11.2.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 40/19

(1)

Coccidiostatica en histomonostatica zijn stoffen die bedoeld zijn om protozoa te doden of in hun groei te remmen en kunnen onder andere voor gebruik als toevoegingsmiddel voor diervoeding worden toegelaten overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1831/2003 van het Europees Parlement en de Raad van 22 september 2003 betreffende toevoegingsmiddelen voor diervoeding (2). In de vergunningen voor coccidiostatica en histomonostatica als toevoegingsmiddel voor diervoeding worden specifieke gebruiksvoorwaarden vastgelegd, zoals de doeldiersoorten of -categorieën waarvoor de toevoegingsmiddelen bestemd zijn.

(2)

Het komt voor dat exploitanten van diervoederbedrijven in een en dezelfde inrichting tal van verschillende diervoeders produceren, waarbij diverse producten na elkaar op dezelfde productielijn moeten worden bereid. Daarbij is het soms onvermijdelijk dat er sporen van een product op de productielijn achterblijven op het moment dat met de productie van een ander diervoeder wordt begonnen. Deze overdracht van de ene productiecharge naar de andere wordt „versleping” of „kruisverontreiniging” genoemd en kan bijvoorbeeld voorkomen bij het gebruik van coccidiostatica of histomonostatica als toegelaten toevoegingsmiddelen. Dit kan tot gevolg hebben dat er technisch niet te voorkomen sporen van die stoffen terechtkomen in het daarna geproduceerde „niet-doeldiervoeder”, dat wil zeggen een diervoeder waarvoor het gebruik van coccidiostatica of histomonostatica niet toegestaan is, zoals voeder voor diersoorten of -categorieën die niet in de vergunning voor het toevoegingsmiddel worden genoemd. Deze niet te voorkomen kruisverontreiniging kan in alle stadia van de productie en verwerking van diervoeders optreden, maar ook tijdens de opslag en het vervoer daarvan.

(3)

Verordening (EG) nr. 183/2005 van het Europees Parlement en de Raad van 12 januari 2005 tot vaststelling van voorschriften voor diervoederhygiëne (3) bevat specifieke voorschriften voor diervoederbedrijven die bij de productie van diervoeders coccidiostatica en histomonostatica gebruiken. Met name moeten de betrokken exploitanten alle passende maatregelen betreffende voorzieningen, uitrusting, productie, opslag en vervoer nemen om kruisverontreiniging te voorkomen, met inachtneming van de in de artikelen 4 en 5 van die verordening genoemde verplichtingen. De vaststelling van maximumwaarden voor niet te voorkomen versleping van coccidiostatica en histomonostatica naar niet-doeldiervoeders overeenkomstig Richtlijn 2002/32/EG moet de primaire verplichting van de exploitanten om goede productiepraktijken ter voorkoming van deze kruisverontreiniging toe te passen onverlet laten. De desbetreffende exploitanten moeten er dus naar blijven streven de aanwezigheid van deze ongewenste stoffen in diervoeders te voorkomen.

(4)

Met inachtneming van de toepassing van goede productiepraktijken moeten de maximumwaarden voor niet te voorkomen versleping van coccidiostatica en histomonostatica naar niet-doeldiervoeders worden vastgesteld overeenkomstig het ALARA-beginsel (As Low As Reasonably Achievable: zo laag als redelijkerwijs mogelijk). Om de diervoederproducent in staat te stellen de bedoelde niet te voorkomen versleping te beheersen, moet voor voeders voor minder gevoelige niet-doeldiersoorten een versleping van omstreeks 3 % van het toegestane maximumgehalte worden overwogen, en voor voeders voor gevoelige niet-doeldiersoorten en eindvoeders, dat wil zeggen voeders die gebruikt worden in de periode vóór het slachten, een versleping van omstreeks 1 % van het toegestane maximumgehalte. Een percentage van 1 % moet ook worden overwogen voor kruisverontreiniging van andere voeders voor doeldiersoorten, waaraan geen coccidiostatica of histomonostatica worden toegevoegd, en voor niet-doeldiervoeders voor „continu voedselproducerende dieren”, zoals melkkoeien en leghennen, als gebleken is dat er overdracht van diervoeders naar levensmiddelen van dierlijke oorsprong kan plaatsvinden. Indien voedermiddelen rechtstreeks aan de dieren worden vervoederd of indien aanvullende diervoeders worden gebruikt, mag het gebruik daarvan in het dagrantsoen niet tot een hogere blootstelling van het dier aan een coccidiostaticum of histomonostaticum leiden dan de overeenkomstige maximale blootstellingsniveaus wanneer in een dagrantsoen alleen volledige diervoeders worden gebruikt.

(5)

Om te vermijden dat de lidstaten nationale voorschriften vaststellen voor niet te voorkomen versleping van toegelaten coccidiostatica of histomonostatica naar niet-doeldiervoeders en de daaruit voortvloeiende aanwezigheid van die stoffen in afgeleide levensmiddelen, waardoor het functioneren van de interne markt zou worden belemmerd, moeten er voor dit probleem geharmoniseerde communautaire voorschriften worden vastgesteld.

(6)

Niet te voorkomen versleping van werkzame stoffen van toegelaten coccidiostatica en histomonostatica naar niet-doeldiervoeders moet worden beschouwd als een geval van ongewenste stoffen in diervoeding in de zin van Richtlijn 2002/32/EG en mag geen gevaar inhouden voor de diergezondheid, de gezondheid van de mens of voor het milieu. Daarom moeten er voor die stoffen maximumgehalten in diervoeders worden vastgesteld in bijlage I bij die richtlijn om ongewenste en schadelijk effecten vermijden.

(7)

Indien in het kader van Verordening (EEG) nr. 2377/90 van de Raad van 26 juni 1990 houdende een communautaire procedure tot vaststelling van maximumwaarden voor residuen van geneesmiddelen voor diergeneeskundig gebruik in levensmiddelen van dierlijke oorsprong (4) of in het kader van Verordening (EG) nr. 1831/2003 maximumresidugehalten (MRL’s) zijn vastgesteld, moet daarmee bij de vaststelling van maximumwaarden voor niet te voorkomen versleping van coccidiostatica en histomonostatica naar niet-doeldiervoeders rekening worden gehouden.

(8)

Niet te voorkomen versleping van coccidiostatica en histomonostatica naar niet-doeldiervoeders, ook indien lager dan de krachtens Richtlijn 2002/32/EG vastgestelde maximumwaarden, kan ertoe leiden dat residuen van die stoffen terechtkomen in levensmiddelen van dierlijke oorsprong. Daarom werden er ter bescherming van de volksgezondheid, voor zover er voor het betrokken levensmiddel nog geen MRL is vastgesteld, maximale toleranties voor de aanwezigheid van werkzame stoffen uit coccidiostatica en histomonostatica vastgesteld bij Verordening (EG) nr. 124/2009 van de Commissie van 10 februari 2009 tot vaststelling van maximumgehalten voor coccidiostatica en histomonostatica in levensmiddelen als gevolg van niet te voorkomen versleping van die stoffen naar niet-doeldiervoeders (5), in het kader van Verordening (EEG) nr. 315/93 van de Raad van 8 februari 1993 tot vaststelling van communautaire procedures inzake verontreinigingen in levensmiddelen (6).

(9)

De Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) heeft op verzoek van de Commissie een aantal adviezen (7) uitgebracht over de risico’s voor de diergezondheid en de volksgezondheid als gevolg van niet te voorkomen versleping van als toevoegingsmiddel toegelaten coccidiostatica en histomonostatica naar niet-doeldiervoeders. Daarbij is de EFSA voor elk als toevoegingsmiddel toegelaten coccidiostaticum en histomonostaticum uitgegaan van een hypothetische versleping van 2 %, 5 % en 10 % uit diervoeders met de hoogste toegestane dosis coccidiostaticum of histomonostaticum naar het daarna geproduceerde niet-doeldiervoeder.

(10)

Uit de conclusies van de verschillende wetenschappelijke adviezen blijkt dat de EFSA over het algemeen van oordeel is dat de aanwezigheid van de als toevoegingsmiddel toegelaten coccidiostatica en histomonostatica in niet-doeldiervoeders in gehalten die het gevolg zijn van niet te voorkomen versleping, gelet op alle preventiemaatregelen, waarschijnlijk geen nadelige gevolgen voor de diergezondheid zal hebben en dat het gezondheidsrisico voor de consument als gevolg van de inname van residuen van die stoffen uit producten van dieren die door versleping verontreinigd voeder hebben gegeten, te verwaarlozen is.

(11)

Gezien de adviezen van de EFSA en gelet op het feit dat er in de lidstaten ten aanzien van niet te voorkomen versleping momenteel uiteenlopende benaderingen worden gevolgd, wordt voorgesteld maximumgehalten voor diervoeders vast te stellen zoals aangegeven in de bijlage, om de goede werking van de interne markt te waarborgen en de diergezondheid en de volksgezondheid te beschermen.

(12)

De maximumgehalten voor ongewenste stoffen in diervoeding moeten worden vastgesteld door aanpassing van bijlage I bij Richtlijn 2002/32/EG, zoals bepaald in artikel 8, lid 1, van die richtlijn. Bij de aanpassing van de technische bepalingen in bijlage I bij Richtlijn 2002/32/EG is rekening gehouden met de ontwikkeling van de wetenschappelijke en technische kennis door de wetenschappelijke adviezen van de EFSA en de ontwikkelingen in analysemethoden voor diervoeders in aanmerking te nemen. De bepalingen in de bijlage moeten uiterlijk op 1 juli 2011 worden getoetst aan de ontwikkeling van de wetenschappelijke en technische kennis.

(13)

De in de bijlage opgenomen maximumgehalten moeten steeds worden aangepast aan de gebruiksvoorwaarden die zijn opgenomen in de vergunningen voor het gebruik van coccidiostatica en histomonostatica als toevoegingsmiddel. Aangezien er enige tijd kan verstrijken tussen de verlening — dan wel wijziging, schorsing of intrekking — van een vergunning voor een coccidiostaticum of histomonostaticum als toevoegingsmiddel voor diervoeding en de daaruit voortvloeiende wijziging van de maximumgehalten in de bijlage bij deze richtlijn, moet deze richtlijn de gehalten aan de in het kader van Verordening (EG) nr. 1831/2003 als toevoegingsmiddel toegelaten coccidiostatica of histomonostatica onverlet laten.

(14)

Daar niet te voorkomen versleping van coccidiostatica en histomonostatica naar niet-doeldiervoeders ertoe kan leiden dat die stoffen als verontreiniging in afgeleide levensmiddelen voorkomen, moet dit probleem op alomvattende en geïntegreerde wijze worden aangepakt door deze richtlijn tot vaststelling van maximumwaarden voor niet te voorkomen versleping van coccidiostatica en histomonostatica naar niet-doeldiervoeders en de verordening van de Commissie tot vaststelling van maximumgehalten voor de daaruit voortvloeiende aanwezigheid van die stoffen in levensmiddelen tegelijkertijd vast te stellen en vanaf dezelfde datum toe te passen.

(15)

De in deze richtlijn vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,