της εν λόγω διατάξεως της οδηγίας.

Το άρθρο 1, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α', σημείο ii, της οδηγίας 98/59 δεν αντίκειται σε εθνική κανονιστική ρύθμιση η οποία προβλέπει υποχρέωση ενημερώσεως των εργαζομένων και διαβουλεύσεως με αυτούς σε περίπτωση απολύσεως, εντός ενενήντα ημερών, τουλάχιστον 20 εργαζομένων συγκεκριμένης εγκαταστάσεως μιας επιχειρήσεως, όχι όμως και σε περίπτωση που ο συνολικός αριθμός των απολύσεων σε όλες τις εγκαταστάσεις μιας επιχειρήσεως ή σε μερικές από αυτές κατά το ίδιο χρονικό διάστημα είναι μεγαλύτερος από 20.

(1) ΕΕ C 189 της 29.6.2013.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 21ης Μαΐου 2015 [αίτηση του Landgericht Dortmund (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Cartel Damage Claims (CDC) Hydrogen Peroxide SA κατά Akzo Nobel NV, Solvay SA/NV, Kemira Oyj, FMC Foret, SA

(Υπόθεση C-352/13) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης - Διεθνής δικαιοδοσία σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις - Κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 - Ειδικές βάσεις διεθνούς δικαιοδοσίας - Άρθρο 6, σημείο 1 - Αγωγή κατά πλειόνων εναγομένων οι οποίοι έχουν την κατοικία τους σε διαφορετικά κράτη μέλη και μετείχαν σε σύμπραξη που κρίθηκε αντίθετη προς το άρθρο 81 ΕΚ και το άρθρο 53 της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, με αίτημα να υποχρεωθούν αλληλεγγύως και εις ολόκληρον στην καταβολή αποζημιώσεως και στην παροχή στοιχείων - Διεθνής δικαιοδοσία του δικαστηρίου που έχει επιληφθεί της υποθέσεως όσον αφορά τους από κοινού εναγομένους - Παραίτηση από την αγωγή καθόσον στρέφεται κατά του εναγομένου που έχει την κατοικία του στο κράτος μέλος του δικαστηρίου το οποίο έχει επιληφθεί της υποθέσεως - Διεθνής δικαιοδοσία ως προς τις ενοχές εξ αδικοπραξίας ή οιονεί αδικοπραξίας - Άρθρο 5, σημείο 3 - Ρήτρες παρεκτάσεως διεθνούς δικαιοδοσίας - Άρθρο 23 - Αποτελεσματική εφαρμογή της απαγορεύσεως των συμπράξεων])

(2015/C 236/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Dortmund

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Cartel Damage Claims (CDC) Hydrogen Peroxide SA

κατά

Akzo Nobel NV, Solvay SA/NV, Kemira Oyj, FMC Foret, SA

Διατακτικό

Το άρθρο 6, σημείο 1, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2001, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, έχει την έννοια ότι ο κανόνας περί συγκεντρώσεως της διεθνούς δικαιοδοσίας σε ένα δικαστήριο σε περίπτωση πλειόνων εναγομένων, τον οποίο προβλέπει η διάταξη αυτή, μπορεί να τύχει εφαρμογής προκειμένου περί αγωγής με αίτημα να υποχρεωθούν σε καταβολή αποζημιώσεως αλληλεγγύως και εις ολόκληρον και, στο πλαίσιό της, να παράσχουν στοιχεία επιχειρήσεις που μετείχαν κατά διαφορετικό τρόπο, από γεωγραφικής και χρονικής απόψεως, σε ενιαία και διαρκή παραβίαση της κατά το δίκαιο της Ένωσης απαγορεύσεως των συμπράξεων, η οποία διαπιστώθηκε με απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τούτο δε μολονότι ο ενάγων παραιτήθηκε από την αγωγή του κατά του μοναδικού εκ των από κοινού εναγομένων που έχει την κατοικία του στο κράτος μέλος της έδρας του δικαστηρίου το οποίο έχει επιληφθεί της υποθέσεως, εκτός αν αποδειχθεί η ύπαρξη συμπαιγνίας μεταξύ του ενάγοντος και του εν λόγω από κοινού εναγομένου με σκοπό να προκληθεί ή να συντηρηθεί τεχνηέντως η συνδρομή των προϋποθέσεων εφαρμογής των εν λόγω διατάξεων κατά τον χρόνο ασκήσεως της αγωγής αυτής.

Σε περίπτωση αγωγής με την οποία αξιώνεται από εναγομένους εγκατεστημένους σε διαφορετικά κράτη μέλη η καταβολή αποζημιώσεως, λόγω ενιαίας και διαρκούς παραβάσεως του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, της 2ας Μαΐου 1992, στην οποία μετείχαν, εντός πλειόνων κρατών μελών και σε διαφορετικό τόπο και χρόνο, και η οποία διαπιστώθηκε από την Επιτροπή, το άρθρο 5, σημείο 3, του κανονισμού 44/2001 έχει την έννοια ότι το ζημιογόνο γεγονός επήλθε όσον αφορά κάθε φερόμενο ως ζημιωθέντα ατομικώς, οπότε έκαστος εξ αυτών δύναται, βάσει του εν λόγω άρθρου 5, σημείο 3, να επιλέξει να ασκήσει την αγωγή του είτε ενώπιον του δικαστηρίου του τόπου όπου συνάφθηκε οριστικώς η οικεία σύμπραξη είτε, ενδεχομένως, του τόπου στον οποίο συνάφθηκε ειδική συμφωνία δυνάμενη να προσδιορισθεί ως το αποκλειστικό γενεσιουργό γεγονός της προβαλλομένης ζημίας, είτε, τέλος, ενώπιον του δικαστηρίου του τόπου της έδρας του ζημιωθέντος.

Το άρθρο 23, παράγραφος 1, του κανονισμού 44/2001 έχει την έννοια ότι επιτρέπει, σε περίπτωση ασκήσεως αγωγής αποζημιώσεως λόγω παραβάσεως του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, της 2ας Μαΐου 1992, να λαμβάνονται υπόψη οι ρήτρες παρεκτάσεως διεθνούς δικαιοδοσίας που περιλαμβάνονται σε συμβάσεις προμήθειας, ακόμη και αν τούτο έχει ως αποτέλεσμα παρέκκλιση από τους κανόνες διεθνούς δικαιοδοσίας του άρθρου 5, σημείο 3, και του άρθρου 6, σημείο 1, του εν λόγω κανονισμού, υπό την προϋπόθεση ότι οι ρήτρες αυτές παραπέμπουν σε διαφορές που άπτονται της ευθύνης λόγω παραβιάσεως του δικαίου του ανταγωνισμού.

(1) ΕΕ C 298 της 12.10.2013.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 13ης Μαΐου 2015 [αίτηση του Juzgado de lo Social no 33 de Barcelona (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Andrés Rabal Cañas κατά Nexea Gestión Documental SA, Fondo de Garantia Salarial

(Υπόθεση C-392/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική πολιτική - Ομαδικές απολύσεις - Οδηγία 98/59/ΕΚ - Έννοια του όρου «επιχείρηση» - Τρόπος υπολογισμού του αριθμού των απολυόμενων εργαζομένων))

(2015/C 236/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Juzgado de lo Social no 33 de Barcelona

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Andrés Rabal Cañas

κατά

Nexea Gestión Documental SA, Fondo de Garantia Salarial

Διατακτικό

Το άρθρο 1, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α', της οδηγίας 98/59/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Ιουλίου 1998, για προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών που αφορούν τις ομαδικές απολύσεις, αντίκειται σε εθνική κανονιστική ρύθμιση η οποία καθιερώνει ως μόνη μονάδα αναφοράς την επιχείρηση αντί της εγκαταστάσεως, εφόσον η εφαρμογή του κριτηρίου αυτού έχει ως συνέπεια τη μη εφαρμογή της προβλεπόμενης από τα άρθρα 2 έως 4 της οδηγίας αυτής διαδικασίας ενημερώσεως και διαβουλεύσεως, παρά το γεγονός ότι οι απολύσεις θα έπρεπε να χαρακτηριστούν ως «ομαδικές», βάσει του ορισμού του άρθρου 1, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α', της εν λόγω οδηγίας, εάν ως μονάδα αναφοράς οριζόταν η εγκατάσταση.

Το άρθρο 1, παράγραφος 1, της οδηγίας 98/59 έχει την έννοια ότι, για να διαπιστωθεί εάν έχουν πραγματοποιηθεί «ομαδικές απολύσεις» κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, δεν πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και οι λήγουσες μεμονωμένες συμβάσεις εργασίας που έχουν συναφθεί για ορισμένο χρόνο ή για ορισμένη εργασία, σε περίπτωση παρελεύσεως της διάρκειας ισχύος της συμβάσεως εργασίας ή ολοκληρώσεως της συγκεκριμένης εργασίας.

Το άρθρο 1, παράγραφος 2, στοιχείο α', της οδηγίας 98/59 έχει την έννοια ότι, για να διαπιστωθεί εάν έχουν πραγματοποιηθεί ομαδικές απολύσεις στο πλαίσιο συμβάσεων εργασίας που έχουν συναφθεί για ορισμένο χρόνο ή για ορισμένη εργασία, δεν είναι απαραίτητο η αιτία των εν λόγω ομαδικών απολύσεων να απορρέει από το ίδιο πλαίσιο ομαδικών προσλήψεων ίδιας διάρκειας ή για την ίδια εργασία.

(1) ΕΕ C 260 της 7.9.2013.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 4ης Ιουνίου 2015 — Stichting Corporate Europe Observatory κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής και Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας

(Υπόθεση C-399/13 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Πρόσβαση στα έγγραφα των ευρωπαϊκών οργάνων - Έγγραφα σχετικά με τις εμπορικές διαπραγματεύσεις μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δημοκρατίας της Ινδίας - Πλήρης πρόσβαση - Άρνηση))

(2015/C 236/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Stichting Corporate Europe Observatory (εκπρόσωπος: S. Crosby, Solicitor)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Clotuche-Duvieusart και I. Ζέρβας), Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: T. Henze και J. Möller)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την Stichting Corporate Europe Observatory στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 274 της 21.9.2013.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 7ης Μαΐου 2015 — Voss of Norway ASA κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

(Υπόθεση C-445/13 P) (1)

([Αίτηση αναιρέσεως - Κοινοτικό σήμα - Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β' - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Τρισδιάστατο σήμα συνιστάμενο στο σχήμα κυλινδρικής φιάλης])

(2015/C 236/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Voss of Norway ASA (εκπρόσωποι: F. Jacobacci και B La Tella, avvocati)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: V. Melgar), Nordic Spirit AB (publ)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της αναιρεσείουσας: International Trademark Association (εκπρόσωποι: T. de Haan, avocat, F. Folmer και S. Klos, advocaten, S. Helmer, solicitor)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τη Voss of Norway ASA στα δικαστικά έξοδα.

3)	Η International Trademark Association φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1) ΕΕ C 344 της 23.11.2013.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 4ης Ιουνίου 2015 [αίτηση του Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — F. Faber κατά Autobedrijf Hazet Ochten BV

(Υπόθεση C-497/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 1999/44/ΕΚ - Πώληση και εγγύηση των καταναλωτικών αγαθών - Ιδιότητα του αγοραστή - Ιδιότητα του καταναλωτή - Έλλειψη συμμορφώσεως του παραδοθέντος αγαθού - Υποχρέωση ενημερώσεως του πωλητή - Έλλειψη που εκδηλώνεται εντός εξαμήνου από την παράδοση του αγαθού - Βάρος αποδείξεως))

(2015/C 236/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

F. Faber

κατά

Autobedrijf Hazet Ochten BV

Διατακτικό

Η οδηγία 1999/44/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Μαΐου 1999, σχετικά με ορισμένες πτυχές της πώλησης και των εγγυήσεων καταναλωτικών αγαθών, έχει την έννοια ότι ο εθνικός δικαστής, ο οποίος έχει επιληφθεί διαφοράς με αντικείμενο σύμβαση που μπορεί να εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας αυτής, οφείλει, εφόσον έχει στη διάθεσή του τα αναγκαία προς τούτο νομικά ή πραγματικά στοιχεία ή μπορεί να λάβει τα στοιχεία αυτά κατόπιν απλού αιτήματος παροχής διευκρινίσεων, να εξακριβώσει εάν ο αγοραστής μπορεί να χαρακτηριστεί καταναλωτής κατά την έννοια της εν λόγω οδηγίας, ακόμη κι αν τούτος δεν επικαλέστηκε την ιδιότητα αυτή.

Το άρθρο 5, παράγραφος 3, της οδηγίας 1999/44 έχει την έννοια ότι πρέπει να θεωρηθεί ως ισοδύναμη προς εθνικό κανόνα δημοσίας τάξεως της ίδιας βαθμίδας στο πλαίσιο της εσωτερικής εννόμου τάξεως και ότι ο εθνικός δικαστής οφείλει να εφαρμόζει αυτεπαγγέλτως κάθε διάταξη του εθνικού δικαίου του η οποία διασφαλίζει τη μεταφορά του στην εσωτερική έννομη τάξη.

Το άρθρο 5, παράγραφος 2, της οδηγίας 1999/44 έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε εθνικό κανόνα ο οποίος προβλέπει ότι ο καταναλωτής, για να τύχει των δικαιωμάτων που αντλεί από την οδηγία αυτή, πρέπει να ενημερώσει εντός ευλόγου χρόνου τον πωλητή για την έλλειψη συμμορφώσεως, υπό την προϋπόθεση ότι ο εν λόγω καταναλωτής έχει στη διάθεσή του, για την παροχή της ενημερώσεως αυτής, προθεσμία τουλάχιστον δύο μηνών από την ημερομηνία που διαπίστωσε τη συγκεκριμένη έλλειψη και ότι η απαιτούμενη ενημέρωση αφορά μόνον την ύπαρξη της ελλείψεως αυτής και δεν υπόκειται σε κανόνες περί αποδείξεως οι οποίοι καθιστούν αδύνατη ή υπερβολικά δυσχερή την εκ μέρους του εν λόγω καταναλωτή άσκηση των δικαιωμάτων του.

Το άρθρο 5, παράγραφος 3, της οδηγίας 1999/44 έχει την έννοια ότι ο κανόνας κατά τον οποίο η έλλειψη συμμορφώσεως τεκμαίρεται ότι υφίστατο κατά τον χρόνο παραδόσεως του αγαθού

—

εφαρμόζεται στο μέτρο που ο καταναλωτής αποδεικνύει ότι το πωληθέν αγαθό δεν συνάδει προς τους όρους της συμβάσεως και η επίμαχη έλλειψη συμμορφώσεως εκδηλώθηκε, δηλαδή έγινε φυσικώς αντιληπτή, εντός εξαμήνου από την παράδοση του αγαθού. Ο καταναλωτής δεν οφείλει να αποδείξει την αιτία της ούτε ότι για την έλλειψη αυτή ευθύνεται ο πωλητής•

—	μπορεί να μην εφαρμοστεί εάν ο πωλητής αποδείξει επαρκώς κατά νόμο ότι η αιτία ή η προέλευση της εν λόγω ελλείψεως συμμορφώσεως έγκειται σε γεγονός το οποίο επήλθε μετά την παράδοση του αγαθού.

(1) ΕΕ C 367 της 14.12.2013.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 13ης Μαΐου 2015 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Dimensione Direct Sales srl, Michele Labianca κατά Knoll International Spa

(Υπόθεση C-516/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Δικαίωμα του δημιουργού - Οδηγία 2001/29/ΕΚ - Άρθρο 4, παράγραφος 1 - Δικαίωμα διανομής - Έννοια της «διανομής στο κοινό» - Προσφορά πωλήσεως και διαφημίσεως από έμπορο κράτους μέλους στον διαδικτυακό του τόπο με μαζικές ταχυδρομικές αποστολές και στον Τύπο σε άλλο κράτος μέλος - Αντίγραφα επίπλων προστατευόμενων από το δικαίωμα του δημιουργού προτεινόμενα προς πώληση χωρίς τη συγκατάθεση του κατόχου του αποκλειστικού δικαιώματος διανομής - Προσφορά ή διαφήμιση η οποία δεν καταλήγει στην κτήση του πρωτοτύπου ή αντιγράφων προστατευόμενου έργου))

(2015/C 236/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Dimensione Direct Sales srl, Michele Labianca

κατά

Knoll International Spa

Διατακτικό

Το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας, έχει την έννοια ότι παρέχει σε κάτοχο αποκλειστικού δικαιώματος διανομής προστατευόμενου έργου τη δυνατότητα να απαγορεύει την προσφορά πωλήσεως ή στοχευμένη διαφήμιση αφορώσα το πρωτότυπο ή αντίγραφο του έργου αυτού, ακόμα και όταν δεν αποδεικνύεται ότι η εν λόγω διαφήμιση κατέληξε στην απόκτηση του προστατευόμενου έργου από αγοραστή της Ένωσης, καθόσον η διαφήμιση αυτή παροτρύνει τους καταναλωτές κράτους μέλους, εντός του οποίου το έργο αυτό προστατεύεται από το δικαίωμα του δημιουργού, να το αποκτήσουν.

(1) ΕΕ C 367 της 14.12.2013.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 13ης Μαΐου 2015 [αίτηση του Lietuvos Aukščiausiasis Teismas (Λιθουανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — «Gazprom» OAO

(Υπόθεση C-536/13) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης - Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις - Κανονισμός (EK) 44/2001 - Πεδίο εφαρμογής - Διαιτησία - Δεν εμπίπτει - Αναγνώριση και εκτέλεση αλλοδαπών διαιτητικών αποφάσεων - Διαταγή εκ μέρους διαιτητικού δικαστηρίου εδρεύοντος σε κράτος μέλος - Διαταγή με σκοπό να εμποδιστεί η άσκηση ή η συνέχιση διαδικασίας ενώπιον δικαστηρίου άλλου κράτους μέλους - Εξουσία των δικαστηρίων κράτους μέλους να αρνηθούν την αναγνώριση της διαιτητικής αποφάσεως - Σύμβαση της Νέας Υόρκης])

(2015/C 236/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Αιτούν δικαστήριο

Lietuvos Aukščiausiasis Teismas

Διάδικος στην υπόθεση της κύριας δίκης

«Gazprom» OAO

παρισταμένης της: Lietuvos Respublika

Διατακτικό

Ο κανονισμός (EK) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται στην εκ μέρους δικαστηρίου κράτους μέλους αναγνώριση και εκτέλεση, ή στην άρνηση αναγνωρίσεως και εκτελέσεως, διαιτητικής αποφάσεως η οποία απαγορεύει σε διάδικο να υποβάλει ορισμένα αιτήματα ενώπιον δικαστηρίου του κράτους μέλους αυτού, καθόσον ο ως άνω κανονισμός δεν διέπει την αναγνώριση και εκτέλεση, εντός κράτους μέλους, διαιτητικής αποφάσεως εκδιδόμενης από διαιτητικό δικαστήριο εντός άλλου κράτους μέλους.

(1) ΕΕ C 377 της 21.12.2013.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 4ης Ιουνίου 2015 [αίτηση του Centrale Raad van Beroep (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Raad van bestuur van de Sociale verzekeringsbank κατά E. Fischer-Lintjens

(Υπόθεση C-543/13) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική ασφάλιση των διακινουμένων εργαζομένων - Κανονισμός (ΕΟΚ) 1408/71 - Άρθρο 27 - Παράρτημα VI, τμήμα ΙΗ', σημείο 1, στοιχεία α' και β' - Έννοια των «οφειλομένων συντάξεων κατά τη νομοθεσία δύο ή περισσοτέρων κρατών μελών» - Παροχές σε είδος - Αναδρομική χορήγηση συντάξεως δυνάμει της νομοθεσίας του κράτους μέλους κατοικίας - Χορήγηση παροχών υγείας υπό την προϋπόθεση της υπαγωγής σε σύστημα υποχρεωτικής ασφαλίσεως υγείας - Βεβαίωση μη ασφαλίσεως δυνάμει της νομοθεσίας περί υποχρεωτικής ασφαλίσεως υγείας του κράτους μέλους κατοικίας - Συνεπακόλουθη έλλειψη υποχρεώσεως καταβολής εισφορών στο εν λόγω κράτος μέλος - Αναδρομική ανάκληση της βεβαιώσεως αυτής - Αδυναμία αναδρομικής υπαγωγής σε σύστημα υποχρεωτικής ασφαλίσεως υγείας - Διακοπή της καλύψεως του κινδύνου ασθενείας από τέτοια ασφάλιση - Πρακτική αποτελεσματικότητα του κανονισμού 1408/71])

(2015/C 236/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Centrale Raad van Beroep

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Raad van bestuur van de Sociale verzekeringsbank/E. Fischer-Lintjens

κατά

E. Fischer-Lintjens

Διατακτικό

Το άρθρο 27 του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς, στους μη μισθωτούς και στα μέλη των οικογενειών τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας, όπως τροποποιήθηκε και ενημερώθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 118/97 του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 1996, όπως έχει τροποποιηθεί από τον κανονισμό (ΕΚ) 1992/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, σε συνδυασμό με παράρτημα VI, τμήμα ΙΗ', σημείο 1, στοιχεία α' και β', του εν λόγω κανονισμού 1408/71, έχει την έννοια ότι η σύνταξη που καταβάλλεται σε δικαιούχο, υπό περιστάσεις όπως αυτές της υποθέσεως της κύριας δίκης, θεωρείται οφειλόμενη από τη στιγμή που αρχίζει πραγματικά η καταβολή της στον ενδιαφερόμενο, ανεξαρτήτως του χρόνου της τυπικής διαπιστώσεως του συνταξιοδοτικού δικαιώματος, ακόμη και όταν η καταβολή αρχίζει πριν την ημερομηνία εκδόσεως της αποφάσεως περί χορηγήσεως της συντάξεως αυτής.

Τα άρθρα 27 και 84α του κανονισμού 1408/71, όπως τροποποιήθηκε και ενημερώθηκε με τον κανονισμό 118/97, όπως έχει τροποποιηθεί από τον κανονισμό 1992/2006, σε συνδυασμό με παράρτημα VI, τμήμα ΙΗ', σημείο 1, στοιχεία α' και β', αυτού αντιτίθενται, υπό περιστάσεις όπως αυτές της υποθέσεως της κύριας δίκης, σε κανονιστική ρύθμιση κράτους μέλους η οποία δεν επιτρέπει στον δικαιούχο συντάξεως αναδρομικά χορηγούμενης κατά ένα έτος από το κράτος μέλος αυτό να υπαχθεί, με αντίστοιχη αναδρομικότητα, σε σύστημα υποχρεωτικής ασφαλίσεως υγείας και έχει ως συνέπεια ο εν λόγω ενδιαφερόμενος να στερείται παντελώς κοινωνικοασφαλιστικής προστασίας, χωρίς να έχουν ληφθεί υπόψη όλες οι σχετικές περιστάσεις, ιδίως εκείνες που σχετίζονται με την προσωπική κατάστασή του.

(1) ΕΕ C 15 της 18.1.2014.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 21ης Μαΐου 2015 [αίτηση του Bundesfinanzhof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Finanzamt Ulm κατά Ingeborg Wagner-Raith

(Υπόθεση C-560/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων - Εξαίρεση - Κινήσεις κεφαλαίων που αφορούν την παροχή χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών - Εθνική κανονιστική ρύθμιση προβλέπουσα την κατ’ αποκοπήν φορολόγηση εισοδημάτων από κινητές αξίες προερχομένων από μερίδια επενδυτικών κεφαλαίων - Μαύρα αμοιβαία κεφάλαια))

(2015/C 236/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Finanzamt Ulm

κατά

Ingeborg Wagner-Raith

παρισταμένου του: Bundesministerium der Finanzen

Διατακτικό

Το άρθρο 64 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι εθνική νομοθεσία όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία προβλέπει την κατ’ αποκοπήν φορολογία των εισοδημάτων των κατόχων μεριδίων επενδυτικού κεφαλαίου που εδρεύει στην αλλοδαπή, όταν το κεφάλαιο αυτό δεν έχει εκπληρώσει ορισμένες εκ του νόμου υποχρεώσεις, συνιστά μέτρο σχετικό με κινήσεις κεφαλαίων που αφορούν την παροχή χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, υπό την έννοια του άρθρου αυτού.

(1) ΕΕ C 24 της 25.1.2014.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 4ης Ιουνίου 2015 [αίτηση του Centrale Raad van Beroep (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — P, S κατά Commissie Sociale Zekerheid Breda, College van Burgemeester en Wethouders van de gemeente Amstelveen

(Υπόθεση C-579/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Καθεστώς πολιτών τρίτων χωρών οι οποίοι είναι επί μακρόν διαμένοντες - Οδηγία 2003/109/ΕΚ - Άρθρα 5, παράγραφος 2, και 11, παράγραφος 1 - Εθνική νομοθεσία επιβάλλουσα στους πολίτες τρίτων χωρών, οι οποίοι έχουν αποκτήσει το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος, υποχρέωση κοινωνικής και πολιτικής ενσωματώσεως, πιστοποιούμενης με εξέταση, επί ποινή προστίμου))

(2015/C 236/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Centrale Raad van Beroep

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

P, S

κατά

Commissie Sociale Zekerheid Breda, College van Burgemeester en Wethouders van de gemeente Amstelveen

Διατακτικό

Η οδηγία 2003/109/ΕΚ του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με το καθεστώς υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι είναι επί μακρόν διαμένοντες, και, ιδίως, τα άρθρα 5, παράγραφος 2, και 11, παράγραφος 1, αυτής δεν αντιτίθενται σε εθνική νομοθεσία, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία επιβάλλει στους πολίτες τρίτων χωρών οι οποίοι ήδη έχουν το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος την υποχρέωση να επιτύχουν σε εξέταση κοινωνικής και πολιτικής ενσωματώσεως, επί ποινή προστίμου, υπό τον όρο ο τρόπος εφαρμογής της να μην είναι ικανός να διακινδυνεύσει την επίτευξη των επιδιωκόμενων με την οδηγία αυτή σκοπών, στοιχείο που απόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει. Το εάν το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος αποκτήθηκε πριν ή μετά την επιβολή υποχρεώσεως επιτυχούς συμμετοχής σε εξέταση κοινωνικής και πολιτικής ενσωματώσεως δεν αποτελεί, συναφώς, κρίσιμο στοιχείο.

(1) ΕΕ C 24 της 25.1.2014.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 21ης Μαΐου 2015 [αίτηση του Finanzgericht Düsseldorf (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής απόφασης] — Verder LabTec GmbH & Co. KG κατά Finanzamt Hilden

(Υπόθεση C-657/13) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Φορολογία - Ελευθερία εγκατάστασης - Άρθρο 49 ΣΛΕΕ - Περιορισμοί - Είσπραξη του φόρου επί της λανθάνουσας υπεραξίας σε δόσεις - Διαφύλαξη της ισόρροπης κατανομής των φορολογικών εξουσιών μεταξύ των κρατών μελών - Αναλογικότητα))

(2015/C 236/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Düsseldorf

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Verder LabTec GmbH & Co. KG

κατά

Finanzamt Hilden

Διατακτικό

Το άρθρο 49 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι δεν αντιβαίνει στο άρθρο αυτό η φορολογική ρύθμιση κράτους μέλους που, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη ρύθμιση, προβλέπει, σε περίπτωση μεταβίβασης περιουσιακών στοιχείων από μια εταιρία που βρίσκεται στο έδαφος του κράτους μέλους αυτού σε μόνιμη επιχειρηματική εγκατάστασή της που βρίσκεται στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, αφενός, τον προσδιορισμό της λανθάνουσας υπεραξίας των στοιχείων αυτών που έχει δημιουργηθεί στο πρώτο αυτό κράτος μέλος και, αφετέρου, τη φορολόγηση της υπεραξίας αυτής και την είσπραξη του αναλογούντος φόρου σε δέκα ετήσιες δόσεις.

(1) ΕΕ C 71 της 8.3.2014.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 4ης Ιουνίου 2015 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας

(Υπόθεση C-678/13) (1)

((Παράβαση κράτους μέλους - ΦΠΑ - Οδηγία 2006/112/ΕE - Παράρτημα III - Εφαρμογή μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ σε ιατρικό εξοπλισμό, βοηθητικά όργανα και άλλες συσκευές καθώς και σε φάρμακα))

(2015/C 236/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Lozano Palacios και D. Milanowska)

Καθής: Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωπος: B. Majczyna)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Δημοκρατία της Πολωνίας, εφαρμόζοντας μειωμένο συντελεστή φόρου προστιθέμενης αξίας στις παραδόσεις των κάτωθι αγαθών που αφορούν:

—	ιατρικό εξοπλισμό, βοηθητικά όργανα και άλλες συσκευές, που δεν προορίζονται αποκλειστικά για προσωπική χρήση από αναπήρους ή δεν χρησιμοποιούνται συνήθως για την ανακούφιση και την αντιμετώπιση αναπηριών, καθώς και

—	προϊόντα τα οποία δεν είναι ούτε φάρμακα χρησιμοποιούμενα συνήθως για θεραπευτική αγωγή, για την πρόληψη ασθενειών και για σκοπούς ιατρικούς ή κτηνιατρικούς, ούτε προϊόντα για την αντισύλληψη και για τη γυναικεία υγιεινή προστασία,

τα οποία απαριθμούνται στο παράρτημα 3 του νόμου για τον φόρο επί αγαθών και υπηρεσιών (ustawa o podatku od towarów i usług), της 11ης Μαρτίου 2004, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 96 έως 98 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, σε συνδυασμό με το παράρτημα III, της εν λόγω οδηγίας.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Δημοκρατία της Πολωνίας φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1) ΕΕ C 61 της 1.3.2014.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/12

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 4ης Ιουνίου 2015 — Andechser Molkerei Scheitz GmbH κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-682/13 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Δημόσια Υγεία - Κατάλογος προσθέτων τροφίμων που εγκρίνονται για χρήση σε τρόφιμα - Γλυκοζίτες στεβιόλης - Προϋποθέσεις παραδεκτού - Έννομο συμφέρον))

(2015/C 236/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Andechser Molkerei Scheitz GmbH (εκπρόσωπος: H. Schmidt, Rechtsanwalt)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: S. Grünheid και P. Ondrůšek)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την Andechser Molkerei Scheitz GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 45 της 15.2.2014.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/13

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 4ης Ιουνίου 2015 [αίτηση του Finanzgericht Hamburg (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Kernkraftwerke Lippe-Ems GmbH κατά Hauptzollamt Osnabrück

(Υπόθεση C-5/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 267 ΣΛΕΕ - Παρεμπίπτων έλεγχος της συνταγματικότητας - Εξέταση της συμβατότητας εθνικού νόμου τόσο με το δίκαιο της Ένωσης όσο και με το Σύνταγμα του οικείου κράτους μέλους - Ευχέρεια εθνικού δικαστηρίου να υποβάλει στο Δικαστήριο αίτηση προδικαστικής αποφάσεως - Εθνική ρύθμιση η οποία προβλέπει την είσπραξη φόρου επί της χρήσεως πυρηνικού καυσίμου - Οδηγίες 2003/96/ΕΚ και 2008/118/ΕΚ - Άρθρο 107 ΣΛΕΕ - Άρθρα 93 ΑΕ, 191 ΑΕ και 192 ΑΕ))

(2015/C 236/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Hamburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Kernkraftwerke Lippe-Ems GmbH

κατά

Hauptzollamt Osnabrück

Διατακτικό

Το άρθρο 267 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι εθνικό δικαστήριο το οποίο διατηρεί αμφιβολίες ως προς τη συμβατότητα εθνικής νομοθετικής ρυθμίσεως τόσο με το δίκαιο της Ένωσης όσο και με το Σύνταγμα του οικείου κράτους μέλους δεν στερείται της ευχέρειας ούτε απαλλάσσεται από τυχόν υποχρέωσή του να υποβάλει στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης προδικαστικά ερωτήματα σχετικά με την ερμηνεία ή με το κύρος του δικαίου της Ένωσης, επειδή εκκρεμεί παρεμπίπτουσα διαδικασία ελέγχου της συνταγματικότητας της συγκεκριμένης νομοθετικής ρυθμίσεως ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου που είναι αρμόδιο να ασκεί τον έλεγχο αυτόν.

Το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με την αναδιάρθρωση του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας, και το άρθρο 1, παράγραφοι 1 και 2, της οδηγίας 2008/118/ΕΚ του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με το γενικό καθεστώς των ειδικών φόρων κατανάλωσης και για την κατάργηση της οδηγίας 92/12/ΕΟΚ, έχουν την έννοια ότι επιτρέπουν εθνική ρύθμιση όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία προβλέπει τη φορολόγηση της χρήσεως πυρηνικού καυσίμου για τη βιομηχανική παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.

3)	Το άρθρο 107 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι επιτρέπει εθνική ρύθμιση όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία προβλέπει τη φορολόγηση της χρήσεως πυρηνικού καυσίμου για τη βιομηχανική παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.

Το άρθρο 93, παράγραφος 1, ΑΕ, το άρθρο 191 ΑΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 3, παράγραφος 1, του πρωτοκόλλου (αριθ. 7) περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο έχει προσαρτηθεί στις Συνθήκες ΕΕ, ΛΕΕ και ΕΚΑΕ, καθώς και το άρθρο 192, παράγραφος 2, ΑΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 1, παράγραφος 2, ΑΕ και με το άρθρο 2, στοιχείο δ', ΑΕ, έχουν την έννοια ότι επιτρέπουν εθνική ρύθμιση όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία προβλέπει τη φορολόγηση της χρήσεως πυρηνικού καυσίμου για τη βιομηχανική παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.

(1) ΕΕ C 85 της 22.3.2014.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/14

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 4ης Ιουνίου 2015 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά MOL Magyar Olaj- és Gázipari Nyrt.

(Υπόθεση C-15/14 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Κρατική ενίσχυση - Συμφωνία μεταξύ της Ουγγαρίας και της εταιρίας πετρελαίου και φυσικού αερίου MOL σχετικά με τα μεταλλευτικά τέλη για την εξόρυξη υδρογονανθράκων - Μεταγενέστερη τροποποίηση του νομικού καθεστώτος αυξάνουσα τον συντελεστή των τελών - Αύξηση των τελών μη εφαρμοζόμενη επί της MOL - Απόφαση κηρύττουσα την ενίσχυση ασύμβατη με την κοινή αγορά - Επιλεκτικός χαρακτήρας))

(2015/C 236/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Flynn και K. Talabér-Ritz)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: MOL Magyar Olaj- és Gázipari Nyrt. (εκπρόσωποι: N. Niejahr, Rechtsanwältin, F. Carlin, barrister)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 61 της 1.3.2014.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/14

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 21ης Μαΐου 2015 — JAS Jet Air Service France (SARL) κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-53/14 P) (1)

((Αναίρεση - Τελωνειακή ένωση και κοινό δασμολόγιο - Κοινοτικός τελωνειακός κώδικας - Άρθρο 239 - Εκτελεστικός κανονισμός του τελωνειακού κώδικα - Άρθρο 905 - Εισαγωγή παντελονιών τζην προελεύσεως Ηνωμένων Πολιτειών - Εισαγωγικοί δασμοί - Απόφαση που κρίνει μη δικαιολογημένη τη διαγραφή των εν λόγω δασμών - Μη συνδρομή «ιδιαίτερων συνθηκών»))

(2015/C 236/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: JAS Jet Air Service France (SARL) (εκπρόσωποι: T. Gallois και E. Dereviankine, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Caeiros, B.-R. Killmann και C. Soulay)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Η JAS Jet Air Service France SARL φέρει, εκτός από τα δικαστικά της έξοδα, τα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

(1) ΕΕ C 102 της 7.4.2014.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/15

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 21ης Μαΐου 2015 [αίτηση του Tribunal du travail de Nivelles (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Charlotte Rosselle κατά Institut national d'assurance maladie-invalidité (INAMI), Union nationale des mutualités libres (UNM)

(Υπόθεση C-65/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική πολιτική - Οδηγία 92/85/ΕΟΚ - Μέτρα που αποβλέπουν στη βελτίωση της υγείας και της ασφάλειας στην εργασία για έγκυες, λεχώνες και θηλάζουσες εργαζόμενες - Άρθρο 11, σημεία 2 και 4 - Δημόσια υπάλληλος που ετέθη σε διαθεσιμότητα για προσωπικούς λόγους προκειμένου να απασχοληθεί ως μισθωτή - Μη χορήγηση σε αυτήν επιδόματος μητρότητας με τη δικαιολογία ότι, ως μισθωτή, δεν συμπλήρωσε την περίοδο δοκιμαστικής υπηρεσίας ώστε να θεμελιώνει δικαίωμα σε ορισμένες κοινωνικές παροχές))

(2015/C 236/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal du travail de Nivelles

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Charlotte Rosselle

κατά

Institut national d'assurance maladie-invalidité (INAMI), Union nationale des mutualités libres (UNM)

παρισταμένου του

Institut pour l’égalité des femmes et des hommes (IEFH)

Διατακτικό

Το άρθρο 11, σημείο 4, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 92/85/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 1992, σχετικά με την εφαρμογή μέτρων που αποβλέπουν στη βελτίωση της υγείας και της ασφάλειας κατά την εργασία των εγκύων, λεχώνων και γαλουχουσών εργαζομένων (δέκατη ειδική οδηγία κατά την έννοια του άρθρου 16, παράγραφος 1, της οδηγίας 89/391/ΕΟΚ), έχει την έννοια ότι αντιτίθεται στη δυνατότητα κράτους μέλους να μη χορηγεί επίδομα μητρότητας σε εργαζόμενη με τη δικαιολογία ότι, υπό την ιδιότητα της δημοσίας υπαλλήλου που ετέθη σε διαθεσιμότητα για προσωπικούς λόγους προκειμένου να ασκήσει μισθωτή δραστηριότητα, δεν συμπλήρωσε, στο πλαίσιο της μισθωτής αυτής δραστηριότητας, την περίοδο δοκιμαστικής υπηρεσίας [περίοδο καταβολής εισφορών] που προβλέπει το εθνικό δίκαιο ώστε να δικαιούται το εν λόγω επίδομα μητρότητας, ακόμα και εάν εργάστηκε δώδεκα και πλέον μήνες αμέσως πριν από την πιθανή ημερομηνία του τοκετού της.

(1) ΕΕ C 129 της 28.4.2014.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/15

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 4ης Ιουνίου 2015 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας

(Υπόθεση C-161/14) (1)

((Παράβαση κράτους μέλους - Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 98, παράγραφος 2 - Σημείο 10 του παραρτήματος III - Μειωμένος συντελεστής ΦΠΑ για την παράδοση, ανέγερση, ανακαίνιση και μετασκευή κατοικιών στο πλαίσιο της κοινωνικής πολιτικής - Σημείο 10α του παραρτήματος III - Μειωμένος συντελεστής ΦΠΑ για την ανακαίνιση και επισκευή ιδιωτικών κατοικιών, εξαιρουμένων των υλικών που αποτελούν σημαντικό μέρος της αξίας της παροχής - Εθνική νομοθεσία που εφαρμόζει μειωμένο συντελεστή ΦΠΑ στην παροχή υπηρεσιών εγκατάστασης και στην προμήθεια «υλικών για εξοικονόμηση ενέργειας»))

(2015/C 236/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Clausen και C. Soulay)

Καθού: Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωποι: L. Christie και M. Holt, επικουρούμενοι από τον K. Lasok QC)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, εφαρμόζοντας μειωμένο συντελεστή φόρου προστιθέμενης αξίας στην παροχή υπηρεσιών εγκατάστασης «υλικών για εξοικονόμηση ενέργειας» και στην παράδοση των υλικών αυτών από πρόσωπο που εγκαθιστά τα εν λόγω υλικά σε κτίριο κατοικιών:

—

στον βαθμό που η εν λόγω παροχή υπηρεσιών και η παράδοση δεν μπορούν να θεωρηθούν ως «παράδοση, ανέγερση, ανακαίνιση και μετασκευή κατοικιών στο πλαίσιο της κοινωνικής πολιτικής» για τους σκοπούς του σημείου 10 του παραρτήματος III της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/47/ΕΚ του Συμβουλίου, της 5ης Μαΐου 2009·

—	στον βαθμό που η εν λόγω παροχή υπηρεσιών και η παράδοση δεν εμπίπτουν στο πλαίσιο της «ανακαίνισης και επισκευής ιδιωτικών κατοικιών» για τους σκοπούς του σημείου 10α του παραρτήματος III της εν λόγω οδηγίας, και

—	στον βαθμό που ακόμη και αν εμπίπτουν στην ανακαίνιση και επισκευή ιδιωτικών κατοικιών για τους σκοπούς του σημείου 10α του παραρτήματος III της οδηγίας αυτής, η εν λόγω παροχή υπηρεσιών και παράδοση περιλαμβάνουν υλικά που αποτελούν σημαντικό μέρος της αξίας της παροχής,

παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τις διατάξεις του άρθρου 98 της οδηγίας 2006/112, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/47, σε συνδυασμό με το παράρτημα III της εν λόγω οδηγίας.

2)	Καταδικάζει το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 212 της 7.7.2014.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/16

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 4ης Ιουνίου 2015 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände — Verbraucherzentrale Bundesverband e.V. κατά Teekanne GmbH & Co. KG

(Υπόθεση C-195/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 2000/13/ΕΚ - Επισήμανση και παρουσίαση των τροφίμων - Άρθρα 2, παράγραφος 1, στοιχείο α', σημείο i, και 3, παράγραφος 1, σημείο 2 - Επισήμανση που μπορεί να οδηγήσει σε πλάνη τον αγοραστή ως προς τη σύνθεση των τροφίμων - Κατάλογος των συστατικών - Χρήση της μνείας «ταξίδι με σμέουρο και βανίλια» και απεικονίσεων σμέουρων και λουλουδιών βανίλιας στη συσκευασία αφεψήματος φρούτων που δεν περιέχει τα συστατικά αυτά))

(2015/C 236/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände — Verbraucherzentrale Bundesverband e.V.

κατά

Teekanne GmbH & Co. KG

Διατακτικό

Τα άρθρα 2, παράγραφος 1, στοιχείο α', σημείο i, και 3, παράγραφος 1, σημείο 2, της οδηγίας 2000/13/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2000, για προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την επισήμανση, την παρουσίαση και τη διαφήμιση των τροφίμων, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 596/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Ιουνίου 2009, έχουν την έννοια ότι αντιβαίνει στις διατάξεις αυτές το γεγονός ότι η επισήμανση ενός τροφίμου και ο συγκεκριμένος τρόπος της επισήμανσης αυτής δημιουργούν, μέσω της εμφάνισης, της περιγραφής ή της εικονογραφημένης παράστασης ενός συγκεκριμένου συστατικού, την εντύπωση ότι το εν λόγω τρόφιμο περιέχει το συστατικό αυτό, μολονότι δεν το περιέχει στην πραγματικότητα, πράγμα όμως που προκύπτει μόνο από τον κατάλογο των συστατικών που αναγράφεται επί της συσκευασίας του τροφίμου αυτού.

(1) ΕΕ C 245 της 28.7.2014.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/17

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 21ης Μαΐου 2015 [αίτηση του Tribunalul Neamț (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Sindicatul Cadrelor Militare Disponibilizate în rezervă și în retragere (SCMD) κατά Ministerul Finanțelor Publice

(Υπόθεση C-262/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία - Οδηγία 2000/78/ΕΚ - Άρθρα 2, 3, παράγραφος 1, και 6 - Απαγόρευση των διακρίσεων λόγω ηλικίας - Δυσμενής διάκριση λόγω κοινωνικο-επαγγελματικής ιδιότητας ή τόπου εργασίας - Εθνική νομοθεσία που απαγορεύει, υπό ορισμένα όρια, τη σώρευση συντάξεως με τον μισθό από άσκηση επαγγελματικής δραστηριότητας στον δημόσιο τομέα - Παύση αυτοδικαίως της σχέσεως εργασίας ή της υπηρεσιακής σχέσεως))

(2015/C 236/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunalul Neamț

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Sindicatul Cadrelor Militare Disponibilizate în rezervă și în retragere (SCMD)

κατά

Ministerul Finanțelor Publice

Διατακτικό

Τα άρθρα 2, παράγραφος 2, και 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία, δεν εφαρμόζονται σε εθνική νομοθεσία όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία επιβάλλει αυτοδίκαιη παύση της σχέσεως εργασίας ή της υπηρεσιακής σχέσεως των εργαζόμενων του δημόσιου τομέα οι οποίοι λαμβάνουν, επιπροσθέτως, σύνταξη υπερβαίνουσα τον μέσο ακαθάριστο μισθό και οι οποίοι δεν επέλεξαν τη συνέχιση της σχέσεως αυτής εργασίας ή της υπηρεσιακής αυτής σχέσεως εντός συγκεκριμένης προθεσμίας.

(1) ΕΕ C 315 της 15.9.2014.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/18

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 21ης Μαΐου 2015 [αίτηση του Korkein hallinto-oikeus (Φινλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Διαδικασία που κινήθηκε από τον Kansaneläkelaitos

(Υπόθεση C-269/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Δημόσιες συμβάσεις - Οδηγία 2004/18/ΕΚ - Άρθρο 1, παράγραφος 4 - Σύμβαση παραχωρήσεως υπηρεσιών - Έννοια - Σύνολο συμβάσεων μεταξύ οργανισμού κοινωνικών ασφαλίσεων και εταιριών ταξί με το οποίο προβλέπεται ηλεκτρονική διαδικασία για την άμεση απόδοση των δαπανών μετακινήσεων των ασφαλισμένων και σύστημα κρατήσεων για τα μεταφορικά μέσα))

(2015/C 236/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Korkein hallinto-oikeus

Διάδικος στην υπόθεση της κύριας δίκης

Kansaneläkelaitos

Διατακτικό

Το άρθρο 1, παράγραφος 4, της οδηγίας 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών, έχει την έννοια ότι σύνολο συμβάσεων, όπως το επίμαχο στην κύρια δίκη, μπορεί να θεωρηθεί «σύμβαση παραχώρησης υπηρεσιών», κατά την έννοια της ως άνω διατάξεως, υπό την προϋπόθεση η αναθέτουσα αρχή να έχει μεταθέσει στο σύνολό του ή κατά ουσιώδες μέρος του τον κίνδυνο οικονομικής εκμεταλλεύσεως που φέρει, πράγμα που εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει, συνεκτιμώντας όλα τα εγγενή χαρακτηριστικά των πράξεων τις οποίες αφορά το ως άνω σύνολο συμβάσεων.

(1) ΕΕ C 261 της 11.8.2014.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/18

Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 4ης Ιουνίου 2015 [αίτηση του Cour de cassation (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Directeur général des douanes et droits indirects, Directeur régional des douanes et droits indirects d'Auvergne κατά Brasserie Bouquet SA

(Υπόθεση C-285/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Φορολογία - Οδηγία 92/83/ΕΟΚ - Ειδικοί φόροι κατανάλωσης - Μπίρα - Άρθρο 4 - Μικρά ανεξάρτητα ζυθοποιεία - Μειωμένος συντελεστής ειδικού φόρου κατανάλωσης - Προϋποθέσεις - Παραγωγή χωρίς άδεια εκμεταλλεύσεως - Παραγωγή σύμφωνα με μέθοδο παρασκευής ανήκουσα σε τρίτο και χρησιμοποιούμενη με την άδειά του - Άδεια χρήσεως σημάτων του εν λόγω τρίτου))

(2015/C 236/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Directeur général des douanes et droits indirects, Directeur régional des douanes et droits indirects d'Auvergne

κατά

Brasserie Bouquet SA

Διατακτικό

Προκειμένου να εφαρμοστεί ο μειωμένος συντελεστής του ειδικού φόρου κατανάλωσης για την μπίρα, η προϋπόθεση του άρθρου 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 92/83/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 1992, για την εναρμόνιση των διαρθρώσεων των ειδικών φόρων κατανάλωσης που επιβάλλονται στην αλκοόλη και τα αλκοολούχα ποτά, κατά την οποία το ζυθοποιείο δεν πρέπει να λειτουργεί βάσει άδειας εκμεταλλεύσεως, δεν πληρούται σε περίπτωση που το οικείο ζυθοποιείο παρασκευάζει μπίρα βάσει συμφωνίας με την οποία του επιτρέπεται να χρησιμοποιεί σήματα και μέθοδο παρασκευής που ανήκουν σε τρίτο.

(1) ΕΕ C 261 της 11.8.2014.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/19

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 21ης Μαΐου 2015 [αίτηση του Landgericht Krefeld (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Jaouad El Majdoub κατά CarsOnTheWeb.Deutschland GmbH

(Υπόθεση C-322/14) (1)

((Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις - Διεθνής δικαιοδοσία και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις - Κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 - Άρθρο 23 - Συμφωνία διεθνούς δικαιοδοσίας - Τυπικά στοιχεία - Διαβίβαση διά της ηλεκτρονικής οδού η οποία επιτρέπει μεταγενέστερη πρόσβαση στο περιεχόμενο της συμφωνίας - Έννοια - Γενικοί όροι πωλήσεως οι οποίοι μπορούν να αναγνωσθούν και να εκτυπωθούν μέσω συνδέσμου που επιτρέπει την εμφάνισή τους σε νέο παράθυρο - Μέθοδος αποδοχής μέσω ενός «κλικ»))

(2015/C 236/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Krefeld

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Jaouad El Majdoub

κατά

CarsOnTheWeb.Deutschland GmbH

Διατακτικό

Το άρθρο 23, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, έχει την έννοια ότι η μέθοδος αποδοχής μέσω ενός «κλικ» των περιεχόντων συμφωνία διεθνούς δικαιοδοσίας γενικών όρων μιας συμβάσεως πωλήσεως, όπως η διά του διαδικτύου συναφθείσα επίμαχη σύμβαση στην κύρια δίκη, συνιστά διαβίβαση διά της ηλεκτρονικής οδού που επιτρέπει μεταγενέστερη πρόσβαση στο περιεχόμενο της εν λόγω συμφωνίας, κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, εφόσον η μέθοδος αυτή καθιστά εφικτή την εκτύπωση και την αποθήκευση του κειμένου των ανωτέρω όρων πριν από τη σύναψη της συμβάσεως.

(1) ΕΕ C 315 της 15.9.2014.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/19

Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 21ης Μαΐου 2015 [αίτηση του Oberlandesgericht Nürnberg (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ποινική διαδικασία κατά Andreas Wittmann

(Υπόθεση C-339/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 2006/126/EΚ - Αμοιβαία αναγνώριση των αδειών οδηγήσεως - Περίοδος απαγορεύσεως - Χορήγηση άδειας οδηγήσεως από κράτος μέλος πριν τη θέση σε ισχύ περιόδου απαγορεύσεως στο κράτος μέλος της συνήθους κατοικίας - Λόγοι μη αναγνωρίσεως στο κράτος μέλος της συνήθους κατοικίας της ισχύος άδειας οδηγήσεως που χορηγήθηκε από άλλο κράτος μέλος))

(2015/C 236/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberlandesgericht Nürnberg

Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

Andreas Wittmann

Διατακτικό

Το άρθρο 11, παράγραφος 4, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2006/126/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, για την άδεια οδηγήσεως, έχει την έννοια ότι μέτρο με το οποίο το κράτος μέλος της συνήθους κατοικίας προσώπου, που δεν μπορεί να αφαιρέσει από το πρόσωπο αυτό και οδηγό μηχανοκίνητου οχήματος την άδεια οδηγήσεώς του για τον λόγο ότι η άδεια οδηγήσεως του είχε αφαιρεθεί παλαιότερα, διατάσσει να μη χορηγηθεί νέα άδεια οδηγήσεως στο συγκεκριμένο πρόσωπο κατά τη διάρκεια ορισμένης περιόδου πρέπει να θεωρηθεί μέτρο περιορισμού, αναστολής, αφαιρέσεως ή ακυρώσεως του δικαιώματος οδηγήσεως κατά την έννοια της συγκεκριμένης διατάξεως, το οποίο έχει ως αποτέλεσμα ότι δεν μπορεί να αναγνωριστεί η ισχύς οποιασδήποτε άδειας οδηγήσεως που χορηγείται από άλλο κράτος μέλος πριν την παρέλευση της εν λόγω περιόδου. Το γεγονός ότι η απόφαση που απαγγέλλει το συγκεκριμένο μέτρο κατέστη τελεσίδικη μετά την ημερομηνία χορηγήσεως της άδειας οδηγήσεως στο δεύτερο κράτος δεν ασκεί επιρροή εν προκειμένω, καθόσον η άδεια αποκτήθηκε μετά την έκδοση της εν λόγω αποφάσεως και οι λόγοι που δικαιολόγησαν το μέτρο αυτό υφίσταντο κατά τον χρόνο χορηγήσεως της εν λόγω άδειας.

(1) ΕΕ C 372 της 20.10.2014.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/20

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 21ης Μαΐου 2015 [αίτηση του Conseil d’État (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ministre délégué, chargé du budget κατά Marlène Pazdziej

(Υπόθεση C-349/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Πρωτόκολλο περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρο 12, δεύτερο εδάφιο - Φόρος εισπραττόμενος υπέρ των οργανισμών τοπικής αυτοδιοικήσεως τον οποίο οφείλουν πρόσωπα που έχουν την κυριότητα ή την κατοχή κατοικίας εντός των ορίων του οικείου οργανισμού - Ανώτατο όριο - Κοινωνικό μέτρο - Συνυπολογισμός των αποδοχών, των μισθών και των λοιπών αμοιβών που καταβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση στους υπαλλήλους και στο λοιπό προσωπικό της))

(2015/C 236/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d’État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ministre délégué, chargé du budget

κατά

Marlène Pazdziej

Διατακτικό

Το άρθρο 12, δεύτερο εδάφιο, του πρωτοκόλλου περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει προσαρτηθεί στις Συνθήκες ΕΕ, ΛΕΕ και ΕΚΑΕ, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, δυνάμει της οποίας για τον προσδιορισμό του ανώτατου ποσού που οφείλεται ως φόρος κατοικίας υπέρ των οργανισμών τοπικής αυτοδιοικήσεως λαμβάνονται υπόψη, προκειμένου για την ενδεχόμενη μείωση του φόρου αυτού, οι αποδοχές, μισθοί και λοιπές αμοιβές που καταβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση στους υπαλλήλους της και στο λοιπό προσωπικό της.

(1) ΕΕ C 372 της 20.10.2014.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/21

Διάταξη του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 5ης Φεβρουαρίου 2015 [αίτηση του Naczelny Sąd Administracyjny (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Jednostka Innowacyjno-Wdrożeniowa Petrol S.C. Paczuski Maciej i Puławski Ryszard κατά Minister Finansów

(Υπόθεση C-275/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Φορολογία των ενεργειακών προϊόντων - Οδηγία 2003/96/ΕΚ - Άρθρο 2, παράγραφος 3 - Άμεσο αποτέλεσμα - Προσθετικά καυσίμων υπαγόμενα στον κωδικό 3811 της ΣΟ))

(2015/C 236/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Naczelny Sąd Administracyjny

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Jednostka Innowacyjno-Wdrożeniowa Petrol S.C. Paczuski Maciej i Puławski Ryszard

κατά

Minister Finansów

Διατακτικό

Το άρθρο 2, παράγραφος 3, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με την αναδιάρθρωση του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική νομοθετική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία επιβάλλει ειδικό φόρο καταναλώσεως στα προσθετικά που υπάγονται στον κωδικό 3811 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας που αποτελεί το παράρτημα I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο, όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) 1031/2008 της Επιτροπής, της 19ης Σεπτεμβρίου 2008, με συντελεστή υψηλότερο εκείνου που εφαρμόζεται για τα καύσιμα στα οποία προστίθενται.

Το άρθρο 2, παράγραφος 3, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2003/96 έχει την έννοια ότι ιδιώτης μπορεί να το επικαλεστεί έναντι της αρμόδιας εθνικής διοικητικής αρχής στο πλαίσιο δίκης ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων, προκειμένου να εμποδίσει την εφαρμογή εθνικής ρυθμίσεως ασυμβίβαστης με τη διάταξη αυτή.

(1) ΕΕ C 171 της 26.5.2015.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/21

Διάταξη του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 4ης Ιουνίου 2015 [αίτηση του Rechtbank van eerste aanleg te Antwerpen (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Argenta Spaarbank NV κατά Belgische Staat

(Υπόθεση C-578/14) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Φόρος εταιριών - Οδηγία.90/435/CEE - Άρθρα 1, παράγραφος 2, και 4, παράγραφος 2 - Mητρικές και θυγατρικές εταιρείες διαφορετικών κρατών μελών - Kοινό φορολογικό καθεστώς - Δυνατότητα εκπτώσεως του φορολογητέου κέρδους από τη μητρική εταιρία - Πραγματικό και νομικό πλαίσιο της διαφοράς της κύριας δίκης - Λόγοι που δικαιολογούν την ανάγκη να δοθεί απάντηση στο προδικαστικό ερώτημα - Έλλειψη επαρκών διευκρινίσεων - Προδήλως απαράδεκτο))

(2015/C 236/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank van eerste aanleg te Antwerpen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Argenta Spaarbank NV

κατά

Belgische Staat

Διατακτικό

Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως που υπέβαλε το rechtbank van eerste aanleg te Antwerpen (Βέλγιο), με απόφαση της 28ης Νοεμβρίου 2014, είναι προδήλως απαράδεκτη.

(1) ΕΕ C 81 της 9.3.2015.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/22

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sächsisches Oberverwaltungsgericht (Γερμανία) στις 30 Μαρτίου 2015 — Bundesbeauftragter für Asylangelegenheiten κατά N

(Υπόθεση C-150/15)

(2015/C 236/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Sächsisches Oberverwaltungsgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλών: Bundesbeauftragter für Asylangelegenheiten

Εφεσίβλητος: N

Έτερος διάδικος: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει το άρθρο 9, παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 10, παράγραφος 1, στοιχείο β', της οδηγίας 2011/95/EΕ (1) να ερμηνευθεί υπό την έννοια:

α)

ότι συντρέχει περίπτωση σοβαρής παραβιάσεως της κατοχυρωμένης από το άρθρο 10, παράγραφος 1, του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και από το άρθρο 9, παράγραφος 1, ΕΣΔΑ θρησκευτικής ελευθερίας και, ως εκ τούτου, ότι στοιχειοθετείται πράξη διώξεως δυνάμει του άρθρου 9, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας, όταν θρησκευτικές πράξεις ή συμπεριφορές επιτασσόμενες από δογματική διδασκαλία, την οποία ομολογεί εμπράκτως ο αιτών, και αποτελούσες βασικό στοιχείο της, ή στηριζόμενες επί των θρησκευτικών πεποιθήσεων του αιτούντος υπό την έννοια ότι ενέχουν ιδιαίτερη σημασία για τη θρησκευτική του ταυτότητα, απαγορεύονται στην οικεία χώρα καταγωγής διά της επιβολής ποινικών κυρώσεων,

β)

απαιτείται όπως ο αιτών, ο οποίος ομολογεί εμπράκτως μια συγκεκριμένη δογματική διδασκαλία, αποδεικνύει περαιτέρω ότι οι επιτασσόμενες από αυτή τη δογματική διδασκαλία ως βασικό στοιχείο τους θρησκευτικές πράξεις ή συμπεριφορές, οι οποίες αποτελούν στη χώρα καταγωγής του απαγορευμένη επί ποινή πράξη εκδηλώσεως της θρησκευτικής πίστεως, ενέχουν «ιδιαίτερη σημασία» για τη διατήρηση της θρησκευτικής του ταυτότητας και, υπό την έννοια αυτή, δεν μπορεί «να απέχει από αυτές»;

Πρέπει το άρθρο 9, παράγραφος 3, σε συνδυασμό με το άρθρο 2, στοιχείο δ', της οδηγίας 2011/95/EΕ να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι,

για τη διαπίστωση ότι συντρέχει δικαιολογημένος φόβος διώξεως και πραγματικός κίνδυνος (real risk) διώξεως ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχειρίσεως ή τιμωρίας από κάποιον από τους μνημονευόμενους στο άρθρο 6 της οδηγίας 2011/95/EΕ υπεύθυνους,

σε σχέση με θρησκευτικές πράξεις ή συμπεριφορές επιτασσόμενες από δογματική διδασκαλία, την οποία ομολογεί εμπράκτως ο αιτών, και αποτελούσες βασικό στοιχείο της ή οι οποίες στηρίζονται επί των θρησκευτικών πεποιθήσεων του αιτούντος υπό την έννοια ότι αυτές ενέχουν ιδιαίτερη σημασία για τη θρησκευτική του ταυτότητα και απαγορεύονται στην χώρα καταγωγής του διά της επιβολής ποινικών κυρώσεων,

α)

απαιτείται αξιολογική εκτίμηση της σχέσεως αναλογίας μεταξύ του αριθμού των οπαδών των θρησκευτικών πεποιθήσεων του αιτούντος οι οποίοι ομολογούν εμπράκτως τη θρησκευτική τους πίστη με τον αριθμό των πράξεων διώξεως που όντως σημειώθηκαν λόγω αυτών των θρησκευτικών πράξεων στη χώρα καταγωγής του αιτούντος και συνεκτίμηση των τυχόν αβεβαιοτήτων και των τυχόν αστάθμητων παραγόντων στο πλαίσιο των πρακτικών που ακολουθεί το κράτος ως προς την άσκηση ποινικής διώξεως,

β)

αρκεί το γεγονός ότι μπορεί, στο πλαίσιο των πρακτικών που ακολουθούν οι κρατικές αρχές στη χώρα καταγωγής ως προς την άσκηση ποινικής διώξεως, να αποδειχθεί η εφαρμογή στην πράξη των διατάξεων που απαγορεύουν διά της επιβολής ποινικών κυρώσεων θρησκευτικές πράξεις ή συμπεριφορές επιτασσόμενες από δογματική διδασκαλία, που ομολογεί εμπράκτως ο αιτών και αποτελούσες βασικό στοιχείο της, ή στηριζόμενες επί των θρησκευτικών πεποιθήσεων του αιτούντος υπό την έννοια ότι ενέχουν ιδιαίτερη σημασία για τη θρησκευτική του ταυτότητα;

Συνάδει διάταξη του εθνικού δικονομικού δικαίου, η οποία προβλέπει ότι το δικαστήριο της ουσίας δεσμεύεται από τις νομικές εκτιμήσεις του αναιρετικού δικαστηρίου (εν προκειμένω: άρθρο 144, παράγραφος 6, VwGO), με την αρχή της υπεροχής του δικαίου της Ένωσης, όταν το δικαστήριο της ουσίας προτίθεται να ερμηνεύσει κανόνα του δικαίου της Ένωσης κατά τρόπο διαφορετικό από ό,τι το αναιρετικό δικαστήριο, πλην όμως αυτή η ερμηνεία του δικαίου της Ένωσης δεν είναι επιτρεπτή, ακόμη και μετά την ολοκλήρωση της προδικαστικής διαδικασίας του άρθρου 267, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ, εκ του λόγου ότι βάσει του εθνικού δικαίου η νομική εκτίμηση του αναιρετικού δικαστηρίου είναι δεσμευτική;

(1) Οδηγία 2011/95/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας (EE L 337, σ. 9).

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/23

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Finanzgericht Düsseldorf (Γερμανία) στις 17 Απριλίου 2015 — GE Healthcare GmbH κατά Hauptzollamt Düsseldorf

(Υπόθεση C-173/15)

(2015/C 236/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Düsseldorf

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: GE Healthcare GmbH

Καθής: Hauptzollamt Düsseldorf

Προδικαστικά ερωτήματα

Συνυπολογίζονται στη δασμολογητέα αξία τα δικαιώματα από παραχώρηση άδειας εκμεταλλεύσεως κατά την έννοια του άρθρου 32, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 (1) του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα [στο εξής: κώδικας], μολονότι η γέννηση τέτοιων δικαιωμάτων δεν έχει προκύψει ακόμα ούτε κατά τη σύναψη της συμβάσεως ούτε κατά τον κρίσιμο για τη γέννηση της τελωνειακής οφειλής χρόνο, ο οποίος στην υπό κρίση διαφορά προκύπτει από τα άρθρα 201, παράγραφος 2, και 214, παράγραφος 1, του κανονισμού 2913/92;

Σε περίπτωση που δοθεί καταφατική απάντηση στο ερώτημα 1: Είναι δυνατό να θεωρηθεί ότι τα δικαιώματα από παραχώρηση άδειας χρήσεως σήματος κατά την έννοια του άρθρου 32, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 2913/92 αφορούν τα εισαγόμενα προϊόντα, μολονότι τα δικαιώματα αυτά καταβάλλονται επίσης και για υπηρεσίες καθώς και για τη χρησιμοποίηση βασικών συστατικών της επωνυμίας του κοινού ομίλου επιχειρήσεων;

Σε περίπτωση που δοθεί καταφατική απάντηση στο ερώτημα 2: Αποτελούν τα δικαιώματα από παραχώρηση άδειας χρήσεως σήματος, κατά την έννοια του άρθρου 32, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 2913/92, όρο της πωλήσεως προς εξαγωγή των εισαγόμενων εμπορευμάτων με προορισμό την Κοινότητα κατά την έννοια του άρθρου 32, παράγραφος 5, στοιχείο β', του ίδιου κανονισμού, μολονότι την καταβολή τους απαίτησε και πραγματοποίησε επιχείρηση συνδεδεμένη με τον πωλητή και τον αγοραστή;

Σε περίπτωση που δοθεί καταφατική απάντηση στο ερώτημα 3 και που τα δικαιώματα από παραχώρηση άδειας αφορούν, όπως εν προκειμένω, εν μέρει τα εισαγόμενα εμπορεύματα και εν μέρει υπηρεσίες παρεχόμενες μετά την εισαγωγή: Συνεπάγεται η κατάλληλη κατανομή μόνο με βάση αντικειμενικά και μετρήσιμα στοιχεία κατά το άρθρο 158, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2454/93 (2), της 2ας Ιουλίου 1993, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου για τη θέσπιση του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, και κατά την ερμηνευτική σημείωση που περιλαμβάνεται στο παράρτημα 23 του κανονισμού 2454/93 σχετικά με το άρθρο 32, παράγραφος 2, του κώδικα, ότι είναι δυνατή μόνο η διόρθωση δασμολογητέας αξίας βάσει του άρθρου 29 του κώδικα ή είναι επίσης δυνατό να γίνει κατανομή σύμφωνα με το άρθρο 158, παράγραφος 3, του κανονισμού 2454/93 κατά τον καθορισμό δασμολογητέας αξίας που υπολογίζεται βάσει του άρθρου 31 του κώδικα, σε περίπτωση που είναι ανέφικτος ο καθορισμός της δασμολογητέας αξίας βάσει του άρθρου 29 του κώδικα, εφόσον τα έξοδα αυτά δεν είναι δυνατό να συνυπολογιστούν με άλλον τρόπο;

(1) EE L 302, σ. 1.

(2) EE L 253, σ. 1.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/24

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Înalta Curte de Casație și Justiție (Ρουμανία) στις 20 Απριλίου 2015 — Taser International Inc. κατά SC Gate 4 Business SRL και Cristian Mircea Anastasiu

(Υπόθεση C-175/15)

(2015/C 236/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Înalta Curte de Casație și Justiție

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα πρωτοδίκως: Taser International Inc.

Εναγόμενοι πρωτοδίκως: SC Gate 4 Business SRL και Cristian Mircea Anastasiu

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει το άρθρο 24 του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (1), να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η έκφραση «των περιπτώσεων όπου η διεθνής δικαιοδοσία απορρέει από άλλες διατάξεις του παρόντος κανονισμού» καταλαμβάνει επίσης την κατάσταση όπου τα συμβαλλόμενα μέρη συμβάσεως μεταβιβάσεως των δικαιωμάτων επί σήματος καταχωρισμένου σε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης όρισαν, κατά τρόπο μη διφορούμενο και μη αμφισβητήσιμο, ότι δικαιοδοσία για την εκδίκαση κάθε διαφοράς σχετικής με την εκτέλεση των συμβατικών υποχρεώσεων έχουν δικαστήρια κράτους μη μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο οποίο ο ενάγων έχει την κατοικία (έδρα) του, όταν ο ενάγων προσέφυγε σε δικαστήριο κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο έδαφος του οποίου έχει την κατοικία (έδρα) του ο εναγόμενος;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως:

Πρέπει το άρθρο 23, παράγραφος 5, του ίδιου κανονισμού να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι δεν αφορά ρήτρα παρεκτάσεως διεθνούς δικαιοδοσίας υπέρ δικαστηρίων κράτους μη μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με αποτέλεσμα το δικαστήριο που επελήφθη βάσει του άρθρου 2 του κανονισμού να καθορίσει τη διεθνή δικαιοδοσία βάσει των κανόνων ιδιωτικού διεθνούς δικαίου που περιέχονται στο δίκαιο της ημεδαπής;

Δύναται διαφορά η οποία έχει ως αντικείμενο την εκτέλεση, διά της δικαστικής οδού, της υποχρεώσεως μεταβιβάσεως των δικαιωμάτων επί σήματος καταχωρισμένου σε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία ανελήφθη με σύμβαση συναφθείσα μεταξύ των διαδίκων στην εν λόγω διαφορά, να θεωρηθεί ως αφορώσα δικαίωμα το οποίο «επιδέχ[ε]ται] κατάθεση ή καταχώριση», κατά το άρθρο 22, σημείο 4, του κανονισμού, λαμβανομένου υπόψη ότι, βάσει του δικαίου του κράτους στο οποίο είναι καταχωρισμένο το σήμα, η μεταβίβαση των δικαιωμάτων επί σήματος υπόκειται σε καταχώριση στο μητρώο σημάτων και σε δημοσίευση στο Buletinul Oficial de Proprietate Industrială (Επίσημο Δελτίο Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας);

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως, αντιβαίνει στο άρθρο 24 του κανονισμού η διαπίστωση, σε μια κατάσταση όπως η περιγραφόμενη στο πιο πάνω προκαταρκτικό ερώτημα, από το δικαστήριο που επελήφθη της υποθέσεως βάσει του άρθρου 2 του κανονισμού ότι στερείται διεθνούς δικαιοδοσίας, έστω και αν ο εναγόμενος παρέστη ενώπιον του δικαστηρίου αυτού, ακόμη και στον τελευταίο βαθμό, χωρίς να αμφισβητήσει τη διεθνή δικαιοδοσία;

(1) EE L 12, σ. 1.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/25

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Superior de Justicia de la Comunidad Autónoma del País Vasco (Ισπανία) στις 23 Απριλίου 2015 — Florentina Martínez Andrés κατά Servicio Vasco de Salud

(Υπόθεση C-184/15)

(2015/C 236/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Superior de Justicia de la Comunidad Autónoma del País Vasco

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Florentina Martínez Andrés

Εφεσίβλητη: Servicio Vasco de Salud

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει η ρήτρα 5, παράγραφος 1, της συμφωνίας πλαισίου που συνήφθη από την CEEP, την UNICE και την CES (1) σχετικά με την εργασία ορισμένου χρόνου την έννοια ότι αντιτίθεται σε αυτή εθνική νομοθεσία σύμφωνα με την οποία, στις περιπτώσεις καταχρήσεως στο πλαίσιο της εκτελέσεως συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, δεν αναγνωρίζεται στο έκτακτο προσωπικό περιστασιακού χαρακτήρα γενικό δικαίωμα στη διατήρηση του εργασιακού δεσμού υπό την ιδιότητα του μη μόνιμου προσωπικού που απασχολείται με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου, ήτοι δικαίωμα στη διατήρηση της προσωρινώς αναληφθείσας θέσεως του οικείου μέλους του προσωπικού εωσότου καλυφθεί με κανονιστικό τρόπο ή καταργηθεί σύμφωνα με τις νόμιμες διαδικασίες, ενώ το δικαίωμα αυτό αναγνωρίζεται, σε αντίστοιχη κατάσταση, στο συμβασιούχο προσωπικό της δημόσιας διοίκησης;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο ως άνω ερώτημα, έχει η αρχή της ισοδυναμίας την έννοια ότι ο εθνικός δικαστής μπορεί να κρίνει ότι οι δύο αυτές καταστάσεις, ήτοι εκείνη του συμβασιούχου προσωπικού της δημόσιας διοικήσεως που απασχολείται με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου και εκείνη του εκτάκτου προσωπικού περιστασιακού χαρακτήρα, είναι παρόμοιες όταν διαπιστώνεται κατάχρηση κατά την εκτέλεση συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου ή οφείλει ο εθνικός δικαστής να λάβει υπόψη κατά την εκτίμηση της ομοιότητας των εν λόγω καταστάσεων, πέραν της ταυτότητας του εργαζομένου και της ταυτότητας ή της ομοιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών και της ορισμένης διάρκειας της συμβάσεως εργασίας, τυχόν άλλα στοιχεία, όπως, για παράδειγμα, την ιδιαίτερη φύση της συμβατικής σχέσεως εργασίας ή της δημοσιοϋπαλληλικής σχέσεως του εργαζομένου ή τη δυνατότητα αυτοοργανώσεως της δημόσιας διοικήσεως, στοιχεία τα οποία δικαιολογούν τη διαφορετική αντιμετώπιση των δύο καταστάσεων;

(1) Παράρτημα της οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999 (EE L 175, σ. 43).

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/26

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Raad van State (Κάτω Χώρες) στις 24 Απριλίου 2015 — T.D. Rease και P. Wullems κατά College bescherming persoonsgegevens

(Υπόθεση C-192/15)

(2015/C 236/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Raad van State

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείοντες: T.D. Rease και P. Wullems

Αναιρεσίβλητο: College bescherming persoonsgegevens

Προδικαστικά ερωτήματα

Μήπως η έννοια της προσφυγής σε μέσα κατά το άρθρο 4, παράγραφος 1, αρχή και στοιχείο γ', της οδηγίας 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (ΕΕ L 281, σ. 31), καταλαμβάνει το γεγονός ότι ένας υπεύθυνος για την επεξεργασία, κατά την έννοια του άρθρου 2, αρχή και στοιχείο δ', της οδηγίας αυτής, έδωσε εκτός της ΕΕ εντολή σε εγκατεστημένο εντός της ΕΕ γραφείο ερευνών να χρησιμοποιήσει μέσα για την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα εντός του εδάφους κράτους μέλους;

Επιτρέπει η οδηγία 95/46/ΕΚ […], και ειδικότερα το άρθρο της 28, παράγραφος 3 και 4, λαμβανομένου υπόψη του σκοπού της οδηγίας αυτής, στις εθνικές αρχές, στο πλαίσιο της επιβολής, από την προβλεπόμενη από την εν λόγω οδηγία αρχή ελέγχου, της προστασίας του ατόμου, να θέσουν προτεραιότητες που έχουν ως αποτέλεσμα τη μη επιβολή της προστασίας αυτής όταν η παράβαση της εν λόγω οδηγίας καταγγέλθηκε μόνο από ένα άτομο ή από μικρή ομάδα ατόμων;

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/26

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Superior de Justicia de la Comunidad Autónoma del País Vasco (Ισπανία) στις 29 Απριλίου 2015 — Juan Carlos Castrejana López κατά Ayuntamiento de Vitoria

(Υπόθεση C-197/15)

(2015/C 236/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Superior de Justicia de la Comunidad Autónoma del País Vasco

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλών: Juan Carlos Castrejana López

Εφεσίβλητο: Ayuntamiento de Vitoria

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει η ρήτρα 5, παράγραφος 1, της συμφωνίας-πλαισίου που συνήφθη από την CEEP, την UNICE και την CES σχετικά με την εργασία ορισμένου χρόνου (1) την έννοια ότι αντιτίθεται σε αυτή εθνική νομοθεσία σύμφωνα με την οποία, στις περιπτώσεις καταχρήσεως στο πλαίσιο της εκτελέσεως συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, δεν αναγνωρίζεται στους αναπληρωτές υπαλλήλους γενικό δικαίωμα στη διατήρηση του εργασιακού δεσμού υπό την ιδιότητα του μη μόνιμου προσωπικού που απασχολείται με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου, ήτοι δικαίωμα στη διατήρηση της προσωρινώς αναληφθείσας θέσεως του οικείου μέλους του προσωπικού εωσότου καλυφθεί με κανονιστικό τρόπο ή καταργηθεί σύμφωνα με τις νόμιμες διαδικασίες, ενώ το δικαίωμα αυτό αναγνωρίζεται, σε αντίστοιχη κατάσταση, στο συμβασιούχο προσωπικό της δημόσιας διοικήσεως;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο ως άνω ερώτημα, έχει η αρχή της ισοδυναμίας την έννοια ότι ο εθνικός δικαστής μπορεί να κρίνει ότι οι δύο αυτές καταστάσεις, ήτοι εκείνη του συμβασιούχου προσωπικού της δημόσιας διοικήσεως που απασχολείται με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου και εκείνη των αναπληρωτών υπαλλήλων, είναι παρόμοιες όταν διαπιστώνεται κατάχρηση κατά την εκτέλεση συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου ή οφείλει ο εθνικός δικαστής να λάβει υπόψη κατά την εκτίμηση της ομοιότητας των εν λόγω καταστάσεων, πέραν της ταυτότητας του εργαζομένου και της ταυτότητας ή της ομοιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών και της ορισμένης διάρκειας της συμβάσεως εργασίας, τυχόν άλλα στοιχεία, όπως, για παράδειγμα, την ιδιαίτερη φύση της συμβατικής σχέσεως εργασίας ή της δημοσιοϋπαλληλικής σχέσεως του εργαζομένου ή τη δυνατότητα αυτοοργανώσεως της δημόσιας διοικήσεως, στοιχεία τα οποία δικαιολογούν τη διαφορετική αντιμετώπιση των δύο καταστάσεων;

Στην περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στα ως άνω ερωτήματα, έχει η αρχή της αποτελεσματικότητας την έννοια ότι πρέπει να εξετάζεται και να αποφασίζεται η επιβολή της σχετικής κυρώσεως στο πλαίσιο της ίδιας διαδικασίας στην οποία διαπιστώνεται η καταχρηστική εκτέλεση των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, μέσω της σχετικής δικονομικής διαδικασίας στο πλαίσιο της οποίας παρέχεται η δυνατότητα στους διαδίκους να εκθέσουν τις αιτιάσεις τους και τους ισχυρισμούς τους και να παράσχουν τις κατάλληλες κατά την κρίση τους αποδείξεις, ή, αντιθέτως, είναι συμβατή η έννοια της αποτελεσματικότητας με την παραπομπή του θιγομένου, προς τον σκοπό αυτόν, σε νέα διοικητική διαδικασία και, κατά περίπτωση, σε νέα διαδικασία ενώπιον δικαστηρίου;

(1) Παράρτημα της οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999 (ΕΕ L 175, σ. 43).

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/27

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Kúria (Ουγγαρία) στις 5 Μαΐου 2015 — Stock ’94 Szolgáltató Zrt. κατά Nemzeti Adó- és Vámhivatal Dél-dunántúli Regionális Adó Főigazgatósága (NAV)

(Υπόθεση C-208/15)

(2015/C 236/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Kúria

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Stock ’94 Szolgáltató Zrt.

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Nemzeti Adó- és Vámhivatal Dél-dunántúli Regionális Adó Főigazgatósága (NAV)

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχουν το άρθρο 1, παράγραφος 2, το άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχεία α' και γ', το άρθρο 14, παράγραφος 1, το άρθρο 24, παράγραφος 1, το άρθρο 73, το άρθρο 78, στοιχείο β', και το άρθρο 135, παράγραφος 1, στοιχείο β', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ (1) του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006 (στο εξής: οδηγία ΦΠΑ), την έννοια ότι η παράδοση αγαθών και η χορήγηση δανείου που πραγματοποιούνται βάσει συμβάσεως συναφθείσας μεταξύ της επιχειρήσεως κάθετης ολοκληρώσεως και του γεωργού μέλους επιχειρήσεως κάθετης ολοκληρώσεως συνιστούν χωριστές και αυτοτελείς (distinct and independent) πράξεις για σκοπούς ΦΠΑ ή ότι προκύπτει ενιαία (single) πράξη, της οποίας η βάση επιβολής του φόρου περιλαμβάνει την αντιπαροχή για τα παραδοθέντα αγαθά καθώς και τους τόκους του χορηγηθέντος δανείου;

Εάν η δεύτερη ερμηνεία είναι σύμφωνη με την οδηγία ΦΠΑ, έχει η οδηγία ΦΠΑ, σε σχέση με την ενιαία (single) πράξη που περιλαμβάνει την παράδοση υποκείμενων σε ΦΠΑ αγαθών και την παροχή απαλλασσόμενων από τον ΦΠΑ υπηρεσιών, την έννοια ότι η επίμαχη πράξη αποτελεί εξαίρεση από την αρχή της καθολικής επιβολής του ΦΠΑ; Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, ποια κριτήρια πρέπει να πληρούνται;

Επηρεάζει την απάντηση στα προεκτεθέντα ερωτήματα και, σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, σε ποιο μέτρο, το γεγονός ότι η επιχείρηση κάθετης ολοκληρώσεως μπορεί, βάσει της συμβάσεως, να πραγματοποιεί νέες παροχές υπηρεσιών προς τον γεωργό μέλος επιχειρήσεως κάθετης ολοκληρώσεως κατόπιν αιτήματος αυτού και/ή μπορεί να αγοράζει τα γεωργικά αγαθά που παράγει ο γεωργός μέλος επιχειρήσεως κάθετης ολοκληρώσεως;

(1) Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/28

Αναίρεση που άσκησε στις 6 Μαΐου 2015 η Δημοκρατία της Πολωνίας κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στις 25 Φεβρουαρίου 2015 στην υπόθεση T-257/13, Πολωνία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-210/15 P)

(2015/C 236/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωπος: B. Majczyna)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει στο σύνολό της την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 25ης Φεβρουαρίου 2015 στην υπόθεση T-257/13, Πολωνία κατά Επιτροπής·

—

να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση 2013/123/ΕΕ της Επιτροπής, της 26ης Φεβρουαρίου 2013 [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2013) 981], για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Εγγυήσεων, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (1), καθόσον αποκλείει από τη χρηματοδότηση ποσά 2 8 7 63 238,60 ευρώ και 5 6 88 440,96 ευρώ που δαπάνησε ο επιφορτισμένος σχετικά από τη Δημοκρατία της Πολωνίας οργανισμός·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα και των δύο διαδικασιών.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η Δημοκρατία της Πολωνίας ισχυρίζεται ότι το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε εσφαλμένα το άρθρο 11, παράγραφος 1, του κανονισμού 1257/1999 και το άρθρο 23, παράγραφος 2, του κανονισμού 1698/2005, καθόσον έκρινε ότι προϋπόθεση για τη χορήγηση ενισχύσεων για την πρόωρη συνταξιοδότηση ήταν η άσκηση από τον μεταβιβάζοντα αγρόκτημα γεωργικής δραστηριότητας για εμπορικούς σκοπούς πριν αυτός παύσει τη γεωργική δραστηριότητα, ενώ οι διατάξεις αυτές προβλέπουν, αφενός, ότι ο ενδιαφερόμενος πρέπει να έχει ασκήσει γεωργική δραστηριότητα (για εμπορικούς ή μη εμπορικούς σκοπούς) κατά τη διάρκεια των δέκα ετών που προηγούνται της παύσεως της γεωργικής δραστηριότητας και, αφετέρου, απαγόρευση ασκήσεως εκ μέρους του μεταβιβάζοντος γεωργικής δραστηριότητας για εμπορικούς σκοπούς μετά τη μεταβίβαση της γεωργικής επιχειρήσεως.

Κατά τη Δημοκρατία της Πολωνίας, το δίκαιο της Ένωσης δεν προβλέπει απαιτήσεις συνδεόμενες με την άσκηση της γεωργικής δραστηριότητας για εμπορικούς σκοπούς κατά τη διάρκεια της περιόδου που προηγείται της μεταβιβάσεως της γεωργικής επιχειρήσεως. Το άρθρο 11, παράγραφος 1, του κανονισμού 1257/1999 και το άρθρο 23, παράγραφος 2, του κανονισμού 1698/2005 προβλέπουν ότι η άσκηση γεωργικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια δέκα ετών μπορεί να είναι είτε εμπορικής είτε μη εμπορικής φύσεως. Επιπλέον, οι διατάξεις αυτές απαγορεύουν στον μεταβιβάζοντα γεωργική επιχείρηση να ασκεί γεωργική δραστηριότητα για εμπορικούς σκοπούς μετά τη μεταβίβαση της επιχειρήσεως.

(1) ΕΕ L 67, σ. 20.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/29

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Varhoven kasatsionen sad (Βουλγαρία) στις 11 Μαΐου 2015 — Vasilka Ivanova Gogova κατά Ilia Dimitrov Iliev

(Υπόθεση C-215/15)

(2015/C 236/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Varhoven kasatsionen sad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Vasilka Ivanova Gogova

Αναιρεσίβλητος: Ilia Dimitrov Iliev

Προδικαστικά ερωτήματα

Συνιστά η εκ του νόμου προβλεπόμενη δυνατότητα του πολιτικού δικαστηρίου να κρίνει διαφορά μεταξύ γονέων που διαφωνούν ως προς το ταξίδι του τέκνου τους στην αλλοδαπή και ως προς την έκδοση εγγράφων ταυτότητας, διαδικασία σχετική με την «ανάθεση, την άσκηση, την ανάθεση σε τρίτο, την ολική ή μερική αφαίρεση της γονικής μέριμνας» κατά την έννοια του άρθρου 1, παράγραφος 1, στοιχείο β', σε συνδυασμό με το άρθρο 2, σημείο 7, του κανονισμού (ΕΚ) 2201/2003 (1) του Συμβουλίου, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας, επί της οποίας τυγχάνει εφαρμογής το άρθρο 8, παράγραφος 1, του ως άνω κανονισμού, στην περίπτωση όπου το εφαρμοστέο ουσιαστικό δίκαιο επιβάλλει την από κοινού άσκηση αυτών των γονικών δικαιωμάτων σε σχέση με το τέκνο;

Συντρέχουν οι λόγοι στους οποίους θεμελιώνεται διεθνής δικαιοδοσία επί αστικών διαφορών γονικής μέριμνας, όταν η σχετική δικαστική απόφαση επέχει θέση νομικού γεγονότος κρίσιμου για την έκβαση διοικητικής διαδικασίας που αφορά το τέκνο, ενώ το εφαρμοστέο δίκαιο προβλέπει ότι η διαδικασία αυτή πρέπει να διεξαχθεί σε συγκεκριμένο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Πρέπει να ληφθεί ως δεδομένο ότι υφίσταται συμφωνία παρεκτάσεως αρμοδιότητας δυνάμει του άρθρου 12, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 2201/2003, όταν ο εκπρόσωπος του αναιρεσίβλητου δεν έχει αμφισβητήσει μεν την αρμοδιότητα του δικαστηρίου, όμως αυτός δεν έχει λάβει σχετική εξουσιοδότηση, αλλά έχει διορισθεί αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο, διότι δεν κατέστη δυνατή λόγω δυσχερειών η ειδοποίηση του αναιρεσίβλητου προκειμένου να παραστεί αυτοπροσώπως ή να εκπροσωπηθεί διά πληρεξουσίου στη διαδικασία;

(1) ΕΕ L 338, σ. 1.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/30

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το High Court of Ireland (Ιρλανδία) στις 22 Μαΐου 2015 — Minister for Justice and Equality κατά Francis Lanigan

(Υπόθεση C-237/15)

(2015/C 236/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court of Ireland

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτών: Minister for Justice and Equality

Καθού η αίτηση: Francis Lanigan

Προδικαστικά ερωτήματα

Ποια είναι η συνέπεια από τη μη τήρηση των προθεσμιών που τάσσει το άρθρο 17 της αποφάσεως-πλαισίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως και τις διαδικασίες παραδόσεως μεταξύ κρατών μελών (2002/584/ΔΕΥ) (1), σε συνδυασμό με τις διατάξεις του άρθρου 15 της εν λόγω αποφάσεως-πλαισίου;

Γεννά η μη τήρηση των προθεσμιών που τάσσει το άρθρο 17 της αποφάσεως-πλαισίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως και τις διαδικασίες παραδόσεως μεταξύ κρατών μελών (2002/584/ΔΕΥ), δικαιώματα υπέρ προσώπου το οποίο τελεί υπό κράτηση, εκκρεμούσης της αποφάσεως για την παράδοσή του, για χρονικό διάστημα που υπερβαίνει τις εν λόγω προθεσμίες;

(1) ΕΕ L 190, σ. 1.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/30

Αναίρεση που άσκησε στις 27 Μαΐου 2015 το Land Hessen κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 17 Μαρτίου 2015 στην υπόθεση T-89/09, Pollmeier Massivholz GmbH & Co. KG κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-242/15 P)

(2015/C 236/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Land Hessen (εκπρόσωποι: U. Soltész, A. Richter, Rechtsanwälte)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Pollmeier Massivholz GmbH & Co. KG, Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 17ης Μαρτίου 2015 η οποία εκδόθηκε στο πλαίσιο της υποθέσεως T-89/09, καθόσον με αυτήν ακυρώθηκε η απόφαση C(2008) 6017 τελικό της Επιτροπής, της 21ης Οκτωβρίου 2008, Κρατικές ενισχύσεις N 512/2007 — Γερμανία, Abalon Hardwood Hessen GmbH·

—	να απορρίψει την προσφυγή στο σύνολό της·

—	να καταδικάσει την Pollmeier Massivholz GmbH & Co. KG στα έξοδα της ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και του Δικαστηρίου διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς του, το αναιρεσείον προβάλλει τέσσερις λόγους:

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, το αναιρεσείον υποστηρίζει ότι η αξιολόγηση εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου του περιθωρίου εκτιμήσεως της Επιτροπής ήταν εσφαλμένη. Ο υπολογισμός του ύψους της ενισχύσεως υπό τη μορφή εγγυήσεως είναι ζήτημα περίπλοκο από οικονομικής απόψεως, ως προς το οποίο η Επιτροπή διαθέτει περιθώριο εκτιμήσεως. Στο πλαίσιο μακρόχρονης πάγιας πρακτικής της και ασκώντας το περιθώριο εκτιμήσεώς της, η Επιτροπή όρισε το ύψος της ενισχύσεως υπό τη μορφή εγγυήσεων προς τα γερμανικά ομόσπονδα κράτη σε 0,5 % του ύψους της εγγυήσεως. Η μεταγενέστερη δημοσίευση της ανακοινώσεως του 2000 περί εγγυήσεων ουδόλως τροποποιεί το συγκεκριμένο δεδομένο.

Επιπροσθέτως, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη (δεύτερος λόγος αναιρέσεως), καθόσον έκρινε ότι η έννοια της ενισχύσεως κατά το άρθρο 107 ΣΛΕΕ είναι αντικειμενική έννοια, μη δυνάμενη να επηρεασθεί από ενδεχόμενη άδεια της Επιτροπής. Το ύψος ενισχύσεως υπό τη μορφή εγγυήσεως δεν μπορεί να μεταβληθεί μέσω άδειας σχετικής με το καθεστώς ενισχύσεων. Τούτο ισχύει ιδίως στην περίπτωση των ενισχύσεων de minimis, καθόσον αυτές δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 107 ΣΛΕΕ και, ως εκ τούτου, δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο αποφάσεως της Επιτροπής περί χορηγήσεως άδειας.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως, το αναιρεσείον προβάλλει παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως. Ο υπολογισμός του ύψους ενισχύσεων υπό τη μορφή εγγυήσεως που χορηγούνται είτε δυνάμει εγκεκριμένων είτε δυνάμει μη εγκεκριμένων καθεστώτων ενισχύσεων αφορά ουσιαστικώς τις ίδιες πραγματικές καταστάσεις, οι υπόκεινται σε διαφορετική μεταχείριση, χωρίς τούτο να δικαιολογείται αντικειμενικώς. Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον διέκρινε, κατά την εφαρμογή της μεθόδου του 0,5 %, μεταξύ των ενισχύσεων που χορηγήθηκαν πριν και μετά τη δημοσίευση της ανακοινώσεως του 2000 περί εγγυήσεων. Ωστόσο, η πρακτική που ακολούθησε η Επιτροπή έναντι της Γερμανίας εν προκειμένω ήταν πιο ειδική σε σχέση με τη γενικώς εφαρμοστέα ανακοίνωση του 2000 περί εγγυήσεων, και, επιπλέον, ο επίμαχος τρόπος υπολογισμού θα έπρεπε να γίνει δεκτός ακόμη και αν έπρεπε να αξιολογηθεί υπό το πρίσμα της ανακοινώσεως του 2000 περί εγγυήσεων.

Τέλος, το αναιρεσείον προβάλλει, με τον τέταρτο λόγο αναιρέσεως, ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο στο πλαίσιο των κρίσεών του όσον αφορά την παραβίαση ή μη της αρχής της ασφάλειας δικαίου και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης. Είναι άξια προστασίας η εμπιστοσύνη του Land Hessen όσον αφορά το γεγονός ότι η Επιτροπή έκανε δεκτή -και επιπλέον επιβεβαίωσε ρητώς σε έγγραφό της το 1998- την εφαρμογή, στο πλαίσιο της μακρόχρονης πάγιας πρακτικής της, της μεθόδου του 0,5 %. Εξάλλου, η Επιτροπή δεν εξέφρασε ενστάσεις όσον αφορά τη μέθοδο του 0,5 % στο πλαίσιο της συνολικής διαδικασίας ελέγχου των κατευθυντήριων γραμμών του Land Hessen όσον αφορά τις εγγυήσεις.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/31

Αναίρεση που άσκησε στις 28 Μαΐου 2015 η Pollmeier Massivholz GmbH & Co. KG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 17 Μαρτίου 2015 στην υπόθεση T-89/09, Pollmeier Massivholz GmbH & Co. KG κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-246/15 P)

(2015/C 236/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Pollmeier Massivholz GmbH & Co. KG (εκπρόσωποι: J. Heithecker, J. Ylinen, Rechtsanwälte)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Land Hessen

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει το σημείο 2 του διατακτικού της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως, καθόσον με αυτήν απορρίφθηκε ο τρίτος λόγος προσφυγής όσον αφορά την επενδυτική επιχορήγηση και την πώληση ακινήτου της δημόσιας περιουσίας·

—	να απορρίψει τα σημεία 3, 4 και 5 του διατακτικού της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή και το Land Hessen στα δικαστικά έξοδα.

Επιπλέον, τα αιτήματα της αναιρεσείουσας στον πρώτο βαθμό πρέπει να γίνουν δεκτά καθόσον με αυτά είχε ζητήσει,

—

να ακυρωθεί η απόφαση C(2008) 6017 τελικό της Επιτροπής, της 21ης Οκτωβρίου 2008, Κρατικές ενισχύσεις N 512/2007 — Γερμανία, Abalon Hardwood Hessen GmbH, καθόσον με αυτή διαπιστώθηκε ότι η κοινοποιηθείσα περιφερειακή ενίσχυση συνιστά υφιστάμενη ενίσχυση υπό την έννοια των άρθρων 1, στοιχείο β', περίπτωση ii, του κανονισμού (EΚ) 659/1999·

—

να ακυρωθεί η απόφαση C(2008) 6017 τελικό της Επιτροπής, της 21ης Οκτωβρίου 2008, Κρατικές ενισχύσεις N 512/2007 — Γερμανία, Abalon Hardwood Hessen GmbH, καθόσον με αυτή διαπιστώθηκε ότι η πώληση ακινήτου της δημόσιας περιουσίας δεν συνιστά κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 87, παράγραφος 1, ΕΚ·

—	να καταδικασθεί η Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων του πρώτου βαθμού.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως αφορά τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες η Επιτροπή μπορεί να απορρίψει τις αιτιάσεις που προβάλλονται στο πλαίσιο καταγγελίας σχετικής με κρατική ενίσχυση από άμεσο ανταγωνιστή του αποδέκτη της εν λόγω ενισχύσεως, χωρίς να κινηθεί η επίσημη διαδικασία εξετάσεως του άρθρου 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ.

Η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο έπρεπε να είχε κάνει δεκτό στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση τον τρίτο λόγο ακυρώσεως, με τον οποίο είχε ζητηθεί η κίνηση της επίσημης διαδικασίας εξετάσεως, όχι μόνο —όπως συνέβη— όσον αφορά το προσβαλλόμενο μέτρο κρατικής ενισχύσεως υπό τη μορφή εγγυήσεως, αλλά και όσον αφορά τα λοιπά προσβαλλόμενα μέτρα που συνίσταντο σε επενδυτική ενίσχυση και πώληση ακινήτου της δημόσιας περιουσίας.

Προς στήριξη της αναιρέσεώς της, η αναιρεσείουσα προβάλλει πέντε λόγους αναιρέσεως:

Το Γενικό Δικαστήριο διαπίστωσε εσφαλμένως, όσον αφορά την επενδυτική ενίσχυση, ότι η από 6 Δεκεμβρίου 2007 απόφαση είναι άνευ σημασίας για την εξέταση του τρίτου λόγου ακυρώσεως, καθώς η Επιτροπή, παρά τον προσήκοντα έλεγχο που πραγματοποίησε στο πλαίσιο διοικητικής διαδικασίας, δεν μπόρεσε να πληροφορηθεί την ύπαρξη της αποφάσεως αυτής και, ως εκ τούτου, η συγκεκριμένη απόφαση δεν θα μπορούσε να ασκήσει καμία επιρροή στον διενεργηθέντα από την Επιτροπή έλεγχο.

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως και, ως εκ τούτου, σε περαιτέρω πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η πραγματογνωμοσύνη αναφορικά με το ύψος του ακινήτου της δημόσιας περιουσίας που πώλησε ο αποδέκτης της ενισχύσεως όριζε ότι τα οικοδομήματα επί του πωληθέντος ακινήτου στερούνταν οικονομικής αξίας.

Το Γενικό Δικαστήριο έκρινε εσφαλμένως ότι η Επιτροπή μπορούσε να δεχτεί στο πλαίσιο διοικητικής διαδικασίας ότι το ποσό ύψους 1 4 00 000 ευρώ, το οποίο εξέπεσε από το υπολογισθέν βάσει της πραγματογνωμοσύνης τίμημα, αντιστοιχούσε στην τιμή της αγοράς για την κατεδάφιση του συνόλου των οικοδομημάτων επί του τμήματος του ακινήτου που πωλήθηκε από τον αποδέκτη της ενισχύσεως.

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία της ρήτρας 4, παράγραφος 6, της συμβάσεως πωλήσεως του ακινήτου, η οποία προβλέπει ότι ο αποδέκτης της ενισχύσεως πρέπει να κατεδαφίσει το σύνολο των οικοδομημάτων επί του ακινήτου και ότι πρέπει να αποδώσει ορισμένα χρηματικά ποσά στον πωλητή σε περίπτωση που δεν προβεί στην κατεδάφιση του συνόλου ή μέρους των οικοδομημάτων εντός δεκαετούς προθεσμίας από την παραλαβή του ακινήτου ή σε περίπτωση που καταστεί εμφανές ότι τα συνήθη έξοδα της κατεδαφίσεως δεν υπερβαίνουν το προαναφερθέν ποσό του 1 4 00 000 ευρώ.

Το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένως καταδίκασε την αναιρεσείουσα σε μέρος των δικαστικών εξόδων, δεδομένου ότι η προσφυγή ακυρώσεως ήταν βάσιμη όσον αφορά τα τρία εκ των πέντε προσβαλλόμενων μέτρων κρατικής ενισχύσεως και ότι η αναιρεσείουσα άσκησε την εν λόγω προσφυγή σε σχέση με τα λοιπά δύο προσβαλλόμενα μέτρα μόνο λόγω του ότι ούτε τα έγγραφα που της διαβιβάσθηκαν στη διάρκεια της διοικητικής διαδικασίας ούτε η απόφαση της Επιτροπής περιείχαν συναφώς λεπτομερείς πληροφορίες.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/33

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Ιουνίου 2015 — Pensa Pharma κατά ΓΕΕΑ– Ferring και Farmaceutisk Laboratorium Ferring (PENSA PHARMA και pensa)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-544/12 και Τ-546/12) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία αναγνωρίσεως της ακυρότητας - Λεκτικό κοινοτικό σήμα PENSA PHARMA και εικονιστικό κοινοτικό σήμα pensa - Προγενέστερα λεκτικό εθνικό σήμα και λεκτικό σήμα Μπενελούξ PENTASA - Ρητή συναίνεση για την καταχώριση του κοινοτικού σήματος πριν την υποβολή της αιτήσεως αναγνωρίσεως της ακυρότητας - Άρθρο 53, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 και άρθρο 53, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 207/2009])

(2015/C 236/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Pensa Pharma, SA (Βαλένθια, Ισπανία) (εκπρόσωποι: M. Esteve Sanz, M. González Gordon και R. Kunze, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: Π. Γερουλάκος και J. Crespo Carrillo)

Αντίδικοι ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσες ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Ferring BV (Hoofddorp, Κάτω Χώρες) και Farmaceutisk Laboratorium Ferring A/S (Κοπεγχάγη, Δανία) (εκπρόσωποι: αρχικά I. Fowler, solicitor, A. Renck, V. von Bomhard και D. Slopek, δικηγόροι, στη συνέχεια I. Fowler, A. Renck, V. von Bomhard και J. Fuhrmann, δικηγόρος, και τέλος I. Fowler και J. Fuhrmann)

Αντικείμενο

Δύο προσφυγές κατά των αποφάσεων του πέμπτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 1ης Οκτωβρίου 2012 (υποθέσεις R 1883/2011-5 και R 1884/2011-5), σχετικά με διαδικασία αναγνωρίσεως της ακυρότητας μεταξύ, αφενός, Ferring BV και Farmaceutisk Laboratorium Ferring A/S και, αφετέρου, Pensa Pharma, SA.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει τις προσφυγές.

2)	Καταδικάζει την Pensa Pharma, SA στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 55 της 23.2.2013.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/33

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Ιουνίου 2015 — Stayer Ibérica κατά ΓΕΕΑ — Korporaciya «Masternet» (STAYER)

(Υπόθεση T-254/13) (1)

((«Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ακυρότητας - Κοινοτικό εικονιστικό σήμα STAYER - Προγενέστερο διεθνές λεκτικό σήμα STAYER - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β' και άρθρο 53, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 207/2009»))

(2015/C 236/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Stayer Ibérica, SA (Pinto, Ισπανία) (εκπρόσωπος: S. Rizzo)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: Π. Γερουλάκος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: ZAO Korporaciya «Masternet» (Μόσχα, Ρωσία,) (εκπρόσωπος: N. Bürglen, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δεύτερου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 4ης Μαρτίου 2013 (υπόθεση R 2196/2011-2), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ της ZAO Korporaciya «Masternet» και της Stayer Ibérica, SA

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 4ης Μαρτίου 2013 (υπόθεση R 2196/2011-2) στο μέτρο που κήρυξε άκυρο το κοινοτικό εικονιστικό σήμα STAYER για τα «τμήματα αδαμαντοφόρων μηχανών κοπής και στιλβώσεως· άκρα τρυπάνου και δίσκους κοπής για χρήση στη βιομηχανία μαρμάρου, γρανίτη, πέτρας, ψαμμίτη, πλακιδίων, τσιμεντόλιθων και γενικά κόπτες που περιλαμβάνονται, ως τμήματα μηχανών, στην κλάση 7», που υπάγονται στην κλάση 7, καθώς και για τα «όργανα χειρός για απόξεση (δίσκους και τροχούς)», που υπάγονται στην κλάση 8.

2)	Κατά τα λοιπά απορρίπτει την προσφυγή.

3)	Το ΓΕΕΑ, η Stayer Ibérica, SA και η ZAO Korporaciya «Masternet» φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1) EE C 207 της 20.7.2013.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/34

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Ιουνίου 2015 — Versorgungswerk der Zahnärztekammer Schleswig-Holstein κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση T-376/13) (1)

((Πρόσβαση στα έγγραφα - Απόφαση 2004/258/ΕΚ - Συμφωνία ανταλλαγής της 15ης Φεβρουαρίου 2012 μεταξύ της Ελλάδας και της ΕΚΤ και των εθνικών κεντρικών τραπεζών του Ευρωσυστήματος - Παραρτήματα A και B - Μερική άρνηση προσβάσεως - Δημόσιο συμφέρον - Νομισματική πολιτική της Ένωσης και ενός κράτους μέλους - Οικονομικά της ΕΚΤ και των εθνικών κεντρικών τραπεζών του Ευρωσυστήματος - Σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος στην Ένωση))

(2015/C 236/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Versorgungswerk der Zahnärztekammer Schleswig-Holstein (Κίελο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: O. Hoepner και D. Unrau, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) (εκπρόσωποι: A. Sáinz de Vicuña Barroso, S. Lambrinoc και K. Laurinavičius, επικουρούμενοι από τους H.-G. Kamann και P. Gey, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Αίτημα περί ακυρώσεως της αποφάσεως της ΕΚΤ της 22ας Μαΐου 2013, η οποία κοινοποιήθηκε στον προσφεύγοντα με έγγραφο του προέδρου της τελευταίας αυτής και με την οποία απορρίφθηκε μερικώς αίτημα περί προσβάσεως στα παραρτήματα A και B της «Exchange agreement dated 15 February 2012 among the Hellenic Republic and the European Central Bank and the Eurosystem NCBs listed herein» (Συμφωνία ανταλλαγής της 15ης Φεβρουαρίου 2012, μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και των εθνικών κεντρικών τραπεζών του Ευρωσυστήματος τις οποίες η συμφωνία αυτή απαριθμεί).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τον Versorgungswerk der Zahnärztekammer Schleswig-Holstein στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 260 της 7.9.2013.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/35

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Ιουνίου 2015 — Bora Creations κατά ΓΕΕΑ — Beauté prestige international (essence)

(Υπόθεση T-448/13) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία αναγνωρίσεως της ακυρότητας - Λεκτικό κοινοτικό σήμα essence - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ)207/2009 - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009])

(2015/C 236/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Bora Creations, SL (Θέουτα, Ισπανία) (εκπρόσωποι: R. Lange, G. Hild και C. Pape, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποις: L. Rampini)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Beauté prestige international (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: T. de Haan και P. Péters, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 6ης Ιουνίου 2013 (υπόθεση R 1085/2012-5), σχετικά με διαδικασία αναγνωρίσεως της ακυρότητας μεταξύ Beauté prestige international και Bora Creations, SL.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Bora Creations, SL στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 304 της 19.10.2013.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/36

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Ιουνίου 2015 — AgriCapital κατά ΓΕΕΑ — agri.capital (AGRI.CAPITAL)

(Υπόθεση T-514/13) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού λεκτικού σήματος AGRI.CAPITAL - Προγενέστερα κοινοτικά λεκτικά σήματα AgriCapital και AGRICAPITAL - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη ομοιότητας των υπηρεσιών - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2015/C 236/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: AgriCapital Corp. (Νέα Υόρκη, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: P. Meyer και M. Gramsch, δικηγόροι)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: agri.capital GmbH (Münster, Γερμανία) (εκπρόσωπος: A. Nordemann-Schiffel, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 10ης Ιουλίου 2013 (υπόθεση R 2236/2012-2), σχετική με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της AgriCapital Corp. και της agri.capital GmbH.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την AgriCapital Corp. στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 352 της 30.11.2013.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/36

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Ιουνίου 2015 — Giovanni Cosmetics κατά ΓΕΕΑ — Vasconcelos & Gonçalves (GIOVANNI GALLI)

(Υπόθεση T-559/13) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού εικονιστικού σήματος GIOVANNI GALLI - Προγενέστερο κοινοτικό λεκτικό σήμα GIOVANNI - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Διακριτικός χαρακτήρας ονόματος και επωνύμου])

(2015/C 236/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Giovanni Cosmetics, Inc. (Rancho Dominguez, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: J. van der Berg και M. Meddens-Bakker, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: M. Rajh)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Vasconcelos & Gonçalves, SA (Λισσαβώνα, Πορτογαλία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 13ης Αυγούστου 2013 (υπόθεση R 1189/2012-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Giovanni Cosmetics, Inc. και Vasconcelos & Gonçalves, SA.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Giovanni Cosmetics, Inc. στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 24 της 25.1.2014.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/37

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Ιουνίου 2015 — Luxembourg Pamol (Cyprus) και Luxembourg Industries κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-578/13) (1)

((Προσφυγή ακυρώσεως - Φυτοπροστατευτικά προϊόντα - Δημοσίευση εγγράφων σχετικών με την εγγραφή δραστικής ουσίας - Απόρριψη της αιτήσεως για εμπιστευτική μεταχείριση ορισμένων πληροφοριών - Προσβαλλόμενη πράξη μη δυνάμενη να καταλογιστεί στην καθής - Απαράδεκτο))

(2015/C 236/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Luxembourg Pamol (Cyprus) Ltd (Λευκωσία, Κύπρος) και Luxembourg Industries Ltd (Τελ Αβίβ, Ισραήλ) (εκπρόσωποι: C. Mereu και K. van Maldegem, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: G. von Rintelen και P. Ondrůšek)

Αντικείμενο

Αίτηση ακυρώσεως της αποφάσεως που κοινοποιήθηκε με έγγραφο της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) της 8ης Οκτωβρίου 2013, σχετικά με τη δημοσίευση ορισμένων τμημάτων των εγγράφων των οποίων οι προσφεύγουσες είχαν ζητήσει την εμπιστευτική μεταχείριση.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Καταδικάζει τις Luxembourg Pamol (Cyprus) Ltd και Luxembourg Industries Ltd στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

(1) EE C 45 της 15.2.2014.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/38

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Ιουνίου 2015 — Levi Strauss κατά ΓΕΕΑ — L&O Hunting Group (101)

(Υπόθεση T-604/13) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος 101 - Προγενέστερο λεκτικό κοινοτικό σήμα 501 - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Ομοιότητα των σημείων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2015/C 236/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Levi Strauss & Co. (New Castle, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: αρχικώς V. von Bomhard και J. Schmitt, στη συνέχεια V. von Bomhard, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: G. Schneider και M. Fischer)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: L&O Hunting Group GmbH (Isny im Allgäu, Γερμανία) (εκπρόσωποι: K. Kuck, K. Landes και G. Müllejans, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 6ης Σεπτεμβρίου 2013 (υπόθεση R 1538/2012-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Levi Strauss & Co. και L&O Hunting Group GmbH.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 6ης Σεπτεμβρίου 2013 (υπόθεση R 1538/2012-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Levi Strauss & Co. και L&O Hunting Group GmbH.

2)	Καταδικάζει το ΓΕΕΑ και την L&O Hunting Group στα δικαστικά έξοδά τους καθώς και στα έξοδα της Levi Strauss & Co.

(1) EE C 24 της 25.1.2014.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/38

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Ιουνίου 2015 — BP κατά FRA

(Υπόθεση T-658/13 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Υπαλληλική υπόθεση - Έκτακτος υπάλληλος - Προσωπικό του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Μη ανανέωση συμβάσεως ορισμένου χρόνου για αόριστο χρόνο - Δικαίωμα ακροάσεως - Επανατοποθέτηση σε διαφορετική υπηρεσία έως τη λήξη της συμβάσεως - Αξιολόγηση των πραγματικών στοιχείων - Παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων - Υποχρέωση αιτιολογήσεως))

(2015/C 236/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: BP (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: L. Levi και M. Vandenbussche, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (FRA) (εκπρόσωποι: M. Kjærum, επικουρούμενος από τον B. Wägenbaur, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Αναίρεση κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (δεύτερο τμήμα) της 30ής Σεπτεμβρίου 2013, BP/FRA (F-38/12, Συλλογή Υπ.Υπ., EU:F:2013:138).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Αναιρεί την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (δεύτερο τμήμα) της 30ής Σεπτεμβρίου 2013, BP/FRA (F-38/12, Συλλογή Υπ.Υπ., EU:F:2013:138), καθόσον με αυτήν απορρίφθηκε η προσφυγή που ασκήθηκε κατά της περιεχόμενης σε έγγραφο της 27ης Φεβρουαρίου 2012 αποφάσεως του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (FRA) περί μη ανανεώσεως της συμβάσεως εργασίας της BP ως συμβασιούχου υπαλλήλου.

2)	Ακυρώνει την περιεχόμενη σε έγγραφο της 27ης Φεβρουαρίου 2012 απόφαση του FRA περί μη ανανεώσεως της συμβάσεως εργασίας της BP ως συμβασιούχου υπαλλήλου.

3)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως κατά τα λοιπά.

4)	Η BP και ο FRA φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα σε σχέση τόσο με τη διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, όσο και με την παρούσα διαδικασία.

(1) ΕΕ C 61 της 1.3.2014.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/39

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Ιουνίου 2015 — Bora Creations κατά ΓΕΕΑ (gel nails at home)

(Υπόθεση T-140/14) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος gel nails at home - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2015/C 236/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Bora Creations, SL (Θέουτα, Ισπανία) (εκπρόσωποι: R. Lange, G. Hild και E. Schalast, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Poch)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 5ης Δεκεμβρίου 2013 (υπόθεση R 450/2013-1), σχετικά με την καταχώριση του λεκτικού σημείου gel nails at home ως κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Bora Creations, SL στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 135 της 5.5.2014.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/40

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Ιουνίου 2015 — Deluxe Laboratories κατά ΓΕΕΑ (deluxe)

(Υπόθεση T-222/14) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος deluxe - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Έλλειψη περιγραφικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 207/2009 - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα που αποκτήθηκε διά της χρήσεως - Άρθρο 7, παράγραφος 3, του κανονισμού 207/2009 - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Άρθρο 75 του κανονισμού 207/2009])

(2015/C 236/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Deluxe Laboratories, Inc. (Burbank, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: S. Serrat Viñas, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: S. Palmero Cabezas)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 22ας Ιανουαρίου 2014 (υπόθεση R 1250/2013-2), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σημείου deluxe ως κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 22ας Ιανουαρίου 2014 (υπόθεση R 1250/2013-2).

2)	Καταδικάζει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 175 της 10.6.2014.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/40

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 3ης Ιουνίου 2015 — Lithomex κατά ΓΕΕΑ — Glaubrecht Stingel (LITHOFIX)

(Υπόθεση T-273/14) (1)

([Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Κοινοτικό λεκτικό σήμα LITHOFIX - Προγενέστερα λεκτικά διεθνή και εθνικά σήματα LITHOFIN - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Ομοιότητα των σημείων - Ομοιότητα των προϊόντων - Μη υποχρεωτικός έλεγχος σε σχέση με το σύνολο των προϊόντων που καλύπτει το προγενέστερο σήμα - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και άρθρο 53, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2015/C 236/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Lithomex ApS (Langeskov, Δανία Danemark) (εκπρόσωπος: L. Ullmann, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: S. Bonne)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Glaubrecht Stingel GmbH & Co. KG (Wendlingen, Γερμανία) (εκπρόσωπος: T. Krüger, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 17ης Φεβρουαρίου 2014 (υπόθεση R 2280/2012-5), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ των Glaubrecht Stingel GmbH & Co. KG και Lithomex ApS.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Lithomex ApS στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 253 της 4.8.2014.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/41

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Ιουνίου 2015 — Navarro κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-556/14 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Υπαλληλική υπόθεση - Συμβασιούχοι υπάλληλοι - Πρόσληψη - Πρόσκληση για την εκδήλωση ενδιαφέροντος - Ελάχιστα απαιτούμενα προσόντα - Άρνηση προσλήψεως - Παράβαση του άρθρου 116, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης - Πλάνη περί το δίκαιο - Παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών))

(2015/C 236/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Victor Navarro (Sterrebeek, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: S. Rodrigues και A. Blot, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Berardis-Kayser και G. Berscheid)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (τρίτο τμήμα) της 21ης Μαΐου 2014, Navarro κατά Επιτροπής (F-46/13, Συλλογή Υπ.Υπ., EU:F:2014:104)

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τον Victor Navarro στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 351 της 6.10.2014.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/42

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 4ης Ιουνίου 2015 — Yoo Holdings κατά ΓΕΕΑ — Eckes-Granini Group (YOO)

(Υπόθεση T-562/14) (1)

([«Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτημα κοινοτικού λεκτικού σήματος YOO - Προγενέστερο εθνικό και προγενέστερο διεθνές λεκτικό σήμα YO - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009»])

(2015/C 236/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Yoo Holdings Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: D. Farnsworth, δικηγόρος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Eckes-Granini Group GmbH (Nieder-Olm, Γερμανία) (εκπρόσωπος: W. Berlit, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δεύτερου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 29ης Απριλίου 2014 (υπόθεση R 762/2013-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Eckes-Granini Group GmbH και της Yoo Holdings Ltd.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Yoo Holdings Ltd στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 351 της 6.10.2014

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/42

Προσφυγή της 10ης Απριλίου 2015 — Mabrouk κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-175/15)

(2015/C 236/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Mohamed Marouen Ben Ali Bel Ben Mohamed Mabrouk (Τύνιδα, Τυνησία) (εκπρόσωποι: J.-R. Farthouat, J.-P. Mignard και N. Boulay, δικηγόροι, S. Crosby, Solicitor)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2015/157 του Συμβουλίου (ΕΕ 2015, L 26/29) για την τροποποίηση της απόφασης 2011/72/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων λόγω της κατάστασης στην Τυνησία (ΕΕ 2011, L 28/62), καθόσον αφορούν τον προσφεύγοντα, δεδομένου ότι με τα ως άνω περιοριστικά μέτρα δεσμεύονται τα περιουσιακά του στοιχεία εντός της ΕΕ· και

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει έξι λόγους.

1.	Με τον πρώτο λόγο, ο προσφεύγων προβάλλει ότι ως εκ της φύσεώς τους, της ουσίας τους και της διάρκειάς τους, οι διαδικασίες κατά του προσφεύγοντος δεν συνιστούν επαρκή βάση για την έκδοση της προσβαλλομένης πράξεως από το Συμβούλιο.

2.	Με τον δεύτερο λόγο, ο προσφεύγων προβάλλει ότι η προσβαλλόμενη πράξη αντίκειται στο άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθόσον εκδόθηκε κατά παραβίαση της αρχής της τηρήσεως της εύλογης προθεσμίας, κατά την έννοια του άρθρου 47.

3.	Με τον τρίτο λόγο, ο προσφεύγων προβάλλει ότι η Τυνησία μετέβη επιτυχώς στη δημοκρατία, όπως έχει αναγνωριστεί, μεταξύ άλλων, κι από το ίδιο το Συμβούλιο, με αποτέλεσμα η προσβαλλόμενη πράξη να στερείται αντικειμένου και να είναι, συνεκδοχικώς, παράνομη.

4.	Με τον τέταρτο λόγο, ο προσφεύγων προβάλλει προσβολή του τεκμηρίου αθωότητας και συνεχιζόμενη παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως, καθόσον η προσβαλλόμενη πράξη παραβιάζει την αρχή αυτή και είναι παράνομη.

Με τον πέμπτο λόγο, ο προσφεύγων προβάλλει πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον η προσβαλλόμενη πράξη εκδόθηκε μόνον με άξονα αναφοράς τους σκοπούς της εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας του Συμβουλίου, κατ’ αποκλεισμό των ποινικών πτυχών του ζητήματος και, ιδίως, των πραγματικών περιστατικών της υποθέσεως.

6.	Με τον έκτο λόγο, ο προσφεύγων προσβάλλει προσβολή του δικαιώματός του στην ιδιοκτησία.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/43

Προσφυγή της 27ης Απριλίου 2015 — Redpur κατά ΓΕΕΑ — Redwell Manufaktur (Redpur)

(Υπόθεση T-227/15)

(2015/C 236/58)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Redpur GmbH (Hayingen, Γερμανία) (εκπρόσωπος: S. Schiller, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Redwell Manufaktur GmbH (Hartberg, Αυστρία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό λεκτικό σήμα «Redpur» — Υπ’ αριθ. 10 934 305 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 11ης Φεβρουαρίου 2015 στην υπόθεση R 678/2014-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να απορρίψει την ανακοπή·

—	να εγκρίνει την πλήρη καταχώριση της υπ’ αριθ. 10 934 305 αιτήσεως καταχωρίσεως ή, επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του τμήματος προσφυγών·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα στην παρούσα διαδικασία·

—	να καταδικάσει τη Redwell Manufaktur GmbH στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα στη διαδικασία ενώπιον του τμήματος ανακοπών και του τμήματος προσφυγών.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/44

Προσφυγή της 15ης Μαΐου 2015 — Cryo-Save κατά ΓΕΕΑ — MedSkin Solutions Dr. Suwelack (Cryo-Save)

(Υπόθεση T-239/15)

(2015/C 236/59)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Cryo-Save AG (Freienbach, Ελβετία) (εκπρόσωπος: C. Onken, δικηγόρος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: MedSkin Solutions Dr. Suwelack AG (Billerbeck, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Κοινοτικό λεκτικό σήμα «Cryo-Save» — Υπ’ αριθ. 4 625 216 κοινοτικό σήμα

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 3ης Μαρτίου 2015 στην υπόθεση R 2567/2013-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση ούτως ώστε να ακυρωθεί η από 30.10.2013 απόφαση του τμήματος ακυρώσεως και να απορριφθεί η αίτηση για την κήρυξη έκπτωσης του υπ’ αριθ. 4 625 216 κοινοτικού σήματος· επικουρικώς: να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 56, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009 σε συνδυασμό με τον κανόνα 37, στοιχείο β', σημείο iv, του κανονισμού 2868/95·

—	Παράβαση του άρθρου 51 , παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 207/2009.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/45

Προσφυγή της 18ης Μαΐου 2015 — Grupo Bimbo κατά ΓΕΕΑ (Μορφή μικρών ράβδων με τέσσερις κύκλους)

(Υπόθεση T-240/15)

(2015/C 236/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Grupo Bimbo, SAB de CV (Μεξικό, Μεξικό) (εκπρόσωπος: N. Fernández Fernández-Pacheco, δικηγόρος)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Επίδικο σήμα: Τρισδιάστατο κοινοτικό σήμα (Μορφή μικρών ράβδων με τέσσερις κύκλους) — Υπ’ αριθ. 12 551 867 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 2ας Μαρτίου 2015 στην υπόθεση R 1602/2014-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση καθότι είναι παράνομη και αντιβαίνει στις ισχύουσες νομικές διατάξεις περί κοινοτικού σήματος, να εκδώσει απόφαση σύμφωνα με τα περιεχόμενα στην προσφυγή αιτήματα λόγω του επαρκούς διακριτικού χαρακτήρα του τρισδιάστατου κοινοτικού σήματος του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση, και να διατάξει την πλήρη καταχώριση στο μητρώο της υπ’ αριθ. 12 551 867 αιτήσεως καταχωρίσεως τρισδιάστατου κοινοτικού σήματος, στις τάξεις 5, 29 και 30 της διεθνούς ταξινομήσεως,

—	να καταδικάσει το αντίδικο στα έξοδα και στις δαπάνες που καταβληθήκαν στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας, καθώς επίσης στα τέλη προσφυγής ενώπιον του ΓΕΑΑ και στις συνεπακόλουθες δαπάνες.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/45

Προσφυγή της 18ης Μαΐου 2015 — ACDA κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-242/15)

(2015/C 236/61)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Automobile Club des Avocats — ACDA (Παρίσι, Γαλλία)· Organisation des Transporteurs Routiers Européens — OTRE (Μπορντώ, Γαλλία)· Fédération française des motards en colère — FFMC (Παρίσι)· Fédération française de motocyclisme (Παρίσι)· και Union nationale des automobile clubs (Παρίσι) (εκπρόσωπος: M. Lesage, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει παραδεκτή την προσφυγή τους·

—	να ακυρώσει τη γνώμη SA.38271 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 28ης Οκτωβρίου 2014 σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.2014/N 38271, για το σχέδιο ωθήσεως των αυτοκινητοδρόμων στο γαλλικό έδαφος, που δημοσιεύθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2015 στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕΕΕ).

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν πέντε λόγους.

1.	Ο πρώτος λόγος αντλείται από το γεγονός ότι το σχέδιο ωθήσεως των γαλλικών αυτοκινητοδρόμων (στο εξής: PRA) συνεπάγεται ευνοϊκή μεταχείριση ειδικώς των εταιριών αποκλειστικής εκμεταλλεύσεως των αυτοκινητοδρόμων με ενίσχυση από κρατικούς πόρους.

2.	Ο δεύτερος λόγος αντλείται από τον επηρεασμό του ανταγωνισμού εξαιτίας του PRA.

3.	Ο τρίτος λόγος αντλείται από υπέρμετρη αντιστάθμιση των επιβαρύνσεων που φέρουν οι εταιρίες αποκλειστικής εκμεταλλεύσεως των αυτοκινητοδρόμων, η οποία είναι ασυμβίβαστη με την αποστολή τους γενικού οικονομικού συμφέροντος.

4.	Ο τέταρτος λόγος αντλείται από φραγμούς στις συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών.

5.	Ο πέμπτος λόγος αντλείται από τον παράνομο χαρακτήρα των τροποποιήσεων που επήλθαν στο PRA χωρίς νέα κοινοποίηση στην Επιτροπή κατόπιν της γνώμης SA.38271.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/46

Προσφυγή της 15ης Μαΐου 2015 — Ivanyushchenko κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-246/15)

(2015/C 236/62)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Yuriy Volodymyrovych Ivanyushchenko (Yenakievo, Ουκρανία) (εκπρόσωποι: B. Kennelly και J. Pobjoy, Barristers, και R. Gherson, Solicitor)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

Να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2015/364 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2015, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία (ΕΕ 2015, L 62, σ. 25) και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2015/357 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2015, περί εφαρμογής του κανονισμού (ΕE) 208/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων ενόψει της κατάστασης στην Ουκρανία (ΕΕ 2015, L 62, σ. 1), στο μέτρο που αφορούν τον προσφεύγοντα·

—

επικουρικά, να κρίνει ότι το άρθρο 1, παράγραφος 1, της αποφάσεως 2014/119/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2014 (όπως έχει τροποποιηθεί) και το άρθρο 3, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 208/2014 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2014 (όπως έχει τροποποιηθεί), δεν εφαρμόζονται, στο μέτρο που αφορούν τον προσφεύγοντα, επειδή είναι παράνομα.

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής ο προσφεύγων προβάλλει έξι λόγους.

Με τον πρώτο λόγο υποστηρίζεται ότι το Συμβούλιο δεν επικαλέστηκε ορθή νομική βάση για την έκδοση της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2015/364 του Συμβουλίου (στο εξής: απόφαση) και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2015/357 του Συμβουλίου (στο εξής: κανονισμός) (από κοινού: τα προσβαλλόμενα μέτρα). Το άρθρο 29 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι κατάλληλη νομική βάση για την έκδοση της αποφάσεως, διότι η καταγγελία που έγινε κατά του προσφεύγοντος δεν τον χαρακτήριζε ως πρόσωπο που υπονόμευσε τη δημοκρατία στην Ουκρανία ούτε ως πρόσωπο που στέρησε τον ουκρανικό λαό από τα οφέλη της βιώσιμης αναπτύξεως της χώρας του (υπό την έννοια του άρθρου 23 ΣΕΕ και των γενικών διατάξεων του άρθρου 21, παράγραφος 2, ΣΕΕ). Λόγω της ακυρότητας της αποφάσεως, το Συμβούλιο δεν μπορούσε να στηριχθεί στο άρθρο 215, παράγραφος 2, της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να εκδώσει τον κανονισμό.

Με τον δεύτερο λόγο υποστηρίζεται ότι το Συμβούλιο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κρίνοντας ότι πληρούνταν οι προϋποθέσεις για να περιληφθεί ο προσφεύγων στο άρθρο 1, παράγραφος 1, της αποφάσεως 2014/119/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2014 (όπως έχει τροποποιηθεί) και στο άρθρο 3, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 208/2014 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2014 (όπως έχει τροποποιηθεί). Δεν υφίσταται ποινική διαδικασία σε βάρος του προσφεύγοντος για «κατάχρηση δημοσίου χρήματος ή περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου».

Με τον τρίτο λόγο υποστηρίζεται ότι το Συμβούλιο προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας του προσφεύγοντος καθώς και το δικαίωμα σε χρηστή διοίκηση και αποτελεσματική δικαστική προστασία. Ειδικότερα, το Συμβούλιο δεν εξέτασε ενδελεχώς και αμερόληπτα αν οι προβληθέντες λόγοι επαναχαρακτηρισμού ήταν βάσιμοι υπό το φως όσων υποστήριξε ο προσφεύγων πριν από τον επαναχαρακτηρισμό.

4.	Με τον τέταρτο λόγο υποστηρίζεται ότι το Συμβούλιο παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως του επαναχαρακτηρισμού του προσφεύγοντος.

Με τον πέμπτο λόγο υποστηρίζεται ότι το Συμβούλιο, χωρίς αιτιολογία και κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας, προσέβαλε τα θεμελιώδη δικαιώματα του προσφεύγοντος, περιλαμβανομένου του δικαιώματος προστασίας της ιδιοκτησίας και της φήμης του. Τα προσβαλλόμενα μέτρα είχαν σημαντικές επιπτώσεις για τον προσφεύγοντα, τόσο ως προς την περιουσία του όσο και ως προς τη φήμη του διεθνώς. Το Συμβούλιο δεν απέδειξε ότι υφίσταται κάποιος νόμιμος σκοπός που δικαιολογεί τη δέσμευση των περιουσιακών στοιχείων και των οικονομικών πόρων του προσφεύγοντος ή που συνδέεται με αυτή, ούτε ότι η δέσμευση είναι ανάλογη προς έναν τέτοιο σκοπό.

Με τον έκτο λόγο, ο οποίος προβάλλεται προς στήριξη του αιτήματος να αναγνωριστεί το μη σύννομο των διατάξεων, προβάλλεται ότι αν, σε αντίθεση προς τα επιχειρήματα που προβλήθηκαν με τον δεύτερο λόγο, στο άρθρο 1, παράγραφος 1, της αποφάσεως 2014/119/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2014 (όπως έχει τροποποιηθεί) και στο άρθρο 3, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 208/2014 του Συμβουλίου, της 5ης Μαρτίου 2014 (όπως έχει τροποποιηθεί), δοθεί η ερμηνεία ότι οι διατάξεις αυτές καταλαμβάνουν κάθε έρευνα εκ μέρους των ουκρανικών αρχών, ανεξαρτήτως του αν υφίσταται δικαστική απόφαση ή διαδικασία που στηρίζει, ελέγχει ή επιβλέπει την έρευνα αυτή, τότε το κριτήριο του χαρακτηρισμού στερείται κατάλληλης νομικής βάσεως, λόγω του αυθαίρετου πεδίου που θα απέρρεε από μια τόσο ευρεία ερμηνεία, ή είναι δυσανάλογο σε σχέση με τους σκοπούς της αποφάσεως και του κανονισμού. Κατά συνέπεια, η διάταξη δεν είναι σύννομη.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/48

Προσφυγή της 26ης Μαΐου 2015 — Close και Cegelec κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-259/15)

(2015/C 236/63)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: SA Close (Harzé-Aywaille, Βέλγιο) και Cegelec (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: J.-M. Rikkers και J.-L. Teheux, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

Να ακυρώσει την απόφαση που έλαβε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σε ημερομηνία που δεν είναι γνωστή, να αναθέσει δημόσια σύμβαση σχετικά με το «έργο επεκτάσεως και ανακαινίσεως του κτηρίου Konrad Adenauer στο Λουξεμβούργο» παρτίδα 73 (κέντρο ενέργειας), υπ’ αρ. INLO-D-UPIL-T-14-A04, στην κοινοπραξία ENERGIE-KAD (αποτελούμενη από τις εταιρίες MERSCH και SCHMITZ PRODUCTION SARL και ENERGOLUX S.A.) και, κατ’ επέκταση, δεν επέλεξε την προσφορά των προσφευγουσών.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους οι προσφεύγουσες προβάλλουν δύο λόγους.

Ο πρώτος λόγος στηρίζεται σε παραβίαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως και της αρχής της διαφάνειας, στο μέτρο που από την ανάγνωση των λόγων απορρίψεως της προσφοράς των προσφευγουσών και των αποσπασμάτων της αποφάσεως αναθέσεως του έργου στην κοινοπραξία ENERGIE-KAD δεν μπορεί να ελεγχθεί αν οι εν λόγω προσφέροντες πληρούν τους όρους της ποσοτικής επιλογής που προβλέπονται στα έγγραφα του διαγωνισμού.

2.	Ο δεύτερος λόγος στηρίζεται σε πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως και σε παραβίαση των αρχών της ισότητας και της απαγορεύσεως των διακρίσεων.

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως αναθέτοντας την επίμαχη σύμβαση στην κοινοπραξία ENERGIE-KAD και ότι τα κριτήρια επιλογής δεν εφαρμόστηκαν σύμφωνα με τη συγγραφή υποχρεώσεων και σύμφωνα με τις αρχές της διαφάνειας, της αναλογικότητας και της απαγορεύσεως των διακρίσεων, όπως απαιτεί το άρθρο 102 του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 966/2012 (1).

(1) Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 του Συμβουλίου (ΕΕ L 298, σ. 1).

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/48

Προσφυγή της 26ης Μαΐου 2015 — Edison κατά ΓΕΕΑ — Eolus Vind (e)

(Υπόθεση T-276/15)

(2015/C 236/64)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Edison SpA (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: D. Martucci, F. Boscariol de Roberto και I. Gatto, δικηγόροι)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Eolus Vind AB (publ) (Hässleholm, Σουηδία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα που περιέχει το γράμμα «e» — Υπ’ αριθ. 10 420 941 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 24ης Φεβρουαρίου 2015 στην υπόθεση R 2358/2013-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

20.7.2015

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 236/49

Προσφυγή της 5ης Ιουνίου 2015 — Banimmo κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-293/15)

(2015/C 236/65)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Banimmo SA (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: V. Ost και M. Vanderstraeten, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως και προσβολή των δικαιωμάτων της προσφεύγουσας σε χρηστή διοίκηση και αποτελεσματική ένδικη προστασία, καθόσον η Επιτροπή, παρά τα επίμονα αιτήματα της προσφεύγουσας, ουδέποτε της γνωστοποίησε τους λόγους απορρίψεως της προσφοράς της.

2.	Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι κατά τη διάρκεια της διαδικασίας μεταβλήθηκαν ορισμένα ουσιώδη στοιχεία της επίμαχης προκηρύξεως κτηματομεσιτικής έρευνας, κατά παράβαση των αρχών της διαφάνειας και της ίσης μεταχειρίσεως των προσφερόντων.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι παραβιάστηκε η αρχή της διαφάνειας, επειδή η Επιτροπή διεξήγαγε τις διαπραγματεύσεις με τους προσφέροντες κατά τρόπο μη προβλέψιμο και μάλλον αδιαφανή, μεταξύ άλλων με το να μην ανακοινώνει επισήμως τα στάδια της διαδικασίας και τις προθεσμίες καταθέσεως των προσφορών.

		ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 236

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	58ό έτος 20 Ιουλίου 2015

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2015/C 236/01	Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1