Επίσημη Εφημερίδα L 52/2012

24.2.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 52/1

ΑΠΌΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 14ης Φεβρουαρίου 2012

για τη σύναψη συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Ινδονησίας σχετικά με ορισμένες πτυχές των αεροπορικών υπηρεσιών

(2012/113/ΕΕ)

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 100 παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 218 παράγραφος 6 στοιχείο α),

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Έχοντας υπόψη την έγκριση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)	Με απόφασή του στις 5 Ιουνίου 2003, το Συμβούλιο εξουσιοδότησε την Επιτροπή να αρχίσει διαπραγματεύσεις με τρίτες χώρες με σκοπό την αντικατάσταση ορισμένων διατάξεων των υφιστάμενων διμερών συμφωνιών από μία συμφωνία σε επίπεδο Ένωσης.

(2)	Σύμφωνα με την απόφαση 2011/663/ΕΕ του Συμβουλίου (1), η συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Ινδονησίας σχετικά με ορισμένες πτυχές των αεροπορικών υπηρεσιών (2) («συμφωνία») υπογράφηκε και εφαρμόστηκε προσωρινά, με την επιφύλαξη της σύναψής της.

(3)	Η συμφωνία θα πρέπει να εγκριθεί,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Η συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Ινδονησίας σχετικά με ορισμένες πτυχές των αεροπορικών υπηρεσιών (3) («συμφωνία») εγκρίνεται εξ ονόματος της Ένωσης.

Άρθρο 2

Ο πρόεδρος του Συμβουλίου προβαίνει, εξ ονόματος της Ένωσης, στην κοινοποίηση που προβλέπεται στο άρθρο 8 παράγραφος 1 της συμφωνίας.

Άρθρο 3

Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει την ημέρα της έκδοσής της.

Βρυξέλλες, 14 Φεβρουαρίου 2012.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

M. LIDEGAARD

(1) ΕΕ L 264 της 8.10.2011, σ. 1.

(2) ΕΕ L 264 της 8.10.2011, σ. 2.

(3) Η απόφαση έχει δημοσιευτεί στην ΕΕ L 264 της 8.10.2011, σ. 2, μαζί με την απόφαση υπογραφής.

24.2.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 52/2

ΑΠΌΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 14ης Φεβρουαρίου 2012

για τον καθορισμό της θέσης την οποία θα λάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση στο Γενικό Συμβούλιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου σχετικά με παρέκκλιση του ΠΟΕ για τις πρόσθετες αυτόνομες εμπορικές προτιμήσεις που έχουν χορηγηθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση στο Πακιστάν

(2012/114/ΕΕ)

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το πρώτο εδάφιο του άρθρου 207 παράγραφος 4, σε συνδυασμό με το άρθρο 218 παράγραφος 9,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται στο στάδιο θέσπισης νομοθεσίας για τη χορήγηση πρόσθετων αυτόνομων εμπορικών προτιμήσεων στο Πακιστάν. Σε περίπτωση μη παρέκκλισης από τις υποχρεώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης δυνάμει της παραγράφου 1 του άρθρου Ι και του άρθρου ΧΙΙΙ της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου 1994 (ΓΣΔΕ 1994), στο βαθμό που κρίνεται απαραίτητο, η μεταχείριση που χορηγείται με τις πρόσθετες αυτόνομες εμπορικές προτιμήσεις θα πρέπει να επεκταθεί σε όλα τα άλλα μέλη του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ). Επομένως, κρίνεται σκόπιμο να επιδιωχθεί παρέκκλιση από την παράγραφο 1 του άρθρου Ι και από το άρθρο ΧΙΙΙ της ΓΣΔΕ 1994, στο βαθμό που κρίνεται απαραίτητο, σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου ΙΧ της συμφωνίας του Μαρακές για την ίδρυση του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου.

(2)	Η Ευρωπαϊκή Ένωση υπέβαλε αίτημα παρέκκλισης αρχικά στις 18 Νοεμβρίου 2010 και στη συνέχεια, αναθεωρημένο, στις 26 Οκτωβρίου 2011 και στις 19 Ιανουαρίου 2012 και εναπόκειται στο Γενικό Συμβούλιο του ΠΟΕ να αποφασίσει επ’ αυτού.

(3)	Επομένως, κρίνεται σκόπιμο να καθοριστεί η θέση την οποία θα λάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση στο Γενικό Συμβούλιο του ΠΟΕ σχετικά με το αίτημα αυτό,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Η θέση την οποία θα λάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση στο Γενικό Συμβούλιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου είναι να εγκρίνει την παρέκκλιση του ΠΟΕ για τις πρόσθετες αυτόνομες εμπορικές προτιμήσεις που έχουν χορηγηθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση στο Πακιστάν.

Η θέση αυτή εκφράζεται από την Επιτροπή.

Άρθρο 2

Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει την ημερομηνία της έκδοσής της.

Βρυξέλλες, 14 Φεβρουαρίου 2012.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

M. LIDEGAARD

24.2.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 52/3

ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΌΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) αριθ. 160/2012 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 23ης Φεβρουαρίου 2012

σχετικά με τον εκ των προτέρων καθορισμό, για το 2012, του ποσού της ενίσχυσης για την ιδιωτική αποθεματοποίηση βουτύρου

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2007, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών και ειδικών διατάξεων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα (ενιαίος κανονισμός ΚΟΑ) (1), και ιδίως το άρθρο 43 στοιχεία α) και δ), σε συνδυασμό με το άρθρο 4,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)	Το άρθρο 28 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 προβλέπει τη χορήγηση ενισχύσεων για την ιδιωτική αποθεματοποίηση βουτύρου.

(2)

Η εξέλιξη των τιμών και των αποθεμάτων βουτύρου καταδεικνύει ανισορροπία της αγοράς η οποία μπορεί να εξαλειφθεί ή να περιοριστεί μέσω της εποχικής αποθεματοποίησης. Λαμβανομένης υπόψη της υφιστάμενης κατάστασης της αγοράς, κρίνεται σκόπιμο να χορηγηθεί ενίσχυση για την ιδιωτική αποθεματοποίηση βουτύρου από την 1η Μαρτίου 2012.

(3)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 826/2008 της Επιτροπής, της 20ής Αυγούστου 2008, σχετικά με τη θέσπιση κοινών κανόνων για τη χορήγηση κοινοτικής ενίσχυσης στην ιδιωτική αποθεματοποίηση ορισμένων γεωργικών προϊόντων (2) θέσπισε κοινούς κανόνες εφαρμογής για το καθεστώς ενίσχυσης στην ιδιωτική αποθεματοποίηση.

(4)	Σύμφωνα με το άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 826/2008, η ενίσχυση που καθορίζεται εκ των προτέρων πρέπει να χορηγείται σύμφωνα με τους λεπτομερείς κανόνες και τους όρους που προβλέπονται στο κεφάλαιο III του εν λόγω κανονισμού.

(5)	Σύμφωνα με το άρθρο 29 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007, η ενίσχυση καθορίζεται με βάση τις δαπάνες αποθεματοποίησης και την ενδεχόμενη εξέλιξη των τιμών για το νωπό βούτυρο και το βούτυρο από τα αποθέματα.

(6)	Κρίνεται σκόπιμο να καθοριστεί ενίσχυση για τις δαπάνες εισόδου και εξόδου των σχετικών προϊόντων καθώς και για τις ημερήσιες δαπάνες αποθήκευσης υπό ψύξη και τις χρηματοοικονομικές δαπάνες.

(7)

Για τη διευκόλυνση της εφαρμογής του παρόντος μέτρου και λαμβανομένης υπόψη της υφιστάμενης πρακτικής στα κράτη μέλη, η ενίσχυση πρέπει να αφορά μόνο τα προϊόντα τα οποία έχουν πλήρως αποθεματοποιηθεί. Είναι, συνεπώς, σκόπιμο να προβλεφθεί παρέκκλιση από το άρθρο 7 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 826/2008.

(8)

Για λόγους διοικητικής αποτελεσματικότητας και απλοποίησης, εφόσον οι απαιτούμενες πληροφορίες σχετικά με τις λεπτομέρειες αποθεματοποίησης συμπεριλαμβάνονται ήδη στην αίτηση ενίσχυσης, πρέπει να αρθεί, μετά τη σύναψη της σύμβασης, η υποχρέωση κοινοποίησης των ίδιων πληροφοριών που προβλέπεται στο άρθρο 20 πρώτο εδάφιο στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 826/2008.

(9)	Για λόγους απλοποίησης και εφοδιαστικής αποτελεσματικότητας, πρέπει να επιτραπεί στα κράτη μέλη να μην απαιτούν την ένδειξη του αριθμού της σύμβασης σε κάθε μονάδα που αποθεματοποιείται εφόσον ο αριθμός αυτός αναφέρεται στο μητρώο της αποθήκης.

(10)

Για λόγους διοικητικής αποτελεσματικότητας και απλοποίησης, λαμβανομένης υπόψη της ιδιαίτερης κατάστασης όσον αφορά την αποθεματοποίηση βουτύρου, οι έλεγχοι που προβλέπονται στο άρθρο 36 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 826/2008 πρέπει να διενεργούνται τουλάχιστον για το ήμισυ των συμβάσεων. Συνεπώς, πρέπει να προβλεφθεί παρέκκλιση από το εν λόγω άρθρο.

(11)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 792/2009 της Επιτροπής, της 31ης Αυγούστου 2009, για τον καθορισμό των λεπτομερειών εφαρμογής όσον αφορά την κοινοποίηση από τα κράτη μέλη στην Επιτροπή των πληροφοριών και των εγγράφων σε εφαρμογή της κοινής οργάνωσης των αγορών, του καθεστώτος των άμεσων ενισχύσεων, της προώθησης των γεωργικών προϊόντων και των καθεστώτων που εφαρμόζονται στις εξόχως απόκεντρες περιοχές και στα μικρά νησιά του Αιγαίου (3) θεσπίζει κοινούς κανόνες για την κοινοποίηση πληροφοριών και εγγράφων από τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών στην Επιτροπή. Οι κανόνες αυτοί καλύπτουν ιδίως την υποχρέωση των κρατών μελών να χρησιμοποιούν συστήματα πληροφοριών που διατίθενται από την Επιτροπή και την επικύρωση των δικαιωμάτων πρόσβασης των αρχών ή των μεμονωμένων ατόμων που επιτρέπεται να διαβιβάζουν κοινοποιήσεις. Επιπλέον, ο κανονισμός αυτός καθορίζει τις κοινές αρχές που εφαρμόζονται στα συστήματα πληροφοριών ώστε να εξασφαλίζεται διαχρονικά η γνησιότητα, η ακεραιότητα και το ευανάγνωστο των εγγράφων. Επίσης, προβλέπει την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.

(12)	Δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 792/2009, η υποχρέωση χρησιμοποίησης των συστημάτων πληροφοριών σύμφωνα με τον εν λόγω κανονισμό πρέπει να προβλέπεται στους κανονισμούς που θεσπίζουν ειδική υποχρέωση κοινοποίησης.

(13)	Η Επιτροπή έχει εκπονήσει ένα σύστημα πληροφοριών που επιτρέπει την ηλεκτρονική διαχείριση εγγράφων και διαδικασιών στις οικείες εσωτερικές διαδικασίες εργασίας και στις σχέσεις της με τις αρχές που είναι αρμόδιες για την κοινή γεωργική πολιτική.

(14)	Θεωρείται ότι οι υποχρεώσεις κοινοποίησης για την ιδιωτική αποθεματοποίηση βουτύρου μπορούν να εκπληρωθούν μέσω του εν λόγω συστήματος σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 792/2009, ιδίως εκείνες που προβλέπονται στο άρθρο 35 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 826/2008.

(15)	Για λόγους σαφήνειας, η ισχύς του παρόντος κανονισμού πρέπει να λήξει την καταληκτική ημερομηνία που προβλέπεται για τη λήξη της περιόδου συμβατικής αποθεματοποίησης.

(16)	Η διαχειριστική επιτροπή για την κοινή οργάνωση των γεωργικών αγορών δεν διατύπωσε γνώμη εντός της προθεσμίας που όρισε ο πρόεδρός της,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

1. Ο παρών κανονισμός προβλέπει ενίσχυση για την ιδιωτική αποθεματοποίηση αλατισμένου και μη αλατισμένου βουτύρου που αναφέρεται στο άρθρο 28 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 για τις συμβάσεις που συνάπτονται από την 1η Μαρτίου 2012.

2. Εφαρμόζεται ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 826/2008, πλην αντιθέτων διατάξεων του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 2

Η μονάδα μέτρησης που αναφέρεται στο άρθρο 16 παράγραφος 2 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 826/2008 είναι η «παρτίδα αποθεματοποίησης» η οποία αντιστοιχεί στην ποσότητα του προϊόντος που καλύπτεται από τον παρόντα κανονισμό, η οποία ζυγίζει τουλάχιστον έναν τόνο, έχει ομοιογενή σύνθεση και ποιότητα, έχει παραχθεί σε ένα μόνο εργοστάσιο, έχει τεθεί σε αποθεματοποίηση την ίδια ημέρα σε μία μόνο αποθήκη.

Άρθρο 3

1. Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 7 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 826/2008, οι αιτήσεις αφορούν μόνο προϊόντα τα οποία έχουν πλήρως αποθεματοποιηθεί.

2. Το άρθρο 20 πρώτο εδάφιο στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 826/2008 δεν εφαρμόζεται.

3. Τα κράτη μέλη μπορούν να μην εφαρμόσουν τις απαιτήσεις που αναφέρονται στο άρθρο 22 παράγραφος 1 στοιχείο ε) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 826/2008 όσον αφορά την αναγραφή του αριθμού της σύμβασης, υπό την προϋπόθεση ότι ο υπεύθυνος της αποθήκης αναλαμβάνει τη δέσμευση να εγγράψει τον αριθμό της σύμβασης στο μητρώο που αναφέρεται στο παράρτημα I σημείο ΙΙΙ του εν λόγω κανονισμού.

4. Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 36 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 826/2008, στο τέλος της περιόδου συμβατικής αποθεματοποίησης, η αρμόδια αρχή ελέγχου εξακριβώνει, για όλη την περίοδο εξόδου από τον Αύγουστο του 2012 έως τον Φεβρουάριο του 2013, τουλάχιστον για το ήμισυ του αριθμού των συμβάσεων, δειγματοληπτικά, το βάρος και την ταυτοποίηση του αποθεματοποιημένου βουτύρου.

Άρθρο 4

1. Το ποσό της ενίσχυσης για τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 1 ανέρχεται σε:

—	14,88 ευρώ ανά τόνο αποθεματοποίησης όσον αφορά τα πάγια έξοδα αποθεματοποίησης,

—	0,26 ευρώ ανά τόνο, ανά ημέρα συμβατικής αποθεματοποίησης.

2. Η είσοδος στη συμβατική αποθεματοποίηση πραγματοποιείται μεταξύ 1ης Μαρτίου και 15ης Αυγούστου 2012. Η έξοδος από το απόθεμα μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο από τις 16 Αυγούστου 2012. Η συμβατική αποθεματοποίηση λήγει μία ημέρα πριν από την έξοδο από το απόθεμα ή το αργότερο την τελευταία ημέρα του Φεβρουαρίου που έπεται του έτους της εισόδου στο απόθεμα.

3. Η ενίσχυση μπορεί να χορηγηθεί μόνον εφόσον η περίοδος συμβατικής αποθεματοποίησης εκτείνεται μεταξύ 90 και 210 ημερών.

Άρθρο 5

1. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τα ακόλουθα:

α)	το αργότερο κάθε Τρίτη για την προηγούμενη εβδομάδα, τις ποσότητες για τις οποίες έχουν συναφθεί συμβάσεις καθώς και τις ποσότητες προϊόντων για τις οποίες έχουν υποβληθεί αιτήσεις για τη σύναψη συμβάσεων, σύμφωνα με το άρθρο 35 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 826/2008·

β)	το αργότερο στο τέλος κάθε μήνα για τον προηγούμενο μήνα, τις πληροφορίες για τα αποθέματα που απαιτούνται βάσει του άρθρου 35 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 826/2008.

2. Οι κοινοποιήσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 πραγματοποιούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 792/2009.

Άρθρο 6

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την τρίτη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Λήγει στις 28 Φεβρουαρίου 2013.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 23 Φεβρουαρίου 2012.

Για την Επιτροπή

Ο Πρόεδρος

José Manuel BARROSO

(1) ΕΕ L 299 της 16.11.2007, σ. 1.

(2) ΕΕ L 223 της 21.8.2008, σ. 3.

(3) ΕΕ L 228 της 1.9.2009, σ. 3.

24.2.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 52/6

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) αριθ. 161/2012 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 23ης Φεβρουαρίου 2012

για τη λήψη επειγόντων μέτρων για την προστασία των αποθεμάτων εγκλεφίνου στα ύδατα Δυτικά της Σκωτίας

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2371/2002, της 20ής Δεκεμβρίου 2002, για τη διατήρηση και τη βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής (1), και ιδίως το άρθρο 7,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2371/2002, η κοινή αλιευτική πολιτική πρέπει να προσφέρει συνεκτικά μέτρα για τη διατήρηση, τη διαχείριση και την εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων, καθώς και ειδικά μέτρα για τη μείωση του αντικτύπου των αλιευτικών δραστηριοτήτων στα θαλάσσια οικοσυστήματα και σε είδη που δεν αποτελούν στόχο.

(2)

Για την προστασία των ειδών γάδου, εγκλεφίνου και νταουκιού του Ατλαντικού, στο σημείο 6.1. του παραρτήματος III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 43/2009 του Συμβουλίου (2), όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1288/2009 (3) και τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 579/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4), προβλέπεται εντός της διαίρεσης VI της ζώνης ICES στην οποία απαγορεύονται οι αλιευτικές δραστηριότητες (εφεξής αναφερόμενα ως «ύδατα δυτικά της Σκωτίας»).

(3)

Κατά παρέκκλιση από την εν λόγω απαγόρευση, τα σημεία 6.5 και 6.6 του παραρτήματος III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 43/2009 επιτρέπουν αντίστοιχα την αλιεία του είδους nephrops και την αλιεία με τράτες, βενθοπελαγικές τράτες, ή παρόμοια εργαλεία, υπό την προϋπόθεση ότι πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις και ιδίως με βάση την προϋπόθεση ότι θα περιλαμβάνεται συγκεκριμένο ποσοστό των συγκρατούμενων αλιευμάτων που θα μπορεί να αποτελείται από οποιοδήποτε μείγμα από γάδο, εγκλεφίνο και/ή νταούκι του Ατλαντικού.

(4)	Στόχος της εν λόγω διάταξης ήταν να μειωθεί η θνησιμότητα λόγω αλιείας στα τρία αποθέματα εντός της περιοχής κατανομής τους, απαγορεύοντας τη στοχευόμενη αλιεία.

(5)

Βάσει στοιχείων και στις γνωμοδοτήσεις που υπέβαλαν στην Επιτροπή το Διεθνές Συμβούλιο Εξερεύνησης της Θάλασσας (ICES) και η επιστημονική, τεχνική και οικονομική επιτροπή αλιείας (STECF) τονίζεται η ύπαρξη απορρίψεων ως αποτέλεσμα της επιβολής των κανόνων σύνθεσης αλιευμάτων στη διαίρεση VIa της ICES.

(6)	Το ICES σημειώνει ότι το απόθεμα εγκλεφίνου στη διαίρεση VIa ICES είναι κάτω από τα ασφαλή βιολογικά όρια, ωστόσο επισημαίνει ότι η πρόσφατη, πιο έντονη από ό,τι συνήθως πρόσληψη νέων ατόμων στο απόθεμα, θα συμβάλει στην αύξηση του επιπέδου της βιομάζας αναπαραγωγικού αποθέματος.

(7)

Η συνεχιζόμενη αύξηση αυτών των ηλικιακών κλάσεων σημαίνει ότι αυτά τα ψάρια εισέρχονται τώρα στο απόθεμα. Η επιβολή των κανόνων σύνθεσης αλιευμάτων θα οδηγήσει σε περαιτέρω αυξήσεις στις απορρίψεις του εν λόγω αποθέματος με στόχο να τηρούνται οι απαιτήσεις εκφόρτωσης, χωρίς όμως να έχει εξασφαλιστεί προηγουμένως η αναπαραγωγή του. Η αφαίρεση της αναπαραγωγικής βιομάζας ενός αποθέματος που βρίσκεται κάτω από τα ασφαλή βιολογικά όρια συνιστά σοβαρή απειλή για τη μακροπρόθεσμη αποκατάσταση και βιωσιμότητα του αποθέματος. Η συνεχής εφαρμογή των διατάξεων σχετικά με τη σύνθεση των αλιευμάτων επιτρέπει τον έλεγχο των εκφορτώσεις και όχι των αλιευμάτων. Ανεξάρτητα από τυχόν μεταβολή των ποσοστώσεων, η σημερινή αύξηση της αφθονίας του αποθέματος εγκλεφίνου θα οδηγήσει σε αυξημένα επίπεδα απορρίψεων που οφείλονται σε ρυθμιστικά αίτια.

(8)

Η αύξηση της αλιευτικής πίεσης θα προκύψει από την αύξηση των αλιευτικών δυνατοτήτων για το απόθεμα εγκλεφίνου στη διαίρεση ICES VIa από τον Φεβρουάριο του 2012. Κάθε προσπάθεια να χρησιμοποιηθούν οι αλιευτικές δυνατότητες του 2012 θα οδηγήσει σε αυξημένη θνησιμότητα για οιοδήποτε απόθεμα αλιεύεται μαζί με τον εγκλεφίνο, ειδικότερα για το νταούκι του Ατλαντικού και τον γάδο.

(9)	Δεδομένου ότι η αλιεία εγκλεφίνου πραγματοποιείται κυρίως από τον Φεβρουάριο και έπειτα, υπάρχει ανάγκη να εισαχθούν άμεσα αλλαγές ώστε να αποφευχθούν οι υπερβολικές απορρίψεις.

(10)

Η συνέχιση και αύξηση των απορρίψεων του αποθέματος εγκλεφίνου θα έχει αντίκτυπο στη μελλοντική αποκατάσταση και παραγωγή του. Η μεγιστοποίηση των αλιευτικών δυνατοτήτων απειλεί τη βιωσιμότητα άλλων αποθεμάτων. Υπάρχει κίνδυνος να προκληθεί περαιτέρω κατάρρευση των εν λόγω αποθεμάτων ως αποτέλεσμα της υψηλής θνησιμότητας λόγω αλιείας.

(11)

Η αναντιστοιχία μεταξύ απαιτήσεων εκφόρτωσης και της αναπόφευκτης αλίευσης εγκλεφίνου θα αυξηθεί σημαντικά το 2012. Συνεπώς είναι απαραίτητο να ανασταλούν άμεσα οι κανόνες που αφορούν τη σύνθεση των αλιευμάτων όσον αφορά τον εγκλεφίνο, ώστε να προληφθεί μια σοβαρή απειλή για την αποκατάσταση του εν λόγω είδους σε ύδατα στα Δυτικά της Σκωτίας και να προληφθεί η επιπλέον άσκηση αλιευτικής πίεσης σε άλλα αποθέματα, επιτρέποντας ταυτόχρονα την ορθολογική χρήση των αλιευτικών δυνατοτήτων για το 2012,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Κατά τη διάρκεια εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, τα ποσοστά σύνθεσης των αλιευμάτων που προβλέπονται στο παράρτημα ΙΙΙ μέρος Α σημεία 6.5 iii) και 6.6 ii) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 43/2009 δεν ισχύουν όσον αφορά τον εγκλεφίνο.

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την πρώτη ημέρα που ακολουθεί τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται μέχρι τις 25 Αυγούστου 2012.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 23 Φεβρουαρίου 2012.

Για την Επιτροπή

Ο Πρόεδρος

José Manuel BARROSO

(1) ΕΕ L 358 της 31.12.2002, σ. 59.

(2) ΕΕ L 22 της 26.1.2009, σ. 1.

(3) ΕΕ L 347 της 24.12.2009, σ. 6.

(4) ΕΕ L 165 της 24.6.2011, σ. 1.

24.2.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 52/8

ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΌΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) αριθ. 162/2012 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 23ης Φεβρουαρίου 2012

για καθορισμό των κατ’ αποκοπή τιμών εισαγωγής για τον προσδιορισμό της τιμής εισόδου ορισμένων οπωροκηπευτικών

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 543/2011 της Επιτροπής, της 7ης Ιουνίου 2011, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου όσον αφορά τους τομείς των οπωροκηπευτικών και των μεταποιημένων οπωροκηπευτικών (2), και ιδίως το άρθρο 136 παράγραφος 1,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 543/2011 προβλέπει, κατ’ εφαρμογή των αποτελεσμάτων των πολυμερών εμπορικών διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης, τα κριτήρια για τον καθορισμό από την Επιτροπή των κατ’ αποκοπή τιμών εισαγωγής από τρίτες χώρες, για τα προϊόντα και τις περιόδους που ορίζονται στο παράρτημα XVI μέρος A του εν λόγω κανονισμού.

(2)

Η κατ’ αποκοπή τιμή εισαγωγής υπολογίζεται κάθε εργάσιμη ημέρα, σύμφωνα με το άρθρο 136 παράγραφος 1 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 543/2011, λαμβανομένων υπόψη των ημερήσιων μεταβλητών στοιχείων. Συνεπώς, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Οι κατ’ αποκοπή τιμές εισαγωγής που αναφέρονται στο άρθρο 136 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 543/2011 καθορίζονται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 23 Φεβρουαρίου 2012.

Για την Επιτροπή, εξ ονόματος του Προέδρου,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Γενικός Διευθυντής Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης

(1) ΕΕ L 299 της 16.11.2007, σ. 1.

(2) ΕΕ L 157 της 15.6.2011, σ. 1.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Οι κατ’ αποκοπή τιμές εισαγωγής για τον προσδιορισμό της τιμής εισόδου ορισμένων οπωροκηπευτικών

(ευρώ/100 kg)
Κωδικός ΣΟ	Κωδικός τρίτων χωρών (1)	Κατ’ αποκοπή τιμή εισαγωγής
0702 00 00	IL	107,2
	JO	75,8
	MA	79,0
	TN	93,9
	TR	95,1
	ZZ	90,2
0707 00 05	JO	134,1
	MA	94,2
	TR	156,1
	ZZ	128,1
0709 93 10	MA	66,1
	TR	138,4
	ZZ	102,3
0805 10 20	EG	50,2
	IL	74,0
	MA	52,2
	TN	48,6
	TR	72,2
	ZZ	59,4
0805 20 10	IL	128,4
	MA	88,3
	ZZ	108,4
0805 20 30, 0805 20 50, 0805 20 70, 0805 20 90	EG	83,5
	IL	111,6
	MA	102,7
	TR	62,7
	ZZ	90,1
0805 50 10	EG	74,4
	TR	57,7
	ZZ	66,1
0808 10 80	CA	136,5
	CL	98,4
	CN	90,6
	MK	29,3
	US	146,9
	ZZ	100,3
0808 30 90	AR	108,4
	CL	96,2
	CN	48,2
	US	127,1
	ZA	87,7
	ZZ	93,5

(1) Ονοματολογία των χωρών που ορίζεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1833/2006 της Επιτροπής (ΕΕ L 354 της 14.12.2006, σ. 19). Ο κωδικός «ZZ» αντιπροσωπεύει «άλλες χώρες καταγωγής».

24.2.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 52/10

ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΌΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (EE) αριθ. 163/2012 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 23ης Φεβρουαρίου 2012

σχετικά με την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1484/95 όσον αφορά τις αντιπροσωπευτικές τιμές στους τομείς του κρέατος πουλερικών και των αυγών, καθώς και της αυγοαλβουμίνης

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2007, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών και ειδικών διατάξεων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα (Ενιαίος κανονισμός ΚΟΑ) (1), και ιδίως το άρθρο 143, σε συνδυασμό με το άρθρο 4,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 614/2009 του Συμβουλίου, της 7ης Ιουλίου 2009, περί κοινού συστήματος εμπορίας για την ωοαλβουμίνη και τη γαλακτοαλβουμίνη (2), και ιδίως το άρθρο 3 παράγραφος 4,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)	Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1484/95 της Επιτροπής (3) καθόρισε τις λεπτομέρειες εφαρμογής του καθεστώτος πρόσθετων εισαγωγικών δασμών και τις αντιπροσωπευτικές τιμές στους τομείς του κρέατος πουλερικών και αυγών, καθώς και της αυγοαλβουμίνης.

(2)

Από τον τακτικό έλεγχο των δεδομένων, στα οποία βασίζεται ο καθορισμός των αντιπροσωπευτικών τιμών για τα προϊόντα των τομέων του κρέατος πουλερικών και των αυγών καθώς και της αυγοαλβουμίνης, προκύπτει ότι πρέπει να τροποποιηθούν οι αντιπροσωπευτικές τιμές για τις εισαγωγές ορισμένων προϊόντων, λαμβάνοντας υπόψη τις διακυμάνσεις των τιμών ανάλογα με την καταγωγή.

(3)	Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1484/95 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(4)	Λόγω της ανάγκης να διασφαλιστεί η εφαρμογή του εν λόγω μέτρου το ταχύτερο δυνατόν μετά τη διάθεση των επικαιροποιημένων στοιχείων, κρίνεται σκόπιμο ο παρών κανονισμός να αρχίσει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του.

(5)	Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής διαχείρισης της κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Το παράρτημα Ι του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1484/95 αντικαθίσταται από το κείμενο που περιλαμβάνεται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 23 Φεβρουαρίου 2012.

Για την Επιτροπή, εξ ονόματος του Προέδρου,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Γενικός Διευθυντής Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης

(1) ΕΕ L 299 της 16.11.2007, σ. 1.

(2) ΕΕ L 181 της 14.7.2009, σ. 8.

(3) ΕΕ L 145 της 29.6.1995, σ. 47.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

«ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

Κωδικός ΣΟ	Περιγραφή εμπορευμάτων	Αντιπροσωπευτική τιμή (EUR/100 kg)	Εγγύηση που αναφέρεται στο άρθρο 3 παράγραφος 3 (EUR/100 kg)	Καταγωγή (1)
0207 12 10	Σφάγια από κοτόπουλα, που ονομάζονται “κοτόπουλα 70 %”, κατεψυγμένα	124,1	0	AR
0207 12 90	Σφάγια από κοτόπουλα, που ονομάζονται “κοτόπουλα 65 %”, κατεψυγμένα	140,1	0	AR
0207 12 90		133,6	0	BR
0207 14 10	Τεμάχια χωρίς κόκαλα από κατεψυγμένους πετεινούς ή κότες	285,6	4	AR
		223,3	23	BR
		322,7	0	CL
0207 14 50	Στήθια από κοτόπουλα, κατεψυγμένα	222,0	0	BR
0207 27 10	Τεμάχια χωρίς κόκαλα από γαλοπούλες, κατεψυγμένα	315,3	0	BR
0207 27 10	Τεμάχια χωρίς κόκαλα από γαλοπούλες, κατεψυγμένα	415,6	0	CL
0408 11 80	Κρόκοι αυγών	314,4	0	AR
0408 91 80	Αυγά χωρίς το τσόφλι αποξεραμένα	337,5	0	AR
1602 32 11	Παρασκευάσματα άψητα από πετεινούς ή κότες	306,1	0	BR
1602 32 11	Παρασκευάσματα άψητα από πετεινούς ή κότες	353,6	0	CL
3502 11 90	Αυγοαλβουμίνες αποξεραμένες	522,3	0	AR

(1) Ονοματολογία των χωρών που ορίζεται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1833/2006 της Επιτροπής (ΕΕ L 354 της 14.12.2006, σ. 19). Ο κωδικός “ZZ” αντιπροσωπεύει “άλλες χώρες καταγωγής”.»

24.2.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 52/12

ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΉ ΑΠΌΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 10ης Φεβρουαρίου 2012

για τη θέσπιση κανόνων σχετικά με τα μεταβατικά εθνικά σχέδια που αναφέρονται στην οδηγία 2010/75/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου περί βιομηχανικών εκπομπών

[κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό Ε(2012) 612]

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

(2012/115/ΕΕ)

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη την οδηγία 2010/75/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Νοεμβρίου 2010, περί των βιομηχανικών εκπομπών (ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχος της ρύπανσης) (1), και ιδίως το άρθρο 41 στοιχείο β),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Το άρθρο 32 της οδηγίας 2010/75/ΕΕ προβλέπει ότι τα κράτη μέλη, από την 1η Ιανουαρίου 2016 έως την 30ή Ιουνίου 2020, μπορούν να καθορίζουν και να εφαρμόζουν μεταβατικό εθνικό σχέδιο που θα καλύπτει συγκεκριμένες μονάδες καύσης για τις οποίες το σχέδιο θα καλύπτει τις εκπομπές ενός ή περισσότερων από τους εξής ρύπους: οξείδια του αζώτου, διοξείδιο του θείου και σκόνη. Όσον αφορά τους αεριοστρόβιλους, μόνο οι εκπομπές οξειδίων του αζώτου καλύπτονται από το σχέδιο.

(2)

Οι μονάδες καύσης που καλύπτονται από το μεταβατικό εθνικό σχέδιο μπορούν να εξαιρούνται από τη συμμόρφωση προς τις οριακές τιμές εκπομπών που προβλέπονται στο άρθρο 30 παράγραφος 2 της οδηγίας 2010/75/ΕΕ για τους ρύπους που υπόκεινται στο σχέδιο ή, κατά περίπτωση, προς τα ποσοστά αποθείωσης που προβλέπονται στο άρθρο 31 της οδηγίας 2010/75/ΕΕ.

(3)	Προκειμένου να διασφαλιστεί ενιαία εφαρμογή του άρθρου 32 της οδηγίας 2010/75/ΕΕ, πρέπει να θεσπιστούν εκτελεστικοί κανόνες.

(4)	Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής που συγκροτήθηκε βάσει του άρθρου 75 παράγραφος 1 της οδηγίας 2010/75/ΕΚ,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Μονάδες καύσης που περιλαμβάνονται στα μεταβατικά εθνικά σχέδια

Σύμφωνα με τις λεπτομερείς διατάξεις του τμήματος 1 του παραρτήματος της παρούσας απόφασης, ένα μεταβατικό εθνικό σχέδιο μπορεί να περιλαμβάνει μόνο ολόκληρες μονάδες καύσης που καλύπτονται από το κεφάλαιο ΙΙΙ της οδηγίας 2010/75/ΕΕ, λαμβάνοντας υπόψη τις διατάξεις του άρθρου 32 παράγραφος 1 και τους κανόνες συνυπολογισμού που προβλέπονται στο άρθρο 29 της οδηγίας 2010/75/ΕΕ.

Άρθρο 2

Περιεχόμενο των μεταβατικών εθνικών σχεδίων

1. Κάθε μεταβατικό εθνικό σχέδιο περιλαμβάνει τις ακόλουθες πληροφορίες σύμφωνα με το τμήμα 2 του παραρτήματος της παρούσας απόφασης:

α)	κατάλογο όλων των μονάδων καύσης που υπόκεινται στο σχέδιο, συμπεριλαμβανομένων όλων των σχετικών πληροφοριών για τα λειτουργικά χαρακτηριστικά τους·

β)	την υπολογισμένη συμβολή κάθε μεμονωμένης μονάδας καύσης στα ανώτατα όρια εκπομπών για το 2016 και το 2019·

γ)	πίνακα όπου θα ορίζονται τα ανώτατα όρια εκπομπών για κάθε ρύπο που καλύπτεται από το σχέδιο για τα έτη 2016, 2017, 2018, 2019 και για το πρώτο εξάμηνο του 2020·

δ)	τα στοιχεία για τον υπολογισμό των εν λόγω ανώτατων ορίων εκπομπών.

Επιπλέον, το μεταβατικό εθνικό σχέδιο περιλαμβάνει τις εξής πληροφορίες:

α)	περιγραφή του τρόπου με τον οποίο θα παρακολουθείται και θα αναφέρεται στην Επιτροπή η εφαρμογή του σχεδίου·

β)	κατάλογο των μέτρων που θα εφαρμοστούν ώστε να διασφαλιστεί ότι όλες οι μονάδες καύσης που περιλαμβάνονται στο σχέδιο θα έχουν συμμορφωθεί, το αργότερο έως την 1η Ιουλίου 2020, με τις ισχύουσες οριακές τιμές εκπομπών που ορίζονται στο παράρτημα V της οδηγίας 2010/75/ΕΕ.

2. Για τους σκοπούς του σημείου α) του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 1, τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν το πρότυπο που παρέχεται στον πίνακα Α.1 του προσαρτήματος Α του παραρτήματος της παρούσας απόφασης.

Για τους σκοπούς του σημείου γ) του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 1, τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν το πρότυπο που παρέχεται στον πίνακα Β.3 του προσαρτήματος Α του παραρτήματος της παρούσας απόφασης.

Άρθρο 3

Θέσπιση ανώτατων ορίων εκπομπών στα μεταβατικά εθνικά σχέδια

1. Για τους σκοπούς του άρθρου 32 παράγραφος 3 της οδηγίας 2010/75/ΕΕ, τα ανώτατα όρια εκπομπών υπολογίζονται σύμφωνα με τις μεθόδους που ορίζονται στο τμήμα 3 του παραρτήματος της παρούσας απόφασης.

2. Τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν το πρότυπο του πίνακα Β.1 του προσαρτήματος Β του παραρτήματος της παρούσας απόφασης για να παρουσιάσουν τις σχετικές οριακές τιμές εκπομπών και τα ελάχιστα ποσοστά αποθείωσης, την υπολογισμένη συμβολή κάθε μονάδας καύσης στα ανώτατα όρια εκπομπών για το 2016 και τα συνολικά ανώτατα όρια εκπομπών για το 2016.

Στη στήλη του προτύπου με τον τίτλο «παρατηρήσεις», τα κράτη μέλη παρέχουν πρόσθετες πληροφορίες σχετικά με τις οριακές τιμές εκπομπών που εφαρμόζονται για τον υπολογισμό:

α)	στις περιπτώσεις όπου έχουν εφαρμοστεί οι οριακές τιμές εκπομπών που αναφέρονται στις σημειώσεις των πινάκων Γ.1 και Γ.2 του προσαρτήματος Γ του παραρτήματος της παρούσας απόφασης·

β)	στις περιπτώσεις όπου οι μονάδες χρησιμοποιούν διάφορους τύπους καυσίμων ή αποτελούνται από συνδυασμό διαφόρων τύπων μονάδων.

3. Τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν το πρότυπο του πίνακα Β.2 του προσαρτήματος Β του παραρτήματος της παρούσας απόφασης για να παρουσιάσουν τις σχετικές οριακές τιμές εκπομπών και τα ελάχιστα ποσοστά αποθείωσης, την υπολογισμένη συμβολή κάθε μονάδας καύσης στα ανώτατα όρια εκπομπών για το 2019 και τα συνολικά ανώτατα όρια εκπομπών για το 2019.

α)	στις περιπτώσεις όπου έχουν εφαρμοστεί οι οριακές τιμές εκπομπών που αναφέρονται στις σημειώσεις των πινάκων Δ.1 και Δ.2 του προσαρτήματος Δ του παραρτήματος της παρούσας απόφασης·

β)	στις περιπτώσεις όπου οι μονάδες χρησιμοποιούν διάφορους τύπους καυσίμων ή αποτελούνται από συνδυασμό διαφόρων τύπων μονάδων.

Άρθρο 4

Εφαρμογή του μεταβατικού εθνικού σχεδίου

Σύμφωνα με το δεύτερο και τρίτο εδάφιο του άρθρου 32 παράγραφος 5 της οδηγίας 2010/75/ΕΕ, ένα κράτος μέλος μπορεί να εφαρμόσει το μεταβατικό εθνικό του σχέδιο μόνο κατόπιν έγκρισης της Επιτροπής.

Άρθρο 5

Εν συνεχεία αλλαγές στο μεταβατικό εθνικό σχέδιο

1. Τα κράτη μέλη θεσπίζουν μηχανισμό που επιτρέπει τον προσδιορισμό τυχόν ενδεδειγμένων αλλαγών σε μονάδες καύσης που υπόκεινται στο μεταβατικό εθνικό σχέδιο, οι οποίες ενδέχεται να επηρεάσουν τα ισχύοντα ανώτατα όρια εκπομπών.

2. Για τους σκοπούς του άρθρου 32 παράγραφος 6 της οδηγίας 2010/75/ΕΕ, τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή για τυχόν μετέπειτα αλλαγές στο σχέδιο, οι οποίες επηρεάζουν τα ισχύοντα ανώτατα όρια εκπομπών, σύμφωνα με το τμήμα 4 του παραρτήματος της παρούσας απόφασης.

Άρθρο 6

Παρακολούθηση της συμμόρφωσης, διορθωτικές ενέργειες και υποβολή εκθέσεων στην Επιτροπή

1. Για τους σκοπούς του άρθρου 32 παράγραφος 4 της οδηγίας 2010/75/ΕΕ, οι αρμόδιες αρχές παρακολουθούν τις εκπομπές οξειδίων του αζώτου, διοξειδίου του θείου και σκόνης κάθε μονάδας καύσης που υπόκειται στο μεταβατικό εθνικό σχέδιο επαληθεύοντας τα δεδομένα παρακολούθησης και υπολογισμού των φορέων εκμετάλλευσης των μονάδων καύσης.

2. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι εκπομπές οξειδίων του αζώτου, διοξειδίου του θείου και σκόνης κάθε μονάδας καύσης που υπόκειται στο μεταβατικό εθνικό σχέδιο περιορίζονται σε βαθμό που να επιτρέπει τη συμμόρφωση με τα ανώτατα όρια εκπομπών. Εφόσον υπάρχει κίνδυνος μη συμμόρφωσης με τα ανώτατα όρια εκπομπών, τα κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την αποτροπή της υπέρβασης των εν λόγω ανώτατων ορίων.

3. Τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν μεταβατικό εθνικό σχέδιο υποβάλλουν ετήσιες εκθέσεις στην Επιτροπή και εντός 12 μηνών τα στοιχεία ανά μονάδα που αναφέρονται στο άρθρο 72 παράγραφος 3 της οδηγίας 2010/75/ΕΕ για όλες τις μονάδες καύσης που περιλαμβάνονται στο σχέδιο.

Άρθρο 7

Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Βρυξέλλες, 10 Φεβρουαρίου 2012.

Για την Επιτροπή

Janez POTOČNIK

Μέλος της Επιτροπής

(1) ΕΕ L 334 της 17.12.2010, σ. 17.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

1. Μονάδες καύσης που περιλαμβάνονται στο μεταβατικό εθνικό σχέδιο

Τμήματα εγκαταστάσεων καύσης (π.χ. μία ή περισσότερες μεμονωμένες μονάδες καύσης οι οποίες μοιράζονται κοινή καπνοδόχο με άλλες μονάδες ή οι οποίες βρίσκονται σε κατάσταση που ορίζεται στο άρθρο 29 παράγραφος 2 της οδηγίας 2010/75/ΕΕ) δεν υπάγονται σε μεταβατικό εθνικό σχέδιο (1).

Για τους σκοπούς της δεύτερης περίπτωσης στοιχείο β) του άρθρου 32 παράγραφος 1 της οδηγίας 2010/75/ΕΕ, οι μονάδες καύσης που υπάγονται στην εν λόγω διάταξη περιλαμβάνουν επίσης μονάδες οι οποίες δεν λειτουργούνται από φορέα εκμετάλλευσης διυλιστηρίου, αλλά βρίσκονται εντός του διυλιστηρίου και χρησιμοποιούν τα καύσιμα που αναφέρονται στο εν λόγω σημείο.

Οι μονάδες καύσης που θα υπόκεινται στις διατάξεις του κεφαλαίου IV της οδηγίας 2010/75/ΕΕ σχετικά με τις μονάδες αποτέφρωσης και συναποτέφρωσης αποβλήτων σε οποιοδήποτε σημείο κατά τη διάρκεια εφαρμογής του μεταβατικού εθνικού σχεδίου δεν περιλαμβάνονται στο μεταβατικό εθνικό σχέδιο.

2. Δεδομένα μονάδων καύσης που περιλαμβάνονται στο μεταβατικό εθνικό σχέδιο

Το μεταβατικό εθνικό σχέδιο περιλαμβάνει κατάλογο όλων των μονάδων καύσης που καλύπτει και όλων των δεδομένων που αφορούν τις εν λόγω μονάδες, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για τον υπολογισμό των ανώτατων ορίων εκπομπών.

Τα στοιχεία ανά μονάδα που περιλαμβάνονται στο σχέδιο σχετίζονται με τη συνολική ονομαστική θερμική ισχύ, τα χρησιμοποιούμενα καύσιμα και τα χαρακτηριστικά λειτουργίας κάθε μονάδας καύσης κατά τη χρονική περίοδο εφαρμογής του μεταβατικού εθνικού σχεδίου.

Κατ’ ελάχιστον, τα ακόλουθα δεδομένα πρέπει να περιλαμβάνονται στο μεταβατικό εθνικό σχέδιο για κάθε μονάδα καύσης που υπάγεται σε αυτό:

1.	Η ονομασία και η τοποθεσία της μονάδας καύσης (2)·

2.	Η ημερομηνία κατά την οποία χορηγήθηκε η πρώτη άδεια για τη μονάδα καύσης·

Η ημερομηνία κατά την οποία υπεβλήθη η πρώτη αίτηση για χορήγηση άδειας για τη μονάδα καύσης και η ημερομηνία κατά την οποία τέθηκε σε λειτουργία για πρώτη φορά η μονάδα καύσης·

Σημείωση:

Αυτή η πληροφορία απαιτείται μόνο σε περίπτωση που η μονάδα καύσης έλαβε την πρώτη της άδεια μετά τις 27 Νοεμβρίου 2002, αλλά τέθηκε σε λειτουργία το αργότερο στις 27 Νοεμβρίου 2003.

4.	Οποιαδήποτε επέκταση κατά τουλάχιστον 50 MW της συνολικής ονομαστικής θερμικής ισχύος της μονάδας καύσης, η οποία έλαβε χώρα από τις 27 Νοεμβρίου 2002 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2010 (προσδιορίζοντας την προστιθέμενη δυναμικότητα σε MW) (3)·

5.	Η συνολική ονομαστική θερμική ισχύς (MW) κάθε μονάδας καύσης κατά την 31η Δεκεμβρίου 2010·

Ο ετήσιος αριθμός ωρών λειτουργίας (4) κάθε μονάδας καύσης, των οποίων λαμβάνεται ο μέσος όρος κατά την περίοδο 2001-2010·

Σημείωση:

Αυτή η πληροφορία απαιτείται μόνο εφόσον για τον υπολογισμό της συμβολής της μονάδας καύσης στο (στα) ανώτατο(-α) όριο(-α) εκπομπών χρησιμοποιούνται συγκεκριμένες οριακές τιμές εκπομπών για μονάδες καύσης που λειτουργούν λιγότερο από 1 500 ώρες ετησίως.

7.	Ρύποι για τους οποίους η ενδιαφερόμενη μονάδα καύσης δεν καλύπτεται από το μεταβατικό εθνικό σχέδιο (εφόσον υπάρχει) (5)·

8.	Η ετήσια ποσότητα καυσίμων που χρησιμοποιείται (TJ/έτος), των οποίων λαμβάνεται ο μέσος όρος κατά την περίοδο 2001-2010, διαμοιρασμένη σε 6 είδη καυσίμου: λιθάνθρακας, λιγνίτης, βιομάζα, άλλα στερεά καύσιμα, υγρά καύσιμα και αέρια καύσιμα (6)·

Το ετήσιο ποσοστό ροής καυσαερίων (Nm3/έτος), των οποίων λαμβάνεται ο μέσος όρος για την περίοδο 2001-2010 (7)·

Σημείωση 1:

Στην περίπτωση μονάδων καύσης που χρησιμοποιούν διάφορους τύπους καυσίμων και/ή αποτελούνται από διάφορους τύπους μονάδων, πρέπει να παρέχεται το ποσοστό ροής καυσαερίων για κάθε είδος καυσίμου και/ή είδος μονάδας καύσης χωριστά (8).

Σημείωση 2:

Εάν το ποσοστό ροής καυσαερίων υπολογίζεται από την ποσότητα καυσίμου που χρησιμοποιείται (και δεν βασίζεται στην πραγματική παρακολουθούμενη ροή καυσαερίων), πρέπει να αναφέρεται ο συντελεστής (ή οι συντελεστές στην περίπτωση πολλαπλών καυσίμων ή ειδών μονάδων καύσης) που χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό (Nm3/GJ).

10.

Η ποσότητα παραγωγής θείου λόγω χρήσης εγχώριων στερεών καυσίμων (9) (τόνοι S/έτος), των οποίων λαμβάνεται ο μέσος όρος για την περίοδο 2001-2010·

Σημείωση:

Αυτή η πληροφορία απαιτείται μόνο εφόσον η μονάδα καύσης χρησιμοποιεί εγχώρια στερεά καύσιμα και το ελάχιστο ποσοστό αποθείωσης χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό της συμβολής της μονάδας καύσης στα ανώτατα όρια εκπομπών διοξειδίου του θείου (για το 2016 και/ή το 2019).

Στο μεταβατικό εθνικό σχέδιο πρέπει να αναφέρονται σαφώς οι τυχόν μονάδες καύσης που καλύπτει και είναι αεριοστρόβιλοι ή αεριοκίνητες μηχανές.

3. Καθορισμός των ανώτατων ορίων εκπομπών

3.1. Μέθοδος υπολογισμού της συμβολής κάθε μονάδας στα ανώτατα όρια εκπομπών για το 2016 και το 2019

3.1.1. Γενική περίπτωση

Για τον προσδιορισμό των εφαρμοστέων ανώτατων ορίων εκπομπών για έναν ρύπο τα έτη 2016 και 2019, η συμβολή κάθε μονάδας καύσης εκπεφρασμένη σε τόνους ανά έτος (t/έτος) θα υπολογίζεται σύμφωνα με την ακόλουθη εξίσωση:

Συμβολή στο ανώτατο όριο (t/έτος) = Ροή καυσαερίων (Nm3/έτος) × ΟΤΕ (mg/Nm3) × 1,0 × 10–9

όπου:

—

«Ροή καυσαερίων» είναι η ογκομετρική παροχή καυσαερίων εκπεφρασμένη σε εκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως (Nm3/έτος), λαμβανομένου του μέσου όρου για τα έτη 2001-2010. Εκφράζεται σε σταθερές συνθήκες θερμοκρασίας (273 K) και πίεσης (101,3 kPa), στις σχετικές συνθήκες οξυγόνου [ήτοι τις ίδιες συνθήκες που χρησιμοποιούνται για την οριακή τιμή εκπομπής (ΟΤΕ- ELV] και μετά από διόρθωση ως προς την υγρασία,

—

«ΟΤΕ» είναι η σχετική οριακή τιμή εκπομπής για τον συγκεκριμένο ρύπο, που εκφράζεται σε mg/Nm3, με την παραδοχή κατ’ όγκον περιεκτικότητας σε οξυγόνο στο καμιναέριο 6 % στην περίπτωση στερεών καυσίμων, 3 % στην περίπτωση υγρών και αέριων καυσίμων (για μονάδες καύσης πέραν των αεριοστροβίλων ή των αεριοκίνητων μηχανών) και 15 % στην περίπτωση αεριοστροβίλων και αεριοκίνητων μηχανών.

Οι λεπτομέρειες σχετικά με τον καθορισμό των οριακών τιμών εκπομπής για τον υπολογισμό των ανώτατων ορίων εκπομπής για τα έτη 2016 και 2019 προβλέπονται στα τμήματα 3.2 και 3.3.

3.1.2. Ειδική περίπτωση εγκαταστάσεων που χρησιμοποιούν διάφορα είδη καυσίμων και/ή αποτελούνται από διάφορα είδη μονάδων

Η εξίσωση που αναφέρεται στο τμήμα 3.1.1 δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιηθεί για εγκαταστάσεις καύσης με διάφορα είδη καυσίμων κατά την περίοδο 2001-2010 (ταυτόχρονα ή όχι) ή που αποτελούνται από διάφορα είδη μονάδων.

Για ανάλογες εγκαταστάσεις καύσης απαιτείται η εφαρμογή διαφορετικών οριακών τιμών εκπομπής και/ή συνθηκών αναφοράς για τον υπολογισμό της συμβολής τους στα ανώτατα όρια εκπομπής. Συνεπώς, χρησιμοποιείται η ακόλουθη μέθοδος.

Συμβολή στο ανώτατο όριο (t/έτος) = Σ [Ροή καυσαερίων (Nm3/έτος) × ΟΤΕ (mg/Nm3) × 1,0 × 10–9]

Αυτή η εξίσωση προϋποθέτει ότι, για κάθε είδος καυσίμου που χρησιμοποιήθηκε κατά την περίοδο 2001-2010, ο μέσος ετήσιος όγκος καυσαερίων (Nm3/έτος) πολλαπλασιάζεται επί τη σχετική οριακή τιμή εκπομπής (που αντιστοιχεί στη συνολική ονομαστική θερμική ισχύ ολόκληρης της μονάδας καύσης). Τα γινόμενα των εν λόγω πολλαπλασιασμών στη συνέχεια προστίθενται για όλα τα είδη χρησιμοποιηθέντων καυσίμων.

Πρέπει να διασφαλιστεί ότι, για κάθε είδος καυσίμου, ο όγκος καυσαερίων και η οριακή τιμή εκπομπής που πολλαπλασιάστηκαν εκφράζονται στις ίδιες συνθήκες αναφοράς περιεκτικότητας σε οξυγόνο.

Η ίδια προσέγγιση ισχύει σε περιπτώσεις όπου, κατά την περίοδο 2001-2010, λαμβάνοντας υπόψη το άρθρο 29 παράγραφοι 1 και 2 της οδηγίας 2010/75/ΕΕ, μια μεμονωμένη εγκατάσταση καύσης αποτελούνταν από συνδυασμό διαφορετικών μονάδων. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι:

—	ένας ή περισσότεροι αεριοστρόβιλοι, σε συνδυασμό με ένα ή περισσότερα είδη μονάδων καύσης,

—	μία ή περισσότερες αεριοκίνητες μηχανές, σε συνδυασμό με ένα ή περισσότερα είδη μονάδων καύσης,

3.1.3. Ελάχιστο ποσοστό αποθείωσης (ΕΠΑ)

Η εξίσωση που αναφέρεται στο τμήμα 3.1.1 δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιείται για μονάδες καύσης που χρησιμοποιούν εγχώριο στερεό καύσιμο (10) και οι οποίες δεν μπορούν να συμμορφωθούν με τις σχετικές οριακές τιμές εκπομπής που ορίζονται για το διοξείδιο του θείου στην οδηγία 2010/75/ΕΕ λόγω των χαρακτηριστικών του εν λόγω καυσίμου.

Για τις εν λόγω μονάδες, ο υπολογισμός της συμβολής τους στο ανώτατο όριο εκπομπής που ισχύει για το διοξείδιο του θείου μπορεί να βασίζεται στην εφαρμογή των σχετικών ελάχιστων ποσοστών αποθείωσης (11) αντί των οριακών τιμών εκπομπής για το διοξείδιο του θείου.

Σε αυτήν την περίπτωση, η συμβολή της μονάδας καύσης στο ανώτατο όριο εκπομπής διοξειδίου του θείου εκπεφρασμένο σε τόνους ανά έτος (t/έτος) υπολογίζεται σύμφωνα με την ακόλουθη εξίσωση:

Συμβολή στο ανώτατο όριο SO2 (t/έτος) = Παραγωγή θείου (t/έτος) × (1 – (ΕΠΑ/100)) × 2

όπου:

—	«Παραγωγή θείου» είναι η ετήσια ποσότητα θείου (S) που περιέχεται στο εγχώριο στερεό καύσιμο το οποίο χρησιμοποιήθηκε στη μονάδα καύσης, εκπεφρασμένη σε τόνους ανά έτος (t/έτος), λαμβανομένου του μέσου όρου για την περίοδο 2001-2010.

—	«ΕΠΑ» είναι το σχετικό ελάχιστο ποσοστό αποθείωσης, εκπεφρασμένο επί τοις εκατό.

Οι λεπτομέρειες σχετικά με τον καθορισμό του σχετικού ελάχιστου ποσοστού αποθείωσης για τον υπολογισμό των ανώτατων ορίων για το διοξείδιο του θείου τα έτη 2016 και 2019 προβλέπονται στα τμήματα 3.2 και 3.3.

3.2. Σχετικές οριακές τιμές εκπομπών και ελάχιστα ποσοστά αποθείωσης για τον υπολογισμό των ανώτατων ορίων εκπομπών για το 2016

Σύμφωνα με το άρθρο 32 παράγραφος 3 της οδηγίας 2010/75/Ε, το (τα) ανώτατο(-α) όριο(-α) εκπομπών για το έτος 2016 υπολογίζονται βάσει των σχετικών οριακών τιμών εκπομπών που ορίζονται στα παραρτήματα III έως VΙΙ της οδηγίας 2001/80/ΕΚ ή, κατά περίπτωση, βάσει του ελάχιστου ποσοστού αποθείωσης που ορίζεται στο παράρτημα ΙΙΙ της οδηγίας 2001/80/ΕΚ. Συνεπώς, ο υπολογισμός των ανώτατων ορίων εκπομπών για το 2016 βασίζεται στις σχετικές οριακές τιμές εκπομπών και το ΕΠΑ, τα οποία θα ίσχυαν κατά την 1η Ιανουαρίου 2016 στη σχετική μονάδα καύσης σύμφωνα με την οδηγία 2001/80/ΕΚ, λαμβάνοντας υπόψη τις ακόλουθες διατάξεις (12).

Οι οριακές τιμές εκπομπών και το ΕΠΑ καθορίζονται βάσει της συνολικής ονομαστικής θερμικής ισχύος ολόκληρης της μονάδας καύσης κατά την 31η Δεκεμβρίου 2010, το (τα) είδος(-η) καυσίμου που χρησιμοποιήθηκε(-αν) και τον ετήσιο αριθμό ωρών λειτουργίας, λαμβανομένου του μέσου όρου για την περίοδο 2001-2010. Σε περίπτωση που οι μονάδες καύσης έχουν επεκταθεί κατά τουλάχιστον 50 MW την περίοδο από 27 Νοεμβρίου 2002 έως 31 Δεκεμβρίου 2010, εφαρμόζονται οι κανόνες για τον υπολογισμό των σχετικών οριακών τιμών εκπομπών όπως ορίζονται στο άρθρο 10 της οδηγίας 2001/80/ΕΚ.

Για όλους τους αεριοστροβίλους που περιλαμβάνονται στο μεταβατικό εθνικό σχέδιο, η σχετική οριακή τιμή εκπομπής αναφορικά με τα οξείδια του αζώτου είναι η οριζόμενη στο τμήμα Β του παραρτήματος VI της οδηγίας 2001/80/ΕΚ, ανεξαρτήτως του άρθρου 2 παράγραφος 7 εδάφιο ι) της οδηγίας 2001/80/ΕΚ.

Δεδομένου ότι δεν έχουν οριστεί οριακές τιμές εκπομπών στην οδηγία 2001/80/ΕΚ για τις αεριοκίνητες μηχανές, η σχετική οριακή τιμή εκπομπής για τα οξείδια του αζώτου είναι η οριζόμενη στο τμήμα 1 του παραρτήματος V της οδηγίας 2010/75/ΕΕ.

Για τις μονάδες καύσης που χρησιμοποιούσαν διαφορετικά είδη καυσίμων κατά την περίοδο 2001-2010, οι σχετικές οριακές τιμές εκπομπών αναγράφονται για κάθε μεμονωμένο καύσιμο. Στο τμήμα 3.1.2 παρέχονται λεπτομέρειες σχετικά με τη χρησιμοποιούμενη μέθοδο για τον υπολογισμό της συμβολής κάθε μονάδας στα ανώτατα όρια εκπομπής.

Η οδηγία 2001/80/ΕΚ επιτρέπει σε ορισμένες μονάδες καύσης να λειτουργούν για λιγότερες από 1 500 ώρες (ως κυλιόμενο μέσο όρο για μια περίοδο 5 ετών) προκειμένου να συμμορφώνονται με λιγότερο αυστηρές οριακές τιμές εκπομπών. Η εν λόγω οδηγία μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για τον υπολογισμό της συμβολής μιας μεμονωμένης μονάδας στα ανώτατα όρια εκπομπών για το 2016 εφόσον ο μέσος αριθμός ωρών λειτουργίας για τη μονάδα κατά τα έτη 2001-2010 είναι μικρότερος των 1 500 ωρών ετησίως.

Επισκόπηση των σχετικών οριακών τιμών εκπομπών όπως ορίζονται στα παραρτήματα ΙΙΙ έως IV της οδηγίας 2001/80/ΕΚ και των αντιστοίχων ΕΠΑ σύμφωνα με το παράρτημα ΙΙΙ της οδηγίας 2001/80/ΕΚ παρέχεται στους πίνακες Γ.1, Γ.2 και Γ.3 του προσαρτήματος Γ του παρόντος παραρτήματος (13).

3.3. Σχετικές οριακές τιμές εκπομπών και ελάχιστα ποσοστά αποθείωσης για τον υπολογισμό των ανώτατων ορίων εκπομπών για το 2019

Σύμφωνα με το άρθρο 32 παράγραφος 3 της οδηγίας 2010/75/ΕΕ, τα ανώτατα όρια εκπομπών για το έτος 2019 υπολογίζονται με βάση τις σχετικές οριακές τιμές εκπομπών που ορίζονται στο τμήμα 1 του παραρτήματος V της οδηγίας 2010/75/ΕΕ ή, κατά περίπτωση, τα αντίστοιχα ελάχιστα ποσοστά αποθείωσης που ορίζονται στο τμήμα 5 του παρατήματος V της οδηγίας 2010/75/ΕΕ. Συνεπώς, ο υπολογισμός των ανώτατων ορίων εκπομπών για το 2019 βασίζεται στις σχετικές οριακές τιμές εκπομπών και τα ΕΠΑ τα οποία θα ίσχυαν κατά την 1η Ιανουαρίου 2019 δυνάμει της οδηγίας 2010/75/ΕΕ για την εκάστοτε υπό εξέταση μονάδα καύσης.

Οι οριακές τιμές εκπομπών και το ΕΠΑ καθορίζονται βάσει της συνολικής ονομαστικής θερμικής ισχύος ολόκληρης της μονάδας καύσης κατά την 31η Δεκεμβρίου 2010, το (α) είδος(-η) καυσίμου που χρησιμοποιήθηκε(-αν) και τον ετήσιο αριθμό ωρών λειτουργίας, λαμβανομένου του μέσου όρου για την περίοδο 2001-2010.

Επισκόπηση των σχετικών οριακών τιμών εκπομπών όπως ορίζονται στο τμήμα 1 του παραρτήματος V της οδηγίας 2010/75/ΕΕ και των αντιστοίχων ΕΠΑ σύμφωνα με το τμήμα 5 του παραρτήματος V της οδηγίας 2010/75/ΕΕ, παρέχεται στους πίνακες Δ.1, Δ.2 και Δ.3 του προσαρτήματος Δ του παρόντος παραρτήματος.

Για τις μονάδες καύσης που χρησιμοποιούσαν διαφορετικά είδη καυσίμων κατά την περίοδο 2001-2010, οι σχετικές οριακές τιμές εκπομπών αναγράφονται για κάθε μεμονωμένο καύσιμο. Στο τμήμα 3.1.2 παρέχονται λεπτομέρειες σχετικά με τη μέθοδο που χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό της συμβολής κάθε μονάδας στα ανώτατα όρια εκπομπής.

Η οδηγία 2010/75/ΕΕ επιτρέπει σε ορισμένες μονάδες καύσης να λειτουργούν για λιγότερες από 1 500 ώρες (ως κυλιόμενος μέσος όρος για μια περίοδο πέντε ετών) ώστε να συμμορφώνονται με λιγότερο αυστηρές οριακές τιμές εκπομπών. Η εν λόγω οδηγία μπορεί να εφαρμοστεί μόνο για τον υπολογισμό της συμβολής μιας μονάδας στα ανώτατα όρια εκπομπών για το 2019 εφόσον ο μέσος αριθμός ωρών λειτουργίας για την εν λόγω μονάδα κατά τα έτη 2001-2010 είναι μικρότερος των 1 500 ωρών ετησίως.

3.4. Υπολογισμός των ανώτατων ορίων εκπομπών

3.4.1. Υπολογισμός των ανώτατων ορίων εκπομπών για τα έτη 2016 και 2019

Για τα έτη 2016 και 2019, τα συνολικά ανώτατα όρια εκπομπών ανά ρύπο καθορίζονται από το άθροισμα των συμβολών κάθε μεμονωμένης μονάδας στα αντίστοιχα ανώτατα όρια εκπομπών:

Ανώτατο όριο2016 (t/έτος) = Σ [συμβολή μεμονωμένης μονάδας στο ανώτατο όριο για το 2016]

Ανώτατο όριο2019 (t/έτος) = Σ [συμβολή μεμονωμένης μονάδας στο ανώτατο όριο για το 2019]

3.4.2. Υπολογισμός των ανώτατων ορίων εκπομπών για τα έτη 2017, 2018 και 2020

Τα ανώτατα όρια για το έτος 2017 (όριο2017) υπολογίζονται σύμφωνα με την ακόλουθη εξίσωση:

Formula

Τα ανώτατα όρια για το έτος 2018 (όριο2018) υπολογίζονται σύμφωνα με την ακόλουθη εξίσωση:

Formula

Τα ανώτατα όρια για το πρώτο εξάμηνο του 2020 (ανώτατο όριο2020) είναι το ήμισυ του ανώτατου ορίου για το 2019:

Formula

4. Επερχόμενες αλλαγές στα μεταβατικά εθνικά σχέδια

Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή τουλάχιστον ως προς τα εξής:

α)

τις μονάδες καύσης που επιλέγουν παρέκκλιση περιορισμένης διάρκειας σύμφωνα με το άρθρο 33 της οδηγίας 2010/75/ΕΕ·

Σημείωση:

Αν και τα κράτη μέλη κοινοποιούν τα μεταβατικά εθνικά τους σχέδια στην Επιτροπή το αργότερο έως την 1η Ιανουαρίου 2013, οι φορείς εκμετάλλευσης οφείλουν να ενημερώσουν την αρμόδια αρχή έως την 1η Ιανουαρίου 2014 εάν πρόκειται να επιλέξουν την παρέκκλιση περιορισμένης διάρκειας. Συνεπώς, μια μονάδα καύσης μπορεί αρχικά να περιλαμβάνεται στο μεταβατικό εθνικό σχέδιο που έχει υποβληθεί στην Επιτροπή πριν τεθεί σε παρέκκλιση περιορισμένης διάρκειας. Η μονάδα καύσης πρέπει, τότε, να απομακρυνθεί από το μεταβατικό εθνικό σχέδιο αφού η αρμόδια αρχή ενημερωθεί από τον φορέα εκμετάλλευσης της μονάδας καύσης σχετικά με την απόφαση να επιλέξει την παρέκκλιση περιορισμένης διάρκειας. Η συμβολή στο (στα) εφαρμοστέο(-α) ανώτατο(-α) όριο(-α) εκπομπών των μονάδων καύσης που εμπίπτουν στο άρθρο 33 τη οδηγίας 2010/75/ΕΕ στη συνέχεια πρέπει να υπολογιστεί από το (τα) ανώτατο(-α) όριο(-α) εκπομπών όπως έχει υπολογιστεί στην τελευταία αποδεκτή εκδοχή του μεταβατικού εθνικού σχεδίου (ή, εάν δεν έχει γίνει αποδεκτό ένα τέτοιο σχέδιο, όπως έχει υπολογιστεί στην τελευταία εκδοχή του μεταβατικού εθνικού σχεδίου που έχει υποβληθεί στην Επιτροπή).

β)	τις μονάδες καύσης που έχουν κλείσει (ήτοι, αυτές τις μονάδες που έχουν διακόψει οριστικά τη λειτουργία τους) ή τη συνολική ονομαστική θερμική ισχύ των μονάδων εκείνων που έχει μειωθεί κάτω από 50 MW·

γ)

τις μονάδες καύσης που θα ξεκινήσουν να συναποτεφρώνουν απόβλητα μετά την 31η Δεκεμβρίου 2015 και οι οποίες συνεπώς εμπίπτουν στο κεφάλαιο IV της οδηγίας 2010/75/ΕΕ.

Σημείωση:

Όπως αναφέρεται στο άρθρο 32 παράγραφος 3 της οδηγίας 2010/75/ΕΕ, εάν μια μονάδα που περιλαμβάνεται στο μεταβατικό εθνικό σχέδιο έχει κλείσει ή δεν εμπίπτει πλέον στο πεδίο εφαρμογής του κεφαλαίου ΙΙΙ της οδηγίας 2010/75/ΕΕ, αυτό δεν συνεπάγεται αύξηση των συνολικών ετήσιων εκπομπών για τις υπόλοιπες μονάδες που καλύπτει το μεταβατικό εθνικό σχέδιο.

Για τους σκοπούς του άρθρου 32 παράγραφος 6 της οδηγίας 2010/75/ΕΕ, τα κράτη μέλη δεν έχουν την υποχρέωση να κοινοποιούν στην Επιτροπή τις ακόλουθες πληροφορίες, καθώς οι επερχόμενες αλλαγές στις οποίες αναφέρονται δεν επηρεάζουν το (τα) εφαρμοστέο(-α) ανώτατο(-α) όριο(-α) εκπομπών:

—	μείωση ή αύξηση της συνολικής ονομαστικής θερμικής ισχύος μετά την 31η Δεκεμβρίου 2010 (πέραν της μείωσης σε λιγότερο από 50 MW),

—	μείωση ή αύξηση του αριθμού των συνολικών ετήσιων εκπομπών μετά το 2010,

—	αλλαγή στη χρήση καυσίμων (είδος, ποσότητα) μετά το 2010 (πέραν της μεταστροφής σε καύση αποβλήτων, η οποία θα χαρακτήριζε τη μονάδα ως μονάδα συναποτέφρωσης αποβλήτων, προκαλώντας τον αποκλεισμό της από το μεταβατικό εθνικό σχέδιο).

Αλλαγές που επηρεάζουν την ονομασία της μονάδας (π.χ. λόγω αλλαγής φορέα εκμετάλλευσης) αναφέρονται μέσω απογραφών εκπομπών, τις οποίες παρέχουν τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 3 της παρούσας οδηγίας και το άρθρο 72 παράγραφος 3 της οδηγίας 2010/75/ΕΕ.

(1) Ο ίδιος κανόνας ισχύει όσον αφορά τα άρθρα 33, 34 και 35 της οδηγίας 2010/75/ΕΕ. Συνεπώς, ένα τμήμα μονάδας καύσης δεν δύναται να καλύπτεται από τις διατάξεις των άρθρων 33, 34 και 35 ενώ ένα άλλο τμήμα (ή τμήματα) της ίδιας μονάδας περιλαμβάνεται στο μεταβατικό εθνικό σχέδιο.

(2) Όπως έχει αναφερθεί στις απογραφές εκπομπών που καταρτίστηκαν σύμφωνα με την οδηγία 2001/80/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2001, για τον περιορισμό των εκπομπών στην ατμόσφαιρα ορισμένων ρύπων (ΕΕ L 309 της 27.11.2001, σ. 1).

(3) Αυτή η πληροφορία απαιτείται για τον προσδιορισμό των σχετικών οριακών τιμών εκπομπών κατά την 1η Ιανουαρίου 2016, όπως ορίζονται στο άρθρο 10 της οδηγίας 2001/80/ΕΚ.

(4) Ως «ώρες λειτουργίας» νοείται ο χρόνος, εκπεφρασμένος σε ώρες, κατά τον οποίο μια μονάδα καύσης, εν όλω ή εν μέρει, λειτουργεί και απορρίπτει εκπομπές στην ατμόσφαιρα, εξαιρουμένων των περιόδων έναρξης και παύσης λειτουργίας.

(5) Για παράδειγμα, οι αεριοστρόβιλοι ενδέχεται να καλύπτονται από το μεταβατικό εθνικό σχέδιο μόνο όσον αφορά τις εκπομπές NOx τους. Άλλες μονάδες ενδέχεται να καλύπτονται από το μεταβατικό εθνικό σχέδιο για ορισμένους ρύπους, ενώ υπόκεινται στις οριακές τιμές εκπομπών του παραρτήματος V της οδηγίας 2010/75/ΕΕ για άλλους ρύπους.

(6) Για τις μονάδες καύσης οι οποίες, σε οποιαδήποτε στιγμή κατά την περίοδο 2001-2010, συναποτέφρωναν απόβλητα [πέραν των αποβλήτων τα οποία νοούνται ως «βιομάζα» σύμφωνα με το ορισμό του άρθρου 3 παράγραφος 31 σημείο β) της οδηγίας 2010/75/ΕΕ και συνεπώς καλύπτονταν από την οδηγία 2000/76/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Δεκεμβρίου 2000, για την αποτέφρωση των αποβλήτων (ΕΕ L 332 της 28.12.2000, σ. 91)], η ποσότητα αποτεφρωθέντων αποβλήτων κατά την εν λόγω περίοδο δεν θα περιλαμβάνεται σε αυτό το σημείο.

(7) Βλ. τμήμα 3.1.1 του παρόντος παραρτήματος σχετικά με τις εφαρμοστέες συνθήκες αναφοράς

(8) Βλ. τμήμα 3.1.2 του παρόντος παραρτήματος

(9) Ως «εγχώριο στερεό καύσιμο» νοείται το φυσικό στερεό καύσιμο το οποίο χρησιμοποιείται σε μονάδα καύσης ειδικά σχεδιασμένη για το καύσιμο αυτό και εξορύσσεται σε τοπικό επίπεδο.

(10) Αυτό ισχύει για μονάδες καύσης που χρησιμοποιούσαν εγχώριο στερεό καύσιμο την περίοδο 2001-2010.

(11) Ως «ποσοστό αποθείωσης» νοείται ο λόγος της ποσότητας θείου που δεν εκπέμπεται στην ατμόσφαιρα από μια μονάδα καύσης σε δεδομένο χρονικό διάστημα, προς την ποσότητα θείου που περιέχεται στο στερεό καύσιμο το οποίο εισέρχεται στα συστήματα της μονάδας καύσης και χρησιμοποιείται στη μονάδα κατά το ίδιο χρονικό διάστημα.

(12) Οι σχετικές οριακές τιμές εκπομπών για τον υπολογισμό των ανώτατων ορίων εκπομπών δεν επηρεάζονται από τη συμπερίληψη μιας μονάδας σε ένα εθνικό σχέδιο μείωσης των εκπομπών σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 6 της οδηγίας 2001/80/ΕΚ.

(13) Η εν λόγω επισκόπηση δεν είναι εκτενής. Συγκεκριμένα, δεν καλύπτει καταστάσεις κατά τις οποίες μια μονάδα καύσης είχε επεκταθεί κατά τουλάχιστον 50 MW μεταξύ 27ης Νοεμβρίου 2002 και 31ης Δεκεμβρίου 2010, στην οποία περίπτωση καθίστανται σχετικές οι οριακές τιμές εκπομπών που αναγράφονται στα τμήματα Β των παραρτημάτων ΙΙΙ έως VII της οδηγίας 2001/80/ΕΚ (εφαρμογή του άρθρου 10 της οδηγίας 2001/80/ΕΚ).

Προσάρτημα Α

Πίνακας Α.1.

Πρότυπο για τον κατάλογο μονάδων καύσης που περιλαμβάνονται στο μεταβατικό εθνικό σχέδιο

ΣΤ

Αριθμός

Ονομασία μονάδας

Τοποθεσία μονάδας

(διεύθυνση)

Ημερομηνία κατά την οποία υπεβλήθη η πρώτη αίτηση για χορήγηση άδειας για τη μονάδα και η ημερομηνία κατά την οποία τέθηκε σε λειτουργία για πρώτη φορά η μονάδα

Ημερομηνία κατά την οποία χορηγήθηκε η πρώτη άδεια για τη μονάδα

Οποιαδήποτε επέκταση κατά τουλάχιστον 50 MW της συνολικής ονομαστικής θερμικής ισχύος της μονάδας καύσης, η οποία έλαβε χώρα από τις 27 Νοεμβρίου 2002 έως την 31η Δεκεμβρίου 2010

(συνολική επέκταση σε MW)

Συνολική ονομαστική θερμική ισχύς στις 31.12.2010

(MW)

Ετήσιος αριθμός ωρών λειτουργίας

(μέσος όρος 2001-2010)

Ρύπος(-οι) (SO2, NOx, κονιορτός) για τον (τους) οποίο(-ους) η ενδιαφερόμενη μονάδα ΔΕΝ καλύπτεται από το μεταβατικό εθνικό σχέδιο

A	Θ	Ι						ΙΑ	ΙΒ	ΙΓ
Αριθμός	Προσδιορισμός εάν η μονάδα είναι αεριοστρόβιλος ή αεριοκίνητη μηχανή	Ετήσια ποσότητα χρησιμοποιηθέντων καυσίμων (μέσος όρος 2001-2010)						Μέσο ετήσιο ποσοστό ροής καυσαερίων (μέσος όρος 2001-2010)	Ετήσια ποσότητα S σε χρησιμοποιηθέντα εγχώρια στερεά καύσιμα, η οποία εισήχθη στη μονάδα καύσης (μέσος όρος 2001-2010)	Συντελεστής(-ές) μετατροπής που χρησιμοποιήθηκε(-αν) σε περίπτωση που το ποσοστό ροής καυσαερίων υπολογίστηκε από το χρησιμοποιηθέν καύσιμο (ανά είδος καυσίμου)
Αριθμός		(TJ/έτος)						(Nm3/έτος)	(t/έτος)	(Nm3/GJ)
		λιθάνθρακας	λιγνίτης	βιομάζα	άλλα στερεά καύσιμα	υγρά καύσιμα	αέρια καύσιμα

Προσάρτημα Β

Πίνακας Β.1.

Πρότυπο για τον υπολογισμό των ανώτατων ορίων εκπομπών για το 2016

A	B	Γ	Δ	E	ΣΤ	Ζ	H	Θ	Ι	ΙΑ
Αριθμός	ονομασία	περιεκτικότητα σε οξυγόνο αναφοράς	σχετική ΟΤΕ για το SO2	σχετικό ποσοστό αποθείωσης	συμβολή της μονάδας στο ανώτατο όριο SO2 για το 2016	σχετική ΟΤΕ για το NOx	συμβολή της μονάδας στο ανώτατο όριο NOx για το 2016	σχετική ΟΤΕ για τον κονιορτό	συμβολή της μονάδας στο ανώτατο όριο κονιορτού για το 2016	παρατηρήσεις
Αριθμός	ονομασία	(%)	(mg/Nm3)	(κατά περίπτωση)	(t/έτος)	(mg/Nm3)	(t/έτος)	(mg/Nm3)	(t/έτος)	παρατηρήσεις
(δεδομένα μεμονωμένης μονάδας)
ΣΥΝΟΛΟ					ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΟΡΙΟ SO2		ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΟΡΙΟ NOx		ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΟΡΙΟ κονιορτού

Πίνακας Β.2.

Πρότυπο για τον υπολογισμό των ανώτατων ορίων εκπομπών για το 2019

A	B	Γ	Δ	E	ΣΤ	Ζ	H	Θ	Ι	ΙΑ
Αριθμός	ονομασία	περιεκτικότητα σε οξυγόνο αναφοράς	σχετική ΟΤΕ για το SO2	σχετικό ποσοστό αποθείωσης	συμβολή της μονάδας στο ανώτατο όριο SO2 για το 2019	σχετική ΟΤΕ για το NOx	συμβολή της μονάδας στο ανώτατο όριο NOx για το 2019	σχετική ΟΤΕ για τον κονιορτό	συμβολή της μονάδας στο ανώτατο όριο κονιορτού για το 2019	παρατηρήσεις
Αριθμός	ονομασία	(%)	(mg/Nm3)	(κατά περίπτωση)	(t/έτος)	(mg/Nm3)	(t/έτος)	(mg/Nm3)	(t/έτος)	παρατηρήσεις
(δεδομένα μεμονωμένης μονάδας)
ΣΥΝΟΛΟ					ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΟΡΙΟ SO2		ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΟΡΙΟ NOx		ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΟΡΙΟ κονιορτού

Πίνακας Β.3.

Επισκόπηση των ανώτατων ορίων εκπομπών

(τόνοι ετησίως)
	2016	2017	2018	2019	2020 (1 Ιαν. – 30 Ιουν.)
SO2
NOx
κονιορτός

Προσάρτημα Γ

Πίνακας Γ.1.

Σχετικές οριακές τιμές εκπομπών για τον υπολογισμό των μεμονωμένων συμβολών στα ανώτατα όρια εκπομπών για το 2016 για μονάδες καύσης πέραν των αεριοστροβίλων και των αεριοκίνητων μηχανών

Ρύπος	Είδος καυσίμου	ΟΤΕ (mg/Nm3)
		50 - 100 MW	> 100 - 300 MW	> 300 - 500 MW	> 500 MW
SO2	Στερεό	2 000	2 000 έως 400 (γραμμική κλίμακα) (Σημείωση 1)		400
	Υγρό	1 700		1 700 έως 400 (γραμμική κλίμακα)	400
	Αέριο	35 εν γένει 5 για υγροποιημένο αέριο 800 για αέρια οπτανθρακοποιείων και αέρια υψικαμίνων
NOx (Σημείωση 6)	Στερεό (Σημείωση 2)	600			200 (Σημείωση 3)
	Υγρό	450			400
	Αέριο	300			200
κονιορτός	Στερεό	100			50 (Σημείωση 4)
	Υγρό	50 (Σημείωση 5)
	Αέριο	5 εν γένει 10 για αέρια υψικαμίνων 50 για αέρια που παράγονται από τη χαλυβουργία και μπορούν να χρησιμοποιηθούν αλλού

Η περιεκτικότητα σε οξυγόνο αναφοράς είναι 6 % για τα στερεά καύσιμα και 3 % για τα υγρά και αέρια καύσιμα.

Σημειώσεις:

1.	800 mg/Nm3 για μονάδες με ονομαστική θερμική ισχύ μεγαλύτερη ή ίση με 400 MW, οι οποίες δεν υπερβαίνουν τις 1 500 ώρες λειτουργίας ανά έτος

2.	1 200 mg/Nm3 για μονάδες οι οποίες κατά τη 12μηνη περίοδο που έληξε την 1η Ιανουαρίου 2001 λειτουργούσαν και συνεχίζουν να λειτουργούν με στερεά καύσιμα με πτητικό περιεχόμενο < 10 %

3.	450 mg/Nm3 για μονάδες οι οποίες δεν υπερβαίνουν τις 1 500 ώρες λειτουργίας ανά έτος

100 mg/Nm3 για μονάδες των οποίων η αρχική κατασκευαστική άδεια ή, εν τη απουσία παρόμοιας διαδικασίας, η αρχική άδεια λειτουργίας χορηγήθηκε πριν την 1η Ιουλίου 1987 και οι οποίες χρησιμοποιούν στερεά καύσιμα με περιεκτικότητα σε θερμότητα μικρότερη των 5 800 kJ/kg, περιεκτικότητα σε υγρασία > 45 % κατά βάρος, συνδυασμένη περιεκτικότητα σε υγρασία και τέφρα > 60 % κατά βάρος και περιεκτικότητα σε οξείδιο του ασβεστίου > 10 %

5.	100 mg/Nm3 για μονάδες με ονομαστική θερμική ισχύ κάτω των 500 MW και οι οποίες χρησιμοποιούν υγρό καύσιμο με περιεκτικότητα σε τέφρα > 0,06 %

6.	για μονάδες οι οποίες βρίσκονται στα γαλλικά υπερπόντια διαμερίσματα, τις Αζόρες, τη Μαδέρα ή τις Κανάριες Νήσους, ισχύουν οι εξής ΟΤΕ: στερεά καύσιμα εν γένει: 650 mg/Nm3, στερεά καύσιμα με < 10 % περιεκτικότητα σε πτητικές ενώσεις: 1 300 mg/Nm3, υγρά καύσιμα: 450 mg/Nm3, αέρια καύσιμα: 350 mg/Nm3

Πίνακας Γ.2.

Σχετικές οριακές τιμές εκπομπών για τον υπολογισμό των μεμονωμένων συμβολών στα ανώτατα όρια εκπομπών NOx για το 2016 για τους αεριοστρόβιλους και τις αεριοκίνητες μηχανές

	ΟΤΕ για το NOx (mg/Nm3)
Αεριοκίνητες μηχανές (που χρησιμοποιούν αέρια καύσιμα)	100
Αεριοστρόβιλοι [συμπεριλαμβανομένων των αεριοστροβίλων συνδυασμένου κύκλου (CCGT)] που χρησιμοποιούν τα ακόλουθα καύσιμα:
Φυσικό αέριο (Σημείωση 1)	50 (Σημειώσεις 2 και 3)
Αέρια καύσιμα εκτός του φυσικού αερίου	120
Ελαφρά και μεσαία κλάσματα	120

Η περιεκτικότητα σε οξυγόνο αναφοράς είναι 15 %.

Σημειώσεις:

1.	Μεθάνιο που απαντά στη φύση και περιέχει αδρανή και άλλα συστατικά σε αναλογία 20 % (κατ’ όγκο) κατ’ ανώτατο όριο.

75 mg/Nm3 στις ακόλουθες περιπτώσεις (όπου η απόδοση του αεριοστροβίλου προσδιορίζεται υπό συνθήκες βασικού φορτίου κατά ISO):

—	αεριοστρόβιλοι που χρησιμοποιούνται σε συστήματα συνδυασμένης παραγωγής θερμότητας και ηλεκτρισμού με συνολική απόδοση άνω του 75 %,

—	αεριοστρόβιλοι που χρησιμοποιούνται σε εγκαταστάσεις συνδυασμένου κύκλου με μέση ετήσια συνολική ηλεκτρική απόδοση άνω του 55 %,

—	αεριοστρόβιλοι που κινούν μηχανικά συστήματα

Για τους αεριοστρόβιλους ανοικτού κύκλου που δεν εμπίπτουν σε καμία από τις κατηγορίες που αναφέρονται στη σημείωση 2 αλλά έχουν απόδοση άνω του 35 % (προσδιοριζόμενη κατά ISO υπό συνθήκες βασικού φορτίου) η ΟΤΕ είναι 50 × η/35, όπου η είναι η απόδοση του αεριοστρόβιλου (κατά ISO υπό συνθήκες βασικού φορτίου) εκφρασμένη σε ποσοστό επί τοις εκατό.

Πίνακας Γ.3.

Ελάχιστα σχετικά ποσοστά αποθείωσης για τον υπολογισμό των μεμονωμένων συμβολών στα ανώτατα όρια εκπομπών SO2 για το 2016 στην περίπτωση μονάδων καύσης που χρησιμοποιούν εγχώρια στερεά καύσιμα τα οποία δεν δύνανται να συμμορφώνονται με τις οριακές τιμές εκπομπής για το SO2 που αναφέρονται στο άρθρο 30 παράγραφοι 2 και 3 της οδηγίας 2010/75/ΕΕ λόγω των χαρακτηριστικών του εν λόγω καυσίμου

Συνολική ονομαστική θερμική ισχύς	Ελάχιστο ποσοστό αποθείωσης
50 – 100 MW	60 %
> 100 – 300 MW	75 %
> 300 – 500 MW	90 %
> 500 MW	94 % εν γένει 92 % για μονάδες για τις οποίες έχει υπογραφεί σύμβαση εγκατάστασης εξοπλισμού αποθείωσης αερίων καύσης (FGD) ή διοχέτευσης άσβεστου και οι εργασίες εγκατάστασής του έχουν ξεκινήσει πριν την 1η Ιανουαρίου 2001

Προσάρτημα Δ

Πίνακας Δ.1.

Σχετικές οριακές τιμές εκπομπών για τον υπολογισμό των μεμονωμένων συμβολών στα ανώτατα όρια εκπομπών για το 2019 για μονάδες καύσης πέραν των αεριοστροβίλων και των αεριοκίνητων μηχανών

Ρύπος	Είδος καυσίμου	ΟΤΕ (mg/Nm3)
		50 – 100 MW	> 100 – 300 MW	> 300 – 500 MW	> 500 MW
SO2	Άνθρακας, λιγνίτης και άλλα στερεά καύσιμα (Σημείωση 1)	400	250	200
	Βιομάζα (Σημείωση 1)	200
	Τύρφη (Σημείωση 1)	300		200
	Υγρό	350 (Σημείωση 2)	250 (Σημείωση 2)	200 (Σημείωση 3)
	Αέριο	35 εν γένει 5 για υγροποιημένο αέριο 400 για αέρια οπτανθρακοποιείων χαμηλής θερμιδικής αξίας 200 για αέρια υψικαμίνων χαμηλής θερμιδικής αξίας
NOx	Άνθρακας, λιγνίτης και άλλα στερεά καύσιμα	300 (Σημειώσεις 4 και 5)	200 (Σημείωση 5)		200 (Σημείωση 6)
	Βιομάζα και τύρφη	300 (Σημείωση 5)	250 (Σημείωση 5)	200 (Σημείωση 5)	200 (Σημείωση 6)
	Υγρό	450	200 (Σημειώσεις 5 και 7)	150 (Σημειώσεις 5 και 7)	150 (Σημείωση 3)
	Φυσικό αέριο (Σημείωση 8)	100
	Άλλα αέρια	300			200
κονιορτός	Άνθρακας, λιγνίτης και άλλα στερεά καύσιμα	30	25	20
	Βιομάζα και τύρφη	30	20
	Υγρό	30	25	20
	Αέριο	5 εν γένει 10 για αέρια υψικαμίνων 30 για αέρια που παράγονται από τη χαλυβουργία και μπορούν να χρησιμοποιηθούν αλλού

Η περιεκτικότητα σε οξυγόνο αναφοράς είναι 6 % για τα στερεά καύσιμα και 3 % για τα υγρά και αέρια καύσιμα.

Σημειώσεις:

1.	800 mg/Nm3 για μονάδες οι οποίες δεν υπερβαίνουν τις 1 500 ώρες λειτουργίας ανά έτος

2.	850 mg/Nm3 για μονάδες οι οποίες δεν υπερβαίνουν τις 1 500 ώρες λειτουργίας ανά έτος

3.	400 mg/Nm3 για μονάδες οι οποίες δεν υπερβαίνουν τις 1 500 ώρες λειτουργίας ανά έτος

4.	450 mg/Nm3 σε περίπτωση καύσης κονιοποιημένου λιγνίτη

5.	450 mg/Nm3 για μονάδες οι οποίες δεν υπερβαίνουν τις 1 500 ώρες λειτουργίας ανά έτος

6.	450 mg/Nm3 για μονάδες στις οποίες χορηγήθηκε άδεια πριν την 1η Ιουλίου 1987 και οι οποίες δεν υπερβαίνουν τις 1 500 ώρες λειτουργίας ανά έτος

7.	450 mg/Nm3 για μονάδες εντός χημικών εγκαταστάσεων που χρησιμοποιούν υγρά υπολείμματα παραγωγής ως μη εμπορικά καύσιμα για ίδια κατανάλωση

8.	Μεθάνιο που απαντά στη φύση και περιέχει αδρανή και άλλα συστατικά σε αναλογία 20 % (κατ’ όγκο) κατ’ ανώτατο όριο.

Πίνακας Δ.2.

Σχετικές οριακές τιμές εκπομπών για τον υπολογισμό των μεμονωμένων συμβολών στα ανώτατα όρια εκπομπών NOxγια το 2019 για τους αεριοστρόβιλους και τις αεριοκίνητες μηχανές

	ΟΤΕ για το NOx (mg/Nm3)
Αεριοκίνητες μηχανές (που χρησιμοποιούν αέρια καύσιμα)	100
Αεριοστρόβιλοι [συμπεριλαμβανομένων των αεριοστροβίλων συνδυασμένου κύκλου (CCGT)] που χρησιμοποιούν τα ακόλουθα καύσιμα:
Φυσικό αέριο (Σημείωση 1)	50 (Σημειώσεις 2, 3 και 4)
Αέρια καύσιμα εκτός του φυσικού αερίου	120 (Σημείωση 5)
Ελαφρά και μεσαία κλάσματα	90 (Σημείωση 5)

Η περιεκτικότητα σε οξυγόνο αναφοράς είναι 15 %.

Σημειώσεις:

1.	Το φυσικό αέριο είναι μεθάνιο που απαντά στη φύση και περιέχει αδρανή και άλλα συστατικά σε αναλογία 20 % (κατ’ όγκο) κατ’ ανώτατο όριο.

—	αεριοστρόβιλοι που χρησιμοποιούνται σε συστήματα συνδυασμένης παραγωγής θερμότητας και ηλεκτρισμού με συνολική απόδοση άνω του 75 %

—	αεριοστρόβιλοι που χρησιμοποιούνται σε εγκαταστάσεις συνδυασμένου κύκλου με μέση ετήσια συνολική ηλεκτρική απόδοση άνω του 55 %,

—	αεριοστρόβιλοι που κινούν μηχανικά συστήματα

4.	150 mg/Nm3 για μονάδες οι οποίες δεν υπερβαίνουν τις 1 500 ώρες λειτουργίας ανά έτος

5.	200 mg/Nm3 για μονάδες οι οποίες δεν υπερβαίνουν τις 1 500 ώρες λειτουργίας ανά έτος

Πίνακας Δ.3.

Ελάχιστα σχετικά ποσοστά αποθείωσης για τον υπολογισμό των μεμονωμένων συμβολών στα ανώτατα όρια εκπομπών SO2 για το 2019 στην περίπτωση μονάδων καύσης που χρησιμοποιούν εγχώρια στερεά καύσιμα τα οποία δεν δύνανται να συμμορφώνονται με τις οριακές τιμές εκπομπής για το SO2 που αναφέρονται στο άρθρο 30 παράγραφοι 2 και 3 της οδηγίας 2010/75/ΕΕ λόγω των χαρακτηριστικών του εν λόγω καυσίμου

Συνολική ονομαστική θερμική ισχύς	Ελάχιστο ποσοστό αποθείωσης
50 – 100 MW	80 %
> 100 – 300 MW	90 %
> 300 MW	96 % εν γένει 95 % για μονάδες που χρησιμοποιούν ασφαλτούχο σχιστόλιθο

24.2.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 52/26

ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΉ ΑΠΌΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 22ας Φεβρουαρίου 2012

με την οποία επιτρέπεται προσωρινά η εμπορία ορισμένων σπόρων του είδους Triticum durum Desf. που ανήκουν στην ποικιλία Marialva και δεν πληρούν τις απαιτήσεις της οδηγίας 66/402/ΕΟΚ του Συμβουλίου όσον αφορά τη μέγιστη περιεκτικότητα των σπόρων σιτηρών προς σπορά (Triticum aestivum L.)

[κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό Ε(2012) 1114]

(2012/116/ΕΕ)

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη την οδηγία 66/402/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1966, περί εμπορίας σπόρων δημητριακών προς σπορά (1), και συγκεκριμένα το άρθρο 17 παράγραφος 1,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Στην Πορτογαλία η ποσότητα των διαθέσιμων σπόρων σκληρών σιτηρών προς σπορά (Triticum durum Desf.) της κατηγορίας «πιστοποιημένος σπόρος προς σπορά», δεύτερης γενιάς, της ποικιλίας Marialva, που είναι κατάλληλη για τις εθνικές περιβαλλοντικές συνθήκες και πληροί τις απαιτήσεις της οδηγίας 66/402/ΕΟΚ σχετικά με τη μέγιστη περιεκτικότητα σπόρων σιτηρών προς σπορά (Triticum aestivum L.) είναι ανεπαρκής και, επομένως, ακατάλληλη για να ανταποκριθεί στις ανάγκες του εν λόγω κράτους μέλους.

(2)	Η ζήτηση για τον εν λόγω σπόρο προς σπορά δεν δύναται να ικανοποιηθεί με σπόρο από άλλα κράτη μέλη ή από τρίτες χώρες που να πληροί όλες τις απαιτήσεις που προβλέπονται στην οδηγία 66/402/ΕΟΚ.

(3)

Κατά συνέπεια, θα πρέπει να επιτραπεί στην Πορτογαλία να χορηγεί άδεια εμπορίας σπόρων προς σπορά της ίδιας ποικιλίας που υπάγονται σε λιγότερο αυστηρές απαιτήσεις από εκείνες που εφαρμόζονται στον πιστοποιημένο σπόρο προς σπορά, δεύτερης γενιάς, για περίοδο που λήγει στις 29 Φεβρουαρίου 2012 και για μέγιστη ποσότητα μέχρι 130 τόνους.

(4)	Επιπροσθέτως, πρέπει να δοθεί άδεια σε άλλα κράτη μέλη, που είναι σε θέση να προμηθεύσουν την Πορτογαλία με σπόρους προς σπορά της εν λόγω ποικιλίας, είτε αυτοί συγκομίστηκαν σε κράτος μέλος είτε σε τρίτη χώρα, να επιτρέψουν την εμπορία τέτοιων σπόρων προς σπορά.

(5)	Είναι σκόπιμο η Πορτογαλία να ενεργήσει ως συντονιστής ώστε να εξασφαλιστεί ότι η συνολική ποσότητα των σπόρων προς σπορά για την οποία χορηγείται άδεια σύμφωνα με την παρούσα απόφαση δεν υπερβαίνει την ανώτατη ποσότητα που προβλέπεται από την παρούσα απόφαση.

(6)	Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής σπόρων προς σπορά και γεωργικών, δενδροκηπευτικών και δασικών φυτών προς φύτευση,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

1. Επιτρέπεται η εμπορία στην Ένωση σπόρων σκληρών σιτηρών προς σπορά (Triticum durum Desf.) της κατηγορίας «πιστοποιημένος σπόρος προς σπορά», δεύτερης γενιάς, της ποικιλίας Marialva, η οποία δεν πληροί τις απαιτήσεις που ορίζονται στο σημείο 2A του παραρτήματος II της οδηγίας 66/402/ΕΟΚ όσον αφορά τη μέγιστη περιεκτικότητα των σπόρων σιτηρών προς σπορά (Triticum aestivum L.).

Ωστόσο, η μέγιστη περιεκτικότητα των σπόρων σιτηρών προς σπορά (Triticum aestivum L.) που επιτρέπεται στους σπόρους σκληρών σιτηρών προς σπορά (Triticum durum Desf.) και προσδιορίζονται στο πρώτο εδάφιο είναι 45 σπόροι προς σπορά σ’ ένα δείγμα βάρους προβλεπόμενο στο παράρτημα III στήλη 4 της οδηγίας 66/402/ΕΟΚ.

Η εν λόγω άδεια χορηγείται για συνολική ποσότητα μέχρι 130 τόνους και για περίοδο που λήγει στις 29 Φεβρουαρίου 2012.

2. Επιπλέον της τήρησης των απαιτήσεων επισήμανσης της οδηγίας 66/402/ΕΟΚ, η επίσημη ετικέτα αναφέρει ότι ο σπόρος προς σπορά δεν πληροί τις απαιτήσεις του σημείου 2Α του παραρτήματος II της εν λόγω οδηγίας όσον αφορά τη μέγιστη περιεκτικότητα των σπόρων σιτηρών προς σπορά (Triticum aestivum L.).

Άρθρο 2

1. Κάθε προμηθευτής σπόρων προς σπορά που επιθυμεί να διαθέσει στην αγορά τους σπόρους που αναφέρονται στο άρθρο 1 υποβάλλει αίτηση για χορήγηση άδειας στο κράτος μέλος στο οποίο εδρεύει ή στο οποίο πραγματοποιεί εισαγωγές. Στην αίτηση προσδιορίζεται η ποσότητα των σπόρων που ο προμηθευτής επιθυμεί να διαθέσει στην αγορά.

2. Το οικείο κράτος μέλος χορηγεί στον προμηθευτή την άδεια να διαθέσει τους σπόρους, όπως αναφέρεται στο άρθρο 1, στην αγορά, εκτός εάν:

α)	υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις με βάση τις οποίες αμφισβητείται η ικανότητα του προμηθευτή να διαθέσει στην αγορά την ποσότητα των σπόρων προς σπορά για την οποία υπέβαλε αίτηση χορήγησης άδειας·

β)	λαμβάνοντας υπόψη τις πληροφορίες που παρέχονται από το κράτος μέλος- συντονιστή σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στο τρίτο εδάφιο του άρθρου 3, η χορήγηση της άδειας θα είχε ως αποτέλεσμα την υπέρβαση της μέγιστης συνολικής ποσότητας σπόρων που αναφέρεται στο άρθρο 1 παράγραφος 1.

Όσον αφορά το στοιχείο β), σε περίπτωση που η μέγιστη συνολική ποσότητα επιτρέπει τη χορήγηση άδειας για μέρος μόνο της ποσότητας που προσδιορίζεται στην αίτηση, το οικείο κράτος μέλος μπορεί να χορηγήσει άδεια στον προμηθευτή για τη διάθεση μικρότερης ποσότητας στην αγορά.

Άρθρο 3

Τα κράτη μέλη συνεργάζονται σε διοικητικό επίπεδο για την εφαρμογή της παρούσας απόφασης.

Η Πορτογαλία ενεργεί ως κράτος μέλος-συντονιστής, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η ποσότητα των σπόρων προς σπορά που θα εγκρίνεται για διάθεση στην αγορά της Ένωσης από τα κράτη μέλη, σύμφωνα με την παρούσα απόφαση, δεν θα υπερβεί τη μέγιστη συνολική ποσότητα σπόρων που αναφέρεται στο άρθρο 1 παράγραφος 1.

Κάθε κράτος μέλος που λαμβάνει αίτηση σύμφωνα με το άρθρο 2 κοινοποιεί αμέσως στο κράτος μέλος-συντονιστή την ποσότητα που καλύπτεται από την αίτηση. Το κράτος μέλος-συντονιστής ενημερώνει αμέσως το κράτος μέλος από το οποίο έλαβε την κοινοποίηση σχετικά με το εάν η χορήγηση άδειας θα έχει ως αποτέλεσμα την υπέρβαση της μέγιστης ποσότητας.

Άρθρο 4

Τα κράτη μέλη κοινοποιούν αμέσως στην Επιτροπή και στα άλλα κράτη μέλη τις ποσότητες για τις οποίες χορήγησαν άδεια εμπορίας σύμφωνα με την παρούσα απόφαση.

Άρθρο 5

Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Βρυξέλλες, 22 Φεβρουαρίου 2012.

Για την Επιτροπή

John DALLI

Μέλος της Επιτροπής

(1) EE 125 της 11.7.1966, σ. 2309/66.

24.2.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 52/28

ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΉ ΑΠΌΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 23ης Φεβρουαρίου 2012

για τη δημιουργία καταλόγου σταδίων καθοριστικών αποφάσεων για την αξιολόγηση της υλοποίησης του προγράμματος Galileo όσον αφορά τα κέντρα και τους σταθμούς εδάφους που πρόκειται να ανεγερθούν στο πλαίσιο των φάσεων ανάπτυξης και εγκατάστασης του προγράμματος

(2012/117/ΕΕ)

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 683/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Ιουλίου 2008, σχετικά με τη συνέχιση της υλοποίησης των ευρωπαϊκών προγραμμάτων δορυφορικής ραδιοπλοήγησης (EGNOS και Galileo) (1), και ιδίως το άρθρο 12 παράγραφος 3,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Το οικονομικό και νομικό πλαίσιο του προγράμματος Galileo καθορίστηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 683/2008. Σύμφωνα με τον κανονισμό αυτό, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει την κυριότητα όλων των υλικών και άυλων περιουσιακών στοιχείων που δημιουργούνται ή αναπτύσσονται στο πλαίσιο των προγραμμάτων, και το σύστημα που προέρχεται από το πρόγραμμα Galileo περιλαμβάνει μια συστοιχία δορυφόρων και ένα παγκόσμιο δίκτυο σταθμών εδάφους.

(2)

Μια ολοκληρωμένη διαχείριση των κινδύνων για την αξιολόγηση της υλοποίησης του προγράμματος Galileo συνεπάγεται ότι ο διαχειριστής του προγράμματος λαμβάνει σε εύθετο χρόνο τις καθοριστικές αποφάσεις, δηλαδή τις αποφάσεις που έχουν σημαντικό αντίκτυπο στο κόστος, στο χρονοδιάγραμμα, στις επιδόσεις και/ή στους κινδύνους, και ενεργεί με διαφάνεια όσον αφορά τις καθοριστικές αποφάσεις που μένει να ληφθούν και την εφαρμογή των αποφάσεων αυτών. Στις εν λόγω αποφάσεις συμπεριλαμβάνονται οι αποφάσεις σχετικά με την εφαρμογή των επίγειων υποδομών στο πλαίσιο του σταδίου ανάπτυξης και επικύρωσης και του σταδίου εγκατάστασης του προγράμματος.

(3)	Το παγκόσμιο δίκτυο σταθμών εδάφους του συστήματος που προέρχεται από το πρόγραμμα Galileo περιλαμβάνει, αφενός, έξι κέντρα και έναν σταθμό και, αφετέρου, τέσσερις σειρές σταθμών, των αποκαλούμενων «απόκεντρων».

(4)

Τα έξι κέντρα και ο σταθμός εδάφους περιλαμβάνουν: δύο αμοιβαία πλεονάζοντα κέντρα για τον έλεγχο της γενικής λειτουργίας του συστήματος (στο εξής «κέντρα ελέγχου» ή «GCC»)· το κέντρο ασφάλειας Galileo που αναφέρεται στο άρθρο 16 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 683/2008, το οποίο παρακολουθεί την ασφάλεια του συστήματος, καθώς και των υπηρεσιών που παρέχονται, και το οποίο διαιρείται σε δύο για λόγους συνέχειας της υπηρεσίας (στο εξής «κέντρο ασφάλειας Galileo» ή «GSMC»)· το κέντρο υπηρεσιών που λειτουργεί ως διεπαφή μεταξύ του συστήματος, αφενός, και των χρηστών της «ανοικτής υπηρεσίας», της «εμπορικής υπηρεσίας» και της «υπηρεσίας ασφάλειας της ζωής», αφετέρου (στο εξής «κέντρο υπηρεσιών GNSS» ή «GSC»)· το κέντρο που ελέγχει την παραγωγή των πληροφοριών που είναι αναγκαίες για τη λειτουργία της «υπηρεσίας έρευνας και διάσωσης» και παρέχει τη διεπαφή μεταξύ του συστήματος και του οργανισμού COSPAS-SARSAT (στο εξής «κέντρο υπηρεσιών SAR»)· το κέντρο το οποίο, για λογαριασμό του υπευθύνου διαχείρισης του προγράμματος και ανεξάρτητα από τον χρήστη, αξιολογεί την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών και ανακοινώνει πληροφορίες σχετικά με τον χρόνο και τη γεωδαισία στις κοινότητες χρηστών (στο εξής «κέντρο επιδόσεων του Galileo»)· τον σταθμό που επιτρέπει την επαλήθευση της ποιότητας των σημάτων που εκπέμπονται από τους δορυφόρους σε τροχιά αμέσως μετά την εκτόξευσή τους (στο εξής «σταθμός δοκιμών σε τροχιά»).

(5)

Κατά την επιλογή του τόπου για τα εν λόγω κέντρα και σταθμούς πρέπει να ληφθεί υπόψη η πιθανή παρουσία υφιστάμενων εγκαταστάσεων και εξοπλισμού κατάλληλων για τα σχετικά καθήκοντα και πρέπει να τηρηθούν οι επιταγές ασφάλειας για κάθε κέντρο και σταθμό, οι τεχνικοί και δημοσιονομικοί περιορισμοί λειτουργίας καθώς και οι απαιτήσεις εθνικής ασφάλειας κάθε κράτους μέλους.

(6)

Οι τέσσερις σειρές «απόκεντρων» σταθμών περιλαμβάνουν: τους σταθμούς τηλεχειρισμού και τηλεμετρίας, οι οποίοι, μέσω ανοδικών και καθοδικών ζεύξεων, λειτουργούν ως κέντρα αναμετάδοσης πληροφοριών μεταξύ των δορυφόρων και των δύο σταθμών ελέγχου (στο εξής «σταθμοί TTC»)· τους σταθμούς μέτρησης Galileo, οι οποίοι, για να επιτρέπουν την παροχή υπηρεσιών, αφενός διενεργούν μετρήσεις ψευδοαπόστασης και, αφετέρου, συλλέγουν τα σήματα που εκπέμπονται από τους δορυφόρους για να παρακολουθούν την ποιότητα (στο εξής «σταθμοί GSS»)· τους σταθμούς μεταφόρτωσης των δορυφόρων, οι οποίοι μεταδίδουν στους δορυφόρους τα στοιχεία που είναι αναγκαία για την παροχή των υπηρεσιών (στο εξής «σταθμοί ULS»)· τους σταθμούς που εξασφαλίζουν τη συλλογή των στοιχείων που είναι αναγκαία για τη λειτουργία της «υπηρεσίας έρευνας και διάσωσης» (στο εξής «σταθμοί SAR»).

(7)

Κατά την επιλογή του αριθμού και του τόπου αυτών των απόκεντρων σταθμών πρέπει να ληφθούν υπόψη οι γεωγραφικοί και τεχνικοί περιορισμοί που συνδέονται με τη βέλτιστη κατανομή τους σε όλον τον κόσμο, η πιθανή παρουσία υφιστάμενων εγκαταστάσεων και εξοπλισμού κατάλληλων για τα σχετικά καθήκοντα και να τηρηθούν οι επιταγές ασφάλειας κάθε σταθμού και οι απαιτήσεις εθνικής ασφάλειας κάθε κράτους μέλους. Καθώς η επιλογή αυτή υπόκειται σε μεταβολές ανάλογα με την κατάσταση προόδου των προγραμμάτων, τις ανάγκες τους και την ανάπτυξη πολιτικών ή υλικοτεχνικών απαιτήσεων, ο αναφερόμενος αριθμός και θέση των απόκεντρων σταθμών που πρέπει ακόμη να ανεγερθούν μπορούν, στο παρόν στάδιο, να είναι απλώς ενδεικτικά.

(8)	Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να καθοριστούν τα στάδια καθοριστικών αποφάσεων για την αξιολόγηση της προόδου που έχει σημειωθεί στη δημιουργία του παγκόσμιου δικτύου σταθμών εδάφους του προγράμματος Galileo.

(9)	Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής που συστάθηκε με το άρθρο 19 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 683/2008,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Τα στάδια καθοριστικών αποφάσεων για την αξιολόγηση της προόδου που σημειώθηκε όσον αφορά τους σταθμούς και τα κέντρα εδάφους του προγράμματος Galileo που πρέπει να ανεγερθούν στο πλαίσιο των φάσεων ανάπτυξης και εγκατάστασης του προγράμματος που αναφέρονται στο άρθρο 3 στοιχεία β) και γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 683/2008 απαριθμούνται στο παράρτημα της παρούσας απόφασης.

Άρθρο 2

Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει την επόμενη ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Βρυξέλλες, 23 Φεβρουαρίου 2012.

Για την Επιτροπή

Ο Πρόεδρος

José Manuel BARROSO

(1) ΕΕ L 196 της 24.7.2008, σ. 1.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Τα στάδια καθοριστικών αποφάσεων για την αξιολόγηση της υλοποίησης του προγράμματος Galileo σε ό,τι αφορά τα κέντρα και τους σταθμούς εδάφους που πρόκειται να ανεγερθούν στο πλαίσιο των φάσεων ανάπτυξης και εγκατάστασης του προγράμματος οι οποίες προβλέπονται στο άρθρο 3 στοιχεία β) και γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 683/2008:

Ημερομηνία	Στάδια καθοριστικών αποφάσεων	Μέτρα
2009-2016	Ανέγερση κέντρων εδάφους
2009-2014	Ανέγερση δύο κέντρων ελέγχου (GCC)	Ανεγείρεται σταδιακά κέντρο ελέγχου στο Oberpfaffenhoffen (Γερμανία). Η ανέγερση άρχισε το 2009 και θα ολοκληρωθεί το 2014.
		Ανεγείρεται σταδιακά κέντρο ελέγχου στο Fucino (Ιταλία). Η ανέγερση άρχισε το 2009 και θα ολοκληρωθεί το 2014.
2013-2015	Ανέγερση κέντρου ασφάλειας Galileo (GSMC)	Το κέντρο ασφάλειας Galileo, διαιρεμένο σε δύο, αναμένεται να ανεγερθεί σταδιακά στη Γαλλία και στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η ανέγερση αναμένεται να αρχίσει το 2013 και να ολοκληρωθεί το 2015. Το έργο αυτό θα αποτελέσει το αντικείμενο πρωτοκόλλων συμφωνίας με τη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο που θα υπογραφούν το 2012.
2011-2016	Ανέγερση κέντρου υπηρεσιών GNSS (GSC)	Το κέντρο υπηρεσιών GNSS ανεγείρεται σταδιακά στη Μαδρίτη (Ισπανία). Η ανέγερση άρχισε το 2011 και αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2016. Αποτελεί το αντικείμενο πρωτοκόλλου συμφωνίας που υπογράφηκε με την Ισπανία στις 17 Μαρτίου 2011.
2012-2014	Ανέγερση κέντρου υπηρεσιών SAR	Το κέντρο υπηρεσιών SAR πρόκειται να ανεγερθεί σταδιακά στην Τουλούζη (Γαλλία). Η ανέγερση αναμένεται να αρχίσει το 2012 και να ολοκληρωθεί το 2014. Θα αποτελέσει το αντικείμενο πρωτοκόλλου συμφωνίας με τη Γαλλία.
2013-2014	Ανέγερση κέντρου επιδόσεων Galileo	Το κέντρο επιδόσεων Galileo αναμένεται να ανεγερθεί σταδιακά σε κάποιο κράτος μέλος και σε τόπο που μένει ακόμα να οριστεί. Η ανέγερση αναμένεται να αρχίσει το 2013 και να ολοκληρωθεί το 2014. Θα αποτελέσει επίσης το αντικείμενο πρωτοκόλλου συμφωνίας με το αντίστοιχο κράτος μέλος.
2010	Ανέγερση σταθμού δοκιμών σε τροχιά	Ο σταθμός δοκιμών σε τροχιά ανεγέρθηκε το 2010 στο Redu (Βέλγιο). Η ανέγερση αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της σύμβασης που συνήφθη στις 25 Οκτωβρίου 2010 μεταξύ της Επιτροπής και της εταιρείας Spaceopal για την παράδοση της μερίδας «Opérations» των εργασιών του σταδίου εγκατάστασης του προγράμματος Galileo.
2009-2014	Ανέγερση απόκεντρων σταθμών εδάφους
2010-2014	Ανέγερση σταθμών TTC	Σταθμοί TTC ανεγέρθηκαν το 2010 και το 2011 στην Kiruna (Σουηδία) και το Kourou (Γαλλία). Σταθμοί TTC αναμένεται να ανεγερθούν, μεταξύ 2012 και 2014, στην Ταϊτή (Γαλλική Πολυνησία), τη Ρεουνιόν (Γαλλία), τη Νουμέα (Νέα Καληδονία). Η ανέγερση αυτών των σταθμών TTC αποτελεί το αντικείμενο συμβάσεων που συνήφθησαν μεταξύ της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος και των παρόχων υπηρεσίας.
2009-2014	Ανέγερση σταθμών GSS	Σταθμοί GSS ανεγέρθηκαν, μεταξύ 2009 και 2011, στο Fucino (Ιταλία), το Σβάλμπαρντ (Νορβηγία), το Redu (Βέλγιο), τη Ρεουνιόν (Γαλλία), το Kourou (Γαλλία), τη Νουμέα (Νέα Καληδονία), το Troll (Νορβηγία), την Παπέετε (Γαλλική Πολυνησία). Σταθμοί GSS αναμένεται να ανεγερθούν, μεταξύ 2012 και 2014, στην Kiruna (Σουηδία), τη Γιαν Μαγέν (Νορβηγία), τις Αζόρες (Πορτογαλία), τα Κανάρια (Ισπανία), τη Μαδέρα (Πορτογαλία), τα Kerguelen, τη Γη Αντελί, το Σεν Πιερ και Μικελόν, τα Γουάλις, την Ασανσιόν, την Diego Garcia, τα Φάλκλαντ. Η ανέγερση αυτών των σταθμών GSS αποτελεί το αντικείμενο συμβάσεων που συνήφθησαν μεταξύ της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος και των παρόχων υπηρεσίας.
2009-2011	Ανέγερση σταθμών ULS	Σταθμοί ULS ανεγέρθηκαν, μεταξύ 2009 και 2011, στην Ταϊτή (Γαλλική Πολυνησία), το Kourou (Γαλλία), τη Ρεουνιόν (Γαλλία), τη Νέα Καληδονία, το Σβάλμπαρντ (Νορβηγία). Η ανέγερση αυτών των σταθμών ULS αποτελεί το αντικείμενο συμβάσεων που συνήφθησαν μεταξύ της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος και των παρόχων υπηρεσίας.
2012-2013	Ανέγερση σταθμών SAR	Αναμένεται να ανεγερθούν σταθμοί SAR, μεταξύ 2012 και 2014, στο Σβάλμπαρντ (Νορβηγία), την Τουλούζη (Γαλλία), τον Μακάριο (Κύπρος), το Maspalomas (Ισπανία). Η ανέγερση αυτών των σταθμών SAR θα αποτελέσει το αντικείμενο συμβάσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος και των παρόχων υπηρεσίας για τους σταθμούς του Σβάλμπαρντ και του Maspalomas, ενός πρωτοκόλλου συμφωνίας μεταξύ της Επιτροπής και της Κύπρου για τον σταθμό του Μακαρίου, μίας σύμβασης μεταξύ της Επιτροπής και ενός παρόχου υπηρεσιών για τον σταθμό της Τουλούζης.

24.2.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 52/32

Διορθωτικό στον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1006/2011 της Επιτροπής, της 27ης Σεπτεμβρίου 2011, περί τροποποίησης του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2658/87 του Συμβουλίου, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο

( Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 282 της 28ης Οκτωβρίου 2011 )

Στη σελίδα 80, κωδικός ΣΟ 0407 21 00, στήλη 2:

Απαλείφεται η αναφορά στην υποσημείωση 2.

Στη σελίδα 105, κωδικός ΣΟ 1001 11 00, στήλη 3:

Απαλείφεται η αναφορά στην υποσημείωση 1.

Στη σελίδα 105, κωδικός ΣΟ 1001 91 90, στήλη 3:

Απαλείφονται οι αναφορές στις υποσημειώσεις 1 και 2.

Στη σελίδα 883, παράρτημα 7, αύξων αριθμός 75, στήλη 2:

Απαλείφονται οι κωδικοί 1001 11 00 και 1001 91 90.

		ISSN 1977-0669 doi:10.3000/19770669.L_2012.052.ell
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		L 52

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Νομοθεσία	55ό έτος 24 Φεβρουαρίου 2012

Περιεχόμενα		II Μη νομοθετικές πράξεις	Σελίδα
		ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ
		2012/113/ΕΕ
	*	Απόφαση του Συμβουλίου, της 14ης Φεβρουαρίου 2012, για τη σύναψη συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Ινδονησίας σχετικά με ορισμένες πτυχές των αεροπορικών υπηρεσιών	1
		2012/114/ΕΕ
	*	Απόφαση του Συμβουλίου, της 14ης Φεβρουαρίου 2012, για τον καθορισμό της θέσης την οποία θα λάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση στο Γενικό Συμβούλιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου σχετικά με παρέκκλιση του ΠΟΕ για τις πρόσθετες αυτόνομες εμπορικές προτιμήσεις που έχουν χορηγηθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση στο Πακιστάν	2
		ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ
	*	Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 160/2012 της Επιτροπής, της 23ης Φεβρουαρίου 2012, σχετικά με τον εκ των προτέρων καθορισμό, για το 2012, του ποσού της ενίσχυσης για την ιδιωτική αποθεματοποίηση βουτύρου	3
	*	Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 161/2012 της Επιτροπής, της 23ης Φεβρουαρίου 2012, για τη λήψη επειγόντων μέτρων για την προστασία των αποθεμάτων εγκλεφίνου στα ύδατα Δυτικά της Σκωτίας	6
		Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 162/2012 της Επιτροπής, της 23ης Φεβρουαρίου 2012, για καθορισμό των κατ’ αποκοπή τιμών εισαγωγής για τον προσδιορισμό της τιμής εισόδου ορισμένων οπωροκηπευτικών	8
		Εκτελεστικός κανονισμός (EE) αριθ. 163/2012 της Επιτροπής, της 23ης Φεβρουαρίου 2012, σχετικά με την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1484/95 όσον αφορά τις αντιπροσωπευτικές τιμές στους τομείς του κρέατος πουλερικών και των αυγών, καθώς και της αυγοαλβουμίνης	10
		ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
		2012/115/ΕΕ
	*	Εκτελεστική απόφαση της Επιτροπής, της 10ης Φεβρουαρίου 2012, για τη θέσπιση κανόνων σχετικά με τα μεταβατικά εθνικά σχέδια που αναφέρονται στην οδηγία 2010/75/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου περί βιομηχανικών εκπομπών [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό Ε(2012) 612] ( 1 )	12
		2012/116/ΕΕ
	*	Εκτελεστική απόφαση της Επιτροπής, της 22ας Φεβρουαρίου 2012, με την οποία επιτρέπεται προσωρινά η εμπορία ορισμένων σπόρων του είδους Triticum durum Desf. που ανήκουν στην ποικιλία Marialva και δεν πληρούν τις απαιτήσεις της οδηγίας 66/402/ΕΟΚ του Συμβουλίου όσον αφορά τη μέγιστη περιεκτικότητα των σπόρων σιτηρών προς σπορά (Triticum aestivum L.) [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό Ε(2012) 1114]	26
		2012/117/ΕΕ
	*	Εκτελεστική απόφαση της Επιτροπής, της 23ης Φεβρουαρίου 2012, για τη δημιουργία καταλόγου σταδίων καθοριστικών αποφάσεων για την αξιολόγηση της υλοποίησης του προγράμματος Galileo όσον αφορά τα κέντρα και τους σταθμούς εδάφους που πρόκειται να ανεγερθούν στο πλαίσιο των φάσεων ανάπτυξης και εγκατάστασης του προγράμματος	28

		Διορθωτικά
	*	Διορθωτικό στον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1006/2011 της Επιτροπής, της 27ης Σεπτεμβρίου 2011, περί τροποποίησης του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2658/87 του Συμβουλίου, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο (ΕΕ L 282 της 28.10.2011)	32


	(1) Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ