Beroep, op 14 juni 2004 ingesteld door Ultradent Products Inc. en Michael J. S. Renouf tegen Commissie van de Europese Gemeenschappen

(Zaak T-237/04)

(2004/C 251/37)

Procestaal: Engels

Bij het Gerecht van eerste aanleg van de Europese Gemeenschappen is op 14 juni 2004 beroep ingesteld tegen de Commissie van de Europese Gemeenschappen door Ultradent Products Inc., gevestigd te South Jordan, Utah, Verenigde Staten van Amerika, en Michael J. S. Renouf, wonende te Brussel, België, vertegenwoordigd door S. Crosby en C. Bryant, Solicitors.

Verzoekers concluderen dat het het Gerecht behage:

Middelen en voornaamste argumenten

Bij drie brieven van 27 oktober 2003 diende tweede verzoeker bij de Commissie drie verzoeken in om toegang tot documenten betreffende de vraag of tandenwitmakers moeten worden ingedeeld als cosmetische producten dan wel als medische apparaten. Tweede verzoeker verzocht meer bepaald om toegang tot documenten betreffende een klacht die namens eerste verzoeker bij de Commissie was ingediend tegen de indeling van dergelijke producten door de autoriteiten van het Verenigd Koninkrijk, tot documenten betreffende de voorbereiding van het antwoord door Commissielid Borino op een schriftelijke vraag aan de Commissie inzake dergelijke producten en ten slotte tot alle documenten van de Commissie betreffende de indeling van die producten. Tweede verzoeker, een solicitor, verklaarde in zijn verzoek dat hij optrad namens eerste verzoeker.

Confirmatieve verzoeken werden ingediend op 16 december 2003. Op 17 december 2003 antwoordde de Commissie op de oorspronkelijke verzoeken, waarna verzoekers op 7 januari 2004 een nieuw confirmatief verzoek indienden waarbij de vorige drie confirmatieve verzoeken van 16 december werden ingetrokken. Bij brief van 5 april 2004 antwoordde de Commissie op het verzoek van 7 januari 2004. Bij die brief waren een aantal documenten gevoegd.

Verzoekers betogen dat uit de administratieve proce5 april 2004dure is gebleken dat naast de documenten die bij de brief van aan verzoekers zijn meegedeeld, stellig nog andere documenten betreffende deze kwestie bestaan en dat andere documenten kunnen worden vermoed te bestaan. Volgens verzoekers vallen al die documenten onder het oorspronkelijke verzoek en zijn zij in het bezit van de Commissie; zij zijn evenwel niet aan verzoekers meegedeeld. Daarom beschouwen verzoekers de brief van 5 april 2004 als een beschikking houdende weigering van toegang tot al die documenten, waarvan zij de nietigverklaring vorderen. Tot staving van hun verzoek stellen zij schending van artikel 8 van verordening nr. 1049/2001 (1) en van die verordening in het algemeen. Verder stellen zij dat de Commissie haar weigering om toegang te verlenen tot documenten die stellig bestaan, niet heeft gemotiveerd, en ter rechtvaardiging van die weigering evenmin enige uitzondering op het recht tot toegang heeft aangevoerd.

(1)  Verordening (EG) nr. 1049/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 30 mei 2001 inzake de toegang van het publiek tot documenten van het Europees Parlement, de Raad en de Commissie (PB L 145, blz. 43).