(1)

In Verordening (EG) nr. 994/98 wordt de Commissie gemachtigd om bij verordening een plafond vast te stellen beneden hetwelk steunmaatregelen geacht worden niet aan alle criteria van artikel 107, lid 1, van het Verdrag te voldoen en derhalve niet onder de aanmeldingsprocedure van artikel 108, lid 3, van het Verdrag vallen.

(2)

Op basis van die verordening heeft de Commissie met name Verordening (EG) nr. 1998/2006 van de Commissie van 15 december 2006 betreffende de toepassing van de artikelen 87 en 88 van het EG-Verdrag op de-minimissteun (3) vastgesteld, waarin een algemeen de-minimisplafond op 200 000 EUR per begunstigde over een periode van drie belastingjaren is bepaald.

(3)

Uit de ervaring die de Commissie heeft opgedaan bij de toepassing van de staatssteunregels op ondernemingen die diensten van algemeen economisch belang in de zin van artikel 106, lid 2, van het Verdrag verrichten, is gebleken dat het plafond beneden hetwelk voordelen die dit soort ondernemingen verleend krijgen, geacht kunnen worden het handelsverkeer tussen lidstaten niet ongunstig te beïnvloeden en/of de mededinging te verstoren of dreigen te verstoren, in sommige gevallen kan verschillen van het algemene de-minimisplafond dat in Verordening (EG) nr. 1998/2006 is bepaald. Bij ten minste sommige van deze voordelen bestaat namelijk de kans dat deze compensatie vormen voor additionele kosten die verband houden met het verrichten van diensten van algemeen economisch belang. Daarnaast is het geografische toepassingsbereik van veel activiteiten die als het verrichten van een dienst van algemeen economisch belang kunnen worden aangemerkt, beperkt. Het is dus passend om — naast Verordening (EG) nr. 1998/2006 — een verordening in te voeren die specifieke de-minimisregels bevat voor ondernemingen die diensten van algemeen economisch belang verrichten.

(4)

In het licht van de ervaring van de Commissie dient steun aan ondernemingen die een dienst van algemeen economisch belang verrichten, geacht te worden het handelsverkeer tussen lidstaten niet ongunstig te beïnvloeden en/of de mededinging niet te verstoren of dreigen te verstoren, mits het totale bedrag dat de begunstigde onderneming aan steun voor het beheer van diensten van algemeen economisch belang ontvangt, niet meer dan 500 000 EUR over een periode van drie belastingjaren bedraagt.

(5)

Gelet op de bijzondere regels die in de sectoren van de primaire productie van landbouwproducten, de visserij en de aquacultuur gelden, en gezien het risico dat in die sectoren steunbedragen die kleiner zijn dan die welke in deze verordening zijn vastgesteld, aan de criteria van artikel 107, lid 1, van het Verdrag kunnen voldoen, dient deze verordening niet op die sectoren van toepassing te zijn. Dit laat maatregelen onverlet die worden verleend aan in de visserijsector actieve ondernemingen die een dienst van algemeen economisch belang verrichten die geen verband houdt met visserijproducten, zoals bijvoorbeeld de inzameling van scheepsafval. Ten einde rekening te houden met het feit dat in het vrachtvervoer over de weg en in het reizigersvervoer over de weg werkzame ondernemingen gemiddeld klein in omvang zijn en gelet op de overcapaciteit van die sector en de doelstellingen van het vervoersbeleid wat betreft congestie op de weg en het vrachtvervoer, dient steun voor de aanschaf van wegvervoermiddelen voor vracht door ondernemingen die vrachtvervoer voor rekening van derden uitvoeren, te worden uitgesloten. Dit doet geen afbreuk aan de positieve benadering van de Commissie ten aanzien van staatssteun voor schonere en milieuvriendelijkere voertuigen in andere Unie-instrumenten dan deze verordening. Gelet op Besluit 2010/787/EU van de Raad van 10 december 2010 betreffende staatssteun ter bevordering van de sluiting van niet-concurrentiekrachtige steenkoolmijnen (4) dient deze verordening niet op de kolenindustrie van toepassing te zijn.

(6)

Gezien de overeenkomsten die er bestaan tussen de verwerking en afzet van landbouwproducten, enerzijds, en van niet-landbouwproducten, anderzijds, dient deze verordening te gelden voor de verwerking en afzet van landbouwproducten mits aan bepaalde voorwaarden is voldaan. In dat verband dienen noch activiteiten op landbouwbedrijven die nodig zijn om een product voor te bereiden voor de eerste verkoop (zoals oogsten, maaien en dorsen van graan of het verpakken van eieren), noch de eerste verkoop aan wederverkopers of verwerkende bedrijven als verwerking of afzet te worden beschouwd.

(7)

Het Hof van Justitie heeft verklaard dat de lidstaten, wanneer de Unie een regeling voor de totstandbrenging van een gemeenschappelijke marktordening in een bepaalde landbouwsector heeft vastgesteld, zich dienen te onthouden van elke maatregel die daarvan afwijkt of er inbreuk op maakt. Daarom dient deze verordening niet van toepassing te zijn op steun waarvan het bedrag is vastgesteld op basis van de prijs of de hoeveelheid afgenomen of op de markt gebrachte producten. Evenmin dient zij van toepassing te zijn op de-minimissteun waaraan de verplichting is gekoppeld om deze met primaire producenten te delen.

(8)

Deze verordening dient niet van toepassing te zijn op de-minimisexportsteun of de-minimissteun waarmee binnenlandse producten ten opzichte van ingevoerde producten worden begunstigd.

(9)

Deze verordening dient niet van toepassing te zijn op ondernemingen in moeilijkheden in de zin van de communautaire richtsnoeren inzake reddings- en herstructureringssteun aan ondernemingen in moeilijkheden (5).

(10)

Het zou niet mogelijk mogen zijn om steun die het de-minimissteunplafond overschrijdt, op te splitsen in een aantal kleinere tranches om deze tranches op die wijze onder de toepassing van deze verordening te brengen.

(11)

In lijn met de beginselen die voor steun in de zin van artikel 107, lid 1, van het Verdrag gelden, dient de-minimissteun geacht te worden te zijn verleend op het tijdstip waarop de onderneming krachtens de toepasselijke nationale wet- en regelgeving een wettelijke aanspraak op de steun verwerft.

(12)

Om te vermijden dat de in verschillende Unie-instrumenten vastgestelde maximum steunintensiteiten worden omzeild, mag de-minimissteun niet worden gecumuleerd met staatssteun voor dezelfde in aanmerking komende kosten indien een dergelijke cumulering ertoe zou leiden dat een steunintensiteit hoger uitkomt dan de intensiteit die in de specifieke omstandigheden van elke zaak door een groepsvrijstellingsverordening of een besluit van de Commissie is vastgesteld.

(13)

Deze verordening mag de toepassing van Verordening (EG) nr. 1998/2006 op ondernemingen die diensten van algemeen economisch belang verrichten, niet beperken. De lidstaten dienen, wat betreft steun voor het beheer van diensten van algemeen economisch belang, de vrijheid te behouden om een beroep te doen op ofwel de onderhavige verordening ofwel Verordening (EG) nr. 1998/2006.

(14)

Het Hof van Justitie heeft in zijn Altmark-arrest (6) criteria vastgesteld om te bepalen wanneer compensatie voor het verrichten van een dienst van algemeen economisch belang geen staatssteun vormt. Niettemin, mag op grond van de onderhavige verordening verleende de-minimissteun hoe dan ook niet worden gecumuleerd met compensaties voor dezelfde dienst, ongeacht of deze op grond van het Altmark-arrest staatssteun vormt of niet. Daarom vallen steunmaatregelen alleen onder deze verordening indien het volledige compensatiebedrag, ongeacht of dit staatssteun vormt, de in de onderhavige verordening vastgestelde drempel niet overschrijdt.

(15)

Met het oog op transparantie en een correcte toepassing van de onderhavige verordening dient in deze verordening een duidelijke drempel te worden bepaald ook voor gevallen waarin de steun niet in de vorm van een subsidie wordt verleend, maar bijvoorbeeld als lening of kapitaalinjectie. Met het oog op een eenvormige, transparante en eenvoudige toepassing van de staatssteunregels dient het mogelijk te zijn deze drempel toe te passen, ongeacht de specifieke kenmerken van de maatregelen en zonder dat een berekening hoeft te worden uitgevoerd. Daarom mag steun verleend in een andere vorm dan subsidie alleen het voordeel van de onderhavige verordening genieten indien het aan de onderneming uitgekeerde steunbedrag niet meer dan 500 000 EUR bedraagt. Wanneer de steun de vorm heeft van een garantie, dient deze verordening alleen van toepassing te zijn wanneer het gegarandeerde gedeelte van de onderliggende lening niet meer dan 500 000 EUR bedraagt.

(16)

De Commissie heeft tot taak erop toe te zien dat de staatssteunregels in acht worden genomen en inzonderheid dat, wanneer op grond van de de-minimisregels steun wordt verleend, de desbetreffende voorwaarden in acht worden genomen. De lidstaten dienen, in overeenstemming met het in artikel 4, lid 3, van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde samenwerkingsbeginsel, de vervulling van deze taak te vergemakkelijken door de nodige maatregelen te treffen om te waarborgen dat het totale bedrag dat eenzelfde onderneming aan de-minimissteun voor het verrichten van diensten van algemeen economisch belang wordt verleend, het totale toegestane plafond. Met het oog daarop en om inachtneming van de bepalingen inzake cumulering met steun op grond Verordening (EG) nr. 1998/2006 te verzekeren, dienen de lidstaten bij het verlenen van de-minimissteun op grond van deze verordening de betrokken onderneming, onder verwijzing naar deze verordening, het steunbedrag mee te delen en er op te wijzen dat dit een de-minimiskarakter heeft. Voorts dient de betrokken lidstaat, alvorens dit soort steun te verlenen, van de onderneming een verklaring te verlangen over andere onder de onderhavige verordening of onder Verordening (EG) nr. 1998/2006 vallende, gedurende het betrokken belastingjaar en de twee voorgaande belastingjaren ontvangen de-minimissteun. Bij wijze van alternatief dient de lidstaat de mogelijkheid te hebben de eerbiediging van het plafond te garanderen door middel van een centraal register.

(17)

Deze verordening laat de voorwaarden van het Unierecht inzake overheidsopdrachten of aanvullende uit het Verdrag of uit sectorale Uniewetgeving voortvloeiende voorwaarden onverlet.

(18)

Deze verordening dient te gelden ten aanzien van steun die vóór de inwerkingtreding van deze verordening is verleend aan ondernemingen die diensten van algemeen economisch belang verrichten,

a)

steun verleend aan in de sectoren visserij en aquacultuur actieve ondernemingen voor zover die onder Verordening (EG) nr. 104/2000 van de Raad (7) vallen;

b)

steun verleend aan ondernemingen die in de primaire productie van de in Bijlage I bij het Verdrag vermelde landbouwproducten werkzaam zijn;

c)

steun verleend aan ondernemingen die actief zijn op het gebied van de verwerking en de afzet van de in Bijlage I bij het Verdrag vermelde landbouwproducten, in de volgende gevallen:

d)

steun voor werkzaamheden die verband houden met de uitvoer naar derde landen of lidstaten, met name steun die direct aan de uitgevoerde hoeveelheden is gerelateerd, en steun voor de oprichting en exploitatie van een distributienet of andere lopende uitgaven in verband met werkzaamheden op het gebied van uitvoer;

e)

steun die afhangt van het gebruik van binnenlandse in plaats van ingevoerde goederen;

f)

steun verleend aan ondernemingen die in de kolenindustrie in de zin van Besluit 2010/787/EU van de Raad actief zijn;

g)

steun voor de aanschaf van wegvervoermiddelen voor vracht door ondernemingen die vrachtvervoer voor rekening van derden uitvoeren;

h)

steun aan ondernemingen in moeilijkheden.