15.9.2009

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 243/1

---

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 810/2009 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 13ης Ιουλίου 2009

για τη θέσπιση κοινοτικού κώδικα θεωρήσεων

(κώδικας θεωρήσεων)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 62 σημείο 2 στοιχεία α) και β) σημείο ii),

την πρόταση της Επιτροπής,

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 251 της συνθήκης (1),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)	Σύμφωνα με το άρθρο 61 της συνθήκης, η δημιουργία χώρου στον οποίο τα πρόσωπα μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα συνοδεύεται από μέτρα για τους ελέγχους στα εξωτερικά σύνορα, το άσυλο και τη μετανάστευση.

(2)	Δυνάμει του άρθρου 62 σημείο 2 της συνθήκης, τα μέτρα για τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών πρέπει να καθορίζουν κανόνες για τις θεωρήσεις όταν υπάρχει πρόθεση διαμονής όχι άνω των τριών μηνών, συμπεριλαμβανομένων των διαδικασιών και των όρων χορήγησης θεωρήσεων από τα κράτη μέλη.

(3)

Όσον αφορά την πολιτική θεωρήσεων, η ύπαρξη «κοινού σώματος» νομοθεσίας, ιδίως μέσω της ενοποίησης και της ανάπτυξης του κεκτημένου (οι σχετικές διατάξεις της σύμβασης για την εφαρμογή της συμφωνίας Σένγκεν της 14ης Ιουνίου 1985 (2) και της κοινής προξενικής εγκυκλίου (3), αποτελεί μία από τις θεμελιώδεις συνιστώσες της «περαιτέρω ανάπτυξης της κοινής πολιτικής θεωρήσεων ως μέρους ενός πολυεπίπεδου συστήματος με στόχο τη διευκόλυνση των νόμιμων ταξιδιών και την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης μέσω της περαιτέρω εναρμόνισης των εθνικών νομοθεσιών και των πρακτικών διεκπεραίωσης των τοπικών προξενικών αποστολών», όπως καθορίζεται στο πρόγραμμα της Χάγης: ενίσχυση της ελευθερίας, της ασφάλειας και της δικαιοσύνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση (4).

(4)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διαθέτουν παρουσία ή να εκπροσωπούνται για θέματα θεωρήσεων σε όλες τις τρίτες χώρες οι υπήκοοι των οποίων υπόκεινται σε υποχρέωση θεώρησης. Τα κράτη μέλη τα οποία δεν διαθέτουν προξενείο σε δεδομένη τρίτη χώρα ή τμήμα της θα πρέπει να ρυθμίσουν την εκπροσώπησή τους ούτως ώστε να μην απαιτείται δυσανάλογη προσπάθεια εκ μέρους των αιτούντων θεώρηση για να πάνε στο προξενείο.

(5)

Για την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης είναι απαραίτητη η θέσπιση κανόνων για τη διέλευση από τη διεθνή ζώνη των αερολιμένων. Επομένως, οι υπήκοοι τρίτων χωρών που περιλαμβάνονται σε κοινό κατάλογο θα πρέπει υποχρεωτικώς να διαθέτουν θεωρήσεις διέλευσης από αερολιμένα. Εντούτοις, σε επείγουσες περιπτώσεις μαζικής εισροής λαθρομεταναστών, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να επιβάλλουν την απαίτηση αυτή και σε υπηκόους τρίτων χωρών εκτός εκείνων του κοινού καταλόγου. Οι ατομικές αποφάσεις των κρατών μελών θα πρέπει να επανεξετάζονται κάθε χρόνο.

(6)	Οι ρυθμίσεις υποδοχής για τους αιτούντες θα πρέπει να επιδεικνύουν τον απαιτούμενο σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η διεκπεραίωση των αιτήσεων θεώρησης θα πρέπει να διεξάγεται με επαγγελματικό και προσήκοντα τρόπο και να είναι ανάλογη με τους επιδιωκόμενους στόχους.

(7)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξασφαλίζουν ότι η ποιότητα της υπηρεσίας που προσφέρεται στο κοινό είναι η ενδεδειγμένη και τηρεί τις χρηστές διοικητικές πρακτικές. Θα πρέπει να διαθέτουν επαρκές εκπαιδευμένο προσωπικό και πόρους για τη μεγαλύτερη δυνατή διευκόλυνση της διαδικασίας υποβολής αιτήσεων θεώρησης. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξασφαλίζουν ότι η αρχή της «μιας στάσης» (one-stop principle) θα εφαρμόζεται σε όλους τους αιτούντες.

(8)

Εφόσον πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις, θα πρέπει να εκδίδονται θεωρήσεις πολλαπλών εισόδων για να μειώνεται ο διοικητικός φόρτος των προξενείων των κρατών μελών και να διευκολύνεται η ομαλή μετακίνηση ατόμων που ταξιδεύουν συχνά ή τακτικά. Άτομα γνωστά στα προξενεία για την ακεραιότητα και την αξιοπιστία τους θα πρέπει κατά το δυνατόν να επωφελούνται από μια απλοποιημένη διαδικασία.

(9)

Λόγω της καταχώρισης των βιομετρικών αναγνωριστικών στοιχείων στο σύστημα πληροφοριών για τις θεωρήσεις (VIS) όπως καθιερώθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 767/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Ιουλίου 2008, για το σύστημα πληροφοριών για τις θεωρήσεις (VIS) και την ανταλλαγή δεδομένων μεταξύ κρατών μελών για τις θεωρήσεις βραχείας διάρκειας (κανονισμός VIS) (5), η αυτοπρόσωπη εμφάνιση του αιτούντος θεώρηση —τουλάχιστον για την πρώτη αίτηση— θα πρέπει να αποτελεί βασική προϋπόθεση για την υποβολή αίτησης θεώρησης.

(10)	Προκειμένου να διευκολυνθεί η διαδικασία μεταγενέστερης αίτησης, θα πρέπει να είναι δυνατή η αντιγραφή δακτυλικών αποτυπωμάτων από την πρώτη καταχώριση στο VIS εντός περιόδου 59 μηνών. Μετά την παρέλευση της περιόδου αυτής, τα δακτυλικά αποτυπώματα θα πρέπει να λαμβάνονται εκ νέου.

(11)

Οιοδήποτε έγγραφο, δεδομένο ή βιομετρικό στοιχείο που παραλαμβάνεται από κράτος μέλος κατά τη διαδικασία υποβολής αίτησης για θεώρηση πρέπει να θεωρείται προξενικό έγγραφο δυνάμει της σύμβασης της Βιέννης της 24ης Απριλίου 1963 σχετικά με τις προξενικές σχέσεις και πρέπει να αντιμετωπίζεται κατά τον δέοντα τρόπο.

(12)

Η οδηγία 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, περί προστασίας των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και περί της ελεύθερης κυκλοφορίας των δεδομένων αυτών (6), εφαρμόζεται στα κράτη μέλη όσον αφορά την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα δυνάμει του παρόντος κανονισμού.

(13)

Για να διευκολυνθεί η διαδικασία, θα πρέπει να προβλεφθούν διάφορες μορφές συνεργασίας όπως περιορισμένη εκπροσώπηση, συστέγαση, κοινά κέντρα αιτήσεων, η χρησιμοποίηση επίτιμων προξένων και η συνεργασία με εξωτερικούς παρόχους υπηρεσιών, λαμβάνοντας υπόψη ιδίως τις απαιτήσεις προστασίας των δεδομένων που ορίζονται στην οδηγία 95/46/ΕΚ. Στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού, τα κράτη μέλη θα πρέπει να επιλέγουν τη μορφή οργανωτικής δομής που θα χρησιμοποιείται στην κάθε τρίτη χώρα.

(14)

Χρειάζονται διατάξεις για τις περιπτώσεις που κράτος μέλος αποφασίζει να συνεργαστεί με εξωτερικό πάροχο υπηρεσιών για τη συγκέντρωση των αιτήσεων. Η απόφαση αυτή λαμβάνεται εφόσον, σε εξαιρετικές περιστάσεις ή για λόγους σχετικούς με την τοπική κατάσταση, δεν κρίνεται σκόπιμη για το οικείο κράτος μέλος η συνεργασία με άλλα κράτη μέλη υπό μορφή εκπροσώπησης, περιορισμένης εκπροσώπησης, συστέγασης ή κοινού κέντρου αιτήσεων. Οι σχετικές ρυθμίσεις θα πρέπει να τηρούν τις γενικές αρχές για τη χορήγηση θεωρήσεων καθώς και τις απαιτήσεις προστασίας των δεδομένων οι οποίες καθορίζονται στην οδηγία 95/46/ΕΚ. Επιπλέον, κατά την εκπόνηση και εφαρμογή των διακανονισμών αυτών, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η ανάγκη πρόληψης της άγρας θεωρήσεων (visa shopping).

(15)	Όπου κράτος μέλος έχει αποφασίσει να συνεργασθεί με εξωτερικό πάροχο υπηρεσιών, θα πρέπει να διατηρήσει τη δυνατότητα για όλους τους αιτούντες να υποβάλουν αιτήσεις απευθείας στις διπλωματικές ή προξενικές αρχές του.

(16)

Ένα κράτος μέλος θα πρέπει να συνεργάζεται με έναν εξωτερικό πάροχο υπηρεσιών βάσει νομικής πράξης η οποία θα πρέπει να περιέχει διατάξεις σχετικά με τις ακριβείς αρμοδιότητές του, καθώς και την άμεση και πλήρη πρόσβαση στους χώρους του, την ενημέρωση των αιτούντων, την εμπιστευτικότητα και τις περιστάσεις, τους όρους και τις διαδικασίες αναστολής ή παύσης της συνεργασίας.

(17)

Ο παρών κανονισμός, επιτρέποντας στα κράτη μέλη να συνεργασθούν με εξωτερικό πάροχο υπηρεσιών για τη συγκέντρωση των αιτήσεων καθιερώνοντας παράλληλα την αρχή της «μιας στάσης» για την υποβολή των αιτήσεων, δημιουργεί παρέκκλιση από τον γενικό κανόνα της αυτοπρόσωπης παρουσίας σε διπλωματική ή προξενική αρχή. Αυτό δεν θίγει τη δυνατότητα να κληθεί ο αιτών σε προσωπική συνέντευξη.

(18)

Η τοπική συνεργασία Σένγκεν είναι κρίσιμη για την εναρμονισμένη εφαρμογή της κοινής πολιτικής θεωρήσεων και για τη δέουσα αξιολόγηση του μεταναστευτικού κινδύνου ή/και των κινδύνων ασφαλείας. Επειδή οι κατά τόπον συνθήκες διαφέρουν, η επιχειρησιακή εφαρμογή των ειδικών νομοθετικών διατάξεων θα πρέπει να αξιολογείται μεταξύ των διπλωματικών και προξενικών αρχών των κρατών μελών σε κάθε τόπο για να εξασφαλισθεί μια ενιαία εφαρμογή τους προς αποφυγή της άγρας θεωρήσεων και της διαφορετικής μεταχείρισης των αιτούντων θεώρηση.

(19)	Τα στατιστικά δεδομένα συνιστούν σημαντικό μέσο παρακολούθησης των μεταναστευτικών κινήσεων και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αποτελεσματικό εργαλείο διαχείρισης. Επομένως, τα δεδομένα αυτά πρέπει να συγκεντρώνονται τακτικά με κοινή μορφή.

(20)	Τα μέτρα που χρειάζονται για την εφαρμογή του κανονισμού αυτού θεσπίζονται σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τη θέσπιση διαδικασιών για την άσκηση των εκτελεστικών εξουσιών που ανατίθενται στην Επιτροπή (7).

(21)

Ειδικότερα, εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να εγκρίνει τροποποιήσεις των παραρτημάτων του παρόντος κανονισμού. Δεδομένου ότι αυτά τα μέτρα έχουν γενικό πεδίο εφαρμογής και αποβλέπουν στην τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού, μεταξύ άλλων διά της συμπλήρωσής του με νέα μη ουσιώδη στοιχεία, πρέπει να θεσπίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο στην οποία παραπέμπει το άρθρο 5α της απόφασης 1999/468/ΕΚ.

(22)	Για την εξασφάλιση της εναρμονισμένης εφαρμογής του παρόντος κανονισμού σε επιχειρησιακό επίπεδο, πρέπει να συνταχθούν οδηγίες για την πρακτική και τις διαδικασίες που πρέπει να ακολουθούν τα κράτη μέλη κατά τη διεκπεραίωση των αιτήσεων θεώρησης.

(23)	Πρόκειται να συσταθεί κοινός διαδικτυακός τόπος θεωρήσεων Σένγκεν για τη μεγαλύτερη προβολή και την ενιαία εικόνα της κοινής πολιτικής στον τομέα των θεωρήσεων. Ο διαδικτυακός αυτός τόπος θα χρησιμεύσει για την ενημέρωση του κοινού εν γένει ως προς όλα τα σχετικά με την υποβολή αίτησης θεώρησης.

(24)	Θα πρέπει να θεσπισθούν κατάλληλα μέτρα για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση του παρόντος κανονισμού.

(25)

Ο κανονισμός VIS και ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 562/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, για τη θέσπιση του κοινοτικού κώδικα σχετικά με τη διέλευση προσώπων από τα σύνορα (κώδικας συνόρων Σένγκεν) (8) θα πρέπει να τροποποιηθούν ώστε να ληφθούν υπόψη οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού.

(26)	Οι διμερείς συμφωνίες οι οποίες συνήφθησαν μεταξύ της Κοινότητας και των τρίτων χωρών και αποβλέπουν στη διευκόλυνση της διεκπεραίωσης αιτήσεων για τη χορήγηση θεωρήσεων μπορούν να αποκλίνουν από τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού.

(27)	Όταν ένα κράτος μέλος διοργανώνει τους Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς Αγώνες, πρέπει να εφαρμόζεται ειδικό σχέδιο για τη διευκόλυνση της χορήγησης θεωρήσεων στα μέλη της ολυμπιακής οικογένειας.

(28)

Δεδομένου ότι οι στόχοι του παρόντος κανονισμού, ήτοι η θέσπιση των διαδικασιών και των προϋποθέσεων έκδοσης θεωρήσεων διέλευσης από ή με πρόθεση διαμονής στην επικράτεια των κρατών μελών, που δεν υπερβαίνει τους τρεις μήνες ανά εξάμηνη περίοδο, δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη και μπορούν επομένως να επιτευχθούν καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα δύναται να λάβει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας κατά το άρθρο 5 της συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως ορίζεται στο άρθρο αυτό, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη των επιδιωκόμενων στόχων.

(29)	Ο παρών κανονισμός σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τηρεί τις αρχές που αναγνωρίζονται ιδίως από τη σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών και από τον χάρτη θεμελιωδών ελευθεριών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(30)	Οι όροι που διέπουν την είσοδο στην επικράτεια των κρατών μελών ή τη χορήγηση θεωρήσεων δεν επηρεάζουν τους κανόνες που διέπουν επί του παρόντος την αναγνώριση της ισχύος ταξιδιωτικών εγγράφων.

(31)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου για τη θέση της Δανίας που προσαρτάται στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, η Δανία δεν συμμετέχει στην έκδοση του παρόντος κανονισμού και δεν δεσμεύεται από αυτόν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του. Δεδομένου ότι ο παρών κανονισμός αναπτύσσει το κεκτημένο του Σένγκεν βάσει των διατάξεων του τίτλου IV του τρίτου μέρους της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, η Δανία πρέπει, σύμφωνα με το άρθρο 5 του εν λόγω πρωτοκόλλου, να αποφασίσει εντός περιόδου έξι μηνών από την ημερομηνία έκδοσης του παρόντος κανονισμού, εάν θα τον εφαρμόσει στο εθνικό της δίκαιο ή όχι.

(32)

Όσον αφορά την Ισλανδία και τη Νορβηγία, ο παρών κανονισμός αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν κατά την έννοια της συμφωνίας που συνήφθη από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη Δημοκρατία της Ισλανδίας και το Βασίλειο της Νορβηγίας σχετικά με τη σύνδεση των δύο αυτών κρατών με την υλοποίηση, εφαρμογή και ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (9) που εμπίπτουν στον χώρο που αναφέρεται στο άρθρο 1 σημείο Β της απόφασης 1999/437/ΕΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, σχετικά με ορισμένες ρυθμίσεις για την εφαρμογή της εν λόγω συμφωνίας (10).

(33)

Χρειάζεται μια συμφωνία που θα επιτρέψει στους εκπροσώπους της Ισλανδίας και της Νορβηγίας να συνδεθούν με τις εργασίες των επιτροπών που επικουρούν την Επιτροπή κατά την άσκηση των εκτελεστικών της εξουσιών δυνάμει του παρόντος κανονισμού. Αυτή η ρύθμιση μελετήθηκε στην ανταλλαγή επιστολών μεταξύ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ισλανδίας και της Νορβηγίας (11), που προσαρτάται στην προαναφερόμενη συμφωνία. Η Επιτροπή υπέβαλε στο Συμβούλιο σχέδιο σύστασης για τη διαπραγμάτευση της ρύθμισης αυτής.

(34)

Όσον αφορά την Ελβετία, ο παρών κανονισμός αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, υπό την έννοια της συμφωνίας που υπεγράφη μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με την υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (12), που εμπίπτει στον τομέα που αναφέρεται στο άρθρο 1 σημείο Β της απόφασης 1999/437/ΕΚ σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2008/261/ΕΚ (13) για την υπογραφή της ανωτέρω συμφωνίας.

(35)

Όσον αφορά το Λιχτενστάιν, ο παρών κανονισμός αποτελεί ανάπτυξη διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν κατά την έννοια του πρωτοκόλλου που έχει υπογραφεί μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για την προσχώρηση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας για τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας με την υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν, που εμπίπτει στον τομέα που αναφέρεται στο άρθρο 1 σημείο Β της απόφασης 1999/437/ΕΚ σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2008/261/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Φεβρουαρίου 2008 (14) για την υπογραφή του ανωτέρω πρωτοκόλλου.

(36)

Ο παρών κανονισμός αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν στο οποίο δεν συμμετέχει το Ηνωμένο Βασίλειο, σύμφωνα με την απόφαση 2000/365/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2000, για το αίτημα του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας να συμμετάσχουν σε μερικές από τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν (15). Επομένως, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν συμμετέχει στην έκδοση του παρόντος κανονισμού και δεν δεσμεύεται από αυτόν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του.

(37)

Ο παρών κανονισμός αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν στο οποίο η Ιρλανδία δεν συμμετέχει σύμφωνα με την απόφαση 2002/192/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Φεβρουαρίου 2002, σχετικά με το αίτημα της Ιρλανδίας να συμμετάσχει σε ορισμένες διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν (16). Επομένως, η Ιρλανδία δεν συμμετέχει στην έκδοση του παρόντος κανονισμού και δεν δεσμεύεται από αυτόν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του.

(38)	Ο παρών κανονισμός, εκτός από το άρθρο 3, αποτελείται από διατάξεις που αναπτύσσουν το κεκτημένο του Σένγκεν ή άλλως συνδέονται με αυτό υπό την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 2 της πράξης προσχώρησης του 2003 και υπό την έννοια του άρθρου 4 παράγραφος 2 της πράξης προσχώρησης του 2005,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΤΙΤΛΟΣ I

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 1

Στόχος και πεδίο εφαρμογής

1.   Ο παρών κανονισμός θεσπίζει τις διαδικασίες και τις προϋποθέσεις έκδοσης θεωρήσεων για διέλευση από ή με πρόθεση παραμονής στην επικράτεια των κρατών μελών, που δεν υπερβαίνει τους τρεις μήνες ανά εξάμηνη περίοδο.

2.   Οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού εφαρμόζονται σε κάθε υπήκοο τρίτης χώρας που έχει υποχρέωση θεώρησης για τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 539/2001 του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2001, ο οποίος απαριθμεί τις τρίτες χώρες οι υπήκοοι των οποίων υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης για τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων και εκείνες οι υπήκοοι των οποίων εξαιρούνται από την ως άνω υποχρέωση (17), με την επιφύλαξη:

α)	των δικαιωμάτων ελεύθερης κυκλοφορίας που απολαμβάνουν οι υπήκοοι τρίτων χωρών που είναι μέλη οικογενειών πολιτών της Ένωσης·

β)

των ισοδύναμων δικαιωμάτων που απολαμβάνουν οι υπήκοοι τρίτων χωρών και τα μέλη της οικογενείας τους, οι οποίοι, σύμφωνα με τις συμφωνίες αφενός μεταξύ της Κοινότητας και των κρατών μελών της και αφετέρου αυτών των τρίτων χωρών, απολαμβάνουν δικαιώματα ελεύθερης κυκλοφορίας ισοδύναμα προς αυτά των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους.

3.   Ο παρών κανονισμός καθορίζει επίσης τις τρίτες χώρες οι υπήκοοι των οποίων πρέπει να έχουν θεώρηση διέλευσης από αερολιμένα, κατ’ εξαίρεση της αρχής της ελεύθερης διέλευσης που θεσπίζεται στο παράρτημα 9 της σύμβασης του Σικάγου για τη διεθνή πολιτική αεροπορία, και θεσπίζει τις διαδικασίες και τις προϋποθέσεις χορήγησης θεωρήσεων για διέλευση μέσω των διεθνών ζωνών διέλευσης των αερολιμένων των κρατών μελών.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

1.	ως «υπήκοος τρίτης χώρας» νοείται κάθε πρόσωπο που δεν είναι πολίτης της Ένωσης κατά την έννοια του άρθρου 17 παράγραφος 1 της συνθήκης·

2.

ως «θεώρηση» νοείται η εξουσιοδότηση που χορηγείται από κράτος μέλος ενόψει: α) διέλευσης από ή πρόθεση παραμονής στην επικράτεια των κρατών μελών, που δεν υπερβαίνει σε διάρκεια τους τρεις μήνες ανά εξάμηνη περίοδο από την ημερομηνία της πρώτης εισόδου στο έδαφος των κρατών μελών· β) διέλευσης μέσω των διεθνών ζωνών διέλευσης των αερολιμένων των κρατών μελών·

3.	ως «ομοιόμορφη θεώρηση» νοείται η θεώρηση που ισχύει για ολόκληρη την επικράτεια των κρατών μελών·

4.	ως «θεώρηση περιορισμένης εδαφικής ισχύος» νοείται η θεώρηση που ισχύει για την επικράτεια ενός ή περισσότερων κρατών μελών αλλά όχι όλων των κρατών μελών·

5.	ως «θεώρηση διέλευσης από αερολιμένα» νοείται η έγκυρη θεώρηση που απαιτείται για τη διέλευση από τις διεθνείς ζώνες διέλευσης ενός ή περισσότερων αερολιμένων των κρατών μελών·

6.	ως «αυτοκόλλητη θεώρηση» νοείται η ενιαίου τύπου θεώρηση που προβλέπεται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1683/95 του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 1995, για την καθιέρωση θεώρησης ενιαίου τύπου (18).

7.	ως «αναγνωρισμένο ταξιδιωτικό έγγραφο» νοείται το ταξιδιωτικό έγγραφο που αναγνωρίζεται από ένα ή περισσότερα κράτη μέλη και επί του οποίου τίθεται η θεώρηση·

8.

ως «χωριστό φύλλο επί του οποίου τίθεται η θεώρηση» νοείται το φύλλο ενιαίου τύπου επί του οποίου τίθεται η θεώρηση που χορηγείται από τα κράτη μέλη στους κατόχους ταξιδιωτικών εγγράφων μη αναγνωριζομένων από το κράτος μέλος που χορηγεί το φύλλο όπως καθορίζεται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 333/2002 του Συμβουλίου, της 18ης Φεβρουαρίου 2002, για την καθιέρωση φύλλου ενιαίου τύπου επί του οποίου τίθεται η θεώρηση που χορηγείται από τα κράτη μέλη στους κατόχους ταξιδιωτικών εγγράφων μη αναγνωριζόμενων από το κράτος μέλος που χορηγεί το φύλλο (19).

9.	ως «προξενείο» νοείται η διπλωματική ή η προξενική αρχή κράτους μέλους που επιτρέπεται να χορηγεί θεωρήσεις και της οποίας προΐσταται έμμισθος προξενικός υπάλληλος όπως ορίζεται από τη σύμβαση της Βιέννης περί προξενικών σχέσεων της 24ης Απριλίου 1963·

10.	ως «αίτηση» νοείται η αίτηση θεώρησης·

11.	ως «εμπορικός διαμεσολαβητής» νοείται ένας ιδιωτικός διοικητικός φορέας, μεταφορική εταιρεία ή ταξιδιωτικό γραφείο (διοργανωτής ή πωλητής ταξιδίων).

ΤΙΤΛΟΣ II

ΘΕΩΡΗΣΗ ΔΙΕΛΕΥΣΗΣ ΑΠΟ ΑΕΡΟΛΙΜΕΝΑ

Άρθρο 3

Υπήκοοι τρίτων χωρών που υποχρεούνται να διαθέτουν θεώρηση διέλευσης από αερολιμένα

1.   Οι υπήκοοι των τρίτων χωρών του παραρτήματος ΙV υποχρεούνται να διαθέτουν θεώρηση διέλευσης από αερολιμένα όταν διέρχονται από τις διεθνείς ζώνες των αερολιμένων που ευρίσκονται στο έδαφος κρατών μελών.

2.   Σε επείγουσες περιπτώσεις μαζικής εισροής παράνομων μεταναστών, μεμονωμένα κράτη μέλη μπορούν να απαιτούν από υπηκόους τρίτων χωρών, πλην αυτών της παραγράφου 1, να διαθέτουν θεώρηση διέλευσης από αερολιμένα όταν διέρχονται από τις διεθνείς ζώνες των αερολιμένων που ευρίσκονται στο έδαφός τους. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τις αποφάσεις αυτές, προτού τεθούν σε ισχύ, καθώς και την άρση των απαιτήσεων αυτών.

3.   Μέσω της επιτροπής του άρθρου 52 παράγραφος 1, οι κοινοποιήσεις αναθεωρούνται ετησίως με σκοπό τη μεταφορά της οικείας τρίτης χώρας στον κατάλογο του παραρτήματος ΙV.

4.   Εάν η τρίτη χώρα δεν μεταφερθεί στον κατάλογο του παραρτήματος ΙV, το οικείο κράτος μέλος μπορεί να διατηρήσει, εφόσον πληρούνται οι όροι της παραγράφου 2, ή να άρει την απαίτηση θεώρησης διέλευσης από αερολιμένα.

5.   Οι ακόλουθες κατηγορίες προσώπων απαλλάσσονται από την υποχρέωση θεώρησης διέλευσης από αερολιμένα κατά τις παραγράφους 1 και 2:

α)	κάτοχοι έγκυρης ομοιόμορφης θεώρησης, εθνικής θεώρησης μακράς διάρκειας ή άδειας διαμονής που έχει εκδώσει κράτος μέλος·

β)	υπήκοοι τρίτων χωρών που είναι κάτοχοι έγκυρων αδειών διαμονής της Ανδόρρας, του Καναδά, της Ιαπωνίας, του Αγίου Μαρίνου ή των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, οι οποίες εγγυώνται τη χωρίς όρους επανεισδοχή του κατόχου και απαριθμούνται στο παράρτημα V·

γ)	υπήκοοι τρίτων χωρών που κατέχουν έγκυρη θεώρηση κράτους μέλους ή κράτους μέρους της συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο της 2ας Μαΐου 1992, του Καναδά, της Ιαπωνίας ή των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής ή όταν επιστρέφουν από τις εν λόγω χώρες μετά τη χρήση της θεώρησης·

δ)	μέλη οικογενειών πολιτών της Ένωσης σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο α)·

ε)	κάτοχοι διπλωματικών διαβατηρίων·

στ)	μέλη πληρωμάτων που είναι υπήκοοι συμβαλλόμενου μέρους της σύμβασης του Σικάγου για τη διεθνή πολιτική αεροπορία.

ΤΙΤΛΟΣ III

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΕΚΔΟΣΗΣ ΘΕΩΡΗΣΕΩΝ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

Αρχές οι οποίες συμμετέχουν στις διαδικασίες που σχετίζονται με τις αιτήσεις

Άρθρο 4

Αρχές οι οποίες είναι αρμόδιες για να συμμετέχουν στις διαδικασίες που σχετίζονται με τις αιτήσεις

1.   Οι αιτήσεις εξετάζονται από τα προξενεία, τα οποία και αποφασίζουν επ’ αυτών.

2.   Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, οι αιτήσεις είναι δυνατόν να εξετάζονται και να λαμβάνονται αποφάσεις επ’ αυτών στα εξωτερικά σύνορα των κρατών μελών από τις αρχές που είναι αρμόδιες για τον έλεγχο των προσώπων, σύμφωνα με τα άρθρα 35 και 36.

3.   Στα μη ευρωπαϊκά υπερπόντια εδάφη κρατών μελών οι αιτήσεις είναι δυνατόν να εξετάζονται από τις αρχές που ορίζει το οικείο κράτος μέλος, οι οποίες λαμβάνουν αποφάσεις επ’ αυτών.

4.   Κατά την εξέταση των αιτήσεων θεώρησης και τη λήψη αποφάσεων επ’ αυτών, ένα κράτος μέλος μπορεί να ζητεί τη συνδρομή και άλλων αρχών, πλην εκείνων που ορίζονται στις παραγράφους 1 και 2.

5.   Βάσει των άρθρων 22 και 31, ένα κράτος μέλος μπορεί να απαιτεί να το διαβουλεύεται ή να το ενημερώνει άλλο κράτος μέλος.

Άρθρο 5

Κράτος μέλος που είναι αρμόδιο για την εξέταση αίτησης και τη λήψη σχετικής απόφασης

1.   Το κράτος μέλος που είναι αρμόδιο για την εξέταση αίτησης ομοιόμορφης θεώρησης και τη λήψη σχετικής απόφασης είναι:

α)	το κράτος μέλος η επικράτεια του οποίου αποτελεί τον μοναδικό προορισμό της επίσκεψης ή των επισκέψεων· ή

β)	εάν η επίσκεψη περιλαμβάνει περισσότερους προορισμούς, το κράτος μέλος η επικράτεια του οποίου αποτελεί τον κύριο προορισμό της επίσκεψης ή των επισκέψεων από την άποψη της διάρκειας ή του σκοπού της διαμονής· ή

γ)	εφόσον δεν μπορεί να προσδιορισθεί κύριος προορισμός, το κράτος μέλος τα εξωτερικά σύνορα του οποίου προτίθεται να διαβεί ο αιτών για την είσοδό του στο έδαφος των κρατών μελών.

2.   Το κράτος μέλος που είναι αρμόδιο για την εξέταση αίτησης ομοιόμορφης θεώρησης για τους σκοπούς της διέλευσης και τη λήψη σχετικής απόφασης είναι:

α)	στην περίπτωση διέλευσης από ένα μόνο κράτος μέλος, το οικείο κράτος μέλος· ή

β)	στην περίπτωση διέλευσης από περισσότερα κράτη μέλη, το κράτος μέλος, τα εξωτερικά σύνορα του οποίου προτίθεται να διαβεί ο αιτών για να αρχίσει τη διέλευση.

3.   Το κράτος μέλος που είναι αρμόδιο για την εξέταση αίτησης θεώρησης διέλευσης αερολιμένος και τη λήψη σχετικής απόφασης είναι:

α)	στην περίπτωση διέλευσης από έναν μόνο αερολιμένα, το κράτος μέλος στο έδαφος του οποίου ευρίσκεται ο αερολιμένας διέλευσης· ή

β)	στην περίπτωση διέλευσης από δύο ή περισσότερους αερολιμένες, το κράτος μέλος στο έδαφος του οποίου ευρίσκεται ο πρώτος αερολιμένας διέλευσης.

4.   Τα κράτη μέλη συνεργάζονται ώστε να προλαμβάνουν καταστάσεις κατά τις οποίες δεν μπορεί να εξετασθεί μια αίτηση και να ληφθεί η σχετική απόφαση επειδή το κράτος μέλος που είναι αρμόδιο σύμφωνα με τις παραγράφους 1 έως 3 δεν διαθέτει παρουσία ούτε εκπροσωπείται στην τρίτη χώρα όπου ο αιτών πρέπει να υποβάλει αίτηση θεώρησης κατ’ άρθρο 6.

Άρθρο 6

Προξενική εδαφική αρμοδιότητα

1.   Η αίτηση εξετάζεται από το προξενείο του αρμόδιου κράτους μέλους εντός της δικαιοδοσίας του οποίου διαμένει νομίμως ο αιτών, το οποίο και αποφασίζει επ’ αυτής.

2.   Ένα προξενείο του αρμόδιου κράτους μέλους εξετάζει αίτηση που έχει υποβάλει νομίμως παρών υπήκοος τρίτης χώρας, ο οποίος όμως δεν διαμένει εντός της δικαιοδοσίας του και λαμβάνει σχετική απόφαση, εφόσον ο αιτών έχει δικαιολογήσει την υποβολή της αίτησης στο εν λόγω προξενείο.

Άρθρο 7

Αρμοδιότητα προς έκδοση θεωρήσεων σε υπηκόους τρίτων χωρών που διατελούν νομίμως στην επικράτεια κράτους μέλους

Οι υπήκοοι τρίτων χωρών που διατελούν νομίμως στην επικράτεια κράτους μέλους και οι οποίοι υπόκεινται σε υποχρέωση θεώρησης για την είσοδό τους στην επικράτεια ενός ή περισσοτέρων άλλων κρατών μελών υποβάλλουν αίτηση θεώρησης στο προξενείο του κράτους μέλους που είναι αρμόδιο σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφοι 1 ή 2.

Άρθρο 8

Συμφωνίες εκπροσώπησης

1.   Ένα κράτος μέλος μπορεί να συμφωνήσει να εκπροσωπήσει άλλο κράτος μέλος το οποίο είναι αρμόδιο σύμφωνα με το άρθρο 5, για την εξέταση αιτήσεων και την έκδοση θεωρήσεων εξ ονόματος του εν λόγω κράτους μέλους. Ένα κράτος μέλος δύναται επίσης να εκπροσωπήσει άλλο κράτος μέλος κατά περιορισμένο τρόπο μόνο για τη συγκέντρωση των αιτήσεων και την καταχώριση των βιομετρικών στοιχείων.

2.   Το προξενείο του εκπροσωπούντος κράτους μέλους, όταν προτίθεται να απορρίψει θεώρηση, παραπέμπει την αίτηση στις αρμόδιες αρχές του εκπροσωπούμενου κράτους μέλους, οι οποίες και λαμβάνουν την τελική απόφαση σχετικά με την αίτηση εντός των προθεσμιών του άρθρου 23 παράγραφος 1, 2 ή 3.

3.   Η συγκέντρωση και διαβίβαση των φακέλων και δεδομένων στο εκπροσωπούμενο κράτος μέλος διενεργείται σύμφωνα με τους οικείους κανόνες περί προστασίας των δεδομένων και ασφάλειας.

4.   Καταρτίζεται διμερής συμφωνία μεταξύ του εκπροσωπούντος και του εκπροσωπουμένου κράτους μέλους, η οποία περιέχει τα εξής στοιχεία:

α)	η διμερής συμφωνία διευκρινίζει τη διάρκεια, έστω και προσωρινή, και τις διαδικασίες για τη λήξη αυτής της εκπροσώπησης·

β)	η διμερής συμφωνία μπορεί, ιδίως όταν το εκπροσωπούμενο κράτος μέλος διαθέτει προξενείο στη συγκεκριμένη τρίτη χώρα, να προβλέπει την παροχή εγκαταστάσεων, προσωπικού και πληρωμών από το εκπροσωπούμενο κράτος μέλος·

γ)	η διμερής συμφωνία μπορεί να ορίζει ότι οι αιτήσεις που υποβάλλονται από ορισμένες κατηγορίες υπηκόων τρίτων χωρών πρέπει να διαβιβάζονται από το εκπροσωπούν κράτος μέλος στις κεντρικές αρχές του εκπροσωπούμενου κράτους μέλους για προηγούμενη διαβούλευση, όπως προβλέπεται στο άρθρο 22·

δ)	κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 2, η διμερής συμφωνία μπορεί να επιτρέπει στο προξενείο του εκπροσωπούντος κράτους μέλους να αρνείται τη χορήγηση θεώρησης μετά την εξέταση της αίτησης.

5.   Τα κράτη μέλη που δεν έχουν δικό τους προξενείο σε τρίτη χώρα προσπαθούν να συνάπτουν συμφωνίες εκπροσώπησης με κράτη μέλη που έχουν προξενεία σε αυτή τη χώρα.

6.   Για να διασφαλισθεί ότι οι κακές υποδομές μεταφορών ή οι μεγάλες αποστάσεις σε συγκεκριμένη περιφέρεια ή γεωγραφική περιοχή δεν επιβάλλουν στους αιτούντες δυσανάλογη προσπάθεια προκειμένου να μεταβούν σε προξενείο, τα κράτη μέλη που δεν έχουν δικό τους προξενείο σε αυτή την περιφέρεια ή περιοχή προσπαθούν να συνάπτουν συμφωνίες εκπροσώπησης με κράτη μέλη που έχουν προξενεία σε αυτή την περιφέρεια ή περιοχή.

7.   Το εκπροσωπούμενο κράτος μέλος κοινοποιεί στην Επιτροπή τις συμφωνίες εκπροσώπησης ή τη λήξη αυτών των συμφωνιών, πριν από την έναρξη ισχύος των συμφωνιών ή τη λήξη τους.

8.   Ταυτόχρονα, το προξενείο του εκπροσωπούντος κράτους μέλους ενημερώνει τόσο τα προξενεία των άλλων κρατών μελών όσο και την αντιπροσωπεία της Επιτροπής στην εν λόγω δικαιοδοσία για τη σύναψη ή τη λήξη των εν λόγω συμφωνιών εκπροσώπησης πριν από την έναρξη ισχύος της συμφωνίας ή τη λήξη της.

9.   Εάν το προξενείο του εκπροσωπούντος κράτους μέλους αποφασίσει τη συνεργασία με εγκεκριμένους εμπορικούς διαμεσολαβητές, όπως προβλέπεται στο άρθρο 45, ή με εξωτερικούς παρόχους υπηρεσιών, σύμφωνα με το άρθρο 43, στη συνεργασία περιλαμβάνονται οι αιτήσεις που καλύπτονται από συμφωνίες εκπροσώπησης. Οι κεντρικές αρχές του εκπροσωπούμενου κράτους μέλους ενημερώνονται εκ των προτέρων για τις λεπτομέρειες της συνεργασίας αυτής.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

Αίτηση

Άρθρο 9

Πρακτικές λεπτομέρειες υποβολής αίτησης

1.   Οι αιτήσεις υποβάλλονται όχι περισσότερο από τρεις μήνες πριν από την έναρξη της προβλεπόμενης επίσκεψης. Οι κάτοχοι θεώρησης πολλαπλών εισόδων μπορούν να υποβάλουν την αίτηση πριν από την εκπνοή της θεώρησης, η οποία έχει ισχύ για περίοδο έξι μηνών τουλάχιστον.

2.   Ενδέχεται να απαιτείται από τους αιτούντες να ζητούν προκαθορισμένη συνάντηση για την υποβολή της αίτησης. Η συνάντηση πραγματοποιείται, κατά κανόνα, εντός δύο εβδομάδων από την ημερομηνία κατά την οποία ζητήθηκε η προκαθορισμένη συνάντηση.

3.   Σε αιτιολογημένες επείγουσες περιπτώσεις το προξενείο μπορεί να επιτρέπει στους αιτούντες να υποβάλουν την αίτησή τους χωρίς προηγούμενη προκαθορισμένη συνάντηση ή ορίζεται αμέσως συνάντηση.

4.   Οι αιτήσεις μπορούν να υποβάλλονται στο προξενείο από τον αιτούντα ή από εγκεκριμένους εμπορικούς διαμεσολαβητές, όπως προβλέπεται στο άρθρο 45 παράγραφος 1 με την επιφύλαξη του άρθρου 13, ή σύμφωνα με τα άρθρα 42 ή 43.

Άρθρο 10

Γενικοί κανόνες υποβολής αιτήσεων

1.   Με την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 13, 42, 43 και 45, οι αιτούντες υποβάλλουν τις αιτήσεις τους αυτοπροσώπως.

2.   Τα προξενεία μπορούν να αίρουν την απαίτηση της παραγράφου 1 στην περίπτωση αιτούντος του οποίου η ακεραιότητα και η αξιοπιστία είναι γνωστές.

3.   Κατά την υποβολή της αίτησης, ο αιτών:

α)	υποβάλλει έντυπο αίτησης σύμφωνα με το άρθρο 11·

β)	υποβάλλει ταξιδιωτικό έγγραφο σύμφωνα με το άρθρο 12·

γ)	υποβάλλει φωτογραφία σύμφωνα με τις προδιαγραφές του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1683/95 ή, όταν το VIS είναι επιχειρησιακό σύμφωνα με το άρθρο 48 του κανονισμού VIS, σύμφωνα με τις προδιαγραφές του άρθρου 13 του παρόντος κανονισμού·

δ)	επιτρέπει, κατά περίπτωση, τη λήψη των δακτυλικών του αποτυπωμάτων σύμφωνα με το άρθρο 13·

ε)	καταβάλλει το τέλος θεώρησης σύμφωνα με το άρθρο 16·

στ)	παρέχει δικαιολογητικά έγγραφα σύμφωνα με το άρθρο 14 και το παράρτημα ΙΙ·

ζ)	ενδεχομένως, αποδεικνύει ότι διαθέτει κατάλληλη και ισχύουσα ταξιδιωτική ιατρική ασφάλιση σύμφωνα με το άρθρο 15.

Άρθρο 11

Έντυπο αίτησης

1.   Οι αιτούντες υποβάλλουν συμπληρωμένο και υπογεγραμμένο έντυπο αίτησης, όπως ορίζεται στο παράρτημα Ι. Τα πρόσωπα που περιλαμβάνονται στο ταξιδιωτικό έγγραφο του αιτούντος υποβάλλουν χωριστό έντυπο αίτησης. Οι ανήλικοι υποβάλλουν έντυπο αίτησης υπογεγραμμένο από πρόσωπο που ασκεί μόνιμη ή προσωρινή γονική μέριμνα ή νόμιμη κηδεμονία.

2.   Τα προξενεία διαθέτουν δωρεάν στους αιτούντες το έντυπο αίτησης, το οποίο είναι ευρέως διαθέσιμο και εύκολα προσβάσιμο.

3.   Το έντυπο διατίθεται στις ακόλουθες γλώσσες:

α)	στην επίσημη γλώσσα ή γλώσσες του κράτους μέλους για το οποίο απαιτείται η θεώρηση·

β)	στην επίσημη γλώσσα ή γλώσσες της χώρας υποδοχής·

γ)	στην επίσημη γλώσσα ή γλώσσες της χώρας υποδοχής και στην επίσημη γλώσσα ή γλώσσες του κράτους μέλους για το οποίο απαιτείται η θεώρηση· ή

δ)	σε περίπτωση εκπροσώπησης, στην επίσημη γλώσσα ή γλώσσες του εκπροσωπούντος κράτους μέλους.

Εκτός από τις γλώσσες που αναφέρονται στο στοιχείο α), το έντυπο μπορεί να διατίθεται σε άλλη επίσημη γλώσσα των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

4.   Εάν το έντυπο δεν είναι διαθέσιμο στην επίσημη γλώσσα ή γλώσσες της χώρας υποδοχής, διατίθεται στους αιτούντες η αντίστοιχη μετάφραση.

5.   Η μετάφραση του εντύπου αίτησης στην επίσημη γλώσσα ή γλώσσες της χώρας υποδοχής διενεργείται στο πλαίσιο της επιτόπιας συνεργασίας Σένγκεν κατά το άρθρο 48.

6.   Το προξενείο ενημερώνει τους αιτούντες για τη γλώσσα ή τις γλώσσες που μπορούν να χρησιμοποιούν για τη συμπλήρωση του εντύπου αίτησης.

Άρθρο 12

Ταξιδιωτικό έγγραφο

Ο αιτών υποβάλλει έγκυρο ταξιδιωτικό έγγραφο που πληροί τα ακόλουθα κριτήρια:

α)

η ισχύς του εκτείνεται τουλάχιστον τρεις μήνες μετά την προβλεπόμενη ημερομηνία αναχώρησης από την επικράτεια των κρατών μελών ή, σε περίπτωση περισσότερων επισκέψεων, μετά την τελευταία προβλεπόμενη ημερομηνία αναχώρησης από την επικράτεια των κρατών μελών· ωστόσο, σε αιτιολογημένη επείγουσα περίσταση, η υποχρέωση αυτή δύναται να αίρεται·

β)	περιέχει τουλάχιστον δύο κενές σελίδες·

γ)	εκδόθηκε εντός της προηγούμενης δεκαετίας.

Άρθρο 13

Βιομετρικά στοιχεία

1.   Τα κράτη μέλη συλλέγουν τα βιομετρικά στοιχεία του αιτούντος, στα οποία περιλαμβάνονται κατά πρόσωπο φωτογραφία του και δέκα δακτυλικά αποτυπώματά του, τηρουμένων των διασφαλίσεων που προβλέπονται στη σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, τον χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και στη σύμβαση των δικαιωμάτων του παιδιού του ΟΗΕ.

2.   Κατά την υποβολή της πρώτης αίτησης, ο αιτών υποχρεούται να παρίσταται αυτοπροσώπως. Τότε συλλέγονται τα ακόλουθα βιομετρικά στοιχεία του αιτούντος:

—	φωτογραφία, με ηλεκτρονική σάρωση ή λήψη κατά την υποβολή της αίτησης, και

—	τα δέκα δακτυλικά του αποτυπώματα, με επίπεδη και ψηφιακή λήψη.

3.   Οσάκις δακτυλικά αποτυπώματα του αιτούντος ληφθέντα από προηγούμενη αίτηση έχουν εισαχθεί για πρώτη φορά στο VIS εντός διαστήματος μικρότερου των 59 μηνών πριν από τη νέα αίτηση, αυτά αντιγράφονται στην επόμενη αίτηση.

Ωστόσο, σε περίπτωση εύλογων αμφιβολιών ως προς την ταυτότητα του αιτούντος, το προξενείο οφείλει να συλλέξει δακτυλικά αποτυπώματα εντός της περιόδου που καθορίζεται ανωτέρω στο πρώτο εδάφιο.

Επιπλέον, εάν κατά την υποβολή της αίτησης δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί άμεσα ότι τα δακτυλικά αποτυπώματα είχαν ληφθεί εντός της καθοριζόμενης στο πρώτο εδάφιο περιόδου, ο αιτών δύναται να ζητήσει τη λήψη τους.

4.   Σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 5 του κανονισμού VIS, η φωτογραφία που επισυνάπτεται σε κάθε αίτηση καταχωρίζεται στο VIS. Ο αιτών δεν οφείλει να παρουσιαστεί αυτοπροσώπως για τον σκοπό αυτό.

Οι τεχνικές απαιτήσεις για τη φωτογραφία πρέπει να είναι σύμφωνες με τα διεθνή πρότυπα που ορίζονται στο έγγραφο του Διεθνούς Οργανισμού Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO) αριθ. 9303, μέρος 1ο, 6η έκδοση.

5.   Τα δακτυλικά αποτυπώματα λαμβάνονται σύμφωνα με τα πρότυπα του ICAO και την απόφαση 2006/648/ΕΚ της Επιτροπής, της 22ας Σεπτεμβρίου 2006, για τη θέσπιση των τεχνικών προδιαγραφών σχετικά με τα πρότυπα των βιομετρικών στοιχείων που συνδέονται με την ανάπτυξη του VIS (20).

6.   Τα βιομετρικά στοιχεία συλλέγονται από εκπαιδευμένο και δεόντως εξουσιοδοτημένο προσωπικό των αρχών που είναι αρμόδιες σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφοι 1, 2 και 3. Υπό την εποπτεία των προξενείων, τα βιομετρικά στοιχεία μπορούν επίσης να συλλέγονται από εκπαιδευμένο και δεόντως εξουσιοδοτημένο προσωπικό επίτιμου προξένου που αναφέρεται στο άρθρο 42 ή εξωτερικού πάροχου υπηρεσιών που αναφέρεται στο άρθρο 43. Τα οικεία κράτη μέλη, σε περίπτωση αμφιβολιών, προβλέπουν τη δυνατότητα επαλήθευσης στο προξενείο δακτυλικών αποτυπωμάτων που έχουν ληφθεί από τον εξωτερικό πάροχο υπηρεσιών.

7.   Οι ακόλουθοι αιτούντες απαλλάσσονται από την υποχρέωση λήψης δακτυλικών αποτυπωμάτων:

α)	τα παιδιά κάτω των 12 ετών·

β)

τα πρόσωπα για τα οποία η λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων είναι αδύνατη για σωματικούς λόγους. Εάν είναι δυνατή η λήψη αποτυπωμάτων λιγότερων των δέκα δακτύλων, λαμβάνονται αποτυπώματα του μεγαλύτερου δυνατού αριθμού δακτύλων. Ωστόσο, εάν αυτή η αδυναμία είναι προσωρινή, ζητείται από τον αιτούντα η λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων κατά την επόμενη αίτηση. Οι αρχές που είναι αρμόδιες σύμφωνα με τα άρθρο 4 παράγραφοι 1, 2 και 3 εξουσιοδοτούνται να ζητούν περαιτέρω διευκρινίσεις για τους λόγους της προσωρινής αδυναμίας λήψης δακτυλικών αποτυπωμάτων. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι σε περίπτωση αδυναμιών καταχώρισης εφαρμόζονται κατάλληλες διαδικασίες που εγγυώνται τον σεβασμό της αξιοπρέπειας του ατόμου·

γ)	οι αρχηγοί κρατών ή κυβερνήσεων και τα μέλη της εθνικής κυβέρνησης με τη συνοδεία των συζύγων τους, καθώς και τα μέλη της επίσημης αντιπροσωπείας τους όταν προσκαλούνται επισήμως από κυβερνήσεις των κρατών μελών ή από διεθνείς οργανισμούς·

δ)	οι μονάρχες και άλλα ανώτερα μέλη της βασιλικής οικογένειας, όταν προσκαλούνται επισήμως από κυβερνήσεις των κρατών μελών ή από διεθνείς οργανισμούς.

8.   Στις περιπτώσεις της παραγράφου 7, καταχωρίζεται στο VIS η ένδειξη «δεν ισχύει», σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 5 του κανονισμού VIS.

Άρθρο 14

Δικαιολογητικά έγγραφα

1.   Κατά την υποβολή αίτησης για ομοιόμορφη θεώρηση ο αιτών προσκομίζει:

α)	έγγραφα που δείχνουν το σκοπό του ταξιδιού·

β)	έγγραφα σχετικά με το κατάλυμα ή αποδείξεις ότι διαθέτει επαρκή μέσα για να καλύψει τα έξοδα καταλύματος·

γ)

έγγραφα που δείχνουν ότι ο αιτών διαθέτει επαρκή μέσα διαβίωσης, τόσο για τη διάρκεια της προβλεπόμενης παραμονής του όσο και για την επιστροφή του στη χώρα καταγωγής ή κατοικίας του ή για τη διέλευση από τρίτη χώρα στην οποία η είσοδός του είναι εξασφαλισμένη, ή ότι μπορεί να εξασφαλίσει νομίμως τα μέσα αυτά, σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 στοιχείο γ) και παράγραφος 3 του κώδικα συνόρων Σένγκεν·

δ)	πληροφορίες που επιτρέπουν να αξιολογηθεί η πρόθεση του αιτούντος να εγκαταλείψει το έδαφος των κρατών μελών πριν λήξει η ισχύς της ζητούμενης θεώρησης.

2.   Κατά την υποβολή αίτησης θεώρησης για διέλευση από αερολιμένα ο αιτών προσκομίζει:

α)	έγγραφα που σχετίζονται με τη συνέχεια του ταξιδιού προς τον τελικό προορισμό μετά τη σκοπούμενη διέλευση από τον αερολιμένα·

β)	πληροφορίες που επιτρέπουν να αξιολογηθεί η πρόθεση του αιτούντος να μην εισέλθει στην επικράτεια των κρατών μελών.

3.   Στο παράρτημα ΙΙ περιλαμβάνεται μη εξαντλητικός κατάλογος των δικαιολογητικών εγγράφων τα οποία μπορεί να απαιτήσει το προξενείο από τον αιτούντα προκειμένου να επαληθεύσει ότι πληρούνται οι όροι των παραγράφων 1 και 2.

4.   Τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτούν από τους αιτούντες να αποδεικνύουν ότι κάποιος αναλαμβάνει την ευθύνη για αυτούς ή/και διαθέτουν ιδιωτικό κατάλυμα συμπληρώνοντας έντυπο που καταρτίζει έκαστο κράτος μέλος. Το έντυπο αναφέρει ιδίως:

α)	κατά πόσον ο σκοπός του είναι να αποδειχθεί η ανάληψη ευθύνης για τους αιτούντες ή/και η παροχή καταλύματος σε αυτούς·

β)	κατά πόσον ο φιλοξενών είναι ιδιώτης, εταιρεία ή οργανισμός·

γ)	τα στοιχεία ταυτότητας και τα στοιχεία επικοινωνίας του φιλοξενούντος·

δ)	τον προσκεκλημένο αιτούντα ή αιτούντες,

ε)	τη διεύθυνση του καταλύματος·

στ)	τη διάρκεια και τον σκοπό της διαμονής·

ζ)	τους ενδεχόμενους οικογενειακούς δεσμούς με τον φιλοξενούντα.

Πέραν της επίσημης γλώσσας ή γλωσσών του κράτους μέλους, το έντυπο συμπληρώνεται σε μία τουλάχιστον άλλη επίσημη γλώσσα των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το έντυπο παρέχει στο πρόσωπο που το υπογράφει τις πληροφορίες που αναφέρει το άρθρο 37 παράγραφος 1 του κανονισμού VIS. Υπόδειγμα του εντύπου κοινοποιείται στην Επιτροπή.

5.   Στο πλαίσιο της επιτόπιας συνεργασίας Σένγκεν αξιολογείται η ανάγκη συμπλήρωσης και εναρμόνισης των καταλόγων των δικαιολογητικών εγγράφων εντός κάθε δικαιοδοσίας, ώστε να λαμβάνονται υπόψη οι τοπικές συνθήκες.

6.   Τα προξενεία δύνανται να αίρουν μία ή περισσότερες από τις απαιτήσεις της παραγράφου 1 στην περίπτωση αιτούντων των οποίων η ακεραιότητα και η αξιοπιστία είναι γνωστές, ιδίως όσον αφορά τη νόμιμη χρήση των προηγούμενων θεωρήσεων, εφόσον δεν υφίσταται αμφιβολία ότι θα συμμορφωθούν προς τις απαιτήσεις του άρθρου 5 παράγραφος 1 του κώδικα συνόρων Σένγκεν κατά τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών.

Άρθρο 15

Ταξιδιωτική ιατρική ασφάλιση

1.   Οι αιτούντες ομοιόμορφη θεώρηση μίας ή δύο εισόδων αποδεικνύουν ότι διαθέτουν επαρκή και ισχύουσα ταξιδιωτική ιατρική ασφάλιση για την κάλυψη των εξόδων που ενδέχεται να προκύψουν σε σχέση με επαναπατρισμό για ιατρικούς λόγους, επείγουσα ιατρική φροντίδα ή/και επείγουσα νοσοκομειακή περίθαλψη ή θάνατο κατά την παραμονή τους στην επικράτεια των κρατών μελών.

2.   Οι αιτούντες ομοιόμορφη θεώρηση περισσοτέρων των δύο εισόδων («πολλαπλών εισόδων») αποδεικνύουν ότι διαθέτουν επαρκή και ισχύουσα ταξιδιωτική ιατρική ασφάλιση που καλύπτει την περίοδο της πρώτης σκοπούμενης επίσκεψής τους.

Επιπλέον, οι εν λόγω αιτούντες υπογράφουν τη δήλωση που θεσπίζεται στο έντυπο αίτησης, με την οποία δηλώνουν ότι είναι ενήμεροι για την ανάγκη να διαθέτουν ταξιδιωτική ιατρική ασφάλιση για τις επόμενες παραμονές.

3.   Η ασφάλιση ισχύει για όλο το έδαφος των κρατών μελών και καλύπτει όλη την περίοδο της προβλεπόμενης παραμονής ή διέλευσης του προσώπου. Η ελάχιστη κάλυψη ανέρχεται σε 30 000 EUR.

Όταν χορηγείται θεώρηση περιορισμένης εδαφικής ισχύος που καλύπτει το έδαφος περισσοτέρων του ενός κρατών μελών, η ασφαλιστική κάλυψη ισχύει τουλάχιστον στα οικεία κράτη μέλη.

4.   Οι αιτούντες ασφαλίζονται καταρχήν στη χώρα κατοικίας τους. Όταν αυτό δεν είναι δυνατόν, επιδιώκουν να ασφαλισθούν σε οποιαδήποτε άλλη χώρα.

Όταν άλλο πρόσωπο συνάπτει ασφάλιση στο όνομα του αιτούντος, ισχύουν οι όροι της παραγράφου 3.

5.   Όταν αξιολογείται εάν είναι επαρκής η ασφαλιστική κάλυψη, τα προξενεία διαπιστώνουν εάν οι αξιώσεις κατά της ασφαλιστικής εταιρείας μπορούν να εισπραχθούν σε κράτος μέλος.

6.   Η απαίτηση ασφάλισης μπορεί να θεωρηθεί πληρωθείσα όταν αποδεικνύεται ότι λόγω της επαγγελματικής καταστάσεως του αιτούντος μπορεί να θεωρηθεί δεδομένη η ύπαρξη επαρκούς επιπέδου ασφάλισης. Η απαλλαγή από την υποβολή αποδεικτικών στοιχείων ταξιδιωτικής ιατρικής ασφάλισης μπορεί να αφορά ειδικές επαγγελματικές ομάδες, όπως τους ναυτικούς, που ήδη καλύπτονται από ταξιδιωτική ιατρική ασφάλιση ως αποτέλεσμα των επαγγελματικών τους δραστηριοτήτων.

7.   Οι κάτοχοι διπλωματικών διαβατηρίων απαλλάσσονται από την απαίτηση να διαθέτουν ταξιδιωτική ιατρική ασφάλιση.

Άρθρο 16

Τέλος θεώρησης

1.   Ο αιτών καταβάλλει τέλος θεώρησης ύψους 60 EUR.

2.   Τα παιδιά άνω των έξι και κάτω των δώδεκα ετών καταβάλλουν τέλος θεώρησης ύψους 35 EUR.

3.   Το τέλος θεώρησης αναθεωρείται τακτικά ώστε να αντιστοιχεί στο διοικητικό κόστος.

4.   Απαλλάσσονται από το εν λόγω τέλος οι αιτούντες θεώρηση που ανήκουν σε μία από τις επόμενες κατηγορίες:

α)	παιδιά κάτω των έξι ετών·

β)	μαθητές, φοιτητές, μεταπτυχιακοί φοιτητές και συνοδεύοντες καθηγητές οι οποίοι παραμένουν στη χώρα για σκοπούς μελέτης ή εκπαίδευσης·

γ)

ερευνητές από τρίτες χώρες που ταξιδεύουν με σκοπό τη διενέργεια επιστημονικής έρευνας όπως ορίζεται στη σύσταση αριθ. 2005/761/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Σεπτεμβρίου 2005, για τη διευκόλυνση της χορήγησης από τα κράτη μέλη ομοιόμορφων θεωρήσεων για παραμονή σύντομης διάρκειας για τους ερευνητές υπηκόους τρίτων χωρών που μετακινούνται για σκοπούς επιστημονικής έρευνας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα (21).

δ)	εκπρόσωποι μη κερδοσκοπικών οργανισμών έως είκοσι πέντε ετών οι οποίοι συμμετέχουν σε σεμινάρια, διασκέψεις, αθλητικές, πολιτιστικές ή εκπαιδευτικές εκδηλώσεις που διοργανώνουν μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί.

5.   Είναι δυνατόν να απαλλάσσονται από το τέλος θεώρησης:

α)	τα παιδιά άνω των έξι και κάτω δώδεκα ετών·

β)	οι κάτοχοι διπλωματικών και υπηρεσιακών διαβατηρίων·

γ)	οι νέοι έως είκοσι πέντε ετών οι οποίοι συμμετέχουν σε σεμινάρια, διασκέψεις, αθλητικές, πολιτιστικές ή εκπαιδευτικές εκδηλώσεις που διοργανώνουν μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί.

Στο πλαίσιο της επιτόπιας συνεργασίας Σένγκεν, τα κράτη μέλη επιδιώκουν την εναρμονισμένη εφαρμογή των εξαιρέσεων αυτών.

6.   Σε μεμονωμένες περιπτώσεις, το ποσό του τέλους θεώρησης προς χρέωση μπορεί να μην εισπραχθεί ή να μειωθεί όταν αυτό το μέτρο εξυπηρετεί την προώθηση πολιτιστικών ή αθλητικών συμφερόντων καθώς και συμφερόντων στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, της αναπτυξιακής πολιτικής και σε άλλους τομείς ζωτικού δημόσιου συμφέροντος ή για ανθρωπιστικούς λόγους.

7.   Το τέλος θεώρησης χρεώνεται σε ευρώ, στο εθνικό νόμισμα της τρίτης χώρας ή στο νόμισμα που χρησιμοποιείται συνήθως στην τρίτη χώρα στην οποία υποβλήθηκε η αίτηση, και δεν επιστρέφεται, εκτός των περιπτώσεων που αναφέρονται στα άρθρα 18 παράγραφος 2 και 19 παράγραφος 3.

Όταν η χρέωση γίνεται σε άλλο νόμισμα πλην του ευρώ, το ποσό του τέλους θεώρησης που χρεώνεται στο νόμισμα αυτό καθορίζεται και επανεξετάζεται τακτικά κατ’ εφαρμογή των συναλλαγματικών ισοτιμιών αναφοράς που καθορίζονται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Το ποσό που χρεώνεται μπορεί να στρογγυλοποιείται και τα προξενεία διασφαλίζουν μέσω της επιτόπιας συνεργασίας Σένγκεν τη χρέωση όμοιων τελών.

8.   Στον αιτούντα χορηγείται απόδειξη για το καταβληθέν τέλος θεώρησης.

Άρθρο 17

Τέλος εξυπηρέτησης

1.   Επιπρόσθετο τέλος εξυπηρέτησης μπορεί να χρεώνεται από εξωτερικό πάροχο υπηρεσιών, σύμφωνα με το άρθρο 43. Το τέλος εξυπηρέτησης πρέπει να είναι ανάλογο προς τα έξοδα που βαρύνουν τον εξωτερικό πάροχο υπηρεσιών κατά την εκτέλεση ενός ή περισσοτέρων από τα καθήκοντα που αναφέρονται στο άρθρο 43 παράγραφος 6.

2.   Το τέλος εξυπηρέτησης καθορίζεται στη νομική πράξη που αναφέρεται στο άρθρο 43 παράγραφος 2.

3.   Στο πλαίσιο της επιτόπιας συνεργασίας Σένγκεν, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε το τέλος εξυπηρέτησης που επιβάλλεται σε έναν αιτούντα να αντανακλά δεόντως τις υπηρεσίες που προσφέρονται από τον εξωτερικό πάροχο υπηρεσιών και να προσαρμόζεται στις τοπικές συνθήκες. Επιπλέον, έχουν ως στόχο την εναρμόνιση του επιβαλλόμενου τέλους εξυπηρέτησης.

4.   Το τέλος εξυπηρέτησης δεν υπερβαίνει το ήμισυ του τέλους θεώρησης που προβλέπεται στο άρθρο 16 παράγραφος 1, ανεξαρτήτως των πιθανών μειώσεων ή απαλλαγών από το τέλος θεώρησης που προβλέπονται στο άρθρο 16 παράγραφοι 2, 4, 5 και 6.

5.   Το οικείο κράτος μέλος θα μεριμνήσει ώστε όλοι οι αιτούντες να εξακολουθήσουν να έχουν τη δυνατότητα υποβολής των αιτήσεων απευθείας στα προξενεία του.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

Εξέταση της αίτησης και λήψη της σχετικής απόφασης

Άρθρο 18

Έλεγχος της αρμοδιότητας του προξενείου

1.   Όταν κατατίθεται αίτηση, το προξενείο ελέγχει κατά πόσον είναι αρμόδιο για την εξέτασή της και τη λήψη σχετικής απόφασης κατά τις διατάξεις των άρθρων 5 και 6.

2.   Εάν το προξενείο δεν είναι αρμόδιο, επιστρέφει αμελλητί το έντυπο της αίτησης και οιαδήποτε έγγραφα τού υπέβαλε ο αιτών καθώς και το τέλος θεώρησης και υποδεικνύει το αρμόδιο προξενείο.

Άρθρο 19

Παραδεκτό της αίτησης

1.   Το αρμόδιο προξενείο ελέγχει κατά πόσον:

—	η αίτηση υποβλήθηκε εντός της προθεσμίας του άρθρου 9 παράγραφος 1,

—	η αίτηση περιλαμβάνει τα στοιχεία που αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 3 στοιχεία α) έως γ),

—	έχουν ληφθεί τα βιομετρικά δεδομένα του αιτούντος, και

—	έχει καταβληθεί το τέλος θεώρησης.

2.   Όταν το αρμόδιο προξενείο κρίνει ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις της παραγράφου 1, η αίτηση είναι παραδεκτή και το προξενείο:

—	ακολουθεί τις διαδικασίες που περιγράφονται στο άρθρο 8 του κανονισμού VIS, και

—	εξετάζει περαιτέρω την αίτηση.

Καταχωρίζονται δεδομένα στο VIS μόνο από δεόντως εξουσιοδοτημένο προξενικό προσωπικό σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 1 και 7, άρθρο 9 παράγραφος 5, και άρθρο 9 παράγραφος 6 του κανονισμού VIS.

3.   Όταν το αρμόδιο προξενείο κρίνει ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις της παραγράφου 1, η αίτηση κρίνεται μη παραδεκτή και το προξενείο αμελλητί:

—	επιστρέφει το έντυπο της αίτησης και οιαδήποτε έγγραφα που υπέβαλε ο αιτών,

—	καταστρέφει τα ληφθέντα βιομετρικά δεδομένα,

—	επιστρέφει το τέλος θεώρησης, και

—	δεν εξετάζει την αίτηση.

4.   Κατά παρέκκλιση, αίτηση η οποία δεν πληροί τις προϋποθέσεις της παραγράφου 1 δύναται να θεωρηθεί παραδεκτή για ανθρωπιστικούς λόγους ή για λόγους εθνικού συμφέροντος.

Άρθρο 20

Σφραγίδα που υποδεικνύει ότι η αίτηση είναι παραδεκτή

1.   Όταν μια αίτηση είναι παραδεκτή, το αρμόδιο προξενείο σφραγίζει το ταξιδιωτικό έγγραφο του αιτούντος. Η σφραγίδα ακολουθεί το υπόδειγμα του παραρτήματος ΙΙΙ και τοποθετείται σύμφωνα με τις διατάξεις του εν λόγω παραρτήματος.

2.   Τα διπλωματικά, τα υπηρεσιακά/επίσημα και τα ειδικά διαβατήρια δεν σφραγίζονται.

3.   Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται στα προξενεία των κρατών μελών έως την ημερομηνία της πλήρους λειτουργίας του VIS σε όλες τις περιοχές, σύμφωνα με το άρθρο 48 του κανονισμού VIS.

Άρθρο 21

Επαλήθευση των όρων εισόδου και αξιολόγηση του κινδύνου

1.   Κατά την εξέταση αίτησης ενιαίας θεώρησης διαπιστώνεται εάν ο αιτών πληροί τους όρους εισόδου του άρθρου 5 παράγραφος 1 στοιχεία α), γ), δ) και ε) του κώδικα συνόρων Σένγκεν και δίδεται ιδιαίτερη προσοχή στην εκτίμηση του κατά πόσον ο αιτών παρουσιάζει κίνδυνο παράνομης μετανάστευσης ή κίνδυνο για την ασφάλεια των κρατών μελών και κατά πόσον ο αιτών προτίθεται να εγκαταλείψει το έδαφος των κρατών μελών πριν από τη λήξη ισχύος της ζητούμενης θεώρησης.

2.   Για κάθε αίτηση διενεργείται έρευνα στο VIS σύμφωνα με τα άρθρα 8 παράγραφος 2 και 15 του κανονισμού VIS. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι γίνεται πλήρης χρήση όλων των κριτηρίων έρευνας σύμφωνα με το άρθρο 15 του κανονισμού VIS προκειμένου να αποφευχθούν εσφαλμένες απορρίψεις και εξακριβώσεις ταυτότητας.

3.   Το προξενείο, ενώ εξετάζει εάν ο αιτών πληροί τους όρους εισόδου, επαληθεύει:

α)	ότι το υποβληθέν ταξιδιωτικό έγγραφο δεν είναι πλαστό, παραποιημένο ή προϊόν απομίμησης·

β)

την αιτιολόγηση του σκοπού και των όρων της προβλεπόμενης παραμονής από τον αιτούντα και το κατά πόσον διαθέτει επαρκή μέσα διαβίωσης και για τη διάρκεια της προβλεπόμενης διαμονής και για την επιστροφή του στη χώρα καταγωγής ή κατοικίας ή για τη διέλευση προς τρίτη χώρα στην οποία η είσοδός του είναι εξασφαλισμένη ή ότι μπορεί να εξασφαλίσει νομίμως τα μέσα αυτά·

γ)	εάν ο αιτών είναι καταχωρισμένος στο σύστημα πληροφοριών Σένγκεν (SIS) με σκοπό την απαγόρευση εισόδου·

δ)

ότι ο αιτών δεν θεωρείται απειλή για τη δημόσια τάξη, την εσωτερική ασφάλεια, τη δημόσια υγεία όπως ορίζεται στο σημείο 19 του άρθρου 2 του κώδικα συνόρων Σένγκεν ή τις διεθνείς σχέσεις οιουδήποτε εκ των κρατών μελών, ιδίως δε ότι δεν είναι καταχωρισμένος στις εθνικές βάσεις δεδομένων των κρατών μελών με σκοπό την απαγόρευση εισόδου για τους ίδιους λόγους·

ε)	ότι, εφόσον απαιτείται, ο αιτών διαθέτει επαρκή και ισχύουσα ταξιδιωτική ιατρική ασφάλιση.

4.   Το προξενείο επαληθεύει, κατά περίπτωση, τη διάρκεια κάθε προηγούμενης παραμονής και προβλεπόμενης παραμονής, προκειμένου να εξακριβώσει ότι ο αιτών δεν έχει υπερβεί τη μέγιστη διάρκεια εγκεκριμένης παραμονής στο έδαφος των κρατών μελών, ανεξαρτήτως οποιασδήποτε ενδεχόμενης διαμονής η οποία έχει επιτραπεί με εθνική θεώρηση μακράς διάρκειας ή άδεια διαμονής που έχουν εκδοθεί από άλλο κράτος μέλος.

5.   Τα μέσα διαβίωσης για την προβλεπόμενη διαμονή αξιολογούνται σύμφωνα με τη διάρκεια και τον σκοπό της παραμονής και σε σχέση με τις μέσες τιμές στέγασης και διατροφής στο ή στα οικεία κράτη μέλη, οι οποίες υπολογίζονται με βάση τιμές οικονομικών ξενοδοχείων πολλαπλασιαζόμενες επί τον αριθμό των ημερών παραμονής βάσει ποσών αναφοράς που ορίζουν τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 34 παράγραφος 1 στοιχείο γ) του κώδικα συνόρων Σένγκεν. Η απόδειξη ότι κάποιος έχει αναλάβει ευθύνη για τον αιτούντα ή/και ότι διαθέτει ιδιωτικό κατάλυμα μπορεί επίσης να αποτελέσει απόδειξη επαρκών μέσων διαβίωσης.

6.   Κατά την εξέταση αίτησης για θεώρηση διέλευσης από αερολιμένα, το προξενείο επαληθεύει ειδικότερα:

α)	ότι το υποβληθέν ταξιδιωτικό έγγραφο δεν είναι πλαστό, παραποιημένο ή προϊόν απομίμησης·

β)	τα σημεία αναχώρησης και προορισμού του εν λόγω υπηκόου τρίτης χώρας και τη συνοχή του προβλεπόμενου δρομολογίου με τη διέλευση από τον αερολιμένα·

γ)	την απόδειξη της συνέχειας του ταξιδιού προς τον τελικό προορισμό.

7.   Η εξέταση αίτησης βασίζεται ιδίως στην εγκυρότητα και αξιοπιστία των υποβληθέντων εγγράφων και στην αλήθεια και αξιοπιστία των δηλώσεων του αιτούντος.

8.   Κατά την εξέταση αίτησης θεώρησης, τα προξενεία δύνανται σε αιτιολογημένες περιπτώσεις να καλούν σε συνέντευξη τον αιτούντα και να ζητούν πρόσθετα έγγραφα.

9.   Προηγούμενη άρνηση χορήγησης θεώρησης δεν οδηγεί αυτομάτως στην απόρριψη νέας αίτησης. Η νέα αίτηση αξιολογείται βάσει όλων των διαθέσιμων πληροφοριών.

Άρθρο 22

Προηγούμενη διαβούλευση με τις κεντρικές αρχές άλλων κρατών μελών

1.   Ένα κράτος μέλος μπορεί να απαιτήσει από τις κεντρικές αρχές άλλων κρατών μελών να διαβουλευθούν με τις κεντρικές του αρχές κατά την εξέταση αιτήσεων που έχουν υποβάλει υπήκοοι συγκεκριμένων τρίτων χωρών ή συγκεκριμένες κατηγορίες των εν λόγω υπηκόων. Δεν διενεργούνται διαβουλεύσεις στην περίπτωση αιτήσεων για θεωρήσεις διέλευσης από αερολιμένα.

2.   Οι κεντρικές αρχές από τις οποίες ζητείται διαβούλευση απαντούν εντός επτά ημερολογιακών ημερών από την αίτηση διαβούλευσης. Η απουσία απάντησης εντός της εν λόγω προθεσμίας σημαίνει ότι οι αρχές αυτές δεν έχουν αντίρρηση για τη χορήγηση της θεώρησης.

3.   Τα κράτη μέλη γνωστοποιούν στην Επιτροπή την εισαγωγή ή κατάργηση της απαίτησης για προηγούμενη διαβούλευση, πριν τη θέσουν σε ισχύ. Οι πληροφορίες αυτές παρέχονται επίσης στο πλαίσιο της επιτόπιας συνεργασίας Σένγκεν εντός της συγκεκριμένης δικαιοδοσίας.

4.   Η Επιτροπή ενημερώνει τα κράτη μέλη για τις προαναφερθείσες γνωστοποιήσεις.

5.   Από την ημερομηνία αντικατάστασης του δικτύου διαβουλεύσεων Σένγκεν, όπως αναφέρεται στο άρθρο 46 του κανονισμού VIS, οι προηγούμενες διαβουλεύσεις διενεργούνται σύμφωνα με το άρθρο 16 παράγραφος 2 του εν λόγω κανονισμού.

Άρθρο 23

Απόφαση επί της αίτησης

1.   Λαμβάνονται αποφάσεις επί των αιτήσεων εντός δεκαπέντε ημερολογιακών ημερών από την ημερομηνία υποβολής αίτησης που είναι παραδεκτή σύμφωνα με το άρθρο 19.

2.   Η περίοδος αυτή μπορεί να παραταθεί κατά ανώτατο όριο σε τριάντα ημερολογιακές ημέρες σε μεμονωμένες περιπτώσεις, ιδίως όταν απαιτείται περαιτέρω ενδελεχής εξέταση της αίτησης ή σε περίπτωση εκπροσώπησης, όταν διενεργείται διαβούλευση με τις αρχές του εκπροσωπούμενου κράτους μέλους.

3.   Κατ’ εξαίρεση, όταν απαιτείται πρόσθετη τεκμηρίωση σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, η εν λόγω περίοδος μπορεί να παραταθεί κατά ανώτατο όριο σε εξήντα ημερολογιακές ημέρες.

4.   Εάν δεν έχει αποσυρθεί η αίτηση, το προξενείο αποφασίζει:

α)	να χορηγήσει ομοιόμορφη θεώρηση σύμφωνα με το άρθρο 24·

β)	να χορηγήσει θεώρηση περιορισμένης εδαφικής ισχύος σύμφωνα με το άρθρο 25·

γ)	να αρνηθεί τη χορήγηση θεώρησης σύμφωνα με το άρθρο 32· ή

δ)	να διακόψει την εξέταση της αίτησης και να τη διαβιβάσει στις σχετικές αρχές του εκπροσωπούμενου κράτους μέλους σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 2.

Το γεγονός ότι δεν είναι δυνατή η λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων κατ’ άρθρο 13 παράγραφος 7 στοιχείο β) δεν επηρεάζει τη χορήγηση ή την άρνηση χορήγησης θεώρησης.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

Χορήγηση της θεώρησης

Άρθρο 24

Χορήγηση ομοιόμορφης θεώρησης

1.   Η περίοδος ισχύος μιας θεώρησης και η διάρκεια της επιτρεπόμενης παραμονής βασίζονται στην εξέταση που διενεργείται σύμφωνα με το άρθρο 21.

Μπορεί να χορηγηθεί θεώρηση για μία, δύο ή πολλαπλές εισόδους. Η περίοδος ισχύος δεν υπερβαίνει την πενταετία.

Στην περίπτωση διέλευσης η διάρκεια της επιτρεπόμενης παραμονής αντιστοιχεί στο χρονικό διάστημα που είναι απαραίτητο για τον σκοπό της διέλευσης.

Με την επιφύλαξη του άρθρου 12 στοιχείο α), η περίοδος ισχύος της θεώρησης περιλαμβάνει πρόσθετη «περίοδο χάριτος» 15 ημερών.

Τα κράτη μέλη μπορούν να αρνηθούν να χορηγήσουν αυτή την περίοδο χάριτος για λόγους δημόσιας τάξης ή λόγω των διεθνών σχέσεων οποιουδήποτε από τα κράτη μέλη.

2.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 12 στοιχείο α), η περίοδος ισχύος των θεωρήσεων πολλαπλών εισόδων κυμαίνεται μεταξύ έξι μηνών και πέντε ετών, πρέπει δε να πληρούνται οι εξής όροι:

α)

ο αιτών αποδεικνύει την ανάγκη ή αιτιολογεί την πρόθεσή του να ταξιδεύει συχνά ή/και τακτικά, ιδίως λόγω του επαγγελματικού ή οικογενειακού καθεστώτος του, όπως συμβαίνει με τους επιχειρηματίες, τους δημόσιους υπαλλήλους που έχουν τακτικές επίσημες επαφές με κράτη μέλη και τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τους εκπροσώπους οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών που ταξιδεύουν για επιμόρφωση, σεμινάρια και διασκέψεις, τα μέλη της οικογένειας των πολιτών της Ένωσης, τα μέλη της οικογένειας των υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νομίμως στα κράτη μέλη, καθώς και τους ναυτικούς· και

β)

ο αιτών αποδεικνύει την ακεραιότητα και την αξιοπιστία του, ιδίως όσον αφορά τη νόμιμη χρήση προηγούμενων ομοιόμορφων θεωρήσεων ή θεωρήσεων περιορισμένης εδαφικής ισχύος, την οικονομική του κατάσταση στη χώρα καταγωγής και την πραγματική πρόθεσή του να εγκαταλείψει το έδαφος των κρατών μελών πριν από τη λήξη ισχύος της ζητούμενης θεώρησης.

3.   Τα δεδομένα που αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 του κανονισμού VIS καταχωρίζονται στο VIS όταν λαμβάνεται απόφαση χορήγησης σχετικής θεώρησης.

Άρθρο 25

Χορήγηση θεώρησης περιορισμένης εδαφικής ισχύος

1.   Θεώρηση περιορισμένης εδαφικής ισχύος χορηγείται κατ’ εξαίρεση στις ακόλουθες περιπτώσεις:

α)

όταν το κράτος μέλος θεωρεί ότι επιβάλλεται για ανθρωπιστικούς λόγους, για λόγους εθνικού συμφέροντος ή για λόγους διεθνών υποχρεώσεων, i) να παρεκκλίνει από την αρχή ότι πρέπει να πληρούνται οι όροι εισόδου που θεσπίζονται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 στοιχεία α), γ), δ) και ε) του κώδικα συνόρων Σένγκεν· ii) να χορηγήσει θεώρηση παρά την αντίρρηση του κράτους μέλους με το οποίο διενεργήθηκε διαβούλευση σύμφωνα με το άρθρο 22 για τη χορήγηση ενιαίας θεώρησης· ή iii) να χορηγήσει θεώρηση για λόγους επείγουσας ανάγκης, μολονότι δεν διενεργήθηκε προηγούμενη διαβούλευση σύμφωνα με το άρθρο 22, ή

β)

όταν για λόγους οι οποίοι θεωρούνται αιτιολογημένοι από το προξενείο χορηγείται νέα θεώρηση για παραμονή κατά τη διάρκεια της ίδιας εξάμηνης περιόδου σε αιτούντα ο οποίος, διαρκούντος του εξαμήνου αυτού, χρησιμοποίησε ήδη ομοιόμορφη θεώρηση ή θεώρηση περιορισμένης εδαφικής ισχύος που επιτρέπει τρίμηνη παραμονή.

2.   Η θεώρηση περιορισμένης εδαφικής ισχύος ισχύει για το έδαφος του κράτους μέλους που τη χορηγεί. Μπορεί να ισχύει κατ’ εξαίρεση για το έδαφος περισσοτέρων του ενός κρατών μελών, αρκεί να συναινέσει καθένα από αυτά τα κράτη μέλη.

3.   Εάν ο αιτών διαθέτει ταξιδιωτικό έγγραφο που δεν αναγνωρίζεται από ένα ή περισσότερα κράτη μέλη, αναγνωρίζεται όμως από κάποια εξ αυτών, του χορηγείται θεώρηση που ισχύει για το έδαφος των κρατών μελών που αναγνωρίζουν το ταξιδιωτικό έγγραφο. Εάν το κράτος μέλος που χορηγεί τη θεώρηση δεν αναγνωρίζει το ταξιδιωτικό έγγραφο του αιτούντος, η θεώρηση που χορηγείται ισχύει μόνο για το εν λόγω κράτος μέλος.

4.   Όταν έχει χορηγηθεί θεώρηση περιορισμένης εδαφικής ισχύος στις περιπτώσεις που περιγράφονται στην παράγραφο 1 στοιχείο α), οι κεντρικές αρχές του κράτους μέλους που χορήγησε τη θεώρηση διαβιβάζουν το συντομότερο δυνατόν τις σχετικές πληροφορίες στις κεντρικές αρχές των άλλων κρατών μελών, με τη διαδικασία του άρθρου 16 παράγραφος 3 του κανονισμού VIS.

5.   Τα δεδομένα που αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 του κανονισμού VIS καταχωρίζονται στο σύστημα VIS όταν λαμβάνεται απόφαση χορήγησης σχετικής θεώρησης.

Άρθρο 26

Χορήγηση θεώρησης διέλευσης από αερολιμένα

1.   Η θεώρηση διέλευσης από αερολιμένα ισχύει για τη διέλευση από τις διεθνείς ζώνες διέλευσης των αερολιμένων που ευρίσκονται στο έδαφος κρατών μελών.

2.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 12 στοιχείο α), η περίοδος ισχύος της θεώρησης περιλαμβάνει πρόσθετη «περίοδο χάριτος» 15 ημερών.

Τα κράτη μέλη μπορούν να αρνηθούν να χορηγήσουν αυτή την περίοδο χάριτος για λόγους δημόσιας τάξης ή λόγω των διεθνών σχέσεων οιουδήποτε από τα κράτη μέλη.

3.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 12 στοιχείο α), η περίοδος ισχύος των θεωρήσεων πολλαπλών εισόδων για διέλευση από αερολιμένα δεν υπερβαίνει το εξάμηνο.

4.   Η λήψη απόφασης σχετικά με τη χορήγηση θεωρήσεων πολλαπλών εισόδων για τη διέλευση από αερολιμένα πρέπει να βασίζεται ιδίως στα ακόλουθα κριτήρια:

α)	την ανάγκη του αιτούντος να ταξιδεύει συχνά ή/και τακτικά· και

β)

την ακεραιότητα και την αξιοπιστία του αιτούντος, ιδίως όσον αφορά τη νόμιμη χρήση προηγούμενων ομοιόμορφων θεωρήσεων ή θεωρήσεων περιορισμένης εδαφικής ισχύος ή θεωρήσεων διέλευσης από αερολιμένα, την οικονομική του κατάσταση στη χώρα καταγωγής του και την πραγματική πρόθεσή του να συνεχίσει το ταξίδι του.

5.   Εάν ο αιτών πρέπει να διαθέτει θεώρηση διέλευσης από αερολιμένα σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 3 παράγραφος 2, η θεώρηση διέλευσης από αερολιμένα ισχύει μόνο για τη διέλευση από τις διεθνείς ζώνες διέλευσης των αερολιμένων που ευρίσκονται στο έδαφος του οικείου κράτους μέλους ή κρατών μελών.

6.   Τα δεδομένα που αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 του κανονισμού VIS καταχωρίζονται στο σύστημα VIS όταν λαμβάνεται απόφαση χορήγησης σχετικής θεώρησης.

Άρθρο 27

Συμπλήρωση της αυτοκόλλητης θεώρησης

1.   Όταν συμπληρώνεται η αυτοκόλλητη θεώρηση, τα υποχρεωτικά στοιχεία που καθορίζονται στο παράρτημα VII εισάγονται στη μηχανικώς αναγνώσιμη ζώνη, που προβλέπεται στο έγγραφο του ICAO αριθ. 9303 τμήμα 2.

2.   Τα κράτη μέλη μπορούν να προσθέτουν εθνικά στοιχεία στη ζώνη «παρατηρήσεις» της αυτοκόλλητης θεώρησης, τα οποία δεν επικαλύπτουν τα υποχρεωτικά στοιχεία του παραρτήματος VII.

3.   Όλα τα στοιχεία στην αυτοκόλλητη θεώρηση είναι έντυπα και η έντυπη αυτοκόλλητη θεώρηση δεν φέρει χειρόγραφες τροποποιήσεις.

4.   Οι αυτοκόλλητες θεωρήσεις συμπληρώνονται χειρόγραφα μόνο σε περίπτωση ανωτέρας βίας τεχνικού χαρακτήρα. Η χειρόγραφη αυτοκόλλητη θεώρηση δεν φέρει τροποποιήσεις.

5.   Όταν μια αυτοκόλλητη θεώρηση έχει συμπληρωθεί χειρόγραφα σύμφωνα με την παράγραφο 4 του παρόντος άρθρου, η σχετική πληροφορία εγγράφεται στο VIS σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 1 στοιχείο ια) του κανονισμού VIS.

Άρθρο 28

Ακύρωση συμπληρωμένης αυτοκόλλητης θεώρησης

1.   Εάν διαπιστωθεί σφάλμα σε αυτοκόλλητη θεώρηση η οποία δεν έχει τοποθετηθεί ακόμη στο ταξιδιωτικό έγγραφο, η εν λόγω αυτοκόλλητη θεώρηση ακυρώνεται.

2.   Εάν διαπιστωθεί σφάλμα σε αυτοκόλλητη θεώρηση η οποία έχει τοποθετηθεί στο ταξιδιωτικό έγγραφο, η αυτοκόλλητη θεώρηση ακυρώνεται με διαγραφή μέσω σταυρού με ανεξίτηλη μελάνη και τοποθετείται νέα αυτοκόλλητη θεώρηση σε διαφορετική σελίδα.

3.   Εάν διαπιστωθεί σφάλμα μετά την καταχώριση των σχετικών δεδομένων στο VIS σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 1 του κανονισμού VIS, το σφάλμα διορθώνεται σύμφωνα με το άρθρο 24 παράγραφος 1 του κανονισμού VIS.

Άρθρο 29

Τοποθέτηση αυτοκόλλητης θεώρησης

1.   Η έντυπη αυτοκόλλητη θεώρηση, η οποία περιέχει τα δεδομένα που προβλέπονται στο άρθρο 27 και στο παράρτημα VII, τοποθετείται στο ταξιδιωτικό έγγραφο σύμφωνα με τις διατάξεις του παραρτήματος VIII.

2.   Όταν το κράτος μέλος που χορηγεί τη θεώρηση δεν αναγνωρίζει το ταξιδιωτικό έγγραφο του αιτούντος, η θεώρηση τοποθετείται σε χωριστό φύλλο.

3.   Όταν μια αυτοκόλλητη θεώρηση έχει τοποθετηθεί στο χωριστό φύλο που προβλέπεται για τον σκοπό αυτό, η σχετική πληροφορία εγγράφεται στο VIS σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 1 στοιχείο ι) του κανονισμού VIS.

4.   Οι ατομικές θεωρήσεις που χορηγούνται σε πρόσωπα τα οποία περιλαμβάνονται στο ταξιδιωτικό έγγραφο του αιτούντος τοποθετούνται στο εν λόγω ταξιδιωτικό έγγραφο.

5.   Όταν το ταξιδιωτικό έγγραφο στο οποίο περιλαμβάνονται τα πρόσωπα αυτά δεν αναγνωρίζεται από το κράτος μέλος που χορηγεί τη θεώρηση, οι ατομικές αυτοκόλλητες θεωρήσεις τοποθετούνται στα χωριστά φύλλα που προβλέπονται για τον σκοπό αυτό.

Άρθρο 30

Δικαιώματα που απορρέουν από τη χορηγηθείσα θεώρηση

Η απλή κατοχή ενιαίας θεώρησης ή θεώρησης περιορισμένης εδαφικής ισχύος δεν παρέχει αυτόματο δικαίωμα εισόδου.

Άρθρο 31

Ενημέρωση των κεντρικών αρχών άλλων κρατών μελών

1.   Τα κράτη μέλη μπορούν να ζητήσουν να ενημερώνονται οι κεντρικές τους αρχές σχετικά με τις θεωρήσεις που χορηγούν προξενεία άλλων κρατών μελών σε υπηκόους συγκεκριμένων τρίτων χωρών ή σε συγκεκριμένες κατηγορίες των εν λόγω υπηκόων, εκτός των θεωρήσεων για διέλευση από αερολιμένα.

2.   Τα κράτη μέλη γνωστοποιούν στην Επιτροπή την εισαγωγή ή την κατάργηση της απαίτησης για την ενημέρωση αυτή, πριν τη θέσουν σε εφαρμογή. Οι πληροφορίες αυτές παρέχονται επίσης στο πλαίσιο της επιτόπιας συνεργασίας Σένγκεν εντός της συγκεκριμένης δικαιοδοσίας.

3.   Η Επιτροπή ενημερώνει τα κράτη μέλη για τις προαναφερθείσες γνωστοποιήσεις.

4.   Από την ημερομηνία που αναφέρεται στο άρθρο 46 του κανονισμού VIS οι πληροφορίες διαβιβάζονται σύμφωνα με το άρθρο 16 παράγραφος 3 του εν λόγω κανονισμού.

Άρθρο 32

Απόρριψη θεώρησης

1.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 25 παράγραφος 1, η αίτηση θεώρησης απορρίπτεται:

α)

εάν ο αιτών: i) υποβάλλει πλαστό ή παραποιημένο ταξιδιωτικό έγγραφο· ii) δεν παρέχει δικαιολογητικά σχετικά με τον σκοπό και τους όρους της προβλεπόμενης διαμονής· iii) δεν αποδεικνύει ότι διαθέτει επαρκή μέσα διαβίωσης για τη διάρκεια της προβλεπόμενης διαμονής και για την επιστροφή του στη χώρα καταγωγής ή κατοικίας ή για τη διέλευση από τρίτη χώρα στην οποία η είσοδός του είναι εξασφαλισμένη ή δεν μπορεί να εξασφαλίσει νομίμως τα μέσα αυτά· iv) έχει διαμείνει ήδη για τρεις μήνες κατά τη διάρκεια εξάμηνης περιόδου στο έδαφος των κρατών μελών βάσει ενιαίας θεώρησης ή θεώρησης περιορισμένης εδαφικής ισχύος· v) είναι πρόσωπο για το οποίο υπάρχει καταχώριση στο σύστημα πληροφοριών Σένγκεν (SIS) με σκοπό την απαγόρευση εισόδου· vi) θεωρείται απειλή για τη δημόσια τάξη, την εσωτερική ασφάλεια, τη δημόσια υγεία όπως ορίζεται στο άρθρο 2 σημείο 19 του κώδικα συνόρων Σένγκεν ή τις διεθνείς σχέσεις ενός εκ των κρατών μελών, ιδίως δε είναι καταχωρισμένος στις εθνικές βάσεις δεδομένων των κρατών μελών με σκοπό την απαγόρευση εισόδου για τους ίδιους λόγους· vii) ενδεχομένως, δεν παρέχει αποδείξεις για την κατοχή επαρκούς και ισχύουσας ταξιδιωτικής ιατρικής ασφάλισης, ή

β)	υπάρχουν εύλογες αμφιβολίες ως προς τη γνησιότητα των δικαιολογητικών εγγράφων που υποβλήθηκαν από τον αιτούντα ή την ακρίβεια του περιεχομένου τους, την αξιοπιστία των δηλώσεών του ή την πρόθεσή του να αναχωρήσει από το έδαφος των κρατών μελών πριν από τη λήξη ισχύος της ζητούμενης θεώρησης.

2.   Η απόφαση περί απορρίψεως και οι λόγοι στους οποίους βασίζεται κοινοποιούνται στον αιτούντα με το τυποποιημένο υπόδειγμα που προβλέπεται στο παράρτημα VΙ.

3.   Οι αιτούντες των οποίων η θεώρηση απορρίφθηκε έχουν δικαίωμα προσφυγής. Η προσφυγή ασκείται κατά του κράτους μέλους που έχει λάβει την τελική απόφαση επί της αιτήσεως και σύμφωνα με το εθνικό του δίκαιο. Τα κράτη μέλη παρέχουν στους αιτούντες πληροφορίες σχετικά με τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσουν σε περίπτωση προσφυγής, όπως διευκρινίζεται στο παράρτημα VΙ.

4.   Στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 8 παράγραφος 2, το προξενείο του εκπροσωπούντος κράτους μέλους ενημερώνει τον αιτούντα για την απόφαση που ελήφθη από το εκπροσωπούμενο κράτος μέλος.

5.   Οι πληροφορίες σχετικά με τις απορριφθείσες αιτήσεις θεώρησης εισάγονται στο VIS δυνάμει του άρθρου 12 του κανονισμού VIS.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V

Τροποποίηση χορηγηθείσας θεώρησης

Άρθρο 33

Παράταση

1.   Η περίοδος ισχύος μιας χορηγηθείσας θεώρησης ή/και η επιτρεπόμενη διάρκεια παραμονής παρατείνεται εφόσον η αρμόδια αρχή κράτους μέλους θεωρεί ότι ο κάτοχος της θεώρησης έχει παράσχει αποδεικτικά στοιχεία για την ύπαρξη ανωτέρας βίας ή ανθρωπιστικών λόγων που τον εμπόδισαν να εγκαταλείψει την επικράτεια των κρατών μελών πριν από τη λήξη της περιόδου ισχύος της θεώρησης ή της επιτρεπόμενης διάρκειας διαμονής. Η παράταση αυτή πραγματοποιείται ατελώς.

2.   Η περίοδος ισχύος μιας χορηγηθείσας θεώρησης ή/και η επιτρεπόμενη διάρκεια παραμονής μπορεί να παραταθεί εάν ο κάτοχος της θεώρησης μπορεί να παράσχει αποδεικτικά στοιχεία για την ύπαρξη προσωπικών λόγων που δικαιολογούν την παράταση της περιόδου ισχύος ή της διάρκειας παραμονής. Για τη σχετική παράταση θεώρησης χρεώνεται τέλος 30 EUR.

3.   Εάν δεν αποφασισθεί άλλως από την αρχή που παρατείνει τη θεώρηση, η εδαφική ισχύς της παραταθείσας θεώρησης παραμένει ίδια με αυτήν της αρχικής θεώρησης.

4.   Αρμόδιες αρχές για την παράταση της θεώρησης είναι οι αρχές του κράτους μέλους στην επικράτεια του οποίου βρίσκεται ο υπήκοος τρίτης χώρας όταν υποβάλλει αίτηση παράτασης.

5.   Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τις αρχές που είναι αρμόδιες για την παράταση θεωρήσεων.

6.   Η παράταση των θεωρήσεων λαμβάνει τη μορφή αυτοκόλλητης θεώρησης.

7.   Οι πληροφορίες για τις παραταθείσες θεωρήσεις εγγράφονται στο VIS σύμφωνα με το άρθρο 14 του κανονισμού VIS.

Άρθρο 34

Κατάργηση και ανάκληση

1.   Μια θεώρηση καταργείται εάν καταστεί προφανές ότι οι όροι χορήγησης της θεώρησης δεν πληρούνταν κατά τον χρόνο κατά τον οποίο χορηγήθηκε, ιδίως εφόσον υπάρχουν σοβαροί λόγοι για να θεωρηθεί ότι η θεώρηση ελήφθη με απάτη. Η θεώρηση καταργείται καταρχήν από τις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους που τη χορήγησε. Η θεώρηση μπορεί να καταργηθεί από τις αρμόδιες αρχές άλλου κράτους μέλους, οπότε οι αρχές του κράτους μέλους που τη χορήγησε ενημερώνονται για την εν λόγω κατάργηση.

2.   Μια θεώρηση ανακαλείται εάν καταστεί προφανές ότι οι όροι χορήγησης της θεώρησης δεν πληρούνται πλέον. Η θεώρηση ανακαλείται καταρχήν από τις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους που τη χορήγησε. Η θεώρηση μπορεί να ανακληθεί από τις αρμόδιες αρχές άλλου κράτους μέλους, οπότε οι αρχές του κράτους μέλους που τη χορήγησε ενημερώνονται για την εν λόγω ανάκληση.

3.   Η θεώρηση μπορεί να ανακληθεί κατ’ αίτηση του κατόχου της. Οι αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους που χορήγησε τη θεώρηση ενημερώνεται για την ανάκληση αυτή.

4.   Αν ο κάτοχος της θεώρησης δεν είναι σε θέση να επιδείξει, στα σύνορα, ένα ή περισσότερα από τα δικαιολογητικά έγγραφα που αναφέρονται στο άρθρο 14 παράγραφος 3, δεν λαμβάνεται αυτομάτως απόφαση κατάργησης ή ανάκλησης της θεώρησης.

5.   Όταν μια θεώρηση καταργείται ή ανακαλείται, τοποθετείται στη θεώρηση σφραγίδα με τη λέξη «ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ» ή «ΑΝΑΚΑΛΕΙΤΑΙ» και ακυρώνονται με διαγραφή το οπτικώς μεταβλητό στοιχείο της αυτοκόλλητης θεώρησης, το στοιχείο ασφάλειας «φαινόμενο λανθάνουσας εικόνας» καθώς και ο όρος «θεώρηση».

6.   Η απόφαση περί καταργήσεως ή ανακλήσεως και οι λόγοι στους οποίους βασίζεται κοινοποιούνται στον αιτούντα με το τυποποιημένο υπόδειγμα που προβλέπεται στο παράρτημα VΙ.

7.   Οι κάτοχοι θεωρήσεων οι οποίες καταργήθηκαν ή ανακλήθηκαν δικαιούνται να ασκήσουν προσφυγή, εκτός εάν η θεώρηση ανακλήθηκε κατ’ αίτηση του κατόχου της σύμφωνα με την παράγραφο 3. Η προσφυγή ασκείται κατά του κράτους μέλους που έχει λάβει την απόφαση περί καταργήσεως ή ανακλήσεως και σύμφωνα με το εθνικό του δίκαιο. Τα κράτη μέλη παρέχουν στους αιτούντες πληροφορίες σχετικά με την ακολουθητέα διαδικασία σε περίπτωση προσφυγής, όπως διευκρινίζεται στο παράρτημα VΙ.

8.   Οι πληροφορίες για τις ακυρωθείσες ή ανακληθείσες θεωρήσεις εγγράφονται στο VIS, σύμφωνα με το άρθρο 13 του κανονισμού VIS.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI

Θεωρήσεις που χορηγούνται στα εξωτερικά σύνορα

Άρθρο 35

Θεωρήσεις που ζητούνται στα εξωτερικά σύνορα

1.   Σε έκτακτες περιπτώσεις μπορούν να χορηγούνται θεωρήσεις στα συνοριακά σημεία διέλευσης εφόσον πληρούνται οι εξής όροι:

α)	ο αιτών πληροί τους όρους που θεσπίζονται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 στοιχεία α), γ), δ) και ε) του κώδικα συνόρων Σένγκεν·

β)	ο αιτών δεν ήταν σε θέση να υποβάλει αίτηση θεώρησης εκ των προτέρων και, εφόσον απαιτείται, υποβάλλει δικαιολογητικά έγγραφα που αποδεικνύουν απρόβλεπτους και επιτακτικούς λόγους για είσοδο· και

γ)	η επιστροφή του αιτούντος στη χώρα καταγωγής ή διαμονής του ή η διέλευσή του μέσω κρατών διαφορετικών από εκείνα που εφαρμόζουν πλήρως το κεκτημένο του Σένγκεν θεωρείται εξασφαλισμένη.

2.   Όταν υποβάλλεται αίτηση θεώρησης στα εξωτερικά σύνορα μπορεί να αίρεται η υποχρέωση κατοχής ταξιδιωτικής ιατρικής ασφάλισης από τον αιτούντα όταν δεν διατίθεται σχετική ταξιδιωτική ιατρική ασφάλιση στο συγκεκριμένο σημείο συνοριακής διέλευσης ή για ανθρωπιστικούς λόγους.

3.   Η θεώρηση που χορηγείται στα εξωτερικά σύνορα είναι ομοιόμορφη θεώρηση, που παρέχει δικαίωμα παραμονής στον κάτοχό της για 15 ημέρες κατ’ ανώτατο όριο, ανάλογα με τον σκοπό και τους όρους της προβλεπόμενης παραμονής. Στην περίπτωση διέλευσης, η διάρκεια της επιτρεπόμενης διαμονής αντιστοιχεί στο χρονικό διάστημα που είναι απαραίτητο για τον σκοπό της διέλευσης.

4.   Όταν δεν πληρούνται οι όροι που θεσπίζονται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 στοιχεία α), γ), δ) και ε) του κώδικα συνόρων Σένγκεν, οι αρχές που είναι αρμόδιες για τη χορήγηση θεωρήσεων στα σύνορα μπορούν να χορηγήσουν θεώρηση περιορισμένης εδαφικής ισχύος, σύμφωνα με το άρθρο 25 παράγραφος 1 στοιχείο α) του παρόντος κανονισμού, μόνο για την επικράτεια του κράτους μέλους που χορηγεί τη θεώρηση.

5.   Σε υπήκοο τρίτης χώρας ο οποίος εμπίπτει στην κατηγορία προσώπων για τα οποία απαιτείται προηγούμενη διαβούλευση σύμφωνα με το άρθρο 22, δεν χορηγείται καταρχήν θεώρηση στα εξωτερικά σύνορα.

Ωστόσο, μια θεώρηση περιορισμένης εδαφικής ισχύος για την επικράτεια του κράτους μέλους που χορηγεί τη θεώρηση μπορεί να χορηγηθεί στα εξωτερικά σύνορα για τα πρόσωπα αυτά σε έκτακτες περιπτώσεις, σύμφωνα με το άρθρο 25 παράγραφος 1 στοιχείο α).

6.   Πέραν των λόγων για τους οποίους μπορεί να απορριφθεί αίτηση θεώρησης σύμφωνα με το άρθρο 32 παράγραφος 1, η αίτηση θεώρησης μπορεί να απορριφθεί στο σημείο συνοριακής διέλευσης εφόσον οι όροι που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο β) του παρόντος κανονισμού δεν πληρούνται.

7.   Εφαρμόζονται οι διατάξεις για την αιτιολόγηση και την κοινοποίηση των απορρίψεων και του δικαιώματος προσφυγής που προβλέπει το άρθρο 32 παράγραφος 3, και το παράρτημα VI.

Άρθρο 36

Θεωρήσεις που χορηγούνται σε διερχόμενους ναυτικούς στα εξωτερικά σύνορα

1.   Μπορεί να χορηγηθεί θεώρηση διέλευσης στα εξωτερικά σύνορα σε ναυτικό ο οποίος υποχρεούται να διαθέτει θεώρηση για τον σκοπό της διέλευσης των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών όταν:

α)	πληροί τους όρους που θεσπίζονται στο άρθρο 35 παράγραφος 1· και

β)	διέρχεται τα εν λόγω σύνορα ενόψει ναυτολόγησης, εκ νέου ναυτολόγησης ή αποναυτολόγησης προκειμένου για πλοίο στο οποίο θα εργασθεί ή έχει εργασθεί ως ναυτικός.

2.   Πριν από τη χορήγηση θεώρησης στα σύνορα σε διερχόμενο ναυτικό, οι αρμόδιες εθνικές αρχές συμμορφώνονται προς τους κανόνες που θεσπίζονται στο παράρτημα ΙΧ μέρος 1, και εξασφαλίζουν ότι πραγματοποιήθηκε η ανταλλαγή των αναγκαίων πληροφοριών σχετικά με τον εν λόγω ναυτικό μέσω δεόντως συμπληρωμένου εντύπου για διερχόμενους ναυτικούς, το οποίο θεσπίζεται στο παράρτημα ΙΧ μέρος 2.

3.   Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται με την επιφύλαξη του άρθρου 35 παράγραφοι 3, 4 και 5.

ΤΙΤΛΟΣ IV

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΗ

Άρθρο 37

Οργάνωση των τμημάτων θεώρησης

1.   Τα κράτη μέλη είναι υπεύθυνα για την οργάνωση των τμημάτων θεωρήσεων των προξενείων τους.

Για να μην ελαττώνεται ο βαθμός επαγρύπνησης, και για να μην εκτίθεται το προσωπικό σε πιέσεις τοπικών παραγόντων, καταρτίζονται συστήματα εναλλαγής του προσωπικού που ασχολείται άμεσα με τους αιτούντες, όπου ενδείκνυται. Δίδεται ιδιαίτερη προσοχή στη διαφάνεια των εργασιακών δομών και στη διάκριση μεταξύ αναθέσεως και κατανομής αρμοδιοτήτων όσον αφορά τη λήψη των τελικών αποφάσεων επί των αιτήσεων. Η πρόσβαση στη διαβούλευση με το VIS και το SIS και άλλες εμπιστευτικές πληροφορίες περιορίζεται σε περιορισμένο αριθμό δεόντως εξουσιοδοτημένων μελών του προσωπικού. Λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα για την πρόληψη της αναρμόδιας πρόσβασης σε αυτές τις βάσεις δεδομένων.

2.   Η αποθήκευση και επεξεργασία των αυτοκόλλητων θεωρήσεων υπόκειται σε επαρκή μέτρα ασφαλείας για την αποφυγή της απάτης ή της απώλειας. Κάθε προξενείο τηρεί λογαριασμό των αποθεμάτων του σε αυτοκόλλητες θεωρήσεις και καταγράφει τον τρόπο χρήσης κάθε αυτοκόλλητης θεώρησης.

3.   Τα προξενεία των κρατών μελών τηρούν αρχεία των αιτήσεων. Κάθε ατομικός φάκελος περιλαμβάνει την αίτηση θεώρησης, αντίγραφα των συναφών δικαιολογητικών εγγράφων, μητρώο των ελέγχων που διενεργήθηκαν και τον αριθμό της χορηγηθείσας θεώρησης, ώστε το προσωπικό, εάν χρειασθεί, να μπορεί να ανασυστήσει το πλαίσιο της απόφασης που ελήφθη επί της αίτησης.

Οι ατομικοί φάκελοι αιτήσεων τηρούνται επί δύο έτη τουλάχιστον από την ημερομηνία κατά την οποία ελήφθη η απόφαση επί της αιτήσεως, σύμφωνα με το άρθρο 23 παράγραφος 1.

Άρθρο 38

Πόροι για την εξέταση των αιτήσεων και την παρακολούθηση των προξενείων

1.   Τα κράτη μέλη τοποθετούν κατάλληλο προσωπικό σε επαρκή αριθμό για την άσκηση των καθηκόντων που αφορούν την εξέταση των αιτήσεων, κατά τρόπο που να εξασφαλίζει εύλογη και εναρμονισμένη ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχονται στο κοινό.

2.   Τα κτίρια πληρούν τις δέουσες λειτουργικές απαιτήσεις καταλληλότητας και επιτρέπουν τη λήψη των ενδεδειγμένων μέτρων ασφαλείας.

3.   Οι κεντρικές αρχές των κρατών μελών παρέχουν την κατάλληλη κατάρτιση τόσο στο εκπατρισμένο προσωπικό όσο και στο επιτοπίως απασχολούμενο προσωπικό και είναι υπεύθυνες για την παροχή σε αυτό πλήρους, ακριβούς και ενημερωμένης πληροφόρησης για το σχετικό κοινοτικό και εθνικό δίκαιο.

4.   Οι κεντρικές αρχές των κρατών μελών εξασφαλίζουν τη συχνή και κατάλληλη παρακολούθηση της διαδικασίας εξέτασης των αιτήσεων και λαμβάνουν διορθωτικά μέτρα όταν διαπιστώνονται παρεκκλίσεις από τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 39

Συμπεριφορά του προσωπικού

1.   Τα προξενεία των κρατών μελών μεριμνούν ώστε η υποδοχή των αιτούντων να γίνεται με ευγένεια.

2.   Το προξενικό προσωπικό ασκεί τα καθήκοντά του σεβόμενο πλήρως την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Τα μέτρα που λαμβάνονται είναι ανάλογα με τους επιδιωκόμενους στόχους.

3.   Το προξενικό προσωπικό ασκεί τα καθήκοντά του, χωρίς διακρίσεις κατά προσώπων λόγω φύλου, φυλετικής ή εθνικής καταγωγής, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού.

Άρθρο 40

Μορφές συνεργασίας

1.   Κάθε κράτος μέλος είναι αρμόδιο για την οργάνωση των διαδικασιών που αφορούν τις αιτήσεις. Κατ’ αρχήν, οι αιτήσεις υποβάλλονται σε προξενείο κράτους μέλους.

2.   Τα κράτη μέλη:

α)

εξοπλίζουν τα προξενεία τους και τις αρχές που είναι αρμόδιες για τη χορήγηση θεωρήσεων στα σύνορα με τον απαραίτητο εξοπλισμό για τη συλλογή των βιομετρικών στοιχείων, όπως και τα γραφεία των επίτιμων προξένων τους, όταν τους χρησιμοποιούν, για τη συλλογή βιομετρικών στοιχείων σύμφωνα με το άρθρο 42· ή/και

β)	συνεργάζονται με ένα ή περισσότερα κράτη μέλη, στο πλαίσιο της επιτόπιας συνεργασίας Σένγκεν ή μέσω άλλων πρόσφορων επαφών, υπό τη μορφή περιορισμένης εκπροσώπησης, συστέγασης ή κοινού κέντρου αιτήσεων, σύμφωνα με το άρθρο 41.

3.   Σε εξαιρετικές περιστάσεις ή για λόγους σχετικούς με την τοπική κατάσταση, όπως όταν:

α)	ο υψηλός αριθμός των αιτούντων δεν επιτρέπει να οργανωθεί η συγκέντρωση αιτήσεων και δεδομένων εγκαίρως και με αξιοπρεπείς συνθήκες· ή

β)	δεν είναι δυνατό να εξασφαλισθεί καθ’ οιονδήποτε άλλο τρόπο ικανοποιητική εδαφική κάλυψη της σχετικής τρίτης χώρας,

και εφόσον οι μορφές συνεργασίας που αναφέρονται στην παράγραφο 2 β) αποδεικνύονται ατελέσφορες για το οικείο κράτος μέλος, τα κράτη μέλη δύνανται, ως έσχατη λύση, να συνεργάζονται με εξωτερικό πάροχο υπηρεσιών, σύμφωνα με το άρθρο 43.

4.   Με την επιφύλαξη του δικαιώματος να κληθεί ο αιτών θεώρηση σε προσωπική συνέντευξη, όπως προβλέπεται στο άρθρο 21 παράγραφος 8, ο τρόπος οργάνωσης που επιλέγεται δεν πρέπει να υποχρεώνει τον αιτούντα να παρουσιασθεί αυτοπροσώπως σε περισσότερους του ενός τόπους για την υποβολή της αίτησης.

5.   Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τον τρόπο με τον οποίο προτίθενται να οργανώσουν τις διαδικασίες που αφορούν τις αιτήσεις σε κάθε προξενικό τόπο.

Άρθρο 41

Συνεργασία μεταξύ κρατών μελών

1.   Όταν επιλέγεται η «συστέγαση», το προσωπικό των προξενείων ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών διενεργεί τις διαδικασίες που αφορούν τις αιτήσεις (συμπεριλαμβανόμενης της συλλογής των βιομετρικών στοιχείων) που τους υποβάλλονται στο προξενείο άλλου κράτους μέλους και χρησιμοποιεί τον εξοπλισμό αυτού του κράτους μέλους. Τα συστεγαζόμενα κράτη μέλη συμφωνούν για τη διάρκεια και τους όρους λήξης της συστέγασης, καθώς και το ποσοστό των τελών θεώρησης που πρέπει να καταβάλλεται στο κράτος μέλος του οποίου το προξενείο διαθέτει τους χώρους του.

2.   Όταν δημιουργούνται «κοινά κέντρα αιτήσεων», το προσωπικό των προξενείων δύο ή περισσοτέρων κρατών μελών συγκεντρώνεται σε ένα κτίριο για την υποβολή αιτήσεων από τους αιτούντες (συμπεριλαμβανομένων των βιομετρικών στοιχείων). Οι αιτούντες παραπέμπονται στο κράτος μέλος που είναι αρμόδιο για την εξέταση και τη λήψη απόφασης για την αίτησή τους. Τα κράτη μέλη συμφωνούν για τη διάρκεια και τους όρους λήξης της συνεργασίας αυτής, καθώς και τον επιμερισμό των δαπανών μεταξύ των συνεργαζόμενων κρατών μελών. Ένα μόνον κράτος μέλος είναι αρμόδιο για τις συμβάσεις υλικοτεχνικής υποστήριξης και για τις διπλωματικές σχέσεις με τη χώρα υποδοχής.

3.   Σε περίπτωση λήξης της συνεργασίας με άλλα κράτη μέλη, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν τη συνέχεια της πλήρους παροχής υπηρεσιών.

Άρθρο 42

Προσφυγή στους επίτιμους προξένους

1.   Είναι επίσης δυνατό οι επίτιμοι πρόξενοι να εξουσιοδοτούνται να εκτελούν ορισμένα ή όλα τα καθήκοντα που μνημονεύονται στο άρθρο 43 παράγραφος 6. Λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα για την ασφάλεια και προστασία των δεδομένων.

2.   Εφόσον ο επίτιμος πρόξενος δεν είναι δημόσιος υπάλληλος κράτους μέλους, η άσκηση των καθηκόντων αυτών πρέπει να πληροί τις απαιτήσεις του παραρτήματος Χ, πλην των διατάξεων του σημείου Δ στοιχείου γ) του εν λόγω παραρτήματος.

3.   Εφόσον ο επίτιμος πρόξενος είναι δημόσιος υπάλληλος κράτους μέλους, το οικείο κράτος μέλος διασφαλίζει ότι εφαρμόζονται απαιτήσεις συγκρίσιμες με εκείνες που θα εφαρμόζονταν εάν τα καθήκοντα ασκούνταν από το προξενείο του.

Άρθρο 43

Συνεργασία με τους εξωτερικούς παρόχους υπηρεσιών

1.   Τα κράτη μέλη καταβάλλουν προσπάθειες ώστε να συνεργάζονται με εξωτερικό πάροχο υπηρεσιών από κοινού με ένα ή περισσότερα κράτη μέλη, με την επιφύλαξη των κανόνων περί δημοσίων συμβάσεων και ανταγωνισμού.

2.   Η συνεργασία με εξωτερικό πάροχο υπηρεσιών βασίζεται σε νομική πράξη που συνάδει με τις απαιτήσεις του παραρτήματος Χ.

3.   Τα κράτη μέλη, στα πλαίσια της επιτόπιας συνεργασίας Σένγκεν, ανταλλάσσουν πληροφορίες σχετικά με την επιλογή των εξωτερικών πάροχων υπηρεσιών και τον καθορισμό των όρων και προϋποθέσεων των αντίστοιχων νομικών πράξεών τους.

4.   Η εξέταση των αιτήσεων, η διενέργεια συνεντεύξεων (όπου ενδείκνυται), η λήψη απόφασης για τις θεωρήσεις και η εκτύπωση και επίθεση αυτοκόλλητων θεωρήσεων πρέπει να διενεργούνται μόνον από το προξενείο.

5.   Οι εξωτερικοί πάροχοι υπηρεσιών δεν έχουν πρόσβαση στο VIS σε καμία περίπτωση. Πρόσβαση στο VIS έχει αποκλειστικά το δεόντως εξουσιοδοτημένο προσωπικό των προξενείων.

6.   Ο εξωτερικός πάροχος υπηρεσιών μπορεί να επιφορτισθεί με την εκτέλεση ενός ή περισσοτέρων από τα ακόλουθα καθήκοντα:

α)	παροχή γενικών πληροφοριών σχετικά με τις απαιτήσεις για θεωρήσεις και τα έντυπα υποβολής αίτησης·

β)	ενημέρωση του αιτούντος για τα απαιτούμενα δικαιολογητικά έγγραφα, βάσει σχετικού καταλόγου·

γ)	συλλογή δεδομένων και αιτήσεων (συμπεριλαμβανομένης της συλλογής βιομετρικών στοιχείων) και διαβίβαση της αίτησης στο προξενείο·

δ)	συγκέντρωση των τελών θεώρησης·

ε)	διαχείριση των συνεντεύξεων με αυτοπρόσωπη εμφάνιση στο προξενείο ή στον εξωτερικό πάροχο υπηρεσιών·

στ)	συγκέντρωση των ταξιδιωτικών εγγράφων (συμπεριλαμβανομένης μιας κοινοποίησης απόρριψης εάν αυτή ισχύει) από το προξενείο και επιστροφή αυτών στον αιτούντα.

7.   Κατά την επιλογή εξωτερικού πάροχου υπηρεσιών, το οικείο ή τα οικεία κράτη μέλη εξετάζουν λεπτομερώς τη φερεγγυότητα και την αξιοπιστία της επιχείρησης (συμπεριλαμβανόμενων των αναγκαίων αδειών λειτουργίας, της εγγραφής στα επαγγελματικά μητρώα, των καταστατικών αρχών της, των τραπεζικών συμβάσεων) και διασφαλίζουν ότι δεν υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων.

8.   Το οικείο ή τα οικεία κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι ο επιλεγμένος εξωτερικός πάροχος υπηρεσιών συμμορφώνεται με τους όρους και τις προϋποθέσεις που του επιβάλλονται με τη νομική πράξη που αναφέρεται στην παράγραφο 2.

9.   Το οικείο ή τα οικεία κράτη μέλη παραμένουν υπεύθυνα για τη συμμόρφωση με τους κανόνες προστασίας των δεδομένων κατά την επεξεργασία των δεδομένων και ελέγχονται σύμφωνα με το άρθρο 28 της οδηγίας 95/46/ΕΚ.

Η συνεργασία με εξωτερικό πάροχο υπηρεσιών δεν περιορίζει ή απαλλάσσει τα οικεία κράτη μέλη από τυχόν ευθύνες που προκύπτουν δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας τους όσον αφορά παραβάσεις υποχρεώσεων αναφορικά προς τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα των αιτούντων και την εκτέλεση ενός ή περισσοτέρων καθηκόντων που αναφέρονται στην παράγραφο 6. Η παρούσα διάταξη δεν θίγει τυχόν άμεσες ενέργειες έναντι του εξωτερικού παρόχου υπηρεσιών δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας της οικείας τρίτης χώρας.

10.   Το οικείο ή τα οικεία κράτη μέλη παρέχουν στον εξωτερικό πάροχο υπηρεσιών κατάρτιση, η οποία αντιστοιχεί στις γνώσεις που απαιτούνται για την παροχή των ενδεδειγμένων υπηρεσιών και για την επαρκή ενημέρωση των αιτούντων.

11.   Το οικείο ή τα οικεία κράτη μέλη παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς την εφαρμογή της νομικής πράξης που αναφέρεται στην παράγραφο 2, καθώς και:

α)	τις γενικές πληροφορίες για τις απαιτήσεις ως προς τις θεωρήσεις και τα έντυπα υποβολής αίτησης που παρέχει ο εξωτερικός πάροχος υπηρεσιών στους αιτούντες·

β)

όλα τα τεχνικά και οργανωτικά μέτρα ασφαλείας που απαιτούνται για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα έναντι τυχαίας ή μη σύννομης καταστροφής ή τυχαίας απώλειας, αλλοίωσης, άνευ αδείας κοινολόγησης ή πρόσβασης στα δεδομένα αυτά, ιδίως οσάκις η συνεργασία συνεπάγεται τη διαβίβαση φακέλων και δεδομένων σε προξενείο του ή των οικείων κρατών μελών, καθώς και έναντι κάθε άλλης μορφής μη σύννομης επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα·

γ)	τη συγκέντρωση και διαβίβαση βιομετρικών στοιχείων·

δ)	τα μέτρα που λαμβάνονται για τη συμμόρφωση με τις διατάξεις περί προστασίας των δεδομένων.

Προς τον σκοπό αυτό, το προξενείο του οικείου ή των οικείων κρατών μελών διενεργεί τακτικά αιφνίδιους ελέγχους στις εγκαταστάσεις του εξωτερικού παρόχου υπηρεσιών.

12.   Σε περίπτωση λήξης της συνεργασίας με έναν εξωτερικό πάροχο υπηρεσιών, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν τη συνέχεια της πλήρους παροχής υπηρεσιών.

13.   Τα κράτη μέλη παρέχουν στην Επιτροπή αντίγραφο της νομικής πράξης που αναφέρεται στην παράγραφο 2.

Άρθρο 44

Κρυπτογράφηση και ασφαλής διαβίβαση δεδομένων

1.   Σε περίπτωση ρυθμίσεων εκπροσώπησης μεταξύ κρατών μελών και συνεργασίας κρατών μελών με εξωτερικό πάροχο υπηρεσιών και προσφυγής σε επίτιμους πρόξενους, το ή τα εκπροσωπούμενα κράτη μέλη ή το ή τα οικεία κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι τα δεδομένα είναι πλήρως κρυπτογραφημένα όταν διαβιβάζονται, είτε ηλεκτρονικά είτε υλικά σε μέσο ηλεκτρονικής αποθήκευσης, από τις αρχές του εκπροσωπούντος κράτους μέλους προς τις αρχές του εκπροσωπουμένου κράτους μέλους ή από τον εξωτερικό πάροχο υπηρεσιών ή επίτιμο πρόξενο προς τις αρχές του ή των οικείων κρατών μελών.

2.   Σε τρίτες χώρες όπου απαγορεύεται η ηλεκτρονική διαβίβαση κρυπτογραφημένων δεδομένων από τις αρχές του εκπροσωπούντος κράτους μέλους προς τις αρχές του ή των εκπροσωπουμένων κρατών μελών ή από τον εξωτερικό πάροχο υπηρεσιών ή επίτιμο πρόξενο προς τις αρχές του ή των οικείων κρατών μελών, το ή τα εκπροσωπούμενα κράτη μέλη ή το ή τα οικεία κράτη μέλη δεν επιτρέπουν στο εκπροσωπούν κράτος μέλος ή στον εξωτερικό πάροχο υπηρεσιών ή επίτιμο πρόξενο να διαβιβάζει ηλεκτρονικά τα δεδομένα.

Στην περίπτωση αυτή, το ή τα εκπροσωπούμενα κράτη μέλη ή το ή τα οικεία κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι τα ηλεκτρονικά δεδομένα διαβιβάζονται υλικά, σε πλήρως κρυπτογραφημένη μορφή, σε μέσο ηλεκτρονικής αποθήκευσης, από τις αρχές του εκπροσωπούντος κράτους μέλους προς τις αρχές του ή των εκπροσωπουμένων κρατών μελών ή από τον εξωτερικό πάροχο υπηρεσιών ή επίτιμο πρόξενο προς τις αρχές του ή των οικείων κρατών μελών, είτε από προξενικό υπάλληλο κράτους μέλους ή, σε περιπτώσεις κατά τις οποίες η μεταφορά αυτή θα απαιτούσε τη λήψη δυσανάλογων ή παράλογων μέτρων, με κάποιον άλλο ασφαλή τρόπο, για παράδειγμα μέσω εγκατεστημένων στην οικεία τρίτη χώρα μεταφορέων με πείρα στην ασφαλή μεταφορά εγγράφων και δεδομένων.

3.   Σε κάθε περίπτωση, το επίπεδο ασφαλείας της μεταφοράς προσαρμόζεται στον ευαίσθητο χαρακτήρα των δεδομένων.

4.   Τα κράτη μέλη ή η Κοινότητα καταβάλλουν προσπάθειες ώστε να επιτευχθεί συμφωνία με τις οικείες τρίτες χώρες με σκοπό την άρση της απαγόρευσης της κρυπτογράφησης των δεδομένων που διαβιβάζονται ηλεκτρονικώς από τις αρχές του εκπροσωπούντος κράτους μέλους προς τις αρχές του ή των εκπροσωπουμένων κρατών μελών ή από τον εξωτερικό πάροχο υπηρεσιών ή επίτιμο πρόξενο προς τις αρχές του ή των οικείων κρατών μελών.

Άρθρο 45

Συνεργασία των κρατών μελών με εμπορικούς διαμεσολαβητές

1.   Τα κράτη μέλη μπορούν να συνεργάζονται με εμπορικούς διαμεσολαβητές για την υποβολή των αιτήσεων, με εξαίρεση τη συλλογή βιομετρικών στοιχείων.

2.   Η συνεργασία αυτή βασίζεται στην παροχή διαπίστευσης από τις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους. Η διαπίστευση βασίζεται ιδίως στην επαλήθευση των ακόλουθων πτυχών:

α)	το τρέχον καθεστώς του διαμεσολαβητή: την ισχύουσα άδεια, την εγγραφή στο εμπορικό μητρώο, τις επαφές με τράπεζες·

β)	τις υφιστάμενες συμβάσεις με εμπορικούς εταίρους εγκατεστημένους στα κράτη μέλη που προσφέρουν κατάλυμα και άλλες υπηρεσίες στα πλαίσια οργανωμένου ταξιδιού·

γ)	τις συμβάσεις με εταιρείες μεταφορών, που πρέπει να περιλαμβάνουν εξερχόμενο ταξίδι, καθώς και εξασφαλισμένο και μη τροποποιήσιμο ταξίδι επιστροφής.

3.   Οι εγκεκριμένοι εμπορικοί διαμεσολαβητές παρακολουθούνται τακτικά με αιφνίδιους ελέγχους που περιλαμβάνουν συναντήσεις ή τηλεφωνική επικοινωνία με τους αιτούντες, επαλήθευση των ταξιδιών και του καταλύματος, επαλήθευση ότι η παρεχόμενη ταξιδιωτική ιατρική ασφάλιση είναι επαρκής και καλύπτει μεμονωμένους ταξιδιώτες και, εφόσον κρίνεται αναγκαίο, επαλήθευση των εγγράφων που αφορούν την ομαδική επιστροφή.

4.   Στο πλαίσιο της επιτόπιας συνεργασίας Σένγκεν ανταλλάσσονται πληροφορίες σχετικά με τις επιδόσεις των διαπιστευμένων εμπορικών διαμεσολαβητών (π.χ. διαπιστωθείσες παρατυπίες, απόρριψη αιτήσεων που υποβλήθηκαν από τους εμπορικούς διαμεσολαβητές) και σχετικά με τις διαπιστωθείσες μορφές απάτης περί τα ταξιδιωτικά έγγραφα και τη μη διεξαγωγή προγραμματισμένων ταξιδιών.

5.   Στο πλαίσιο της επιτόπιας συνεργασίας Σένγκεν ανταλλάσσονται κατάλογοι των εμπορικών διαμεσολαβητών στους οποίους χορηγήθηκε διαπίστευση από κάθε προξενείο και όσων ανακλήθηκε η διαπίστευση, μαζί με τους λόγους που υπαγορεύουν την εν λόγω ανάκληση.

Κάθε προξενείο μεριμνά για την ενημέρωση του κοινού σχετικά με τον κατάλογο των διαπιστευμένων εμπορικών διαμεσολαβητών με τους οποίους συνεργάζεται.

Άρθρο 46

Κατάρτιση στατιστικών

Τα κράτη μέλη καταρτίζουν ετήσιες στατιστικές σχετικά με τις θεωρήσεις, σύμφωνα με τον πίνακα του παραρτήματος ΧΙΙ. Οι εν λόγω στατιστικές υποβάλλονται έως την 1η Μαρτίου κάθε έτους για το προηγούμενο ημερολογιακό έτος.

Άρθρο 47

Ενημέρωση του ευρέος κοινού

1.   Οι κεντρικές αρχές και τα προξενεία των κρατών μελών παρέχουν στο ευρύ κοινό όλες τις πληροφορίες για την αίτηση θεώρησης, ιδίως:

α)	τα κριτήρια, τους όρους και τις διαδικασίες για την υποβολή της αίτησης θεώρησης·

β)	τον τρόπο προκαθορισμού συνέντευξης, εφόσον ισχύει·

γ)	τον τόπο υποβολής της αίτησης (αρμόδιο προξενείο, κοινό κέντρο αιτήσεων ή εξωτερικό πάροχο υπηρεσιών)·

δ)	τους διαπιστευμένους εμπορικούς διαμεσολαβητές·

ε)	το γεγονός ότι η σφραγίδα που προβλέπεται στο άρθρο 20 δεν έχει νομικές επιπτώσεις·

στ)	τις προθεσμίες εξέτασης των αιτήσεων, που καθορίζονται στο άρθρο 23 παράγραφοι 1, 2 και 3·

ζ)	τις τρίτες χώρες των οποίων οι υπήκοοι ή συγκεκριμένες κατηγορίες υπηκόων υπόκεινται σε προηγούμενη διαβούλευση ή ενημέρωση·

η)

το γεγονός ότι αρνητικές αποφάσεις επί των αιτήσεων πρέπει να κοινοποιούνται στον αιτούντα και ότι οι εν λόγω αποφάσεις αιτιολογούνται καθώς και ότι οι αιτούντες των οποίων οι αιτήσεις απορρίφθηκαν έχουν δικαίωμα προσφυγής, πληροφορούμενοι για την ακολουθητέα διαδικασία σε περίπτωση προσφυγής συμπεριλαμβανομένης της αρμόδιας αρχής καθώς και της προθεσμίας κατάθεσης της προσφυγής·

θ)	το γεγονός ότι η απλή κατοχή θεώρησης δεν παρέχει αυτόματα δικαίωμα εισόδου και ότι οι κάτοχοι θεώρησης υποχρεούνται να αποδείξουν ότι πληρούν τους όρους εισόδου στα εξωτερικά σύνορα, όπως προβλέπεται στο άρθρο 5 του κώδικα συνόρων Σένγκεν.

2.   Το εκπροσωπούν και το εκπροσωπούμενο κράτος μέλος ενημερώνουν το ευρύ κοινό σχετικά με τις συμφωνίες εκπροσώπησης που αναφέρονται στο άρθρο 8, πριν από την έναρξη ισχύος των συμφωνιών αυτών.

ΤΙΤΛΟΣ V

ΕΠΙΤΟΠΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΕΝΓΚΕΝ

Άρθρο 48

Επιτόπια συνεργασία Σένγκεν των προξενείων των κρατών μελών

1.   Για την εξασφάλιση εναρμονισμένης εφαρμογής της κοινής πολιτικής θεωρήσεων, λαμβανομένων υπόψη, όπου ενδείκνυται, των τοπικών συνθηκών, τα προξενεία των κρατών μελών και η Επιτροπή συνεργάζονται εντός κάθε δικαιοδοσίας και αξιολογούν την ανάγκη να θεσπισθούν ιδίως:

α)	εναρμονισμένος κατάλογος δικαιολογητικών εγγράφων που πρέπει να υποβληθούν από τους αιτούντες, λαμβανομένων υπόψη του άρθρου 14 και του παραρτήματος ΙΙ·

β)	κοινά κριτήρια για την εξέταση των αιτήσεων όσον αφορά τις εξαιρέσεις από την καταβολή του τέλους θεώρησης σύμφωνα με το άρθρο 16 παράγραφος 5 και ζητήματα που αφορούν τη μετάφραση του εντύπου της αίτησης, σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 5·

γ)	διεξοδικός κατάλογος των ταξιδιωτικών εγγράφων που χορηγήθηκαν από τη χώρα υποδοχής, ο οποίος ενημερώνεται τακτικά.

Εάν κατά την εξέταση ενός ή περισσοτέρων από τα στοιχεία α) έως γ) η αξιολόγηση στο πλαίσιο της επιτόπιας συνεργασίας Σένγκεν επιβεβαιώσει την ανάγκη επιτόπιας εναρμονισμένης προσέγγισης, τα μέτρα για την εν λόγω εναρμονισμένη προσέγγιση εγκρίνονται σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 52 παράγραφος 2.

2.   Στο πλαίσιο της επιτόπιας συνεργασίας Σένγκεν θεσπίζεται κοινό ενημερωτικό δελτίο με στοιχεία για τις ομοιόμορφες θεωρήσεις, τις θεωρήσεις περιορισμένης εδαφικής ισχύος και τις θεωρήσεις διέλευσης από αερολιμένα (ήτοι τα δικαιώματα που απορρέουν από αυτήν, τους όρους για την υποβολή σχετικών αιτήσεων), περιλαμβανομένου, όπου απαιτείται, του καταλόγου δικαιολογητικών εγγράφων που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο α).

3.   Στο πλαίσιο της επιτόπιας συνεργασίας Σένγκεν ανταλλάσσονται οι ακόλουθες πληροφορίες:

α)	μηνιαίες στατιστικές σχετικά με τις ομοιόμορφες θεωρήσεις, τις θεωρήσεις περιορισμένης εδαφικής ισχύος και τις θεωρήσεις διέλευσης από αερολιμένα που έχουν χορηγηθεί καθώς και σχετικά με τον αριθμό των αιτήσεων θεώρησης που απορρίφθηκαν·

β)

σε συνάρτηση με την αξιολόγηση του κινδύνου μετανάστευσης ή/και ασφαλείας, πληροφορίες σχετικά με τα εξής: i) κοινωνική και οικονομική διαστρωμάτωση της χώρας υποδοχής· ii) πηγές ενημέρωσης σε τοπικό επίπεδο (και όσον αφορά την κοινωνική ασφάλιση, την ασφάλιση υγείας, τα φορολογικά μητρώα και τις καταγραφές εισόδου-εξόδου)· iii) χρήση πλαστών και παραποιημένων εγγράφων· iv) διαδρομές παράνομης μετανάστευσης· v) απορρίψεις·

γ)	πληροφορίες σχετικά με τη συνεργασία με τις εταιρείες μεταφορών·

δ)	πληροφορίες σχετικά με τις ασφαλιστικές εταιρείες που παρέχουν επαρκή ταξιδιωτική ιατρική ασφάλιση (περιλαμβανομένου ελέγχου του είδους της κάλυψης και, της ενδεχόμενης συμμετοχής ασφαλισμένου).

4.   Διοργανώνονται τακτικά συσκέψεις στο πλαίσιο της επιτόπιας συνεργασίας Σένγκεν μεταξύ των κρατών μελών και της Επιτροπής για την αντιμετώπιση ειδικών επιχειρησιακών ζητημάτων που αφορούν την εφαρμογή της κοινής πολιτικής θεωρήσεων. Οι συσκέψεις αυτές συγκαλούνται εντός της δικαιοδοσίας από την Επιτροπή, εκτός εάν συμφωνήθηκε άλλως κατ’ αίτηση της Επιτροπής.

Στο πλαίσιο της επιτόπιας συνεργασίας Σένγκεν μπορούν να διοργανωθούν συνεδριάσεις που αφορούν μόνο ένα θέμα καθώς και να συσταθούν επιμέρους ομάδες για τη μελέτη ειδικών ζητημάτων.

5.   Καταρτίζονται συστηματικά και διαβιβάζονται σε τοπικό επίπεδο περιληπτικές εκθέσεις των συνεδριάσεων επιτόπιας συνεργασίας Σένγκεν. Η Επιτροπή μπορεί να αναθέσει την κατάρτιση των εκθέσεων σε κράτος μέλος. Τα προξενεία κάθε κράτους μέλους διαβιβάζουν τις εκθέσεις στις κεντρικές τους αρχές.

Βάσει αυτών των εκθέσεων η Επιτροπή καταρτίζει ετήσια έκθεση εντός κάθε δικαιοδοσίας που υποβάλλεται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

6.   Οι εκπρόσωποι των προξενείων των κρατών μελών που δεν εφαρμόζουν το κοινοτικό κεκτημένο σε σχέση με τις θεωρήσεις ή τρίτων χωρών μπορούν σε ad hoc βάση να κληθούν να συμμετάσχουν σε συνεδριάσεις για την ανταλλαγή πληροφοριών ως προς ζητήματα σχετικά με τις θεωρήσεις.

ΤΙΤΛΟΣ VI

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 49

Ρυθμίσεις για τους Ολυμπιακούς και τους Παραολυμπιακούς Αγώνες

Τα κράτη μέλη που διοργανώνουν τους Ολυμπιακούς και τους Παραολυμπιακούς Αγώνες εφαρμόζουν τις ειδικές διαδικασίες και τους όρους που διευκολύνουν τη χορήγηση θεώρησης και καθορίζονται στο παράρτημα XI.

Άρθρο 50

Τροποποιήσεις των παραρτημάτων

Τα μέτρα που αποσκοπούν στην τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού όσον αφορά τις τροποποιήσεις των παραρτημάτων I, ΙΙ, ΙΙΙ, IV, V, VI, VII, VΙΙΙ, και ΧΙΙ, θεσπίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο στην οποία παραπέμπει το άρθρο 52 παράγραφος 3.

Άρθρο 51

Οδηγίες για την πρακτική εφαρμογή του κώδικα θεωρήσεων

Οι επιχειρησιακές οδηγίες για την πρακτική εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος κανονισμού καταρτίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 52 παράγραφος 2.

Άρθρο 52

Διαδικασία επιτροπής

1.   Η Επιτροπή επικουρείται από επιτροπή, εφεξής καλούμενη «επιτροπή θεωρήσεων».

2.   Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζονται τα άρθρα 5 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ, τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 8 της ίδιας απόφασης και υπό τον όρο ότι τα εκτελεστικά μέτρα που εγκρίνονται σύμφωνα με τη διαδικασία αυτή δεν τροποποιούν τις ουσιαστικές διατάξεις του παρόντος κανονισμού.

Η προθεσμία του άρθρου 5 παράγραφος 6 της απόφασης 1999/468/ΕΚ ορίζεται τρίμηνη.

3.   Όπου γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζονται το άρθρο 5α παράγραφοι 1 έως 4 και το άρθρο 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ, τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 8 της ίδιας απόφασης.

Άρθρο 53

Κοινοποίηση

1.   Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή:

α)	τις συμφωνίες εκπροσώπησης που αναφέρονται στο άρθρο 8·

β)	τις τρίτες χώρες για τους υπηκόους των οποίων μεμονωμένα κράτη μέλη απαιτούν την κατοχή θεώρησης διέλευσης από αερολιμένα όταν διέρχονται από τις διεθνείς ζώνες των αερολιμένων που ευρίσκονται στο έδαφός τους, όπως αναφέρεται στο άρθρο 3·

γ)	το εθνικό έντυπο με το οποίο αποδεικνύεται η ανάληψη ευθύνης για τους αιτούντες ή/και η παροχή ιδιωτικού καταλύματος σε αυτούς σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφος 4, ανάλογα με την περίπτωση·

δ)	τον κατάλογο των τρίτων χωρών για τις οποίες απαιτείται προηγούμενη διαβούλευση σύμφωνα με το άρθρο 22 παράγραφος 1·

ε)	τον κατάλογο των τρίτων χωρών για τις οποίες απαιτείται ενημέρωση σύμφωνα με το άρθρο 31 παράγραφος 1·

στ)	τις συμπληρωματικές εθνικές εγγραφές στη ζώνη «παρατηρήσεις» της αυτοκόλλητης θεώρησης που αναφέρεται στο άρθρο 27 παράγραφος 2·

ζ)	τις αρμόδιες αρχές για την παράταση των θεωρήσεων σύμφωνα με το άρθρο 33 παράγραφος 5·

η)	τις επιλεγμένες μορφές συνεργασίας που αναφέρονται στο άρθρο 40·

θ)	τις στατιστικές που καταρτίζονται σύμφωνα με το άρθρο 46 και το παράρτημα ΧΙΙ.

2.   Η Επιτροπή διαθέτει τις κοινοποιηθείσες σύμφωνα με την παράγραφο 1 πληροφορίες στα κράτη μέλη και το κοινό μέσω ηλεκτρονικής δημοσιεύσεως η οποία ενημερώνεται συνεχώς.

Άρθρο 54

Τροποποιήσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 767/2008

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 767/2008 τροποποιείται ως ακολούθως:

1)

Το άρθρο 4 παράγραφος 1 τροποποιείται ως ακολούθως: α) το στοιχείο α) αντικαθίσταται από τα ακόλουθα: «α) “ομοιόμορφη θεώρηση”, όπως ορίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 810/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, για τη θέσπιση κοινοτικού κώδικα θεωρήσεων (κώδικας θεωρήσεων) (22). β) το στοιχείο β) διαγράφεται· γ) το στοιχείο γ) αντικαθίσταται από τα ακόλουθα: «γ) “θεώρηση διέλευσης από αερολιμένα”, όπως ορίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 810/2009·»· δ) το στοιχείο δ) αντικαθίσταται από τα ακόλουθα: «δ) “θεώρηση περιορισμένης εδαφικής ισχύος”, όπως ορίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 810/2009·»· ε) το στοιχείο ε) διαγράφεται.

2)	Στο άρθρο 8 παράγραφος 1, οι λέξεις «Με την παραλαβή αίτησης» αντικαθίστανται από τα ακόλουθα: «Όταν η αίτηση είναι παραδεκτή σύμφωνα με το άρθρο 19 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 810/2009».

3)

Το άρθρο 9 αντικαθίσταται από τα ακόλουθα: α) η επικεφαλίδα διατυπώνεται ως εξής: «Δεδομένα που πρέπει να εισάγονται κατά την υποβολή της αίτησης»· β) η παράγραφος 4 τροποποιείται ως ακολούθως: i) το στοιχείο α) αντικαθίσταται από τα ακόλουθα: «α) επώνυμο (οικογενειακό όνομα), γένος (προηγούμενο οικογενειακό όνομα ή ονόματα), όνομα ή ονόματα· ημερομηνία γέννησης, τόπος γέννησης, χώρα γέννησης, φύλο·»· ii) το στοιχείο ε) διαγράφεται· iii) το στοιχείο ζ) αντικαθίσταται από τα ακόλουθα: «ζ) κράτος μέλος ή κράτη μέλη προορισμού και διάρκεια της προβλεπόμενης παραμονής ή διέλευσης·»· iv) το στοιχείο η) αντικαθίσταται από τα ακόλουθα: «η) κύριος σκοπός ή σκοποί του ταξιδιού·»· v) το στοιχείο θ) αντικαθίσταται από τα ακόλουθα: «θ) προβλεπόμενη ημερομηνία άφιξης στη ζώνη Σένγκεν και προβλεπόμενη ημερομηνία αναχώρησης από τη ζώνη Σένγκεν·»· vi) το στοιχείο ι) αντικαθίσταται από τα ακόλουθα: «ι) κράτος μέλος πρώτης εισόδου·»· vii) το στοιχείο ια) αντικαθίσταται από τα ακόλουθα: «ια) διεύθυνση οικίας του αιτούντος·»· viii) στο στοιχείο ιβ) η λέξη «σχολείο» αντικαθίσταται από: «εκπαιδευτικό ίδρυμα»· ix) στο στοιχείο ιγ) οι λέξεις «του πατρός και της μητρός» αντικαθίστανται από «του ασκούντος γονική μέριμνα ή του νόμιμου κηδεμόνα».

4)	Προστίθεται το ακόλουθο στοιχείο στο άρθρο 10 παράγραφος 1: «ια) ενδεχομένως, την πληροφορία ότι η αυτοκόλλητη θεώρηση συμπληρώθηκε χειρόγραφα.».

5)	Στο άρθρο 11, η εισαγωγική παράγραφος αντικαθίσταται από τα ακόλουθα: «Όταν η αρχή θεώρησης που εκπροσωπεί άλλο κράτος μέλος διακόπτει την εξέταση της αίτησης προσθέτει τα εξής δεδομένα στον φάκελο αίτησης:».

6)

Το άρθρο 12 τροποποιείται ως ακολούθως: α) η παράγραφος 1 στοιχείο α) αντικαθίσταται από τα ακόλουθα: «α) την κατάσταση της θεώρησης, προσδιορίζοντας ότι η έκδοση θεώρησης απερρίφθη και κατά πόσον η εν λόγω αρχή την απέρριψε εξ ονόματος άλλου κράτους μέλους·»· β) η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από τα ακόλουθα: «2.   Ο φάκελος αίτησης προσδιορίζει επίσης το λόγο ή τους λόγους απόρριψης της θεώρησης, που είναι ένας ή περισσότεροι από τους εξής: α) ο αιτών: i) υποβάλλει πλαστό ή παραποιημένο ταξιδιωτικό έγγραφο· ii) δεν παρέχει δικαιολογητικά σχετικά με τον σκοπό και τους όρους της προβλεπόμενης διαμονής· iii) δεν αποδεικνύει ότι διαθέτει επαρκή μέσα διαβίωσης για τη διάρκεια της προβλεπόμενης παραμονής και για την επιστροφή του στη χώρα καταγωγής ή κατοικίας ή για τη διέλευση από τρίτη χώρα στην οποία η είσοδός του είναι εξασφαλισμένη ή δεν μπορεί να εξασφαλίσει νομίμως τα μέσα αυτά· iv) έχει διαμείνει ήδη για τρεις μήνες κατά τη διάρκεια εξάμηνης περιόδου στο έδαφος των κρατών μελών βάσει ενιαίας θεωρήσεως ή θεωρήσεως περιορισμένης εδαφικής ισχύος· v) είναι πρόσωπο για το οποίο υπάρχει καταχώριση στο σύστημα SIS με σκοπό την απαγόρευση εισόδου· vi) θεωρείται απειλή για τη δημόσια τάξη, την εσωτερική ασφάλεια, τη δημόσια υγεία, σύμφωνα με το άρθρο 2 σημείο 19 του κώδικα συνόρων Σένγκεν ή τις διεθνείς σχέσεις ενός εκ των κρατών μελών, ιδίως δε είναι καταχωρισμένος στις εθνικές βάσεις δεδομένων των κρατών μελών με σκοπό την απαγόρευση εισόδου για τους ίδιους λόγους· vii) δεν παρέχει αποδείξεις για την κατοχή επαρκούς και ισχύουσας ταξιδιωτικής ιατρικής ασφάλισης, εφόσον απαιτείται· β) οι πληροφορίες που υποβλήθηκαν για την αιτιολόγηση του σκοπού και των όρων της προβλεπόμενης παραμονής δεν ήταν αξιόπιστες· γ) δεν κατέστη δυνατόν να διαπιστωθεί η πρόθεση του αιτούντος να εγκαταλείψει το έδαφος των κρατών μελών πριν λήξει η ισχύς της θεώρησης· δ) δεν αποδείχθηκε επαρκώς ότι ο αιτών δεν ήταν σε θέση να υποβάλει αίτηση θεώρησης εκ των προτέρων, ώστε να δικαιολογείται η υποβολή αίτησης θεώρησης στα σύνορα.».

7)

Το άρθρο 13 αντικαθίσταται από τα ακόλουθα: «Άρθρο 13 Δεδομένα που προστίθενται σε περίπτωση κατάργησης ή ανάκλησης της θεώρησης 1.   Αν ληφθεί απόφαση κατάργησης ή ανάκλησης της θεώρησης, η αρχή θεώρησης που έλαβε την οικεία απόφαση προσθέτει τα ακόλουθα δεδομένα στον φάκελο αίτησης: α) την κατάσταση της θεώρησης, προσδιορίζοντας ότι η θεώρηση καταργήθηκε ή ανακλήθηκε· β) την αρχή που κατάργησε ή ανακάλεσε τη θεώρηση και τον τόπο που εδρεύει η εν λόγω αρχή· γ) τον τόπο και την ημερομηνία της απόφασης. 2.   Ο φάκελος αίτησης προσδιορίζει επίσης τον λόγο/τους λόγους κατάργησης ή ανάκλησης, οι οποίοι είναι: α) ένας ή περισσότεροι από τους λόγους που απαριθμούνται στο άρθρο 12 παράγραφος 2· β) αίτημα του κατόχου της θεώρησης για την ανάκλησή της.».

8)

Το άρθρο 14 τροποποιείται ως ακολούθως: α) η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από τα ακόλουθα: i) το εισαγωγικό τμήμα τροποποιείται ως ακολούθως: «1.   Αν ληφθεί απόφαση παράτασης της περιόδου ισχύος ή/και της διάρκειας παραμονής χορηγηθείσας θεώρησης, η αρχή θεώρησης που παρέτεινε τη θεώρηση προσθέτει τα ακόλουθα δεδομένα στον φάκελο αίτησης:»· ii) το στοιχείο δ) αντικαθίσταται από τα ακόλουθα: «δ) τον αριθμό αυτοκόλλητης θεώρησης της παραταθείσας θεώρησης·»· iii) το στοιχείο ζ) αντικαθίσταται από τα ακόλουθα: «ζ) το έδαφος στο οποίο ο κάτοχος της θεώρησης έχει δικαίωμα να ταξιδεύει, εφόσον η εδαφική ισχύς της παραταθείσας θεώρησης διαφέρει από εκείνη της αρχικής·»· β) στην παράγραφος 2 διαγράφεται το στοιχείο γ).

9)	Στο άρθρο 15 παράγραφος 1, οι λέξεις «παράτασης ή μείωσης της διάρκειας ισχύος της θεώρησης» αντικαθίστανται από τις εξής: «ή παράτασης της θεώρησης».

10)

Το άρθρο 17 τροποποιείται ως ακολούθως: α) το σημείο 4 αντικαθίσταται από τα ακόλουθα: «4. Το κράτος μέλος της πρώτης εισόδου·»· β) το σημείο 6 αντικαθίσταται από τα ακόλουθα: «6. είδος εκδοθείσας θεώρησης·»· γ) το σημείο 11 αντικαθίσταται από τα ακόλουθα: «11. κύριος σκοπός ή σκοποί του ταξιδιού·».

11)	Στα άρθρα 18 παράγραφος 4 στοιχείο γ), 19 παράγραφος 2 στοιχείο γ), 20 παράγραφος 2 στοιχείο δ), 22 παράγραφος 2 στοιχείο δ), διαγράφονται οι λέξεις «ή μειωθεί».

12)	Στο άρθρο 23 παράγραφος 1 στοιχείο δ) διαγράφεται η φράση «ή μείωσης της διάρκειας ισχύος της».

Άρθρο 55

Τροποποιήσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 562/2006

Το παράρτημα V μέρος Α του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 562/2006 τροποποιείται ως ακολούθως:

α)

το σημείο 1, στοιχείο γ) αντικαθίσταται από τα ακόλουθα: «γ) καταργεί ή ανακαλεί τις θεωρήσεις, κατά περίπτωση, σύμφωνα με τους όρους του άρθρου 34 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 810/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, για τη θέσπιση κοινοτικού κώδικα θεωρήσεων (“κώδικας θεωρήσεων”) (23).

β)	το σημείο 2 διαγράφεται.

Άρθρο 56

Καταργήσεις

1.   Τα άρθρα 9 έως 17 της σύμβασης για την εφαρμογή της συμφωνίας Σένγκεν της 14ης Ιουνίου 1985 καταργούνται.

2.   Καταργούνται τα ακόλουθα:

α)	η απόφαση της εκτελεστικής επιτροπής Σένγκεν της 28ης Απριλίου 1999 για τις οριστικές εκδοχές του κοινού εγχειριδίου και της κοινής προξενικής εγκυκλίου [SCH/Com-ex (99) 13 (η κοινή προξενική εγκύκλιος, συμπεριλαμβανομένων των παραρτημάτων]·

β)

η απόφαση της εκτελεστικής επιτροπής Σένγκεν της 14ης Δεκεμβρίου 1993 για την παράταση της ομοιόμορφης θεώρησης [SCH/Com-ex (93) 21] και σχετικά με τις κοινές αρχές για την ακύρωση, την ανάκληση ή τη μείωση της διάρκειας ισχύος της ενιαίας θεώρησης, [SCH/Com-ex (93) 24], η απόφαση της εκτελεστικής επιτροπής Σένγκεν της 22 Δεκεμβρίου 1994 για την ανταλλαγή στατιστικών πληροφοριών σχετικά με την έκδοση της ομοιόμορφης θεώρησης [SCH/Com-ex (94) 25], απόφαση της εκτελεστικής επιτροπής της 21ης Απριλίου 1998 σχετικά με την ανταλλαγή στατιστικών στοιχείων για τη χορήγηση θεωρήσεων [SCH/Com-ex (98) 12], και απόφαση της εκτελεστικής επιτροπής της 16ης Δεκεμβρίου 1998 σχετικά με την καθιέρωση ενός εντύπου ενιαίου τύπου ως αποδεικτικού πρόσκλησης, δήλωσης ανάληψης ευθύνης ή πιστοποιητικού φιλοξενίας [SCH/Com-ex (98) 57]·

γ)	η κοινή δράση 96/197/ΔΕΥ της 4ης Μαρτίου 1996 που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο βάσει του άρθρου K.3 της συνθήκης ΕΕ όσον αφορά το καθεστώς διέλευσης από αερολιμένες (24)·

δ)	ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 789/2001 του Συμβουλίου, της 24ης Απριλίου 2001, που επιφυλάσσει στο Συμβούλιο εκτελεστικές εξουσίες σχετικά με ορισμένες λεπτομερείς διατάξεις και πρακτικές διαδικασίες εξέτασης αιτήσεων θεώρησης (25)·

ε)	ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1091/2001του Συμβουλίου, της 28ης Μαΐου 2001, σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία με θεώρηση για διαμονή μακράς διαρκείας (26)·

στ)	ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 415/2003 του Συμβουλίου, της 27ης Φεβρουαρίου 2003, σχετικά με τη χορήγηση θεωρήσεων στα σύνορα, συμπεριλαμβανομένης της χορήγησης των εν λόγω θεωρήσεων σε διερχόμενους ναυτικούς (27)·

ζ)

ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 390/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, για την τροποποίηση της κοινής προξενικής εγκυκλίου περί θεωρήσεων προς τις διπλωματικές και τις έμμισθες προξενικές αρχές όσον αφορά την εισαγωγή βιομετρικών στοιχείων καθώς και διατάξεων για την οργάνωση της παραλαβής και της εξέτασης των αιτήσεων θεώρησης (28).

3.   Οι παραπομπές στις καταργούμενες πράξεις εκλαμβάνονται ως παραπομπές στον παρόντα κανονισμό και διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας του παραρτήματος ΧΙΙΙ.

Άρθρο 57

Παρακολούθηση και αξιολόγηση

1.   Δύο έτη μετά την έναρξη εφαρμογής όλων των διατάξεων του παρόντος κανονισμού, η Επιτροπή υποβάλλει αξιολόγηση της εφαρμογής του. Η συνολική αυτή αξιολόγηση περιλαμβάνει εξέταση των αποτελεσμάτων σε σύγκριση με τους επιδιωκόμενους στόχους και της εφαρμογής των διατάξεων του παρόντος κανονισμού, με την επιφύλαξη των εκθέσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 3.

2.   Η Επιτροπή διαβιβάζει την αξιολόγηση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο. Με βάση την αξιολόγηση, η Επιτροπή υποβάλλει, εφόσον απαιτείται, κατάλληλες προτάσεις για την τροποποίηση του παρόντος κανονισμού.

3.   Η Επιτροπή υποβάλλει, τρία έτη μετά την εφαρμογή του κανονισμού VIS και εν συνεχεία ανά τετραετία, έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 13, 17, 40 έως 44 του παρόντος κανονισμού, που περιλαμβάνει την εφαρμογή της λήψης και χρήση των βιομετρικών στοιχείων, την καταλληλότητα του επιλεγέντος προτύπου ICAO, την τήρηση των κανόνων προστασίας των δεδομένων, την εμπειρία με τους εξωτερικούς παρόχους υπηρεσιών με ειδική αναφορά στη συλλογή των βιομετρικών στοιχείων, την τήρηση του κανόνα των 59 μηνών για την αντιγραφή δακτυλικών αποτυπωμάτων και την οργάνωση των διαδικασιών σχετικά με τις αιτήσεις. Η έκθεση περιλαμβάνει επίσης, βάσει του άρθρου 17 παράγραφοι 12, 13 και 14, και του άρθρου 50 παράγραφος 4 του κανονισμού VIS τις περιπτώσεις όπου η λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων εκ των πραγμάτων δεν ήταν δυνατή ή για νομικούς λόγους δεν απαιτείτο, εν συγκρίσει προς τις περιπτώσεις όπου έχουν ληφθεί δακτυλικά αποτυπώματα. Η έκθεση περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με τις περιπτώσεις όπου απορρίφθηκε αίτηση θεώρησης προσώπου το οποίο εκ των πραγμάτων δεν μπορούσε να παράσχει δακτυλικά αποτυπώματα. Η έκθεση συνοδεύεται, εάν χρειάζεται, από κατάλληλες προτάσεις προς τροποποίηση του παρόντος κανονισμού.

4.   Στην πρώτη από τις εκθέσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 3 θα εξετάζεται επίσης το ζήτημα της επαρκούς αξιοπιστίας ως προς τους στόχους εξακρίβωσης και επαλήθευσης των δακτυλικών αποτυπωμάτων παιδιών ηλικίας κάτω των 12 ετών και, ειδικότερα, την εξέλιξη των δακτυλικών αποτυπωμάτων με την ηλικία, βάσει μελέτης που διεξάγεται υπό την ευθύνη της Επιτροπής

Άρθρο 58

Έναρξη ισχύος

1.   Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2.   Εφαρμόζεται από την 5η Απριλίου 2010.

3.   Τα άρθρα 52 και 53 παράγραφοι 1 στοιχεία α) έως η) και 2 ισχύουν από τις 5 Οκτωβρίου 2009.

4.   Όσον αφορά το δίκτυο διαβουλεύσεων Σένγκεν (τεχνικές προδιαγραφές), το άρθρο 56 παράγραφος 2 στοιχείο δ) εφαρμόζεται από την ημερομηνία που αναφέρεται στο άρθρο 46 του κανονισμού VIS.

5.   Το άρθρο 32 παράγραφοι 2 και 3, το άρθρο 34 παράγραφοι 6 και 7, και το άρθρο 35 παράγραφος 7 εφαρμόζονται από τις 5 Απριλίου 2011.

---

(1)  Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 2ας Απριλίου 2009 (δεν δημοσιεύθηκε ακόμα στην Επίσημη Εφημερίδα) και απόφαση του Συμβουλίου της 25ης Ιουνίου 2009.

(2)  ΕΕ L 239 της 22.9.2000, σ. 19.

(3)  ΕΕ C 326 της 22.12.2005, σ. 1.

(4)  ΕΕ C 53 της 3.3.2005, σ. 1.

(5)  ΕΕ L 218 της 13.8.2008, σ. 60.

(6)  ΕΕ L 281 της 23.11.1995, σ. 31.

(7)  ΕΕ L 184 της 17.7.1999, σ. 23.

(8)  ΕΕ L 105 της 13.4.2006, σ. 1.

(9)  ΕΕ L 176 της 10.7.1999, σ. 36.

(10)  ΕΕ L 176 της 10.7.1999, σ. 31.

(11)  ΕΕ L 176 της 10.7.1999, σ. 53.

(12)  ΕΕ L 53 της 27.2.2008, σ. 52.

(13)  ΕΕ L 53 της 27.2.2008, σ. 1.

(14)  ΕΕ L 83 της 26.3.2008, σ. 3.

(15)  ΕΕ L 131 της 1.6.2000, σ. 43.

(16)  ΕΕ L 64 της 7.3.2002, σ. 20.

(17)  ΕΕ L 81 της 21.3.2001, σ. 1.

(18)  ΕΕ L 164 της 14.7.1995, σ. 1.

(19)  ΕΕ L 53 της 23.2.2002, σ. 4.

(20)  ΕΕ L 267 της 27.9.2006, σ. 41.

(21)  ΕΕ L 289 της 3.11.2005, σ. 23.

(22)  ΕΕ L 243 της 15.9.2009, σ. 1.»

(23)  ΕΕ L 243 της 15.9.2009, σ. 1.»·

(24)  ΕΕ L 63 της 13.3.1996, σ. 8.

(25)  ΕΕ L 116 της 26.4.2001, σ. 2.

(26)  ΕΕ L 150 της 6.6.2001, σ. 4.

(27)  ΕΕ L 64 της 7.3.2003, σ. 1.

(28)  ΕΕ L 131 της 28.5.2009, σ. 1.

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---