—

nietig te verklaren het besluit van de Europese Rekenkamer van 22 mei 2019 tot afwijzing van het verzoek om de invaliditeitscommissie in te schakelen teneinde de ontwikkeling van haar gezondheidstoestand vast te stellen alsmede de modaliteiten van de medische controles na invaliditeit;

—

de Rekenkamer te verwijzen in de kosten.

1.

Eerste middel, ontleend aan schending van artikel 15 van bijlage VIII bij het Statuut van de ambtenaren van de Europese Unie, op grond dat dit artikel alleen voorziet in de mogelijkheid, en niet in de verplichting, voor de instelling om een ambtenaar die een invaliditeitsuitkering geniet, periodiek te laten onderzoeken om zich ervan te vergewissen dat hij nog steeds aan de voorwaarden voor die uitkering voldoet.

2.

Tweede middel, ontleend aan schending van conclusie nr. 273/15 van het college van afdelingshoofden van 25 februari 2016 betreffende de medische controle na invaliditeit, aangezien hierin wordt bepaald dat de arts van de instelling bij wijze van uitzondering een door de behandelend arts opgesteld rapport kan aanvaarden of de controle kan opschorten, wanneer de aard van de voorwaarde die tot de invaliditeit heeft geleid, niet een controle rechtvaardigt om de mogelijkheid van hervatting van het werk te beoordelen.

3.

Derde middel, ontleend aan niet-nakoming van de zorgplicht. In dit verband wordt betoogd dat de instelling rekening diende te houden met de adviezen van de behandelend arts en de raadgevend arts van 23 en 24 augustus 2017, met het advies van de psycholoog van 26 september 2019 en dat van de behandelend arts van 11 oktober 2019.