28.12.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 379/1

(1)

Είναι αναγκαίο να σημειωθεί πρόοδος στην εφαρμογή του ευρωπαϊκού σχεδίου δράσης για τα βιολογικά τρόφιμα και τη βιολογική γεωργία, βάσει συγκεκριμένων μέτρων που θα αποσκοπούν στην εξασφάλιση απλούστευσης και γενικής συνοχής.

(2)

Τα βιολογικά προϊόντα που εισάγονται στην Κοινότητα θα πρέπει να μπορούν να διατίθενται στην κοινοτική αγορά με ένδειξη βιολογικής γεωργίας, εάν έχουν παραχθεί σύμφωνα με κανόνες παραγωγής και υπόκεινται σε ρυθμίσεις ελέγχου που συμφωνούν ή ισοδυναμούν με την κοινοτική νομοθεσία.

(3)

Θα πρέπει να αναγνωρίζονται οι τρίτες χώρες, των οποίων τα πρότυπα παραγωγής και οι ρυθμίσεις ελέγχου είναι ισοδύναμα με τα εφαρμοζόμενα στην Κοινότητα και να δημοσιεύεται κατάλογος των χωρών αυτών. Οι φορείς ελέγχου που είναι αρμόδιοι να διενεργούν ελέγχους σε χώρες, οι οποίες δεν περιλαμβάνονται στον κατάλογο αναγνωρισμένων τρίτων χωρών, θα πρέπει να αναγνωρίζονται και να εγγράφονται σε κατάλογο. Οι επιχειρήσεις τρίτων χωρών που παράγουν προϊόντα τηρώντας απευθείας τους κοινοτικούς κανόνες θα πρέπει να έχουν την ευχέρεια να υποβάλλουν τις δραστηριότητές τους στους φορείς ελέγχου και τις αρχές ελέγχου που αναγνωρίζονται από την Επιτροπή προς το σκοπό αυτόν.

(4)

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2092/91 του Συμβουλίου, της 24ης Ιουνίου 1991, περί του βιολογικού τρόπου παραγωγής γεωργικών προϊόντων και των σχετικών ενδείξεων στα γεωργικά προϊόντα και στα είδη διατροφής (2) παρέχει στα κράτη μέλη τη δυνατότητα να χορηγούν στους εισαγωγείς, έως τις 31 Δεκεμβρίου 2006, άδειες για την υπό ορισμένους όρους διάθεση μεμονωμένων προϊόντων στην κοινοτική αγορά. Είναι συνεπώς σκόπιμο να τροποποιηθεί για να αντικαταστήσει αυτό το καθεστώς εισαγωγών από ένα καθεστώς που θα ισχύει από την ημερομηνία αυτή.

(5)

Για να μην διαταραχθούν οι διεθνείς εμπορικές συναλλαγές, είναι αναγκαίο να παραταθεί η δυνατότητα των κρατών μελών να συνεχίσουν να χορηγούν στους εισαγωγείς, ανάλογα με την περίπτωση, άδειες για τη διάθεση προϊόντων στην κοινοτική αγορά, έως να τεθούν σε εφαρμογή τα αναγκαία μέτρα για τη λειτουργία του νέου καθεστώτος εισαγωγών, ιδίως όσον αφορά την αναγνώριση των αρμοδίων φορέων ελέγχου και αρχών ελέγχου να διεξάγουν έλεγχο στις χώρες οι οποίες δεν είναι στον κατάλογο των αναγνωρισμένων τρίτων χωρών.

(6)

Συνεπώς, ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2092/91 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

1)

Στο άρθρο 10, παράγραφος 1, το στοιχείο β) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

2)

Το άρθρο 11 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 11

1.   Προϊόν που εισάγεται από τρίτη χώρα μπορεί να διατίθεται στην κοινοτική αγορά επισημασμένο ως προϊόν με ενδείξεις για τη βιολογική μέθοδο παραγωγής, υπό την προϋπόθεση ότι:

2.   Η Επιτροπή αναγνωρίζει, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2, τους φορείς ελέγχου και τις αρχές ελέγχου που αναφέρονται στην παράγραφο 1, στοιχείο β), συμπεριλαμβανομένων των φορέων ελέγχου και αρχών ελέγχου που αναφέρονται στην παράγραφο 9, τα οποία είναι αρμόδια για τη διεξαγωγή των ελέγχων και την έκδοση της τεκμηρίωσης που αναφέρεται στην παράγραφο 1, στοιχείο γ), σε τρίτες χώρες, και καταρτίζει κατάλογο των εν λόγω φορέων ελέγχου και αρχών ελέγχου.

Οι φορείς ελέγχου διαπιστεύονται σύμφωνα με το σχετικό ευρωπαϊκό πρότυπο EN 45011 ή τον οδηγό 65 ISO “Γενικές απαιτήσεις για φορείς που λειτουργούν ως συστήματα πιστοποίησης προϊόντων”, στην έκδοση που δημοσιεύθηκε τελευταία στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σειρά C. Οι φορείς ελέγχου υποβάλλονται σε τακτική επιτόπια αξιολόγηση, εποπτεία και πολυετή επαναξιολόγηση των δραστηριοτήτων τους από τον φορέα διαπίστευσης.

Η Επιτροπή, όταν εξετάζει τις αιτήσεις αναγνώρισης, καλεί τον φορέα ελέγχου ή την αρχή ελέγχου να παράσχει όλες τις αναγκαίες πληροφορίες. Η Επιτροπή μπορεί επίσης να αναθέτει σε εμπειρογνώμονες το έργο να εξετάζουν επιτόπου τους κανόνες παραγωγής και τις δραστηριότητες ελέγχου που ασκεί στην τρίτη χώρα ο ενδιαφερόμενος φορέας ελέγχου ή η αρχή ελέγχου.

Οι αναγνωρισμένοι φορείς ελέγχου ή αρχές ελέγχου παρέχουν τις εκθέσεις αξιολόγησης που καταρτίζει ο φορέας διαπίστευσης ή, ανάλογα με την περίπτωση, η αρμόδια αρχή σχετικά με την τακτική επιτόπια αξιολόγηση, εποπτεία και πολυετή επαναξιολόγηση των δραστηριοτήτων τους.

Βάσει των εκθέσεων αξιολόγησης, η Επιτροπή, επικουρούμενη από τα κράτη μέλη, εξασφαλίζει τη δέουσα εποπτεία των αναγνωρισμένων φορέων ελέγχου και αρχών ελέγχου επανεξετάζοντας τακτικά την αναγνώρισή τους. Η φύση της εποπτείας καθορίζεται βάσει εκτιμήσεως του κινδύνου για την εμφάνιση παρατυπιών ή τη διάπραξη παραβάσεων των διατάξεων του παρόντος κανονισμού.

3.   Προϊόν που εισάγεται από τρίτη χώρα μπορεί επίσης να διατίθεται στην κοινοτική αγορά επισημασμένο ως προϊόν με ενδείξεις σχετικά με τη βιολογική μέθοδο παραγωγής, υπό την προϋπόθεση ότι:

4.   Η Επιτροπή μπορεί να αναγνωρίζει, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2, τις τρίτες χώρες, των οποίων το σύστημα παραγωγής τηρεί κανόνες ισοδύναμους προς τους θεσπιζόμενους στα άρθρα 5 και 6 και των οποίων οι ρυθμίσεις ελέγχου ισοδυναμούν προς τις θεσπιζόμενες στα άρθρα 8 και 9, και να καταρτίζει κατάλογο των χωρών αυτών. Κατά την εκτίμηση της ισοδυναμίας, λαμβάνονται υπόψη οι κατευθυντήριες γραμμές CAC/GL του Codex Alimentarius.

Η Επιτροπή, όταν εξετάζει τις αιτήσεις αναγνώρισης, καλεί την τρίτη χώρα να παρέχει όλες τις αναγκαίες πληροφορίες. Η Επιτροπή μπορεί να αναθέσει σε εμπειρογνώμονες να εξετάσουν επιτόπου τους κανόνες παραγωγής και τις ρυθμίσεις ελέγχου της ενδιαφερόμενης τρίτης χώρας.

Έως τις 31 Μαρτίου κάθε έτους, οι κατ’αυτόν τον τρόπο αναγνωρισμένες τρίτες χώρες αποστέλλουν συνοπτική ετήσια έκθεση στην Επιτροπή όσον αφορά την εφαρμογή και την επιβολή της εφαρμογής των ρυθμίσεων ελέγχου τους.

Βάσει των πληροφοριών που περιέχονται σε αυτές τις ετήσιες εκθέσεις, η Επιτροπή, επικουρούμενη από τα κράτη μέλη, εξασφαλίζει τη δέουσα εποπτεία των αναγνωρισμένων τρίτων χωρών επανεξετάζοντας τακτικά την αναγνώρισή τους. Η φύση της εποπτείας καθορίζεται βάσει εκτιμήσεως του κινδύνου για την εμφάνιση παρατυπιών ή τη διάπραξη παραβάσεων των διατάξεων του παρόντος κανονισμού.

5.   Για τα προϊόντα που δεν εισάγονται δυνάμει της παραγράφου 1 ούτε εισάγονται από τρίτη χώρα αναγνωρισμένη δυνάμει της παραγράφου 4, η Επιτροπή μπορεί να αναγνωρίζει, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2, τους φορείς ελέγχου και τις αρχές ελέγχου, συμπεριλαμβανομένων των φορέων ελέγχου και αρχών ελέγχου που αναφέρονται στην παράγραφο 9, που είναι αρμόδια να διενεργούν ελέγχους και να εκδίδουν πιστοποιητικά σε τρίτες χώρες για τους σκοπούς της παραγράφου 3, και να καταρτίζει κατάλογο των εν λόγω φορέων ελέγχου και αρχών ελέγχου. Κατά την εκτίμηση της ισοδυναμίας, λαμβάνονται υπόψη οι κατευθυντήριες γραμμές CAC/GL 32 του Codex Alimentarius.

Η Επιτροπή εξετάζει κάθε αίτηση αναγνώρισης που υποβάλλεται από φορέα ελέγχου ή αρχή ελέγχου τρίτης χώρας.

Η Επιτροπή, όταν εξετάζει τις αιτήσεις αναγνώρισης, καλεί τον φορέα ελέγχου ή την αρχή ελέγχου να παρέχει όλες τις αναγκαίες πληροφορίες. Ο φορέας ελέγχου ή η αρχή ελέγχου υποβάλλεται σε τακτική επιτόπια αξιολόγηση, εποπτεία και πολυετή επαναξιολόγηση των δραστηριοτήτων του από φορέα διαπίστευσης ή, ανάλογα με την περίπτωση, από αρμόδια αρχή. Η Επιτροπή μπορεί να αναθέσει σε εμπειρογνώμονες να εξετάσουν επιτόπου τους κανόνες παραγωγής και τις δραστηριότητες ελέγχου που ασκεί στην τρίτη χώρα ο ενδιαφερόμενος φορέας ελέγχου ή αρχή ελέγχου.

Οι αναγνωρισμένοι φορείς ελέγχου ή αρχές ελέγχου παρέχουν τις εκθέσεις αξιολόγησης που καταρτίζει ο φορέας διαπίστευσης ή, ανάλογα με την περίπτωση, η αρμόδια αρχή σχετικά με την τακτική επιτόπια αξιολόγηση, εποπτεία και πολυετή επαναξιολόγηση των δραστηριοτήτων τους.

Βάσει αυτών των εκθέσεων αξιολόγησης, η Επιτροπή, επικουρούμενη από τα κράτη μέλη, εξασφαλίζει τη δέουσα εποπτεία των αναγνωρισμένων φορέων ελέγχου και αρχών ελέγχου επανεξετάζοντας τακτικά την αναγνώρισή τους. Η φύση της εποπτείας καθορίζεται βάσει εκτιμήσεως του κινδύνου για την εμφάνιση παρατυπιών ή τη διάπραξη παραβάσεων των διατάξεων του παρόντος κανονισμού.

6.   Για χρονικό διάστημα που αρχίζει την 1η Ιανουαρίου 2007 και λήγει 12 μήνες μετά τη δημοσίευση του πρώτου καταλόγου αναγνωρισμένων σύμφωνα με την παράγραφο 5 φορέων ελέγχου και αρχών ελέγχου, η αρμόδια αρχή κράτους μέλους δύναται να επιτρέπει σε εισαγωγείς στο κράτος μέλος αυτό, στο οποίο ο εισαγωγέας έχει κοινοποιήσει τη δραστηριότητά του σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 1, να διαθέτουν στην αγορά προϊόντα που εισάγουν από τρίτες χώρες, οι οποίες δεν περιλαμβάνονται στον αναφερόμενο στην παράγραφο 4 κατάλογο, υπό την προϋπόθεση ότι ο εισαγωγέας παρέχει επαρκείς αποδείξεις, από τις οποίες προκύπτει ότι πληρούνται οι όροι της παραγράφου 3, στοιχεία α) και β). Εάν οι όροι αυτοί δεν πληρούνται πλέον, η άδεια ανακαλείται αμέσως. Οι άδειες λήγουν το αργότερο 24 μήνες μετά τη δημοσίευση του πρώτου καταλόγου αναγνωρισμένων σύμφωνα με την παράγραφο 5 φορέων ελέγχου και αρχών ελέγχου. Το εισαγόμενο προϊόν καλύπτεται από πιστοποιητικό ελέγχου που έχει εκδοθεί από την αρχή ή τον φορέα που έχουν γίνει δεκτά για την έκδοση του πιστοποιητικού ελέγχου από την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους που χορήγησε την άδεια. Το πρωτότυπο του πιστοποιητικού πρέπει να συνοδεύει τα εμπορεύματα, έως τις εγκαταστάσεις του πρώτου παραλήπτη· εν συνεχεία ο εισαγωγέας πρέπει να τηρεί το πιστοποιητικό στη διάθεση του φορέα ελέγχου και, ανάλογα με την περίπτωση, της αρχής ελέγχου επί δύο χρόνια τουλάχιστον.

Κάθε κράτος μέλος ενημερώνει τα υπόλοιπα κράτη μέλη και την Επιτροπή σχετικά με κάθε άδεια που χορηγεί κατ’ εφαρμογή της παρούσας παραγράφου, συμπεριλαμβάνοντας στην ενημέρωση αυτή πληροφορίες για τα αντίστοιχα πρότυπα παραγωγής και ρυθμίσεις ελέγχου.

Κατόπιν αιτήσεως κράτους μέλους ή με πρωτοβουλία της Επιτροπής, η επιτροπή που έχει συσταθεί βάσει του άρθρου 14 εξετάζει άδειες που έχουν χορηγηθεί κατ’ εφαρμογή της παρούσας παραγράφου. Εάν από την εξέταση αυτή προκύψει ότι δεν πληρούνται οι όροι της παραγράφου 3, στοιχεία α) και β), του παρόντος άρθρου, η Επιτροπή ζητεί από το κράτος μέλος που χορήγησε την άδεια να την ανακαλέσει.

Άδειες εμπορίας για προϊόντα εισαγόμενα από τρίτη χώρα οι οποίες είχαν χορηγηθεί, πριν από τις 31 Δεκεμβρίου 2006, σε εισαγωγέα από αρμόδια αρχή του αντιστοίχου κράτους μέλους δυνάμει της παρούσας παραγράφου, λήγουν στις 31 Δεκεμβρίου 2007 το αργότερο.

7.   Η Επιτροπή θεσπίζει, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 14 παράγραφος 2, λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής του παρόντος άρθρου, ιδίως όσον αφορά:

3)

Στο άρθρο 16, παράγραφος 3, το δεύτερο εδάφιο διαγράφεται.

4)

Στο Παράρτημα III, το Τμήμα Γ τροποποιείται ως εξής:

28.12.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 379/5

(1)

Με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 994/98 εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να καθορίσει με κανονισμό ένα ανώτατο όριο κάτω από το οποίο οι ενισχύσεις θεωρούνται ότι δεν πληρούν όλα τα κριτήρια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης και συνεπώς δεν υπόκεινται στη διαδικασία κοινοποίησης που προβλέπεται στο άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης.

(2)

Η Επιτροπή έχει εφαρμόσει τα άρθρα 87 και 88 της συνθήκης και έχει, ειδικότερα, διευκρινίσει σε πλήθος αποφάσεων τον ορισμό της ενίσχυσης κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης. Η Επιτροπή προσδιόρισε επίσης την πολιτική της όσον αφορά το ανώτατο όριο μέχρι το οποίο μία ενίσχυση θεωρείται ως ήσσονος σημασίας και ως μη εμπίπτουσα στο άρθρο 87 παράγραφος 1· αυτό το έπραξε η Επιτροπή αρχικά στην ανακοίνωσή της σχετικά με τον βασικό κανόνα για τις κρατικές ενισχύσεις ήσσονος σημασίας (3) και ακολούθως στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 69/2001 της Επιτροπής, της 12ης Ιανουαρίου 2001 για την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας (4). Με γνώμονα την πείρα που έχει αποκτηθεί από την εφαρμογή του εν λόγω κανονισμού και προκειμένου να ληφθούν υπόψη η πορεία του πληθωρισμού και του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος στην Κοινότητα μέχρι και το έτος 2006 καθώς και οι πιθανές εξελίξεις καθ’ όλη την περίοδο ισχύος του παρόντος κανονισμού, κρίνεται σκόπιμη η αναθεώρηση ορισμένων από τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 69/2001, καθώς και η αντικατάσταση του ίδιου κανονισμού.

(3)

Λαμβανομένων υπόψη των ειδικών κανόνων που ισχύουν στους τομείς της πρωτογενούς παραγωγής γεωργικών προϊόντων, της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας και του ενδεχομένου να πληρούνται στους τομείς αυτούς τα κριτήρια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης στην περίπτωση ενισχύσεων των οποίων το ποσό είναι μικρότερο από τα ποσά που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό, είναι σκόπιμο να εξαιρεθούν οι τομείς αυτοί από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. Με βάση την εξέλιξη του τομέα των μεταφορών, ιδίως δε με βάση την αναδιάρθρωση πολλών δραστηριοτήτων μεταφορών μετά την απελευθέρωσή τους, δεν ενδείκνυται πλέον ο αποκλεισμός του τομέα των μεταφορών από το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας. Συνεπώς, είναι σκόπιμο να διευρυνθεί το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού ώστε να καλύπτει το σύνολο του τομέα των μεταφορών. Ωστόσο, είναι σκόπιμο να προσαρμοσθεί καταλλήλως το γενικό ανώτατο όριο που ισχύει για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας κατά τρόπον ώστε να λαμβάνεται υπόψη το μικρό μέσο μέγεθος των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον τομέα των οδικών εμπορευματικών μεταφορών και στον τομέα της μεταφοράς επιβατών. Για τους ίδιους λόγους, αλλά και προκειμένου να ληφθούν υπόψη η πλεονάζουσα ικανότητα που υπάρχει στον συγκεκριμένο τομέα και οι στόχοι της πολιτικής μεταφορών από την άποψη της συμφόρησης του οδικού δικτύου και των εμπορευματικών μεταφορών, είναι σκόπιμο να εξαιρεθεί η χορήγηση ενισχύσεων με σκοπό την απόκτηση οχημάτων οδικής μεταφοράς εμπορευμάτων από επιχειρήσεις που εκτελούν οδικές εμπορευματικές μεταφορές για λογαριασμό τρίτων. Τούτο δεν θέτει εν αμφιβόλω την ευνοϊκή στάση της Επιτροπής έναντι των κρατικών ενισχύσεων που αποσκοπούν σε καθαρότερα και φιλικότερα προς το περιβάλλον οχήματα στο πλαίσιο άλλων κοινοτικών νομικών πράξεων πλην του παρόντος κανονισμού. Με βάση τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1407/2002 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 2002, σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις προς τη βιομηχανία άνθρακα (5), ο παρών κανονισμός είναι σκόπιμο να μην εφαρμόζεται στον τομέα του άνθρακα.

(4)

Λαμβάνοντας υπόψη τις ομοιότητες μεταξύ της μεταποίησης και εμπορίας γεωργικών προϊόντων, αφενός, και μη γεωργικών προϊόντων, αφετέρου, ο παρών κανονισμός είναι σκόπιμο να καλύπτει και τη μεταποίηση και εμπορία γεωργικών προϊόντων, εφόσον πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις. Εν προκειμένω, ούτε οι δραστηριότητες στη γεωργική εκμετάλλευση οι οποίες είναι απαραίτητες προκειμένου να προετοιμασθεί το προϊόν για την πρώτη πώληση (π.χ. συγκομιδή, κοπή και αλώνισμα των σιτηρών, συσκευασία των αυγών) ούτε η πρώτη πώληση προς μεταπωλητές ή προς μεταποιητικές επιχειρήσεις δεν πρέπει να λογίζονται ως μεταποίηση ή εμπορία. Από της ενάρξεως της ισχύος του παρόντος κανονισμού, οι ενισχύσεις που χορηγούνται σε επιχειρήσεις ασχολούμενες με τη μεταποίηση ή την εμπορία γεωργικών προϊόντων πρέπει να παύσουν να υπόκεινται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1860/2004 της Επιτροπής, της 6ης Οκτωβρίου 2004, σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας στους τομείς της γεωργίας και της αλιείας (6). Επομένως, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1860/2004 πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(5)

Το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων έχει αποφανθεί ότι, αφ’ ης στιγμής η Κοινότητα έχει θεσπίσει νομοθεσία για τη συγκρότηση κοινής οργάνωσης της αγοράς σε έναν συγκεκριμένο γεωργικό τομέα, τα κράτη μέλη είναι υποχρεωμένα να απέχουν από τη λήψη οποιουδήποτε μέτρου που θα μπορούσε να υπονομεύσει ή να εισαγάγει εξαιρέσεις στην κοινή οργάνωση της αγοράς. Για τον λόγο αυτό, είναι σκόπιμο να μην υπάγονται στον παρόντα κανονισμό ενισχύσεις των οποίων το ποσό καθορίζεται με βάση την τιμή ή την ποσότητα προϊόντων που αγοράζονται ή διατίθενται στην αγορά, αλλά ούτε και περιπτώσεις ενισχύσεων ήσσονος σημασίας οι οποίες συνοδεύονται από την υποχρέωση απόδοσης ενός μέρους της ενίσχυσης σε πρωτογενείς παραγωγούς.

(6)

Ο παρών κανονισμός είναι σκόπιμο να μην ισχύει για τις εξαγωγικές ενισχύσεις ήσσονος σημασίας ούτε τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας που ευνοούν τα εγχώρια προϊόντα σε βάρος των εισαγόμενων. Ειδικότερα, δεν πρέπει να υπάγονται σε αυτόν οι ενισχύσεις για την χρηματοδότηση της δημιουργίας και λειτουργίας δικτύου διανομής σε άλλες χώρες. Στην έννοια της εξαγωγικής ενίσχυσης κατά κανόνα δεν εμπίπτουν οι ενισχύσεις για την κάλυψη του κόστους συμμετοχής σε εμπορικές εκθέσεις ή μελετών ή συμβουλευτικών υπηρεσιών απαραίτητων για το λανσάρισμα ενός νέου ή ήδη υπάρχοντος προϊόντος σε μια νέα αγορά.

(7)

Στον παρόντα κανονισμό είναι σκόπιμο να μην υπάγονται οι προβληματικές επιχειρήσεις κατά την έννοια των κοινοτικών κατευθυντήριων γραμμών όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων (7) λόγω των προβλημάτων που σχετίζονται με τον προσδιορισμό του ακαθάριστου ισοδύναμου επιχορήγησης των ενισχύσεων που χορηγούνται σε επιχειρήσεις αυτής της κατηγορίας.

(8)

Από την εμπειρία που έχει αποκτήσει η Επιτροπή, μπορεί να θεωρηθεί ότι οι ενισχύσεις που δεν υπερβαίνουν το ανώτατο όριο των 200 000 ευρώ για οποιαδήποτε περίοδο τριών ετών δεν επηρεάζουν το εμπόριο μεταξύ κρατών μελών ή/και δεν στρεβλώνουν ούτε απειλούν να στρεβλώσουν τον ανταγωνισμό και συνεπώς δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης. Για τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα των οδικών μεταφορών, το προαναφερθέν ανώτατο όριο πρέπει να τεθεί στις 100 000 ευρώ.

(9)

Τα έτη που λαμβάνονται υπόψη για τον σκοπό αυτό είναι τα οικονομικά έτη που λαμβάνονται ως βάση για δημοσιονομικούς σκοπούς από την εκάστοτε επιχείρηση στο οικείο κράτος μέλος. Η κρίσιμη τριετία πρέπει να εκτιμάται σε κυλιόμενη βάση, ούτως ώστε, για κάθε νέα χορήγηση ενίσχυσης ήσσονος σημασίας, να είναι απαραίτητο να καθορίζεται το συνολικό ποσό ενισχύσεων ήσσονος σημασίας που χορηγούνται κατά τη διάρκεια του εκάστοτε οικονομικού έτους, καθώς και κατά τα προηγούμενα δύο οικονομικά έτη. Για τον σκοπό αυτό, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κάθε ενίσχυση που χορηγείται από ένα κράτος μέλος, ακόμη και όταν αυτή χρηματοδοτείται εξ ολοκλήρου ή εν μέρει με πόρους κοινοτικής προέλευσης. Δεν πρέπει να είναι δυνατή η κατάτμηση των μέτρων ενίσχυσης που υπερβαίνουν το όριο που ισχύει για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας σε περισσότερα μικρότερα τμήματα κατά τρόπον ώστε τα τμηματικά αυτά ποσά να εμπίπτουν πλέον στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

(10)

Σε συμφωνία με τις αρχές που διέπουν τις ενισχύσεις οι οποίες εμπίπτουν στο άρθρο 87 παράγραφος 1 της συνθήκης, μια ενίσχυση ήσσονος σημασίας πρέπει να θεωρείται ότι χορηγείται κατά τον χρόνο παραχώρησης στην οικεία επιχείρηση του έννομου δικαιώματος λήψης της ενίσχυσης σύμφωνα με το εφαρμοστέο εθνικό νομικό καθεστώς.

(11)

Προκειμένου να αποτραπεί η καταστρατήγηση των μέγιστων επιτρεπόμενων τιμών έντασης ενίσχυσης που προβλέπονται σε διάφορες κοινοτικές νομικές πράξεις, δεν πρέπει να υπάρχει σώρευση ενισχύσεων ήσσονος σημασίας με άλλες κρατικές ενισχύσεις για τις ίδιες επιλέξιμες δαπάνες αν από τη σώρευση αυτή προκύπτει ένταση ενίσχυσης μεγαλύτερη από αυτήν που καθορίζεται με βάση τα συγκεκριμένα δεδομένα εκάστης περίπτωσης σε κανονισμό περί απαλλαγής κατά κατηγορία ή απόφαση που έχει εκδώσει η Επιτροπή.

(12)

Προς χάριν της διαφάνειας, της ίσης μεταχείρισης και της ορθής εφαρμογής του ανώτατου ορίου για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, είναι σκόπιμο όλα τα κράτη μέλη να εφαρμόζουν την ίδια μέθοδο υπολογισμού. Για να διευκολυνθεί ο υπολογισμός αυτός και σύμφωνα με τη σημερινή πρακτική όσον αφορά την εφαρμογή του κανόνα για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, τα ποσά των ενισχύσεων που δεν έχουν μορφή επιχορήγησης σε μετρητά πρέπει να μετατρέπονται σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης. Ο υπολογισμός του ισοδύναμου επιχορήγησης για διαφανείς μορφές ενίσχυσης με εξαίρεση τις επιχορηγήσεις και για ενισχύσεις που είναι καταβλητέες σε περισσότερες δόσεις προϋποθέτει τη χρήση των επιτοκίων της αγοράς τα οποία ισχύουν κατά τον χρόνο χορήγησης της εκάστοτε ενίσχυσης. Με σκοπό την ομοιόμορφη, διαφανή και ευχερή εφαρμογή των κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων, ως επιτόκια της αγοράς για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού πρέπει να θεωρούνται τα επιτόκια αναφοράς που καθορίζονται περιοδικά από την Επιτροπή επί τη βάσει αντικειμενικών κριτηρίων και δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή στο Διαδίκτυο. Ενίοτε ενδέχεται, ωστόσο, να είναι αναγκαία η προσθήκη πρόσθετων μονάδων βάσης στο κατώτατο επιτόκιο με γνώμονα τις παρεχόμενες ασφάλειες ή τον κίνδυνο που συνδέεται με τον δικαιούχο.

(13)

Προς χάριν της διαφάνειας, της ίσης μεταχείρισης και της αποτελεσματικής παρακολούθησης, ο παρών κανονισμός πρέπει να εφαρμόζεται μόνο στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας που χαρακτηρίζονται από διαφάνεια. Ως διαφανής θεωρείται μία ενίσχυση ως προς την οποία είναι δυνατό να υπολογισθεί εκ των προτέρων με ακρίβεια το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης χωρίς να είναι αναγκαία εκτίμηση κινδύνου. Ένας τέτοιος ακριβής υπολογισμός είναι δυνατός, επί παραδείγματι, για τις επιχορηγήσεις, τις επιδοτήσεις επιτοκίου και τις φοροαπαλλαγές που υπόκεινται σε ανώτατο όριο. Οι ενισχύσεις που συνίστανται σε εισφορά κεφαλαίου δεν πρέπει να θεωρούνται διαφανείς ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, εκτός αν το συνολικό ποσό της κρατικής εισφοράς είναι μικρότερο από το ανώτατο όριο που ισχύει για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας. Οι ενισχύσεις που συνίστανται σε παροχή επιχειρηματικού κεφαλαίου κατά την έννοια των κοινοτικών κατευθυντήριων γραμμών για τις κρατικές ενισχύσεις που χορηγούνται για την προώθηση των επενδύσεων επιχειρηματικών κεφαλαίων σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις (8) δεν πρέπει να θεωρούνται διαφανείς ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, εκτός αν το οικείο καθεστώς παροχής επιχειρηματικών κεφαλαίων παρέχει κεφάλαια στην κάθε αποδέκτρια επιχείρηση μόνο μέχρι το ανώτατο όριο που ισχύει για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας. Οι ενισχύσεις υπό μορφή δανείου πρέπει να θεωρούνται διαφανείς ενισχύσεις ήσσονος σημασίας υπό την προϋπόθεση ότι το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης έχει υπολογισθεί με βάση τα επιτόκια της αγοράς που ισχύουν κατά τον χρόνο χορήγησης.

(14)

Ο παρών κανονισμός δεν αποκλείει τη δυνατότητα ένα μέτρο, το οποίο έχει θεσπισθεί από ένα κράτος μέλος, να μη θεωρηθεί ενδεχομένως κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης επί τη βάσει άλλων λόγων πλην αυτών που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό, όπως επί παραδείγματι στην περίπτωση εισφορών κεφαλαίου, με το σκεπτικό ότι το εκάστοτε μέτρο αποφασίστηκε σε συμμόρφωση με την αρχή του επενδυτή ελεύθερης αγοράς.

(15)

Είναι απαραίτητη η δημιουργία ασφάλειας δικαίου για τα καθεστώτα εγγυήσεων τα οποία δεν είναι ικανά να επηρεάσουν τις συναλλαγές και να στρεβλώσουν τον ανταγωνισμό και σε σχέση με τα οποία είναι διαθέσιμα επαρκή στοιχεία ώστε να είναι δυνατή η αξιόπιστη εκτίμηση των τυχόν σχετικών δυνητικών επιπτώσεων. Για τον λόγο αυτό, ο παρών κανονισμός πρέπει να μετατρέπει το γενικής ισχύος ανώτατο όριο των 200 000 ευρώ για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας σε ένα ειδικό για την περίπτωση των εγγυήσεων ανώτατο όριο με βάση το καλυπτόμενο από εγγύηση ποσό του κάθε δανείου για το οποίο παρέχεται η εγγύηση. Το υπόψη ειδικό ανώτατο όριο ενδείκνυται να υπολογίζεται με εφαρμογή της μεθοδολογίας βάσει της οποίας εκτιμάται το ποσό κρατικής ενίσχυσης που εμπεριέχεται σε καθεστώτα εγγυήσεων προς κάλυψη δανείων χορηγούμενων σε βιώσιμες επιχειρήσεις. Η μεθοδολογία και τα στοιχεία που χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό του ειδικού για τις εγγυήσεις ανώτατου ορίου πρέπει να αποκλείουν τις προβληματικές επιχειρήσεις όπως αυτές ορίζονται στις κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων. Το εν λόγω ειδικό ανώτατο όριο πρέπει επομένως να μην ισχύει ούτε για τις ad hoc επιμέρους ενισχύσεις οι οποίες δεν εντάσσονται στην εφαρμογή συγκεκριμένου καθεστώτος εγγυήσεων, ούτε για τις ενισχύσεις που χορηγούνται σε προβληματικές επιχειρήσεις, ούτε για εγγυήσεις των οποίων η υποκείμενη συναλλαγή δεν αποτελεί δάνειο, όπως είναι οι εγγυήσεις για συναλλαγές με αντικείμενο μετοχικό κεφάλαιο. Το ειδικό όριο είναι σκόπιμο να καθορίζεται με βάση το γεγονός ότι, αν ληφθεί υπόψη ένα ανώτατο επιτόκιο (καθαρό επιτόκιο υπερημερίας) ύψους 13 %, που αντιστοιχεί στο χειρότερο πιθανό σενάριο για τα καθεστώτα εγγυήσεων στην Κοινότητα, το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης μιας εγγύησης ύψους 1 500 000 ευρώ μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι ίδιο με το γενικό ανώτατο όριο που ισχύει για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας. Το ποσό αυτό πρέπει να μειωθεί στις 750 000 ευρώ για τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα των οδικών μεταφορών. Μόνον εγγυήσεις που καλύπτουν ποσοστό μέχρι και 80 % του υποκείμενου δανείου είναι σκόπιμο να υπόκεινται στα εν λόγω ειδικά ανώτατα όρια. Μία μεθοδολογία η οποία θα έχει γίνει δεκτή από την Επιτροπή κατόπιν κοινοποίησης επί τη βάσει κανονισμού της Επιτροπής για θέματα κρατικών ενισχύσεων, όπως π.χ. ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1628/2006 της Επιτροπής, της 24ης Οκτωβρίου 2006, για την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης στις εθνικές επενδυτικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα (9), είναι επίσης δυνατό να χρησιμοποιείται από τα κράτη μέλη με σκοπό τον υπολογισμό του ακαθάριστου ισοδύναμου επιχορήγησης που περικλείει μία εγγύηση, υπό την προϋπόθεση ότι η εγκεκριμένη μεθοδολογία περιλαμβάνει ρητή πρόβλεψη για το είδος εγγυήσεων και το είδος υποκείμενων πράξεων που ανακύπτουν στο πλαίσιο της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

(16)

Κατόπιν κοινοποίησης από κράτος μέλος, η Επιτροπή δύναται να εξετάζει κατά πόσον ένα μέτρο ενίσχυσης που δεν συνίσταται σε επιχορήγηση, δάνειο, εγγύηση, εισφορά κεφαλαίου ή μέτρο παροχής επιχειρηματικών κεφαλαίων οδηγεί σε ένα ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης που δεν υπερβαίνει το ανώτατο όριο το οποίο ισχύει για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, με αποτέλεσμα να εμπίπτει ενδεχομένως στις διατάξεις του παρόντος κανονισμού.

(17)

Η Επιτροπή υποχρεούται να διασφαλίζει ότι τηρούνται οι κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις, ιδίως δε ότι οι ενισχύσεις που χορηγούνται βάσει των κανόνων για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας πληρούν τους σχετικούς όρους. Σύμφωνα με την αρχή της συνεργασίας που διατυπώνεται στο άρθρο 10 της συνθήκης, τα κράτη μέλη οφείλουν να διευκολύνουν την εκπλήρωση αυτής της αποστολής, δημιουργώντας τον αναγκαίο μηχανισμό για να εξασφαλίζουν ότι το συνολικό ποσό ενισχύσεων ήσσονος σημασίας που χορηγούνται βάσει του κανόνα για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας στην ίδια επιχείρηση δεν υπερβαίνει το ανώτατο όριο των 200 000 ευρώ σε περίοδο τριών οικονομικών ετών. Προς τον σκοπό αυτό, είναι σκόπιμο τα κράτη μέλη, όταν χορηγούν ενίσχυση ήσσονος σημασίας, να πληροφορούν την ενδιαφερόμενη επιχείρηση για το ποσό της ενίσχυσης και για το ότι η ενίσχυση θεωρείται ήσσονος σημασίας, με παραπομπή στον παρόντα κανονισμό. Πέραν αυτού, πριν από τη χορήγηση τέτοιων ενισχύσεων το εκάστοτε κράτος μέλος πρέπει να φροντίζει να λαμβάνει από την οικεία επιχείρηση δήλωση σχετικά με τις τυχόν άλλες ενισχύσεις ήσσονος σημασίας που έλαβε κατά τη διάρκεια του οικείου οικονομικού έτους και κατά τα δύο προηγούμενα οικονομικά έτη και να εξακριβώνει προσεκτικά ότι η νέα ενίσχυση ήσσονος σημασίας δεν οδηγεί σε υπέρβαση του ανωτάτου ορίου που ισχύει για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας. Εναλλακτικά, θα πρέπει να είναι δυνατή η εξασφάλιση της μη υπέρβασης του ανώτατου ορίου με την τήρηση κεντρικού μητρώου ή, στην περίπτωση καθεστώτων εγγυήσεων που θεσπίζονται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων, αυτό το τελευταίο μπορεί να καταρτίζει το ίδιο καταλόγους δικαιούχων και να απαιτεί από τα κράτη μέλη να ενημερώνουν τους δικαιούχους για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας που τους χορηγούν.

(18)

Η ισχύς του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 69/2001 λήγει στις 31 Δεκεμβρίου 2006. Συνεπώς, ο παρών κανονισμός είναι σκόπιμο να αρχίσει να ισχύει την 1η Ιανουαρίου 2007. Δεδομένου ότι ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 69/2001 δεν εφαρμοζόταν στον τομέα των μεταφορών, ο οποίος δεν υπαγόταν έως τώρα στις διατάξεις για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, αλλά και λαμβανομένου υπόψη του πολύ περιορισμένου ποσού που ισχύει για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας στον τομέα της μεταποίησης και εμπορίας γεωργικών προϊόντων, και εφόσον πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις, ο παρών κανονισμός είναι σκόπιμο να εφαρμόζεται στις ενισχύσεις οι οποίες έχουν χορηγηθεί πριν από την έναρξη της ισχύος του σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα των μεταφορών και στον τομέα της μεταποίησης και εμπορίας γεωργικών προϊόντων. Εξάλλου, η ισχύς του παρόντος κανονισμού δεν πρέπει να έχει συνέπειες για τις τυχόν μεμονωμένες ενισχύσεις οι οποίες έχουν χορηγηθεί κατ’ εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 69/2001 κατά την περίοδο εφαρμογής αυτού του τελευταίου κανονισμού.

(19)

Λαμβανομένης υπόψη της πείρας που έχει αποκτήσει η Επιτροπή, και ιδίως της συχνότητας με την οποία είναι γενικά αναγκαία η αναθεώρηση της πολιτικής για τις κρατικές ενισχύσεις, κρίνεται σκόπιμο να περιοριστεί η περίοδος εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. Σε περίπτωση λήξης του παρόντος κανονισμού χωρίς παράταση της ισχύος του, πρέπει να παραχωρηθεί στα κράτη μέλη περίοδος προσαρμογής έξι μηνών για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό,

α)

τις ενισχύσεις προς επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στους τομείς της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας, που εμπίπτουν στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 104/2000 του Συμβουλίου (10)·

β)

τις ενισχύσεις προς επιχειρήσεις που ασχολούνται με την πρωτογενή παραγωγή γεωργικών προϊόντων, όπως απαριθμούνται στο παράρτημα I της συνθήκης·

γ)

ενισχύσεις προς επιχειρήσεις που ασχολούνται με τη μεταποίηση και εμπορία γεωργικών προϊόντων, όπως απαριθμούνται στο παράρτημα I της συνθήκης, στις ακόλουθες περιπτώσεις:

δ)

ενισχύσεις για δραστηριότητες που σχετίζονται με εξαγωγές προς τρίτες χώρες ή προς κράτη μέλη, ιδίως δε ενισχύσεις που συνδέονται άμεσα με τις εξαγόμενες ποσότητες, με τη δημιουργία και λειτουργία δικτύου διανομής ή με άλλες τρέχουσες δαπάνες που σχετίζονται με εξαγωγική δραστηριότητα·

ε)

ενισχύσεις για τις οποίες τίθεται ως όρος η χρήση εγχώριων αγαθών αντί των εισαγόμενων·

στ)

τις ενισχύσεις προς επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα του άνθρακα κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1407/2002·

ζ)

τις ενισχύσεις για την απόκτηση οχημάτων οδικών εμπορευματικών μεταφορών οι οποίες χορηγούνται σε επιχειρήσεις που εκτελούν οδικές εμπορευματικές μεταφορές για λογαριασμό τρίτων·

η)

τις ενισχύσεις που χορηγούνται σε προβληματικές επιχειρήσεις.

α)

«γεωργικά προϊόντα» τα προϊόντα που απαριθμούνται στο παράρτημα I της συνθήκης ΕΚ, με εξαίρεση τα προϊόντα αλιείας·

β)

«μεταποίηση γεωργικών προϊόντων» κάθε πράξη επί γεωργικού προϊόντος από την οποία προκύπτει ένα επίσης γεωργικό προϊόν, με εξαίρεση τις εργασίες εντός της γεωργικής εκμετάλλευσης που είναι απαραίτητες για την προετοιμασία ενός προϊόντος ζωικής ή φυτικής προέλευσης για την πρώτη του πώληση·

γ)

«εμπορία γεωργικών προϊόντων» η κατοχή ή έκθεση με σκοπό την πώληση, την προσφορά προς πώληση, την παράδοση ή οποιονδήποτε άλλον τρόπο διάθεσης στην αγορά, με εξαίρεση την πρώτη πώληση από μέρους πρωτογενούς παραγωγού σε μεταπωλητές ή μεταποιητικές επιχειρήσεις και κάθε δραστηριότητα η οποία προετοιμάζει το προϊόν για μια τέτοια πρώτη πώληση· η πώληση από μέρους πρωτογενούς παραγωγού προς τελικούς καταναλωτές λογίζεται ως εμπορία αν πραγματοποιείται σε χωριστό και ειδικό για τον σκοπό αυτό χώρο.

α)

Οι ενισχύσεις που συνίστανται σε δάνειο θεωρούνται διαφανείς ενισχύσεις ήσσονος σημασίας υπό την προϋπόθεση ότι το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης έχει υπολογισθεί με βάση τα επιτόκια της αγοράς που ισχύουν κατά τον χρόνο χορήγησης.

β)

Οι ενισχύσεις που συνίστανται σε εισφορά κεφαλαίου δεν θεωρούνται διαφανείς ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, εκτός αν το συνολικό ποσό της κρατικής εισφοράς δεν υπερβαίνει το ανώτατο όριο που ισχύει για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας.

γ)

Οι ενισχύσεις που συνίστανται σε παροχή επιχειρηματικού κεφαλαίου δεν θεωρούνται διαφανείς ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, εκτός αν το οικείο καθεστώς παροχής επιχειρηματικού κεφαλαίου παρέχει κεφάλαια στην κάθε αποδέκτρια επιχείρηση μόνο μέχρι το ανώτατο όριο που ισχύει για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας.

δ)

Οι επιμέρους ενισχύσεις που χορηγούνται βάσει καθεστώτος εγγυήσεων σε μη προβληματικές επιχειρήσεις λογίζονται ως διαφανείς ενισχύσεις ήσσονος σημασίας εφόσον το καλυπτόμενο από την εγγύηση μέρος του υποκείμενου δανείου που παρέχεται βάσει του οικείου καθεστώτος δεν υπερβαίνει το 1 500 000 ευρώ ανά επιχείρηση. Οι επιμέρους ενισχύσεις που χορηγούνται βάσει καθεστώτος εγγυήσεων σε μη προβληματικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα των οδικών μεταφορών λογίζονται ως διαφανείς ενισχύσεις ήσσονος σημασίας εφόσον το καλυπτόμενο από την εγγύηση μέρος του υποκείμενου δανείου που παρέχεται βάσει του οικείου καθεστώτος δεν υπερβαίνει τις 750 000 ευρώ ανά επιχείρηση. Αν το καλυπτόμενο από την εγγύηση μέρος του υποκείμενου δανείου ισοδυναμεί μόνο με ένα συγκεκριμένο μέρος του παραπάνω ανώτατου ποσού, γίνεται δεκτό ότι το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης της εγγύησης αντιστοιχεί σε ίδιο μέρος του εφαρμοστέου ανώτατου ορίου που καθορίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 2. Η εγγύηση δεν μπορεί να υπερβαίνει το 80 % του υποκείμενου δανείου. Ένα καθεστώς εγγυήσεων θεωρείται επίσης διαφανές εφόσον i) πριν από την έναρξη εφαρμογής του καθεστώτος, η μεθοδολογία που ισχύει για τον υπολογισμό του ακαθάριστου ισοδύναμου επιχορήγησης των εγγυήσεων έχει γίνει δεκτή κατόπιν κοινοποίησής της στην Επιτροπή δυνάμει άλλου κανονισμού που έχει εκδοθεί από την Επιτροπή και αφορά θέματα κρατικών ενισχύσεων· και ii) η εγκεκριμένη μεθοδολογία περιλαμβάνει ρητή πρόβλεψη για το είδος εγγυήσεων και το είδος υποκείμενων πράξεων που ανακύπτουν στο πλαίσιο της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

α)

το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων καταρτίζει ετησίως, με βάση τα πληροφοριακά στοιχεία που οφείλουν να του παρέχουν οι χρηματοοικονομικοί μεσάζοντες, κατάλογο των αποδεκτών ενίσχυσης και του ακαθάριστου ισοδύναμου επιχορήγησης που έλαβε ο κάθε αποδέκτης. Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων αποστέλλει τα εν λόγω πληροφοριακά στοιχεία στο οικείο κράτος μέλος και στην Επιτροπή· και

β)

το οικείο κράτος μέλος διαβιβάζει τις σχετικές πληροφορίες στους τελικούς αποδέκτες εντός τριμήνου από την παραλαβή των πληροφοριών από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων· και

γ)

τα οικεία κράτη μέλη λαμβάνουν από έκαστο αποδέκτη δήλωση στην οποία να δηλώνεται ότι το συνολικό ποσό ενίσχυσης ήσσονος σημασίας που έχει λάβει ο αποδέκτης δεν υπερβαίνει το ανώτατο όριο που καθορίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 2. Σε περίπτωση υπέρβασης του ανώτατου ορίου ως προς έναν ή περισσότερους αποδέκτες, τα οικεία κράτη μέλη λαμβάνουν μέριμνα ούτως ώστε το μέτρο ενίσχυσης που οδήγησε στην υπέρβαση του ορίου είτε να κοινοποιηθεί στην Επιτροπή είτε να επιστραφεί από τον αποδέκτη.

α)

Στο σημείο 1, η φράση «μεταποίηση και εμπορία» διαγράφεται.

β)

Το σημείο 3 διαγράφεται.

28.12.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 379/11

(1)

Στις 22 Φεβρουαρίου 2006 η Επιτροπή έλαβε καταγγελία σχετικά με ορισμένες σέλες καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΛΔΚ), η οποία υποβλήθηκε δυνάμει του άρθρου 5 του βασικού κανονισμού από την ευρωπαϊκή ένωση κατασκευαστών σελών (ο καταγγέλλων) εξ ονόματος των παραγωγών που αντιπροσωπεύουν μεγάλο ποσοστό, στην προκειμένη περίπτωση 99 %, της συνολικής κοινοτικής παραγωγής ορισμένων σελών.

(2)

Η καταγγελία περιείχε αποδεικτικά στοιχεία σχετικά με το ντάμπινγκ και τη σημαντική ζημία που προκλήθηκε από αυτό, τα οποία θεωρήθηκαν επαρκή για να δικαιολογήσουν την έναρξη διαδικασίας.

(3)

Στις 7 Απριλίου 2006 κινήθηκε η διαδικασία με τη δημοσίευση ανακοίνωσης για την έναρξη διαδικασίας στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης  (2).

(4)

Η Επιτροπή ενημέρωσε επίσημα τους παραγωγούς-εξαγωγείς της ΛΔΚ, τους εισαγωγείς, τους εμπόρους, τους χρήστες, τους προμηθευτές και τις ενώσεις που ήταν γνωστό ότι ενδιαφέρονται, τους αντιπροσώπους της ΛΔΚ και τους καταγγέλλοντες κοινοτικούς παραγωγούς και άλλους κοινοτικούς παραγωγούς που ήταν γνωστό ότι ενδιαφέρονται, σχετικά με την έναρξη της διαδικασίας. Τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν τη δυνατότητα να εκθέσουν γραπτώς τις απόψεις τους και να ζητήσουν ακρόαση εντός της προθεσμίας που προβλεπόταν στην ανακοίνωση για την έναρξη της διαδικασίας.

(5)

Η Επιτροπή, για να δώσει τη δυνατότητα στους παραγωγούς-εξαγωγείς να υποβάλουν αίτημα για την αναγνώριση καθεστώτος οικονομίας της αγοράς (ΚΟΑ) ή τη χορήγηση ατομικής μεταχείρισης (ΑΜ), εφόσον το επιθυμούσαν, έστειλε σχετικά έντυπα στους κινέζους παραγωγούς-εξαγωγείς που ήταν γνωστό ότι ενδιαφέρονται. Τρεις όμιλοι παραγωγών-εξαγωγέων και ένας μεμονωμένος παραγωγός-εξαγωγέας ζήτησαν να τους αναγνωριστεί ΚΟΑ, σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 7 του βασικού κανονισμού, ή να τους χορηγηθεί ΑΜ εφόσον η έρευνα καταδείξει ότι δεν πληρούν τους όρους για την αναγνώριση ΚΟΑ. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τρεις από τους εν λόγω παραγωγούς-εξαγωγείς απαρτίζονται από δύο ή περισσότερες συνδεδεμένες εταιρείες οι οποίες δραστηριοποιούνται στην παραγωγή ή/και στις πωλήσεις σελών.

(6)

Λόγω του προφανούς υψηλού αριθμού παραγωγών-εξαγωγέων της ΛΔΚ, εισαγωγέων και παραγωγών στην Κοινότητα, η Επιτροπή σημείωσε, στην ανακοίνωση για την έναρξη της διαδικασίας, ότι μπορεί να εφαρμοστεί δειγματοληψία στην έρευνα για τον καθορισμό του ντάμπινγκ και της ζημίας σύμφωνα με το άρθρο 17 του βασικού κανονισμού.

(7)

Για να μπορέσει η Επιτροπή να αποφασίσει εάν θα ήταν απαραίτητo να διεξαχθεί δειγματοληψία και, εάν ναι, να επιλέξει δείγμα, όλοι οι παραγωγοί-εξαγωγείς της ΛΔΚ, οι κοινοτικοί εισαγωγείς και οι κοινοτικοί παραγωγοί κλήθηκαν να αναγγελθούν στην Επιτροπή και να προσκομίσουν, όπως καθορίζεται στην ανακοίνωση για την έναρξη της διαδικασίας, βασικές πληροφορίες σχετικά με τις δραστηριότητές τους που συνδέονται με το υπό εξέταση προϊόν κατά την περίοδο έρευνας (1ης Ιανουαρίου 2005 έως 31ης Δεκεμβρίου 2005).

(8)

Όσον αφορά τους παραγωγούς-εξαγωγείς, δεδομένου ότι μόνο τρεις όμιλοι εταιρειών και μία μεμονωμένη εταιρεία συνεργάστηκαν στην έρευνα, αποφασίστηκε ότι δεν απαιτούνταν δειγματοληψία.

(9)

Όσον αφορά τους κοινοτικούς παραγωγούς, σύμφωνα με το άρθρο 17 του βασικού κανονισμού, επελέγη δείγμα με βάση το μεγαλύτερο αντιπροσωπευτικό όγκο παραγωγής σελών στην Κοινότητα, που μπορεί εύλογα να αποτελέσει αντικείμενο έρευνας εντός της διαθέσιμης προθεσμίας. Βάσει των πληροφοριών που ελήφθησαν από τους κοινοτικούς παραγωγούς, η Επιτροπή επέλεξε πέντε εταιρείες εγκατεστημένες σε δύο διαφορετικά κράτη μέλη. Όσον αφορά τον όγκο παραγωγής, οι πέντε επιλεγείσες στο δείγμα εταιρείες αντιπροσώπευαν ποσοστό 86 % της συνολικής κοινοτικής παραγωγής. Σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 2 του βασικού κανονισμού, ζητήθηκε η γνώμη των ενδιαφερόμενων μερών, τα οποία δεν προέβαλαν αντιρρήσεις. Επιπλέον, ζητήθηκε από τους υπόλοιπους κοινοτικούς παραγωγούς να παράσχουν ορισμένα γενικά στοιχεία για την ανάλυση της ζημίας. Επιπλέον, και σύμφωνα με το άρθρο 17 του βασικού κανονισμού, επελέγη δείγμα των εισαγωγέων με βάση το μεγαλύτερο αντιπροσωπευτικό όγκο εισαγωγών του υπό εξέταση προϊόντος στην Κοινότητα ο οποίος μπορεί εύλογα να ερευνηθεί εντός του διαθέσιμου χρονικού διαστήματος. Με βάση τις πληροφορίες που λήφθηκαν από διάφορους εισαγωγείς και λαμβανομένης υπόψη της διαφορετικής ποιότητας των πληροφοριών που υποβλήθηκαν, επελέγησαν για το δείγμα δύο εισαγωγείς εγκατεστημένοι σε ένα κράτος μέλος. Οι δύο εισαγωγείς που επελέγησαν για το δείγμα αντιπροσωπεύουν το 21 % των εισαγωγών του υπό εξέταση προϊόντος στην Κοινότητα. Λαμβανομένου υπόψη του μικρού αριθμού απαντήσεων που ελήφθησαν από τους χρήστες, αποφασίστηκε ότι δεν ήταν απαραίτητη η διεξαγωγή δειγματοληψίας όσον αφορά τους χρήστες.

(10)

Εστάλησαν ερωτηματολόγια σε όλα τα μέρη που ήταν γνωστό ότι ενδιαφέρονταν και σε όλες τις άλλες εταιρείες που αναγγέλθηκαν εντός των προθεσμιών που καθορίστηκαν στην ανακοίνωση για την έναρξη της διαδικασίας. Ελήφθησαν απαντήσεις από τέσσερις παραγωγούς-εξαγωγείς της ΛΔΚ και από έναν παραγωγό της ανάλογης χώρας, της Βραζιλίας. Πλήρεις απαντήσεις στα ερωτηματολόγια ελήφθησαν επίσης από τους πέντε κοινοτικούς παραγωγούς που επελέγησαν στο δείγμα. Μολονότι τέσσερις εισαγωγείς απάντησαν στο έντυπο δειγματοληψίας, μόνο δύο συνεργάστηκαν απαντώντας πλήρως στα ερωτηματολόγια. Επιπλέον, τέσσερις χρήστες σελών επέστρεψαν τα ερωτηματολόγια πλήρως απαντημένα. Ακόμη, λήφθηκε απάντηση στο ερωτηματολόγιο από έναν προμηθευτή πρώτων υλών.

(11)

Η Επιτροπή αναζήτησε και επαλήθευσε όλες τις πληροφορίες που θεώρησε απαραίτητες για τον προσωρινό καθορισμό του ντάμπινγκ, της προκύπτουσας ζημίας και του συμφέροντος της Κοινότητας και διεξήγαγε επαληθεύσεις στις εγκαταστάσεις των ακόλουθων εταιρειών:

(12)

Επειδή ήταν αναγκαίο να καθοριστεί η κανονική αξία όσον αφορά τους παραγωγούς-εξαγωγείς στους οποίους ενδέχετο να μην αναγνωριστεί ΚΟΑ, διεξήχθη επαλήθευση για τον καθορισμό της κανονικής αξίας με βάση στοιχεία ανάλογης χώρας, στην προκειμένη περίπτωση της Βραζιλίας, στις εγκαταστάσεις της ακόλουθης εταιρείας:

(13)

Η έρευνα για την πρακτική ντάμπινγκ και τη ζημία κάλυψε την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου έως τις 31 Δεκεμβρίου 2005 (περίοδος έρευνας ή «ΠΕ»). Η εξέταση των τάσεων που ήταν σημαντικές για την εκτίμηση της ζημίας κάλυψε την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 2002 έως το τέλος της περιόδου έρευνας (εξεταζόμενη περίοδος).

(14)

Το υπό εξέταση προϊόν είναι ορισμένες σέλες και βασικά εξαρτήματά τους (δηλαδή βάσεις, μαξιλαράκια και καλύμματα), δίκυκλων ποδηλάτων και άλλων ποδηλάτων (στα οποία συμπεριλαμβάνονται τα τρίκυκλα διανομής εμπορευμάτων), χωρίς κινητήρα, με βοηθητικό κινητήρα, με ή χωρίς πλευρικό κάθισμα, οργάνων γυμναστικής και στατικών ποδηλάτων (το εν λόγω προϊόν ή «σέλες») καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Το προϊόν δηλώνεται κανονικά στους κωδικούς ΣΟ 8714 95 00, ex 8714 99 90 και ex 9506 91 10.

(15)

Μια σέλα αποτελείται συνήθως από τρία μέρη: μια βάση ή υποστήριγμα, στην οποία στηρίζεται η σέλα και η οποία συνήθως παράγεται με έγχυση πλαστικού σε μήτρες· το μαξιλαράκι, το οποίο τοποθετείται στη βάση προκειμένου να γίνει η σέλα άνετη και το οποίο παράγεται από διάφορους τύπους συνθετικού αφρού ή άλλα υλικά· το κάλυμμα, το οποίο παράγεται από συνθετικά υλικά ή από φυσικό δέρμα και το οποίο καλύπτει το μαξιλαράκι και τις άκρες της βάσης, προσδίδοντας στη σέλα την άνεση και τα αισθητικά χαρακτηριστικά της. Εκτός από τα προαναφερθέντα τρία μέρη, η σέλα περιλαμβάνει, συνήθως, επίσης ένα μεταλλικό μηχανισμό στερέωσης, όπως μια φουρκέτα ή ένα σφιγκτήρα, και είναι δυνατόν, ακόμη, να περιλαμβάνει ένα ελατήριο ή ένα μηχανισμό απορρόφησης των κραδασμών από ελαστομερές.

(16)

Το υπό εξέταση προϊόν χρησιμοποιείται σε ποδήλατα και παρόμοια οχήματα, καθώς και σε σταθερές εγκαταστάσεις όπως όργανα γυμναστικής. Η έρευνα κατέδειξε ότι, παρά τις διαφορές στο σχήμα, στα υλικά και στη διαδικασία παραγωγής, οι διάφοροι τύποι του υπό εξέταση προϊόντος έχουν όλοι τα ίδια βασικά και τεχνικά χαρακτηριστικά και χρησιμοποιούνται, βασικά, για τους ίδιους σκοπούς. Επομένως, θεωρούνται ότι αποτελούν ενιαίο προϊόν για το σκοπό της παρούσας διαδικασίας.

(17)

Η έρευνα κατέδειξε ότι τα βασικά φυσικά και τεχνικά χαρακτηριστικά των σελών που παράγονται και πωλούνται από τον κοινοτικό κλάδο παραγωγής στην Κοινότητα, των σελών που παράγονται και πωλούνται στην εγχώρια κινεζική αγορά και των σελών που εισάγονται στην Κοινότητα από τη ΛΔΚ, καθώς και εκείνων που παράγονται και πωλούνται στη Βραζιλία, είναι τα ίδια και ότι τα εν λόγω προϊόντα έχουν την ίδια χρήση.

(18)

Συνεπώς, συνήχθη προσωρινά το συμπέρασμα ότι τα προϊόντα αυτά αποτελούν ομοειδή προϊόντα κατά την έννοια του άρθρου 1 παράγραφος 4 του βασικού κανονισμού.

(19)

Σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχείο β) του βασικού κανονισμού, στις έρευνες αντιντάμπινγκ σχετικά με τις εισαγωγές καταγωγής ΛΔΚ, η κανονική αξία καθορίζεται σύμφωνα με τις παραγράφους 1 έως 6 του εν λόγω άρθρου για τους παραγωγούς που, όπως διαπιστώθηκε, πληρούσαν τα κριτήρια του άρθρου 2 παράγραφος 7 στοιχείο γ) του βασικού κανονισμού.

(20)

Εν συντομία και για ενδεικτικούς μόνο λόγους, τα κριτήρια ΚΟΑ συνοψίζονται κατωτέρω:

(21)

Δύο όμιλοι παραγωγών-εξαγωγέων και ένας μεμονωμένος παραγωγός-εξαγωγέας ζήτησαν να τους αναγνωριστεί ΚΟΑ σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχείο β) του βασικού κανονισμού και συμπλήρωσαν την αίτηση για την αναγνώριση ΚΟΑ για παραγωγούς-εξαγωγείς εντός της ορισθείσας προθεσμίας. Η Επιτροπή αναζήτησε και επαλήθευσε στις εγκαταστάσεις των εταιρειών αυτών όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες που υποβλήθηκαν στις αιτήσεις για την αναγνώριση ΚΟΑ και θεωρήθηκαν απαραίτητες. Η έρευνα κατέδειξε ότι ήταν δυνατόν να αναγνωριστεί ΚΟΑ μόνο σε δύο ομίλους παραγωγών-εξαγωγέων, ενώ έπρεπε να απορριφθούν οι αιτήσεις του τρίτου ομίλου εταιρειών και της μεμονωμένης εταιρείας.

(22)

Όσον αφορά το μεμονωμένο παραγωγό-εξαγωγέα, η έρευνα κατέδειξε ότι η εταιρεία δεν πληρούσε τις απαιτήσεις των προαναφερθέντων κριτηρίων 1 και 3. Συγκεκριμένα, η εταιρεία δεν μπόρεσε να αποδείξει ότι οι επιχειρηματικές της αποφάσεις καθορίζονται με βάση τις ενδείξεις της αγοράς και χωρίς σημαντική κρατική παρέμβαση, ιδίως δεδομένου ότι οι ποσότητες των πωλήσεων στην εγχώρια και στην εξαγωγική αγορά περιορίζονται από το καταστατικό της εταιρείας, το οποίο δεν μπορεί να αλλάξει χωρίς την έγκριση του κράτους. Επιπλέον, η εταιρεία δεν μπόρεσε να αποδείξει ότι δεν υπάρχουν στρεβλώσεις οφειλόμενες στη μετάβαση από το παλαιότερο καθεστώς της ελεγχόμενης οικονομίας, ιδίως παρέχοντας γραπτές αποδείξεις όσον αφορά την απόκτηση των δικαιωμάτων χρήσης γης.

(23)

Επιπλέον, ένας όμιλος παραγωγών-εξαγωγέων δεν γνωστοποίησε τη σχέση του με ένα μεγάλο εγχώριο πελάτη ούτε στην αίτηση για αναγνώριση ΚΟΑ ούτε στην απάντηση στο ερωτηματολόγιο αντιντάμπινγκ. Η σχέση αποκαλύφθηκε μόνον έπειτα από διασταυρούμενους ελέγχους οι οποίοι διενεργήθηκαν στις εγκαταστάσεις των εν λόγω παραγωγών-εξαγωγέων. Η Επιτροπή ακολουθεί σταθερά την πολιτική να προβαίνει σε συνολικό καθορισμό ΚΟΑ/ΑΜ για τους ομίλους συνδεδεμένων εταιρειών. Ως εκ τούτου, η αναγνώριση ΚΟΑ/χορήγηση ΑΜ στον εν λόγω εξαγωγέα θα απαιτούσε την πλήρη συνεργασία της συνδεδεμένης εταιρείας στην έρευνα, ώστε να καταδειχθούν οι ακριβείς δραστηριότητές της όσον αφορά το υπό εξέταση προϊόν, η εκπλήρωση των κριτηρίων ΚΟΑ και η επίδραση της σχέσης στις συναλλαγές μεταξύ των δύο εταιρειών. Στην προκειμένη περίπτωση αυτό δεν ίσχυε, δεδομένου ότι η συνδεδεμένη εταιρεία δεν συνεργάστηκε στην έρευνα. Συνεπώς, η Επιτροπή δεν ήταν σε θέση να προβεί σε καθορισμό ΚΟΑ/ΑΜ για τον εν λόγω όμιλο εταιρειών. Πρέπει να σημειωθεί ότι το θέμα αυτό επηρέασε πολύ σημαντικό μέρος των εγχώριων πωλήσεων των εξαγωγέων. Επιπλέον, η εκούσια αυτή παράλειψη θέτει υπό αμφισβήτηση την αξιοπιστία των υπόλοιπων στοιχείων και εγγράφων που υποβλήθηκαν στην Επιτροπή. Λαμβανομένης υπόψη αυτής της παράλειψης και της σημασίας της όσον αφορά τόσο την ανάλυση του ΚΟΑ όσο και την απόφαση περί ύπαρξης ή μη ύπαρξης ντάμπινγκ με βάση τα επιμέρους στοιχεία που υποβλήθηκαν από τον εν λόγω όμιλο εξαγωγέων, θεωρήθηκε ότι οι εξαγωγείς προσκόμισαν ψευδή και παραπλανητικά στοιχεία κατά την έννοια του άρθρου 18 του βασικού κανονισμού. Η εταιρεία ενημερώθηκε πάραυτα σχετικά με τους λόγους για τους οποίους αποφασίστηκε να μη γίνουν δεκτά τα προσκομισθέντα στοιχεία και της δόθηκε η δυνατότητα να παράσχει πρόσθετες εξηγήσεις σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 4 του βασικού κανονισμού. Εντούτοις, οι εξηγήσεις τις οποίες παρέσχε η εταιρεία δεν ήταν ικανοποιητικές και δεν μπόρεσαν να πείσουν την Επιτροπή ότι τα προσκομισθέντα στοιχεία δεν ήταν παραπλανητικά ούτε να άρουν τις αμφιβολίες όσον αφορά την ακεραιότητα των υπόλοιπων στοιχείων που υποβλήθηκαν από την εταιρεία. Κατά συνέπεια, θεωρήθηκε ότι ο εν λόγω όμιλος παραγωγών-εξαγωγέων δεν συνεργάστηκε στην έρευνα και η αίτησή του για αναγνώριση ΚΟΑ και χορήγηση ΑΜ απορρίφθηκε.

(24)

Δόθηκε η δυνατότητα στα ενδιαφερόμενα μέρη να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους σχετικά με τα ανωτέρω πορίσματα.

(25)

Σ’ αυτή τη βάση, αναγνωρίστηκε ΚΟΑ σε δύο ομίλους παραγωγών-εξαγωγέων:

(26)

Σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχείο α) του βασικού κανονισμού, υπολογίζεται, ενδεχομένως, ενιαίος δασμός σε εθνική κλίμακα, για τις χώρες στις οποίες εφαρμόζεται το εν λόγω άρθρο, εκτός από τις περιπτώσεις στις οποίες οι εταιρείες είναι σε θέση να αποδείξουν ότι πληρούν όλα τα κριτήρια του άρθρου 9 παράγραφος 5 του βασικού κανονισμού.

(27)

Ο παραγωγός-εξαγωγέας στον οποίο δεν μπόρεσε να αναγνωριστεί ΚΟΑ υπέβαλε επίσης αίτηση για χορήγηση ΑΜ σε περίπτωση που δεν του αναγνωριζόταν ΚΟΑ. Εντούτοις, η αίτηση της εταιρείας για χορήγηση ΑΜ επίσης απορρίφθηκε, αφού η εταιρεία δεν ικανοποιούσε τα κριτήρια του άρθρου 9 παράγραφος 5 στοιχείο β), συγκεκριμένα ότι οι τιμές και οι ποσότητες των εξαγωγών καθορίζονται ελεύθερα.

(28)

Για τον καθορισμό της κανονικής αξίας, η Επιτροπή εξέτασε κατ’ αρχάς, για κάθε παραγωγό-εξαγωγέα, κατά πόσον οι συνολικές εγχώριες πωλήσεις σελών, τις οποίες πραγματοποίησε, ήταν αντιπροσωπευτικές σε σύγκριση με τις συνολικές εξαγωγικές πωλήσεις του στην Κοινότητα. Σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 2 του βασικού κανονισμού, οι εγχώριες πωλήσεις θεωρήθηκαν αντιπροσωπευτικές στις περιπτώσεις όπου ο συνολικός όγκος των εγχώριων πωλήσεων που πραγματοποίησε ο παραγωγός-εξαγωγέας αντιπροσώπευε τουλάχιστον το 5 % του συνολικού όγκου των εξαγωγικών πωλήσεών του στην Κοινότητα.

(29)

Οι δύο όμιλοι εταιρειών στους οποίες αναγνωρίστηκε ΚΟΑ περιελάμβαναν πέντε εταιρείες παραγωγής σελών για εξαγωγή, τρεις από τις οποίες είχαν επίσης εγχώριες πωλήσεις. Μια άλλη εταιρεία είχε εγχώριες πωλήσεις αλλά δεν είχε εξαγωγές.

(30)

Για τους παραγωγούς-εξαγωγείς των οποίων οι συνολικές εγχώριες πωλήσεις θεωρήθηκαν αντιπροσωπευτικές, η Επιτροπή προσδιόρισε εν συνεχεία τους τύπους σελών που πωλήθηκαν στην εγχώρια αγορά και οι οποίοι ήταν ίδιοι ή άμεσα συγκρίσιμοι με τους τύπους του προϊόντος που πωλήθηκαν προς εξαγωγή στην Κοινότητα.

(31)

Για καθέναν από τους εν λόγω τύπους καθορίστηκε κατά πόσον οι εγχώριες πωλήσεις ήταν επαρκώς αντιπροσωπευτικές για τους σκοπούς του άρθρου 2 παράγραφος 2 του βασικού κανονισμού. Οι εγχώριες πωλήσεις ενός συγκεκριμένου τύπου θεωρήθηκαν επαρκώς αντιπροσωπευτικές όταν, κατά την ΠΕ, ο συνολικός όγκος των εγχώριων πωλήσεων του εν λόγω τύπου αντιπροσώπευε τουλάχιστον το 5 % του συνολικού όγκου πωλήσεων του συγκρίσιμου τύπου που εξήχθη στην Κοινότητα.

(32)

Στη συνέχεια η Επιτροπή εξέτασε για κάθε εταιρεία κατά πόσον μπορούσε να θεωρηθεί ότι οι εγχώριες πωλήσεις κάθε τύπου του υπό εξέταση προϊόντος πραγματοποιήθηκαν σε αντιπροσωπευτικές ποσότητες στο πλαίσιο των συνήθων εμπορικών πράξεων, σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 4 του βασικού κανονισμού, προσδιορίζοντας το ποσοστό των κερδοφόρων πωλήσεων του εν λόγω τύπου σε ανεξάρτητους πελάτες στην εγχώρια αγορά.

(33)

Στις περιπτώσεις που ο όγκος των πωλήσεων ενός τύπου σέλας ο οποίος πωλήθηκε σε καθαρές τιμές πωλήσεων ίσες ή υψηλότερες του κόστους παραγωγής αντιπροσώπευαν τουλάχιστον το 80 % του συνολικού όγκου των πωλήσεων αυτού του τύπου και όταν η σταθμισμένη μέση τιμή αυτού του τύπου ήταν ίση ή υψηλότερη από το κόστος παραγωγής του, η κανονική αξία, κατά τύπο προϊόντος, καθορίστηκε με βάση την πραγματική εγχώρια τιμή. Αυτή η τιμή υπολογίστηκε ως ο σταθμισμένος μέσος όρος των τιμών όλων των εγχώριων πωλήσεων αυτού του τύπου κατά την ΠΕ, ανεξάρτητα από το εάν οι εν λόγω πωλήσεις ήταν επικερδείς ή όχι.

(34)

Στις περιπτώσεις που ο όγκος των επικερδών πωλήσεων ενός τύπου σέλας αντιπροσώπευε ποσοστό ίσο ή κατώτερο του 80 % του συνολικού όγκου των πωλήσεων αυτού του τύπου και όταν η σταθμισμένη μέση τιμή αυτού του τύπου ήταν χαμηλότερη από το κόστος παραγωγής του, η κανονική αξία, κατά τύπο προϊόντος, καθορίστηκε με βάση την πραγματική εγχώρια τιμή, η οποία υπολογίστηκε ως ο σταθμισμένος μέσος όρος μόνο των επικερδών πωλήσεων αυτού του τύπου, εφόσον οι εν λόγω πωλήσεις αντιπροσώπευαν τουλάχιστον το 10 % του συνολικού όγκου των πωλήσεων αυτού του τύπου.

(35)

Στις περιπτώσεις που ο όγκος των επικερδών πωλήσεων οιουδήποτε τύπου σέλας αντιπροσώπευε ποσοστό κατώτερο του 10 % του συνολικού όγκου των πωλήσεων αυτού του τύπου, θεωρήθηκε ότι ο συγκεκριμένος τύπος πωλήθηκε σε ανεπαρκείς ποσότητες και ότι η εγχώρια τιμή δεν μπορεί να αποτελέσει κατάλληλη βάση για τον καθορισμό της κανονικής αξίας.

(36)

Όταν δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν οι εγχώριες τιμές ενός συγκεκριμένου τύπου που πώλησε ένας παραγωγός-εξαγωγέας, χρησιμοποιήθηκε η κατασκευασμένη κανονική αξία.

(37)

Σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 3 του βασικού κανονισμού, η κανονική αξία καθορίστηκε με την προσθήκη στο κόστος κατασκευής των εξαγομένων ειδών κάθε εξαγωγέα, το οποίο προσαρμόστηκε όπου κρίθηκε απαραίτητο, ενός εύλογου ποσού για τα έξοδα πώλησης, των γενικών και διοικητικών εξόδων (Π&ΓΔ) και ενός εύλογου περιθωρίου κέρδους. Σε όλες τις περιπτώσεις τα Π&ΓΔ και το κέρδος καθορίστηκαν σύμφωνα με τις μεθόδους που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 6 του βασικού κανονισμού. Προς το σκοπό αυτό, η Επιτροπή εξέτασε κατά πόσον τα έξοδα πώλησης, τα Π&ΓΔ και το κέρδος που πραγματοποίησε καθένας από τους ενδιαφερόμενους παραγωγούς-εξαγωγείς στην εγχώρια αγορά αποτελούν αξιόπιστα στοιχεία.

(38)

Τα πραγματικά εγχώρια Π&ΓΔ θεωρήθηκαν αξιόπιστα όταν ο συνολικός όγκος των εγχώριων πωλήσεων της ενδιαφερόμενης εταιρείας μπορούσε να θεωρηθεί αντιπροσωπευτικός σε σύγκριση με τον όγκο των εξαγωγικών πωλήσεων στην Κοινότητα. Το εγχώριο περιθώριο κέρδους καθορίστηκε με βάση τις εγχώριες πωλήσεις των τύπων που πωλήθηκαν κατά τις συνήθεις εμπορικές πράξεις. Για το σκοπό αυτό, εφαρμόστηκε η μέθοδος που περιγράφηκε ανωτέρω.

(39)

Για τις τρεις εταιρείες που είχαν αντιπροσωπευτικές εγχώριες πωλήσεις διαπιστώθηκε ότι οι περισσότεροι τύποι του υπό εξέταση προϊόντος, που είχαν εξαχθεί, είχαν πωληθεί στην εγχώρια αγορά κατά τις συνήθεις εμπορικές πράξεις. Για τους τύπους που δεν ίσχυε κάτι τέτοιο, η κανονική αξία καθορίστηκε με τη μέθοδο που περιγράφηκε ανωτέρω, χρησιμοποιώντας τις πληροφορίες για τα Π&ΓΔ και το κέρδος για κάθε μία από τις ενδιαφερόμενες εταιρείες.

(40)

Για τις δύο εταιρείες που δεν είχαν αντιπροσωπευτικές εγχώριες πωλήσεις προσδιορίστηκε ένα ποσό για τα Π&ΓΔ και το κέρδος με βάση τα μέσα Π&ΓΔ και το κέρδος των τεσσάρων εταιρειών που είχαν εγχώριες πωλήσεις.

(41)

Σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχείο α) του βασικού κανονισμού, η κανονική αξία για τους παραγωγούς-εξαγωγείς στους οποίους δεν αναγνωρίστηκε ΚΟΑ πρέπει να καθοριστεί με βάση τις τιμές ή την κατασκευασμένη αξία σε ανάλογη χώρα.

(42)

Στην ανακοίνωση για την έναρξη της διαδικασίας η Επιτροπή εξέφρασε την πρόθεσή της να χρησιμοποιήσει τη Βραζιλία ως κατάλληλη ανάλογη χώρα για τον καθορισμό της κανονικής αξίας και κάλεσε τα ενδιαφερόμενα μέρη να διατυπώσουν εν προκειμένω τις παρατηρήσεις τους.

(43)

Κανένας από τους παραγωγούς-εξαγωγείς της ΛΔΚ στους οποίους δεν αναγνωρίστηκε ΚΟΑ δεν προέβαλε αντιρρήσεις ως προς αυτή την πρόταση.

(44)

Εντούτοις, ένας εισαγωγέας και ένας παραγωγός-εξαγωγέας στους οποίους αναγνωρίστηκε ΚΟΑ ισχυρίστηκαν ότι η Βραζιλία δεν είναι η καταλληλότερη ανάλογη χώρα και ότι, αντί γι’ αυτήν, θα πρέπει να επιλεγεί για το σκοπό αυτό η Ταϊβάν ή το Μεξικό.

(45)

Όσον αφορά την Ταϊβάν, θεωρείται ότι, μολονότι είχε αναπτυχθεί εκεί μια βιομηχανία παραγωγής εξαρτημάτων ποδηλάτων, το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής μεταφέρθηκε στη ΛΔΚ. Ως εκ τούτου, οι κατασκευαστές σελών με έδρα την Ταϊβάν θα ήταν, σε μεγάλο βαθμό, οι ίδιες ή συνδεδεμένες εταιρείες με εκείνες οι οποίες εξάγουν από τη ΛΔΚ στην Κοινότητα σε, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς, τιμές ντάμπινγκ. Επιπλέον, η τυπική κατανομή της εργασίας στους εν λόγω ομίλους είναι τέτοια ώστε μόνο ορισμένα ειδικά μοντέλα, με υψηλότερα περιθώρια κέρδους, εξακολουθούν να παράγονται στην Ταϊβάν, ενώ η παραγωγή του μεγαλύτερου μέρους των μεσαίων ή φθηνότερων μοντέλων έχει μεταφερθεί στη ΛΔΚ για λόγους κόστους. Συνεπώς, δεν είναι πιθανό οι τιμές ή το κόστος των μοντέλων σελών που κατασκευάζονται στην Ταϊβάν να αποτελούν το καλύτερο υποκατάστατο στο οποίο να βασίζεται μια κανονική τιμή για τις σέλες που κατασκευάζονται στη ΛΔΚ.

(46)

Όσον αφορά το Μεξικό, η χώρα αυτή θεωρείται ανοιχτή και ανταγωνιστική αγορά, αντιπροσωπεύοντας περίπου το ένα όγδοο του μεγέθους της αγοράς της Βραζιλίας. Η Επιτροπή ήλθε σε επαφή με δύο γνωστούς παραγωγούς του Μεξικού, αλλά δεν προσφέρθηκε συνεργασία.

(47)

Όσον αφορά τη Βραζιλία, η έρευνα κατέδειξε ότι είναι ανταγωνιστική αγορά για το υπό εξέταση προϊόν, με τουλάχιστον τρεiς εγχώριους παραγωγούς, διαφορετικών μεγεθών, και με εισαγωγές από τρίτες χώρες που ανέρχονται περίπου στο 15 % της εγχώριας κατανάλωσης ύψους 8 έως 9 εκατομμυρίων σελών ετησίως. Ένας παραγωγός-εξαγωγέας ισχυρίστηκε ότι το επίπεδο του ανταγωνισμού στην αγορά της Βραζιλίας είναι αμφίβολο λόγω του χαμηλού αριθμού παραγωγών. Εντούτοις, η έρευνα κατέδειξε ότι δεν υπάρχουν στοιχεία από τα οποία να προκύπτει η δεσπόζουσα θέση ενός από τους παραγωγούς της Βραζιλίας ή ότι οι τιμές καθορίζονται με μη ανταγωνιστικό τρόπο. Επίσης, δεν υπήρχε λόγος να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι η πρόσβαση στις πρώτες ύλες, το κόστος και άλλες συνθήκες παραγωγής της Ταϊβάν ή του Μεξικού είναι πιο παρόμοιες στις συνθήκες που επικρατούν στη ΛΔΚ από ό,τι εκείνες της Βραζιλίας. Συνεπώς η αγορά της Βραζιλίας κρίθηκε επαρκής για το σκοπό του καθορισμού της κανονικής αξίας.

(48)

Η Επιτροπή ήλθε σε επαφή με τους τρεις γνωστούς παραγωγούς-εξαγωγείς της Βραζιλίας και μία εταιρεία δέχθηκε να συνεργαστεί. Ως εκ τούτου, εστάλη ερωτηματολόγιο σ’ αυτό τον παραγωγό και τα στοιχεία που υπέβαλε στην απάντησή του επαληθεύτηκαν επί τόπου. Ο εν λόγω συνεργασθείς παραγωγός είναι συνδεδεμένος με έναν από τους κοινοτικούς παραγωγούς, αλλά δεν συντρέχει λόγος να θεωρηθεί ότι αυτό θα επηρεάσει την αξιοπιστία των στοιχείων, που, επιπλέον, επαληθεύτηκε στις εγκαταστάσεις της εταιρείας.

(49)

Βάσει των ανωτέρω, συνάγεται προσωρινά το συμπέρασμα ότι η Βραζιλία είναι η καταλληλότερη και πιο εύλογη ανάλογη χώρα, σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 7 του βασικού κανονισμού.

(50)

Σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχείο α) του βασικού κανονισμού, η κανονική αξία για τους παραγωγούς-εξαγωγείς στους οποίους δεν αναγνωρίστηκε ΚΟΑ καθορίστηκε με βάση επαληθευμένες πληροφορίες που λήφθηκαν από τον παραγωγό της ανάλογης χώρας, δηλαδή με βάση τις πληρωθείσες ή πληρωτέες τιμές στην αγορά της Βραζιλίας για συγκρίσιμους τύπους του προϊόντος, σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφηκε ανωτέρω.

(51)

Η κανονική αξία καθορίστηκε με βάση όλες τις πληρωθείσες ή πληρωτέες τιμές στην αγορά της Βραζιλίας για συγκρίσιμους τύπους του προϊόντος εφόσον διαπιστώθηκε ότι όλες οι συναλλαγές είχαν πραγματοποιηθεί κατά τις συνήθεις εμπορικές πράξεις.

(52)

Όλοι οι παραγωγoί-εξαγωγείς πραγματοποίησαν πωλήσεις στην Κοινότητα, είτε απευθείας σε ανεξάρτητους πελάτες στην Κοινότητα είτε μέσω συνδεδεμένων η μη συνδεδεμένων εμπορικών εταιρειών εγκατεστημένων στο Χονγκ Κονγκ, στις Βρετανικές Παρθένες Νήσους και στην Ταϊβάν.

(53)

Για τις εξαγωγές του υπό εξέταση προϊόντος που πραγματοποιήθηκαν απευθείας σε ανεξάρτητους πελάτες στην Κοινότητα, οι τιμές εξαγωγής καθορίστηκαν με βάση τις πράγματι καταβληθείσες ή καταβλητέες τιμές για το εν λόγω προϊόν, σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 8 του βασικού κανονισμού.

(54)

Για τις πωλήσεις που πραγματοποιήθηκαν μέσω συνδεδεμένου εμπόρου εγκατεστημένου εκτός Κοινότητας, η τιμή εξαγωγής καθορίστηκε με βάση τις πρώτες τιμές μεταπώλησης σε ανεξάρτητους πελάτες στην Κοινότητα.

(55)

Η κανονική αξία και οι τιμές εξαγωγής συγκρίθηκαν σε επίπεδο «εκ του εργοστασίου». Για να εξασφαλισθεί δίκαιη σύγκριση μεταξύ της κανονικής αξίας και της τιμής εξαγωγής, πραγματοποιήθηκαν οι δέουσες προσαρμογές ώστε να ληφθούν υπόψη οι διαφορές που επηρεάζουν τόσο τις τιμές όσο και τη συγκρισιμότητα των τιμών, σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 10 του βασικού κανονισμού. Έγιναν οι κατάλληλες προσαρμογές όσον αφορά τα έξοδα μεταφοράς, ασφάλισης, διεκπεραίωσης και τα παρεπόμενα έξοδα, τα έξοδα συσκευασίας, πίστωσης και τις τραπεζικές επιβαρύνσεις, σε όλες τις περιπτώσεις που θεωρήθηκαν εύλογες, εύστοχες και υποστηριζόμενες από επαληθευμένα στοιχεία.

(56)

Για τις πωλήσεις που πραγματοποιήθηκαν μέσω συνδεδεμένων εταιρειών στην Ταϊβάν, πραγματοποιήθηκε προσαρμογή, σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ) του βασικού κανονισμού, στις περιπτώσεις που καταδείχθηκε ότι οι εν λόγω εταιρείες δραστηριοποιούνταν κατά τρόπο παρόμοιο με έναν πράκτορα που εργάζεται βάσει προμηθειών. Δεδομένου ότι η κατανομή των Π&ΓΔ που υποβλήθηκε από τη συνδεδεμένη εταιρεία δεν θεωρήθηκε αξιόπιστη, η εν λόγω προσαρμογή βασίστηκε σε στοιχεία σχετικά με τα Π&ΓΔ και το κέρδος τα οποία λήφθηκαν από έναν μη συνδεδεμένο έμπορο.

(57)

Για τις εταιρείες στις οποίες αναγνωρίστηκε ΚΟΑ, η σταθμισμένη μέση κανονική αξία κάθε τύπου του υπό εξέταση προϊόντος που εξήχθη στην Κοινότητα συγκρίθηκε με τη σταθμισμένη μέση τιμή εξαγωγής του αντίστοιχου τύπου του υπό εξέταση προϊόντος, σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφοι 11 και 12 του βασικού κανονισμού.

(58)

Είναι πάγια πρακτική της Επιτροπής να θεωρεί τους συνδεδεμένους παραγωγούς-εξαγωγείς ή τους παραγωγούς-εξαγωγείς που ανήκουν στον ίδιο όμιλο ενιαία οντότητα για τον προσδιορισμό του περιθωρίου ντάμπινγκ και, επομένως, να υπολογίζει ενιαίο περιθώριο ντάμπινγκ γι’ αυτούς. Αυτό οφείλεται, ειδικότερα, στο γεγονός ότι τα ατομικά περιθώρια ντάμπινγκ θα μπορούσαν να ενθαρρύνουν την καταστρατήγηση των μέτρων αντιντάμπινγκ και, συνεπώς, να τα καταστήσουν αναποτελεσματικά, με το να επιτρέπουν στους συνδεδεμένους παραγωγούς-εξαγωγείς να πραγματοποιούν τις εξαγωγές τους στην Κοινότητα μέσω της εταιρείας με το χαμηλότερο ατομικό περιθώριο ντάμπινγκ.

(59)

Σύμφωνα με την εν λόγω πρακτική, οι συνδεδεμένοι παραγωγοί-εξαγωγείς που ανήκουν στους ίδιους ομίλους θεωρήθηκαν μία οντότητα και τους αποδόθηκε ένα περιθώριο ντάμπινγκ το οποίο υπολογίστηκε με βάση το σταθμισμένο μέσο όρο των περιθωρίων ντάμπινγκ των συνεργασθέντων παραγωγών στους αντίστοιχους ομίλους.

(60)

Σε αυτή τη βάση, τα προσωρινά σταθμισμένα μέσα περιθώρια ντάμπινγκ εκφρασμένα ως ποσοστό της τιμής cif στα σύνορα της Κοινότητας, πριν από την καταβολή του δασμού, είναι τα ακόλουθα:

(61)

Προκειμένου να υπολογίσει το περιθώριο ντάμπινγκ που εφαρμόζεται σε εθνική κλίμακα σε όλους τους άλλους εξαγωγείς της ΛΔΚ, η Επιτροπή καθόρισε κατ’ αρχάς το επίπεδο συνεργασίας. Πραγματοποιήθηκε σύγκριση μεταξύ των συνολικών εξαγωγικών ποσοτήτων που αναφέρονταν στις απαντήσεις στα ερωτηματολόγια των τριών συνεργασθέντων παραγωγών-εξαγωγέων και των συνολικών εισαγωγών σε τιμές ντάμπινγκ από τη ΛΔΚ, οι οποίες υπολογίστηκαν με τον τρόπο που αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 71. Το ποσοστό υπολογίστηκε σε 23 %. Σε αυτή τη βάση, το επίπεδο συνεργασίας κρίθηκε χαμηλό.

(62)

Συνεπώς, κρίθηκε σκόπιμο να καθοριστεί το περιθώριο ντάμπινγκ σε εθνική κλίμακα ως ο σταθμισμένος μέσος όρος:

(63)

Σε αυτή τη βάση, το επίπεδο ντάμπινγκ σε εθνική κλίμακα καθορίστηκε προσωρινά στο 30,9 % της τιμής cif στα σύνορα της Κοινότητας, πριν από την καταβολή του δασμού.

(64)

Είναι γνωστό ότι εντός της Κοινότητας το υπό εξέταση προϊόν κατασκευάζεται από εννέα παραγωγούς, εξ ονόματος των οποίων υποβλήθηκε η καταγγελία. Οι εν λόγω παραγωγοί είναι εγκατεστημένοι στην Ιταλία, στην Πολωνία, στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Πορτογαλία και αντιπροσωπεύουν το 99 % της κοινοτικής παραγωγής κατά τη διάρκεια της ΠΕ.

(65)

Επιπλέον, στο αρχικό στάδιο υπήρχε ένας μόνο γνωστός κοινοτικός παραγωγός που δεν ήταν καταγγέλλων. Λαμβανομένου υπόψη του όγκου της παραγωγής των εννέα καταγγελλόντων παραγωγών και του μη καταγγέλλοντος παραγωγού στην Κοινότητα, η συνολική παραγωγή του ομοειδούς προϊόντος ανήλθε κατά την ΠΕ σε 16 165 936 τεμάχια.

(66)

Οι ακόλουθοι κοινοτικοί παραγωγοί υποστήριξαν την καταγγελία:

(67)

Δεδομένου ότι αυτοί οι εννέα καταγγέλλοντες κοινοτικοί παραγωγοί που συνεργάστηκαν (τόσο αυτοί που αποτέλεσαν όσο και αυτοί που δεν αποτέλεσαν αντικείμενο δειγματοληψίας) αντιπροσωπεύουν το 99 % της κοινοτικής παραγωγής του ομοειδούς προϊόντος, αποτελούν τον κοινοτικό κλάδο παραγωγής κατά την έννοια του άρθρου 4 παράγραφος 1 και του άρθρου 5 παράγραφος 4 του βασικού κανονισμού. Οι κοινοτικοί παραγωγοί που αποτέλεσαν αντικείμενο δειγματοληψίας στην έρευνα (εφεξής «παραγωγοί που αποτέλεσαν αντικείμενο δειγματοληψίας») αντιπροσώπευαν το 86 % της συνολικής κοινοτικής παραγωγής σελών κατά τη διάρκεια της ΠΕ. Από τους υπόλοιπους κοινοτικούς παραγωγούς ζητήθηκε να προσκομίσουν ορισμένα γενικά στοιχεία για την ανάλυση της ζημίας.

(68)

Η κοινοτική κατανάλωση καθορίστηκε με βάση τους όγκους των πωλήσεων στην κοινοτική αγορά των πέντε κοινοτικών παραγωγών που αποτέλεσαν αντικείμενο δειγματοληψίας, των τεσσάρων κοινοτικών παραγωγών οι οποίοι δεν συμπεριελήφθησαν στο δείγμα, του μη καταγγέλλοντος παραγωγού στην Κοινότητα και των εισαγωγών από τη ΛΔΚ και από άλλες τρίτες χώρες υπό τους σχετικούς κωδικούς ΣΟ, σύμφωνα με την Eurostat. Όπως αναφέρθηκε στην αιτιολογική σκέψη 14, το υπό εξέταση προϊόν δηλώνεται επί του παρόντος στους κωδικούς ΣΟ 8714 95 00, ex 8714 99 90 και ex 9506 91 10. Τα στοιχεία της Eurostat σχετικά με τους δύο τελευταίους κωδικούς ΣΟ (ex 8714 99 90 και ex 9506 91 10) περιλαμβάνουν επίσης άλλα εξαρτήματα ποδηλάτων και οργάνων γυμναστικής. Δεδομένου ότι δεν ήταν δυνατόν να ληφθούν από τις δύο αυτές ευρύτερες κατηγορίες μόνο τα στοιχεία για τις σέλες, αποφασίστηκε να καταρτιστούν οι στατιστικές των εισαγωγών μόνο με βάση έναν κωδικό ΣΟ, συγκεκριμένα τον κωδικό ΣΟ 8714 95 00. Ως εκ τούτου, οι όγκοι των εισαγωγών που λήφθηκαν υπόψη για τον υπολογισμό της κοινοτικής κατανάλωσης μπορεί να είναι ελαφρώς υποεκτιμημένοι.

(69)

Με βάση αυτά τα στοιχεία, διαπιστώθηκε ότι, κατά την εξεταζόμενη περίοδο, η κατανάλωση αυξήθηκε κατά 17 %, από 20 701 027 τεμάχια το 2002 σε 24 179 012 τεμάχια το 2005.

Πίνακας 1

(70)

Όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, η παρούσα έρευνα κατέδειξε ότι τα μέσα περιθώρια ντάμπινγκ που καθορίστηκαν για τη ΛΔΚ είναι μεγαλύτερα από το κατώτατο όριο, όπως αυτό ορίζεται στο άρθρο 9 παράγραφος 3 του βασικού κανονισμού, και ότι ο όγκος των εισαγωγών από τη ΛΔΚ δεν είναι αμελητέος κατά την έννοια του άρθρου 5 παράγραφος 7 του βασικού κανονισμού.

(71)

Οι όγκοι των εισαγωγών καθορίστηκαν με βάση τα στοιχεία της Eurostat. Όπως προαναφέρθηκε στην αιτιολογική σκέψη 68, τα στοιχεία για τις εισαγωγές που παρατίθενται κατωτέρω μπορεί να είναι ελαφρώς υποεκτιμημένα. Επιπλέον, η Eurostat παρέχει στατιστικές σχετικά με τους όγκους των εισαγωγών σελών ποδηλάτων σε ποσότητες των 100 χιλιογράμμων και όχι σε τεμάχια. Ως εκ τούτου, κρίθηκε σκόπιμο να χρησιμοποιηθούν τα 500 γραμμάρια ανά τεμάχιο ως το μέσο βάρος των εισαγόμενων σελών από την Κίνα, δεδομένου ότι το εν λόγω βάρος αναφέρθηκε από έναν παραγωγό-εξαγωγέα και από έναν μη συνδεδεμένο εισαγωγέα.

(72)

Οι εισαγωγές από τη ΛΔΚ υπερτετραπλασιάστηκαν κατά την εξεταζόμενη περίοδο. Πράγματι, αυξήθηκαν κατά την ΠΕ από 1 416 814 τεμάχια το 2002 σε 6 276 749 τεμάχια. Αντίστοιχα, το μερίδιο αγοράς αυξήθηκε κατά την ΠΕ από 7 % το 2002 σε 26 %. Πρέπει εν προκειμένω να συνεκτιμηθεί το γεγονός ότι η κατανάλωση αυξήθηκε μόνο κατά 17 %, δηλαδή σχετικά λιγότερο από την αύξηση των εισαγωγών από τη ΛΔΚ.

(73)

Ένας μη συνδεδεμένος εισαγωγέας ισχυρίστηκε ότι οι στατιστικές των εισαγωγών ήταν υπερεκτιμημένες επειδή στην καταγγελία χρησιμοποιήθηκε μέσο βάρος 400 γραμμαρίων ανά τεμάχιο σελών. Η εταιρεία ισχυρίστηκε ότι το μέσο βάρος των σελών που εισήχθησαν από τη ΛΔΚ ήταν μεταξύ 600 και 800 γραμμαρίων. Εντούτοις, η ίδια εταιρεία επιβεβαίωσε, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης επαλήθευσης η οποία πραγματοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις της, ότι το μέσο βάρος των σελών που εισήχθησαν από τη ΛΔΚ ήταν 500 γραμμάρια, δηλαδή ακριβώς το βάρος που χρησιμοποιήθηκε από την Επιτροπή για τη μετατροπή των στοιχείων της Eurostat από ποσότητες των 100 χιλιογράμμων σε τεμάχια. Ο εν λόγω εισαγωγέας ισχυρίστηκε επίσης ότι οι στατιστικές των εισαγωγών από τη ΛΔΚ ήταν διογκωμένες επειδή περιελάμβαναν επίσης τις εισαγωγές καλυμμάτων σελών τα οποία χρησιμοποιούνται για την προστασία των σελών. Όπως προαναφέρθηκε στην αιτιολογική σκέψη 71, οι στατιστικές των εισαγωγών βασίστηκαν μόνο σε έναν κωδικό ΣΟ (8714 95 00), που δεν είναι εκείνος στον οποίο δηλώνονται κανονικά τα καλύμματα, και, συνεπώς, ο ισχυρισμός του εισαγωγέα είναι αβάσιμος.

Πίνακας 2

(74)

Η σταθμισμένη μέση τιμή των εισαγωγών σελών καταγωγής ΛΔΚ μειώθηκε σταθερά κάθε έτος καθ’ όλη τη διάρκεια της εξεταζόμενης περιόδου και συνολικά κατά 21 %, δηλαδή από 1,4 ευρώ ανά τεμάχιο σε 1,1 ευρώ ανά τεμάχιο μεταξύ του 2002 και της ΠΕ.

Πίνακας 3

(75)

Για να προσδιοριστεί κατά πόσον οι τιμές των επίμαχων εξαγωγών είναι χαμηλότερες από τις κοινοτικές, η Επιτροπή ανέλυσε τα στοιχεία που αφορούν την ΠΕ. Οι σχετικές τιμές πώλησης του κοινοτικού κλάδου παραγωγής ήταν οι τιμές πώλησης σε ανεξάρτητους πελάτες, προσαρμοσμένες, κατά περίπτωση, στο επίπεδο της τιμής «εκ του εργοστασίου», δηλαδή μη συμπεριλαμβανομένων των εξόδων μεταφοράς στην Κοινότητα και αφαιρουμένων των εκπτώσεων και μειώσεων των τιμών. Οι τιμές για τους διάφορους τύπους σελών, που καθορίστηκαν σύμφωνα με τη βάση, το μαξιλαράκι, το κάλυμμα, τη φουρκέτα και το βάρος, συγκρίθηκαν με τις τιμές πώλησης παρόμοιων τύπων οι οποίες εφαρμόστηκαν από τους εξαγωγείς, χωρίς τις εκπτώσεις, και προσαρμόστηκαν, κατά περίπτωση, στις τιμές cif στα σύνορα της Κοινότητας, με κατάλληλη προσαρμογή για τους τελωνειακούς δασμούς (1,2 %) και τα έξοδα μετά την εισαγωγή, με τα οποία επιβαρύνεται ένας εισαγωγέας στην Κοινότητα.

(76)

Για τον υπολογισμό του σταθμισμένου μέσου περιθωρίου των πωλήσεων σε τιμές χαμηλότερες από τις κοινοτικές ελήφθησαν υπόψη οι τιμές εξαγωγής των συνεργασθέντων παραγωγών-εξαγωγέων. Κατά τη διάρκεια της ΠΕ, το σταθμισμένο μέσο περιθώριο των πωλήσεων των συνεργασθέντων παραγωγών σε τιμές χαμηλότερες από τις κοινοτικές ανήλθε σε 67,3 %. Επιπλέον, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις εισαγωγές σελών, δηλαδή τόσο εκείνες των συνεργασθέντων όσο και εκείνες των μη συνεργασθέντων παραγωγών-εξαγωγέων στη ΛΔΚ, ο υπολογισμός του μέσου περιθωρίου των πωλήσεων σε τιμές χαμηλότερες από τις κοινοτικές με βάση τα στοιχεία της Eurostat είχε ως αποτέλεσμα παρόμοιο μέσο περιθώριο πωλήσεων σε τιμές χαμηλότερες από τις κοινοτικές ύψους 70,1 % για την ΠΕ.

(77)

Σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 5 του βασικού κανονισμού, η εξέταση των επιπτώσεων που έχουν οι εισαγωγές με ντάμπινγκ στον κοινοτικό κλάδο παραγωγής περιελάμβανε αξιολόγηση όλων των οικονομικών παραγόντων που είχαν σχέση με την κατάσταση του κοινοτικού κλάδου παραγωγής κατά την εξεταζόμενη περίοδο.

(78)

Πραγματοποιήθηκε η ανάλυση για τις εταιρείες που αποτέλεσαν αντικείμενο δειγματοληψίας. Εντούτοις, για να σχηματιστεί πλήρης εικόνα της κατάστασης του κοινοτικού κλάδου παραγωγής, παρέχονται επίσης παρακάτω πληροφορίες για τους δείκτες για τους οποίους υπήρχαν διαθέσιμες αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με τον κοινοτικό κλάδο παραγωγής στο σύνολό του. Σε αυτή τη βάση, οι επιδόσεις του κλάδου, που μετρώνται με παράγοντες όπως οι τιμές, οι αμοιβές, οι επενδύσεις, το κέρδος, η απόδοση των επενδύσεων, η ταμειακή ροή και η ικανότητα εξοικονόμησης κεφαλαίου, υπολογίστηκαν με βάση τις πληροφορίες από τις εταιρείες που αποτέλεσαν αντικείμενο δειγματοληψίας. Οι παράγοντες ζημίας, όπως το μερίδιο αγοράς, ο όγκος των πωλήσεων και η παραγωγή, υπολογίστηκαν για ολόκληρο τον κοινοτικό κλάδο παραγωγής.

(79)

Κατά την εξεταζόμενη περίοδο ο όγκος της παραγωγής ολόκληρου του κοινοτικού κλάδου παραγωγής σημείωσε σαφή αρνητική τάση. Ενώ το 2002 ο όγκος της παραγωγής ανήλθε σε 19 546 740 τεμάχια σελών, κατά τη διάρκεια της ΠΕ ο κοινοτικός κλάδος παραγωγής παρήγε μόνο 16 165 936 τεμάχια, δηλαδή σχεδόν 3,5 εκατομμύρια τεμάχια ή 17 % λιγότερο από ό,τι το 2002. Δεδομένου ότι οι σέλες, γενικά, παράγονται μόνο κατόπιν παραγγελιών που λαμβάνονται από πελάτες, η αρνητική εξέλιξη του όγκου της παραγωγής μπορεί να συνδεθεί άμεσα με τη μειωμένη ζήτηση των σελών που παράγονται από τον κοινοτικό κλάδο παραγωγής.

Πίνακας 4

(80)

Η παραγωγική ικανότητα καθορίστηκε με βάση την ονομαστική ικανότητα των μονάδων παραγωγής του κοινοτικού κλάδου παραγωγής, λαμβάνοντας υπόψη τις διακοπές στην παραγωγή καθώς και το γεγονός ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, μέρος της παραγωγικής ικανότητας χρησιμοποιήθηκε για άλλα προϊόντα, π.χ. χειρολαβές για αναπηρικά καροτσάκια, που κατασκευάζονταν στις ίδιες γραμμές παραγωγής.

(81)

Η ικανότητα παραγωγής σελών αυξήθηκε κατά 5 % κατά την εξεταζόμενη περίοδο από 29 492 120 τεμάχια το 2002 σε 30 921 920 τεμάχια στην ΠΕ. Η ελαφρά αύξηση της παραγωγικής ικανότητας οφείλεται στις επενδύσεις που πραγματοποιήθηκαν το 2004 και κατά την ΠΕ για την παραγωγή ορισμένων νέων τύπων του προϊόντος οι οποίοι χρησιμοποιούνται για τα ποδήλατα αγώνων. Το ποσοστό χρησιμοποίησης της ικανότητας αντικατοπτρίζει τη μείωση της παραγωγής και της ζήτησης. Αυτό μειώθηκε σταθερά κατά τη διάρκεια της εξεταζόμενης περιόδου, φθάνοντας μόλις στο 45 % στην ΠΕ.

Πίνακας 5

(82)

Όσον αφορά τα αποθέματα στο τέλος του έτους, το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής γίνεται κατόπιν παραγγελιών. Συνεπώς, ενώ παρατηρήθηκε μείωση των αποθεμάτων κατά 35 % κατά την εξεταζόμενη περίοδο, θεωρείται ότι, στην προκειμένη περίπτωση, τα αποθέματα δεν είναι κατάλληλος δείκτης ζημίας.

Πίνακας 6

(83)

Στο διάστημα μεταξύ 2002 και 2003 οι επενδύσεις στην κοινοτική παραγωγή του ομοειδούς προϊόντος μειώθηκαν από 3 808 057 ευρώ σε 1 664 147 ευρώ. Το 2004 οι παραγωγοί της Κοινότητας αύξησαν τις επενδύσεις τους και δαπάνησαν σχεδόν το διπλάσιο ποσό, δηλαδή 3 381 996 ευρώ, έναντι του προηγούμενου έτους. Κατά την ΠΕ οι επενδύσεις ανήλθαν σε 3 638 962 ευρώ, ποσό κατά 4 % κατώτερο από το επίπεδο που είχε επιτευχθεί στις αρχές της εξεταζόμενης περιόδου το 2002. Κατά τη διάρκεια της έρευνας προέκυψε ότι οι επενδύσεις που έγιναν σε κτίρια, εγκαταστάσεις και μηχανολογικό εξοπλισμό αποσκοπούσαν κυρίως στη διατήρηση της παραγωγικής ικανότητας, και μόνο το 2004 και κατά την ΠΕ, σε μικρότερο βαθμό, στην ανάπτυξη νέων τύπων προϊόντων. Λόγω της προαναφερθείσας περιορισμένης χρησιμοποίησης της παραγωγικής ικανότητας, οι επενδύσεις σε καμία περίπτωση δεν έγιναν με σκοπό την αύξηση του συνολικού όγκου παραγωγής.

(84)

Από την έρευνα προέκυψε ότι ο κοινοτικός κλάδος παραγωγής θεωρείται πρώτος στον κόσμο στο σχεδιασμό προϊόντων και στην καινοτομία όσον αφορά τις σέλες. Στο διάστημα μεταξύ του 2000 και της ΠΕ οι παραγωγοί της Κοινότητας σχεδίασαν και εμπορεύτηκαν πάνω από χίλιους νέους τύπους σελών. Η Ε&Α αντιπροσωπεύει περίπου το 8 %-10 % του κύκλου εργασιών του κοινοτικού κλάδου παραγωγής. Ο κοινοτικός κλάδος παραγωγής, για να παραμείνει στη θέση αυτή, πρέπει να διατηρήσει το επίπεδο των επενδύσεών του σε ένα ορισμένο ύψος ακόμη και εάν η χρησιμοποίηση της παραγωγικής ικανότητας είναι χαμηλή.

Πίνακας 7

(85)

Υπάρχουν δύο κύριοι δίαυλοι πωλήσεων σελών: η αγορά κατασκευαστών αρχικού εξοπλισμού (ΚΑΕ) και η δευτερογενής αγορά εξαρτημάτων. Στην πρώτη περίπτωση οι σέλες πωλούνται για να τοποθετηθούν σε καινούργια ποδήλατα και στη δεύτερη περίπτωση προκειμένου να αντικαταστήσουν χρησιμοποιημένες σέλες ποδηλάτων. Από τα διαθέσιμα στοιχεία προκύπτει ότι οι πωλήσεις της αγοράς ΚΑΕ αντιπροσωπεύουν το 60 % ενώ οι πωλήσεις της δευτερογενούς αγοράς εξαρτημάτων το 40 % της συνολικής αγοράς. Όπως συμβαίνει με τα ελαστικά των αυτοκινήτων, οι σέλες αποτελούν το εξάρτημα του ποδηλάτου που αντικαθίσταται με τη μεγαλύτερη συχνότητα.

(86)

Ο όγκος πωλήσεων του συνολικού κοινοτικού κλάδου παραγωγής μειώθηκε κατά 20 % κατά την εξεταζόμενη περίοδο, φθάνοντας από 15 109 569 τεμάχια σε 12 139 162 κατά την ΠΕ, δηλαδή ο κοινοτικός κλάδος παραγωγής πώλησε σχεδόν 3 εκατομμύρια λιγότερες σέλες κατά την ΠΕ έναντι του 2002. Έπειτα από μια μικρή μείωση κατά 1 % το 2003 έναντι του 2002, η απώλεια σε όγκο πωλήσεων έγινε πιο έντονη το 2004 και κατά την ΠΕ.

(87)

Ως προς την αξία, κατά τη συνολική υπό εξέταση περίοδο οι πωλήσεις σελών του κοινοτικού κλάδου παραγωγής αυξήθηκαν μόνο κατά 1 %. Η αξία των πωλήσεων στην κοινοτική αγορά αυξήθηκε κατά 5 % και έφθασε από 54 460 180 ευρώ το 2002 σε 56 978 530 ευρώ το 2003 και στη συνέχεια σε 58 052 609 ευρώ το 2004. Ωστόσο, κατά την ΠΕ, η αξία των πωλήσεων του κοινοτικού κλάδου παραγωγής μειώθηκε κατά σχεδόν 3 εκατομμύρια ευρώ έναντι του προηγούμενου έτους. Το γεγονός ότι η αξία των πωλήσεων δεν ακολούθησε την ίδια τάση με τον όγκο των πωλήσεων οφείλεται στην αύξηση της μέσης τιμής που θα εξηγηθεί στη συνέχεια.

(88)

Αντίστοιχα με τη μείωση του όγκου πωλήσεων, μειώθηκε σημαντικά και το μερίδιο αγοράς του κοινοτικού κλάδου παραγωγής, από 81 % το 2002 σε 58 % κατά την ΠΕ. Με άλλα λόγια, ο κοινοτικός κλάδος παραγωγής απώλεσε 23 ποσοστιαίες μονάδες του οικείου μεριδίου αγοράς καθ’ όλη την εξεταζόμενη περίοδο λόγω των αυξανόμενων εισαγωγών από τη ΛΔΚ.

Πίνακας 8

(89)

Η μέση μοναδιαία τιμή πώλησης του κοινοτικού κλάδου παραγωγής αυξήθηκε κατά 25 % κατά την εξεταζόμενη περίοδο. Η αύξηση των τιμών μπορεί να εξηγηθεί, αφενός, λόγω του αυξημένου κόστους των πρώτων υλών, που είχε αντίκτυπο στο σύνολο του κλάδου και, αφετέρου, λόγω της μετατόπισης του ενδιαφέροντος από τύπους προϊόντων βασικής τεχνολογίας σε προϊόντα τεχνολογιών αιχμής που περιέχουν ακριβότερες πρώτες ύλες και η παραγωγή των οποίων προϋποθέτει επίσης περισσότερη ένταση εργασίας.

(90)

Οι βασικές πρώτες ύλες που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή σελών περιλαμβάνουν πλαστικά περιβλήματα, καλύμματα, πολυουρεθάνη, υποστηρίγματα σελών και σφιγκτήρες. Οι τιμές αυτών των πρώτων υλών συνδέονται έμμεσα με την εξέλιξη των τιμών του πετρελαίου και των μετάλλων. Οι πρώτες ύλες αποτελούν πολύ σημαντική συνιστώσα κόστους στο κόστος παραγωγής σελών, που αντιστοιχεί στο 50 % του συνολικού κόστους παραγωγής και έχει άμεσο αντίκτυπο στην εξέλιξη της τιμής πώλησης.

(91)

Διαπιστώθηκε ότι οι μέσες τιμές των πρώτων υλών παρέμειναν σταθερές από το 2002 έως το 2003, αλλά από το 2003 και κατά την ΠΕ άρχισαν να αυξάνονται με αποτέλεσμα την άνοδο των τιμών πωλήσεων στον κοινοτικό κλάδο παραγωγής.

(92)

Ένας μη συνδεδεμένος εισαγωγέας ισχυρίστηκε ότι ο λόγος για την άνοδο των τιμών στον κοινοτικό κλάδο παραγωγής ήταν η μεταστροφή στη ζήτηση εκ μέρους των καταναλωτών. Η εταιρεία υποστήριξε ότι η ζήτηση για ποδήλατα χαμηλού κόστους και κατ’ επέκταση για σέλες χαμηλού κόστους μειώθηκε ενώ αυξήθηκε η ζήτηση για ακριβότερες σέλες υψηλής ποιότητας. Ο ισχυρισμός αυτός έρχεται σε αντίθεση με το γεγονός ότι οι εισαγωγές χαμηλού κόστους από τη ΛΔΚ αυξήθηκαν σε σχετικούς όρους πολύ περισσότερο από τη συνολική κατανάλωση σελών στην Κοινότητα, όπως αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 72.

Πίνακας 9

(93)

Κατά την εξεταζόμενη περίοδο η σταθμισμένη μέση αποδοτικότητα επί του καθαρού κύκλου εργασιών του κοινοτικού κλάδου παραγωγής μειώθηκε δραστικά και από 3,8 % το 2002 έφθασε σε μόνο 0,4 % κατά την ΠΕ. Ενώ η αποδοτικότητα αυξήθηκε σε 5,0 % το 2003, το 2004 μειώθηκε στο 3,1 % και κατά την ΠΕ έφθασε τελικά στο 0,4 %. Το χαμηλό περιθώριο κέρδους οφείλεται στην αδυναμία του κοινοτικού κλάδου παραγωγής να μετακυλήσει την αύξηση των τιμών των πρώτων υλών στους πελάτες του.

Πίνακας 10

Κατά την ΠΕ ο κοινοτικός κλάδος παραγωγής σημείωσε ταμειακή ροή 3 990 473 ευρώ, που αντιπροσωπεύει 1,1 εκατομμύρια ευρώ περίπου λιγότερα ή 22 % λιγότερο από το 2002. Το γεγονός ότι ο κοινοτικός κλάδος παραγωγής εξακολουθεί να έχει σημαντικό ποσό ρευστότητας οφείλεται στο ότι πρόκειται για ένα κλάδο παραγωγής με ένταση κεφαλαίου που απαιτεί υψηλά ποσά απόσβεσης. Κατά κανόνα, η ρευστότητα του κοινοτικού κλάδου παραγωγής φαίνεται να ακολούθησε την ίδια τάση με την αποδοτικότητα.

Πίνακας 11

(94)

Η απόδοση των καθαρών στοιχείων ενεργητικού υπολογίστηκε με την έκφραση του καθαρού προ φόρου κέρδους του ομοειδούς προϊόντος ως ποσοστού της καθαρής λογιστικής αξίας των πάγιων στοιχείων ενεργητικού που αφορούσαν το ομοειδές προϊόν. Ο δείκτης ακολούθησε παρόμοια τάση με την αποδοτικότητα και μειώθηκε από 12 % το 2002 σε μόνο 1 % κατά την ΠΕ.

Πίνακας 12

(95)

Δεν διατυπώθηκε κανένας ισχυρισμός από τον κοινοτικό κλάδο παραγωγής ούτε υπήρξε κάποια ένδειξη ότι ο κοινοτικός κλάδος παραγωγής αντιμετώπισε προβλήματα όσον αφορά την άντληση κεφαλαίων για τις δραστηριότητές του και εξήχθη, συνεπώς, το συμπέρασμα ότι ο κοινοτικός κλάδος παραγωγής, συνολικά, ήταν σε θέση να αντλήσει κεφάλαια για τις δραστηριότητές του σε όλη τη διάρκεια της εξεταζόμενης περιόδου.

(96)

Το επίπεδο απασχόλησης στον κοινοτικό κλάδο παραγωγής παρέμεινε σταθερό καθ’ όλη τη διάρκεια της εξεταζόμενης περιόδου. Έπειτα από μια μικρή αύξηση το 2003 και το 2004, ο κοινοτικός κλάδος παραγωγής κατά την ΠΕ απασχολούσε 418 άτομα με πλήρη απασχόληση, δηλαδή σχεδόν όσα και το 2002. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι όλοι οι κοινοτικοί παραγωγοί αναθέτουν σημαντικά τμήματα της παραγωγής τους υπεργολαβικά σε άλλες μικρομεσαίες επιχειρήσεις που βρίσκονται στην Κοινότητα, σε λίγες δε περιπτώσεις, αναθέτουν σχεδόν το σύνολο της παραγωγικής διαδικασίας σε άλλες μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Επομένως, ο συνολικός αριθμός των ατόμων που απασχολούνται με καθεστώς πλήρους απασχόλησης στην παραγωγή σελών είναι πολύ υψηλότερος από τον αριθμό των ατόμων που απασχολούνται άμεσα από τον κοινοτικό κλάδο παραγωγής. Εκτιμάται ότι ο συνολικός αριθμός των εργαζομένων που απασχολούνται στην παραγωγή του ομοειδούς προϊόντος είναι τουλάχιστον τριπλάσιος, δηλαδή περίπου 1 200 άτομα κατά την ΠΕ. Οι μέσοι ετήσιοι μισθοί ακολούθησαν την ίδια τάση με το κόστος εργασίας, δηλαδή αυξήθηκαν κατά 5 % κατά την εξεταζόμενη περίοδο, φθάνοντας από 7 784 339 ευρώ το 2002 σε 8 190 911 ευρώ κατά την ΠΕ, ποσοστό μικρότερο από το ποσοστό πληθωρισμού στην Κοινότητα κατά την ίδια περίοδο.

Πίνακας 13

(97)

Η παραγωγικότητα με βάση την παραγωγή ανά απασχολούμενο και ανά έτος ανήλθε σε 42 225 τεμάχια το 2002, ενώ κατά τα επόμενα έτη μειώθηκε σταθερά φθάνοντας τα 33 317 τεμάχια κατά την ΠΕ. Η μείωση αυτή οφείλεται στη μείωση του όγκου παραγωγής.

Πίνακας 14

(98)

Ενώ η κοινοτική κατανάλωση αυξήθηκε κατά 17 % από το 2002 έως την ΠΕ, ο όγκος πωλήσεων του κοινοτικού κλάδου παραγωγής παρέμεινε σταθερός κατά την ίδια περίοδο. Επομένως, οι πωλήσεις του κοινοτικού κλάδου παραγωγής παρουσίασαν πολύ μικρότερη αύξηση από ό,τι η ζήτηση κατά την εξεταζόμενη περίοδο. Από την άλλη πλευρά, το μερίδιο αγοράς των εισαγωγών από τη ΛΔΚ αυξήθηκε κατά 19 ποσοστιαίες μονάδες.

(99)

Λαμβανομένων υπόψη του όγκου και των τιμών των εισαγωγών από τη ΛΔΚ, ο αντίκτυπος του μεγέθους του πραγματικού περιθωρίου ντάμπινγκ στον κοινοτικό κλάδο παραγωγής δεν μπορεί να θεωρηθεί αμελητέος.

(100)

Ο κοινοτικός κλάδος παραγωγής δεν έδειξε σημεία ανάκαμψης από τις επιπτώσεις των προγενέστερων πρακτικών ντάμπινγκ ή επιδοτήσεων.

(101)

Από την ανάλυση των δεικτών ζημίας προκύπτει ότι η κατάσταση του κοινοτικού κλάδου παραγωγής επιδεινώθηκε σημαντικά κατά την εξεταζόμενη περίοδο. Η πλειονότητα των δεικτών ζημίας (καθαρός όγκος πωλήσεων, όγκος παραγωγής, χρησιμοποίηση παραγωγικής ικανότητας, αποδοτικότητα, απόδοση των επενδύσεων, επενδύσεις, ταμειακή ροή και απασχόληση) ακολούθησαν αρνητική τάση κατά την εξεταζόμενη περίοδο.

(102)

Επιπλέον, ορισμένοι δείκτες ζημίας δείχνουν σταθεροποιητική τάση (καθαρή αξία πωλήσεων και ικανότητα άντλησης κεφαλαίων) ή, ακόμη και θετική τάση (μέσες τιμές πωλήσεων, παραγωγική ικανότητα και τελικά αποθέματα). Ωστόσο, η άνοδος των τιμών πωλήσεων και της καθαρής αξίας των πωλήσεων κατά την ΠΕ δεν μπορεί να αποδοθεί στη βελτίωση αυτής καθαυτής της κατάστασης του κοινοτικού κλάδου παραγωγής, αλλά μάλλον στην αύξηση των τιμών των πρώτων υλών καθώς και στη μεταστροφή του κοινοτικού κλάδου παραγωγής προς την παραγωγή τύπων προϊόντων μεγαλύτερης αξίας. Όσον αφορά τα τελικά αποθέματα, όπως αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 82, λόγω της ιδιαιτερότητας του συγκεκριμένου κλάδου παραγωγής, τα τελικά αποθέματα δεν μπορούν να θεωρηθούν ότι έχουν σχέση με τον καθορισμό της ζημίας.

(103)

Λόγω των αρνητικών εξελίξεων των δεικτών που συνδέονται με το κέρδος, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος για τη βιωσιμότητα του κοινοτικού κλάδου παραγωγής εάν δεν αντιμετωπιστεί η κατάσταση αυτή. Πράγματι, επειδή ο κοινοτικός κλάδος παραγωγής απαρτίζεται από μικρομεσαίες επιχειρήσεις και λειτουργεί με συνθήκες έντασης κεφαλαίου, είναι μάλλον απίθανο να μπορέσει επιβιώσει οικονομικά για μεγαλύτερη περίοδο στο επίπεδο αυτό.

(104)

Από τα ανωτέρω συνάγεται ότι ο κοινοτικός κλάδος παραγωγής υπέστη σημαντική ζημία κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 5 του βασικού κανονισμού.

(105)

Σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφοι 6 και 7 του βασικού κανονισμού, η Επιτροπή εξέτασε εάν οι επιδοτούμενες εισαγωγές του υπό εξέταση προϊόντος καταγωγής ΛΔΚ προκάλεσαν ζημία στον κοινοτικό κλάδο παραγωγής σε βαθμό που να μπορεί να θεωρηθεί σημαντικός. Εξετάστηκαν και άλλοι γνωστοί παράγοντες, πλην των εισαγωγών που αποτέλεσαν αντικείμενο ντάμπινγκ, οι οποίοι θα μπορούσαν να είχαν προξενήσει κατά το ίδιο χρονικό διάστημα ζημία στον κοινοτικό κλάδο παραγωγής, ούτως ώστε, σε περίπτωση που είχε προκληθεί ζημία από τους εν λόγω λοιπούς παράγοντες, να μην αποδιδόταν στις εισαγωγές που αποτέλεσαν αντικείμενο ντάμπινγκ.

(106)

Κατά την εξεταζόμενη περίοδο οι εισαγωγές από τη ΛΔΚ υπερτετραπλασιάστηκαν, δηλαδή αυξήθηκαν κατά 343 % ως προς τον όγκο και κατά 19 ποσοστιαίες μονάδες ως προς το μερίδιο αγοράς. Ταυτόχρονα, οι μέσες τιμές όλων των παραγωγών-εξαγωγέων στη ΛΔΚ ήταν κατά 70,1 % χαμηλότερες από τις μέσες τιμές του κοινοτικού κλάδου παραγωγής κατά την ΠΕ. Η σημαντική αύξηση του όγκου των εισαγωγών καταγωγής ΛΔΚ και του μεριδίου αγοράς που τους αναλογούσε κατά την εξεταζόμενη περίοδο, σε τιμές που αντιστοιχούσαν σε κλάσμα των τιμών του κοινοτικού κλάδου παραγωγής, συνέπεσε με την προφανή επιδείνωση της συνολικής οικονομικής κατάστασης του κοινοτικού κλάδου παραγωγής κατά την ίδια περίοδο.

(107)

Ενώ οι μοναδιαίες τιμές των εισαγωγών καταγωγής ΛΔΚ μειώθηκαν σταθερά κατά την εξεταζόμενη περίοδο κατά 21 %, δηλαδή από 1,4 ευρώ το 2002 σε 1,1 ευρώ κατά την ΠΕ, οι τιμές του κοινοτικού κλάδου παραγωγής αυξήθηκαν κατά την ίδια περίοδο κατά 26 %, δηλαδή έφθασαν από 3,6 ευρώ το 2002 σε 4,5 ευρώ κατά την ΠΕ. Η διαμετρικά αντίθετη εξέλιξη των τιμών μπορεί μόνο εν μέρει να εξηγηθεί από την παραγωγή διαφορετικής σύνθεσης προϊόντων όσον αφορά τις σέλες στην Κοινότητα και στη ΛΔΚ. Επιπλέον, οι κοινοτικοί παραγωγοί κατέδειξαν ότι τόσο η πρόσβαση στις περισσότερες πρώτες ύλες όσο και οι τιμές τους είναι παρόμοιες στην Κοινότητα και στη ΛΔΚ. Διαπίστωσαν επίσης ότι το κόστος πρώτων υλών των σελών στην Κοινότητα αυξήθηκε κατά την εξεταζόμενη περίοδο. Πράγματι, ορισμένοι παραγωγοί-εξαγωγείς της ΛΔΚ πωλούν τα προϊόντα τους στην Κοινότητα σε τιμές κάτω από το κόστος των πρώτων υλών και από αυτό φαίνεται καθαρά ότι δεν πρόκειται για μια κατάσταση κατά την οποία οι τιμές είναι χαμηλές λόγω συγκριτικού πλεονεκτήματος των παραγωγών της ΛΔΚ αλλά λόγω της ύπαρξης πρακτικών ντάμπινγκ.

(108)

Το αποτέλεσμα αυτής της αθέμιτης τακτικής τιμολόγησης των εισαγωγών που αποτέλεσαν αντικείμενο ντάμπινγκ από τη ΛΔΚ ήταν να συρρικνωθούν τόσο πολύ οι τιμές του κοινοτικού κλάδου παραγωγής ώστε να μη μπορούν να καλύψουν ούτε την αύξηση του κόστους των πρώτων υλών. Η τάση αυτή επιβεβαιώθηκε περαιτέρω με τη σημαντική μείωση της αποδοτικότητας του κοινοτικού κλάδου παραγωγής.

(109)

Με βάση τις ανωτέρω διαπιστώσεις, είναι προφανές ότι οι εισαγωγές με χαμηλές τιμές από τη ΛΔΚ, που ήταν αισθητά χαμηλότερες από τις τιμές του κοινοτικού κλάδου παραγωγής συνέβαλαν καθοριστικά στην επιδείνωση της κατάστασης του κοινοτικού κλάδου παραγωγής, πράγμα που αντικατοπτρίστηκε συγκεκριμένα με τη μείωση της παραγωγής και του όγκου πωλήσεων, του μεριδίου της αγοράς, και με δραστική μείωση της αποδοτικότητας.

(110)

Για έναν παραγωγό-εξαγωγέα το περιθώριο ντάμπινγκ που ορίστηκε ήταν χαμηλότερο από το κατώτατο όριο. Για το λόγο αυτό, οι εισαγωγές της συγκεκριμένης εταιρείας δεν εξετάστηκαν κατά την προαναφερόμενη αξιολόγηση της ζημίας. Από όλες τις εισαγωγές από τη ΛΔΚ, οι εισαγωγές του εν λόγω παραγωγού-εξαγωγέα κυμάνθηκαν από 28 % έως 33 % το 2002 και το 2003, από 18 % έως 23 % το 2004 και από 12 % έως 17 % κατά την ΠΕ. Οι μέσες τιμές της εν λόγω εταιρείας εξακολούθησαν να είναι αισθητά χαμηλότερες από εκείνες του κοινοτικού κλάδου παραγωγής σε όλη την εξεταζόμενη περίοδο. Ωστόσο, τα μέσα περιθώρια τιμών χαμηλότερων από τις κοινοτικές της εν λόγω εταιρείας ήταν πολύ μικρότερα από εκείνα των εταιρειών για τις οποίες διαπιστώθηκαν πρακτικές ντάμπινγκ. Επειδή οι εισαγωγές από την εν λόγω εταιρεία δεν ήταν σημαντικές, απεναντίας μειώθηκαν δραστικά κατά την εξεταζόμενη περίοδο, συνάγεται ότι οι εισαγωγές που δεν αποτέλεσαν αντικείμενο ντάμπινγκ του εν λόγω παραγωγού-εξαγωγέα δεν διέρρηξαν τη σχέση αιτιώδους συνάφειας, δηλαδή οι εισαγωγές που αποτέλεσαν αντικείμενο ντάμπινγκ από τη ΛΔΚ προκάλεσαν σημαντική ζημία στον κοινοτικό κλάδο παραγωγής.

(111)

Σύμφωνα με την Eurostat και τις πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν κατά την έρευνα, οι κυριότερες τρίτες χώρες από τις οποίες εισάγονται σέλες είναι η Ταϊβάν, η Ινδία και το Βιετνάμ.

(112)

Οι εισαγωγές από την Ταϊβάν ανήλθαν σε 1 145 000 τεμάχια το 2002 και αυξήθηκαν κατά την εξεταζόμενη περίοδο κατά 25 %, φθάνοντας τα 1 429 200 τεμάχια κατά την ΠΕ. Το μερίδιο αγοράς των σελών που εισάγονται από την Ταϊβάν ανήλθε σε 6 % το 2002, δηλαδή κυμάνθηκε στα ίδια επίπεδα όπως και κατά την ΠΕ. Οι εισαγωγές από την Ταϊβάν έγιναν σε τιμές ανάλογες με εκείνες του κοινοτικού κλάδου παραγωγής. Επειδή το μερίδιο αγοράς των εισαγωγών από την Ταϊβάν δεν αυξήθηκε, αλλά παρέμεινε σταθερό σε 6 % κατά την εξεταζόμενη περίοδο και οι τιμές βρίσκονταν στα ίδια επίπεδα με τις τιμές του κοινοτικού κλάδου παραγωγής, οι εισαγωγές από την Ταϊβάν δεν θεωρείται ότι επηρέασαν αρνητικά την κατάσταση του κοινοτικού κλάδου παραγωγής.

(113)

Οι εισαγωγές από την Ινδία ανήλθαν σε 204 200 τεμάχια το 2002 και αυξήθηκαν κατά 30 % φθάνοντας τα 264 600 τεμάχια κατά την ΠΕ. Οι μέσες τιμές εισαγωγών από την Ινδία παρέμειναν καθ’ όλη την εξεταζόμενη περίοδο πολύ πιο κάτω από το επίπεδο των εισαγωγών από τη ΛΔΚ. Το 2002 ανήλθαν σε 0,63 ευρώ, στη συνέχεια το 2003 αυξήθηκαν σε 0,91 ευρώ για να μειωθούν μετά θεαματικά σε 0,47 ευρώ και να φθάσουν τα 0,6 ευρώ κατά την ΠΕ. Ωστόσο, το μερίδιο αγοράς των εν λόγω εισαγωγών αντιπροσωπεύει μόνο το 1 % καθ’ όλη την εξεταζόμενη περίοδο. Επομένως, συνάγεται ότι, παρά το χαμηλό επίπεδο τιμών των εισαγωγών από την Ινδία, οι εισαγωγές αυτές δεν είχαν σημαντικό αντίκτυπο στην κατάσταση του κοινοτικού κλάδου παραγωγής.

(114)

Όσον αφορά τις εισαγωγές από το Βιετνάμ, από τις στατιστικές της Eurostat προκύπτει πολύ χαμηλό επίπεδο εισαγωγών, 4 400 σέλες το 2002, το οποίο κατά την ΠΕ αυξήθηκε και έφθασε τις 136 000 σέλες. Οι τιμές των εισαγωγών από το Βιετνάμ παρέμειναν στο ίδιο επίπεδο με τις τιμές των σελών από τη ΛΔΚ. Ωστόσο, όπως και στην περίπτωση της Ινδίας, το μερίδιο αγοράς των εισαγωγών από το Βιετνάμ ήταν κάτω από 1 % τα έτη 2002 και 2003 και μόλις προσέγγισε το 1 % το 2004 και κατά την ΠΕ. Επομένως, συνάγεται ότι οι εν λόγω εισαγωγές δεν επηρέασαν σημαντικά την κατάσταση του κοινοτικού κλάδου παραγωγής.

(115)

Επομένως, προσωρινά μπορεί να συναχθεί ότι οι υπόλοιπες εισαγωγές εκτός από εκείνες από τη ΛΔΚ δεν συνέβαλαν στη σημαντική ζημία που υπέστη ο κοινοτικός κλάδος παραγωγής.

(116)

Όπως αναφέρθηκε στην αιτιολογική σκέψη 84, περίπου το 8 % έως 10 % του κύκλου εργασιών του κοινοτικού κλάδου παραγωγής διατίθεται σε επενδύσεις για την Ε&Α. Οι επενδύσεις αυτές περιλαμβάνουν μελέτες για τη στάση του σώματος, δοκιμές και σχεδιασμό νέων μοντέλων σελών. Κάποιοι κοινοτικοί παραγωγοί ισχυρίστηκαν ότι ορισμένοι παραγωγοί-εξαγωγείς από τη ΛΔΚ απλώς αντιγράφουν τα ευρωπαϊκά προϊόντα που είναι κατοχυρωμένα με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, επιτυγχάνοντας κατά τον τρόπο αυτό πλεονέκτημα από πλευράς κόστους έναντι των παραγωγών της Κοινότητας, το οποίο αντικατοπτρίζεται στη χαμηλή τιμή των σελών που εισάγονται από τη ΛΔΚ. Από την άλλη πλευρά, ένας μη συνδεδεμένος εισαγωγέας ισχυρίστηκε ότι οι απομιμήσεις δεν προέρχονται μόνο από τη ΛΔΚ αλλά ότι αποτέλεσαν λόγο διένεξης μεταξύ των ίδιων των παραγωγών της Κοινότητας. Αναγνωρίζεται ότι οι απομιμήσεις αποτελούν σημαντικό ζήτημα για τον εν λόγω κλάδο παραγωγής και μπορεί πράγματι να έχουν επιδεινώσει την κατάσταση του κοινοτικού κλάδου παραγωγής. Σε κάθε περίπτωση, οι απώλειες από την προσβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας που προκλήθηκαν από τον ίδιο τον κοινοτικό κλάδο παραγωγής δεν είναι τέτοιας κλίμακας ώστε να μπορούν να διαρρήξουν την ισχυρή αιτιώδη συνάφεια μεταξύ της ραγδαίας αύξησης των εισαγωγών που αποτέλεσαν αντικείμενο ντάμπινγκ και της σημαντικής ζημίας που υπέστη ο κοινοτικός κλάδος παραγωγής. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι, ακόμη και εάν οι εισαγωγές που αποτέλεσαν αντικείμενο ντάμπινγκ από τη ΛΔΚ ωφελήθηκαν από περιπτώσεις προσβολής των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, αυτό δεν πρέπει να θεωρηθεί διαφορετικός παράγοντας για το λόγο ότι η προσβολή αυτή εξακολουθεί να συνδέεται με τις εισαγωγές που αποτέλεσαν αντικείμενο ντάμπινγκ.

(117)

Η χρονική σύμπτωση μεταξύ, αφενός, της αύξησης των εισαγωγών που αποτέλεσαν αντικείμενο ντάμπινγκ από τη ΛΔΚ, της αύξησης των μεριδίων της αγοράς και της διαπίστωσης της ύπαρξης τιμών χαμηλότερων από τις κοινοτικές και, αφετέρου, της εμφανούς επιδείνωσης της κατάστασης του κοινοτικού κλάδου παραγωγής, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι εισαγωγές που αποτέλεσαν αντικείμενο ντάμπινγκ προκάλεσαν τη σημαντική ζημία που υπέστη ο κοινοτικός κλάδος παραγωγής κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 6 του βασικού κανονισμού. Αναλύθηκαν και άλλοι παράγοντες, αλλά δεν διαπιστώθηκε να έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην πρόκληση της ζημίας.

(118)

Με βάση την ανωτέρω ανάλυση, με την οποία διαχωρίζονται σαφώς οι επιπτώσεις όλων των γνωστών παραγόντων που επηρεάζουν την κατάσταση του κοινοτικού κλάδου παραγωγής από τις ζημιογόνες επιπτώσεις των εισαγωγών που αποτέλεσαν αντικείμενο ντάμπινγκ, συνάγεται προσωρινά ότι οι εισαγωγές καταγωγής ΛΔΚ προκάλεσαν σημαντική ζημία στον κοινοτικό κλάδο παραγωγής κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 6 του βασικού κανονισμού.

(119)

Σύμφωνα με το άρθρο 21 του βασικού κανονισμού, εξετάστηκε εάν, παρά το συμπέρασμα περί υπάρξεως ζημιογόνου ντάμπινγκ, υφίστανται σοβαροί λόγοι που να οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η θέσπιση μέτρων στην προκειμένη περίπτωση δεν εξυπηρετεί το συμφέρον της Κοινότητας. Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να συνεκτιμηθούν ο πιθανός αντίκτυπος της επιβολής μέτρων σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη καθώς και οι συνέπειες της μη λήψης μέτρων.

(120)

Η ζημιογόνος κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο κοινοτικός κλάδος παραγωγής οφείλεται στη δυσχέρειά του να ανταγωνιστεί τις εισαγωγές σε χαμηλές τιμές, που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ.

(121)

Η επιβολή μέτρων αναμένεται να επιτρέψει στην Κοινότητα να αυξήσει τον όγκο των πωλήσεών της και να ανακτήσει μερίδιο της αγοράς και, συνεπώς, να διαμορφώσει καλύτερες οικονομίες κλίμακας, επιτυγχάνοντας έτσι το αναγκαίο επίπεδο κερδών ώστε να δικαιολογήσει τη συνέχιση των επενδύσεων στις οικείες εγκαταστάσεις παραγωγής και της έρευνας προκειμένου να εξακολουθήσει να είναι ανταγωνιστική.

(122)

Ένας εισαγωγέας ισχυρίστηκε ότι ένας κοινοτικός παραγωγός είχε δεσπόζουσα θέση χωρίς, ωστόσο, να τεκμηριώσει τον ισχυρισμό του αυτό. Δεδομένου ότι τουλάχιστον δέκα διαφορετικοί ανταγωνιστικοί παραγωγοί κατασκεύασαν σέλες καθ’ όλη την εξεταζόμενη περίοδο στην Κοινότητα και ότι δεν προέκυψε κανένα αποδεικτικό στοιχείο κατά τη διάρκεια της έρευνας, ο ισχυρισμός απορρίφθηκε.

(123)

Αν δεν επιβληθούν μέτρα, η κατάσταση του κοινοτικού κλάδου παραγωγής θα εξακολουθήσει να επιδεινώνεται. Δεν θα είναι σε θέση πλέον να επενδύει σε νέες τεχνολογίες και να ανταγωνίζεται αποτελεσματικά τις εισαγωγές από τρίτες χώρες. Επιπλέον, εάν δεν επιβληθούν μέτρα, ο κοινοτικός κλάδος παραγωγής θα συνεχίσει να μην έχει πρόσβαση στο μεγάλο όγκο της αγοράς σελών μέσου μεγέθους και, κατά συνέπεια, δεν θα μπορεί να κατανείμει το οικείο πάγιο κόστος παραγωγής. Πράγματι, ορισμένες εταιρείες θα υποχρεωθούν να διακόψουν την παραγωγή του ομοειδούς προϊόντος και να προβούν σε απολύσεις, όπως ήδη συνέβη με ένα κοινοτικό παραγωγό το 2005. Συμπεραίνεται, συνεπώς, ότι η επιβολή μέτρων αντιντάμπινγκ είναι προς το συμφέρον του κοινοτικού κλάδου παραγωγής.

(124)

Όσον αφορά τους εισαγωγείς, μόνον δύο μη συνδεδεμένοι εισαγωγείς απάντησαν στο ερωτηματολόγιο και στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε επιτόπια επαλήθευση σε έναν από αυτούς. Οι όγκοι του υπό εξέταση προϊόντος που εισήχθησαν από αυτούς τους δυο εισαγωγείς αντιπροσώπευαν το 21 % των συνολικών εισαγωγών στην Κοινότητα από την Κίνα και το 7 % της κοινοτικής κατανάλωσης.

(125)

Λόγω του γεγονότος ότι η πλειονότητα των συνολικών εισαγωγών σελών στην Κοινότητα διοχετεύεται μέσω εισαγωγέων που δεν είναι συνδεδεμένοι με παραγωγούς-εξαγωγείς, οι εισαγωγές των εν λόγω μη συνδεδεμένων εισαγωγέων θεωρούνται αντιπροσωπευτικές όλων των υπόλοιπων μη συνδεδεμένων εισαγωγέων.

(126)

Και για τους δύο εισαγωγείς, οι εισαγωγές του υπό εξέταση προϊόντος από τη ΛΔΚ αντιπροσώπευσαν το 100 % των συνολικών εισαγωγών σελών. Στην περίπτωση του ενός εισαγωγέα, η αντίστοιχη αξία των πωλήσεων σελών αντιπροσώπευε το 8 % του συνολικού κύκλου εργασιών του κατά την ΠΕ. Οι πωλήσεις εισαγόμενων σελών από τη ΛΔΚ ήταν επικερδείς κατά την ΠΕ. Ωστόσο, η αποδοτικότητα των πωλήσεων σελών ήταν κατά 0,7 ποσοστιαίες μονάδες κατώτερη από τη συνολική αποδοτικότητα της εν λόγω εταιρείας, που κυμάνθηκε από 2 % έως 6 % περίπου κατά την ΠΕ. Στην περίπτωση του άλλου εισαγωγέα, η αξία των πωλήσεων των εισαγόμενων σελών κατά την ΠΕ αντιπροσώπευε μόνο το 1,2 % του συνολικού κύκλου εργασιών της εταιρείας και η αποδοτικότητα των πωλήσεων σελών υπολογίστηκε ότι ήταν ανάλογη με τη συνολική αποδοτικότητα της εν λόγω εταιρείας. Από τα στοιχεία που υπέβαλαν άλλοι εισαγωγείς τεκμαίρεται ότι η κατάσταση των εν λόγω δύο εισαγωγέων είναι αντιπροσωπευτική εκείνης των περισσότερων εισαγωγέων σελών από τη ΛΔΚ.

(127)

Επειδή και οι δύο εταιρείες εισήγαγαν σέλες μόνο από τη ΛΔΚ, μπορεί να συναχθεί ότι η επιβολή μέτρων ενδέχεται να έχει πράγματι αρνητικό αντίκτυπο στη χρηματοοικονομική κατάσταση των εν λόγω εταιρειών. Ωστόσο, εάν συνεκτιμηθεί ότι οι πωλήσεις σελών αντιπροσωπεύουν μόνο ένα μικρό μερίδιο του συνολικού κύκλου εργασιών και των κερδών των εταιρειών, τα μέτρα δεν φαίνεται να έχουν σημαντικό οικονομικό αντίκτυπο στη συνολική κατάσταση των δύο εν λόγω εισαγωγέων. Επιπλέον, οι εν λόγω εταιρείες μπορούν να εισάγουν σέλες είτε από τον όμιλο εταιρειών για τον οποίο διαπιστώθηκε μηδενικό ντάμπινγκ είτε από τρίτες χώρες, π.χ. την Ταϊβάν.

(128)

Τέσσερις χρήστες και διανομείς του υπό εξέταση προϊόντος απάντησαν στο ερωτηματολόγιο της Επιτροπής. Πρόκειται για εταιρείες οι οποίες χρησιμοποιούν σέλες που παράγονται στην Κοινότητα και οι οποίες εισήγαγαν και σέλες για τη συναρμολόγηση ποδηλάτων. Αυτές οι τέσσερις εταιρείες χρησιμοποίησαν συνολικά 1 255 655 σέλες κατά την ΠΕ, εκ των οποίων το 55 % αφορούσε σέλες καταγωγής ΛΔΚ. Ο αριθμός των σελών που εισήχθησαν από τη ΛΔΚ και χρησιμοποιήθηκαν από τις τέσσερις εταιρείες αντιπροσώπευε το 5,7 % του όγκου των σελών του κοινοτικού κλάδου παραγωγής και το 2,9 % της συνολικής κατανάλωσης σελών στην Κοινότητα κατά την ΠΕ. Όσον αφορά τις εταιρείες συναρμολόγησης ποδηλάτων, διαπιστώθηκε ότι οι σέλες αντιπροσωπεύουν μια μικρή μόνο συνιστώσα του συνολικού κόστους ενός συναρμολογημένου ποδηλάτου. Κατά μέσο όρο, οι σέλες αντιπροσωπεύουν, ανάλογα με το μοντέλο, από 1 % έως 4 % του συνολικού κόστους ενός ποδηλάτου.

(129)

Δύο από τους τέσσερις χρήστες δήλωσαν ότι η επιβολή δασμού αντιντάμπινγκ θα επηρεάσει σοβαρά στην επιχειρηματική τους δραστηριότητα, επειδή η αύξηση της τιμής των σελών είναι πολύ πιθανό να μετακυλιστεί στον τελικό καταναλωτή. Επιπλέον, ισχυρίζονται ότι η διαφορά τιμής μεταξύ των σελών που παράγονται και πωλούνται από τον κοινοτικό κλάδο παραγωγής και των εισαγωγών από την Κίνα είναι τέτοια που, ακόμη και μετά την επιβολή δασμών αντιντάμπινγκ, οι σέλες καταγωγής ΛΔΚ θα εξακολουθούν να είναι ανταγωνιστικές.

(130)

Οι άλλοι δύο χρήστες δεν υπέβαλαν μη απόρρητη έκδοση της απάντησής τους. Επομένως, σύμφωνα με το άρθρο 19 παράγραφος 3, τα στοιχεία αυτά δεν λήφθηκαν προσωρινά υπόψη.

(131)

Ένας παραγωγός-εξαγωγέας υποστήριξε ότι η επιβολή μέτρων στις εισαγωγές σελών δεν θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα της Κοινότητας, επειδή θα έθετε σε ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο τη βιωσιμότητα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας ποδηλάτων. Η εταιρεία ισχυρίστηκε ότι οι κατασκευαστές της Κοινότητας θα σταματήσουν τη δραστηριότητα συναρμολόγησης και θα αρχίσουν αντιθέτως να εισάγουν συναρμολογημένα ποδήλατα από τη ΛΔΚ, παρά την επιβολή δασμού αντιντάμπινγκ στα ποδήλατα. Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να σημειωθεί ότι οι εξαγωγείς δεν είναι αρμόδιοι να αποφασίζουν ποιο είναι το συμφέρον της Κοινότητας. Ωστόσο, εξετάστηκε η ουσία των εν λόγω ισχυρισμών. Δεδομένου ότι δύο από τους τέσσερις χρήστες σελών ποδηλάτων δήλωσαν ότι η επιβολή μέτρων δεν θα είχε σημαντικό αντίκτυπο στην επιχειρηματική τους δραστηριότητα λόγω του χαμηλού κόστους μιας σέλας επί του συνολικού κόστους παραγωγής ενός ποδηλάτου, το επιχείρημα απορρίπτεται.

(132)

Επειδή οι τέσσερις εταιρείες προέβησαν στην αγορά σημαντικού μέρους σελών (45 % κατά την ΠΕ) στην Κοινότητα και δεδομένης της σχετικά περιορισμένης σημασίας μίας σέλας επί του συνολικού κόστους ενός πλήρως συναρμολογημένου ποδηλάτου, συνάγεται ότι ο αντίκτυπος στο κόστος από την επιβολή μέτρων αντιντάμπινγκ στις σέλες δεν θα επηρεάσει σοβαρά το συνολικό κόστος των χρηστών. Σε κάθε περίπτωση, εάν υπάρξει αντίκτυπος, είναι πολύ πιθανό οι χρήστες εισαγόμενων σελών να μπορέσουν να μετακυλήσουν το πρόσθετο κόστος.

(133)

Στο ερωτηματολόγιο απάντησε ένας προμηθευτής πρώτων υλών. Η εν λόγω εταιρεία πωλεί μεταλλικά εξαρτήματα σελών σε παραγωγούς της Κοινότητας, και συγκεκριμένα, πλαίσια και ελατήρια που κατασκευάζονται από σίδηρο, χάλυβα, τιτάνιο, βανάδιο, μαγγάνιο ή ανθρακούχο χάλυβα. Η εταιρεία υποστηρίζει την επιβολή δασμών αντιντάμπινγκ, επειδή εκτιμά ότι θα αυξηθεί ο όγκος παραγωγής του κοινοτικού κλάδου και, κατ’ επέκταση, η ζήτηση για τις οικείες πρώτες ύλες.

(134)

Βάσει των ανωτέρω πορισμάτων και ελλείψει άλλων στοιχείων ή αντιδράσεων από τις ενώσεις καταναλωτών, συμπεραίνεται ότι ο αντίκτυπος των προτεινόμενων μέτρων δεν θα είναι σημαντικός.

(135)

Συνεπώς, συμπεραίνεται ότι δεν υπάρχουν επιτακτικοί λόγοι, όσον αφορά το κοινοτικό συμφέρον, για τη μη επιβολή δασμών αντιντάμπινγκ.

(136)

Με βάση τα συμπεράσματα που έχουν συναχθεί σχετικά με την πρακτική ντάμπινγκ, τη ζημία που προέκυψε, την αιτιώδη συνάφεια και το συμφέρον της Κοινότητας, κρίνεται σκόπιμο να επιβληθούν προσωρινά μέτρα ώστε να αποφευχθεί η πρόκληση περαιτέρω ζημίας στον κοινοτικό κλάδο παραγωγής από τις εισαγωγές που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ.

(137)

Τα μέτρα πρέπει να επιβληθούν σε επίπεδο επαρκές ώστε να εξουδετερώνεται η ζημία που έχει προκληθεί από τις εισαγωγές αυτές, χωρίς να γίνεται υπέρβαση του διαπιστωθέντος περιθωρίου ντάμπινγκ. Κατά τον υπολογισμό του δασμού που είναι απαραίτητος για την εξάλειψη των επιπτώσεων του ζημιογόνου ντάμπινγκ, θεωρήθηκε ότι τα μέτρα θα πρέπει να επιτρέπουν στον κοινοτικό κλάδο παραγωγής να καλύψει το κόστος παραγωγής του και να πραγματοποιήσει συνολικό προ του φόρου κέρδος, το οποίο θα μπορούσε εύλογα να επιτευχθεί από παρόμοιο κλάδο παραγωγής υπό κανονικούς όρους ανταγωνισμού, δηλαδή εάν δεν είχαν πραγματοποιηθεί εισαγωγές σε τιμές ντάμπινγκ, επί των πωλήσεων του ομοειδούς προϊόντος στην Κοινότητα. Το περιθώριο κέρδους προ φόρου για τον εν λόγω υπολογισμό ήταν 5 % του κύκλου εργασιών, με βάση την αποδοτικότητα που είχε διαπιστωθεί σε προηγούμενες έρευνες των παραγωγών εξαρτημάτων ποδηλάτων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και οι κοινοτικοί παραγωγοί, όπως ορίζεται στην αιτιολογική σκέψη 67.

(138)

Εν συνεχεία, καθορίστηκε η αναγκαία αύξηση της τιμής βάσει σύγκρισης μεταξύ της σταθμισμένης μέσης τιμής εισαγωγής, η οποία χρησιμοποιήθηκε για τον καθορισμό των χαμηλότερων από τις κοινοτικές τιμών (βλέπε αιτιολογική σκέψη 75 ανωτέρω), και της μη ζημιογόνου τιμής των προϊόντων που πωλεί ο κοινοτικός κλάδος παραγωγής στην αγορά της Κοινότητας. Η μη ζημιογόνος τιμή προσδιορίστηκε με αναπροσαρμογή της τιμής πώλησης του κοινοτικού κλάδου παραγωγής βάσει του πραγματικού αποτελέσματος ζημίας/κέρδους κατά την ΠΕ και με την προσθήκη του προαναφερθέντος περιθωρίου ντάμπινγκ. Η διαφορά που προέκυψε από την εν λόγω σύγκριση εκφράστηκε, εν συνεχεία, ως εκατοστιαίο ποσοστό της συνολικής αξίας cif κατά την εισαγωγή.

(139)

Για να υπολογιστεί το επίπεδο εξάλειψης της ζημίας που εφαρμόζεται σε εθνική κλίμακα για όλους τους άλλους εξαγωγείς της ΛΔΚ, θα πρέπει να υπενθυμιστεί ότι το επίπεδο συνεργασίας ήταν χαμηλό. Επομένως, το περιθώριο ζημίας υπολογίστηκε ως ο σταθμισμένος μέσος όρος του περιθωρίου που είχε υπολογιστεί για το συνεργαζόμενο εξαγωγέα και των ανώτατων περιθωρίων που είχαν καθοριστεί για τους αντιπροσωπευτικούς τύπους προϊόντων που εξάγονται από τον ίδιο εξαγωγέα.

(140)

Τα περιθώρια ζημίας ήταν κατά πολύ υψηλότερα από τα περιθώρια ντάμπινγκ που διαπιστώθηκαν.

(141)

Σύμφωνα με τα προαναφερθέντα, θεωρείται ότι θα πρέπει να επιβληθεί προσωρινός δασμός αντιντάμπινγκ στο επίπεδο του περιθωρίου ντάμπινγκ που διαπιστώθηκε, ο οποίος όμως, σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 2 του βασικού κανονισμού, δεν θα πρέπει να υπερβαίνει το περιθώριο της ζημίας που υπολογίστηκε ανωτέρω.

(142)

Οι επιμέρους δασμοί αντιντάμπινγκ που αναφέρονται στον παρόντα κανονισμό καθορίστηκαν με βάση τα πορίσματα της παρούσας έρευνας. Επομένως, αντικατοπτρίζουν την κατάσταση που διαπιστώθηκε κατά τη διάρκεια της έρευνας για τις εν λόγω εταιρείες. Αυτοί οι δασμολογικοί συντελεστές (σε αντίθεση με το δασμό σε επίπεδο χώρας που εφαρμόζεται σε «όλες τις άλλες εταιρείες») εφαρμόζονται επομένως αποκλειστικά στις εισαγωγές προϊόντων καταγωγής αυτών των χωρών, που παράγονται από τις εταιρείες και συνεπώς από τα αναφερόμενα συγκεκριμένα νομικά πρόσωπα. Τα εισαγόμενα προϊόντα που παράγονται από οποιαδήποτε άλλη εταιρεία η οποία δεν αναφέρεται ρητώς στο διατακτικό του παρόντος κανονισμού με την επωνυμία και τη διεύθυνσή τους, συμπεριλαμβανομένων των οντοτήτων που συνδέονται με τις ειδικά αναφερόμενες εταιρείες, δεν μπορούν να υποβάλλονται σε αυτόν το συντελεστή και υπόκεινται στο δασμό που εφαρμόζεται σε «όλες τις άλλες εταιρείες».

(143)

Οποιοδήποτε αίτημα για την εφαρμογή των εν λόγω δασμών αντιντάμπινγκ για μεμονωμένες εταιρείες (π.χ. μετά την αλλαγή της επωνυμίας της επιχείρησης ή μετά τη δημιουργία νέας εταιρείας παραγωγής ή πωλήσεων) θα πρέπει να απευθύνεται πάραυτα στην Επιτροπή (3) μαζί με όλες τις σχετικές πληροφορίες, και ιδίως οποιαδήποτε μεταβολή των δραστηριοτήτων της εταιρείας που αφορά την παραγωγή, τις εγχώριες και τις εξαγωγικές πωλήσεις, η οποία προκύπτει, παραδείγματος χάριν, από αυτή την αλλαγή της επωνυμίας ή την αλλαγή των εν λόγω εταιρειών παραγωγής και πωλήσεων. Η Επιτροπή, εάν το κρίνει σκόπιμο και κατόπιν διαβουλεύσεων με τη συμβουλευτική επιτροπή, τροποποιεί ανάλογα τον κανονισμό, επικαιροποιώντας τον κατάλογο των εταιρειών οι οποίες υποβάλλονται σε ατομικό συντελεστή δασμού. Προκειμένου να διασφαλιστεί η ορθή επιβολή του δασμού αντιντάμπινγκ, το περιθώριο ντάμπινγκ σε επίπεδο χώρας πρέπει να ισχύει και για τους παραγωγούς που δεν πραγματοποίησαν εξαγωγές στην Κοινότητα κατά την ΠΕ.

(144)

Με βάση τα ανωτέρω, οι προσωρινοί δασμοί είναι οι ακόλουθοι:

(145)

Για να ελαχιστοποιηθούν οι κίνδυνοι καταστρατήγησης λόγω της μεγάλης διαφοράς μεταξύ των δασμολογικών συντελεστών, κρίνεται ότι στην περίπτωση αυτή απαιτούνται ειδικές διατάξεις προκειμένου να διασφαλιστεί η ορθή εφαρμογή των δασμών αντιντάμπινγκ. Μόνο οι εισαγωγές του υπό εξέταση προϊόντος που παρασκευάζεται από τους αντίστοιχους παραγωγούς-εξαγωγείς μπορούν να υπόκεινται στο ειδικό περιθώριο ντάμπινγκ που υπολογίζεται για κάθε ενδιαφερόμενο παραγωγό. Αυτά τα ειδικά μέτρα περιλαμβάνουν τα εξής:

(146)

Την προσκόμιση στις τελωνειακές αρχές των κρατών μελών έγκυρου εμπορικού τιμολογίου, το οποίο πρέπει να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις που ορίζονται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού. Οι εισαγωγές που δεν συνοδεύονται από τέτοιο τιμολόγιο υπόκεινται στον υπολειπόμενο δασμό αντιντάμπινγκ που εφαρμόζεται σε όλες τις άλλες εταιρείες.

(147)

Υπενθυμίζεται ότι, εάν οι εξαγωγές των εταιρειών που υπόκεινται σε χαμηλότερους ατομικούς δασμολογικούς συντελεστές αυξηθούν σημαντικά σε όγκο μετά την επιβολή των μέτρων αντιντάμπινγκ, αυτή καθαυτή η αύξηση του όγκου θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι συνιστά μεταβολή του εμπορικού πλαισίου, λόγω της επιβολής μέτρων κατά την έννοια του άρθρου 13 παράγραφος 1 του βασικού κανονισμού. Σε αυτές τις περιπτώσεις και με τον όρο ότι πληρούνται οι απαιτούμενες προϋποθέσεις, ενδέχεται να πραγματοποιηθεί έρευνα κατά της καταστρατήγησης. Η έρευνα αυτή θα μπορούσε, μεταξύ άλλων, να εξετάσει την ανάγκη κατάργησης των ατομικών δασμών και τη συνακόλουθη επιβολή δασμού σε επίπεδο χώρας.

(148)

Για λόγους χρηστής διαχείρισης, πρέπει να οριστεί περίοδος κατά την οποία τα ενδιαφερόμενα μέρη που αναγγέλθηκαν εντός της προθεσμίας που καθορίζεται στην ανακοίνωση για την έναρξη διαδικασίας μπορούν να γνωστοποιήσουν γραπτώς τις απόψεις τους και να ζητήσουν ακρόαση. Επιπλέον, πρέπει να αναφερθεί ότι τα συμπεράσματα σχετικά με την επιβολή δασμών αντιντάμπινγκ για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού είναι προσωρινά και ίσως χρειαστεί να επανεξεταστούν για τυχόν επιβολή οριστικού δασμού,

28.12.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 379/37

(1)

Πρέπει να θεσπιστούν μεταβατικά μέτρα, ώστε να μπορούν οι εισαγωγείς από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία να επωφεληθούν από τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1870/2005 της Επιτροπής, της 16ης Νοεμβρίου 2005, για το άνοιγμα και τον τρόπο διαχείρισης δασμολογικών ποσοστώσεων και για την καθιέρωση καθεστώτος πιστοποιητικών εισαγωγής και πιστοποιητικών καταγωγής για τα σκόρδα που εισάγονται από τρίτες χώρες (1). Τα εν λόγω μέτρα θα πρέπει να αφορούν ιδιαίτερα την έννοια της ποσότητας αναφοράς και τους ορισμούς σχετικά με τους παραδοσιακούς και τους νέους εισαγωγείς.

(2)

Ως εκ τούτου, θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1870/2005.

(3)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της Επιτροπής Διαχείρισης Νωπών Οπωροκηπευτικών,

1)

Το άρθρο 2 τροποποιείται ως εξής:

2)

Στο άρθρο 3 προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος 4:

«4.   Κατά παρέκκλιση από τις παραγράφους 1 και 2, όσον αφορά τις περιόδους εισαγωγής 2006/07, 2007/08 και 2008/09 και μόνο στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία:

3)

Το παράρτημα ΙΙ τροποποιείται ως εξής:

4)

Το παράρτημα III τροποποιείται ως εξής:

28.12.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 379/39

(1)

Λόγω της προσχώρησης της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, χρειάζονται ορισμένες τεχνικές τροποποιήσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2295/2003 της Επιτροπής (1).

(2)

Τα παραρτήματα I, II και V του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2295/2003 περιλαμβάνουν ορισμένες ενδείξεις σε όλες τις γλώσσες της Κοινότητας, με τη σύνθεσή της στις 31 Δεκεμβρίου 2006. Στα εν λόγω παραρτήματα πρέπει επίσης να συμπεριληφθούν οι ενδείξεις στα βουλγαρικά και τα ρουμανικά.

(3)

Πρέπει, επομένως, να τροποποιηθεί αναλόγως ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2295/2003,

1)

Στο άρθρο 4, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2.   Η αρμόδια αρχή χορηγεί στο εγκεκριμένο κέντρο συσκευασίας έναν διακριτικό αριθμό έγκρισης, του οποίου ο αντίστοιχος αρχικός κωδικός εμφαίνεται στον πίνακα που ακολουθεί:

2)

Τα παραρτήματα I, II και V τροποποιούνται σύμφωνα με το παράρτημα του παρόντος κανονισμού.

28.12.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 379/47

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 795/2004 της Επιτροπής (2) θεσπίζει τους κανόνες εφαρμογής του καθεστώτος ενιαίας ενίσχυσης από το 2005.

(2)

Το άρθρο 54 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 προβλέπει ότι οι γεωργοί παύουν να παράγουν στα εκτάρια που είναι επιλέξιμα για δικαιώματα από παύση καλλιέργειας και το άρθρο 56 παράγραφος 1 του εν λόγω κανονισμού αναφέρει ότι γενικά απαγορεύεται η χρήση για γεωργικούς σκοπούς της γης στην οποία έχει παύσει η καλλιέργεια.

(3)

Το άρθρο 32 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 795/2004 προβλέπει ότι οι εκτάσεις που τίθενται σε παύση καλλιέργειας θα πρέπει να παραμείνουν έτσι για περίοδο που αρχίζει στις 15 Ιανουαρίου το αργότερο και τελειώνει στις 31 Αυγούστου το νωρίτερο.

(4)

H Επιτροπή έχει χορηγήσει συχνά παρεκκλίσεις από τους κανόνες αυτούς προκειμένου να ανταποκριθεί στις ανάγκες των γεωργών για ζωοτροφές σε περιοχές που έχουν πληγεί από φυσικές καταστροφές, ιδίως ξηρασία. Οι ειδικές περιστάσεις των φυσικών καταστροφών σε τοπικό επίπεδο απαιτούν ανάλυση και έγκαιρη λήψη απόφασης. Από την κτηθείσα πείρα προκύπτει ότι για να υπάρξει κατάλληλη και έγκαιρη αντιμετώπιση καταστάσεων σε τοπική κλίμακα θα ήταν σκόπιμο να δοθεί στα κράτη μέλη η αρμοδιότητα για τη λήψη τέτοιου είδους αποφάσεων, υπό την προϋπόθεση ότι οι αποφάσεις αυτές δικαιολογούνται από εξαιρετικές περιστάσεις.

(5)

Κρίνεται συνεπώς σκόπιμο τα κράτη μέλη να λαμβάνουν την απόφαση να αναγνωρίζουν δριμείες φυσικές καταστροφές οι οποίες πλήττουν σοβαρά τις εκτάσεις γεωργικών εκμεταλλεύσεων σε συγκεκριμένη περιοχή και να επιτρέπουν σε όλους τους παραγωγούς που έχουν θιγεί να χρησιμοποιούν εκτάσεις που έχουν τεθεί σε παύση καλλιέργειας για την παραγωγή ζωοτροφών εγκαίρως και να το κοινοποιούν στην Επιτροπή. Τα κράτη μέλη πρέπει να κοινοποιούν στην Επιτροπή τέτοιου είδους εθνικές αποφάσεις και κυρίως τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες οι οποίες τις δικαιολογούν.

(6)

Κατά συνέπεια, πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 795/2004.

(7)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της Επιτροπής Διαχείρισης Άμεσων Ενισχύσεων,

28.12.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 379/49

(1)

Το άρθρο 3 παράγραφος 2 στοιχείο στ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 2005, για τη χρηματοδότηση της κοινής γεωργικής πολιτικής (2), προβλέπει ότι το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) χρηματοδοτεί σε κεντρικό επίπεδο τις δαπάνες τις σχετικές με τις αγορές του αλιευτικού τομέα.

(2)

Στο άρθρο 35 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 104/2000 διευκρινίζονται τα είδη δαπανών που πραγματοποιούνται από τα κράτη μέλη.

(3)

Η χρηματοδότηση των εν λόγω δαπανών γίνεται με βάση τους κανόνες της κεντρικής άμεσης διαχείρισης που επιμερίζεται μεταξύ της Επιτροπής και των κρατών μελών.

(4)

Για να εξασφαλίζεται η χρηστή διαχείριση των κοινοτικών ταμείων αλλά και για να προστατεύονται τα δημοσιονομικά συμφέροντα της Κοινότητας, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 προβλέπει ορισμένες υποχρεώσεις για τα κράτη μέλη αναφορικά με τη διαχείριση και τον έλεγχο των εν λόγω ταμείων, αλλά και για την παροχή πληροφοριών σχετικά με το νομικό και διοικητικό πλαίσιο που διέπει την εκπλήρωση των υποχρεώσεων αυτών καθώς και για την ανάκτηση των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών, σε περίπτωση που διαπιστώνεται ότι έχουν διαπραχθεί παρατυπίες κατά τη διαχείριση των εν λόγω ταμείων. Επιπλέον, τα δημοσιονομικά συμφέροντα των Κοινοτήτων σε συνάρτηση με τις δαπάνες που χρηματοδοτούνται βάσει του άρθρου 35 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 104/2000 προστατεύονται από τους συναφείς κανόνες για την προστασία των προαναφερόμενων συμφερόντων που θεσπίζονται στον κανονισμό (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στον γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (3), τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1073/1999 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Μαΐου 1999, σχετικά με τις έρευνες που πραγματοποιούνται από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) (4), τον κανονισμό (Ευρατόμ, ΕΚ) αριθ. 2185/96 του Συμβουλίου, της 11ης Νοεμβρίου 1996, σχετικά με τους ελέγχους και εξακριβώσεις που διεξάγει επιτοπίως η Επιτροπή με σκοπό την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων από απάτες και λοιπές παρατυπίες (5), και τον κανονισμό (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 2988/95 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1995, σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (6).

(5)

Για να εξασφαλιστεί η χρηστή διαχείριση των χρηματοοικονομικών ροών και ιδίως επειδή τα ίδια τα κράτη μέλη κινητοποιούν σε πρώτη φάση τους πόρους προς κάλυψη των δαπανών που αναφέρονται στο άρθρο 35 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 104/2000 πριν οι δαπάνες τους επιστραφούν από την Επιτροπή σε εξαμηνιαία βάση, τα κράτη μέλη οφείλουν να συγκεντρώνουν τα αντίστοιχα στοιχεία για τις δαπάνες και να τα διαβιβάζουν στην Επιτροπή μαζί με τη δήλωση των δαπανών.

(6)

Η Επιτροπή πρέπει να επιστρέφει σε εξαμηνιαία βάση τα ποσά στα κράτη μέλη, με βάση τις προαναφερόμενες δηλώσεις δαπανών και τα δικαιολογητικά που προσαρτώνται στις εν λόγω δηλώσεις.

(7)

Για να επιτραπεί στην Επιτροπή να επεξεργάζεται με αποτελεσματικό τρόπο τα στοιχεία που υποβάλλονται από τα κράτη μέλη, τα στοιχεία αυτά πρέπει να διαβιβάζονται με ηλεκτρονική μορφή.

(8)

Για να αποφευχθεί η εφαρμογή διαφορετικών συναλλαγματικών ισοτιμιών για τις ενισχύσεις που καταβάλλονται στις οργανώσεις παραγωγών αφενός σε άλλα νομίσματα εκτός του ευρώ και αφετέρου στις δηλώσεις δαπανών, τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη πρέπει να εφαρμόζουν την ίδια συναλλαγματική ισοτιμία στις δηλώσεις δαπανών τους με εκείνη που χρησιμοποιούν όταν πραγματοποιούν τις προαναφερόμενες πληρωμές στους δικαιούχους. Οι εφαρμοστέες συναλλαγματικές ισοτιμίες πρέπει να καθορίζονται με βάση τα γενεσιουργά αίτια, όπως αυτά καθορίζονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1925/2000 της Επιτροπής, της 11ης Σεπτεμβρίου 2000, για τον καθορισμό των γενεσιουργών αιτίων για τις συναλλαγματικές ισοτιμίες προς εφαρμογή κατά τον υπολογισμό ορισμένων ποσών που προβλέπονται από τους μηχανισμούς του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 104/2000 του Συμβουλίου για την κοινή οργάνωση των αγορών των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας (7).

(9)

Για να θεσμοθετηθεί μια νομική βάση για τις πληρωμές που πραγματοποιήθηκαν κατά την πρώτη περίοδο αναφοράς, ο εν λόγω κανονισμός θα πρέπει να εφαρμοστεί με αναδρομική ισχύ από τις 16 Οκτωβρίου 2006,

(α)

τις δαπάνες που έχουν πραγματοποιηθεί κατά την προηγούμενη εξαμηνιαία περίοδο αναφοράς·

(β)

τις συνολικές δαπάνες που έχουν πραγματοποιηθεί από τις αρχές του οικονομικού έτους έως το τέλος της προηγούμενης εξαμηνιαίας περιόδου αναφοράς.

28.12.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 379/54

(1)

Ορισμένα κράτη μέλη έχουν υποβάλει αιτήσεις τροποποίησης για μερικά από τα κέντρα παρέμβασης που παρατίθενται στο παράρτημα του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2273/93 της Επιτροπής (2), με σκοπό την καλύτερη χωροθέτησή τους ή την πληρέστερη τήρηση των απαιτούμενων προϋποθέσεων. Είναι σκόπιμο να δοθεί συνέχεια στις εν λόγω αιτήσεις.

(2)

Ενόψει της προσχώρησης της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, κρίνεται αναγκαίο να καθοριστούν και να συμπεριληφθούν στον κατάλογο που καθορίζεται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2273/93 τα κέντρα παρέμβασης για τα εν λόγω νέα κράτη μέλη.

(3)

Συνεπώς, πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2273/93.

(4)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής διαχείρισης σιτηρών,