1.

Het Gerecht vereist voor een onderscheidend merk ten onrechte dat het „op significante wijze afwijkt van de norm of van wat in de betrokken sector gangbaar is”. Het past de toets voor driedimensionale merken toe die bestaat in de verschijningsvorm van de waar zelf zonder een tekstueel of grafisch bestanddeel, een toets die strikter is dan de toets voor normale merken. Deze striktere toets had niet toegepast moeten worden omdat het aangevraagde merk tweedimensionaal is en een grafisch bestanddeel bevat. De toepassing van de striktere toets is in strijd met bestendige rechtspraak.

2.

Het Gerecht geeft blijk van een onjuiste rechtsopvatting wanneer het zijn oordeel baseert op het arrest Storck/BHIM, C-25/05 P, EU:C:2006:422. Die zaak is geenszins vergelijkbaar met de onderhavige zaak, want zij had betrekking op een (verpakt) product zonder enig grafisch en/of tekstueel bestanddeel.

3.

De toepassing van striktere regels dan die voor woord- en beeldmerken is daarnaast niet gerechtvaardigd omdat de beschermingsomvang van het aangevraagde merk zelfs beperkter is dan de beschermingsomvang van een inschrijving voor enkel het grafische bestanddeel. Door de striktere regels toe te passen heeft het Gerecht artikel 7, lid 1, onder b), van verordening nr. 207/2009 geschonden, dat bepaalt dat inschrijving wordt geweigerd van (enkel) merken die elk onderscheidend vermogen missen.

4.

Het Gerecht heeft de relevante waren te algemeen gekwalificeerd als voordelige, alledaagse consumentengoederen waarvan de aankoop niet wordt voorafgegaan door een lange periode van reflectie. Dat heeft geleid tot de onjuiste slotsom van het Gerecht dat het relevante publiek weinig aandacht zou besteden aan de kenmerken van de verpakking.

5.

Het Gerecht had met betrekking tot de zeer specifieke waren (bijvoorbeeld snoepgoed, chocolade, chocoladewaren, banketbakkerswaren, roomijs) het aandachtsniveau van consumenten en de rol van de zeer specifieke verpakking met het aangevraagde merk daarin moeten onderzoeken. Het Gerecht heeft verzuimd te kijken naar de zeer kenmerkende situatie waarin deze waren worden gekocht.

6.

Door geen rekening te houden met de bijzondere kenmerken van de relevante waren heeft het Gerecht het specialiteitsbeginsel niet toegepast. Als het Gerecht juist had getoetst, zou het in aanmerking hebben genomen dat consumenten van de relevante waren gewend zijn veel aandacht te besteden aan de kleuren, de vorm en het ontwerp van de verpakking. Consumenten van de relevante waren identificeren probleemloos de herkomst van de waren op de enkele basis van de combinatie van strepen, kleuren en vormen van het aangevraagde merk.