27.12.2006   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 372/32

(1)

De Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) heeft een beoordeling van de gevaren uitgevoerd op basis van de informatie die in juli 2002 beschikbaar was. De conclusie van deze beoordeling luidde dat perfluoroctaansulfonaten (PFOS) persistent, bioaccumulerend en toxisch zijn voor zoogdiersoorten en daarom aanleiding tot bezorgdheid geven.

(2)

De gezondheids- en milieurisico's van PFOS zijn beoordeeld overeenkomstig de beginselen van Verordening (EEG) nr. 793/93 van de Raad van 23 maart 1993 inzake de beoordeling en de beperking van de risico's van bestaande stoffen (3). Uit de risicobeoordeling bleek dat de gezondheids- en milieurisico's moeten worden beperkt.

(3)

Het Wetenschappelijk Comité voor gezondheids- en milieurisico's (WCGM) is geraadpleegd. Volgens hun bevindingen beantwoorden PFOS aan de criteria voor indeling als zeer persistent, zeer bioaccumulatief en toxisch. PFOS hebben potentie tot verspreiding in het milieu over grote afstand en kunnen nadelige gevolgen hebben. Zij voldoen daarmee aan de criteria voor een „persistent organic pollutant” (POP) in de zin van het Verdrag van Stockholm (4). Het WCGM stelde vast dat er behoefte was aan een nadere wetenschappelijke risicobeoordeling van PFOS, maar bevestigde dat risicobeperkingsmaatregelen noodzakelijk kunnen zijn om herhaling van vroegere toepassingen te voorkomen. Volgens het WCGM lijken voortgezette kritische toepassingen in de luchtvaartindustrie, de halfgeleiderindustrie en de fotografische industrie geen relevant risico te vormen voor het milieu of de menselijke gezondheid, indien lozingen in het milieu en blootstelling op het werk tot een minimum beperkt blijven. Wat blusschuim betreft, bevestigt het WCGM dat de gezondheids- en milieurisico's van de alternatieven moeten worden beoordeeld voordat een definitieve beslissing kan worden genomen. Het WCGM stemt ook in met beperking van het gebruik van PFOS in de verchromingsindustrie, indien er geen andere middelen beschikbaar zijn om emissies bij het verchromen tot een aanzienlijk lager niveau te verminderen.

(4)

Om de gezondheid en het milieu te beschermen, blijkt het bijgevolg noodzakelijk om het op de markt brengen en het gebruik van PFOS te beperken. Deze richtlijn heeft de bedoeling het grootste deel van de blootstellingsrisico's te dekken. Andere beperkte toepassingen van PFOS lijken geen risico's in te houden en zijn momenteel dan ook vrijgesteld. Er moet evenwel speciaal worden gelet op verchromingsprocédés waarbij PFOS worden gebruikt, en daarom moet de emissie bij die procédés tot een minimum worden teruggebracht, door toepassing van de „best available techniques” (beste beschikbare technieken) (BAT), waarbij alle relevante informatie in het BAT-referentiedocument over oppervlaktebehandeling van metalen en kunststoffen, zoals die voor de praktijk is uitgewerkt in Richtlijn 96/61/EG van de Raad van 24 september 1996 inzake geïntegreerde preventie en bestrijding van verontreiniging (5) (IPPC-Richtlijn). Daarnaast dienen de lidstaten deze vormen van gebruik te inventariseren zodat informatie kan worden verkregen over de feitelijk gebruikte en vrijkomende hoeveelheden.

(5)

Ook de halffabrikaten en artikelen die PFOS bevatten, moeten worden beperkt om het milieu te beschermen. De beperking dient te gelden voor alle producten en artikelen waaraan bewust PFOS zijn toegevoegd, rekening houdende met de mogelijkheid dat PFOS slechts in enkele afzonderlijke onderdelen of in de coating van sommige producten en artikelen is gebruikt, zoals bij textiel. Deze richtlijn moet alleen nieuwe producten beperken en niet van toepassing zijn op reeds in gebruik zijnde producten of producten op de tweedehandsmarkt. Bestaande voorraden blusschuim die PFOS bevatten, moeten evenwel worden geïdentificeerd en mogen nog slechts gedurende een beperkte tijd worden gebruikt om mogelijke verdere emissie vanuit deze producten te voorkomen.

(6)

Met het oog op de uiteindelijke geleidelijke uitbanning van gebruik van PFOS dient de Commissie iedere uitzondering uit hoofde van deze richtlijn te herzien zodra nieuwe informatie over het gebruik en de ontwikkeling van veiliger alternatieven daartoe aanleiding geeft. De uitzondering blijft alleen gelden voor essentiële toepassingen, op voorwaarde dat er geen veiliger stoffen of technologieën bestaan die technisch en economisch haalbaar zijn, en dat de BAT worden aangewend om de emissies van PFOS tot een minimum terug te brengen.

(7)

Perfluoroctaanzuur (PFOA) en zijn zouten hebben vermoedelijk een overeenkomstig risicoprofiel als PFOS. Daarom is het nodig de lopende risicobeoordelingswerkzaamheden en de beschikbaarheid van veiliger alternatieven te blijven volgen, en vast te leggen welke risicobeperkingsmaatregelen, waaronder beperking van het op de markt brengen en van het gebruik, indien nodig, binnen de Europese Unie dienen te worden toegepast.

(8)

Richtlijn 76/769/EEG (6) moet dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(9)

Deze richtlijn beoogt geharmoniseerde voorschriften voor PFOS in te voeren teneinde de interne markt in stand te houden en tegelijkertijd een hoog beschermingsniveau voor de menselijke gezondheid en het milieu te waarborgen, overeenkomstig artikel 95 van het Verdrag.

(10)

Deze richtlijn heeft geen gevolgen voor de communautaire wetgeving tot vaststelling van de minimumeisen voor de bescherming van werknemers, zoals Richtlijn 89/391/EEG van de Raad van 12 juni 1989 betreffende de tenuitvoerlegging van maatregelen ter bevordering van de verbetering van de veiligheid en de gezondheid van de werknemers op het werk (7) en daarop gebaseerde bijzondere richtlijnen, met name Richtlijn 2004/37/EG van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 betreffende de bescherming van de werknemers tegen de risico's van blootstelling aan carcinogene of mutagene agentia op het werk (zesde bijzondere richtlijn in de zin van artikel 16, lid l, van Richtlijn 89/391/EEG van de Raad) (gecodificeerde versie) (8) en Richtlijn 98/24/EG van de Raad van 7 april 1998 betreffende de bescherming van de gezondheid en de veiligheid van werknemers tegen risico's van chemische agentia op het werk (14e bijzondere richtlijn in de zin van artikel 16, lid 1, van Richtlijn 89/391/EEG) (9),