(1)

Σύμφωνα με την οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου (3), τα κράτη μέλη οφείλουν να απαλλάσσουν από τον φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) τις εισαγωγές αγαθών που πραγματοποιούνται από την Ένωση, την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων ή από οργανισμούς που έχουν συσταθεί από την Ένωση για τους οποίους ισχύει το πρωτόκολλο (αριθ. 7) περί προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης («πρωτόκολλο»), καθώς και τις παραδόσεις αγαθών και τις παροχές υπηρεσιών σε αυτά, εντός των ορίων και σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που καθορίζονται από το πρωτόκολλο και τις συμφωνίες για την εφαρμογή του ή τις συμφωνίες για την έδρα τους, ιδίως στο μέτρο που αυτό δεν προκαλεί στρεβλώσεις του ανταγωνισμού. Ωστόσο, η εν λόγω απαλλαγή περιορίζεται αυστηρά στις αγορές που πραγματοποιούνται για υπηρεσιακή χρήση και δεν επεκτείνεται σε περιπτώσεις στις οποίες αγαθά και υπηρεσίες αγοράζονται από οργανισμούς της Ένωσης προκειμένου να αντιμετωπιστεί η κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω της πανδημίας COVID-19, ιδίως όταν πρόκειται να διατεθούν δωρεάν σε κράτη μέλη ή σε τρίτους, όπως εθνικές αρχές ή ιδρύματα.

(2)

Ως εκ τούτου, επειδή εξακολουθεί να υπάρχει επείγουσα ανάγκη θέσπισης μέτρων, προκειμένου να εξασφαλιστεί ετοιμότητα για ανάληψη δράσης κατά την αντιμετώπιση της τρέχουσας υγειονομικής κρίσης, είναι αναγκαίο να διασφαλιστεί απαλλαγή από τον ΦΠΑ για την αγορά αγαθών και υπηρεσιών από την Επιτροπή ή από οργανισμό ή φορέα που έχει συσταθεί βάσει του δικαίου της Ένωσης κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η πανδημία COVID-19. Με τον τρόπο αυτό διασφαλίζεται ότι τα μέτρα που λαμβάνονται στο πλαίσιο των διάφορων πρωτοβουλιών της Ένωσης σε τέτοια περίπτωση δεν παρεμποδίζονται από ποσά ΦΠΑ που δεν μπορούν να ανακτηθούν από τα θεσμικά όργανα της Ένωσης, ούτε από το βάρος της συμμόρφωσης που απορρέει από τις υποχρεώσεις εγγραφής στα μητρώα ΦΠΑ.

(3)

Η οδηγία (ΕΕ) 2020/2020 του Συμβουλίου (4) δεν επαρκεί για να επιτευχθεί ο στόχος της ενίσχυσης της καταπολέμησης της πανδημίας COVID-19, δεδομένου ότι επιτρέπει μόνο για περιορισμένο χρονικό διάστημα την εφαρμογή μειωμένων συντελεστών από τα κράτη μέλη στην παράδοση in vitro διαγνωστικών ιατροτεχνολογικών προϊόντων κατά της COVID-19 και στην παροχή υπηρεσιών που συνδέονται στενά με τα εν λόγω ιατροτεχνολογικά προϊόντα ή τη χορήγηση απαλλαγής με δικαίωμα έκπτωσης του ΦΠΑ που καταβλήθηκε στο προηγούμενο στάδιο στην παράδοση εμβολίων κατά της COVID-19 και in vitro διαγνωστικών ιατροτεχνολογικών προϊόντων, καθώς και στην παροχή υπηρεσιών που συνδέονται στενά με τα εν λόγω εμβόλια και τεχνολογικά προϊόντα.

(4)

Συνεπώς, η οδηγία 2006/112/ΕΚ θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(5)

Δεδομένης της τρέχουσας πανδημίας COVID-19, τα μέτρα τα οποία ενδέχεται να εμπίπτουν στη νέα απαλλαγή για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της πανδημίας COVID-19 έχουν ήδη δρομολογηθεί, για παράδειγμα στο πλαίσιο του μέσου στήριξης έκτακτης ανάγκης που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 2020/521 του Συμβουλίου (5). Εάν καταβαλλόταν ΦΠΑ για συναλλαγές που συνδέονται με τέτοια μέτρα, θα χάνονταν πολύτιμοι πόροι, με αποτέλεσμα να παρέχονται λιγότερα αγαθά και υπηρεσίες στα κράτη μέλη κατ’ αναλογία προς το ποσό του καταβλητέου φόρου. Προκειμένου να διασφαλιστεί η βέλτιστη δυνατή χρήση του προϋπολογισμού της Ένωσης στην αντιμετώπιση των πολύ σοβαρών συνεπειών της πανδημίας COVID-19, οι απαλλαγές που θεσπίζονται με την παρούσα οδηγία θα πρέπει συνεπώς να εφαρμοστούν αναδρομικά από την 1η Ιανουαρίου 2021. Η εν λόγω αναδρομική εφαρμογή είναι απαραίτητη για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο να στερηθούν της αποτελεσματικότητάς τους τα μέτρα που λαμβάνονται για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της πανδημίας COVID-19. Κάθε προσαρμογή που απαιτείται για τις πράξεις που φορολογήθηκαν αρχικά θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί με τη χρήση ήδη υφιστάμενων διορθωτικών μηχανισμών, για παράδειγμα μέσω μεταγενέστερης δήλωσης ΦΠΑ.

(6)

Λόγω του επείγοντος χαρακτήρα της κατάστασης σε σχέση με την πανδημία COVID-19, η παρούσα οδηγία θα πρέπει να τεθεί σε ισχύ την ημέρα της δημοσίευσής της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

1)

το άρθρο 143 τροποποιείται ως εξής:

2)

το άρθρο 151 τροποποιείται ως εξής:

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2019/1241 προβλέπει τη θέσπιση τεχνικών μέτρων για τη Βόρεια Θάλασσα.

(2)

Το Βέλγιο, η Δανία, η Γερμανία, η Γαλλία, οι Κάτω Χώρες, και η Σουηδία (στο εξής: ομάδα Scheveningen) έχουν άμεσο συμφέρον διαχείρισης της αλιείας στη Βόρεια Θάλασσα. Στις 15 και 19 Οκτωβρίου 2020 τα εν λόγω κράτη μέλη υπέβαλαν δύο κοινές συστάσεις σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2) και το άρθρο 15 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1241, με τις οποίες προτείνουν την έγκριση ορισμένων τροποποιήσεων των ισχυουσών διατάξεων σχετικά με την περιοχή περιορισμού αλιείας για το φασί Ατλαντικού και την περιοχή περιορισμού αλιείας για τη σαρδελόρεγγα στη Βόρεια Θάλασσα που καθορίζονται στο παράρτημα V του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1241, μέσω κατ’ εξουσιοδότηση πράξης της Επιτροπής. Τα εν λόγω κράτη μέλη υπέβαλαν αναθεωρημένη έκδοση της κοινής σύστασης σχετικά με την περιοχή περιορισμού αλιείας για τη σαρδελόρεγγα στις 2 Φεβρουαρίου 2021. Και οι δύο κοινές συστάσεις διαβιβάστηκαν από τα εν λόγω κράτη μέλη στα σχετικά γνωμοδοτικά συμβούλια για διαβούλευση.

(3)

Δεδομένου ότι και οι δύο κοινές συστάσεις προτείνουν αλλαγές στο παράρτημα V του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1241, ο παρών κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός προβλέπει τα μέτρα που προτείνονται από τα κράτη μέλη όσον αφορά τόσο την περιοχή περιορισμού αλιείας για τη σαρδελόρεγγα όσο και την περιοχή περιορισμού αλιείας για το φασί Ατλαντικού.

(4)

Η Επιστημονική, Τεχνική και Οικονομική Επιτροπή Αλιείας (ΕΤΟΕΑ) αξιολόγησε τα στοιχεία που διαβίβασαν τα κράτη μέλη προς υποστήριξη των διατάξεων που περιλαμβάνονται σε αμφότερες τις κοινές συστάσεις (3). Τα προτεινόμενα μέτρα αξιολογήθηκαν σύμφωνα με τις αρχές που θεσπίζει το άρθρο 15 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1241.

(5)

Η κοινή σύσταση που υποβλήθηκε από τα κράτη μέλη σχετικά με την περιοχή περιορισμού αλιείας για το φασί Ατλαντικού πρότεινε τη θέσπιση συγκεκριμένης εξαίρεσης για σκάφη των οποίων η ισχύς μηχανών υπερβαίνει τα 221 kW και χρησιμοποιούν δανέζικους γρίπους, εφόσον τα εν λόγω σκάφη συμμορφώνονται με τα μεγέθη ματιών που ορίζονται στο παράρτημα V μέρος Β σημείο 1.1 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1241. Η ΕΤΟΕΑ ανέλυσε τα στοιχεία που υπέβαλαν τα κράτη μέλη και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, λαμβανομένου υπόψη του περιορισμένου αριθμού των σχετικών σκαφών και του περιορισμένου αντικτύπου που έχει ο δανέζικος γρίπος με άγκυρα στον βυθό, η θέσπιση της συγκεκριμένης εξαίρεσης για τον δανέζικο γρίπο δεν αναμένεται να επηρεάσει σημαντικά το επίπεδο προστασίας εντός της περιοχής. Το προτεινόμενο μέτρο θα πρέπει, συνεπώς, να περιληφθεί στον παρόντα κανονισμό.

(6)

Η κοινή σύσταση σχετικά με την περιοχή περιορισμού αλιείας για το φασί Ατλαντικού προτείνει περαιτέρω την αντικατάσταση, στο παράρτημα V μέρος Γ σημείο 2.2 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1241, του όρου «τράτες βυθού» από τον όρο «τράτες βυθού με πόρτες». Η ΕΤΟΕΑ ανέλυσε τα στοιχεία που υπέβαλαν τα κράτη μέλη και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η προτεινόμενη αλλαγή είναι πιθανό να άρει τυχόν αμφισημία του κανονισμού και να παρέχει επίπεδα προστασίας τα οποία είναι τουλάχιστον ισοδύναμα, και πιθανότατα υψηλότερα, από αυτά που επί του παρόντος προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΕ) 2019/1241. Το προτεινόμενο μέτρο θα πρέπει, συνεπώς, να περιληφθεί στον παρόντα κανονισμό.

(7)

Η κοινή σύσταση σχετικά με την περιοχή περιορισμού αλιείας για το φασί Ατλαντικού πρότεινε επίσης να συμπεριληφθεί στον κατάλογο σκαφών που ορίζεται στο παράρτημα V μέρος Γ σημείο 2.4 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1241, μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού, μέγιστο μήκος σκάφους 24 μέτρων για τις δοκότρατες. Η ΕΤΟΕΑ ανέλυσε τα στοιχεία που υπέβαλαν τα κράτη μέλη και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο συγκεκριμένος περιορισμός θα εξασφαλίσει επίπεδα προστασίας τα οποία είναι τουλάχιστον ισοδύναμα με αυτά που επί του παρόντος προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΕ) 2019/1241. Το προτεινόμενο μέτρο θα πρέπει, συνεπώς, να περιληφθεί στον παρόντα κανονισμό.

(8)

Η κοινή σύσταση που υπέβαλαν τα κράτη μέλη σχετικά με την περιοχή περιορισμού αλιείας για τη σαρδελόρεγγα πρότεινε να συνεχιστεί για χρονικό διάστημα τριών ετών η πρακτική της άρσης της απαγόρευσης στην περιοχή περιορισμού αλιείας για τη σαρδελόρεγγα για σκάφη με συγκεκριμένα εργαλεία από την 1η Ιουλίου έως την 31η Οκτωβρίου, όπως προβλέπεται στον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1395/2014 (4) της Επιτροπής για την περίοδο έως την 31η Δεκεμβρίου 2020. Η ΕΤΟΕΑ ανέλυσε τα αποδεικτικά στοιχεία που υπέβαλαν τα κράτη μέλη σχετικά με την περιοχή περιορισμού αλιείας για τη σαρδελόρεγγα και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει σαφής ένδειξη ότι η άρση της απαγόρευσης στην περιοχή περιορισμού αλιείας για τη σαρδελόρεγγα από το 2017 προκάλεσε ζημία στα αποθέματα ρέγγας. Η ΕΤΟΕΑ κατέληξε περαιτέρω στο συμπέρασμα ότι είναι απίθανο η άρση της απαγόρευσης στην περιοχή περιορισμού αλιείας για τη σαρδελόρεγγα να οδηγήσει σε χαμηλότερα επίπεδα προστασίας από ό,τι ισχύει επί του παρόντος. Ωστόσο, η ΕΤΟΕΑ παρατήρησε ότι απαιτούνται περισσότερα έτη παρακολούθησης της αλιείας προκειμένου να αποδειχθεί ότι θα διατηρηθούν ισοδύναμα επίπεδα προστασίας. Η ΕΤΟΕΑ πρότεινε, κατά συνέπεια, να επαναξιολογηθεί ο αντίκτυπος της άρσης της απαγόρευσης έπειτα από τρία έτη παρακολούθησης. Τα κράτη μέλη δεσμεύτηκαν να παρακολουθούν τον αντίκτυπο της άρσης της απαγόρευσης στην περιοχή περιορισμού αλιείας για τη σαρδελόρεγγα κατά το εν λόγω διάστημα με τη συλλογή των δεδομένων που ορίζονται στην κοινή τους σύσταση όσον αφορά το παρεμπίπτον αλίευμα ρέγγας στην αλιεία σαρδελόρεγγας. Αυτά τα δεδομένα θα υποβάλλονται προς αξιολόγηση από την ΕΤΟΕΑ. Το προτεινόμενο μέτρο θα πρέπει, συνεπώς, να περιληφθεί στον παρόντα κανονισμό.

(9)

Επομένως, ο κανονισμός (ΕΕ) 2019/1241 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(10)

Δεδομένου ότι τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό έχουν άμεσο αντίκτυπο στον προγραμματισμό της αλιευτικής περιόδου των σκαφών της Ένωσης και στις συναφείς οικονομικές δραστηριότητες, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει αμέσως μετά τη δημοσίευσή του,